Përse e pranova islamin

[uvejsa]

[uvejsa]

Dhe natyrshem, pas konvertimit te njerezve, konvertohen edhe objektet

[uvejsa]

[uvejsa]

[ximi_abedini]

si e pranoj islamin
FADLULLAH WILMONT, historian (Australi)

Religjioni në shumë vise të Australisë, ku unë kam lindur, nuk luan ndonjë rol të rëndësishëm në jetën e njerëzve. Shumica e banorëve të saj janë ateistë. Në këtë mjedis jam rritur.
Kur i fillova studimet në universitet lexova disa libra shken-corë. Njëri prej tyre ishte vepër e autorit frëng, La Come de Llet, në të cilën shtrohej një çështje jetësore: A është e mundshme që jeta të ketë filluar rastësisht? Ky libër më vuri përballë kësaj pyetjeje: Si filloi jeta? Deri atëherë nuk besoja në asnjë religjion, por fillova të mendoj se përveç krijimit duhet të ekzistojë edhe një fuqi e madhe, e kjo fuqi është ajo e Zotit.
Më vonë u detyrova të largohem nga fshati dhe u vendosa në kryeqytet, ku edhe fillova të punoj në një bankë. Në atë kohë ba¬noja në një familje të krishterë, në të vërtetë shpirtërisht religjioze.
Në këtë familje fillova të mësoj e të ndiej se religjioni vërtet ekziston dhe se qenka e nevojshme që njeriu të jetë fetar. Feja e përmirëson njeriun, sjelljet e tij dhe njëkohësisht e furnizon me kënaqësi psikologjike. Të gjitha këto ndikuan dhe u bëra i krish¬terë. Përpiqesha të isha i krishterë sa më i mirë. Fillova të shkoj në kishë, të lutem dhe isha shumë aktiv në aktivitetet e krishtera. Fillova ta studioj thellësisht krishtërimin, por derisa lexova librin “Commentaries on the Bible”, i cili shpjegon çdo gjë që thuhet në Bibël. Gjatë leximit vura re shumë kundërthënie. Aq më tepër, shumë shkrimtarë të kristerë që kanë shkruar rreth ungjijve dyshojnë në autenticitetin e tyre. Por, unë megjithatë e adhuroja Krishtërimin dhe nuk u kushtoja rëndësi të veçantë këtyre shkrimeve...
Fati deshi që të fitoja një bursë universitare, që ta studioja historinë. Fillova me studimin e Rilindjes Evropiane, si hyrje e studimit të Historisë Moderne Evropiane. Prej këtij studimi mësova se sa i madh ishte ndikimi i mendimit arabo-islam në mendimin evropian. Por, si e pse? Cila ishte arsyeja e këtij ndikimi? Kjo nuk shpjegohej në hollësira! Ky qe shkaku që unë fillova të hulumtoj e të kërkoj prejardhjen e këtij ndikimi.
Me seriozitet fillova gjurmimet dhe hulumtimet shkencore.

Si fryt i këtij hulumtimi, zbulova se muslimanët ishin ata që e nxorën Spanjën nga errësira e Mesjetës.

Po të mos ishin muslimanët në Spanjë, Evropa sot e kësaj dite do të mbetej si në kohën e Mesjetës! Dijetari frëng Zhirardi, i cili kishte studiuar në Universitetin Islam të Kordobës, në Spanjë, pasi u kthye në Francë, ishte edhe këshilltar i Papës në Romë. Zhirardi, gjatë qëndrimit në Kordobë i studioi numrat arabë, siç quhen nga evropianët. Deri në atë kohë evropianët përdornin numrat ro-makë, të cilët nuk ishin aspak praktikë, p.sh., nëse dëshironi të shumëzoni 99 x 999 me numrat romakë, do t’ju duhej një faqe e tërë...!
Mendja arabe e zbuloi zeron. Ky zbulim ishte guri themeltar i shkencës matematikore. Zhirardi ishte i pari që i vuri në zbatim zeron dhe numrat arabë, kuptohet, në Evropë. Pa zeron dhe pa numrat arabë nuk do të ishte e mundshme të zhvillohej matematika moderne.

Pra, sikur të mos ishin zbuluesit muslimanë-arabë, ndoshta do të ishim ende në errësirën e Mes-jetës...
Algjebra ishte një shkencë e pastër arabe, siç ishte edhe shkenca e llogaritjes, e zbuluar nga muslimanët. Pra, duket qartë se matematika, algjebra e llogaritja janë zbulime islame.

Edhe mjekësia që praktikohet sot në Evropë, bazohet në veprat e Ibn Sinasë dhe të Raziut, të cilat edhe sot e kësaj dite studiohen në Universitetin e Sorbonës, sepse janë tejet të dobishme. Muslimanët-arabë gjithashtu e zbuluan qarkullimin e gjakut rreth 400 vjet para Perëndimit!

E gjithë ajo që njihet me emrin Zbulime Shkencore të Rilindjes Evropiane është marrë nga përkthimet latine që kanë bërë muslimanët. Prandaj, këto nuk janë zbulime moderne, por janë rizbulime. Roxher Bakeni, i cili njihet si themelues i shkencës empirike, tha: “Nuk keni mundësi ta njihni shkencën përderisa nuk e mësoni gjuhën arabe!” R. Bakeni e mësoi meto¬dën empirike nga muslimanët.

