Historia e fshehtë e Kabalas

[uvejsa]

VIÇI I ARTË

Njëri nga faktet më të rëndësishme sa i përket eksodit të Izraelitëve nga Egjipti, siç tregohet në Kur’an, është se ata kundërshtuan fenë e shpallur atyre nga Zoti, pavarsisht nga fakti se Zoti i kishte shpëtuar ata përmes Musait a.s. nga tirania e Faraonit. Izraelitët nuk ishin të aftë që të kuptonin monoteizmin që Musait a.s. iu komunikoi atyre, por vazhdimisht anonin drejt idhujtarisë.

Kur’ani e përshkruan këtë prirje të çuditshme kështu:

Beni israilët i kaluam përtej detit, e ata me një popull që adhuronte do statuja të tyre, dhe thanë: "O Musa, na e bën edhe ne një zot (statujë) si zotët që i kanë ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull që nuk dini".
Vërtet, ai popull (që po adhuron idhuj) është i shkatërruar në atë (adhurim) dhe ajo që vepruan është e asgjësuar (s'ka dobi). Kur’an ( 7: 138-139)
Musai u kthye te populli i vet i hidhëruar e i pikëlluar dhe tha: "O populli im, a nuk u premtoi juve Zoti juaj premtim të mirë, a mos u bë kohë e gjatë e ju e harruat premtimin, ose dëshiruat të ju godasë hidhërimi nga Zoti juaj, andaj e thyet besën që ma keni dhënë?"

Ata thanë: "Ne nuk e thyem besën tënde me dëshirën tonë, por ne ishim ngarkuar me barrë të rënda nga stolitë e popullit e i hodhëm ato (në zjarr), e ashtu i hodhi edhe Samirija".

E ai (Samirija) ua mbaroi atyre një viç me trup që pëlliste, e ata thanë: "Ky është zoti juaj dhe Zoti i Musait, po ai (Musai) e ka harruar". Kur’an ( 20: 86- 88)



Statuja që çifutët adhuruan kur u larguan nga feja e tyre e vërtetë ishte, sipas shumë hulumtuesve, një idhull egjiptas punuar nga ari dhe kishte formën e viçit.


Pse ekzistonte kjo tendencë këmbëngulëse në mesin e Izraelitëve që t’i ndërtojnë idhujt dhe t’i adhurojnë ata? Ku ishte burimi i kësaj tendence?

Shumë qartë, pasiqë një shoqëri që kurrënjëherë nuk ka besur në idhuj nuk mundet që përnjëherësh të sillen në mënyrë aq të pamenduar siç është punimi i një idhulli dhe adhurimi i tij. Vetëm ata që idhujtarinë e kanë prirje natyrore mund të bëjnë marrëzira të tilla.

Sidoqoftë, Izraelitët ishin popull që kishin besuar në një Zot që nga ditët e paraardhësit të tyre Abrahamit (hz. Ibrahimit). Emri “Izraelitë” apo “Bijtë e Izraelit” së pari u është dhënë djemëve të Jakubit a.s., nipit të Ibrahimit a.s., e më vonë të gjithë çifutëve që kanë rrjedhur nga ai. Izraelitët kanë ruajtur besimin monoteist që e kishin trashëguar nga paraardhësit e tyre Ibrahimit, Is’hakut dhe Jakubit, paqja qoftë mbi ta. Së bashku me Jusufin paqja qoftë mbi ta, shkuan në Egjipt dhe ruajtën monoteizmin e tyre për një kohë të gjatë, përkundër faktit se ata duhej të jetonin në mesin e idhujtarëve në Egjipt. Është e qartë nga tregimet që gjenden në Kur’an, se kur Musai a.s. erdhi tek ata, Izraelitët ishin një popull që besonin në një Zot.

Shpjegimi i vetëm i kësaj është se Izraelitët, pa marrë parasysh se sa e zbatonin besimin monoteist, kishin ndikim nga paganët që jetonin me ta dhe filluan që t’i imitojnë, duke zëvendësuar fenë e zgjedhur për ta nga Zotu me idhujtari nga popujt tjerë.
Kur të shqyrtojmë këtë çëshje nën dritën e të dhënave historike, shohim se paganizmi që ndikoi në Izraelitët ishte nga Egjipti i vjetër. Dëshmi e rëndësishme që mund të mbështetë këtë konkluzion ishte se viçi i artë që izraelitët adhuronin derisa Musai ishte në malin Sinai, ishte në të vërtetë një replikë (kopje) e idhujve egjiptianë Hator dhe Afis. Në librin e tij, “Gjatë nën diell”, të autorit Richard Rives, shkruan:
“Hatori dhe Afisi, zotëra egjiptianë në formë të lopës dhe kaut, ishin pjesë e adhurimit të diellit. Adhurimi i tyre ishte vetëm një periudhë e historisë së gjatë egjiptiane të adhurimit të diellit. Viçi i artë në malin Sinaj është më shumë se dëshmi e mjaftueshme që tregon se festa fetare kishte lidhmëri me adhurimin e diellit...”

Ndikimi i fesë pagane egjiptase në Izraelitët u bë në etapa të ndryshme. Posa kanë takuar paganët, ata anuan kah besimi heretik, siç thotë edhe ajeti: Dhe kur i thatë: Beni israilët i kaluam përtej detit, e ata me një popull që adhuronte do statuja të tyre, dhe thanë: "O Musa, na e bën edhe ne një zot (statujë) si zotët që i kanë ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull që nuk dini". Kur’an (7: 138) e ata i thanë profetit: "O Musa, ne nuk të besojmë ty derisa ta shohim All-llahun haptazi, e atëherë juve u rrëmbeu rrufeja (zjarri) dhe ju e shihnit. Kur’an (2: 55) tregon se ata kishin tendencë kah adhurimi i qenieve materiale që mund të shiheshin, në të njejtën mënyrë si paganizmi ndër egjiptasit.
Prirja e Izraelitëve për paganizmin e Egjiptasëve, është e rëndësishme dhe hedh pak dritë mbi devijimin e tekstit në Tora dhe origjinën e Kabalas. Kur shqyrtojmë këto dy çështje me kujdes do të shohim se, në zanafillën e tyre, gjendet paganizmi i Egjiptasve të vjetër dhe filozofia materialiste.


