Mendime nga Fadil Lushi mbi problematiken shqiptare

[fadil lushi]

Fadil LUSHI


“NDËRTO FOLENË SE SORRAT VIJNË VETË!? ”

Disa ditë më parë një miku im, përndryshe frekuentues i rregullt i “bastoreve”, duke qenë i zhgënjyer nga rezultati i ndeshjes së futbollit mes Bajernit dhe Arsenalit 0-2..., më parashtroi këtë pyetje nga fusha e sportit: pa më thuaj ç’kuptim ka nocioni “auto-gol”?! Meqenëse ky miku im është “kumarxhi”, fillimisht më duhej t’i them se ndeshja e lartpërmendur qind për qind ishte e kurdisur (a e trukuar, siç i thonë me këtë zhargonin e e sotëm të sportit). Më pastaj u mundova t’ia shpjegoj nocionin në fjalë. Ai si duket nuk e “kuptoi” interpretimin tim të parë. Provova t’i jap edhe sqarime plotësuese duke iu referuar Fjalorit të gjuhës shqipe, ku, pos të tjerash, për autogol thuhet: “gol që bën një lojtar në portën e skuadrës së vet”. Mikut tim “bixhozçi” edhe ky shpjegim nuk i hyri në kokë. Në fund thash se ky ka nevojë për një shpjegim me atë fjalorin e “rrugaçërisë” dhe, pa një pa dy, ia thash troç: “auto-gol” do të thotë si me ia futur vetvetes!? Për çudi, miku im këtë shpjegim e kuptoi “bisht e krye”. Unë që në fillim e dija fare mirë se ç’hall kishte. Nuk mund të thuash se ky nuk paskësh njohuri nga fjalori sportiv, përkundrazi ai mund të konsiderohet njohësi më i mirë sportiv i mëhallës sonë dhe më gjerë. Gjithë këtë ‘moskuptim” e kishte stisur nga inati pse ia “kishin trukuar” rezultatin e ndeshjes së lartpërmendur në kuadër të Ligës së kampionëve evropianë, ndaj kishte humbur sasi të konsiderueshme parash. Njohësit e mirë të sportit profesional thonë se autogoli në futboll, fillimisht dëmton “autorin”, imazhin dhe rejtingun e skuadrës, tifozët dhe, së fundi, “kumarxhinjtë” e bastoreve.
Lexuesit e mi të nderuar me të drejtë do parashtrojnë pyetjen se ç’kuptim dhe ç’lidhje kanë nocionet ‘autogol’ dhe ‘kurdisje ndeshjesh’ me këtë vështrimin tim gazetaresk në vijim. Unë do them me bindje se e gjithë kjo që thamë më lart ka shumëçka të përbashkët sidomos me paragrafin që trajton fushatën parazgjedhore dhe historinë e saj. Nuk mund të thuash se historia e zgjedhjeve vendore në Maqedoni nuk është dëgjuar, nuk është lexuar, nuk është shfletuar, komentuar, kontestuar e dyshuar nga gjithsecili, qofshin ata njerëz të rëndomtë, politikanë, analistë..., nga ata që janë në pushtet dhe të tjerët në opozitë..., shehërlinj e sherrxhinj të tjerë.
Thonë se autogoli politik dëmton lidershipin, partinë politike që e përfaqëson, mandej votën vendimore gjegjësisht deliberative të secilit, do të zhgënjejë simpatizantët dhe në instancë të fundit do të mbajë peng fjalën e lirë, zhvillimin e demokracisë, paqen, integrimin e shteteve, në këtë rast të Republikës së Maqedonisë (dhe të shqiptarëve) në strukturat euroatlantike, në NATO..., do të mbajë peng “bashkëjetesën”, si dhe do të tronditë të gjitha koalicionet e sajuara, të brishta dhe me paterica. Andaj e gjithë kjo “pengmarrje” do të prodhojë antagonizmin politik dhe antagonizmat kombëtare duke mos përjashtuar edhe antishqiptarizmin. Edhe në këtë fushatë parazgjedhore (vendore) u hetuan ca autogola politikë..., ca ishin të rregullt, ca u shënuan me kokë, ca me dorë dhe jo të rregullt, ca ishin gola nderi, ca gola barazimi e të tjerë gola të dyshimtë a me hile. Në këtë kampanjë parazgjedhore u vu në veprim çmos për të arritur qëllimin, disa përdorën arsyen, ca të tjerë përdorën gjuhën e qartë, kishte edhe të tillë që përdorën lloj- lloj fjalorësh, retorikash e tjerë. Atyre që u mungoi mjeshtëria e të shprehurit me gojë..., mëtuan të shprehen me mimikë, ca “kandidatë për kryeplak a për aga-babë të shehrit” dhe ca paksa “çallëmxhi” tundën supet, tundën kokën, tundën këmbët, një “azgan” tundi gishtin e mesëm të dorës së djathtë duke thënë se s’ka “bir nëne që ma tund sediljen e tim eti..., s’ka njeri që ma tund mëhallën time dhe zinxhirin a qaforen prej alltëni”!?..., kishte edhe tundje karakteristike që lëkundeshin mes shundit, tallavasë, nacionalizmit, gjeografisë politike, asaj historike, shovinizmit shtetmadh, irracionales dhe “lëvizjes irredentiste shqiptare”!??
Unë në vazhdim të këtij vështrimi, me takatin e fiqirit tim, do të bëj përpjekje të hetoj ca defekte që u hetuan në retorikën politike të kandidatëve për kryetarë komunash dhe në veçanti të kryeministrit të Republikës së Maqedonisë, z. Nikollë, i cili në kuadër të një tubimi parazgjedhor, ashtu thjeshtë dhe “pahiri” shënoi një “euro-autogol të pastër politik”. Retorika e tij u shndërrua në egoizëm politik krejt primitiv, provincial a edhe katundaresk. Me gjithë respektin ndaj tij, kundërshtarët do të thonë se fjalimi i tij ishte përçmues, nënçmues, mallkues, mbretërues, kërcënues dhe biblik. Ata që këtë fjalim të tij e dëgjuan me vëmendje hetuan atë nacionalizmin dhe urrejtjen e tij patologjike, ishte një retorikë që përcillte mesazhe luftarake! Kjo retorikë e tij nuk u ndërtua hë për hë..., ka kohë që është strehuar në fjalorin e tij të mistershëm.
Të gjithë ata që e përcollën këtë “fjalim a retorikë politike” të zotit Nikollë, thanë se ai nuk tha gjë të re përveç që përsëriti atë që e kishte të paragjykuar dhe të akumuluar në higjienën e mendjes së tij politike. Ai sikur deshi që kundërshtarëve t’u çojë “selame dhe habere” sa i përket prezencës së tij në pushtetin absolut. Të gjithë atyre që iu trazua mendja nga kjo retorikë egocentrike e kryeministrit, nuk mund të thonë se kjo retorikë e tij ishte një gafë politike e radhës, nuk ishte boshe..., sepse e gjithë kjo paraprakisht ishte e “gatuar në kuzhinat e Shkupit”..., me retorikën e tij sikur deshi t’u thotë shqiptarëve: “deka Republika Makedonija ne e dotade Grupçin”!? Për lidershipin në fjalë është karakteristik fakti se ai nuk i përmbahet “ terapisë që ia ka përshkruar” Brukseli dhe Uashingtoni dhe për inat nuk i merr ilaçet në kohë dhe rregullisht.
Unë vazhdoj që të mos e kuptoj kryeministrin z. Nikollë..., pse ky i nderuar, gjithë këtë retorikë e bëri me vrap e me shpirtin në fyt, unë nuk e di se ç’iu desh ta dredhë gjuhën, qoftë politike a nacionaliste..., pse gjithë ky siklet i tij ndaj Kërçovës dhe Strugës..., a mos vallë ai nuk e ditka se shqiptarët e Kërçovës (nuk) mbijetojnë falë kontributeve financiare të bashkëvendësve të tyre në kurbet..., pse gjithë ky shqetësim i tij se ku do të duhet të jetojë e të veprojë Fatmir Dehari dhe shqiptarët e tjerë të tillë si ai..., sikur deshi që Fatmirit (dhe shqiptarëve të tjerëve) t’u thotë të ikin nga këtej (nga vendlindja) duke thyer qafën me bishtin ndër shalë e prapanicë..., shko atje ku ndoshta do të “darovitin me ndonjë sheqerkë të baba dovletit”! Ata që janë “merakli të birrës dhe “terjaqinj” të kafes, do të thonë se as e para e as dyta nuk pihen nëse nuk kanë shkumë e kajmak..., thjeshtë nuk kanë shije! Një nip imi që jeton në Stamboll dhe që është kundërshtar i një partie politike që është në pushtet më thotë: “Dajo, disa politikanëve po nuk ua fute gishtin në b..., nuk ikin dot kollaj nga pushteti”!??. Historianët do të thonë se gjella më e preferuar e padishahut ishte ajo me emrin “imam bajalldi”, sot shqiptarët këtë gjellë nuk e hanë nga “frika” se mos “bajalldisen”, respektivisht se mos alivanosen? Shqiptarët nuk do të ndërtojnë folenë, sepse atë e bëjnë vetë shqiponjat!











