Padre Pio, histori te parrefyera...

[Seminarist]

Une ve ne gojen tende JO FJALE qe si ke thene, POR VE ne gojen tende kuptimin e mesimeve qe ti beson. Ti, ne baze te atyre qe thua, i bie te jesh pjese e disa mesimeve heretike edhe pse nuk i pohon ato literalisht, sepse ato qe ti beson nenkuptojne automatikisht ato herezi, do apo sdo ti. Pra, ka dallim.

Ajo qe Krishti kerkon, dhe qe nenkupton edhe humbjen e jetes ne menyre qe ta fitojme ate, eshte MEKATI e ASGJE tjeter (sic eshte Vetja) me te cilen na ka krijuar Ai.

[marcus1]

Une ve ne gojen tende JO FJALE qe si ke thene, POR VE ne gojen tende kuptimin e mesimeve qe ti beson. Ka dallim.

Ajo qe Krishti kerkon, dhe qe nenkupton edhe humbjen e jetes ne menyre qe ta fitojme ate, eshte MEKATI e ASGJE tjeter (sic eshte Vetja) me te cilen na ka krijuar Ai.

E di si po shkon kjo punë? E lagu s'e lagu! Dhe e di pse? Sepse ti në mendjen tënde e ke vendosur se jam heretik dhe thua me vete: "Nga një heretik do dalin gjithmonë herezi." Kështu ti filtron me filtrin tënd gjithçka që një "heretik" thotë dhe i vë vulën se të gjitha ato që thotë janë herezi. Në këtë mënyrë ti i privon vetes privilegjin të shohësh Krishtin tek të tjerët.

[Seminarist]

JO aspak!

Perderisa ti e njeson veten me mesimet e Gijonit e cila thote:

- shpirti i njeriut mund te BASHKOHET esencialisht me Perendine
- Ky bashkim presupozon HUMBJEN e Vetes njerezore

atehere ti e ben veten nje me herezite qe paraqesin keto mesime te Gijon-it.

[toni77_toni]

Ajo qe Krishti kerkon, dhe qe nenkupton edhe humbjen e jetes ne menyre qe ta fitojme ate, eshte MEKATI e ASGJE tjeter (sic eshte Vetja) me te cilen na ka krijuar Ai.

Seminarist pa dashur te nderhyjë në mes tëndin dhe te marcus1 edhe pse unë kam çka të them por ajo qe pa tjeter më dueht ta them eshte se per jeten me Krishtin duhet qe te vdesim nga gjithçka-ja jonë.

Mendoj se Krishti kerkon:

Që pra vetëm kur të vdes/ësh nga gjithçka, madje edhe nga vetvetja atëherë do të kesh një jetë të re me ZOTIN dhe do të jap/ësh (japim) fryte.

[Seminarist]

Nuk vdesim nga gjithshkaja jone,aq me pak nga VETJA, sepse po te shkepusnim lidhjet me VETEN atehere nuk do te ishim me PERSONA. Vdesim vetem nga ajo qe na ndau nga Zoti, qe eshte mekati. Nqs ti vdes nga vetja, atehere si do te mund te presesh te japesh frut?
Pikerisht, dallimi mes doktrines se drejte-ortdodoksise edhe herezise (si ajo e Gijon-it) eshte se ne te paren ruhet i pacenuar raporti krijese-krijues, ruhet te qenit e njeriut PERSON, ndersa ne rastin e dyte (Gijon-i), krijesa njesohet me krijuesin (bashkimi i shpirtit te njeriut me esencen e Perendise), shkaterrohet PERSON-aliteti i njeriut (shkrirja e VETES njerezore ne Perendine).

Me fjale te tjera, Gijon po na thote se Krishti nuk ishte NJERI i vertete, sepse VETA njerezore ne Krishtin ishte thithur nga HYJNIA. Kjo eshte herezia e Monofizitizmit, qe Papa Leon i Madh e luftoi fort ne vitin 451 pas. K, qe ti si katolik duhet ta mesosh mire.