Edhe një idhull i Egjiptit të vjetër: Hathori, viçi i artë.



Një statujë e Hatorit

.......

[uvejsa]

NGA EGJIPTI I VJETËR DERI TEK KABALA

Kur Musai a.s. ishte ende gjallë, Izraelitët filluan të punojnë idhuj të ngjajshëm siç janë parë në Egjipt dhe kanë filluar t’i adhuronin. Pas vdekjes së Musait a.s., ishte vështirë të frenohet rrëshqitja e mëtutjeshme për në zvetëni. Natyrisht, e njejta gjë nuk mund të thuhet për të gjithë çifutët, por disa prej tyre pranuan paganizmin egjiptian. Në të vërtetë, ata zbatonin doktrinat e priftërinjëve egjiptianë (magjistarëve të faraonit), që shtriheshin në bazën e atij besimi shoqëror dhe devijuan fenë e tyre me futjen e këtyre doktrinave në të.

Doktrina që ishte futur në Judaizëm nga Egjipti i vjetër ishte Kabala. Sikur sistemi i priftërinjëve egjiptas, edhe Kabala ishte një sistem sekret, ku bazohej në praktikimin e magjisë. Është interesant pasi Kabala jepte të dhëna të ndryshme nga ato që mund të gjendeshin në Tora. Është një vlerësim materialist, bazuar në idenë e Egjiptit të vjetër të ekzistimit të përhershëm të materies. Murat Ozgen, një frankmason turk, flet për këtë çështje:

Është evidente se Kabala ishte themeluar shumë vjet para Toras. Kapitulli më i rëndësishëm në Kabala është teoria mbi krijimin e gjithësisë. Kjo teori është një teori tjetër nga tregimi i krijimit të pranuar në fetë monoteiste. Sipas Kabalas, në fillim të krijimit, lindin krijesat e quajtura Sefiroth, që dmth. “rrathë” apo “orbita”, me karakteristika materiale dhe shpirtrore.

Numri i përgjithshëm i këtyre krijesave ishte 32. E 10 të parat paraqitnin sistemin diellor ndërsa tjerat paraqitnin tufën e yjeve në gjithësi. Kjo veçori e Kabalas tregon se është e lidhur ngushtë me besimin e lashtë të sistemeve astrologjike... Prandaj, Kabala është shumë larg nga besimi çifut ndërsa është shumë më e afërt me religjionet e lashta dhe misterike të Lindjes.

Çifutët me adoptimin e këtyre doktrinave të fshehta dhe materialiste nga Egjipti i vjetër që ishin themeluar në baza të magjisë, kanë imponuar ndalesat në Tora. Ata morën ritualet magjike nga paganët tjerë dhe në këtë mënyrë, Kabala bëhet doktrinë mistike brenda Judaizmit, por ndryshon nga Tora. Në librin e saj, “Shoqëritë sekrete dhe lëvizjet armiqësore”, shkrimtarja angleze Nesta H. Webster thotë:

Magjia, siç e dijmë, ka qenë e praktikuar nga Kananitët (Canaanites) para okupimit të Palestinës nga izraelitët; Egjipti, India dhe Greqia gjithashtu kishin falltarët dhe parashikuesit e vet. Pavarsisht nga kundërshtimet ndaj magjisë që përmbanë Ligji i Mojsiut, çifutët nuk përfillnin këto vërejtje, “infektoheshin” dhe përziheshin me traditën e tyre të shenjtë që ata trashëguan me ide të magjisë, pjesërisht të marra nga popujt tjerë dhe pjesërisht të trashëguara. Në të njejtën kohë ana teorike e Kabalës çifute e huazuar nga filozofia e Magive Persianë, të Neo-platonistëve dhe Neo-pitagorianëve. Kjo ishte një lloj arsyetimi për lidhshmërinë anti-kabaliste që sot njihet si Kabala, nuk është me origjinë të pastër çifute.

Ja ajeti kuranor që i referohet kësaj çështje. Zoti thotë se izraelitët mësuan ritualet e magjisë satanike nga burimet që ishin jashtë fesë së tyre:

...(e hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që thonin djajt në kohën e sundimit të Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafé, djajt ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë. (Ndoqën) Edhe çka u zbriti në Babil dy engjëjve, Harutit dhe Marutit. E ata të dy nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: "Ne jemi vetëm sprovë, pra mos u bën i pa fé!" E, mësonin (njerëzit) prej atyre dyve atë (magji) me çka ndanin burrin prej gruas së vet, por pa lejën e All-llahut me atë askujt nuk mund t'i bënin dëm dhe ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre. E ata (jehuditë) e kanë ditur se ai që (hodhi librin) e zgjodhi atë (magjinë), ai në botën tjetër nuk ka ndonjë të drejtë (në mëshirën e Zotit). Po ta dinin, ata se për ç'ka e shitën vetveten, ajo është shumë e keqe. Kur’an (2: 102)

Ky ajet tregon se disa çifutë edhepse e dinin se do t’a humbnin veten në jetën e pastajshme, mësuan dhe adoptuan praktikimin e magjisë. Kështuqë, ata u shmangën Ligjit të Zotit që iu është dërguar dhe duke shitur shpirtin e tyre, ranë në besimin pagan (doktrinë magjike). “Ata e shitën vetveten” për një gjë të ligë, dhe me fjalë tjera, ata lëshuan rrugën e fesë së tyre.

