
Postuar mė parė nga
ganimet
ditet e piklluara. ,kure Pushuan armet ne nji fshat te Kosoves ,pash me syt e mi njerz te masakruar nga afer.Pran atyre shpive te djegura ,te bera shkrum nga barbaret serb ,grupe serboqetnikesh duke u zgerdhir, njeri punonte te lidhte rrymen neper shtylla ,e tjetri i thoshte ,pse rryma, ktu njerz nuk kan mbetur, e tjetri ja kthente jo ore jo mund te vin.Ne do e bejm me drita qe te mose vin dhe me sa za qe kishte qeshej ,Une sikure ju thash se do vin do vin, vet pranija ime fliste po edhe e Profesorit te respektuar Zekrija Cana ,njerzit po fillonin te vin me grupe ,sa dikure u bem 100 e sa..Nji her tjet,gjegjsisht para 3 vjete u gezova po ne at vend.E bej si tradit qe ta vizitoj shpesh,zemra mu be mal ,zera kalamajsh tymi i oxhaqeve .Arbri me pyti, babai pse nji herė i leshove vetullat... deri sa po i shikoje ato kulla,.. e me pas i ngrite,ju pergjigja ,ky biri im esht vendi ku takohen ditet e mija e piklluara dhe e lumtura ne jeten time.Ky esht Prekazi i Tahir Mehes ,Ahmet Delis dhe i Jasharajve .Ta le amanet ket rrefim timin tua rrefesh niperve e brezave qe vinė.
Do kerkoi falje ndaj atyre qe i kem humbur buzqeshjen,
pore Ata deshen qe ne te jetojm te lirė ,te buze qeshur .
Krijoni Kontakt