[Seminarist]

Ne shprehjet e tipit, 'qe te fitosh jeten, duhet me pare ta humbasesh ate', duhet kuptuar kuptimi i dyfishte i jetes.
Jeta qe kemi pa Zotin edhe pse quhet jete nuk eshte e tille ne te vertete. Kjo eshte e ashtuquajtura jete, te cilen duhet ta humbasesh ne menyre qe te fitosh ate qe me te vertete eshte jeta ne kuptimin biblik, jeta ne Zotin.

Po keshtu, kur Pali thote psh 'nuk rroj me une, por Krishti qe eshte ne mua', me 'une' nenkupton natyren e rene edhe JO VETEN si krijim te Zotit. Ndersa me jeten e Krishtit ne mua, nenkupton pikerisht rifitimin e personalitetit, e te qenit VETE te vertete edhe JO HUMBJEN e saj, packa se per efekte retorike mund te flitet edhe per humbje te vetes, sepse duke jetuar ne Krishtin, sipas Ikones se te cilit eshte krijuar VETJA jone, kjo VETE merr vleren e vertete, fiton ekzistencen e vertete, ate per te cilen eshte krijuar.

[toni77_toni]

Ne shprehjet e tipit, 'qe te fitosh jeten, duhet me pare ta humbasesh ate', duhet kuptuar kuptimi i dyfishte i jetes.
Jeta qe kemi pa Zotin edhe pse quhet jete nuk eshte e tille ne te vertete. Kjo eshte e ashtuquajtura jete, te cilen duhet ta humbasesh ne menyre qe te fitosh ate qe me te vertete eshte jeta ne kuptimin biblik, jeta ne Zotin.

Po keshtu, kur Pali thote psh 'nuk rroj me une, por Krishti qe eshte ne mua', me 'une' nenkupton natyren e rene edhe JO VETEN si krijim te Zotit. Ndersa me jeten e Krishtit ne mua, nenkupton pikerisht rifitimin e personalitetit, e te qenit VETE te vertete edhe JO HUMBJEN e saj, packa se per efekte retorike mund te flitet edhe per humbje te vetes, sepse duke jetuar ne Krishtin, sipas Ikones se te cilit eshte krijuar VETJA jone, kjo VETE merr vleren e vertete, fiton ekzistencen e vertete, ate per te cilen eshte krijuar.

Seminarist,

Kjo qe ke thënë këtu është edhe ajo qe besoj edhe pse nuk e kam kuptuar krejt.

Njeriu, edhe pse është krijesë e Zotit, unë Seminarist kam bindjen se ai është i natyres së rene. Pra, nuk është mëkati i njeriut ne ni pjesë apo ne ni masë, as nuk është ne distancë nga njeriu por vet njeriu është mëkatar - natyra e tij është e rene. Nuk mund ta marr me mend se çka ke dasht të thuajsh me këtë; "nenkupton natyren e rene edhe JO VETEN si krijim te Zotit"!

Tash kur bëher fjalë të hjekish dorë, apo ma mirë të them kur të vdes/ësh nga gjithçka, madje edhe nga vetvetja sikurse e kam thënë në shkrimin e mëparshem, kjo nuk nenkpton ashtu sikurs e thua ti se vetem nga mëkati: "eshte MEKATI e ASGJE tjeter (sic eshte Vetja) me te cilen na ka krijuar Ai..".

Ka shumë raste dhe shenime biblike ku citohen qe njeriu kerkohet të vdes nga gjithçka qe nuk është Krisht, madje edhe nga vetvetja, rasti është edhe kur Krishtin e zhveshen!

Mendoj se Krishti na don dhe Ai dëshiron që të zhvishemi prej gjithçkaje që nuk është e Krishtit në personin, ty/mua.

