Berisha, si diktator i fundit në Ballkan

[Duaje Siveten]

thënks o labuci.. per informacionet e ruzhdijes..
sna the ku ndodhet ky fshat.
...
.

ja na doli edhe ni her ... kit radhe fari ballis (nuk ka kush tjeter) ... nuk din se ku bjen ruzhdija ...

ruzhdija asht te salija ...

[Station]

thënks o labuci.. per informacionet e ruzhdijes..
sna the ku ndodhet ky fshat.
sna the se eshte ps qe mori deputetin aty e jo pd.

po do presim dhe inf. tjera mbi ruzhdijen nga tjere se nuk mjaftojn ato qe thua ti..

.

labuc- do te thote dhe lab dhe laluc..
eshte nje emertim i ri qe perdoret per ata leber qe erdhen ne fier si komisar-kapterra ne kohen e enverit..

gjejn akoma perdorim ki lloj sot nga selia roz kur kan neoje per causher.. dhe ne myzeqe.. ose per mbushje bulevardi ne tirane..

.

Nga kush do ti presesh informacionet e tjera? Nga gazeta 55?
Nuk te sqaroj dot ty une se si del nje deputet nga zgjedhjet e sivjetme se ti je i semure, shum i semure bile, nga degradimi i trurit.
Mjafton qe te them se me vjedhjet qe Sali Berishaissen beri ne qendren zgjedhore me Nr. 3052 donte te grabiste mandatin e nje Deputeti.
Mbetet te zbulohet se sa ka grabitur ne gjithe Shqiperine !!!

Ti perveçse nuk je mire nga mendja ka shume mundesi qe te jesh evgjit (bjond) i thone ne Tirane, se une nuk e shpjegoj dot ndryshe se pse asnjehere nuk pranon te tregosh se nga je, nga e ke prejardhjen, thuana nga se druhesh ?

Te solla ca statistika nga Ruzhdia- i ka nxjer Dikasteri i Lul Bashes - dhe ti prap nuk diskuton me fakte por dridhesh dhe ster dridhesh njelloj si Saliu jot.
Ke te na thuash gje per Ruzhdien, ato jane fakte, kundershtoi po deshe dhe mos bej si grua e perdale.

[fegi]