F. Magelani, i cili ishte i pari që dëshmoi se Toka është e rrumbullakët, u bazua në studimet islame të botuara në Spanjë. Bile edhe kapiteni i anijes së Magelanit, ishte musliman nga Afrika.

Nuk e teprojmë nëse themi se dituritë në të cilat ba¬zohet shkenca moderne kanë ardhur kryesisht nga shkencëtarët muslimanë.

Jo vetëm kaq, por edhe marrëdhëniet shoqërore: bujaria, fisnikëria dhe respekti i veçantë ndaj femrës u sollën në Evropë nga arabët, nga rajoni i quajtur Provansë, që shtrihet ndërmjet Francës e Spanjës, prej nga u përhapën në tërë Evropën.

koncepti i sigurimit për dëmshpërblim u bë i njohur në Evropë nga muslimanët arabë. Edhe çeqet e bankave pikësëpari filluan të përdoren nga muslimanët.

Në astronomi, Ibën El-Hithami ishte astronomi i parë që e zbuloi astrolabin. Të gjitha këto që u për¬mendën janë vetëm një pjesë e vogël e asaj që zbulova gjatë studimeve të mia për Evropën moderne.

Edhe vetë çuditesha dhe pyetja i habitur: Kush janë muslimanët? Asgjë nuk dija për Fenë Islame e as për muslimanët. Kështu, hulumtimet e mia i fillova që nga fillimi.

Nga enciklopedia mësova se muslimanët janë ata të cilët i përkasin Fesë Islame dhe se kanë një libër të shenjtë që thirret Kur’an. Në bibliotekën e Universitetit ekzistonte një përkthim i mirë i Kur’anit të Madhërueshëm, të cilin e mora dhe fillova ta studioj me shumë vëmendje e kujdes.
Gjatë studimit zbulova këto tri pika kryesore, të cilat më lanë përshtypje të thellë. Ato janë:

1. Në Kur’an nuk ka kundërthënie, si në librat e feve të tjera.

2. Në Kur’an, në përmbajtjen e tij, nuk haset në asnjë kundërthënie me arritjet shkencore.

3. Kur’ani përfshin kryesisht çdo aspekt të jetës.
Pastaj fillova të studioja jetëshkrimin e Muhammedit (a.s.). Lexova disa libra rreth jetës së Pejgamberit. Studimet e mia zgjatën pesë vjet.

Në lagjen ku jetoja banonin edhe tre arabë muslimanë. Gjatë muajit të Ramazanit ata agjëronin e unë habitesha. Një ditë i pyeta: “Përse po e torturoni veten?” Ata ma dhanë këtë përgjigje të logjikshme: “Ne agjërojmë jo për ta torturuar ve-ten, siç thoni ju, por për shumë arsye... Problemi kryesor i njeriut sot është vetëkontrolli! Zoti na ka dhuruar shumë mundësi... Agjërimi na mëson gjërat më të rëndësishme që na i ka falur Zoti.

Thika, për shembull, përdoret në kuzhinë për përgatitjen e ushqimit dhe për gjëra të tjera, por edhe për ta vrarë veten ose dikë tjetër. Pra, varet si e përdor, për të mirë a për të keq. Agjërimin ne e bëjmë për të mirë, që t’i përkryejmë dhe t’i zhvillojmë mundësitë tona. Sidomos vetë-kontrollin...” Kjo përgjigje ishte vërtet e logjikshme. Pas kësaj ngjarjeje, që më la përshtypje të thellë, miqësia ime me këta muslimanë zhvillohej e rritej për çdo ditë!

Një ditë, njëri prej tyre m’u drejtua me këto fjalë: “A e di se je bërë musliman?” U befasova dhe menjëherë e pyeta se përse ma bënte këtë pyetje “Po, - më tha - a nuk e beson Kur’anin?” “Po, e besoj” - i thashë. Më pyeti: “A nuk beson se Muhammedi është i Dërguari i All-llahut?” “Po” - iu përgjigja duke i thënë se një libër si Kur’ani s’mund të sjellë askush pa qenë i Dërguar i Zotit ! Miku im më tha: “E gjithë kjo të bën të kuptosh se je bërë musliman!” U ktheva në shtëpi dhe u mbylla aty për një kohë të gjatë.

ndjeva që drita e besimit kishte filluar të më ndriçojë dhe All-llahu i Madhërueshëm të më udhëzojë.
I mësova lutjet, namazin. Erdhi muaji i Ramazanit dhe Zoti më dha vullnet që të agjëroj.

Ky ishte fillimi. Në këtë fillim zbulova se Feja Islame është e thjeshtë dhe e kuptueshme, prandaj edhe e pranova. Më vonë shkova në Indonezi si ligjërues universitar. Atje mësova edhe më shumë.

Tani, më në fund, e them me sinqeritetin më të thellë: E falënderoj All-llahun që më ndihmoi ta gjej të vërtetën dhe jam i sigurt se s’ka të vërtetë tjetër përveç Fesë Islame. S’ekziston rrugë tjetër shpëtimi për njerëzimin veç Fesë Islame. Ndiej se Islami është e VËRTETA!

[Mexhid Yvejsi]

Selam alejkum,
ximi abedini,
ROBIALLAHUT,

Keni bërë mirë që keni postuar dëshmitë e të konvertuarëve: Pse e pranuan Fenë Islame, por do të ishte edhe më mirë sikur të figuronte emri e mbiemri i autorit, përkthyesit, apo burimi i tyre....

