Mallë....

[gloreta]

Me lotët, mos ki merak, shami do të të dhuroj,
............që me bollëk kur qan, aty afër ti kesh,
Me një emër, shkruar te zarfi, ty do të të lumturojë.
Kujtim prej meje, ti i nderuari Agim, aty do gjesh.....

[Agim Doçi]

Aman nisma zarfin, me krahët e mallit!
Brenda fut shaminë, sa një Sahara!...
Ty nuk te shikoj me dy sytë e ballit
Po me sytë e zemrës, që mezi të ka.

[gloreta]

Ah ngadalë, ngadalë malli tek ti do vijë,
vetëm se poeti duhet te ketë pak durim,
siç ka durim trëndafili, gonxhet ti çelë,
te më buzëqeshë mua nga kopshti im.

[Agim Doçi]

Po, unë të betohem, ti je fantastike!
Se ke shkruar vargje me shpirt e me zemër.
Në vargjet e tua, me rimë simpatike
Sa të më zërë gjumi...do më vish në endër.

[Agim Metbala]

I nderuar adash dhe z. gloreta, vërtet kam pushuar sa për një javë, duke lexuar "lojën" e Juaj me vargje spontane...
Ju falenderohem që më dhuruat kënaqësi...

[gloreta]

Kalove te ëndërra, aty ku mbarojnë planet,
njerëzia nisin të ëndërrojnë si të marrë,
ah sa qejf, do kisha që ti të mirrje malet,
me çantën në shpinë, me tenxhere, tiganë.

[Agim Doçi]

O Adash Metalba - Princ me varg shqiptarë
Thellë nga zemra ime, TY të falenderoj.
Unë si çdo poet, jam gjysëm i marrë
Ja nisi gloreta - vetë të më ngacmoj!.......lol

[Agim Doçi]

gloreta!!!!!!!!!

Po të vij në Wienë, me çantë e tiganë.
Do ta skuq melçinë, veç me vaj ulliri.............LOL
Nëse ti gloreta, ma trazove xhanë
Ndonse nga poetët nuk jam më i miri!!!...

[gloreta]

Hahahahhahahah

Prapë o Agim, shkronjën ngatërrove,
siç e ngatërrova unë për herë të parë.
Ne vend te Metbala, ti Metabla shkrove,
më bëre për të qeshur, po qesh duke qarë.

[Agim Metbala]

O adash, poet me zemër kristal
Me porosi, nuk shkruan poezi
Atë çka ndjen, e thua me mall
Andaj qëndron në lartësi...