Mediat amerikane për revolucionin bolshevik në Shqipëri më vitin 1997
Agim Bacelli
Nenë e dashur, u bë një vite qe kur nuk je në mesin tonë. Ditët po kalojnë e malli çdo ditë për ty po shtohet. Pranvera ka filluar e në zemrat tona kemi shumë mall për ty. Shkove pa mundur të heqim mall të mjaftueshëm me ty. Krenohemi qe të patëm nënë të mirë dhe bujare, të urtë dhe punëtore. Ti ishe dhe do të jesh gjithmonë në zemrat tona. Me respekt, mall e lot në sy të kujtojnë: vajza Elizabeta, dhëndri Ismajli, mbesa Laureta dhe nipi Floriani nga Munihu i Gjermanisë, si dhe vjehrra Sadbere Mazreku e cila gjendet këto dite turist në Gjermani. Me mall e dashuri të kujton mbarë familja dhe farefisi nga Gjermania e Kosova.
Për "Wall Street Journal", organi më i madh i financës ndërkombtare, fundi shekullit të kaluar nuk ndryshoi asgjë në Shqipëri: faj i asaj që ndodhi në 1997, si gjithmonë ishte i komunistëve. Rebelët shqiptarë nuk kishin asnjë motiv të fortë për tu rebeluar dhe shkatërruar pushtetin dhe Shqipërinë, siç informonte një artikull i 11 marsit të '97 nga e përditshmja amerikane Wall Street Journal , "Ky rebelim është udhëhequr nga një koalicion i komunistëve ortodoksë dhe mafiozë që rezikoi vendin nga një luftë e thellë civile" , shkruante autori i artikullit , z.Mark Almond, profesor i historisë pranë Universitetit të Oksfordit .
"Askush nuk e mohon të drejtën e demonstratave..., por policia ka qenë objekt i një dhunimi të madh". Në këtë fund shekulli në asnjë vend të botës policia nuk u dhunua kaq rëndë dhe nuk u dorëzua kaq shpejt si në Shqipëri! President Berisha dhe mbështetësit e tij e kanë paguar sot nga dora e padukshme e komunizmit të egër". Sipas Almond, frymëzuesit ishin ata, ish sigurimsat e fshehtë të shtetit dhe ushtarakët shqiptarë, pra ish Diktatura e Proletariatit.
Banditizmi komunist që nxiti rebelimin e dhunshëm antikombëtar
Njëkohësisht, sipas këtij profesori, shteti i Sali Berishës ka qenë shumë i dobët dhe me elementë të regjimit të vjetër të cilët nuk kanë dashur që të kryejnë detyrën. "Këtë gjë, më së miri e tregoi Vlora që ishte kthyer në një fole kontrabanditësh", vazhdon Almond. Qeveria u akuzua për të kundërtën e asaj që bëri. Ishte vetë qeveria që po punonte për ndalimin e firmave piramidale dhe që e filloi me "Suden". Këtu filloi edhe banditizmi komunist që nxiti plasjen e një rebelimi të dhunshëm antikombëtar. Por kjo temë nuk i interseon shumë profesorit.
"Partia socialiste ka votuar për eleminimin e marksizëm - leninizmit nga programi i tyre në gushtin e një viti më parë" (1996 A.B.) dhe për këtë, shumë nostalgjikë civilë dhe sidomos ushtarakë nuk kanë qënë dakort në bazë.
Duheshe një pretekst për tu hakmarrë për këtë gjë. Nga ana tjetër, gjykimet e profesorit, janë të bazuara shumë mirë në burime të sakta :
"Në atë kohë unë - thotë profesori - i kam telefonuar familjes së një studenti që pati humbur të gjitha paratë në firmat piramidale. Ata më thanë se më shumë frikë se paratë e humbura kanë se kjo gjë do tu mundësojë komunistëve te rikthehen në pushtet. Ata po bashkohen në sulmin kundër Berishës që është sulm kundër demokracisë shqiptare. Është koha që komunistët nuk kanë më asnjë divergjencë."
Në ato ditë edhe New York Times publikoi disa artikuj ku fatet e shqiptarëve përshkrueshin shumë pastër si fatet nga pasojat e mafiozëve kmunistë. Efektivisht, në ditët e fundit të tragjedisë, disa shoqata të shqiptaro-amerikanëve në USA (që janë mbi gjysëm milion anëtarë) u mobilizuan që të bënin presion mbi Shtëpinë e Bardhë dhe Senatin që ti jepnin mbështetje Z.Berisha, i cili në fillim gëzonte shumë respekt në Amerikë dhe më pas, për shumë arsye, (sidomos nga puna antiberishiane e Lobit Grek) ai po harrohej, për të mos thënë më të keqen. Në pranverën e atij viti USA kishin kritikuar qeverinë shqiptare për mashtrim në zgjedhjet e kaluara pa dhënë ndonjë shpejgim konkret. Megjithëse unë personalisht mendoj se votat ishin vjedhur. Tash shihej qartë braktisja totale e Berishës nga amerikanët. Shqiptarët të braktisur në mëshirën e fatit e panë më të udhës të mendonin më shumë për xhepat se sa për kokat e tyre.
3700 të vrarë në rebelimin komunist
Rebelimi Komunist i kushtoi Shqipërisë 3,700 bij të vrarë për asgjë dhe një dëm ekonomik prej afro 200.000 milion dollarësh amerikanë. (Të mos shtojmë këtu vjedhjet e vetë qeveritarëve që morën pushtetin, as vjedhjen e arit të shtetit që ata bënë.) Një ushtri krejt të shkatërruar dhe një anarki të paparë ndonjëherë. Akoma më e keqja qe se në pushtet erdhën po ata njerëz që e udhëhoqën popullin për më shumë se 40 vjet me një dhunë të paparë. Në fund do të shtoja se, po të braktisi USA, të ka braktisur vetë Perëndia.
Po ju tregoj vetëm një nga mijra rastet e turpit që na servirën disa ushtarakë komunistë shqiptarë. Edhe kjo e shkruar në gazetat amerikane së bashku me komentin tim.
Ishte 4 Mars 1997 që do të sillte një ditë turpi për Aviacionin Heroik Shqiptar. Dy pilotë komunistë shqiptarë; Ardian Elezi dhe Agron Dashi, kryen një nga aktet më të turpshme në historinë ushtarake shqiptare, ata braktisën detyrën e tyre luftarake dhe shkuan e ulën në Bari të Italisë me avionin e tyre mësimor Mig-15, me numur 3 - 26 që i përkiste Bazës Ajrore të Rinasit. Akoma, për më keq, oficer Elezi ishte edhe Shefi i Shtabit të kësaj baze ushtarake!
Po atë ditë e gjithë bota tepër e çuditur për çka po ndodhte në Shqipëri u njoh me këtë ngjarje kaq të shëmtuar dhe kudo lajmi i parë u bë ky: "A pair of air force albanian pilots defected to Italy in their MiG-15...(Një çift pilotësh të forcave ajrore shqiptare u arratisën në Itali me një MIG-15)”.
Dezertimi i pilotëve shqiptarë në Itali
Kapiten Ardian Elezi do të deklaronte nga Lece e Italisë pa pikë përgjegjësie penale si dezertor lufte dhe si shkelës i betimit ushtarak: "We fled because they gave us the order to fire on a column of civilian vehicles near Gjirokastra.(Ne ikëm sepse ata na dhanë urdhrin të hapnim zjarr mbi një auto kolonë civilësh afër Gjirokastrës)". Një gënjeshtër kjo e pashoqe nga një dezertor ushtarak kur të gjithë specialistët e aviacionit e dinë mirë që ky avion mësimor ka vetëm një top 23 mm me 81 predha që tërë kohën, me një urdhër të veçantë të komandës së aviacionit, rri i stakuar shiriti i tij me predha. Shiriti vihet në punë vetëm kur regjimenti i bazës ajrore ka qitje-bombardim. Kjo ndodh dy herë në vit. Nëse do të qe vërtet qëllimi për të dhënë urdhër për të qëlluar kollona rebelësh, nuk do të përdoreshin kurrë avionët mësimorë por vetëm avionët luftarakë! MIG-15 Mësimor dy vëndësh ka vetëm qëllim stërvitje dhe vëzhgimi. Për të ikur në Itali është më i përshtatshmi avion që ne kishim në përdorim.
Ky akt kaq i shëmtuar dhe i kurdisur shumë mirë nga ata bollshevikë që nisën rebelimin shqiptar duke shkatërruar në radhë të parë Ushtrinë Shqiptare e cila për fat të keq qe në dorën e enveristëve më të tërbuar që ka patur kjo ushtri. Të gjithë komandat e njëseve ushtarake, pa përjashtim, kanë qënë në dorën e fanatikëve më të egër të regjimit komunist dhe kjo për vetë fajin e Z.Sali Berisha i cili ka kundërshtuar me një zemërim të madh të gjitha sugjerimet e bëra nga grupe demokratësh për këtë problem!
Vijon