Mexhid Yvejsi,
Gjakovë, 17 Prill 2010

[ximi_abedini]

UDHËTIMI I GJATË DREJT ISLAMIT

Si e pranoj isamin Michael David Shapiro



Kërkimi

Unë me kombësi jam çifut rus. Kërkimi im filloi kur isha 19 vjeçar. Isha duke e rimarrë veten nga kufizimet e shkaktuara prej Sajentologjisë (po, truri im ishte honepsur nga ajo). Besimi im në Zotin ishte i paqartë. Synimet në jetën time ishin që unë të bëhesha yll roku. Unë isha duke jetuar në banesën time në Pasadena dhe punoja si sekretar. Qesharake, e di. Një natë isha duke shkuar në kuzhinë dhe u takova me shokun tim zeshkan. Më kujtohet që e pyeta: “A mund ta mbaj këtë vodka në frigorifer sonte?”.
Ne u përshëndetëm dhe shkuam të flinim. Pas kësaj jeta ime ndryshoi në mënyrë drastike. Ky shoku zeshkan (i cili ishte mysliman përndryshe), ishte muslimani i parë që kisha takuar. Me shume kuriozitet bisedova me të për besimin e tij. Çka është kjo puna e faljes 5 herë në ditë? Dhe për luftën e shenjtë? Kush është Muhamedi? Bisedimet tona ishin të vëzhguara nga bashkëbanuesi ynë i krishterë, Wade. Së bashku, ne krijuam “Seancën dialoguese, çifuti, i krishteri dhe muslimani.” Në të zbuluam shumë dallime dhe shumë ngjashmëri. Interesat e mija kishin ndërruar atëherë nga seksi, droga dhe ahengjet, në kërkim masiv për të vërtetën. Një kërkim që unë duhej ta kompletoja. Kërkimi për Zotin dhe kërkimi se si ta besoj Atë.



Judaizmi

Në kërkimin tim për të vërteten, unë e pyeta vetveten: “Mirë, le të fillojmë thjeshtë, sa zotëra mendoj se janë? Unë e përfytyrova vetëm Një, duke e ditur se Zoti i ndarë është më i dobët sesa një Zot i vetëm, duke parafytyruar se nëse një zot nuk pajtohet me të tjerët, aty do të kishte diskutime dhe grindje. Zgjedhja ime ishte një Zot. Njëherë e pranova mundësinë e ekzistimit të një Zoti, i analizova së bashku të dyja, besimet monoteiste dhe politeiste. Kjo gjë më drejtoi më vonë te citati se “Çdo dizajn ka një dizajnues”. Me atë mendim e kuptova me siguri të plotë se Zoti ekziston. Nuk mund t’a shpjegojë pse, vetëm se e ndjeva disi. Ky eksitim i ri i gjetur ishte i shoqëruar me ndjenjën e përgjegjësisë për t’iu bindur Krijuesit. Kufiri im i ardhshëm ishte religjioni.

Atëherë e pyeta vetën: “Ku t’ia fillojë?” Në kuptimin e plotë të fjalës ekzistojnë me mijëra. Më duhej një mënyrë t’i kufizoj në vetëm disa prej tyre. Si ta përfundoj një punë të tillë? Më erdhi në kokë “Gjej ato që janë monoteiste”. Kjo edhe kishte kuptim, pasi që unë besoj në Një Zot. Mirë, atëherë. Kjo përjashtoi Budizmin dhe Hinduizmin, që të dyja besime politeiste. Religjionet kryesore që kisha ndeshur e që ishin nën titullin e Monoteizmit ishin Judaizmi, Krishterimi dhe Islami. Pasi që jam edhe çifut, fillova me judaizmin. Një Zot, disa profet, 10 urdhëra, Tora (Tevrati), shpirtrat çifut … uh, çka “shpirtrat çifut”? Gjersa isha duke bërë kërkimin kjo ide më tërhoqi vëmendjen. Tregimi është: “nëse një person lind çifut, atëherë ata kanë shpirt çifut dhe ata duhet të përcjellin judaizmin” Vetëm pak … ky është diskriminim , apo jo? Kjo nuk është universale. Pra Zoti bënë shpirtrat çifut dhe shpirtrat e krishterë dhe shpirtrat muslimanë dhe shpirtrat hindu? Unë mendova se të gjithë njerëzit janë të barabartë? Pra për arsye se dikush është i lindur në një religjion, me dekret të Zotit ai duhet të qëndroj në atë … edhe nëse personi e beson atë për false? Hmm … Unë nuk pajtohem me këtë. Një gjë tjetër me të vërtetë më shqetësonte… në judaizëm nuk ka koncept strikt për ferrin … atëherë pse të jesh i mirë? Pse jo mëkatarë? Nëse unë nuk kam frikë nga një dënim i rreptë , atëherë pse duhet të jem i moralshëm?