.

[fadil lushi]

Fadil LUSHI


KIM MEHMETI NUK RREZIKON HARMONINË NDËRFETARE


Për të mos i gënjyer lexuesit e mi të nderuar, që në fillim më duhet të them se ky shkrim a vështrim i “radhës” është (ri) përsëritje e një të tilli që është botuar shumë kohë më parë në gazetën KOHA. Për hir të kodit gazetaresk, ca paragrafë do t’i vë në parantezë.
Me datë 23 mars 2013, në Bibliotekën Kombëtare të Prishtinës, nën përkujdesjen e nënkryetarit të Kuvendit të Republikës së Kosovës, nga radhët e Lëvizjes VETVENDOSJE, z. Glauk Konjufca, u bë promovimi i librit të Kim Mehmetit “SHKUPI” (i konceptuar si një ese historike). Në e tij të rastit, Kim Mehmeti, pos të tjerash tha: “Absolutisht, matematikisht mund të dëshmohet se islamizmi e ka shpëtuar shqiptarinë (lexo me logjikë dhe mes rreshtash) NË DISA VISE SHQIPTARE”! (autori i librit në asnjë moment nuk anashkaloi rolin dhe kontributin e kishës katolike dhe asaj ortodokse sa i përket ekzistencës së kombit..., ai në asnjë vend të librit të tij, nuk e përdhosi kontributin e rilindësve shqiptarë me përkatësi katolike a ortodokse e tjerë). Në vazhdim të këtij paragrafi unë do të mëtoj që të mos marr tarafe, gjegjësisht të mos bëj “avokatinë” të Kimit e as të ipeshkvit të ipeshkvisë së Kosovës, respektivisht të dioqezës Prizren-Shkup, të nderuarit Don Shan Zefit, i cili me a pa të drejtë iu kundërpërgjigj qëndrimit të Kimit, duke thënë se: “Shqiptarinë nuk e ka shpëtuar islamizmi, por është kisha katolike ajo që ka mbajtur gjallë fijet e shqiptarisë..., gjegjësisht kisha katolike ka qenë roje e kombit shqiptar e assesi Perandoria Osmane dhe islamizmi i shqiptarëve..., së fundi kontributi i kësaj kishe është i pamohueshëm” (kjo assesi nuk mund të kontestohet qoftë edhe nga fundamentalistët myslimanë). Nëse Kim Mehmeti në librin e tij hetoi fenomenin historik dhe jo thashetheme, atëherë pse ipeshkvi i nderuar Shan Zefi nuk mëtoi ta ushqente fare pak idenë e Kimit, pse gjithë ky luks i tij mostolerance..., pse gjithë kjo “zaptisje” e fjalës së lirë dhe të drejtë..., pse nuk parashtroi kërkesën ndaj ndërtimit të një ideje të përbashkët..., pse gjithë ky mendim i tij i “gabuar”, i shpejtuar dhe i pambështetur në prova historike..., pse librit të Kimit duhet t’ia ngjisim “bishtin e dhelprës..., aq më tepër kur ke parasysh se në përmbajtjen e tij nuk kishte ndonjë gjymtim të theksuar”..., pse këtë libër duhet ta lexojmë mbrapsht dhe me emocione, në instancë të fundit, nuk mund të thuash se ky vështrim i Kimit ishte i ngulitur nga një njohje jo e plotë e kësaj problematike goxha e ndjeshme për rrethanat tona shoqërore.
Paragrafin e dytë të këtij vështrimi a opinioni gazetaresk po i fillojmë duke iu referuar disa opinioneve të kolumnistëve shqiptarë që mëtojnë të (mos) i shtrembërojnë faktet sa i përket tolerancës dhe harmonisë ndërfetare te shqiptarët. Këtë po e bëj që te lexuesit të mos krijoj përshtypjen se edhe unë si artikullshkrues kinse mbështes qëndrimet e tyre. Unë sot e gjithë ditën e Perëndisë nuk dua të besoj se Kim Mehmeti me librin e tij “Shkupi” si dhe ipeshkvi i nderuar Shan Zefi, me reagimin e tij, do të kishin mëtuar të rrezikonin harmoninë dhe tolerancën ndërfetare te shqiptarët. Nuk më jepet të besoj se gjithfarë (“hiper”) analistë a kolumnistë oportunistë nga të gjitha trevat shqiptare që hiqen si ateistë, të tjerët si katolikë, ortodoksë, myslimanë do ta kishin rrënuar kalanë e tolerancës dhe të harmonisë ndërfetare te shqiptarët..., nuk më jepet të besoj se të krishterët do të kundërshtojnë shqiptarët myslimanë pse ata me devotshmëri e praktikojnë islamin tradicional, nuk dua ta marr për të vërtetë se të krishterët do t’i kishin identifikuar myslimanët shqiptarë me gjithfarë rrymash obskurantiste dhe herë-herë do shkonin në skajshmëri duke i krahasuar edhe me fundamentalistë myslimanë!??... dhe, në instancë të fundit, duke dyshuar në kombësinë e tyre, do t’i barazojnë me arabët ose turqit... e të tjerë!? Nuk dua të besoj se kryefjala e qëndrimeve të myslimanëve dhe të krishterëve është urrejtja e tërbuar primitive dhe provinciale. Nuk dua të besoj në ekzistencën e tipave djallëzorë të ashtuquajtur kolumnistë që hiqen për myslimanë radikalë, jotolerantë, të cilët në vijimësi mëtojnë që shqiptarët me përkatësi fetare katolike a edhe ortodokse t’i konceptojnë si “kaurë”, si jobesimtarë e të tjera etiketime të rreme e të paqena, nuk dua të besoj në të qenët “analistë” mëhallësh, qofshin ata të jenë nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Mali i Zi e gjetiu që vazhdojnë ta ushqejnë ndasinë fetare te shqiptarët. Në këto “fërkime fesh” a ndasi shqiptarësh, kurrën e kurrës nuk do të jenë protagonistë.
