Ruleti i dashurisë - krijimtaria ime

[Poeti]

Nuk kam koment
Poezia keshtu e bukur
Flet vet!

[Nanushi]

Nuk kam koment
Poezia keshtu e bukur
Flet vet!

Te falenderoj per komentin, miku "Poeti"...

[Nanushi]

“Kukullë porcelani”

…jam bosh;
e ndrydhur dhe e pështirë
si një gëzhojë veje thyer,
apo ajo shfaqja e vjetër,
“TË QESHIM SË BASHKU”!!!.
Një kukullë e vockël
e të gjithëve,
porcelan;-
Më të njëjtën ngulitje sysh t’vdekurish
si fotografi…

…si zanë,
vallëzoj për dritat e skenës
me lulet në flokët e mi
dhe syzet
që fshehin sytë e babait tim!!
Rrotullohem dhe hedhë hapa për kënaqësinë tuaj,
grabis dritën në flokët e mia rrëmujë;-
grabis dhimbjen në sytë e mi të plagosur;-
ndërsa sillem, shpejtë;-
më shpejtë
për t’ju servuar juve buzëqeshjen.

…e ata më thonë-
“E BUKUR”;-
kam diçka që të tjerët nuk e kanë
diçka në sytë e mi
apo në vijat e ngurta e të dala
të trupit tim të uritur!..
Kjo është çfarë ata duan, më thoshte dhe nëna ime
“trup prej skeleti”
që të josh “audiencen”!…

.. është kjo çfarë ju kërkoni?!
Mund të vallëzojë edhe për ju,
vallëzojë me fjalët e mia
me sytë e mi
me veprat e mia.
Të ju josh
dhe t’ju zë
në ditarin tim të kërkesës!;-
eh, sa shumë dua…

..kukullat më duan vallëzuar në vargjet e tyre;-
që të më zvarrisin
si një balerinë plastike
në kutinë e vjetër bizhuterie të gjyshes sime!!.
Duke lëvizur me të njëjtën melodi mërzitëse
dhe duke përformuar pafundësisht
që të ngërthej publikun;-
sikurse babai im që ngërthen ata në kamerën e tij
duke u shpaguar disi…

…ata më kanë marr që nga fillimi,
dhe më kan stolisur
më kan mbushur
me lule t’freskëta,
qirinjë argjendi,
dhe histori magjike zanash!.
Dhe më kan mësuar
që ti bëjë njerëzit të më duan;
Unë duhet të jem si një fëmijë,
pako perfekte!
Duhet të qeshem dhe të fshehë lotët e mi
që të më kërkojnë
sepse ata do më bëjnë të jem dikushi!!…

…ata më mësuan të vallëzojë për ju;-
“QË TË MË NDJENI”!!..
Por e gjitha çfarë unë ndjejë është ;
Lodhja!
Urija!
Fasada!
Dhe shtirja!..
Kam harruar kush jam
përveç kësaj gëzhoje boshe
dhe imazhit të një vajze që dikur isha…

V.P. – 26 Nentor 2010

[Nanushi]

“Mirë se vini në cirk”

…paguaj që të marrësh lemeri
një pamje trishtuese!
Një jetë plotë shfaqje bastarduese
që shihet më mirë në rradhët e para!
Një kuriozitet banal
prapa fanatizmit tuaj të trashë!!!..

…eja, ejani të gjithë,
“USHQENI EGON E JUAJ”!
Një copë të përdalur misteri;
një copë të përdalur shfaqeje!.

..u është thënë ulur të qëndroni
ose unë do hidhem e t’iu vrasë!.
Bërtas dhe gjëmojë në skenë;
“PËRBINDËSH” plotë bujë!-
Një shfaqje të dridhurash e trillimesh,
një performancë që paguan marrëzin time!..

…eja ti, ti dhe ti, por edhe ju të gjithë
“USHQENI MIZERIEN TUAJ!
Një copë të përdalur nga mishi im,
Një copë të përdalur të skeletit tim!..