Krishterimi

Duke lëvizur më tutje e zbulova krishterimin. Mirë, një Zot, Ati, biri dhe shpirti i shenjtë … edhe një herë: një Zot, Ati, biri dhe shpirti i shenjtë . Uhhh, të lutem shpjegoje. Si munden të gjitha këto të jenë një Zot? 1 + 1 + 1 = 3 apo jo? Pra si mund të thuash se beson në vetëm një Zot? Shpjegim pas shpjegimi, ekuacion pas ekuacioni, krahasim pas krahasimi, analogji pas analogjie, nuk munda ta kuptoj këtë koncept. Mirë, le të gjurmojmë edhe pak këtu. Doktrina tjetër kryesore: Jezusi vdiq për mëkatet tona dhe ai e bëri këtë sepse ne jemi të ndotur me “Mëkatin Fillestar”. Pra, Jezus Krishti, “i biri i Zotit” duhej të vritej që të shpëtoj të gjithë nga ferri dhe të na pastrojë neve nga mëkati “i dhënë nga Adami (Ademi a.s)” Mirë pra, ju po thoni se të gjithë ne kemi lindur si mëkatarë? Dhe të mëkatosh është të bësh diçka gabim, apo jo? Ju po më thoni mua se foshnja njëvjeçare është fajtore për mëkat ose se ka bërë diçka keq? Kjo është diçka e çuditshme, pra bazuar në veprimet e një njeriu, i tërë njerëzimi duhet vuajtur? Çka është mesazhi moral i këtij tregimi? Ndëshko krejt grupin nëse një devijon? Pse Zoti do të kishte krijuar një rregull të tillë? Kjo nuk është në pajtim me logjikën time. Pra Jezusi vdiq sepse ai “e do njerëzimin”. Prit pak, në Bibël shkruan se Jezusi e pyeti “Atin e tij”: pse më braktise mua? Pra si duket Jezusi nuk e kuptonte se pse ai ishte vrarë brutalisht. Por ju po thoni se ai “vullnetarisht” u sakrifikua. Dosido, më nuk munda ta pranojë këtë religjion.


E vërteta

Mirë, cili është religjioni i ardhshëm? ISLAMI. Islam d.m.th nënshtrim. Besimet kryesore të tij janë siç vijon: Një Zot, adhuro Zotin 5 herë në ditë, jep 2.5 % bamirësi vjetore, agjërimi gjatë Ramazanit dhe përfundimisht nëse ke mundësi për të bërë Haxhin në Mekë. Mirë, asgjë e vështirë për të kuptuar deri tani. Asgjë këtu nuk bie ndesh me logjikën time. KUR’AN-i është libër me shumë mrekulli interesante dhe me urtësi të përjetshme.

Shumë fakte shkencore që janë zbuluar kohëve të fundit ishin të proklamuara në këtë libër 1400 vjet më parë.
Mirë, Islami i ka përmbushur kushtet e mia të domosdoshme për religjionin. Por unë doja t’i bëjë disa pyetje më të thella për të. A është ky religjion universal? Po, çdokush mund t’i kuptojë këto besime bazike … nuk ka nevojë për analogji apo ekuacion.

A pajtohet me shkencën? Po, qindra versete të Kuranit pajtohen me shkencën moderne dhe teknologjinë.

Pasi i analizova faktet e panumërta logjike që i lexova dhe kërkimet, një gjë më së shumti më tërhoqi vëmendjen. “Islami” Emri i këtij religjioni. E vërejta se është i shkruar shumë herë në Kuran. Megjithatë, duke kujtuar studimet paraprake, nuk më kujtohej asnjëherë se kisha parë fjalën “Judaizëm” në Dhiatën e Vjetër ose “Krishterimi” në Dhiatën e Re. Kjo ishte një gjë e madhe. Pse nuk munda t’i gjej këta dy emra në librat e këtyre religjioneve? Sepse, nuk ka kësi emra në këto libra! Duke menduar … E vërejta se “Judaizëm” mund të ndahej në “Juda – izëm” dhe “Krishterimi” përkatësisht “Krisht-rimi”.

Pra kush është Juda? Ose Judah më saktë. Ai ishte udhëheqësi i fisit të hebrenjve kur Zoti shfaqi mesazhin e tij njerëzimit. Pra ky religjion ishte emëruar sipas një … personi. Mirë, le të shohim se kush është Krishti. Ai ishte personi që dërgoi mesazhin e Zotit te hebrenjtë. Pra ky religjion ishte emëruar sipas një … personi. Pra në kujtesë, ne mund të mbajmë se emrat e këtyre religjioneve janë emra njerëzish të lidhur me “izëm” ose “rimi”. Pavarësisht nga ky fakt, emrat e këtyre religjioneve nuk janë përmendur në shkrimet e tyre të shenjta. Mendova se ajo ishte diçka suplementare. Nëse unë shkoj derë më derë të shes një produkt dhe them: “A dëshironi të bleni ...? A s’do të ishte pyetja logjike “ Si e ka emrin ky ...? Unë nuk do të fitoja asgjë nga produkti pa emër.

Emërtimi është diçka bazike me të cilën njerëzimi identifikon objektet, fizike dhe ato jo-fizike. Nëse religjioni është supozuar të praktikohet dhe shtrihet te çdo person në Tokë, a s’do të duhej të kishte një emër? Veç kësaj a s’do të duhej që emri të na ipej neve nga Zoti? Po, çështja ime saktësisht. Emrat “Krishterimi dhe Judaizmi” nuk ishin të shkruar në Shkrimet e Shenjta. Njerëzit i emëruan ato, jo Zoti. Nocioni se Zoti urdhëroi njerëzimin që të përcjellin një religjion pa emër është e pamundshme që të pranohet nga mendja ime. Në këtë çështje Judaizmi dhe Krishterimi kanë humbur kredibilitetin e tyre si të pastra, logjike dhe religjione komplete, së paku nga perspektiva ime. ISLAMI është i VETMI nga këto religjione që përmban emrin e religjionit në librat e tij. Kjo është e madhe për mua. Unë e kuptova se duhet ta përcjelli Islamin në atë pikë. Unë pastaj u bëra musliman. E mësova të vërteten. Tanimë isha jashtë errësirës. Dola në dritë...

