Ata që mohojnë Kur'anin dhe Muhammedin!

[ramazan_it]

23-73. Ç'është e vërteta, ti i fton ata në rrugë të drejtë.
23-74. Po ata që nuk e besojnë botën tjetër, i shmangen rrugës së drejtë.
23-75. Edhe sikur t'i mëshironim ata (idhujtarët) dhe t'ua kishim larguar fatkeqësitë, ata do të vazhdonin të zhyteshin në zhgënjimin e tyre.
23-76. Ne i sprovuam ata me dënim, po ata nuk iu përulën Zotit të tyre e as nuk iu drejtuan me lutje.
23-77. Deri sa t'ua hapim një derë dënimi të ashpër, atëherë ata do të mbesin aty me shpresa të humbura.

23-81. Por ja ata flasin, ashtu si flasin ata para tyre.
23-82. Ata thanë: "Pasi të vdesim e të bëhemi dhé e eshtra të kalbur, a do të ringjallemi?
23-83. Kjo na është premtuar ne edhe prindërve tanë më parë, po kjo nuk është gjë tjetër pos një mit i lashtë!
23-84. Thuaj: "E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini?"
23-85. Ata do të thonë: "E All-llahut". Atëherë thuaju: "Përse pra nuk mendoni?"
23-86. Thuaj: "Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?"
23-87. Ata do të thonë: "All-llahu!" Thuaju: "E pse nuk frikësoheni pra?"
23-88. Thuaj: "Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dhe Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrojtur; nëse jeni që e dini?"
23-89. Ata do të thonë: "Në dorë të All-llahut!" Thuaj: "E si mashtroheni pra?"
23-90. Por jo, Ne ua sollëm atyre të vërtetën, e megjithatë, ata jetojnë me gënjeshtra (duke adhuruar idhuj).

23-96. Ti të keqen kthe me më të mirën. Ne e dimë më së miri atë që shpifin ata.
23-97. Dhe thuaj: "O Zot im, unë mbrohem me Ty prej cytjeve të djajve!"
23-98. Dhe mbështetem te Ti që ata të mos më afrohen!"
23-99. E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: "O Zoti im, më kthe,
23-100. që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!" Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo është vetëm fjalë që e thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen.


23-104. Zjarri do t'ua djegë atyre fytyrat dhe do të duken shumë të shëmtuar brenda tij.
23-105. (atyre u thuhet): A nuk u janë lexuar juve ajete e Mia; e ju, nuk i besuat ato?
23-106. Ata thonë: "O Zoti ynë, ne na patën mundur të këqiat (u dhamë pas epsheve të dynjasë) dhe si të tillë ishim popull i humbur!
23-107. Zoti ynë, na nxjerr prej tij, e nëse gabojmë përsëri, atëherë vërtet, jemi mizor!"
23-108. Ai thotë: "Heshtni aty e mos më folni!"

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

24-19. Ata, të cilët dëshirojnë që te besimtarët të përhapet imoraliteti, ata i pret dënim i dhembshëm në këtë dhe në botën tjetër. All-llahu di (të fshehtat) e ju nuk dini.

24-23. Vërtet, ata që akuzojnë gratë e ndershme, besimtare të pafajshme, janë të mallkuar në këtë botë dhe në botën tjetër dhe ata i pret një dënim shumë i madh.
24-24. Në atë ditë kur dëshmojnë kundër tyre gjuhët e tyre, duart dhe këmbët e tyre për atë që ata kanë punuar.
24-25. Atë ditë All-llahu ua plotëson shpërblimin e merituar, e ata e dinë se All-llahu është Ai i vërteti, i qarti në drejtësi.

24-34. Ne u kemi shpallë juve argumente të qarta dhe shembuj nga ata që ishin para jush, e edhe këshillë për të ruajturit.

24-46. Ne kemi shpallur argumente të qarta, e All-llahu vë në rrugën e drejtë atë që do.
24-47. Ata (hipokritët) thonë: "Ne i kemi besuar All-llahut, të dërguarit të Tij, dhe u jemi bindur. Por pas asaj një grup prej tyre zbrapsën. Të tillët nuk janë besimtarë.

