Mazhoranca refuzon Vangjel Kosta, kandidatin e presidentit per Gjykaten Kushtuese

[mesuesi_1]

Fatos Hakorja

E nëse me të vërtetë është kështu, më vjen keq të pohoj, se ambasadori John L. Withers II, që erdhi në Tiranë si diplomat i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, po largohet nga Shqipëria si përfaqësues i Partisë Socialiste, duke u lënë shqiptarëve shijen e hidhur të një diplomacie tek e cila kanë pasur besim deri në verbëri.

e vertete ..... ne verberi .... po c'te benim ne te gjoret .... ku e dinim se kjo "diplomaci" ne te cilen kemi pasur besim ne verberi po na e ngopte me duart e kriminelave shqiptare te tipit Enver, Mehmet, Kadri, Hysni e plot e plot te tjere ....

por ja si gjithcka po i vjen fundi edhe ketij filmi .....

[mesuesi_1]

Vangjel Kosta gënjeu anëtarët e komisionit të ligjeve- ka marrë pjesë në disa dënime politike të nomeklaturës

28-05-2010 / Gazeta 55

PD sqaron rrëzimin e kandidaturës së Vangjel Kosta për anëtarë të Gjykatës Kushtetuese. Eduart Halimi: Kosta kishte disa dënime politike gjatë regjimit komunist, madje edhe në grahmën e fundit të nomeklaturës

Partia Demokratike sqaron edhe njëherë opinionin publik mbi arsyet që e çuan Kuvendin të hedhë poshtë njërën prej 3 kandidaturave të Presidentit të Republikës, për ripërtëritjen e anëtarëve të Gjykatës Kushtetuese. Sekretari i Partisë Demokratike, Eduart Halimi tha dje se mazhoranca kishte veçuar që në krye të herës se nuk do të miratojë kandidatura që kanë marrë pjesë në vendime politike të regjimit barbar komunist. Në rastin e Vangjel Kostës, deputeti demokrat evidentoi një fakt konkret, teksa antërët e komisionit të ligjeve, gjatë seancës dëgjimore me 3 kandidaturat për në Kushtetuese, kanë pyetur gjyqtarin në fjalë nëse ka marrë pjesë në dënime politike gjatë nomeklaturës, është përgjigjur negativisht, ndërsa ka rezultuar që ka patur disa të tilla, madje edhe në grahmën e fundit të diktaturës. “Jam këtu para jush për të sqaruar edhe një herë opinionin publik për votimin në Parlament të kandidatit z. Vangjel Kosta. Kryetari i Grupit parlamentar të PD-së në takime zyrtare me këshilltarin e Presidentit të Republikës (Spiro Peçi) ka siguruar Presidentin se mazhoranca nuk do të sugjerojë asnjë kandidat e do votojë çdo kandidat që plotëson kriteret profesionale, por që nuk kanë marrë pjesë në procese politike të regjimit barbar totalitar dhe nuk kanë mbajtur funksione politike gjatë 20 viteve të pluralizmit, qoftë në qeveritë e PS-së apo të PD-së. Ky vendim i mazhorancës vjen nga besimi i saj më i thellë se nuk mund të jenë në krye të drejtësisë shqiptare, tani pas 20 vitesh, gjykatësit apo prokurorët e proceseve politike të diktaturës”- u shpreh Halimi. Sipas tij, mazhoranca beson se nuk duhet të jenë në krye të drejtësisë as zyrtarë dhe as ish zyrtarë politikë të 20 viteve të fundit, pasi kjo do të lëkundte besimin e qytetarëve shqiptarë tek pavarësia e gjyqësorit. “Garantojmë opinionin publik se kurrë nuk mund të përsëriten më historitë kur anëtarët e kryesisë socialiste, deputetët apo ministrat e saj u emëruan në majën e piramidës gjyqësore të Shqipërisë.

Për sa i takon rastit të Vangjel Kostës, njoftojmë opinionin publik se kandidati për anëtar i Gjykatës Kushtetuese gënjeu, mashtroi komisionin parlamentar në seancën dëgjimore, kur mbas pyetjes së deputetëve, nëse ka zhvilluar procese e gjyqe politike, iu përgjigj: JO! Ndërkohë rezultoi se zoti Kosta kishte disa të tilla, për më tepër edhe në vitet e grahmave të fundit të regjimit barbar. Lidhur me procesin e seancave dëgjimore, kjo është arritja më e madhe e Kuvendit të Shqipërisë, e cila do të njohë përmirësime të shpejta të reja. E fundit, qoftë edhe vetëm për gënjeshtrën dhe mashtrimin që bëri para deputetëve të komisionit, zoti Kosta nuk mund të pranohej”- deklaroi deputeti dhe Sekretari i PD-së, Eduart Halimi

[Duaje Siveten]

bejini nje leter anonime ne vashington, dhe qendisjani atij ambasadorit, se si shume hapur po i thojka gjojnat ... nuk perdor ekuivokun fare ... tulle ...