Nëse shqiptarët do të karakterizohen me fenomenin e një kombi që ka tri fe dhe nëse ata shekuj me radhë ndërtuan atë kështjellën e harmonisë ndërfetare (që kombet e tjera nuk e kanë), atëherë nuk duhet lejuar gjithsecilit shqiptar që hiqet për mysliman, katolik a ortodoks të devijojë nga kjo rrugë e ky koncept, nuk duhet lejuar që fenë së cilës i takon ta bëjë më ekskluzive, më përparimtare dhe më tolerante në krahasim me fetë e tjera. Thjeshtë, nga hapësirat e kësaj harmonie nuk mund të përjashtohet asnjë fe. Përkundrazi, nga kjo hapësirë duhet përjashtuar çdo majorizim a edhe ekskluzivitet i cilësdo qoftë fe, dhe për këtë e arsye e të tjera nuk duhet lejuar askujt që një fe ta proklamojë paqësore, parësore e tjetrën fe dytësore. Së fundi, secili që do të mëtojë të bëjë një gjë të tillë, është njësoj sikur ka prekur në themelet e kombit dhe ata që i prekin ato themele, kanë hyrë në radhët e tradhtarëve të kombit!
Sot qarqe të caktuara në Ballkan dhe përtej tij përpiqen që shqiptarët evropianë t’i “paraqesin a t’i konceptojnë si fundamentalistë që shikimin e kanë të drejtuar nga Lindja”!? Qëllimi i tyre përqendrohet në zbehjen e imazhit të shqiptarëve me përkatësi myslimane dhe njëkohësisht në trasimin e rrugës drejt fillimit të një konflikti fetar..., po shqiptarët shekuj më parë u konvertuan në fenë myslimane, ata asnjëherë nuk e ndërruan identitetin kombëtar. Edhe përkundër përpjekjeve të grekëve e serbëve (dhe të tjerëve si ata) për ta zbehur këtë harmoni dhe tolerancë ndërfetare të shqiptarëve, ata mbetën tok. Shqiptarët myslimanë, katolikë, ortodoksë dhe bektashinjtë gjatë gjithë zhvillimit të tyre ideologjik, kulturor dhe shpirtëror ishin bashkë në çdo kryengritje e luftë. Shqiptarët ishin një në punimet e Lidhjes së Parë dhe të Dytë të Prizrenit..., ata udhëtuan bashkë në qytetin e Kongresit të Alfabetit për të hartuar tërësinë e shkronjave të gjuhës shqipe.., ata ishin tok edhe në kohën e vuajtjeve të diktaturës së Enverit diku në Burrel, Spaç..., ata ishin tok edhe në vaktin e diktaturës së kralit, Rankoviqit dhe Titos, diku në “Petrova Rupa” të Goli Otokut, diku në Tivar e gjetiu..., ata ishin bashkë në luftën e Kosovës..., ata ishin tok edhe në rrebeshin e zhvendosjeve biblike të inicuara nga Millosheviçi..., ata u mblodhën tok në kufirin shqiptaro-maqedonas, atje në Bllacën famëkeqe për të qenë dëshmitarë të ndodhive ku nënat e reja kosovare do të lindnin fëmijët myslimanë a katolikë..., ata ishin tok edhe atëherë kur i bënin ballë mallit për liri të Kosovës! Ata edhe sot e kësaj dite janë bashkë falë tolerancës dhe harmonisë së bashkëjetesës së tyre fetare.
E gjithë kjo tolerancë dhe harmoni e lakmueshme sot, nuk është “.... as mit, as shprehje e zbehtë proverbiale e as shprehje frazeologjike e as idil”, po as e vërtetë e vockël historike, përkundrazi “... kjo harmoni fetare është pjellë e një historie dramatike e shqiptarëve”, siç do të thoshte Ismail Kadareja. Po, tekefundit, le të jetë një realitet yni, le ta konceptojmë si një testament politik të trashëgimisë sonë kombëtare. Sot me gjithë faktin se kohë pas kohe hetohen kundërshtime në relacionin laik-besimtar, mysliman-katolik, nuk besoj se do ta parafrazojnë atë shprehjen proverbiale “Për inat të vjehrrës, do fle me mullixhiun dhe delenxhiun”!?? Për historinë e tolerancës dhe të harmonisë fetare ndërshqiptare lakohen me qindra shembuj: dhe një i tillë ka të bëjë me ndërtimin e kishave katolike e ortodokse dhe kur ato rrënoheshin, krerët a autoritetet myslimane dilnin në mbrojtje të tyre..., apo ai shembulli dashamirës dhe fisnikërues i “atij prifti katolik të cilit i qe dashur të këndojë syret e Kuranit për të nderuar një mysliman të vdekur pasi hoxha dhe xhamia ishin shumë larg nga vendndodhja e kësaj vakie”. (Genc Myftiu) A mos vallë këta shembuj flasin pak për këtë “histori dramatike të shqiptarëve”. Nuk besoj që Kimi në librin e tij të kishte mbjellë farën e përçarjes mes shqiptarëve.