Mirpor tash bëhet fjalë per mëkatin qe ne mendojmë se është mëkat apo qe ne kemi lexuar se ai eshte mëkat dhe vetem per ato duhet te vdesim, apo tjetra qe unë kam thënë; të zhveshemi, të vdesim nga vetvetja joanë: pra psh; askund nuk thuhet se njeriu bënë mëkat nëse martohet dhe jeton jeten - gruaja me burrin apo burri me gruan. Por Maria hjeki dorë nga gjithçka-ja, edhe nga martesa edhe pse nuk ishte mëkat, ajo vdiq per gjithçka per të jetuar dhe per tu realizuar Zoti ne të. Apo nëna Tereza mohoj vetveten, vdiq per vetveten dhe "edhe per te tjerët" në kuptimin njerezor, per të jetuar per Zotin dhe njeriun. Ne kete rast nuk ishte vetem mëkati qe ne mendojmë të vdes ne njeri, sepse mos shkurja e saj në Kalkutë dhe veprimtaria e sajë si moter sikurse motrat tjera, nuk ishte mungesë pune dhe angazhmi dhe edhe vdekje e mekateve dhe natyres se tyre, por ajo vdiq per gjithçka ne kete botë, nuk ishte më ajo në vetveten qe vepron por Zoti ne të dhe, ketu nuk bëhet fjalë vetem per natyren e rene por liria e personit apo liria qe personi ia jep Zotit, kjo arrihet vetem nëse personi vdes dhe hjek dorë nga gjithçka-ja, madje edhe nga vetvetja dhe i thotë Zotit "ja ku jam" dhe "u bëftë vullneti yt në mua", pra jo vetem natyra mëkatare ne kuptimin etonë, por edhe ma shumë qe ne mendojmë. Ti japim Zotit vetveten sikurse ai nau dhurua neve, Krishti nuk na eshte dhuruar me masë por Krejt.

Njeriu mund të jetoj ne kete jetë duke menduar se është me Zotin, askush nuk mund të ia mohoj at mendim, por, Seminarist o vëlla, poqese nuk vdiq, vëlla i dashur, poqese nuk vdiq per gjithçka se nuk eshte e Krishtit, madje edhe nga vetvetja dhe, poqese nuk hjeke dorë nga shumë gjëra qe mund të mos jenë mëkat dhe shumë të ëmbla dhe të dhimshme dhe, ta mohojsh vetveten deri në palcë, nuk di dhe nuk mund të besoj se ne at person realizohet Zoti, Zoti mund të jet me sy ne at njeri dhe të shprehë keqardhje per të, por aty nuk ka hapësirë qe Zoti të realizohet ne at person kështu qe ta pergaditë qe të jetë "një me të" - me Krishtin.

[Seminarist]

Njeriu, edhe pse është krijesë e Zotit, unë Seminarist kam bindjen se ai është i natyres së rene. Pra, nuk është mëkati i njeriut ne ni pjesë apo ne ni masë, as nuk është ne distancë nga njeriu por vet njeriu është mëkatar - natyra e tij është e rene. Nuk mund ta marr me mend se çka ke dasht të thuajsh me këtë; "nenkupton natyren e rene edhe JO VETEN si krijim te Zotit"!

Ka dallim mes asaj qe te thuash se 1. vetja eshte mekatare edhe asaj se 2. vetja eshte mekat!


E dyta eshte GABIM. Ky gabim do e kishte burimin ne ate se Zoti, qe na ka krijuar me Vete/Ego, na ka krijuar me nje te keqe, keshtu qe del se Zoti krijues i DHV eshte Zot i keq. Kjo eshte as me shume e as me pak teori e Gnostikeve dualiste.
Sipas kesaj, i bie qe neve, qe te shpetohemi duhet te zhbehemi nga menyra se si na krijoi Zoti.


Qe te mos ngaterroheni me gjuhen figurative, po marr nje Shembull: nqs mund te themi se natyra njerezore eshte mekatare, qe te shpetohemi nuk do te thote se ne duhet te vdesim nga natyra njerezore, sepse kjo, po te ish keshtu, do te thosh qe, qe te shpetojme, nuk duhet te jemi me njerez!!!!! Ajo nga e cila duhet te shpetojme eshte mekati vetem.