24-50. A thua janë të sëmurë në zemrat e tyre apo mos dyshojnë (në të dërguarin) ose mos frikësohen se All-llahu dhe i dërguari i Tij do të gjykojë padrejt kundër tyre? Por jo, ata vet janë zullumqarë.

24-57. Kurrsesi mos mendo se janë të pathyeshëm në këtë jetë ata që nuk besuan. Vendi i tyre është zjarri e sa përfundim i keq është ai.


Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

25-1. Ai, që ia shpall Furkanin (Kur'anin, dallues të së vërtetës nga e pavërteta) robit të vet (Muhammedit) që të bëhet pejgamber i botës (këshillues), është i madhëruar.
25-2. Ai është që vetëm Atij i takon sundimi i qiejve dhe i tokës, Ai nuk ka as fëmijë e as nuk ka shok në sundimin e Tij. Ai krijoi çdo gjë, duke e përsosur në mënyrë të qartë e të matur.
25-3. Mirëpo, ata (idhujtarët) në vend të Tij adhuruan zota të tjerë, të cilët nuk krijuan asgjë, sepse ata edhe vetë janë të krijuar. Ata nuk posedojnë për vetvete as dëm as dobi, ata nuk kanë në dorë as vdekje as jetë, e as ringjallje.
25-4. Dhe ata që nuk besuan, thanë: "Ky (Kur'ani) nuk është tjetër vetëm se një gënjeshtër, që e trilloi ai (Muhammedi), të cilit i ndihmuan edhe njerëz të tjerë. Pra ata (idhujtarët) bënë shtrembërim e shpifje".
25-5. Edhe thanë: "(për Kur'anin) Janë legjenda të të parëve, që ai (Muhammedi) kërkoi t'i shkruhen ato, e i lexohen atij mëngjes e mbrëmje".
25-6. Thuaj: "Atë e shpalli Ai, që e di të fshehtën në qiej e në tokë, Ai është që falë shumë, është mëshirues".

25-11. Por jo, ata përgënjeshtruan kiametin, e Ne për ata që nuk besojnë ditën e gjykimit kemi përgatitur zjarr të fortë.
25-12. Që posa të duket ai prej një vendi të largët, ata ia dëgjojnë atij vëlimin edhe kërhamzën e tij (Xhehennemit).
25-13. E kur të hudhen duarlidhur në një vend të ngushtë në të, aty do të kërkojnë shkatërrimin (vetëzhdukjen).
25-14. Tash mos kërkoni vetëm njëherë shkatërrimin, por atë kërkonie shumëherë.
25-15. Thuaj: "A është më i mirë ai (zjarri i Xhehennemit), apo Xhenneti i përjetshëm, i cili u është premtuar si shpërblim dhe vend jetësimi të devotshëmve".
25-16. E aty, atë ditë që e dëshirojnë do ta kenë përgjithmonë. Ky premtim i Zotit tënd ka qenë dashtë kërkuar.
25-17. Ditën kur Zoti do t'i tubojë ata, e edhe ata që adhuruan pos All-llahut dhe u thonë (zotave të adhuruar): "A i thirrët ju robtë e Mi që t'u adhurojnë, apo ata vetë e humbën rrugën?"
25-18. Ata (idhujt) thonë: "Je i panevojshëm për rival, o i madhëruar! Neve nuk na takoi që përveç Teje të kemi ndonjë mbrojtës tjetër, por Ti u ke dhënë të mira atyre dhe të të parëve të tyre, që ishin njerëz të prishur sa që harruan të përkujtojnë!"
25-19. Ja (All-llahu u thotë idhujtarëve), këta ju përgënjeshtruan për atë që thoni (se ishin zota), pra ju as nuk keni mundësi të shpëtoni as t'i ndihmoni (vetes). E cilido që bën padrejtësi prej jush, Ne i japim atij të përjetojë një dënim të madh.