[ximi_abedini]

si e pranoj islamin ANTONIO CARIOVATO, filozof (Itali)

Quhej Antonio Cariovato, 29 vjeç, italian nga Roma. Pasi e pranoi Fenë Islame, pas një studimi serioz, ndërroi emrin dhe tani quhet Salah Eddin. Ka kryer filozofinë dhe është specializuar në të, por të Vërtetën e gjeti në Fenë Islame.

Rrjedh nga një familje konservatore italiane. Të gjithë anëtarët e familjes së tij shkojnë rregullisht në kishë, u binden rregullave të Kishës Katolike dhe po ato rregulla i zbatojnë në praktikë. “Kështu veproja edhe unë - thotë Antonio Cariovato – derisa zbulova se në Krishtërim ka shumë kundërthënie, hipokrizi e mashtrime...! Për natyrën e Jezu Krishtit dhe jetën e tij ka disa shpjegime. Disa thonë se Jezusi (paqja e shpëtimi i Zotit qofshin mbi të), është djalë i Zotit, kurse disa të tjerë thonë se ai është vetë Zoti, por në pamjen e njeriut etj. Mirëpo, logjika s’e pranon asnjërën nga këto shpjegime. Provova të mësoj se ç’thotë Feja Islame. E lexova Kur’anin e Shenjtë dhe aty gjeta një përgjigje të arsyeshme, bindëse. E falënderova Zotin! Ky ishte hapi im i parë drejt Islamit. Duke e lexuar Kur’anin e Shenjtë zbulova atë që e ruaja në shpirt. Vendosa të bëhem musliman.

Fillova të mësoj se si të falem. I mësova lutjet, e në fillim e mësova kaptinën El-Fatiha. Familja ime në fillim, e sidomos babai dhe vëllezërit, gati të gjithë më kundërshtonin me shumë rreptësi, por unë vazhdoja rrugën time.

Nuk pija më verë, u lar¬gova prej të gjithëve që luanin bixhoz, që e konsumonin alkoolin dhe bënin punë të tjera të ndaluara, haram.

Kur më shihnin duke marrë abdest e duke u falur pesë herë në ditë, para Zotit të Madhërueshëm, më pyetnin me habi se ç’po bëja? U thosha se po kryeja obligimet fetare...

Ç’është më me rëndësi, në familjen time gati të gjithë fi-lluan t’i vërenin ndryshimet në sjelljet e mia dhe nuk më kundërshtonin si më parë, por filluan në heshtje t’i pranonin vep-rimet e mia e nuk shqetëso¬heshin më. As unë nuk shqetësohe-sha prej tyre! E falënderoj Zotin! Tani të gjithë në familje kanë një simpati ndaj meje dhe po e respektojnë besimin që e kam zgjedhur.

Feja Islame ka moral të lartë dhe i përkrah fuqimisht marrëdhëniet familjare e njerëzore.

Shpresoj se Zoti do të më ndihmojë që edhe familja ime në të ardhmen ta pranojë Islamin dhe i lutem të Madhit Zot që kjo dë¬shirë të më realizohet së shpejti...! Ai ka mundësi të bëjë çdo gjë!”

Muslimani i ri italian, filozofi Antonio Cariovato, tani me emrin e ri Salah Eddin, është i martuar dhe bashkëshortja e tij quhet Ajshe. Gjashtë muaj para se të martoheshin ajo pranoi Islamin.

Ata ishin kolegë të mirë, të dashur e të sinqertë. I shprehnin njëritjetrit ndjenjat e brendshme shpirtërore. Dhe si rezultat i të gjitha këtyre bisedave edhe ajo filloi të interesohej për Fenë Islame. Filloi të mësojë, të lexojë, të studiojë e të krahasojë dhe më në fund All-llahu i Plotfuqishëm e udhëzoi, e ndriçoi, kështu që edhe ajo e pranoi Islamin!

“Lavdi të Madhit Zot, jeta jonë bashkëshortore”, - thotë plot gëzim z. Salah Eddin, - është e lumtur dhe plot mirëkuptim. Gruaja ime, Ajshja - vazhdon z. Salah Eddin, - e di se duhet t’i bindet Zotit, kuptohet edhe burrit. Unë, gjithashtu, i di të drejtat e gruas, të cilat ajo i gëzon në Fenë Islame... E kundër¬ta po ndodh në shoqërinë evropiane.
Shkurt e me pak fjalë mund të themi: E gjetëm veten në Islam. E ndiejmë paqen e sigurinë, prej se jemi bërë muslimanë. Vërtet, jeta jonë tani ka kuptim! Të gjitha këto na mungonin dhe iu mungojnë njerëzve në shoqërinë moderne evropiane. Ky civilizim materialist po e bënë njeriun frikacak, të pasigurtë, të shqetësuar dhe të hutuar...