[Matrix]

Ajo qe mendoj eshte se gjithe Teologjia e krishtere zberthehet ne Personin e Jezu Krishtit.

Le te marrim shembull ate qe thote Jezui:

"Ai qe do te vije pas Meje, le te marre kryqin dhe te me ndjeke...."

Kryqi i te krishterit nuk eshte vecse nje pjesemarrje ne Kryqin e Krishtit. Perse u kryqezua Krishti? Ai u kryqezua per te marre mbi Vete denimin qe na takonte ne. U kryqezua per te vrare mekatin. Keshtu edhe ne bashke-kryqezohemi me Te per te bashke-vrare mekatin.

Eshte fare e thjeshte besoj, Jezui nuk u kryqezua qe te pushonte se ekzistuari, por qe te denonte mekatin. Keshtu eshte dhe kryqi i te krishterit, heqje dore nga deshirat mekatare qe jetosh jeten e vertete ne hirin hyjnor

[toni77_toni]

Ajo qe mendoj eshte se gjithe Teologjia e krishtere zberthehet ne Personin e Jezu Krishtit.

Le te marrim shembull ate qe thote Jezui:

"Ai qe do te vije pas Meje, le te marre kryqin dhe te me ndjeke...."

Kryqi i te krishterit nuk eshte vecse nje pjesemarrje ne Kryqin e Krishtit. Perse u kryqezua Krishti? Ai u kryqezua per te marre mbi Vete denimin qe na takonte ne. U kryqezua per te vrare mekatin. Keshtu edhe ne bashke-kryqezohemi me Te per te bashke-vrare mekatin.

Eshte fare e thjeshte besoj, Jezui nuk u kryqezua qe te pushonte se ekzistuari, por qe te denonte mekatin. Keshtu eshte dhe kryqi i te krishterit, heqje dore nga deshirat mekatare qe jetosh jeten e vertete ne hirin hyjnor

Matrix, kur je ne distancë apo nëse flet me kete metodë - nepermes forumit, eshte veshtrirë per ne edhe te kuptohemi, pra nuk eshte lehtë, por gjithsesi do te provojmë qe të kuptohemi.

Niher ni mik i imi, katolik, më tha; "toni, Krishti ka vdekur ne Kryq dhe ne nuk duhet të vuajmë..", thjeshtë ai edhe pse u thirrte i krishter kishte simpati per "sofa" dhe ne kete botë deshironte ta shijoj vetem të "miren"!!.

Unë kuptoj diçka ma shumë se dikush ne disa gjëra, njikohsisht dikush mundet ti quan te gabuara ato qe unë i kuptoj, por gjithsesi kur flas flas edhe nga shkrimet por edhe nga jeta e perditshme.

Tek i krishteri Kryqi nuk mudn te jetë largë atij qe deshiron te jetoj me Zotin, e kam thënë disaher ne kete forum, nuk ka Krisht nëse nuk ka kryqe.

Kryqi i Krishtit nuk mund te jetë shpetimi i jonë vetem duke e menduar se Krishti vdiq per ne, dhe duke e shikuar Kryqin nga distanca pa e prekur dhe bartur, po dhe Lavdi Zotit, Krishti vdiq per ne por edhe ne duhet të vdesim bashk me Krishtin per t'u ngjallur bash me Krishtin. DMTH; ne do te vdesim per kete botë sepse mohojmë boten.

Jo, nuk mendoj se duhet vdekur në ne vetem mëkati ne kuptimin tonë per mëkatin, por edhe ma shumë se sa mëkati qe ne mendojmë se eshte mekat, duhet vdekur shumë gjëra dhe sende te natyres tonë dhe te e fundit, pavarsisht se dikush mendon ndryshem mendoj se krejt ne - natyra jonë shtë mëkatare.