[palushi]

Nuk ka nevoje per leter , lexo çka thote Obama athere gjyko se ku ne te s'ames i ka marre referencat Withpithtersi......

duhet ktij me ja çu kete leter, po tash ashte tuj i mbaru edhe afati e thote t'ja rruj ndoj lek Rames sa kam mundsi

***********

Përse Obama votoi kundër gjyqtarit Roberts

Barack OBAMA

Vendimi në lidhje me emërimin e gjyqtarit Roberts nuk ka qenë i lehtë për mua, ka qenë një vendim i vështirë. Sikurse disa prej jush e dinë, unë nuk kam dhënë argumente vetëm për çështje të caktuara përpara Gjykatave të Apelit, por për 10 vjet unë kam qenë anëtar i Universitetit të Çikagos, në Fakultetin e Juridikut, ku jepen mësime për kushtetutshmërinë e ligjit. Një pjesë e kulturës së Universitetit të Çikagos, në Fakultetin e Juridikut është ruajtja e kolegjialitetit mes atyre njerëzve që mbajnë qëndrime të ndryshme. Për rrjedhojë, pajtueshmëria apo respekti nuk është një rezultat i veçantë që një studiues ligjor mund të arrijë, por është më shumë këmbëngulja intelektuale dhe ndershmëria me të cilin ai apo ajo arrijnë tek marrja e vendimit. Duke pasur parasysh këtë sfond, unë jam i predispozuar të votoj pro gjykatësit Roberts, bazuar në studimet që unë kam bërë për rininë e tij, sjelljen e tij gjatë seancave, si dhe bazuar në një bisedë që unë me të pata dje pasdite. Në mendjen time nuk asnjë dyshim, gjykatësi Roberts është i kualifikuar për të zënë postet më të larta të gjykatave të vendit. Për më tepër, ai ka sjelljen e duhur dhe temperamentin e duhur që e bëjnë një gjyqtar të mirë.

Ai është i përulur, personalisht është njeri i mirë dhe nga këndvështrime të ndryshme gëzon respekt të plotë. Është shumë e qartë për mua që gjykatësi Roberts e do me të vërtetë ligjin. Ai nuk do të arrinte rekorde të shkëlqyera si avokat në Gjykatën e Lartë pa patur pasionin për ligjin. Kjo u bë e qartë për mua, gjatë bisedës që pata me të, ku shprehu thellësisht vullnetin për të respektuar parimet bazë që shkojnë në vendimmarrjen e 95% të rasteve, që vijnë përpara Gjykatës Federale - respektimi i përparësisë, një modesti e caktuar për të lexuar tekstin e statuteve dhe ato kushtetuese, një respekt për rregullat procedurale si dhe drejtësinë, në të cilën të kryesojë paanshmëria. Të gjitha këto karakteristikat më bëjnë mua që të votoj pro gjyqtarit Roberts.

Problemi me të cilin përballem - problemi i shprehur edhe nga disa kolegë të tjerë të mi, dy prej të cilëve do të votojnë pro zotit Roberts, ndërsa të tjerët do të votojnë kundër - është se, ndërsa aderimet për precedentët ligjorë dhe rregullat e ndërtimit ligjor apo kushtetues do të përbëjnë 95% të rasteve që vijnë në gjykatë. Këto 95% raste do të arrijnë në të njëjtën kohë në dy vende, në Scalia dhe në Ginsburg - ndërkohë që 5% e rasteve që janë me të vërtetë më të vështirat janë të Gjykatës së Lartë. Në këto raste, pajtimi me rregullat e sipërcituara, ndërtimi dhe interpretimi i tyre do të arrihej vetëm nëpërmjet një maratone prej 25 miljesh.