P.Sh.
Poeti dhe kritiku nga Kosova, Sabri Hamiti, poezinë e tij “DIMËR I EGËR” e përfundon me vargun: “Përsëritja përsëritet përsëri”. Kjo mua më dha të “drejtën” ta përsëris (pjesërisht) këtë shkrim.

[fadil lushi]

Fadil LUSHI


SHAKAJA E PLAKUT SHKOI NË DREQ TË MALLKUAR


Është një këngë e vjetër qytetare që këndohet në të gjitha trevat e Gadishullit Ilirik.., në Shqipëri, Greqi, Bullgari, Serbi, Kosovë, Mal të Zi dhe në Maqedoni. Sikur t’i pyesësh këta popuj se kush e ka shkruar tekstin dhe “pronë” e kujt është kjo këngë, gjithsecili nga këta do thonë se është e tyre.
Historia e Paktit të Varshavës i njeh figurat politike si vijon: Erich Honeker (Gjermania Lindore), Todor Zhivkov (Bullgari), Ludvik Svoboda (Çekosllovaki), Janosh Kadar (Hungari), Vlladisllav Gomulka (Poloni), Nikollae Çaushesku (Rumani), Josif Visarionoviç Xhugashvilli, ndryshe Stalini. Ishin edhe ca të tjerë që nuk i takonin kësaj aleance, si për shembull: Josip Broz Tito (Jugosllavi) dhe Enver Hoxha (Shqipëri).
Të gjitha këto figura të lartpërmendura karakterizohen me diktaturën, “autoritetin vertikal komunist” si dhe me ca barsoleta të përbashkëta për ta. Para se t’i shpjegojmë barsoletat që ua “faturuan” atyre, ne na duhet të hetojmë edhe një provë që rrok një segment nga privatësia e tyre. Njohësit e kësaj historie thonë se asnjëri prej këtyre diktatorëve (hiqe mënjanë Enver Hoxhën), asnjëherë nuk u rimartuan me gratë e tyre të divorcuara!? Po e vazhdojmë me barsoletën e parë ku, pos të tjerash, mjeshtrit hokatarë japin edhe këtë shpjegim: Tito, në një vjeshtë të vonshme, me rekomandim të urologut dhe reumatologut personal, kishte degdisur në Igallo të Malit të Zi, e cila në atë kohë njihej si një ndër qendrat më të mira të Ballkanit për shërimin e reumës dhe prostatës!? Tito kishte kërkuar prej shefit të protokollit që t’i gjejë një plak hokatar për ta argëtuar me barsoleta. Kur ishte futur në rezidencën e presidentit të shtetit, plaku malazez që vinte nga një katund i varfër, aq shumë ishte shtangur a hutuar nga ajo hapësirë skajshmërisht luksoze sa që kishte harruar udhëzimet e shefit të protokollit. Tito, duke e vërejtur habinë e plakut, filloi të ligjërojë për “Luftën nacional-çlirimtare” si dhe për të arriturat e popullit punonjës të Jugosllavisë!? Plaku duke u gjendur në pozitë “palakmueshme”, me një sintaksë të çoroditur malaziase, iu drejtua “Plakut” : “Shoku Tito, para se të dukem këtu pari, më thanë që unë të ju tregoj barsoleta e jo unë t’i dëgjoj tuat”.
Thonë se edhe Enver Hoxha pati thërritur njëherë një plak të vjetër që t´i tregonte përralla. Kështu, ai e mori plakun te kopshti i tij me lule për t´ia treguar aty përrallat.
- Shumë të bukur e paske bërë kopshtin me lule - i tha plaku.
- Unë kopsht të tillë me lule kam bërë tërë Shqipërinë - ia preu Enveri, duke gjetur rastin për të bërë pak propagandë.
- A kam ardhur unë të të tregoj përralla ty, apo ke ardhur ti të më rrëfesh përralla mua? –kishte thënë plaku.
Me këtë barsoletë ishin ballafaquar të gjithë diktatorët e lartpërmendur me përjashtim të Stalinit, i cili kur kishte vajtur për pushim në pushimoren ruse Soçi, kishte parapëlqyer që pranë vetes të kishte një hokatar nga një fshat i Siberisë. Shefi i protokollit të tij kishte angazhuar një plak që do t’i tregonte përralla Josifit me mustaqe, por paraprakisht i kishte thënë: “Do të shkosh në pushimoren e kryetarit të shtetit, ki parasysh dhe mbaje mend që barsoletat të mos shkojnë në llogari të tij”!? Plaku, si plak, me të folmen e tij të bukur dhe të rrjedhshme veproi njësoj si hokatari jugosllav, ai shqiptar dhe të tjerët si ata. Por Stalini nuk e duroi dot “shakanë” dhe plakun siberian e vari në litar. Kështu, “shakaja e plakut shkoi në dreq të mallkuar”!..., njashtu siç shkoi njëmendësia në bythë të historisë së saj!