Faktet në këtë ajet tregojnë veçoritë kryesore të një konflikti të rëndësishëm në historinë çifute. Kjo luftë ishte, në një anë, mes profetëve që Zoti i kishte dërguar çifutëve dhe atyre çifutëve që iu bindeshin atyre, dhe nga ana tjetër, atyre çifutëve të çoroditur që mohonin urdhërat e Zotit, duke imituar kulturën pagane të njerëzëve përreth tyre, që pasonin kulturën e tyre më tepër se Ligjin e Zotit.



Sefiroti është njëra ndër shprehjet më zhurmëmadhe të mësimeve pagane të Kabalas. Figura e përbërë nga rrathët në gravurat kabaliste është një sefirot. Kabalistët përpiqën që të shpjegojnë procesin e krijimit me anën e sefirotit. Skenari që ata propozuan është një mit i vërtetë pagan krejtësisht i ndryshëm me faktet e zbuluara në librat e shenjtë.


Disa çifutë, të ndikuar nga kultura e civilizimeve pagane të Egjiptit të vjetër dhe Mesopotamia, u larguan nga Tora që Zoti ia u dha si udhërrëfyes, dhe filluan që të adhurojnë objekte të ndryshme materiale. Lartë është pikturuar tempulli pagan i diellit.

......

[uvejsa]

DOKTRINAT PAGANE QË HYNË NË TORA

Është me rëndësi të ceket se mëkatet e çifutëve që kishin devijuar shpesh tregohet edhe në librin e shenjtë të çifutëve- Dhjatën e Vjetër. Në librin e Nehemijas, një lloj libri brenda Dhjatës së Vjetër, çifutët pranojnë mëkatet e tyre dhe pendimin.

Atëherë ata që kishin prejardhje izraelite të ndarë nga të gjithë të huajt; duruan dhe pranuan mëkatet dhe ligësitë e paraardhësve. Ata qëndruan në vendet e tyre dhe lexuan Librin e ligjit të Zotit të tyre (për një të katërtën) e ditës; dhe për katërtën (tjetër) ata luteshin dhe adhuronin Zotit. Pastaj Xheshua, Bani, Kadmieli, Shebanijhu, Buni, Sherebijahu, Bani (dhe) Çenani qëndronin në shkallët e Levitetit dhe thirrën me zë të lartë Zotin.

...(Ata thanë) “ ...ata (paraardhësit tanë) ishin të pabindur dhe mohues ndaj teje, flakën ligjin tënd pas shpinës dhe vranë profetët Tuaj, që dëshmonin kundër tyre dhe që të ktheheshin kah Ti; dhe bënë iritime të mëdha. Prandaj ti dorëzove ata në duart e armiqëve, që i shtypnin; dhe kur ishin në vështirësi, ata Ty ndihmë të kërkuan.

Ti i dëgjove nga qielli; dhe sipas Mëshirës Sate Ti iu dhe atyre të dërguar, ashtuqë t’i shpëtojë ata nga dora e armiqëve të tyre. Por, pastaj ata prapë bënin mëkate para syve Tuaj. Prandaj Ti i le ata në duart e armiqëve të tyre, ashtuqë ata sundonin mbi ta; pastaj ata u penduan dhe kërkuan ndihmën Tënde, Ti i dëgjove nga qielli; dhe shumë herë Ti i çlirove me mëshirën Tënde, dhe dëshmove kundër tyre, se mund mund T’i kthesh prapë në ligjin Tënd. Pastaj ata prapë ngrenë kryet, dhe nuk përfillën urdhërat Tuaj, por vazhduan me mëkate kundër vendimeve Tuaja, që nëse njeriu i bën, atëherë do të jetojë me to. Ata rrodhën supet e tyre, u bënë kokëfortë dhe nuk dëgjonin.

...Prapseprapë në Mëshirën Tënde nuk i ke shkatërruar apo braktisur krejtësisht; Për këtë Ti je Zoti, I larti, Mëshirëploti.

Dhe kështu, Zoti ynë, i Madh i Fuqishëm, i Madhëruari Zot... Ti (je) në të gjithat që neve n’a ndodhë; Ti ke vepruar besnikërisht, por ne kemi punuar gjëra të liga. As mbretërit as princërit tanë, priftërinjtë dhe etërit tanë, nuk iu përmbajtën ligjit Tënd, as nuk i përfillën urdhërat Tuaja dhe dhuratat Tuaja, me çka Ti dëshmove kundër tyre. Për atë që ata nuk të shërbyen Ty në mbretërinë e tyre, apo në shumë (gjëra) të mira që Ti iu fale, apo në tokën e gjërë dhe të pasur që Ti iu shtrove atyre; dhe ata nuk iu shmangën punëve të tyre të mbrapshta.“ (Nehemia 9: 2-4, 26-29, 31-35)

Ky fragment tregon dëshirën e një numri çifutësh që ishin kthyer në besimin në Zotin, por në historinë e çifutëve një segment tjetër gradualisht forcohej dhe filloi të dominojë mbi çifutët dhe më vonë krejtësisht ndërroi edhe vetë fenë. Për këtë arsye, në Tora dhe në librat tjerë të Dhjatës së Vjetër, ekzistojnë elemente që kanë prej ardhjen e doktrinave heretike pagane, gjithashtu edhe të lartpëmendurat që synojnë kthimin në fenë e vërtetë. Për shembull:

- Në librin e parë të Toras, thuhet se Zoti krijoi tërë gjithësinë për 6 ditë nga hiçgjëja. Kjo është e saktë dhe rrjedh nga shpallja origjinale. Por, mandej thuhet se Zoti pushoi në ditën e shtatë, që është pohim krejtësisht i shpikur. Është ide e prapshtë që rrjedh nga paganizmi ashtuqë i jepen Zotit veti njerëzore. Në Kur’an, Zoti spjegon këtë gjë në ajetinn në vazhdim:
Ne krijuam qiejt e tokën dhe gjithçka ka ndërmjet tyre brenda gjashtë ditësh dhe Ne nuk ndiem lodhje. Kur’an (50: 38).