Vetëm besimi i drejtë në All-llahun e Plotfuqishëm mund ta ndryshojë këtë gjendje të mjerueshme, vetëm me besim njeriu mund të jetojë në paqe në këtë botë.
Edhe gruaja ime ndihet dhe shprehet pothuajse në të njëjtën mënyrë.

Feja Islame na mësoi dhe na obligoi të falemi pesë herë në ditë. Pesë herë në ditë të takohesh me All-llahun e Madhërueshëm është një gëzim i papërshkrueshëm.

Në çdo namaz më kthjellohet mendja, më qartësohet besimi dhe më qetësohet shpirti. Kjo mund të gjendet vetëm në Islam. Me të vërtetë, ne zbuluam shumë mirësi në këtë fe të vërtetë.”

Marr nga faqja islame ne facebook islami,feja e vertet)

[ximi_abedini]

si e pranoj islamin Aisha Buta (Debi Rogjers)

Si i ftoi në Islam Ajshja prindërit e saj, familjen dhe 30 shoqe


Për një vajzë katolike të pranosh Islamin dhe të martohesh me mysliman është mjaft e jashtëzakonshme. Por edhe më shumë se kaq, Ajshja u bë shkas që ta pranojnë Islamin edhe prindërit e saj, shumica tjetër e familjes dhe së paku 30 shoqe dhe fqinj.

Familja e saj ishin katolikë të rreptë. Kur të gjithë adoleshentët në Britani puthnin posterët e Gjorgj Majkëllit, ajo në mure kishte fotografi të Jezusit. Dhe pastaj kishte gjetur se krishterimi nuk i mjaftonte; kishte shumë pyetje për të cilat nuk gjente përgjigje dhe ajo u ndje e pakënaqur me mungesën e strukturës disiplinore të besimit të saj.

Ajshja e kishte parë burrin e saj të ardhshëm, Muhamed Butan, për herë të parë kur ishte 10 vjeç, pasi ishte blerëse e rregullt e shitores së këpucëve, në shitoren e vizituar nga familja e saj. Ajo e kishte parë atë në shpinë duke u falur. “Kishte një paqe në atë që bënte”. Ai kishte thënë se është mysliman. Unë i thashë: “Çka do të thotë mysliman?”
Më pas, me ndihmën e tij ajo filloi të interesohej më shumë për Islamin. Në moshën 17 vjeçare ajo kishte lexuar tërë Kuranin në gjuhën arabe. “Çdo gjë që lexoja”, thoshte ajo, “kishte arsye”. Ajo kishte vendosur për t’u kthyer në Islam në moshën 16 vjeçare.

Kur i thashë fjalët e dëshmisë, ishte sikur të më ishte larguar barra e rëndë që e kisha mbajtur mbi krahët e mi. Ndihesha sikur një foshnje e porsalindur.”
Pavarësisht nga kthimi i saj në Islam, prindërit e Muhamedit ishin kundër martesës së tyre. Ata e shihnin atë si një femër perëndimore e cila do ta linte djalin e tyre më të vjetër në rrugë dhe do t’ua jepte familjes një emër të lig.

Megjithatë, çifti u martua në një xhami lokale. Ajshja veshi një fustan të punuar nga nëna e Muhamedit. Të pranishme ishin edhe motrat e tij të cilat shkuan në ceremoni tinëz, jashtë dëshirës së babait të tyre, i cili refuzoi ta ndiqte atë.
Ishte gjyshja e tij e vjetër ajo e cila e shtroi rrugën mes grave. Ajo erdhi nga Pakistani, ku martesat e racave të përziera ishin edhe më tabu, dhe insistoi të takohet me Ajshen. Ajo u impresionua me faktin që ajo kishte lexuar Kuranin dhe ua mbushi mendjen të tjerëve; dhe dalëngadalë, Ajshja, tani 32 vjeçare, u bë njëra nga familjarët.

Prindërit e Ajshes, Majkëll dhe Mergjori Rogjers (Michael dhe Marjory Rogers), të cilët e ndoqën dasmën ishin më tepër të ngarkuar se çfarë rroba kishte veshur tani vajza e tyre (shallvaret tradicionale kamiz) dhe se çfarë do të mendonin fqinjët. Ajsha kishte mision që t’i thërrasë në Islam edhe pjesën tjetër të familjes së saj, me përjashtim të motrës së saj (“Ende jam duke punuar me të”).
“Unë dhe burri im kemi punuar me prindërit e mi, duke iu treguar për Islam dhe ata i panë ndryshimet në mua, si nuk ua ktheja më fjalën!”

Nëna e saj shpejt i ndoqi hapat e saj. Mergjori Rogjers e ndërroi emrin në Sumeja dhe u bë myslimane e devotshme. Ajo u mbulua dhe i falte namazet me kohë dhe asgjë nuk e preokuponte përveç lidhjes së saj me Zotin.”

Babai i Ajshes tregoi një angazhim më të ngadalshëm, kështu që ai i shërbente nënës që sapo kishte pranuar Islamin (e cila vdiq nga kanceri).

Unë dhe nëna bisedonim me babin rreth Islamit derisa ishim ulur në një shtrat në kuzhinë një ditë, kur ai tha: “Cilat janë fjalët që i thoni ju kur bëheni myslimanë?”
“Unë dhe nëna kërcyem mbi të.”