Të nderuar lexues, nëse nuk ju “bezdisa” me këto përralla që i shkarravita në paragrafin e parë të këtij shkrimi gazetaresk, do të më lejoni që t’i referohem edhe një vakie nga koha e mbretit të shqiptarëve, Ahmet Zogollit. Një pasaniku ia kishin vjedhur në vijimësi shtëpinë hajdutët. I ndodhur në siklet, pasaniku kishte angazhuar “rojtarë me pagesë të majme” për t’u kujdesur për pasurinë e tij. Megjithëkëtë, hajdutët prapëseprapë ia kishin “bastisur” shtëpinë dhe çekmexhenë ku kishin gjetur lekët e vjedhur nga arka e shtetit. Pasaniku, i zhgënjyer nga “rojtarët”, kishte kërkuar ndihmë nga oborri mbretëror..., por as kjo nuk ia zgjidhi problemin. Një “kumarxhi” nga një mëhallë e hajdutëve e kishte dëgjuar këtë “haber”, i ishte drejtuar pasanikut me fjalët: “..., ti, miku im i nderuar që ke prapanicë të dhjamosur, për ta ruajtur shtëpinë tënde, duhet të angazhosh një hajdut...”. Vërtet ky sugjerim i kumarxhiut zuri vend!
Nëse ky shkrim imi ka ndonjë gjymtim, atëherë ai do konsistojë në faktin se autori nuk është në gjendje të japë prova se “pronë” e kujt është kjo barsoletë. Rusët mund të thonë se është e tyre, po të njëjtën mund ta thonë edhe sllavët e tjerë dhe në fund edhe shqiptarët e Shqipërisë londineze!? Se ku kishte ndodhur vakia e vjedhjes së shtëpisë së pasanikut..., edhe për këtë asnjeri nuk do të mund të thotë gjë. Unë nuk e kam ndërmend që në këtë shkrim të kërkoj a të gjej krimbin, moralin e dyfishtë dhe cinizmin e barsoletës..., nuk do të bëj as avokatinë e saj (larg qoftë), nëse do ta bëj këtë me qëllim a pa qëllim, atëherë do të bie në grackën e saj dhe, së fundi, ky shkrim toptan me autorin do të shndërrohet në tabelë qitjeje!? Unë do të parashtroj pyetjen se a mos vallë “monarkët” e partive politike në Tiranë, në vigjilje të 23 qershorit a në prag të zgjedhjeve parlamentare në Shqipëri, do të hezitojnë ta hapin “arkivin” e kësaj barsolete, a mos vallë do të kërkojnë ndihmën e “arkeologut politik”..., a mos vallë gjithsecili prej tyre nuk do të angazhojë atë plakun “shakaxhi” nga Skrapari, i cili në fushatat zgjedhore të tyre do obligohet që trupit votues t’u tregojë barsoleta në kërkim të votës së tyre deliberative..., a mos vallë hokatari plak nga Skrapari do të duhet të dëgjojë barsoletat e politikanëve të cilët aktualisht ushtrojnë pushtetin absolut dhe makiavelist..., dhe të atyre që janë opozitarë..., a mos vallë plakut “shakaxhi” nga Skrapari do t’i duhet ta besojë vakinë nga koha e mbretit Ahmet Zogolli..., a mos vallë pushtetarëve dhe atyre që mëtojnë ta “pushtojnë” qeverinë do t’u duhet të angazhojnë “rojtar burgu” që ta ruajë arkën boshe të shtetit a edhe të komunës..., a mos vallë opozitarët pas 23 qershorit do të arrijnë t’i vënë pikë “potikëbërjes putiniste” (sipas presidentit rus, Putin) në Shqipëri dhe përreth saj..., dhe nëse këtyre do t’u mungojë takati mental për ta bërë këtë ndryshim, atëherë u mbetet që të shpresojnë në një të ardhme më të mirë..., ose, në instancë të fundit, do të detyrohen të pajtohen me “realitetin politik” si dhe me atë recidivizmin e barsoletës!? Ndryshe nuk bën..., po edhe nëse do bëhet nuk do të jetë e hijshme dhe e lezetshme.
Unë, si një shkarravitës i thjeshtë, nuk dua të besoj se kjo barsoletë që përflitej gjithandej hapësirave të ish-shteteve të bllokut komunist, si dhe ajo vakia e vjedhjes së pasurisë së pasanikut (nuk) do të përsëriten në fushatën zgjedhore në Tiranë, Vlorë a në ndonjë kasaba tjetër të Shqipërisë. Në do të ndodhë e kundërta, atëherë ky shkrim “toptan” me autorin le të shkojnë në theqafje. Fundi i fundit, ngado që të rrotullohesh, bythët i ke gjithmonë mbrapa!