[drifilon]

Sali berisha duhet me shkue se na ka perqa shume na ka nda shume ne juge-veri ne shptare te shqiperise e kosovare vetem sa ka thelluare ndarjen mes kombite shqiptare e sidomose ne mese te kosoves e shqiperise pore edhe edi rama gjithsesi duhet te ike...


Ndarja me e madhe qe ka bere berisha ne mese te kosoves dhe shqiperise eshte edhe fakti se eshte kosovare mbahet si i tille pore edhe mirret si i tille nga opinjoni i gjere ne shqiperi me qka ka krijuare nje imigje te keqe per kosovaret ne shqiperi e sidomose ne juge te shqiperise ...

Pore edhe shqiptaret e shqiperise duhet te dine se berisha nje njeri i zbriture nga mali nuke perfaqsone kosoven ase kuluturen e civilizimine e kosoves ase mentalitetine ase dashurine e kosovarve per shqiperine ...

[DYDRINAS]

Sali berisha duhet me shkue se na ka perqa shume na ka nda shume ne juge-veri ne shptare te shqiperise e kosovare vetem sa ka thelluare ndarjen mes kombite shqiptare e sidomose ne mese te kosoves e shqiperise pore edhe edi rama gjithsesi duhet te ike...


Ndarja me e madhe qe ka bere berisha ne mese te kosoves dhe shqiperise eshte edhe fakti se eshte kosovare mbahet si i tille pore edhe mirret si i tille nga opinjoni i gjere ne shqiperi me qka ka krijuare nje imigje te keqe per kosovaret ne shqiperi e sidomose ne juge te shqiperise ...