- Në pjesët tjera të Toras, ekziston një stil i të shkruarit që nuk respektohet madhëria e Zotit, sidomos në ato vende ku Atij rrejshëm i emrohen dobësitë njerëzore. (Zoti është sigurisht larg asaj). Këto antropomorfozime janë bërë që të përngjajnë në dobësitë njerëzore që paganët u kishin mveshur zotrave të tyre të imagjinuar.


- Pohim i ngjajshëm tjetër blasfemie është kur thuhet se Jakovi, paraardhësi i Izraelitëve, luftoi (mundej) me Zotin, dhe fitoi. Ky tregim qartë tregon se është i shpikur ashtuqë t’iu jap izraelitëve një superioritet racial, në garë të ndjenjave raciale të përhapura mes paganëve (apo me fjalët kuranore “tërbimi fanatik”).


- Ekziston tendencë në Dhjatën e Vjetër që Zotin t’a prezentojnë si zot nacional- se Ai është Zot i vetëm izraelitëve. Sidoqoftë Zoti është Zot i tërë gjithësisë dhe i tërë qenieve njerëzore. Termi zot nacional, në Dhjatën e Vjetër, i përgjigjet prirjes për në paganizëm, ku çdo fis adhuronte zotin e vet.

- Në disa libra të Dhjatës së Vjetër (p.sh. Xhoshua), janë dhënë urdhëra që të kryhet dhunë e tmerrshme kundër joçifutëve. Urdhërohet për vrasje masive, duke mos kursyer as femrat, fëmijët dhe të vjetrit. Kjo egërsi e pamëshirë është krejtësisht e kundërt me drejtësinë e Zotit, dhe të përkujton barbarizmat e kulturave pagane, që adhuronin zotëra mistikë të luftës.

Këto ide pagane që paraqiten në Tora duhet të kenë origjinën e vet. Duhet të jenë çifutët ata që kishin adoptuar, nderuar dhe lartësuar një traditë që ishte e huaj në Tora, dhe më vonë e ndërruan duke shtuar në të ide që rrjedhnin nga tradita që ata përqafuan. Origjina e kësaj tradite ka rrënjët tek priftërinjtë e Egjiptit të vjetër (magjistarët nga regjimi i faraonëve). Kjo ishte në të vërtetë, Kabala që kishte arritur atje nga disa çifutë. Kabala merr pamje që i mundëson doktrinës së Egjiptit të vjetër dhe doktrinave tjera që të futen pa u diktuar në Judaizëm dhe aty të zhvillohen. Kabalistët, natyrisht, pohojnë se Kabala thjeshtë shpjegon në më shumë detale fshehtësitë sekrete të Torës, por në realitet, siç thotë një historian çifut i Kabalës, Theodore Reinach, se Kabala është “një helm tinzar që hyn në damarët e Judaizmit dhe e pllakos të tërin.” (Nesta H. Webster, Secret Societies And Subversive Movements, Boswell Publishing Co., Ltd., London, 1924; Theodore Reinach, Histoire des Israélites, p. 221, Salomon Reinach, Orpheus, p. 299

Është e mundur, atëherë, që të gjenden në Kabala gjurmë të qarta të ideologjisë materialiste të Egjiptit të vjetër.


......

[Kinney]

njohuria juaj mbi Idhujtarine dhe Kabala eshte mahnitese.
sikur te gjithe te kishin faktorin e inteligjences po kaq sa ju.

[uvejsa]

KABALA- DOKTRINË E KUNDËRT E KREACIONIZMIT


Zoti në Kur’an tregon se Tora është libër hyjnor dhe që është dërguar si dritë njerëzimit:

Ne e zbritëm Tevratin, në të cilin është udhëzimi i drejtë dhe drita. Sipas tij gjykuan ndaj atyre që ishin jehudi, pejgamerët që ishin të bindur, gjykuan edhe dijetarët e devotshëm e paria fetare, ngase ishin të obliguar ta ruanin librin e Allahut dhe ishin mbrojtës të tij...
Kuran (5: 44)

Prandaj, Tora, sikurse Kur’ani, është libër që përmban njohuri dhe urdhëresa në lidhje me çështjet si ekzistenca e Zotit, njëshmëria e Tij, vetitë e Tij, krijimi i qenieve njerëzore dhe qenieve tjera, qëllimi i krijimit të njeriut dhe dispozitat morale të Zotit për njerëzimin. (Por Tora origjinale sot nuk është e ruajtur. Sot çfarë kemi është një version “i ndryshuar” i Toras, i ndryshuar nga dora njerëzore).

Ekziston një hollësi e rëndësishme, e ajo është se të dyjat, Tora e vërtetë dhe Kur’ani kanë një gjë të përbashkët: Zoti pranohet si Krijues. Zoti është absolut, dhe ka ekzistuar që nga fillimi i kohës. Çdo gjë tjetër përpos Zotit është krijesë e Tij, krijuar nga hiçgjëja. Ai ka krijuar tërë gjithësinë, trupat qiellorë, materien jo të gjallë, qeniet njerëzore dhe të gjitha qeniet e gjalla. Zoti është Një; Ai është i vetëm!