[angmokio]

Fadil LUSHI


SHAKAJA E PLAKUT SHKOI NË DREQ TË MALLKUAR


Është një këngë e vjetër qytetare që këndohet në të gjitha trevat e Gadishullit Ilirik.., në Shqipëri, Greqi, Bullgari, Serbi, Kosovë, Mal të Zi dhe në Maqedoni. Sikur t’i pyesësh këta popuj se kush e ka shkruar tekstin dhe “pronë” e kujt është kjo këngë, gjithsecili nga këta do thonë se është e tyre.
Historia e Paktit të Varshavës i njeh figurat politike si vijon: Erich Honeker (Gjermania Lindore), Todor Zhivkov (Bullgari), Ludvik Svoboda (Çekosllovaki), Janosh Kadar (Hungari), Vlladisllav Gomulka (Poloni), Nikollae Çaushesku (Rumani), Josif Visarionoviç Xhugashvilli, ndryshe Stalini. Ishin edhe ca të tjerë që nuk i takonin kësaj aleance, si për shembull: Josip Broz Tito (Jugosllavi) dhe Enver Hoxha (Shqipëri).
Të gjitha këto figura të lartpërmendura karakterizohen me diktaturën, “autoritetin vertikal komunist” si dhe me ca barsoleta të përbashkëta për ta. Para se t’i shpjegojmë barsoletat që ua “faturuan” atyre, ne na duhet të hetojmë edhe një provë që rrok një segment nga privatësia e tyre. Njohësit e kësaj historie thonë se asnjëri prej këtyre diktatorëve (hiqe mënjanë Enver Hoxhën), asnjëherë nuk u rimartuan me gratë e tyre të divorcuara!? Po e vazhdojmë me barsoletën e parë ku, pos të tjerash, mjeshtrit hokatarë japin edhe këtë shpjegim: Tito, në një vjeshtë të vonshme, me rekomandim të urologut dhe reumatologut personal, kishte degdisur në Igallo të Malit të Zi, e cila në atë kohë njihej si një ndër qendrat më të mira të Ballkanit për shërimin e reumës dhe prostatës!? Tito kishte kërkuar prej shefit të protokollit që t’i gjejë një plak hokatar për ta argëtuar me barsoleta. Kur ishte futur në rezidencën e presidentit të shtetit, plaku malazez që vinte nga një katund i varfër, aq shumë ishte shtangur a hutuar nga ajo hapësirë skajshmërisht luksoze sa që kishte harruar udhëzimet e shefit të protokollit. Tito, duke e vërejtur habinë e plakut, filloi të ligjërojë për “Luftën nacional-çlirimtare” si dhe për të arriturat e popullit punonjës të Jugosllavisë!? Plaku duke u gjendur në pozitë “palakmueshme”, me një sintaksë të çoroditur malaziase, iu drejtua “Plakut” : “Shoku Tito, para se të dukem këtu pari, më thanë që unë të ju tregoj barsoleta e jo unë t’i dëgjoj tuat”.
Thonë se edhe Enver Hoxha pati thërritur njëherë një plak të vjetër që t´i tregonte përralla. Kështu, ai e mori plakun te kopshti i tij me lule për t´ia treguar aty përrallat.
- Shumë të bukur e paske bërë kopshtin me lule - i tha plaku.
- Unë kopsht të tillë me lule kam bërë tërë Shqipërinë - ia preu Enveri, duke gjetur rastin për të bërë pak propagandë.
- A kam ardhur unë të të tregoj përralla ty, apo ke ardhur ti të më rrëfesh përralla mua? –kishte thënë plaku.
Me këtë barsoletë ishin ballafaquar të gjithë diktatorët e lartpërmendur me përjashtim të Stalinit, i cili kur kishte vajtur për pushim në pushimoren ruse Soçi, kishte parapëlqyer që pranë vetes të kishte një hokatar nga një fshat i Siberisë. Shefi i protokollit të tij kishte angazhuar një plak që do t’i tregonte përralla Josifit me mustaqe, por paraprakisht i kishte thënë: “Do të shkosh në pushimoren e kryetarit të shtetit, ki parasysh dhe mbaje mend që barsoletat të mos shkojnë në llogari të tij”!? Plaku, si plak, me të folmen e tij të bukur dhe të rrjedhshme veproi njësoj si hokatari jugosllav, ai shqiptar dhe të tjerët si ata. Por Stalini nuk e duroi dot “shakanë” dhe plakun siberian e vari në litar. Kështu, “shakaja e plakut shkoi në dreq të mallkuar”!..., njashtu siç shkoi njëmendësia në bythë të historisë së saj!
Të nderuar lexues, nëse nuk ju “bezdisa” me këto përralla që i shkarravita në paragrafin e parë të këtij shkrimi gazetaresk, do të më lejoni që t’i referohem edhe një vakie nga koha e mbretit të shqiptarëve, Ahmet Zogollit. Një pasaniku ia kishin vjedhur në vijimësi shtëpinë hajdutët. I ndodhur në siklet, pasaniku kishte angazhuar “rojtarë me pagesë të majme” për t’u kujdesur për pasurinë e tij. Megjithëkëtë, hajdutët prapëseprapë ia kishin “bastisur” shtëpinë dhe çekmexhenë ku kishin gjetur lekët e vjedhur nga arka e shtetit. Pasaniku, i zhgënjyer nga “rojtarët”, kishte kërkuar ndihmë nga oborri mbretëror..., por as kjo nuk ia zgjidhi problemin. Një “kumarxhi” nga një mëhallë e hajdutëve e kishte dëgjuar këtë “haber”, i ishte drejtuar pasanikut me fjalët: “..., ti, miku im i nderuar që ke prapanicë të dhjamosur, për ta ruajtur shtëpinë tënde, duhet të angazhosh një hajdut...”. Vërtet ky sugjerim i kumarxhiut zuri vend!
Nëse ky shkrim imi ka ndonjë gjymtim, atëherë ai do konsistojë në faktin se autori nuk është në gjendje të japë prova se “pronë” e kujt është kjo barsoletë. Rusët mund të thonë se është e tyre, po të njëjtën mund ta thonë edhe sllavët e tjerë dhe në fund edhe shqiptarët e Shqipërisë londineze!? Se ku kishte ndodhur vakia e vjedhjes së shtëpisë së pasanikut..., edhe për këtë asnjeri nuk do të mund të thotë gjë. Unë nuk e kam ndërmend që në këtë shkrim të kërkoj a të gjej krimbin, moralin e dyfishtë dhe cinizmin e barsoletës..., nuk do të bëj as avokatinë e saj (larg qoftë), nëse do ta bëj këtë me qëllim a pa qëllim, atëherë do të bie në grackën e saj dhe, së fundi, ky shkrim toptan me autorin do të shndërrohet në tabelë qitjeje!? Unë do të parashtroj pyetjen se a mos vallë “monarkët” e partive politike në Tiranë, në vigjilje të 23 qershorit a në prag të zgjedhjeve parlamentare në Shqipëri, do të hezitojnë ta hapin “arkivin” e kësaj barsolete, a mos vallë do të kërkojnë ndihmën e “arkeologut politik”..., a mos vallë gjithsecili prej tyre nuk do të angazhojë atë plakun “shakaxhi” nga Skrapari, i cili në fushatat zgjedhore të tyre do obligohet që trupit votues t’u tregojë barsoleta në kërkim të votës së tyre deliberative..., a mos vallë hokatari plak nga Skrapari do të duhet të dëgjojë barsoletat e politikanëve të cilët aktualisht ushtrojnë pushtetin absolut dhe makiavelist..., dhe të atyre që janë opozitarë..., a mos vallë plakut “shakaxhi” nga Skrapari do t’i duhet ta besojë vakinë nga koha e mbretit Ahmet Zogolli..., a mos vallë pushtetarëve dhe atyre që mëtojnë ta “pushtojnë” qeverinë do t’u duhet të angazhojnë “rojtar burgu” që ta ruajë arkën boshe të shtetit a edhe të komunës..., a mos vallë opozitarët pas 23 qershorit do të arrijnë t’i vënë pikë “potikëbërjes putiniste” (sipas presidentit rus, Putin) në Shqipëri dhe përreth saj..., dhe nëse këtyre do t’u mungojë takati mental për ta bërë këtë ndryshim, atëherë u mbetet që të shpresojnë në një të ardhme më të mirë..., ose, në instancë të fundit, do të detyrohen të pajtohen me “realitetin politik” si dhe me atë recidivizmin e barsoletës!? Ndryshe nuk bën..., po edhe nëse do bëhet nuk do të jetë e hijshme dhe e lezetshme.
Unë, si një shkarravitës i thjeshtë, nuk dua të besoj se kjo barsoletë që përflitej gjithandej hapësirave të ish-shteteve të bllokut komunist, si dhe ajo vakia e vjedhjes së pasurisë së pasanikut (nuk) do të përsëriten në fushatën zgjedhore në Tiranë, Vlorë a në ndonjë kasaba tjetër të Shqipërisë. Në do të ndodhë e kundërta, atëherë ky shkrim “toptan” me autorin le të shkojnë në theqafje. Fundi i fundit, ngado që të rrotullohesh, bythët i ke gjithmonë mbrapa!