Pore edhe shqiptaret e shqiperise duhet te dine se berisha nje njeri i zbriture nga mali nuke perfaqsone kosoven ase kuluturen e civilizimine e kosoves ase mentalitetine ase dashurine e kosovarve per shqiperine ...

Drifilon pleshti i Pacollit!

Berisha dhe PD e ka afru Kosoven me Shqiperine, por per kete nuk kam kohe me ta mbush mendjen, sepse ti nuk njeh asnje realitet tjeter vec atij te shilteve te punedhenesit tend.

Lexo pak dhe pastaj merru me tema te tilla!

[Duaje Siveten]

ja ku i therrasin diktatoret ata te parlamentit europian ...

nuk i afruan as tek zyrat e as te godina e parlamentit ... por u treguan kryeministrit "autoritar" dhe kryetarit te opozites se nuk e meritojne te futen ne ato forume ...

mire se edveri nuk eshte as deputet, po kryeministri "autoritar", qe akuzohet se eshte zgjedhur deputet me vota te vjedhura ...

ndaj, ne po hame e po pime, ju mundohuni te merreni vesh ... keni kaq kohe afat ...

ultimatum ... iku sovraniteti i qeverisjes ... rjedh prej kontestimit te legjitimitetit, qe buron nga nje proces mashtrues e hajdutesor zgjedhjesh ...

pse keni frike ti shikoni te vertetat ne sy ... e verteta te "liberalizon" edhe vizat ...

[Edvin83]

“Berisha President për herë të tretë? Edhe mundet, por nuk është demokratike”
22/06/2010
Gazeta shqip

Forum
Flasin analistët Andrea Stefani, Blendi Kajsiu dhe Skënder Minxhozi

Analistët shqiptarë nuk e shikojnë si të pamundshme politikisht dhe ligjërisht që Kryeministri Berisha ta mbyllë karrierën e tij aktive në politikë, atje ku e ka nisur, pikërisht në postin e Presidentit të Republikës. Por analistët e forumit tonë duket se shohin një problem etik në këtë mes, nisur nga fakti se, sipas tyre, jetëgjatësia politike e Berishës si ish-president dhe Kryeministër me dy mandate të fituara, nuk ka nevojë të shkojë përtej. Nga ana tjetër, Andrea Stefani, Blendi Kajsiu dhe Skënder Minxhozi nuk i marrin edhe shumë seriozisht deklaratat e kreut të qeverisë, se do të vazhdojë të jetë në pushtet edhe për disa dekada të tjera. Sipas tyre, këto deklarata bëhen për të mbuluar problemet aktuale politike që ka vendi dhe për të frenuar mesa të munden aksionin politik të opozitës.

1. Kryeministri Berisha ka deklaruar pak ditë më parë se nuk ishte çudi që ai të kishte edhe 35 vjet të tjera në politikë. Duke parë të shkuarën e tij, si e parashikoni të ardhmen e tij politike?
2. A e shikoni mundësinë politike dhe ligjore të një rikthimi të Berishës në postin e Presidentit të Republikës?