Hapi i fundit mund të caktohet vetëm nga bazat e thella të vlerave të personit, çka është edhe një nga shqetësimet kryesore, një perspektivë më e gjerë se si punon bota sot dhe ndjeshmëria e atij që punon. Në ato 5% të rasteve të vështira, kushtetutshmëria mbetet që të mos jetë pika e referimit. Gjuha e statutit nuk është krejtësisht e qartë dhe një proces ligjor i vetëm nuk mund të çojë në një vendim të rregullt. Në këto rrethana, vendimet tuaja nëse aksioni afirmativ është një përgjigje e përshtatshme për diskriminimin në këtë vend, apo nëse një e drejtë e përgjithshme e intimitetit përfshin në një drejtë më të veçantë të grave për të kontrolluar veprimet e tyre, apo nëse klauzola e tregtisë fuqizon Kongresin për të dhënë opinionin mbi këto tema të gjera me interes kombëtar që ndërkohë mund të ketë pak lidhje me atë që është e lehtë të përcaktohet si tregti ndërshtetërore, apo nëse një person me aftësi të kufizuara të punojë së bashku me njerëz që nuk gëzojnë problemet e tij - në këto raste të vështira, përbërës dhe element kyç është ajo çka vendos gjykata. Në lidhje me këto tema, fola me gjykatësin Roberts. Ai pranoi se ndryshe nga politikanët, ndoshta profesionistë, nuk është e lehtë që të flitet për vlerat e tij në këto raste. Kjo, nuk ka lidhje me trajnimin. Ai tha se i ka konsideruar gjithnjë me ligj këto çështje si një fushë loje midis të fortëve dhe të dobëtve.

U impresionova nga ajo deklaratë, sepse kam parë ligjin me të tillë mënyrë. Problemi që kisha ishte se kur kontrollova të dhënat e gjykatësit Roberts dhe eksperiencën e tij në shërbimet publike, në vlerësimet e mira personale është se ai ka përdorur shpesh aftësitë e tij të forta në raste të vështira ndaj rasteve të dobëta. Në punën e tij, në Shtëpinë e Bardhë dhe në zyrën e Avokatit të Përgjithshëm, ai vazhdimisht ka mbajtur anën e atyre që nuk pranuan të shqyrtonin çështjet ndaj përpjekjeve për të zhdukur mbeturinat e diskriminimit racor në procesin tonë politik. Në pozicione të njëjta, ai nuk ka pranuar të shqyrtojë çështje në të cilat shpreheshin shqetësime të tilla, në këtë botë dhe në këtë ekonomi ku "ju jeni një grua më shumë se sa një burrë".

Unë nisem nga deklarata e gjykatësit Roberts, se ai nuk pëlqen detyrimet dhe se ai e shikon ligjin si një mjet, të cilin mund ta përdorësh ashtu sikurse mbrëmjeve një fushë loje mes të fortëve dhe të dobëtve. Duke pasur parasysh rëndësinë e pozicionit të tij, i cili ngrihet pa dyshim në seriozitetin e vendimeve në të cilat pa dyshim ai duhet të marrë pjesë gjatë qëndrimit të tij në gjykatë, unë personalisht duhet t'i jap më shumë rëndësi veprave të tij dhe filozofisë politike që ai të ishte në lartësinë e atyre që janë në pushtet. Këto dy elementë kanë rëndësi dhe jo fjalët që ai më tha gjatë takimit ku biseduam.

Fundi i fundit është ky: Unë do të votoj kundër kandidaturës së Xhon Roberts!

Deklarata e Barak Obama, i cili shpjegon pse konfirmoi votën kundër kandidatit për Kryetar në Gjykatën e Lartë dhe të Drejtësisë, John Roberts (shtator 2005)


**************

e ktu nuk bahet fjale per njerez qi kane zbatu ligje diktatoriale por vetem ato te shtetit ma demokratik te botes

[palushi]

Të shpjegosh votën për Vangjelin dhe votën e hapur

Eduard HALIMI

Unë nuk e fsheh, madje kurrë nuk e kam fshehur se jam shumë i lidhur me sistemin e drejtësisë. Njoh në mënyrë të pandërprerë prej më shumë se 15 vjetësh, pjesën më të madhe të gjyqtarëve të këtij vendi, njoh pjesën më të madhe të prokurorëve dhe sigurisht pjesën më të madhe të armatës së avokatëve. Kam punuar me ta, ku në krah e ku kundërshtarë, jam ulur e biseduar, kam shkuar dhe kam ndarë me ta çdo hidhërim për largim të parakohshëm të ndonje kolegu, apo gëzim për promovim e tyre. E kam bërë këtë në mënyrë shumë të sinqertë dhe njerëzore, pavarësisht bindjeve të mia politike dhe pavarësisht pozicionit që kam qenë apo jam.

Të gjithë më kanë mirëkuptuar ashtu si dhe unë i kam mirëkuptuar ata, edhe kur kam qenë në opozitë dhe kur jam në pushtet. E në gjithë këto njohje, përfshihet dhe Vangjeli.

Ndaj dhe shpresoj që të gjithë të më mirëkuptojnë plotësisht, (ata me të cilët nuk kam biseduar), gjatë shpjegimit që dua ti bëj votes time për Vangjelin.