Pasiqë kjo është e vërtetë, në Kabala është gjetur një interpretim shumë më ndryshe, ai “helm tinzar që hyn në damarët e Judaizmit dhe e pllakos të tërin”; doktrina e saj është krejtësisht e kundërt ndaj ”faktit të krijimit”, që gjenden në Torën e vërtetë dhe në Kur’an. Në njërën ndër punimet mbi Kabalën, hulumtuesi amerikan, Lance S. Owens, paraqet pikëpamjet e tij në lidhje me origjinat e mundshme të kësaj doktrine:

Përvoja kabalistike që sjell disa perceptime për hyjnoren, shumica e tyre janë sjellur nga pikëpamja ortodokse. Doktrina kryesore e besimit çifut ka qenë shpallja se “Zoti ynë është Një”. Por Kabala pohon se derisa Zoti ekziston në formën më të lartë si njësi e pakrahasueshme- e quajtur Ein Sof, i paskajshmi- kjo veçori e panjohur kishte zënë fill në një numër të madh të formave hyjnore; një shumicë zotërash. Këtë kabalistët e quajtën Sefiroth, apo fytyrat e Zotit. Mënyra me të cilën Zoti rrjedh nga njësia e paimagjinueshme në shumicë ishte një mister ndaj të cilës Kabalistët i kushtonin shumë meditime. Siç duket, ky pasqyrim shumëfytyrshëm i Zotit pranon akuzat e të qenurit politeist, akuzë që ishte me pasion, edhepse jo plotësisht e suksesshme, kundërshtuar nga Kabalistët.

Nuk ishte në shumës vetëm çështja hyjnore në teosofinë kabaliste, por në zanafillën e parë të saj nga njësia e panjohur Zoti kishte marrë formë të dyfishtë: si mashkull dhe si femër; babë dhe nënë hyjnore, Hokhmah dhe Binah, ishin format e para të Zotit. Kabalistët përdorën metaforat e hapura gjinore që të shpjegojnë se si mardhënia krijuese e Hakhmahut dhe Binahut prodhuan krijimin e mëtutjeshëm... (27 Lance S. Owens, Joseph Smith and Kabbalah: The Occult Connection, Dialogue: A Journal of Mormon Thought, Vol. 27, No. 3, Fall 1994, pp. 117-194)



Mësimi i Kabalas mbi origjinën e universit dhe qenieve të gjalla është një tregim i mbushur me mite krejtësish të kundërt me faktet e krijimit të treguara në librat e shenjtë.

Një cilësi interesante e kësaj teologjie mistike është që, sipas saj, qeniet njerëzore nuk janë të krijuara, por në një mënyrë janë hyjnore. Owens e shpjegon këtë legjendë kështu:

Pasqyrimi kompleks i Hyjnisë... ishte gjithashtu e përshkruar nga Kabala si diçka që ka formë unitare, antropomorfe. Zoti ishte, sipas një recenzioni kabalist, Adam Kadmon : njeriu i parë fillestar apo arketip. Njeriu ndante së bashku me Zotin një formë organike thelbësore, shkëndijë hyjnore e pakrijuar dhe komplekse. Ky barazim i Adamit me Zotin mbështetej me shifra kabaliste: vlera numerike në hebraishte të emrave Adam dhe Jehova (Zoti) (Tetragramatoni, Yod he vav he), së bashku ishte 45. Prandaj në interpretimin kabalist Jehova barazohet me Adamin: Adami ishte Zoti. Me këtë konfirmim zhvillohet edhe mendimi se e gjithë njerëzia në kuptimin më të lartë ishte si Zoti. (28 Lance S. Owens, Joseph Smith and Kabbalah: The Occult Connection, Dialogue: A Journal of Mormon Thought, Vol. 27, No. 3, Fall 1994, pp. 117-194)

Çështje tjetër interesante rreth bastardimit të doktrinës së Kabalës është ngjajshëm me idenë pagane të Egjiptit të vjetër. Siç debatuam edhe më herët, egjiptasit e vjetër besonin se materia ka ekzistuar gjithmonë: me fjalë tjera, ata mohuan idenë se materia ishte krijuar nga hiçgjëja. Kabala pohon gjënë e njejtë në lidhje me qeniet njerëzore; ajo thotë se qeniet njerëzore nuk janë krijuar, dhe ato kanë përgjegjësinë për ekzistencën e vet.
Kjo shprehet edhe me fjalor modern: egjiptianët e vjetër ishin materialistë dhe para së gjithash Kabala do të mund të quhej HUMANIZËM LAIK .

Është interesant të ceket se këto dy koncepte- materializmi dhe humanizmi laik- përshkruajnë ideologjinë që ka dominuar botën në dy shekujt e fundit.

Është provokative të pyetet se nëse ekzistojnë forca që kanë transmetuar doktrinën e Egjiptit të vjetër dhe Kabalës që nga mesi i historisë së vjetër e deri në ditët e sotme.


......

[uvejsa]

NGA TAMPLIERËT DERI TEK MASONËT


Kur më herët përmendëm Tamplierët, theksuam se ky rend i veçantë i luftëtarëve të kryqëzatave ishte i ndikuar nga një ”e fshehtë” e zbuluar në Jerusalem, si rezultat i të cilit ata lënë anash krishterizmin dhe filluan t’i praktikojnë ritualet e magjisë. Thamë se shumë hulumtues mbanin opinionin se kjo fshehtësi kishte lidhje me Kabalën. Psh. në librin e tij “Historia e magjisë” të shkrimtarit francez, Eliphas Lévi, paraqet dëshminë e detalizuar, se Tamplierët ishin futur në doktrinat misterioze të Kabalës, përndryshe, ata fshehurazi ishin trajnuar në këtë doktrinë. Prandaj, doktrina që kishte rrënjët në Egjiptin e vjetër ishte transmetuar përmes Kabalës tek Tamplierët.