Andrea Stefani

1. Para pak ditësh kam botuar në “Shqip” një artikull lidhur me këtë deklaratë provokative të Berishës. Dhe nuk provokon vetëm rivalët e tij të pushtetit, por në radhë të parë demokracinë dhe parimin e saj të rotacionit të lidershipit. Nuk ka tregues më sintetik të mungesës reale të demokracisë liberale në një vend, sesa jetëgjatësia e pazakontë e një lideri në krye të qeverisë dhe politikës. Berisha kërkon t’u thotë të gjithëve se ai do të qëndrojë në pushtet sa t’ia ketë qejfi dhe se do të jetë pikërisht “demokracia” mekanizmi që do ta mbajë atë në pushtet për aq dekada sa nuk është në natyrën e një demokracie. Po ta analizosh këtë paradoks, do zbulosh se prapa tij qëndrojnë faktorë aspak demokratikë, që nga jeta e brendshme e PD-së e deri te mentaliteti klanoro-tribal i mbështetësve të tij.
Është pikërisht e kaluara e Berishës që më bind se ai nuk do tërhiqet kurrë nga politika, se nuk do zbresë vetë kurrë nga kali i pushtetit, vetëm nëse bie. Uroj që ajo pak demokraci ta rrëzojë sa më shpejt, sepse do të ishte një sinjal se demokracia liberale nuk do të vdesë dhe horizontet e saj do hapeshin përsëri. Ka qenë një fatkeqësi për Shqipërinë që kreun e proceseve politike pas rënies së komunizmit e rrëmbeu një njeri si Berisha, me natyrë thellësisht destruktive dhe mendësi të konsoliduar komuniste. Gjithçka që ai bën, që nga dita kur hyri në politikë, është zbatimi i parimeve komuniste dhe enveriste të sundimit në kushtet e reja të epokës demokratike. Berishizmi si praktikë politike, sepse teori nuk ka, është enverizmi i kohës sonë. Edhe këmbëngulja e Berishës për të qëndruar në politikë 30 e kusur vjet, është manifestim i mendësisë së tij enveriste. Kjo s’do koment. Një lider i vërtetë demokrat do bënte të kundërtën, edhe po ta votonte “populli”, do vetëlargohej duke imituar Xhorxh Uashingtonin dhe shumë liderë të tjerë. Por Berisha nuk mund të bëjë ndryshe. Idhulli i tij i fshehtë është Enver Hoxha, që qëndroi 40 vjet në pushtet dhe jo Uashingtoni që qëndroi vetëm 8 vjet. Veç atë që e mban të fshehur ja denoncon epshi i pangopur për pushtet. Të krijohet përshtypja se Berisha ka një lidhje ekzistenciale me pushtetin, se nuk do të mund të mbijetonte dot pa pushtet. Natyrisht, ambicia e realizuar e Berishës për të monopolizuar kreun e politikës (deri tani për më shumë se dy dekada) përbën një disfatë të demokracisë liberale në Shqipëri dhe parimin e saj të rotacionit të udhëheqësisë. Për këtë duhet fajësuar edhe niveli i ulët i një pjese të shoqërisë shqiptare që vazhdon të votojë tribalisht politikanë si Berisha. Për të mos folur për klanet e oborrit berishist që e përdorin kultin arkaik dhe jetëgjatësinë e tij në pushtet për t’u pasuruar parazitarisht me ritme galopante dhe në kurriz të interesit publik.

2. Fakti që shtrohet problemi nëse një lider që ka tashmë mbi 20 vjet në krye të politikës, mund të qëndrojë edhe më, është shprehje e papjekurisë së shoqërisë sonë. Më shumë se shoqërive perëndimore, ne po tregojmë se u përqasemi atyre lindore. Një problem i tillë është shtruar në Rusi lidhur me të ardhmen e Putinit. Dhe jam i bindur se Putini do arrijë ta zgjidhë ekuacionin “ligjor” në mënyrë që të bëhet përsëri President. Është vetë stadi i shoqërisë ruse që ia krijon atij një oreks dhe shans të tillë, gjë që nuk ndodh kurrë me një lider në Perëndim, ku masat për shkak të emancipimit dhe mungesës së fanatizmit, lodhen shpejt me një lider dhe parapëlqejnë ta ndërrojë “gjellën”. Janë edhe institucionet që bëhen zbatuese të mendësisë masive dhe jo të epshit të një politikani apo klani politik. Jo pak shqiptarë janë mësuar të hanë edhe vetëm “groshë” për vite me radhë, prandaj nuk është çudi që edhe Berisha t’ia arrijë një objektivi të tillë. Atje ku pushtetet nuk janë realisht të ndara, si në Shqipëri, është e vështirë që pushteti i një njeriu të kufizohet edhe në kohë. Nuk është aspak çudi që Gjykata Kushtetuese, të cilën Berisha po e pushton pak nga pak, t’ia krijojë përsëri atij këtë mundësi. Por do të qe fatale për demokracinë, lirinë e qytetarëve dhe fatin e Shqipërisë. Mjafton të bësh bilancin e Shqipërisë në këto 20 vjet që është drejtuar nga Berishët dhe Nanot. Është më e varfra në rajon (përjashtuar ndoshta Kosovën), me demokraci të prapambetur, pa liri lëvizjeje, me integrim të kërcënuar. Duke mos pasur drejtësi të pavarur, nuk ka as të drejta të mbrojtura për qytetarët e Shqipërisë. Të pambrojtura janë e drejta e punës, e drejta e pronë dhe e drejta e fjalës. Të gjitha këto janë përbërës pa të cilat liria është një fjalë boshe. Fakti që liria nuk po triumfon, por po zbythet, është rrjedhojë edhe e luftës së fshehtë dhe me vepra që i bëjnë asaj politikanë të kallëpit të Sali Berishës. Dhe kur një shoqëri toleron që ata të rizgjidhen pafundësisht në krye të punëve të saj, tregon se nuk është e pjekur për lirinë dhe Europën, por tenton të arratiset drejt skllavërisë. Sepse me një lider 20-35 vjet në pushtet, shqiptarët duhet ta harrojnë Europën dhe integrimin me të.