…një jetë e intepretuar në mënyrë të gabuar!
Një gjë e egër, kaotike dhe e shitur!.
Njeri-xhungël dhe e deformuar,
arsimuar dhe reformuar!.
Një gabim gjenetik, kjo jam unë;
Një shikim i ligë, një zombi më shumë!..

..eja ti, ti aty dhe ti atje, por edhe ju të gjithë
“USHQENI BOSHLLËKUN TUAJ!.
Një copë të përdalur të lëkurës sime,
një copë të përdalur të syrit tim!...

…”NUK JAM KAFSHË”,
zvarranikë, peshk apo gjitar!
Jam dhe unë një “NJERI”!
Një që kurr s’do e kuptoni.
Një krijesë gjymtuar, e butë dhe e urtë
një maskaradë e madhe,
KLLOUNE CIRKU!!!!


V.P. – 27 Nentor 2010

[Xhenet.M.S.]

Pershendetje Nanushi,shpresoj dhe uroj qe te jeni mire.
Si dhe shpresoj se prap do te vazhdoni poezit,qe kan filluar te me mungojne.

[Nanushi]

“Karnaval turpi”

Unë jam sëmundja , që shkas nga goja jote ,
kur ti pshtyn mbeturinë .
Një zgavër e zezë njollosur , në dhëmbët tua,
kur ti përpëlitesh në fundrinë .
Përkushtimi yt për të pare fundin tim
është e pështirë .Sa e pështirë !
Zvarritësh në kërkim fantazmash , në gërmadhat tua
për jetën më të mirë !.
Nuk mundesh te flesh . Unë jam poshtë krevatit tënd .
Makthin t’a shtoj .
Je i dobët ! Ke gabuar në kokën tënde , i vendosur
që unë do dështojë!.
Ky gjithmonë ka qënë qëllimi im . Të kam ushqyer ferr kur ke përgjëruar vëmendjen .
Oh sa budalla !
Nuk do shohësh kurr me ne mendjen e shëndoshë!!!
Bërtit ! Tërbohu ! Thirrë nga mushkërit tua ! Thith refuzimin !
Mirësevjen në festival !!
Po, ishte mashtrimi që ke parë , kur ke ngulur sytë në pasqyrimin tim .
Sa i mjerë duket portreti !
Nuk do shohësh kurr me ne mendjen e shëndoshë !
Mirësevjen në Karnaval !! ....
Ver gisht tek unë dhe qeshu ! Mbytur në xhelozi, hidhesh çmendurisht ...
Ver gisht tek unë dhe qeshu! Friksuar me zili, mashtruar tmerrsisht.
Unë jam klloun ! Kush dreqi je ti, o parazit ?
Unë jam klloun ! Po deshe të buzëqeshuren tënde, eja e më NXIT!
Unë jam klloun ! Mbartë edhe kurorë , ke vënë re ?

Tani po deshe , QESHU , me diçka të re…


V.P.- 08 Dhjetor 2010

[Agim Metbala]

“Karnaval turpi”

Unë jam sëmundja , që shkas nga goja jote ,
kur ti pshtyn mbeturinë .
Një zgavër e zezë njollosur , në dhëmbët tua,
kur ti përpëlitesh në fundrinë .
Përkushtimi yt për të pare fundin tim
është e pështirë .Sa e pështirë !
Zvarritësh në kërkim fantazmash , në gërmadhat tua
për jetën më të mirë !.
Nuk mundesh te flesh . Unë jam poshtë krevatit tënd .
Makthin t’a shtoj .
Je i dobët ! Ke gabuar në kokën tënde , i vendosur
që unë do dështojë!.
Ky gjithmonë ka qënë qëllimi im . Të kam ushqyer ferr kur ke përgjëruar vëmendjen .
Oh sa budalla !
Nuk do shohësh kurr me ne mendjen e shëndoshë!!!
Bërtit ! Tërbohu ! Thirrë nga mushkërit tua ! Thith refuzimin !
Mirësevjen në festival !!
Po, ishte mashtrimi që ke parë , kur ke ngulur sytë në pasqyrimin tim .
Sa i mjerë duket portreti !
Nuk do shohësh kurr me ne mendjen e shëndoshë !
Mirësevjen në Karnaval !! ....
Ver gisht tek unë dhe qeshu ! Mbytur në xhelozi, hidhesh çmendurisht ...
Ver gisht tek unë dhe qeshu! Friksuar me zili, mashtruar tmerrsisht.
Unë jam klloun ! Kush dreqi je ti, o parazit ?
Unë jam klloun ! Po deshe të buzëqeshuren tënde, eja e më NXIT!
Unë jam klloun ! Mbartë edhe kurorë , ke vënë re ?