Tri vite më vonë, Islamin e pranoi edhe vëllai i Ajshes, gruaja dhe fëmijët e tij dhe djali i motrës së saj.
Ajo nuk u ndal me kaq. E tërë familja pranoi Islamin. Çdo të hënë, qe 13 vjet, Ajshja mban mësime për Islamin për gratë skoceze. Ajo u ndihmoi 30 vetave ta pranojnë Islamin. Ajo i mirëpret pyetjet. “Ne nuk presim që njerëzit ta pranojnë besimin verbërisht.”

Burri i saj, Muhamed Buta, tani 41 vjeçar, zakonisht ndihmon në restorantin familjar, por qëllimi i tij kryesor në jetë është që pesë fëmijët e tij t’i rrisë si myslimanë.
Çdo martesë ka përpjetat dhe tatëpjetat e saj. Por i Dërguari, paqja dhe lavdërimi i Allahut qoftë mbi të, ka thënë: “Çdo vështirësi ka lehtësi.” Kështu nëse jeni në një periudhë të vështirë, ju punoni që t’iu vijë lehtësimi.”

Muhamedi është më romantik: “Mendoj se e njohim njëri-tjetrin me shekuj...
Sipas Islamit, ju nuk jeni vetëm partnerë në jetë, mund të jeni partnerë edhe në xhenet, përgjithmonë. Është gjë e bukur, e dini.”


Marrë nga: www.muslimconverts.com

Përktheu me shkurtime: F. K.

[ximi_abedini]

"Me këto fjalë prof.T deklaron pranimin e fesë Islame..." Rreth qendrave nervore në lëkurë dhe përshkrimit të tyre Kuranor"


MREKULLITË SHKENCORE TË KUR'ANIT


"Nuk ka Zot tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i dërguari i Tij"

Me këto fjalë prof. Taxhasun deklaron pranimin e fesë Islame. Kjo ndodhi në simpoziumin e tetë të mjekëslsë në Riad, në Arabinë Saudite.

Ky është prof. Taxhatan Taxhasun, përgjegjës i anatomisë dhe embriologjisë në universitetin Shajng Maj në Tajlandë dhe njëherësh është dekan i fakultetit të mjekësisë në këtë universitet.

Kontaktin e parë me të e patëm, kur i treguam disa vargje kur'anore dhe thënie të Muhammedit a.s., të cilat kanë të bëjnë me sferën e specializimit të tij në shkencën e anatomisë. Pasi ia treguam ato, ai tha: "Edhe ne kemi në librat tona të shenjta budiste, citate që përshkruajnë në mënyrë të përpiktë etapat embriologjike."

Ne i thamë se dëshironim t'i njihnim ato përshkrime dhe të dinim se çfarë është shkruar në ato libra rreth embrionit.

Profesori na premtoi se pas një viti do të na i sjellë ato. Kur erdhi pas një viti për të taktuar studentët e mjekësisë, në universitetin e mbretit Abdul Aziz, ia kërkuam citatet që na kish premtuar, por profesori kërkoi falje duke thënë se unë u premtova duke mos e verifikuar këtë gjë, por pas kërkimeve dhe hulumtimeve që bëra, pashë se në librat budiste nuk kishte citate, të cilat flasin për etapat embriologjike.

Pas kësaj ne i ofruam prof ligjëratën e shkruar nga doktor Keith Moore, me titull: "Përputhshmëria mes embriologjisë dhe asaj që është thënë në Kur'an dhe Sunne". Kur e pyetëm se a e njihni prof. Kith Mur, na u përgjigj se prof Moore është ndër dijetarët më të mëdhenj botërorë në këtë fushë. Pasi e lexoi ligjëratën e tij u befasua.

Ne i bëmë prof. Taxhasonit disa pyetje në fushën e anatomisë, ca prej të cilave kishin të bënin me djegiet e lëkurës. Ai tha: "Nëse djegia e lëkurës është e thellë shkakton humbjen e çdo lloj ndieshmërie." I thamë se me siguri ju intereson të dini, se në librin e shenjtë, në Kur'anin famëlartë, para më shumë se 1400 vitesh, është aluduar mbi këtë, ku thuhet se pabesimtarët, në Ditën e Ringjalljes, do të dënohen me dënim në ferr dhe sa herë që t'u digjen lëkurët, Allahu do t'ua ripërtërijë atyre lëkurën që ta ndiejnë ndëshkimin. Këtu pra, aludohet në atë se qendra e ndjeshmërisë së diegieve ndodhet në lëkurë. Teksti kur'anor në lidhje me këtë thotë:

Vërtet ata që mohuan argumente Tona, do t'i hedhim në Zjarr. Sa herë që atyre tlu digien lëkurët, ne ua ndërrojmë me lëkurë të tjera që ta shijojnë dënimin. Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Mënçur. (En Nisa, 56)

A pajtoheni se kjo që është thënë para 1400 vitesh në Kur'anin e shenjtë ka të bëjë me indet natyrore që gjenden në lëkurë dhe me ndjeshmër inë e saj?

Prof Taxhason tha "Po! Pajtohem se kjo ka të bëjë me qendrën e ndjeshmërisë së diegieve, sepse ne vargun kur'anor thuhet se, kur dikush bën mëkat, do të dënohet në botën tjetër dhe, pasi të digjet lëkura, Allahu do t'i krijojë atij lëkurë të re, që të ndiejë përsëri dhimbje dhe kjo gjë do të përsëritet vazhdin-tisht. Kjo do të thotë, se që para 1400 vitesh në Kur’anin e shenjtë aludohet në atë se qendra e ndjeshmërisë gjendet në lëkurë."