Blendi Kajsiu

1. Mendoj se është për të ardhur keq që deklaratat sa bombastike, po aq edhe të parëndësishme të Kryeministrit Berisha, si kjo e 35-vjeçarit në politikë, analizohen me kaq seriozitet në media. Berisha thotë “do të rri 35 vjet në politikë” dhe menjëherë fillon debati pa fund dhe pa krye, që shtron një sërë pyetjesh pa vlerë: Po sa do rrijë realisht? Po ku do rrijë pikërisht? Po si do rrijë konkretisht? A thua se po u largua Berisha, do ndryshojë realisht diçka në qeverisjen dhe skenën tonë politike. E kështu harrohet se Berisha është produkt shumë më tepër se shkak i sistemit tonë politiko-meditiko-ekonomik. Harrohet se berishizmi si fenomen i personalizmit të politikës dhe pushtetit është një simptomë e të gjithë politikanëve në të gjithë krahët e politikës sonë. Ndaj largimi i Berishës nuk do prodhojë asgjë përveçse një hapësirë tjetër për një berishë të ri.
Kështu, në vend që të diskutojmë arsyet se përse sistemi ynë politiko-ekonomik prodhon berishizëm, ne flasim për Berishën. Në vend që të merremi me shkakun, merremi me pasojën. Arsyeja është e thjeshtë: pasoja është e prekshme, e thjeshtë dhe e dukshme, ajo na bezdis çdo ditë, ka një emër, një zë, një fytyrë: Berisha. Shkaqet janë komplekse, ato kanë të bëjnë me një sistem global ekonomik, në të cilin Shqipëria është pjesë e asaj periferie që përmbush nevojat e qendrës europiane dhe po kthehet gjithnjë e më shumë në një koloni ekonomike, ku pushtetarët në shkëmbim të mbështetjes politike nga Brukseli dalin me nisma të tipit “Shqipëria 1 euro”, ku Shqipëria shitet për nevojat e ekonomive fqinje. Shkaqet kanë të bëjnë me një sistem politik që zhvillimin, demokratizimin dhe vetë legjitimimin e tij e shikon si diçka që buron nga jashtë, nga Brukseli, dhe jo nga popullsia shqiptare, e cila në ligjërimin elitist lokal dhe ndërkombëtar shikohet si ‘primitive’, ‘e prapambetur’, e ‘pakulturuar’, ‘katundare’ apo ‘injorante’. Shkaqet burojnë nga një sistem pseudo-demokratik, ku vetë ligji më shumë importohet dhe imponohet nga jashtë, sesa buron nga brenda; ku hendeku mes ligjeve që aprovohen në Parlament dhe realitetit shqiptar veçse rritet. Për sa kohë këta faktorë dhe ndërveprimi mes tyre nuk kuptohet dhe kritikohet, Berisha dhe Berishërat do jenë në pushtet për shumë më tepër se 35 vjet.

2. Nuk shikoj asnjë pengesë ligjore apo politike që e pengon Berishën të jetë President, duke pasur parasysh që Kushtetuta jonë e gatuar nga binomi Rama-Berisha e ka reduktuar Presidentin në një nëpunës të mazhorancës. Në kushte të tilla, do ishte më mirë për reputacionin e institucionit të presidencës, që President të ishte kryetari dhe jo një nëpunës dosido i mazhorancës. Ndërsa për demokracinë dhe ndarjen e pushteteve, diçka e tillë do të përbënte një atentat, edhe pse një atentat të legjitimuar nga Kushtetuta. Se sa janë shanset që diçka e tillë të ndodhë realisht, pra që Berisha të zgjidhet President, nuk mund ta them. Mënyra më e saktë e mundshme për të përcaktuar këtë probabilitet është organizimi i një basti me pjesëmarrjen e analistëve politikë, gazetarëve politikë dhe politikanëve (deputetëve) nga të tria krahët, PD, PS, LSI, duke kuotuar dy mundësi: 1 – Berisha President, 2- Berisha Jo-President.