Unë e njoh Vangjelin, prej më shumë se 10 vjetësh. Për të gjithë ne të rinjtë e drejtësisë të viteve '90, anëtarët e Gjykatës së Lartë të asaj kohe, shiheshin si njerëzit më me integritet, si njerëzit më profesionistë, si njerëzit me temperament të lartë dhe shërbëtorë të ligjit, njerëz pa asnjë njollë në karrierën e tyre politike.

Unë e kam njohur pikërisht kështu Vangjelin. Një njeri kokëulur, shërbëtor të ligjit, njeri me eksperiencë të gjatë në drejtësi. E kam respektuar atë si profesionist të ligjit, edhe kur kam qenë student i shkollës së Magjistraturës, e kam respektuar atë edhe kur kam qenë koleg, avokat, e kam respektuar edhe kur kam qenë zëvendësmistër i Drejtësisë dhe akoma më tepër kur kam qenë Avokat i Përgjithshëm i Shtetit. Kam mirëkuptuar në mënyrë absolute edhe kur kolegë të mi e kanë marrë si ekspert të së drejtës në projekte shumë të rëndësishme në Ministrinë e Drejtësisë edhe në vitet e fundit. Dhe për të gjitha këto kam dëshmitar të besueshëm, jo vetëm miqtë e shumtë të përbashkët që kemi me Vangjelin, por mbi të gjitha kam dëshmitar vetë Vangjelin.

Deri para një muaji, për mua ky ishte Vangjeli, të cilin sa herë e shihja apo më shihte në rrugë, ndaloja apo ndalonte për të më përshëndetur dhe kur unë nuk harroja ta pyesja për familjen. E pyesja për familjen se për mua familja është gjëja më e shenjtë që zoti më ka dhënë. Jam krenar për gjithë familjen time, edhe kur ajo ka vuajtur në ditët më të zeza edhe tani që krenohet që djali iu bë deputet në Parlament.

Unë e them jo pa keqardhje, se jo e gjithë familja ime pati të njëjtin fat që të internohej në mënyrë çnjerëzore dhe absurde gjatë viteve 1983-1989. Motra e babait tim dhe fëmijët e saj të mitur u internuan në mënyrë të pamëshirshme në stalla dhish mes malesh, për arsye aq absurde saqë dhe gjyqtari që e ka dhënë vendimin tani do ti vinte turp kur ta lexonte.

E kam mësuar emrin e gjyqtarit shpirt-kazëm dhe abuzues në një gjykatë shumë të rëndësishme në jug, para më shumë se 10 vjetëve. Nuk e takova kurrë, nuk e përshëndeta kurrë, nuk e afrova kurrë, madje nuk u hakmora kurrë ndaj tij.

Kur isha në detyrën e zëvendësministrit, paraardhësi im socialist më kish lënë në tryezë një dosje me abuzimet e disa gjyqtarëve në gjykatën e jugut, ndër të cilët ishte dhe emri i gjyqtarit famëkeq, të cilin ish-ministri socialist i Drejtësisë dhe drejtori i inspektimit të asaj kohe, sot deputet e akuzonin, jo për krime në kohën e komunizmit, por për korrupsion.

Mund t'ju duket e çuditshme, dhe jo shumë profesionale, që unë nuk e zbatova sugjerimin e parardhësve të mi socialistë për ta çuar në ndjekje penale apo shkarkuar këtë gjyqtar. Këtë e bëra për një moral të lartë, se nuk doja që zotëria, gjyqtari që kishte persekutuar atë pjesë të familjes sime në mënyrë të padrejtë, të krijonte dyshimin se unë po hakmerresha meqenëse erdha në pushtet.

Për të hequr çdo merak tuajin, ky gjyqtar nuk ishte Vangjeli. Madje nuk ka lidhje fare dhe nuk e besoj se as se dhe njihen me njëri-tjetrin. E tregova këtë histori me gjyqtarin e jugut, i cili vazhdon suksesshëm karierën e tij, për tju treguar juve, e për ti treguar Vangjelit se ne nuk hakmerremi, ndaj gjithë makabriteteve që ata janë marrë dhe kanë kryer gjatë rregjimit totalitar.

