urime e_vetmuara!
sa e vetmuar mund te jesh kur jane gjith keto gjera ketu?
gjith te mirat...
nga Io_e_Te
urime e_vetmuara!
sa e vetmuar mund te jesh kur jane gjith keto gjera ketu?
gjith te mirat...
nga Io_e_Te
Nu stiam ca floarea amara a singuratatii are, daca o atingi pe obraz, sunetul unor pasi care pleaca.
Cdo te thuash me "pak e sakte, ti"?Postuar mė parė nga e vetmuara
Hi, Korcar.
Pak e sakte, ti.
Eshte e vertete qe shumicen e poezive apo tregimeve i kam shkruar naten; nje pjese pas degjimit te nje muzike shqipetare, apo telefonate te larget. Atehere nostalgjia merr krahe dhe malli djeg.
Te pershendes.
"Oj nan moj, thenke, a ma ep thiken ta prej Ameriken?"
Io-e Te, faleminderit.
Eshte e vertete se mes njerezve te mire kam shume te mira, por mos harro se jam mergimtare dhe largesia te ndan nga shume gjera te tjera. Midis tyre eshte edhe familja ime, shoqeria e vjeter, shume miq te mire, etj.
Kur u regjistrova, "e vetmuara" ishte pseudonimi i pare qe me erdhi nder mend.
Jo sepse ndjehem e tille gjithnje, por sepse ne zemren time eshte nje vend i boshatisur qe dhemb.
Pershendetje, Korcar.
Poezia juaj ishte e shkurter, por kuptimplote. Kjo ishte cka desha te thoja.
Fjala vret me shume se plumbi;
pabesia me shume se te dyja.
Te pershendes edhe une e vetmuara dhe shpresoj te ta kem shuar sadopak vetmine si pike e ujit etjen me ane te ndonje posti...
Njehere tjeter do ta bej me te gjate, po do te marre pak me shume kohe per ta kuptuar.
"Oj nan moj, thenke, a ma ep thiken ta prej Ameriken?"
e vetmuara:
Ajo poezia e pare me ka lene me shume pershtypje.E kam lexuar aq here sa hyj ne kompiuter.
Dua te te pershendes dhe te te uroi fat dhe mbaresi kudo,dhe mos u ndie e vetme se je mes miqesh e shoqesh ketu.
Nqs ka mundesi ate poezin e pare(Motive Nate...) ma dergo ne mp,gjithmon nqs ka mundesi!
Ju pershendes!
"O bindu o permendu o merr malet e cemendu"
TRADHĖTIA
-----------------------
T'a pėshtyva lėkurėn,
E, shekulli, tė lėpiu plagėt!
Me thonj tė hekurt,
t'a masakrova pėrēmimin!
Tė majmunėzuarit, gjakun thithėn;
e, nė pėrbaltjen e ditėve,
ushqyen urinė!
Nėn harkun stomakor, tradhėtia voziste
pėrsheshjen e vdekjes sė shekullit
Fjala vret me shume se plumbi;
pabesia me shume se te dyja.
Nu stiam ca floarea amara a singuratatii are, daca o atingi pe obraz, sunetul unor pasi care pleaca.
IKJE VJESHTE
-------------------------
Qetėsi e varur ironisė dimėrore,
griste petkun e sė ikurės!
Nė ndėrrim stinėsh, u fsheha
nė trishtimin e vjeshtės sė vdekur!
Toka thithte, etshėm,
dėshminė e kalbur,
nė ditė dimri!
Fjala vret me shume se plumbi;
pabesia me shume se te dyja.
Dimri po largohet,
te pakten keshtu thone,
pemet pikojne akullin qe shkrihet
ndersa zemra ime mallin
qe cdo dite e me shume ngrihet.
Njerezit kane filluar te levizin
te dalin neper rruge
zgjuar jane nga gjumi i rende,
ndersa une vazhdoj te fle
ne enderrat e mia, ku e imja bote
eshte vetem nje rremuje.
Kerkoj te leviz,
krahet me jane mpire,
buzet nuk levizin nga malli i ngrire.
Akull'i viteve me ka mbuluar
larg, shume larg, pothuajse e harruar.
Kerkoj te dal prej mpirjes
duke mashtruar kohen,
lote te nxehte me rame
kur prapa ktheva koken.
Me sy kerkova, e kerkova gjate
e asgje nuk pashe, nuk munda;
mbylla syte dhe ne kujtimet e vageta
perseri, embelsisht, u humba.
Fjala vret me shume se plumbi;
pabesia me shume se te dyja.
Sado te vuaj prej dashurise
do dashuroj perseri,
sado te vuaj prej cmendurise
do te dua gjer ne cmenduri.
Urime e vetmuara poezite i ke verete te ndjera.
*I gO wHeRe tHe sPeAkErS aRe bOoMiN' PeOpLe aRe sHrOoMiN' bOdiEs aRe mOviN' rAvErS aRe GrOoViN' tHe bEaTs aRe FLoWiN' gLoWsTiCkS aRe gLoWiN' aNd PeOpLe sHoWiN' hOw tHeY dAnCe tO tHe sOuNdS oF tRaNcE*
Krijoni Kontakt