Është e vërtetë se lëkura është qendra e ndjeshmërisë së djegieve. Nëse ajo digjet plotësisht, ndjeshmëria humbet. Prandaj Allahu i madhëruar në Ditën e Gjykimit do t'i dënojë pabesimtarët me ripërtëritjen e lëkurës, sa herë që të digjet ajo.

Allahu i madhëruar, në Kur'anin famëlartë, thotë:

"Vërtet ata që mohuan argumentet Tona, do t'i hedhim në zjarr Sa herë që aty t'u digien lëkurët, Ne ua ndërrojmë me lëkurë të tjeras që ta shijojnë dënimin. Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Mënçur (En Nisa, 56)

Kështu ne prof. Taxhasonit i përmendëm disa vargje kur'anore dhe thënie të pejgamberit, Muhammedit a.s. dhe e pyetëm atë:

A është e mundur që, Muhammedi a.s. këto njohuri t'i ketë marrë nga ndonjë burim njerëzor?

Profesori u përgjigj se s'është e mundur një gjë e tillë!

E pyetëm: Atëherë nga i mori këto dije? yes Ai vazhdoi dhe tha: Ju pyes unë juve se nga i mori Muhammedi këto njohuri?!

Ne i thamë: Nga Allahu i madhëruar Ai tha: Kush është Allahu? Ne i thamë: Allahu është Krijuesi i gjithësisë. Urtësia tregon të urtin, dija në këtë univers tregon se është dhënë nga i Gjithëdituri, përkryeshmëria e universit tregon se është vepër e Gjithënjohësit Mëshira dëshmon se është dhënë nga Mëshiruesi. Rregulli unik dhe sistemi i përkryer i universit dëshmon, se është vepër e një Krijuesi të Vetëm, të Lartësuar dhe Madhështor."

Prof. Taxhasun u pajtua me tërë këto që thamë. Më pas ai u kthye në vendin e tij, ku mbajti shumë ligjërata mbi këtë fenomen, të cilin e njohu dhe e studioi. Më pas më njoftoi se disa studentë e kanë pranuar fenë Islame, pas ligjëratave që mbajti ai. Pastaj erdhi koha e simpoziumit të 8-të të mjekësisë, në Arabinë Saudite. Në sallën e madhe e cila ishte caktuar për mbajtjen e simpoziumit shkencor, me titull: " Fenomeni shkencor në Kur'an dhe në Sunnet", ai gjatë katër ditëve dëgjoi një numër profesorësh muslimanë, dhe jomuslimanë, të cilët ligjëruan mbi fenomenin shkencor në Kur'an dhe në Sunnet. Në fund të këtyre ligjëratave, u ngrit prof. ;Taxhata Taxhasun, duke thënë : "Gjatë 3 viteve të fundit u thellova në studimin e përkthimin e Kur'anit të shenjtë, të cilin ma dhuroi prof. Abdul Mexhid Ez Zendani. Vitin e kaluar prof. 'Muvaz më dha ligjëratën e prof. Ez Zendanit dhe prof. Keith Moore, duke kërkuar nga unë që t'i përkthej ato në gjuhën tajlandeze dhe t'u mbaj disa ligjërata muslimanëve në Tajlandë. Unë iu përgjigja kërkesës së tij. Këtë mund ta shihni në kasetën që ia dhashë atij, e cila përmban studimet e mia dhe atë që kam kuptuar nga konteksti i thënieve. Unë besoj vërtetë se çdo gjë që është përmendur në Kur'an para 1400 vjetësh është e vërtetë e -qëndrueshme dhe mund të shpjegohet përmes shkencës. Pejgamberi Muhammed s'dinte të shkruante dhe të lexonte. S'ka dyshim se ai është i dërguari i Zotit, i cili na solli të vërtetën Kjo e vërtetë atij iu dha përmes shpalljes nga Krijuesi, Gjithënjohësi i çdo gjëje. Ky Krijues s'ka dyshim se është Allahu.

Prandaj besoj se erdhi koha që të deklaroj se:

"S'ka Zot tjetër përveç Allahut dhe se Muhammedi është i dërguari i Tij".

Së fundi ju falenderoj për përgatitjen e mrekullueshme të këtij simpoziumi, i cili qe në një shkallë të lartë dhe të sukseshme. Pjesët të cilat janë përgatitur për video, padyshim janë arritur me mund. Jam interesuar mjaft jo vetëm në aspektin shkencor, por kam kontaktuar edhe me shkencëtarë duke shfrytëzuar këtë rast të shkëlqyeshëm, që të lidh miqësi me ta.

Padyshim dhurata më e shtrenjtë dhe më e vlefshme që fitova me përqafimin e fesë islame është besimi se: "S'ka Zot tjetër përveç Allahut, Muhammedi është i dërguari i Tij. Kështu u bëra mysliman.

Allahu është Thënës i së vërtetës.

"Në emër të Allahut, Bamirësit të Përgiitlishëm, Mëshiruesit".

"E atyre që u është dhënë dija, e dinë se kjo që të është : shpallur nga Zoti yt, është e vërtetë dhe udhëzon në rrugën e të Gjithëfuqishmit dhe të Lavdëruarit. " (Sebe,6)

marr nga faqja islame ne facebook ( E Vërteta në Zemër)