Libri “Foucault’s Pendulum” , të novelistit të famshëm italian, Umberto Eco, tregon për këto fakte gjatë përbetimit. Përgjatë novelës, ai tregon përmes fjalëve të personazheve të tij, se Tamplierët ishin ndikuar nga Kabala dhe se Kabala, ishte një fshehtësi që mund të dërgoj tek faraonët e Egjiptit të vjetër. Sipas Ecos, disa çifutë të shquar mësuan disa fshehtësi të marra nga egjiptasit e vjetër dhe më vonë këto i futën në pesë librat e parë të Dhjatës së Vjetër (Pentateuch). Por kjo fshehtësi që ishte transmetuar fshehurazi, mund të kuptohej vetëm nga kabalistët. (Zohari ishte shkruar më vonë në Spanjë, dhe duke formuar librin themelor të Kabalës merret me fshehtësitë e këtyre 5 librave).

Pas deklaratës se kabalistët lexojnë këtë fshehtësi të egjiptasëve të vjetër si dhe nga matjet gjeometrike të Tempullit të Solomonit, Eco shkruan se Tamplierët mësuan këtë nga rabit kabalistë në Jerusalem:

Fshehtësia- çfarë Tempullli veçse e thoshte të tërën- mbahej vetëm nga një grup rabish që mbetën në Palestinë... dhe Tamplierët e mësuan nga ata. (Umberto Eco, Foucault's Pendulum, Translated from the Italian by William Weaver, A Helen and Kurt Wolff Book, Harcourt Brace Jovanovich, Publishers, p. 450)

Kur Tamplierët adoptuan këtë doktrinë egjiptaso-kabaliste, natyrisht, ata erdhën në konflikt me etablishmentin kristian që dominonte Europën. Këtë konflikt ata e ndanin me një forcë tjetër të rëndësishme- çifutët. Pasi arrestohen Tamplierët, me urdhërin e përbashkët të mbretit francez dhe Papës më 1307, rendi kaloi në ilegalitet, por vazhdoi ndikimi i tij dhe atë në mënyrë edhe më të vendosur dhe më radikale.

Siç thamë më herët, një numër Tamplierësh arriti që t’i shmangen arrestit dhe iu drejtuan mbretit skocez që të arratisën atje, që atëherë ishte mbretëria e vetme që nuk e pranonte autoritetin e Papës. Në Skoci, ata u infiltruan në shoqatën e muratorëve dhe në kohën e duhur e pushtuan atë.

Shoqatat adoptuan traditën e Tamplierëve dhe në këtë mënyrë fuqia e Masonizmit ishte e mbjellur në Skoci. Ende, edhe sot, vija kryesore e masonëve quhet “Riti i vjetër dhe i pranuar skocez”.

Siç shqyrtuam në hollësi librin “Rendi i ri masonik”, që nga fillimi i shek. të 14-të, mund të vërehen gjurmët e Tamplierëve- ashtuqë edhe disa çifutë iu bashkangjitën-në etapa të ndryshme të historisë europiane. Pa hyrë thellë në detale ja disa nënvizime:

- Në Provencë, Francë, ishte një strehim i rëndësishëm i Tamplierëve. Gjatë arrestimeve, shumë prej tyre u fshehën këtu. Një veti tjetër e rëndësishme e këtij regjioni është se është njëra ndër qendrat më të njohura të kabalizmit në Europë. Provenca është vend ku është shkruar si libër, tradita gojore e Kabalës.


- Kryengritja fshatare në Angli, më 1381, sipas disa historianëve, ishte nxitur nga një organizatë sekrete. Ekspertët që studiojnë historinë e Masonerisë vijnë në përfundim dhe pajtohen se kjo organizatë sekrete ishte Tamplierët. Ajo ishte më shumë se një kryengritje e zakonshme fshatare, ishte një sulm i planifikuar mbi Kishën Katolike. (For further information, see, John J. Robinson, Born in Blood: The Lost Secrets of Freemasonry, New York: M. Evans & Company, 1989)

- Gjysmë shekulli pas kryengritjes, një klerik nga Çekia i quajtuar John Huss, filloi një kryengritje kundër Kishës Katolike. Prapa skenës së kryengritjes, ishin prapë Tamplierët. Përveç kësaj, Huss ishte shumë i interesuar për Kabalën. Ben Isaac Kara ishte njëri ndër emrat më të rëndësishëm që kishte ndikuar në zhvillimin e doktrinave të tija. Kara ishte një rabi i bashkësisë çifute në Pragë dhe kabalist (Encyclopaedia Judaica, vol. 10, p. 759).

Shembujt e tillë janë shenja të qarta se aleanca mes Tamplierëve dhe kabalistëve ishte synuar në drejtimin që t’a ndryshonte rendin shoqëror në Europë. Ky synim, bëri ndryshime në kulturën themelore krishtere të Europës, dhe zëvendësimit të saj me një kulturë të bazuar në doktrina pagane, siç ishte Kabala.

Dhe, pas këtij transformimi kulturor, pasojnë edhe ndryshimet në politikë. P.sh. revolucionet në Francë dhe Itali...



Një model i Tempullit të Solomonit. Tamplierët dhe masonët, për shkak të besimit të tyre bestyt sa i përket Solomonit, besojnë se aty është një “sekret” që është ruajtur që nga civilizimet e vjetra. Kjo është arsyeja pse literatura masonike thekson me vijë të trashë tempullin e Solomonit.