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

25-21. E ata që nuk e shpresojnë takimin Tonë, thanë: "Përse të mos na dërgohen neve engjëj, ose përse të mos e shohim Zotin tonë?" Ata tejçmuan lartë veten dhe u sollën me arrogancë.
25-22. Për kriminelët atë ditë kur i shohin engjëjt nuk ka gëzim, sepse ata (engjëjt) u thonë: "Është e ndaluar çdo e mirë (apo Xhenneti është haram për ju)!"

25-25. Dhe (përkujto) ditën kur do të çahet qielli me anën e një reje e lëshohen engjëjt në një mënyrë madhështore.
25-26. Atë ditë sundimi i vërtetë është i të Gjithëmëshirëshmit, e ajo ditë për jobesimtarët do të jetë ditë e vështirë.
25-27. Atë ditë zullumqari do t'i kafshojë duart e veta dhe do të thotë: "I mjeri unë, ta kisha marrë rrugën e Pejgamberit!"
28. O shkatërrimi im, ah të mos e kisha bërë filanin mik!
25-29. Në të vërtetë, pasi e gjeta rrugën e drejë, ai më largoi mua prej asaj, e djalli është ai që njeriun e humb dhe e lë të vetmuar.

25-31. Shi kështu, Ne secilit pejgamber ia bëmë ndonjë armik prej jobesimtarëve, por mjfton që Zoti të jetë udhërrëfyes ndihmës yti.
25-32. E ata që nuk besuan thanë: "Përse të mos i ketë zbritur atij (Muhammedit) Kur'ani përnjëherë?" Ashtu (e zbritëm pjesë-pjesë) që me të të forcojmë zemrën tënde dhe Ne e sollëm atë ajet pas ajetit (dalëngadalë).
25-33. Dhe ata nuk të sjellin ndonjë shembull ty, e që Ne të mos ta tregojmë të vërtetën, duke të ofruar shpjegim të qartë e të plotë.
25-34. Ata do të tubohen, do të jenë të përmbysur me fytyrat e tyre në Xhehennem, të tillëve u përket vendi më i keq, ndaj ata janë më të humburit në rrugën e tyre.

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

25-43. A e ke parë ti atë, që për zot e çmon epshin e vet, a mos do t'i bëhesh ti atij mbrojtës?
25-44. A mendon ti se shumica e tyre dëgjojnë ose kuptojnë? Ata nuk trajtohen ndryshe, por vetëm si kafshë, bile janë edhe më të humbur nga e vërteta.

25-56. E Ne nuk të dërguam ty për tjetër qëllim, por vetëm si përgëzues e si qortues.

25-60. E kur u është thënë atyre: Bëni sexhde ndaj të Madhërishmit, ata thanë: "E kush është Rrahmani - Mëshiruesi? A t'i bëjmë sexhde pse ti na urdhëron?" E kjo shtoi edhe më tepër largimin e tyre (nga feja).

25-77. Thuaj: "Zoti im as nuk do të kujdesej për ju, sikur të mos ishte lutja juaj (kur gjendeni në vështirësi, ose sikur të mos ishit të thirur të besoni), e ju përgënjeshtruat, andaj dënimi do t'ju jetë i pandërprerë".

VAzhdon inshAllah...

[ramazan_it]

26-2. Këto janë ajete të librit (të Kur'anit) të qartë!
26-3. A mos do të mbysësh ti veten (Muhammed) pse ata nuk bëhen besimtarë?!
26-4. Sikur të duam Ne, do të zbritnim një argument (mrekulli) nga qielli mbi ata, e që qafat e tyre do t'i rrinin përulur atij.
26-5. Atyre nuk u vjen asnjë këshillë e re nga Mëshiruesi, e që ata mos t'ia kthejnë shpinën.
26-6. Vërtet, ata përgënjeshtruan, por atyre do t'u vijë kobi i asaj me të cilën talleshin.
26-7. A nuk e shikuan ata tokën se sa shumë loje bimësh të dobishme bëmë të mbijnë në të?
26-8. Vërtet, në këto ka fakte (të forta), por megjithatë, shumica e tyre nuk qenë besimtarë.

