
Postuar më parë nga
Cuccador
Parisi,kur kam qene une,(po e bejme si ato tregimet e partizaneve)...ka pasur nje ftohtesi afashinante.Te induktonte nje melankoni shume te bukur,...nje lloj trishtimi poetik...nuk di si ta shpjegoj...
Per mua,personalisht,eshte kryesorja shoqeria.Jam 1 milion here me rehat te vizitoj nje vend vetem,sesa me nje grup 3-4 vete ku s'me pelqen njeri prej tyre...
Se di pse,po te fejuarat e shokve me qellojne perhere femra te bezdisura.Kur ishim ne paris,kishim kte tipen qe kishte fobi nga qente...dhe s'a shifte ndonje me qen afer fillonte me ato ankesat e padurueshme.M'u shpif Parisi...mezi prisja te ikja.Dhe me besoni,s'ka gje me traumatike se me t'u shpif Parisi...
Krijoni Kontakt