Solidarizim
Kanë qenë të shumta reagimet solidarizuese me dramën e Enrietës, vajzës së poetit të pushkatuar, e cila rrezikon të humbasë jetën në një spital italian, për shkak të mungesës së kurave të shtrenjta. Lexues të gazetës "Shekulli" janë treguar të gatshëm të kontribuojnë sadopak në shërimin e saj.
Për t'iu dhënë mundësinë individëve apo bizneseve që të japin kontributin e tyre modest, dhe meqë numri i llogarisë ende nuk është hapur redaksia e "Shekullit' vë në dispozicion numrin e telefonit të xhaxhait të Enrietës. Bedri Blloshmi: duke uruar një shërim sa më të shpejtë të saj.
Ish -të përndjekurit solidarizohen me apelin e bashkëvuajtësit të tyre, Bedri Blloshmi dhe i bëjnë thirrje ish-mjekut Berisha të ndihmojë në shërimin e Enrietës. Akuza e tyre për zvarritjen e qëllimshme të rehabilitimit të shtresës së vuajtur
Një numër llogarie për të ndihmuar vajzën e sëmurë të Vilson Blloshmit. Ata më të ndjeshmit, të parët për ta ndihmuar, rezultojnë të jenë bashkëvuajtësit e të atit, ish-të përndjekurit politikë.
'Sapo lexuam odisenë e dhimbshme të vuajtjeve të vajzës dhe xhaxhait të saj te gazeta "Shekulli" dhe heshtjen e paprinciptë të zyrtarëve të shtetit, erdhëm të bëjmë thirrje dhe në emrin tonë që të gjithë kush mundet të solidarizohet për ta ndihmuar!
Po e përjetojmë me zemër sëmundjen e Enerieta Blloshmit, vajzës simbol të mbijetesës, vajzës së vëllait tonë të fateve tragjike, Vilson Blloshmit." Kështu shprehen krerët e Shoqatës së të Mbijetuarve nga Burgjet Komuniste.
"Pushteti aktual po vret me indiferencën e tij edhe fëmijën e një heroi të demokracisë", thotë ish- i përndjekuri politik Fatmir Lamaj. "I bëjmë thirrje asaj fije humanizmi që është duke u fikur te kryeministri Berisha, të ndihmojë këtë fëmijë që të mos vdesë përpara kohe", thotë Xhaferr Agaraj, kryetari i shoqatës. Problemet tona si shtresë janë të shumta, por problemi akut është ky.
Edhe pse vetë ndihen në gjendje të mjerueshme ekonomike, do të japin aq sa mundësi kanë. "Ne e dimë që dhimbja jonë sjell gëzim te një ish-sekretar partie që ka urrejtje për shtresën tonë, siç është Sali Berisha, por i kërkojmë të mos mishërojë Neronin, por i bëjmë thirrje atij pak humanizmi që i ka mbetur si një ish-mjek ta tregojë për vajzën e Vilson Blloshmit."
"Tani jemi të persekutuar të neokomunizmit"
Mbartin dhimbje, ndiejnë padrejtësinë dhe mosvlerësimin si të asaj kohe dhe të kësaj kohe, që iu shpërthen një pakënaqësi deri në mllef. Dhe të lirë kanë qenë dhe në atë kohë për të thënë çfarë ndjenin, e sigurisht që janë edhe tani. Disa ish-të persekutuar na tregojnë...
Pse gjithë kjo pakënaqësi brenda jush si ndaj pushtetit komunist dje dhe këtij që pretendon se është demokratik sot?
Fatmir Lamaj - Ne me dhimbje vërejmë se komunizmi në Shqipëri gjeti formën më efikase për të mbijetuar me rigjenerimin e vetvetes. Nga komunizëm kaloi në pseudodemokraci ose neokomunizëm. Iku një sekretar partie i madh si Ramiz Alia dhe erdhi një më pak i vogël si Sali Berisha, që mbetet viktimë e pashërueshme e urrejtjes ndaj shtresës sonë.