Si gjithmone i nderuar Fadil , na kenaq me historite e tua me spec .

[fadil lushi]

I nderuar dhe i respektuar vella.., faleminderit qe ma lexuat shkrimin. Shume shendet.
Me respekt Fadil Lushi

[_MALSORI_]

Unë, si një shkarravitës i thjeshtë, nuk dua të besoj se kjo barsoletë që përflitej gjithandej hapësirave të ish-shteteve të bllokut komunist, si dhe ajo vakia e vjedhjes së pasurisë së pasanikut (nuk) do të përsëriten në fushatën zgjedhore në Tiranë, Vlorë a në ndonjë kasaba tjetër të Shqipërisë. Në do të ndodhë e kundërta, atëherë ky shkrim “toptan” me autorin le të shkojnë në theqafje. Fundi i fundit, ngado që të rrotullohesh, bythët i ke gjithmonë mbrapa!

sa mire qe e di se veq shkarraviten more fadil..dhe me shkarravinat e tua asgje te re nuk thua..perralla me mbret..si perrallat qe na solle..pa kurrfar kuptimi..

kjo eshte fryma e nihilizmit nder shqiptare qe cdo gje e sheh zi..ku cdo shqiptare thote qe veq une e di..rri ti se nuk di gje..une e di..dhe e dine mire se si behet buka e si drejtohet shteti..keto udheheqesit tane ( hadutet qe do na ruajne shtepine ) ku duhet ti marrim more fadil..ti importojme..nuk besoj se importohen..prej popullit tone do te dalin..na trego se ku duhet ti marrim..per te konstatuar dime por per te dhene zgjidhje nuk dime..

mos shkruaj me zhgarravina o fadil se nuk ti lexon kush..ne nje bire i bie fyellit gjithmone..

[angmokio]

sa mire qe e di se veq shkarraviten more fadil..dhe me shkarravinat e tua asgje te re nuk thua..perralla me mbret..si perrallat qe na solle..pa kurrfar kuptimi..

kjo eshte fryma e nihilizmit nder shqiptare qe cdo gje e sheh zi..ku cdo shqiptare thote qe veq une e di..rri ti se nuk di gje..une e di..dhe e dine mire se si behet buka e si drejtohet shteti..keto udheheqesit tane ( hadutet qe do na ruajne shtepine ) ku duhet ti marrim more fadil..ti importojme..nuk besoj se importohen..prej popullit tone do te dalin..na trego se ku duhet ti marrim..per te konstatuar dime por per te dhene zgjidhje nuk dime..

mos shkruaj me zhgarravina o fadil se nuk ti lexon kush..ne nje bire i bie fyellit gjithmone..