26-1. Ndërsa Xhehennem u dëftohet atyre që ishin të humbur.
26-92. Dhe atyre u thuhet: "Ku janë ata që i adhuronit ju",
26-93. Pos All-llahut? ata, a mund t'ju ndihmojnë juve o vetes?
26-94. E ata (idhujt) dhe adhuruesit e tyre, njëri mbi tjetrin hudhën në të,
26-95. Dhe të gjithë ushtria (ithtarët) e djallit.
26-96. E duke u grindur mes vete në të, ata thonë:
26-97. "Pasha All-llahun, njëmend ne kemi qenë krejtësisht të humbur",
26-98. Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botëve.
26-99. Neve nuk na humbi kush tjetër vetëm se kriminelët (prijësit).
26-100. E tash për ne nuk ka ndonjë ndihmës (ndërmjetësues).
26-101. Nuk ka as ndonjë mik të sinqertë.
26-102. E, sikur të mund të kthehemi (në dynja) edhe njëherë, do të bëheshim besimtarë.
26-103. Në këtë (që u përmend) ka argumente të bindshme, po shumica e tyre nuk besuan.

26-115. Unë nuk jamë tjetër, por vetëm sa t'u tërheq vërejtjen haptas.

26-136. Ata i thanë: "Për ne është krejt një, si na këshillove, si nuk na këshillove!"

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

26-200. Dhe kështu, Ne u futëm atë (dyshimin) në zemrat kriminelëve,
26-201. E ata nuk i besojnë atij (Kur'anit) derisa ta shohin dënimin e dhembshëm,
26-202. Dhe t'ju vijë befas, duke mos e hetuar.
26-203. E atëherë të thonë: "A thua do të na jepet afat?"
26-204. E si ata kërkojnë shpejtimin e dënimit tonë (kur i thanë pejgamberit sillnie dënimin).
26-205. Po më thuaj se edhe nëse Ne u japim të jetojnë vite me rradhë,
26-206. e pastaj t'u vijë atyre ajo me çka u tërhiqet vërejtja,
26-207. çka do t'u vlejë atyre ajo jetë që gëzuan?

26-210. Atë (Kur'anin) nuk e sollën djajt (si fallin falltorëve).
26-211. Atyre as nuk u takon e as që kanë mundësi.
26-212. Pse ata janë të penguar edhe për ta dëgjuar!


26-225. A nuk sheh se ata hidhen në çdo anë (sa lavdërojnë, sa përqeshin).
26-226. Dhe ata janë që flasin atë çka nuk punojnë.

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

27-1. Ta, Sinë. Këto janë ajete të Kur'anit dhe të librit të kuptueshëm.

27-4. E atyre që nuk bsojnë botën e ardhme, Ne ua kemi hijeshuar veprat ndaj dhe ata bredhin.
27-5. Të tillët janë ata që u takon dënimi më i rëndë dhe mu ata do të jenë më të dëshpruarit në botën tjetër.
27-6. E s'ka dyshim se ti (Muhammed) e pranon Kur'anin nga i Urti, i Dijshmi.

27-65. Thuaj: "Askush veç All-llahut as në qiejt, as në tokë nuk e di të fshehtën, as nuk e din se kur ringjallen!"
27-66. Por, dijenia e tyre arrihet në botën tjetër (kur të përjetojnë çka u është premtuar). Ja, ata dyshojnë për këtë (për botën tjetër), bile janë të verbër ndaj saj.
27-67. [U]Ndërsa ata të cilët nuk besuan thanë: "A pasi të (vdesim) bëhemi dhe e pluhur ne edhe prindërit tanë, (a thua) do të ringjallemi?
27-68. Kjo na është premtuar neve e dhe prin[/U]dërve tanë më përpara, por kjo nuk është gjë tjetër veçse legjendë e të parëve!"
27-69. Thuaj: "Udhëtoni nëpër tokë dhe shikoni se si ishte përfundimi i kundërshtarëve!"
27-70. Po ti (Muhammed) mos u trazo për ta, e as mos e ngushto veten nga ato dredhi që bëjnë!
27-71. E ata thonë: "Po qe se jeni të sigurt në ato çka flitni, kur do të realizohet ai premtim (me dënim)?"
27-72. Ti thuaj: "Tanimë u është ngjeshur juve një pjesë e atij premtimi për të cilin po ju ngutet juve!"
27-73. S'ka dyshim se Zoti yt është shumë bëmirës ndaj njerëzve, por shumica e tyre nuk e falënderojnë.
27-74. E është e sigurt se Zoti yt di çka fshehin zemrat e tyre dhe çka shfaqin haptazi.
27-75. Nuk ka asgjë të fshehur në qiell e as në tokë, e të mos jetë e shënuar në librin e saktë (dijen e Zotit).