Skënder Minxhozi

1. E parë ashtu siç ajo u kumtua nga Kryeministri, shprehja e mësipërme vlen më shumë për emisionin “Portokalli”, sesa si një mundësi reale. Megjithëse po shpenzon shumë energji për të vazhduar ta paraqesë vetveten si një alternativë e palëvizshme, si e vetmja pikë referimi e së djathtës, megjithëse e kuron çdo ditë imazhin e tij (sipas mënyrës së vet), duke u shfaqur sa më dendur nëpër media, Kryeministri Berisha e ka të pamundur të na bëjë të ndryshojmë mendimin se karriera e tij politike ndodhet tashmë në kurbë rënëse. Berisha është politikani shqiptar më i konsumuar, ndër ata që janë ose jo në jetën politike aktive. Në këtë mënyrë, edhe 35 vjet të tjera me të në krye të “diçkaje”, qoftë kjo qeveria, presidenca apo partia, duken thjesht të pamundura. Le të themi më mirë se këto deklarata të përsëritura rreth jetëgjatësisë politike të Berishës, synojnë më shumë që të dekurajojnë aksionin politik të opozitës dhe votuesin e saj, si dhe të krijojnë një moment epërsie në batutat e përjavshme të Parlamentit, ku, siç e dimë prej kohësh, ka më shumë humor, hipokrizi dhe gënjeshtër, sesa në jetën reale.

2. Kjo ka qenë një temë e hedhur së fundmi nga revista “Mapo”, e cila e ka parë këtë më shumë si një mundësi teorike, sesa reale. Natyrisht që posti i Presidentit do të qe një “sistemim” jo i keq për një politikan që po e mbyll karrierën e tij politike. Ai post do t’i jepte zotit Berisha edhe një pesëvjeçar të ri qetësie dhe imuniteti për veten dhe njerëzit e tij të afërt, si dhe do ta mbante në krye të një institucioni të lartë të shtetit. Por që të arrijë në këtë pikë, për zotin Berisha duhet të ndodhin dy gjëra: e para, që atij t’i ulet dëshira për të qenë edhe më tej Kryeministër (pra, pas vitit 2012), si dhe e dyta, që ai të përsërisë një precedent si ai i Rumanisë, ku Jon Iliesku ngulmoi që të vazhdojë të zgjidhet President, edhe pse i kishte konsumuar dy mandate. Zoti Berisha i ka konsumuar dy mandate presidenciale, mes viteve ‘92-‘97, çka bën që Kushtetuta t’ia ndalojë zgjedhjen e mëtejshme. Por Kushtetuta është aprovuar në vitin 1999, e kjo do t’i jepte teorikisht (e theksoj, vetëm teorikisht) mundësinë atij që të pretendojë ta fillojë gjithçka nga e para. Pra, që të zgjidhet edhe për dy mandate të tjera. Personalisht e shoh pak të mundur që Berisha t’i hyjë një sherri të tillë juridik, që do ta maiste edhe më keq situatën politike dhe do t’i bënte edhe më agresivë kundërshtarët e tij. Megjithatë, të shohim...

[Geri Tr]

Shqiperia eshte ne nje pseudo-demokraci te krijuar nga Saliu qe njekohesisht ai eshte edhe me demokrati edhe me komunisti ,ai njekohesisht dhe e zbaton kushtetuten dhe e shkel ate,keta funderrima po tallin ****** me popullin duke shfrytezuar cdo problem qe ekziston vetem per te marre vota,praktikisht Shqiperia eshte nje fushe shahu ku populli jane ushtaret te cilet sakrifikohen te paret,pra ne e hajme gjithmone,po kam frike se ky legeni edhe pas 40 vjetesh do jete ne krye keshtu sic eshte populli yne qe voton per ate qe i i jep nje thas mjell sa per zgjedhjet