Nihilizmin nuk po e tregon Fadili por ti o Malesor. Fadili nuk po thote as me pak e as me shume por ate qe ka ndodhur para cdo periudhe zgjedhjesh ne Shqiperi. Burgaxhinj qe u jepet 10 dite lirim si shperblim ( mos bej nihilistin ne kete rast sepse kam shume prova per kete gje). E kush me mire se burgaxhinjte mund te merren me horrat qe kerkojne te manipulojne nga krahu tjeter? Kete po thekson i nderuari Fadil, kush me mire se nje hajdut mund te ta ruaje shtepine nga hajduterit e tjere?

[fadil lushi]

Pershendetje i nderuari "MALSORI"! Fillimisht me duhet te te them, se ty te mungon kultura e kuminikimit. Une kurren e kurres s'kisha me te etiketuar me ate fjalen:"MORE". Sa me sherben mbamendja.., dikur te sugjerova qe mos t'i lexosh "shkarravinat" (jo "zhgarravina") e mija, andaj nuk e kuptoj urrejtjen tende patologjike. Me respekt z. "MALSORI" (paksa dyshoj ne kete nofke tenden.., besoj se malesoret fisnike, nuk i kane tiparet tua). Me respekt Fadili

[_MALSORI_]

Nihilizmin nuk po e tregon Fadili por ti o Malesor. Fadili nuk po thote as me pak e as me shume por ate qe ka ndodhur para cdo periudhe zgjedhjesh ne Shqiperi. Burgaxhinj qe u jepet 10 dite lirim si shperblim ( mos bej nihilistin ne kete rast sepse kam shume prova per kete gje). E kush me mire se burgaxhinjte mund te merren me horrat qe kerkojne te manipulojne nga krahu tjeter? Kete po thekson i nderuari Fadil, kush me mire se nje hajdut mund te ta ruaje shtepine nga hajduterit e tjere?

Pershendetje i nderuari "MALSORI"! Fillimisht me duhet te te them, se ty te mungon kultura e kuminikimit. Une kurren e kurres s'kisha me te etiketuar me ate fjalen:"MORE". Sa me sherben mbamendja.., dikur te sugjerova qe mos t'i lexosh "shkarravinat" (jo "zhgarravina") e mija, andaj nuk e kuptoj urrejtjen tende patologjike. Me respekt z. "MALSORI" (paksa dyshoj ne kete nofke tenden.., besoj se malesoret fisnike, nuk i kane tiparet tua). Me respekt Fadili

fadil..nuk ke kopetence te na tregosh kulturen e komunikimit pasi ne shkrimin tim nuk besoj se ka gje jo te pelqyeshme komunikimi.se ku e gjete ti nuk e di prandaj kam kurreshtjen te ma thuash se cka kupton ti me kulture komunikimi..tani une kam nje veti qe nuk ja krehu bishtin askujt dhe ate qe mendoj e them troq..edhe kur me pelqen shkrimi i dikujt nuk shkruaj '' ti je i madh o fadil apo o hasan ''..ti ndoshta ke prite te sillem si angmokio dhe te lavderoj po ja qe une nuk mendoj si ai..duket se vetem ata qe ta krehin bishtin kan kulturen e dukshme komunikimi per ty..ate qe mendova une e thash pa ofendime ..nuk e kam natyre time..

edhe dicka fadil..nuk guxon njeriu te shprehe nje mendim kunder pasi menjehere do te te turren me shprehje '' ti je malsor dhe nuk duhet te shprehesh keshtu '' apo ''dyshoj ne nofken tende pasi malsoret jane fisnike dhe qe nuk i paskan tiparet e mija ''..o njerez vetem pse nuk ju pelqejne fjalet e mija nuk qenka malsor mo..dijeni mire qe jam shume me shume se sa mendoni pasi nuk jam servil dhe ate qe mendoj e them troq..pa lajle lule..pse nuk te pelqeu ajo qe shkrova une nuk mund te me mohosh prejardhjen time o fadil..te keqen shihe te vetja mor aman e jo tek une..mos u beni si femije te llastuar..

edhe nje here per shkrimin tend dhe komentin e anmokio-s..keshtu eshte kur e sheh shqiperine me dylbi njeri nga tetova e tjetri azia..keshtu eshte kur sheh me syze te erreta..gjithcka per ju ne shqiperi eshte zi e me zi sepse keshtu ju pelqen ta shihni..ok..ja po jua pranoj qe eshte zi e me zi dhe per kete une e pyeta bacen fadil si tja bejme ta kthejme ne te bardhe..si tja bejme per ti larguar hajdutet..baces ju lidh goja dhe me shume u mor me fjalen '' shkarravine '' apo '' zhgarravine '' se sa te na jepte nje zgjidhje..me shume u mor a jam une malsor apo jo se sa te bente nje analize se si mund te dilej nga ky hall i madh qe na a paska zene shqiperine..me shume u mor per te na treguar kulturen e komunikimit se sa te na tregonte zgjidhje e jo konstatime..kete i kerkova baces qe gjithkush e kundershton i duket se e urren patologjikisht..por ju nuk lexuat ate qe thash une por pritet qe ti krehja bishtin..

[Besoja]

Shqiperia eshte kjo qe eshte dhe ta thuash kete,nuk perben asgje!
Ajo qe duhet te na interesoje,eshte se si do ta bejme ate qe nuk eshte bere deri tani.Per ate qe aspiron i gjithe populli.
Hajdutet kane ekzistuar ne cdo kohe por reaksioni nuk ka qene njesoj.
Pse?!
Sepse kur vjedhim ne,themi qe morem.
Kur vjedhin ata,themi vodhen dhe u biem shume tam-tameve!
Pra,mendojme dhe veprojme me dy standarte!
Une kam lexuar disa shkrime te tua Fadil dhe nuk te kundershtoj per ato qe shkruan sepse jane mendimet e tua,por...
Kur thua per veten tende se "jam nje shkarravites i thjeshte",aty brenda saj ka pak egoizem dhe mendjemadhesi.
Pse?
Sepse te shkruash gjithmone,pavaresisht se per ke dhe se si shkruan,nuk besoj se hyn tek shkarravitesit e thjeshte!
Por kjo bote keshtu eshte.
Klm