Kerkoj Poeten/in me te mire te forumit ?

[Izadora]

Izzy... get busy

Dueli qenka vetem me nje poezi ?

Magji

O nate e embel
o yje qe me buzeqeshni nga larg
o hene e bukur
qe ndryshon cdo nate

sikur do me thuash:
edhe pse jam gjysem prap ndricoj
edhe pse ndonje here zhdukem
jam aty ,te te qendrej pran ty

Dhe flladi i fresket i nates
perkedhel floket e mia



A nuk eshte kjo magji ?



Ps. Mos keqkuptohena ,akoma nuk ka ardh darka

[uj me gaz]

me leje Iza? te t'i fus pak duret? ke poezia kuptohet. pastaj do votoj per ty.

Magji

Thith naten e embel e hesht,
ndiej yjet qe me buzeqeshin nga larg.
Nje hene e bukur,
qe ndryshon cdo nate,

zbret te veshi im e me peshperit:
te ti do ndricoj me shekuj, edhe gjysmake,
madje edhe nese udha ime humb e s'me sheh,
une jam prape te ti, te te cel buzen,
e te te kthjell syte.

Mbi floket gumfuar prej nates,
flladi i fresket, ngadale,
shpupurit perkedhelje.
Ndersa shpirti im i dlire, amshem,
magjine e jetes puth.

[uj me gaz]

Dio mio sa shpejt frymezoheni !

e prishe magjine...

[eldushka]

Ka polic trafiku kjo tema? T'i jape pak drejtim per ne qe i kemi kandelet me pak veshtiresi ndezjeje e mezor kuptojme.
E ca u be tani? Kush konkuron me ke? Per cilat poezi?
E voten time, kush do e bleje?
Kaaqqqq kisha...si fillim.
Ju falenderoj perthembersisht.

[EuroStar1]

Une nuk jam poete
Por vendosa te shkruaj
Te thur disa vargje
Per kete jete te mallkuar.
Disa me thojne jeta eshte lumturi
E disa te tjere thojne eshte tragjedi!
Nga keta te thena une nje fjal dot te shtoje
Pajtuhu me ate qfar do qe te ndodhe...

As une nuk jam poet , prandaj nuk po them gje

[_Mersin_]

Jane te miat lumturite
kur fitova dashurine e Zotit
por e humba dashurine
kur u largova prej zemres se nenes

[_Mersin_]

Te gjithe kete tymnaje e ke se rregjistrohesh me 10 emra.Tu ka be forumi kompleks psiqik qe ndonje dite do kerkosh ta prekesh milingonen me dore nga maja gradaceles.

[DeLiRiUm TrEmEnS]

Xheloja is/was the very best!

Vota ime shkon per Xhelon!!!

[liridashsi]

Kush e futi nji gacë në zemren time
'''''''''''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''
Kush e futi një gacë
në zemren time
u dogj zemra ime
duke e mbajtë ne emocion
gaca
ne pafajsine e zemres
zjarrë
e gacë
u dogj
u dogj
a shihni ju

si thrras
ne metaforë
ne fjalë
ne secilin
varg rime

a h zemra ime
ajo u poq

a e shihni poetin

askush në qiell
e mbi dhe
nuk u përpoq!
për të ja sjellë
poetit lumin
as detin
as agrumin

gacen me ujë

për të ja shuar

at gacë
që ilegalisht
sadizmi dinak
i kohes
nga jasht portave
te zemres
stinet dinake
kishin gjetur shteg
ne zemer per ta zajrmuar
ajo tash djeg
zemren time te perkushtuar

e djeg
ajo me ka percelluar

as nuk u gjet
ne fe
e as mbi dhe
as ne atdhe

nder kombe
e në kët komb
as ne tokë
as nder miq e shokë
e ne shekull të shkretin
as kush

as me një gotë ujë
zjarrin ne zemren time
ta shuaj
edhe pse e thash
ne secilin varg rime
ne vite e muaj
e thash se po digjet zemra ime
ejani dkush te ma shuaj
nuk erdhi askush


prandaj digju poet
digju si flaka
si shkrumbi
mbi bereqetin
digju
e i djegur shkruaj
ujë
o zot ujë
ma sillni detin

o shekull i heshtur mizorë

shuajeni zjarin në poetin
në zemer
qe ket gacë
e prush
nuk di si ta quaj
me asnje fjale
as me emer
kot thirra neper kohra
e thrras

mos ma leni gacen!
ne zemer
bertas

as engjujt nuk degjojnë

por m' thuej o shekull
kush ta heqë gacen,
kush?

ata që zjarreve ju fryjnë
e zjarre në zemra flakrojnë
ata

e shekuj t sadist
me zjarrin
ne zemra
që të ndryjnë

e zemra metaforash poetike djegun

koha e shekulli
e bijtë e saj

te mbyllin portat
e shtegun
per te dale drejt shuarjes se zjarrit

e ti fjalaime zemnra ime
kerkon nje pikë lot
nepermes emocionit

nepermes qerpikut me vaj
dje pardje e sot
per ta shuar zjarrin


ku ka te gjerë shpirta
e te gjerë det,shpirta

që ta heqin zjarrin
e gacen
me ndonje pike uje
zjarrin ta shuajne
asksuh zjarrin nuk ta heqe

nga zemra

nuk ka ma engjuj si dikurë
as bujarë
as bukuri

koha esht zemer gurë
e maska esht rruspi

as në qiell
e as në tokë
e në mal
e as në fushë
nuk ka
ma
humanist engjellorë
ata i piu koha
e zgerdheshja
e shekullit djallzor ë

as nuk ka ma neper zemer shtigje
me penden ne dore
fjala
kerkon shpetim


e koha esht absurde
nuk te jep askush ujë
o vargu im

askush nuk ta shuan gacen

e zjarrin

prandaj vuan arti im

penda ime digju
ti fjalë
e metaforë
thuaj diqka thuaj

thuaje at shprehje

qe nuk e than shekujt dot
per se te digjem
per se vuaj

e nuk gjendet as nje pike uje
as lot

per zjarrin ne zemren time
me qka zjarrin ta shuaj
nuk ka ma engjuj
as miresi

nuk ka ma mbi dhe
as fe
as atdhe
gjithqka u be treg
pazarë
dikush vrapon udheve
dikush ne mal e ne fushë
gjithqka u be pazarë
nuk ka ma as engjull

as ëngjellushë
un po diegjem ne zjarre
kush do te ma heqe gacen
e zjarrin
ne zemren time
kush
kur nuk mbet ma askush
qe te jep nje pike uje
mbeten
vetëm ata
që,i fryjnë zjarrit
e gaces
që të djeg
un mbeta nje udhtarë
sa udhe e gjate
drejt varrit
qe digjem ne zemer
me zjarrë

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''
Autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[☆Angie☆]

Z. Poet i mërgimit Xhelal Ferizi,

Sa m'kanë munguar vargjet tuaja. Ky forum ka qënë i pajetë që me mospjesmarrjen tuaj. Ikët dhe na latë në trishtim të gjithëve!

Uroj që poezia juaj kurrë të mos vdesë dhe që vargu juaj të kumtojë anë e mbanë dashurinë me të cilën ju e krijoni atë.