Çfarë po pësoni ju konkretisht për të nxjerrë këto përfundime?
Gjergj Ndreca - Ne gjendemi vazhdimisht nën opiumin e gënjeshtrave të qeverisë në pushtet. Dhe në këto vite për ne njëlloj kanë qenë si të majtët dhe të djathtët. Po të paktën socialistët kanë qenë më dinjitozë, se kanë mbajtur atë qëndrim që kanë pasur gjithmonë kundër nesh.
Por po na diskriminojnë dhe këta që dolën me gishtat e demokracisë në duar. Edhe në grevën tonë të urisë një vit më parë ishin përfaqësues të PS-së që erdhën na takuan dhe i kujtojmë me respekt dhe mirënjohje.
Fatmir Lamaj - Tani është konfonduar keq koncepti i së majtës me të djathtën. E djathta drejtohet nga një ish-komunist, e majta nga një ish-disident që është përplasur edhe me të atin e tij kundër regjimit komunist.
Nëse hapet toka e këtij vendi nga Saranda në Tropojë gjen kockat tona. Por ne nuk morëm asgjë që meritonim. Na drejtojnë akoma vrasësit tanë. Nuk është e habitshme për ne që e njohim mirë të shkuarën që zv/ministri i Punëve të Brendshme sot është ish/zëvendësministri i diktaturës, që na rrahu në revoltën e Qafës së Barit.
Nuk është e habitshme që në çdo zyrë të shtetit shqiptar janë ose ish-zyrtarët e kohës ose pinjollët e tyre. Nuk është habi që edhe ata pak ish-të persekutuar që punësoi zoti Berisha në fillim të ardhjes në pushtet për imazhin e tij, tani janë pushuar nga puna në administratën e lartë.
Ju gati një vit më parë hytë në një grevë urie. Dhe shkaku i grevës së urisë mbetet problem edhe sot.
Xhaferr Agaraj - Po. Kërkuam të dëmshpërblehemi sipas ligjeve dhe Kushtetutës. Ne sot kemi humbur statusin e qytetarëve normalë. Nuk jemi as qytetarë të dorës së tretë apo të katërt dhe ky është përsëri një aparteid politik.
Ne nuk duam lëmoshë, por rehabilitim, integrim dhe drejtësi me dinjitet. Ka katër ligje në fuqi për dëmshpërblimet dhe për ne është miratuar ligji që jep vlerën më të vogël, që llogarit punën e detyruar në burg, por jo dhunën, torturat, mungesën e lirisë dhe dinjitetit. Është dëmshpërblyer më shumë Fatos Nano e të tjerë byroistë këto kohë, se sa ne që kemi bërë burg në kohë më të vështira.
Do të donim të falenderonim publikisht Sami Repishtin, ish-të përndjekurin politik që erdhi dhe na takoi nga SHBA, duke na ndihmuar edhe financiarisht.
Fatmir Lamaj - Ne duam ta marrim brenda vitit dëmshpërblimin, jo në tetë vjet, sepse jemi specie në zhdukje. Kemi qenë rreth 6000 ish-të përndjekur në vitin '90, sot kemi mbetur 1800. Të tjerët kanë vdekur. Dhe imagjinoni, ka tre vjet që ka dalë ligji dhe nuk ka mbaruar së dhëni akoma kësti i parë.
Po marrin inkuzitorët tanë nga 30.000 lekë pension. Merr ish-prokurori famëkeq Aranit Çela pension të posaçëm prej afërsisht 75.000 lekë në muaj. Ndërsa ne, të vuajturit edhe në pseudodemokraci marrim nga 15.000 lekë/muaj. Më mirë të kërkojmë strehim politik në Korenë e Veriut, se sa në një neokomunizëm hipokrit si ky shqiptar.
Magdalena Alla/Shekulli
Krijoni Kontakt