[uvejsa]

TAMPLIERËT DHE KABALA


Libri i shkruar nga dy masonë Christopher Knight dhe Robert Lomas me titull “Çelësi i Hiramit” (Hiram Key) shpalos disa fakte të rëndësishme mbi rrënjët e Frankmasonerisë. Sipas këtyre autorëve, është evidente se masoneria është vazhdimësi e Tamplierëve. Përveç kësaj, autorët gjithashtu ekzaminuan origjinën e Tamplierëve.

Sipas tezës së tyre, Tamplierët pësuan ndryshim të madh derisa ishin në Jerusalem. Në vendin e krishterizmit, ata adoptuan doktrina tjera. Në zanafillë të kësaj gjendet një të fshehtë që ata e zbuluan në Tempullin e Solomonit në Jerusalem, nën gërmadhat e të cilit ata kërkonin.

Shkrimtarët spjegojnë se Tamplierët shtireshin dhe shfrytëzonin rolin e mbrojtësëve të pelegrinëve të krishterë që vizitonin Palestinën, por qëllimi i tyre i vërtetë ishte krejtësisht tjetër.

...Nuk ka fakte që Tamplierët ndonjë herë kanë mbrojtur pelegrinët, por bile shumë shpejt janë gjetur dëshmitë përfundimtare kur ata gërmuan nën gërmadhat e Tempullit të Herodit... (Christopher Knight and Robert Lomas, The Hiram Key, Arrow Books, 1997, p.37)

Autorët e “Çelësit të Hiramit” nuk ishin të vetmit që kishin gjetur dëshmi për këtë gjë. Historiani francez Geatan Delaforge pohon ngjajshëm:

Detyra e vërtetë e nëntë kalorsëve ishte që të bëjnë hulumtimin e rajonit ashtuqë të fusin në dorë reliktet dhe dorëshkrimet origjinale që përmbajnë thelbin e traditave sekretet të judaizmit dhe Egjiptit të vjetër.

Kah fundi i shek. të 19-të, Charles Wilson nga Inxhinierët Mbretërorë, filluan hulumtimet arkeologjike në Jerusalem. Ai arriti tek mendimi se Tamplierët kanë shkuar në Jerusalem që të studiojnë gërmadhat e tempullit. Wilsoni gjeti gjurmët e gërmimeve nën themelin e tempullit dhe erdhën në përfundim se këto gërmime janë bërë nga veglat që iu takonin Tamplierëve. Këto gjësende ende janë në koleksionin e Robert Brydonit, që posedon një arkivë të madhe të informatave sa i përket Tamplierëve.14

Autorët e “Çelësit të Hiramit” sjellin dëshmi se gërmimet e Tamplierëve nuk kanë qenë edhe pa rezultate; rendi zbuloi në Jerusalem relikte origjinale gjë që ndryshuan pikëpamjet e tyre të përgjithshme në botë. Përveç kësaj, shumë hulumtues kanë mendim të njejtë. Ka qenë diçka që ka bërë që Tamplierët, pavarsisht nga fakti që ata më herët ishin të krishterë dhe të ardhur nga pjesa e krishterë botës, të adoptojnë një sistem krejtësisht tjetër nga ai i krishterë të besimit dhe filozofisë, të mbajnë mesha heretike dhe të kryejnë rituale të magjisë së zezë.

Sipas mendimeve të shumë hulumtuesëve, kjo “diçka” ishte KABALA. Domethënia e fjalës Kabala (Kabbalah) është “traditë gojore”. Enciklopeditë dhe fjalorët e definojnë si degë mistike dhe sekrete e fesë çifute. Sipas këtij definicioni, Kabala hulumton domethënien e fshehtë të Torës (Tevratit) dhe shkrimeve tjera fetare çifute. Por, kur shqyrtojmë çështjen edhe më për së afërmi, do të dalin në shesh faktet e që janë diçka tjetër. Këto fakte n’a shpiejnë në përfundim se Kabala është një sistem që i ka rrënjët në idhujtarinë pagane; dhe që ka ekzistuar edhe para Torës dhe është përhapur në Judaizëm pas shpalljes së Torës.

http://www.harunyahya.com/albanian/l...soneria/22.jpg

Fakt interesant për Kabala, është spjeguar nga një burim mjaft interesant. Murat Ozgen, një mason turk, jep shpjegimin në librin e tij “Çka është Masoneria dhe si duket?” (Masonluk Nedir ve Nasildir?).

Nuk është e qartë se nga ka ardhur Kabala dhe si është zhvilluar ajo. Është emër i përgjithshëm në filozofinë unike, e përbërë metafizikisht, sekrete dhe mistike e lidhur veçanarisht me besimin çifut. Është pranuar si misticizëm çifut, por disa elemente tregojnë se është e përpiluar shumë më herët se Tora.

Historiani francez, Gougenot des Mousseaux, shpjegon se në të vërtetë Kabala është shumë më e vjetër se Judaizmi.


Faltorja Rosslyn sot dhe një shembull i simboleve pagane të saj.

http://www.harunyahya.com/albanian/l...soneria/24.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/24_b.jpg
The Hiram Key: Faraonët, frankmasonët, dhe Zbulimi i Sekretit të Dekorimeve Sekrete të Jezusë.

Historiani çifut, Theodore Reinach, thotë se Kabala është “helm tinzar që depërton në damarët e judaizmit dhe e pllakosë atë të tërin”. Salomon Reinach definon Kabalan si “njërin ndër lajthitjet më të dëmshme të mendjes njerëzore."

Arsyeja që Reinach pohon se Kabala është “njëra ndër lajthitjet më të dëmshme të mendjes njerëzore” është se kjo doktrinë jë pjesë të madhe të saj e ka të lidhur me magjinë. Për mijëra vjet, Kabala ka qenë njëri ndër gurthemelet e çdo-lloji të ritualeve magjike. Besohej se rabitë që kanë studiuar Kabalan, posedonin fuqi të madhe magjike. Gjithashtu, shumë joçifutë kanë qenë nën ndikimin e Kabalas dhe janë përpjekur që të praktikojnë magjinë duke përdorur doktrinat e saj.