Unë sigurisht nuk e dija që Vangjeli, kishte dhënë vendime të tmershme gjatë kohës që ka qenë gjyqtar. Për mua ishte njeri i urtë. Dhe si i tillë u prit dhe nga Komisioni i Ligjeve. Si i tillë në mënyrë absolute u trajtua me shumë dinjitet nga të gjithë kolegët gjatë senacës dëgjimore. Të gjithë e ndihmuan (përveç meje), kush më shumë kush më pak, kush më parë, kush gjatë seancës dhe kush më pas, për t'i treguar atij, se deri në momentin kur presidenti e nxorri emrin e tij si jurist i shquar dhe me integritet, të gjithë, përfshi dhe mua që pandehja se e njihja, por në të vërtetë se kisha njohur hiç, kishin respekt për të.

Por unë sot dua të shpjegjoj votën time për Vangjelin. Dua ta shpjegoj jo vetëm për familjen time, jo vetëm për të gjithë ata qindra miq që kam në sistemin e drejtësisë, jo vetëm për Vangjelin, por edhe për gjithë opinionin publik si atë shqiptar dhe atë të huaj, që mund të ketë interes për këtë çështje.

Dua ta shpjegjoj votën, jo vetëm se një ambasador e kërkoi publikisht këtë, pasi unë mendoj se sovraniteti i Parlamentit, nuk duhet të intimidohet nga ambasadorët. Por këtë radhë për këtë thirrje, ambasadori ka të drejtë. Ka absolutisht të drejtë, të dije ai dhe gjithë opinion sesi votova unë për Vangjelin. Ka absolutisht të drejtë, jo se është një mendim i tij personal, por për faktin se sugjerimi i tij është i bazuar në traditën më të mirë botërore të transparencës, në traditën më të mirë botërore të promovimit dhe formimit të gjykatave të larta, me njerëz me integritet të panjollosur, me njerëz profesionalë dhe absolutisht jopolitikë. Traditën më të mirë botërore, atë të Senatit Amerikan.

Eshtë ky Senat, i cili me një traditë absolutisht pozitive qindra vjeçare, ka përcaktuar rregullat më transparente të seancave dëgjimore, me kandidatët, të investigimit më të hollësishëm nga komisioni (komiteti) deri dhe në hetimin nga FBI, apo ekzaminimin shëndetësor. Ky hetim i hollësishëm në senat është bazë për të bërë vlerësimin dhe për të dhënë pëlqimin për një kandidat.

Unë votova kundër Vangjelit

Dhe këtë e bëra pa asnjë mëdyshje. Nuk e bëra absolutisht për t'u hakmarrë ndaj atyre që kanë internuar, fisin tim, kanë internuar miqtë dhe kolegët e mi në Parlament, edhe pse kjo është një vijë e qartë demarkacioni mes nesh që përfaqësojmë atë shtresë njerëzish, dhe persekutorëve. Nuk e bëra vetëm për faktin se persekutorët në vend që të na falenderojnë që nuk u hakmorëm ndaj tyre apo familjeve të tyre, në vend që të struken në skutat më të largëta të sistemit, bëjnë karshillëk, duke kërkuar të jenë në krye të tij, nuk e bëra vetëm për faktin se nëse do të kish shkuar në Gjykatën Kushtetuese nuk do të kisha as sy e faqe ti dilja para familjes sime dhe zgjedhësve të mi, por e bëra se Vangjeli gënjeu.

Më gënjeu mua, gënjeu Parlamentin, gënjeu një popull të tërë. Dhe dikush që gënjen popullin e vet nuk mund të kërkojë kurrë besimin, pëlqimin e tij për ta pasur mbi supe Vangjelin, si garant të Kushtetutës, jo 9 vjet, por as 9 sekonda.

Vota - tha ambasadori, duhet të jetë transparente, madje vazhdoi, të gjithë deputetët duhet të shpjegojnë votën e tyre. Dhe besoj se këtë radhë ai ka të drejtë. Unë e shpjegova votën time, dhe premtoj se do ta bëj atë për çdo votim, gjatë gjithë mandatit tim, sepse çmoj se të gjithë ata që më kanë votuar duan ta dinë, se kujt i kanë dhënë votën. Dhe këtë besoj se e duan jo vetëm zgjedhësit e mi, por e duan të gjithë zgjedhësit, e të gjithë deputetëve, duan të shohin se kë kanë zgjedhur dhe çfarë i kanë besuar. Ndaj dhe votimi duhet të jetë i hapur dhe transparent, dhe për këtë nuk mund të ketë askush, asgjë kundër, përfshi dhe Vangjelin.

Ndaj dhe jam dakord me ambasadorin, për votimin e hapur, jam dakord me ambasadorin edhe për shpjegimin e votës, duke shpresuar që ndonjë koleg socialist të mos bëjë kërkesë për të mbrojtur ambasadorët e huaj, se ata nuk i duan më shumë nga ne ambasadorët e perëndimit.