Vazhdon inshAllah...

[ramazan_it]

27-80. Ti nuk mund t'i bësh të dëgjojnë të vdekurit, e as nuk mund ta bësh të shurdhëtin të dëgjojë thirrjen, e sidomos kur ata ta kthejnë shpinën.
27-81. E as që mund t'i largosh të verbërit nga humbja e tyre (zemrat e verbëra), ti nuk mund ta bësh të dëgjojë ndonjë tjetër, vetëm atë që i beson argumentet Tona, e ata janë myslimanë.
27-82. E kur kundër tyre do të bëhet fjala (e dënimit) realitet. Ne do t'u nxjerrim një shtazë nga toka që do t'u flasë (ose do t'i lëndojë), sepse njerëzit nuk ishin të bindur në argumentet Tona.
27-83. E ditën kur do të tubojmë prej secilit popull grupe nga ata që kanë mohuar argumentet tona, ata të vërë njëri pas tjetrit, do të jenë të penguar.
27-84. Deri sa të arrijnë (në vendin e llogarisë), Ai u thotë: "A ju i mohuat argumentet e Mia duke mos i menduar dhe formuar dije për to? E çka vepronit ju ashtu (në dunja)?"
27-85. Dhe kundër tyre zbatohet vendimi (i dënimit) për shkak se bënë krim dhe ata nuk do të flasin.

27-87. (përkujto) Ditën kur i fryhet surit, e të frikësohet kush është në tokë, përpos kë do All-llahu (të mos frikësohet) dhe t'i vjnë Atij të gjithë të përulur.
27-88. E, i sheh kodrat e mendon se ato janë të palëvizshme, ndërsa ato lëvizin si retë, (kjo është) mjeshtëri e All-llahut që përsosi çdo send, e Ai është hollësisht i njohur se çka punoni.
27-89. Kush ka bërë vepër të mirë, atij do t'i takojë (shpërblim) edhe më i mirë se ajo dhe ata do të jenë të siguruar prej tmerrit të asaj dite.
27-90. E kush do të paraqitet me punë të këqia (me besim të gabuar), ata do të hidhen të përmbysur në fytyrat e tyre në zjarr, (u thuhet) Ju nuk shpërbleheni me tjetër pos me atë që punuat.
27-91. Unë jam urdhëruar të adhuroj vetëm Zotin e këtij qyteti, të cilin Ai e bëri të shenjtë, se Atij i takon çdo send, dhe jam urdhëruar të jemë prej besimtarëve të sinqertë.
27-92. E, edhe ta lexoj Kur'anin, e kush pranon udhëzimin e tij, ai udhëzohet vetëm për të mirën e vet, e kush ka humbur, ti thuaj: "Unë vetëm tërheq vërejtjen".
27-93. Dhe thuaj: "Falënderoj All-llahun, e Ai do t'ua tregojë argumentet e veta dhe do t'i kuptoni ato atëherë (kur nuk u bën dobi). Zoti yt nuk është indiferent ndaj asaj që veproni ju".

Vazhdon inshAllah...

[bani]

27-1. Ta, Sinë. Këto janë ajete të Kur'anit dhe të librit të kuptueshëm.

me te vertete , edhe pse i perkthyer ne shqip , eshte plotesisht i kuptueshem,
tefsirin e ka cdo njeri ne zemren e tij ,