Tani po deshe , QESHU , me diçka të re…


V.P.- 08 Dhjetor 2010

Fenomenale Valentina...poezia që të lënë mbresa të paharruar, që të bënë për vete me leximin e parë, që të relakson me leximin e dytë, që të shtyn të meditosh me leximin e tretë...e shkruar nga një poete e re, poezi e "pa krehur" nga lektorë ...e korrektorë...dhe këtu edhe merr fuqinë edhe më të madhe...
Frymëzime poete!Shiko më shumë

[Nanushi]

“Deklaratë dashurie”

Tërheqë vellon e turpit,
marr penën në dorë
dhe në gjysëmfletë
nis e shkruaj
[SHKRUAJ PATURPËSISHT]
shkruaj për ty….prekja ime
dashuria ime….shpirti im….

Prekë brenda këtyre konturave prej dragoi
e çveshë të rrahurat e zemrës sate
dhe mundohem të të nxjerrë pasionin e kuajve të egër!!!
DEKLARATË: “dashuri deri në palcë”, përgjithmonë;
dhuratë e imja për ty…

Mos druaj….mos u frikëso
më prek në gjak… në deje dhe ti;
më prek deri në dhimbje!
prek tempullin tim skalitur në shpirt,
mos ngurro! Shëndrruar jam në sy
përkulur para hirit tim, me mallin e pashterrur
për të të shtrënguar ty!

Eja, eja pas shekujsh dërmuar,
fluturo me mua në këto erëra plazhesh djegëse,
dhe merr këtë dorë hiri në fije të jetës së këtij mbishkrimi:
“Përgjithmonë e jotja…..përgjithmonë i imi”….

V.P. – 10 Dhjetor 2010

[KILI MERTURI]

Të lumt Nanushi!

Të lexova disa nga shkrimet tua , dhe më kan lën mbresa shumë të mëdha!

Vetëm shpirtërat poetik si ky i yti di të rendis vargje në këtë mënyrë.

Ju keni ndërtuar një kala nga vargjet e tua, kala që nuk do të rënohet as pas mijëra vjetëve!

Të përgëzoi për fuqin e shprehjes që ke !

Vazhdo të shkruash , suksese!

Kili

[Nanushi]

Vetëm për dhembjen mos më fol

Një fytyrë pikturuar.
Një fjalë. Një ngjyrë.
Shpjegime njëngjyrëshe të emocioneve komplekse
Që nuk arritëm dot t’i përshkruajmë
(Dhe kjo dhemb)

E përjetësishmja e premtuar është përjetësisht larg.
Ndërsa unë ngrirë, jam. Mbahem peng në pritje monotone.
Pres…Klithë… Pres..
Padurim irritues me grumbull malli pikëllues.
(Sa e hidhur)

Dhembje në veshë.

Mallkuar tingulli i heshtjes së rreptë!!!
Kam mall për furçën e frymës tënde
Ndërsa ti përshpërit ëmbëlsisht ç'do gjë
Kundër tempullit tim.

Uritur. Nevojë për t’u mbushur;-
Zemra ime, mendja ime, i tërë trupi im
Me ç'do gjë tënde, më ç'do gjë timen
Jehonë e heshtur që klithë: “Ku mbetëm”...?

Jam bosh.

Më fal mua.
Kjo pikturë nuk mjafton, është shteruar!-
Dhe e tëra që mund të mburrem është korniza boshe,
Nënshkruar me një klishe: “Të dua”… !

V.P. 17 Dhjetor 2010