Si perfundim vëlla, kjo është ajo qe them ne kete rast, është pervujtëria para Zotit, qe ta ulim unin tone, te behemi asgje para Zotit, dhe në at mënyrë t’i bejmë vendin Hyjit të jetojë në ne; “Ai banon me ju e është në ju”

Jezusi edhe na thotë:
“Nëse ndokush më do, ai do të ma mbajë fjalën,
Ati im do ta dojë, tek ai do të vijmë dhe tek ai do të banojmë. (Gjn 14; 17-23)

Matrix, ke thënë; "heqje dore nga deshirat mekatare qe jetosh jeten e vertete ne hirin hyjnor", perfaresisht keshtu edhe Seminaristi ka thënë, kjo është e vertetë, pos asaj kete e thotë edhe Bibla, por mendoj se nuk mjafton vetem kjo per te krishterin, vetem ikja na mëkati por vdekja e jonë, ulja e unit tonë dhe pervujtëria para Zotit. Ndersa kjo qe thua; "te jetosh jeten e vertete ne hirin hyjnor" eshte ne rregull por "heqje dore nga deshirat mekatare" edhe pse kjo është e vertetë, mos te harrojmë se ndikimi i trupit është i madh sa as qe e mendojmë dhe i tërë tërë trupi eshte mëkatar, prandaj, ata që nuk e jetojnë Kryqin dhe nuk thyhen nga Zoti, ata sigurisht se jetojnë nën ndikimin e trupit pavarësisht se besojnë se janë duke jetuar në pasteri dhe pa mëkate, me ligjin dhe rregullat por sigurisht nen ndikim te trupit, dhe, ata qe jetojnë nën ndikimin e trupit, nuk mund t’i pëlqejnë Hyjit dhe te bashkohen me Hyjin. POashtu, mos te harrojmë shembujt e të krishterve të njohur, apo apostujve, ata nuk jetuan vetem me bidnje se "heqje dore nga deshirat mekatare" por edhe ma shumë; ia dhuruan krejt qenien e vet Zotit pa rezervë.

E kam thënë shembullin e nënë Tereza më parë, tash po e the shembullin e Padre Pio-s, mendoni se vetem natyra mekatare vdiq me të gjitha ato qe pershkruhen per të? Jo, edhe ma shumë se sa natyra mëkatare qe nemendojmë ne, kjo edhe është ajo qe dua ta them. Pra shumher ne mendojmë se jetojmë me hirin dhe ikim mëkatit dhe na mjafton. JO, nuk duhet të na mjafton vetem ajo edhe pse ajo eshte e shenjtë. Ne vertetë flasim per shenjtërit por nuk mendojmë se pse ata janë shenjtër? Pse? Sepse ata dhan krejt vetevten Zotit.

Unë e kuptoj njeriun dhe natyren e njeriut ndryshe pavarsisht se jam i vetdieshem se e krijoj Zoti, por Zoti krijoj te gjitha duke perfshirë edhe engjujt, edhe ata qe u ngriten kunder Tij, pra kjo aspak nuk perjashton edhe njeriun, per ata edhe u nda nga Zoti, u dasht te vdes dhe te varroset dhe shpirti i tij ne mbetet ne humnerë.

Niherit, kjo vlenë edhe per Seminaristin se hiri apo dhurat nuk është e ndarë nga Dhurusi. Ati na dhuroj Krishtin por Krishti nuk ishte i ndarë nga Ati. Hyji na dhuroj Shpirtin e Shenjt por Shpirti nuk eshte i ndarë nga Hyji pasi qe eshte vet Hyji.

I krishteri bashkohet me Zotin.

Bibla nuk thotë se do të dergoj ni fuqi apo hire edhe pse janë të dobieshme, por Bibla dhe vet Jezusi thotë se: "do të dergoj Shpirtin e Shenjt". Poashtu thotë se "Ai është në ju", njikohsisht thotë se; "...Ati im do ta dojë, tek ai do të vijmë dhe tek ai do të banojmë."(Gjn 14; 17-23)