Tentimet e fshehta që mbretëronin në Europë gjatë mesjetës së vonshme, veçanarisht që praktikohej nga alkimistët, rrënjët i kanë në njëfarë mase, në Kabala.

Gjë e çuditshme është se “judaizmi është fe monoteiste, e cila ka filluar me shpalljen e Torës, Moisiut (hz. Musës, paqja qoftë mbi të), por brenda në këtë religjion ekziston sistemi i quajtur Kabala, që aplikon praktikën e magjisë, gjë që ndalohet në fe. Faktet e paraqitura më lart, demostrojnë se Kabala në të vërtetë është një element që në Judaizëm ka hyrë nga jashtë.

Por, kush është burimi i këtij elementi?

Historiani çifut Fabre d’Olivet thotë se kjo ka ardhur nga Egjipti i vjetër. Sipas këtij shkrimtari, rrënjët e Kabalës shtrihen deri tek Egjipti i vjetër. Kabala është traditë që mësohet nga disa udhëheqës të izraelitëve në Egjiptin e vjetër dhe është transmetuar si traditë gojore prej gjeneratës në gjeneratë.

Për këtë shkak, duhet që të shikojmë në Egjiptin e vjetër ashtuqë të gjejmë origjinën themelore të zingjirit Kabala-Tamplierë- Frankmasonë.


......

[uvejsa]

TEMPULLI TAMPLIER-MASON: FALTORJA ROSSLYN



http://www.harunyahya.com/albanian/l...soneria/20.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/21_a.jpg
Rosslyn Chapel at the present time and an example of its pagan symbols.








Kisha e njohur si "Rosslyn Chapel" afër Edinburghut në Skoci është e njohur si një simbol i besimeve heretike pagane të Tamplierëve. Gjatë ndërtimit të kësaj ndërtese, Masonët dhe rosikrucianët, pasardhësit e Tamplierëve, që ishin angazhuar kishin dekoruar tërë faltorën me simbole që tregojnë filozofinë e tyre pagane.

Në një publikim të masonerisë turke, revista Mimar Sinan, zanafilla masonike dhe elementet pagane të faltorës i përshkruan kështu:

Dëshmia më bindëse e bashkimit mes Tamplierëve dhe masonëve në Skoci është kështjella dhe faltorja në fshatin Roslin, 10 km në jug të Edinbourghut dhe 15 km larg qendrës së lashtë të Tamplierëve në Balantrodoch. Tamplierët jetuan në këtë regjion në këtë kështjellë dhe posaçërisht pas vitit 1312 nën patronazhin e baronëve të St. Clair-it.

...Faltorja ishte ndërtuar mes viteve 1446-48 nga Sir William St. Clair i cili ishte njëri ndër njerëzit më fisnikë të asaj kohe në Skotlandë e bile edhe në Europë. Masonët dhe rosikrucianët u angazhuan në ndërtim. Arkitekti kryesor në ndërtim ishte grandmasteri i Tempullit, Sir William St. Clair i cili solli arkitektët nga tërë Europa. Shtëpitë e reja ishin ndërtuar afër fshatit Roslin dhe ishte hapur një llozhë…


Plani dhe dekori i faltorës është e posaçme.nuk ka tjetër si ajo as në Skoci e bile as në Europë. Ajjo përmban atmosferën e tempullit të Herodit dhe është e dekoruar me simbole masonike. Në mesin e simboleve ishin reliefet në mure dhe harqet që përshkruajnë kokat e Hiramit dhe vrasësit e tij, një relief e një ceremoniali të pranimit, gurkyq qimeri i harqeve, dhe kompasat. Përveç faktit se faltorja ishte e ndërtuar në një stil pagan të veçantë me elemente arkitektonike egjiptiane, çifute, gotike, normane, kelte, skandinave, tampliere dhe masonike, dhe përmbanë shembuj të pasur të punës mbi gur, dhe njëra ndër aspektet më interesante është se majet e shtyllave janë dekoruar me motive nga kaktusi dhe drithi, pranë figurave tjera të bimëve të ndryshme …

Janë aq shumë elemente dekoruese pagane brenda në faltore saqë një prift, duke e shkruar një vlerësim të pagëzimit që ai ka bërë Baronit të Rosslynit më 1589 është ankuar duke thënë, “për shkak se faltorja është e mbuluar me idhuj paganë, nuk ka vend të përshtatshëm për të drejtuar kungatën. Më 31 gusht 1592, si rezultat i presionit të ushtruar mbi Baronin Oliver St.Claire të Rosslyn-it, altari i faltorës me stil pagan ishte rrëzuar. (Tamer Ayan, "The Oldest Known Masonic Institution-the Scottish Royal Order," Mimar Sinan, 1998, Nr.110, f.18-19)


......

[uvejsa]

BOTA E ERRËT E KABALAS


Historiani çifut Theodore Reinach përshkruan Kabalan si " helm tinzar që depërton në damarët e judaizmit dhe e pllakosë atë të tërin” Solomon Reinach definon Kabalën si “njërin ndër lajthitjet më të dëmshme të mendjes njerëzore." Këto piktura nga veprat moderne kabaliste tregojnë botën e errët të Kabalas:

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/27_a.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/27_b.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/27_c.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/27_e.jpg

http://www.harunyahya.com/albanian/l...neria/27_d.jpg

[Abdulrrahmani]

Moter Allahu ta shperbleft, shum musliman nuk din se cfar po behet ne bote... Ata mendojne se keta jane peralla.

Selamu Alelikum