ý dashur

[elda]

Ne bregun e detit mes valesh
Qendrojne kujtimet skalitur mes dallgesh
Se bashku me shpirtin e deshperuar
Me enderrat deshirat e deshiruara

Dallget pas shkembinjeve perplasen
E shfryne pas bregut me furi
E shkrimet ne reren e lagur
Deti me valet e tij i fshi

Me lotet e ngrire permbi buze
Kthej koken e veshtroj pas
Sa nete me rradhe vajtoi ky shpirt
Sa dhimbje qe le pas

Dhe papritur era me sjell nje vegim
E me duket se ty prane te kam
Por sa shpejt nga enderra une zgjohem serish
Dhe kuptoj prane teje nuk jam

Hedh hapat ngadale mbi reren e lagur
Me kujtohen fjalet qe me the dikur
Edhe i vdekur po te jem e dashur
Larg teje sdo te jem kurre

Guackat e bardha lidhur dore per dore
Me veshen fustanin e nuserise
Era e lehte me vuri vellon
lehte floket me stolise

Hena fytyren me ndriçoi
Me perkedheli me shoqeroi per tek ti
Deti ne gjirin e tij me ftoi
Erdha i dashur vdekja sna ndau dot perseri………..

[CrushFire]

po mire moj vajze shume e frumzume ti kush eshte ai fatlum qe ja ke kushtu keto vargje ... nejse mbaje sekret poezia me pelqeu shum.

[elda]

Siç e dini ne enderrat e çdo vajze qendron nje princ i kalter dhe kete poezi per ate e kam krijuar............
Kush eshte?

[Acid_Burn]

te pershendes sinqerisht poezia eshte shume e bukur vetem vazhdo.