Leka i Madh (Aleksandri i Maqedonisë)

[Seminarist]

DonEndri!

1) Nuk e ke gjet ende? Ja shih sinqeritetin e demokrateve "te rinj" (dmth si Xhon Turqit), duan ta rinovojne mentalitetin fantastik (anadollak te vjetersum) me po ate fantazi.

Edhe me e keqja eshte se nder to ka edhe nga ata qe e quajne veneten se i takojne "te sinqerteve"

2) Mundesia e dyte, Don_Endri, eshte qe ne nje vend si Shqiperia, me mentalitete jo me teper tolerante e te lira, se sa ato aziatike afganeze, ta kerkosh te verteten midis atyreve qe shpallen armiq. Kjo eshte nje metode efikase, e mundeshme per te verteten.

3) Mundesia e trete eshte mos ta gjesh hic!...

and all this should be for sure, "The Greek's fault". But even if we call it "Greek's fault" and not the Albanians one, again that's a sign of unity among the greeks, because dispersed people can not have a common fault...

[Pelasgian]

Fajin nuk mund tia mveshim askujte.

Ate qe Greket bene eshte normale, mbrojtja e interesave kombetare. Per kete arsye sot mburren me ate qe kane korre.

Por ne qe nuk mbrojtem interesat kombetare nuk kemi qka te korrim. Aren tone e korren Greket. Ne sot po mundohemi tu thojme Grekeve nese ka mundesi ta korrim aren tone.

Po e kujte eshte ara?

Me siguri nuk eshte 100 % e Grekeve. Normal as 100% e Shqiptareve. Ne jemi te knaqure me pjesen qe na takon.

DON_Endri

Cila eshte e verteta? Cili njeri ne kete bote e di te verteten? Qka eshte e verteta?

Vetem krijuesi i te gjithave boterave mund ta dije. Askush tjeter.

Nderime,

[gladiator]

O cuna nuk eshte mire te ofendojme njeri -tjetrin
se jemi te gjithe vellezer;
secili ka mendimin e vet ,dhe kini pak me teper respekt
drejt mendimit te tjeterit ;

Faleminderit;

[Lekë Rezniqi]

Të nderuar miq, ju anëtarë të Forumit,

kisha dashur t'i them dy fjalë.

Këtë temë e kam hapur (me gjithë respektin Z. Moderator) vetëm e vetëm për të zbardhur prejardhjen e Lekës sonë të Madh, për t'i hudhur poshtë njëkohësisht "dokrrat" sllave se ai ka qenë joshqiptar.

Ju falënderoj të gjithëve për shkrimet tuaja këtu dhe interesin, por edhe kritikat nuk mungojnë.

Kisha dashur të ju lus.

A do të kishit mundur që ofendimet e tilla grek e fundamentalist t'ia thoni njëri-tjetrit përmes postave elektronike personale?

Leka nga Prishtina

[olsen]

aleksandri i madh ishte gjysem maqedon dhe gjysem ilir.eshte e pamundur qe ai te kete qene me gjak grek ,pasi e pushtoi greqine e asaj kohe por pjesen ku nena e tij ish lindur ,ku sot eshte zona e myzeqese ai nuke preku fare gje qe deshmon se ishin njerezit i tij qe jetonin aty.thuhet ne biografine e aleksandrit qe ai kishte shume tipare te nenes se tij ,njera nga to ishte i forte dhe me tipare barbari.kjo tregon qe ai ishte shqiptar pasi iliret ishin te tille ,pra barbare.gjithashtu leku shqiptar e ka marre emrin nga aleksandri i madh.dhe turqit kur ja vune emrin skender qe dmth aleksander ,ndoshta e dinin qe ai ishte pjeserisht shqiptar.epiri eshte emer shqiptar qe dmth e pire ,e ka fjalen per token e shqiperise se asj kohe.edhe tani zona e myzeqese eshte akoma kenete qqe deshmone se greket e quajten ate epirus sipas pozites gjeografike .shqiptaret gjithmone kane jetuar ne tokat e tyre ,dhe asnjehere s'kane levizur.nuk ka prova dhe fakte ose thenie qe aleksandri i madh eshte gjysem grek.

[Faik]

leka nenen e ka pasur nga epiri babin nga maqedonia,,epirotet,maqedonet she illiret (shqiptaret te sotem) kane qene kusherinje, greket te gjithe ketyre i thoshte BARBAR pra jo grek...ne ate kohe nuk kishte sllave dhu une mendoj se vetem mund te ishte shqiptar!!! kaq keto jane mendimet te mia ju respektoi te gjithe ...Urime

[Qendi]

Aleksandri i Madh nuk ka qenë grek, siç kuptohet nga filmi i Oliver Stone-it. Faktet tregojnë se ai ka qenë shqiptar

Aleksandri i Madh dhe Shqipëria


James Wm. Pandeli

Nuk është e habitshme që producentët apo historianët nuk kanë mundur të "pushtojnë" gjithë figurën e Aleksandrit të Madh. Para së gjithash, nëna e tij ka qenë nga fisi i ilirëve (shqiptarëve). Emri origjinal i Maqedonisë ka qenë "Emathia" që në shqip do të thotë "vendi i madh", prej të cilit u quajt edhe Aleksandri i Madh. (E njëjta gjë ka ndodhur edhe me Kostandinin e Madh, Justinianin e Madh, pra nga e njëjta krahinë e Maqedonisë. Ndonjëherë krahina, ka qenë më gjithëpërfshirëse në periudhën Romake).
Për të kuptuar figurën e Alaksandrit si një ushtarak, nevojitet vetëm të shohësh brezat e mëvonshëm të ilirëve. Literatura shqiptare kur flet mbi Perandorinë Otomane përmend familjen e Qyprillinjve, me origjinë nga Shqipëria.
Në Greqi, në fillim të 1800-ës, Lord Bajroni, dëshmon që familjet shqiptare, kanë luftuar për pavarësinë e Greqisë dhe presidenti i parë grek, ka qenë George Kondouriti nga Hidra në Shqipëri. Në Egjipt, Mehmet Aliu i cili e shpalli veten Mbret në fillim të 1800-ës, ka pasur një origjinë të errët shqiptare. I pari kryeministër në Itali, Francesco Crespi, ka qenë shqiptar.
Duhet të jetë e vështirë të ndryshosh të kuptuarit e Aleskandrit të Madh si grek, por bëhet fjalë vetëm për një krijim dhe jo për fakte. E vërteta duhet nxjerrë dhe duhet kuptuar që Aleksandri i Madh, ka qenë një ilir (shqiptar) dhe kërkimet e bëra dëshmojnë për karakteristikat etnike të shqiptarëve gjatë shekujve. Kërkohet një mjeshtëri e dukshme për të futur në film dhe në libra dritën e vërtetësisë. Audienca duhet me të vërtetë të njohë faktet dhe jo fiksionin.

Marrë nga agjencia Sun-Sentinel
Florida

[Qendi]

Aleksandri i Maqedonisë

Aleksandri i Maqedonisë, gjigandi sa i frikshëm, aq dhe i butë



Ishte vetëm 20 vjeç dhe në zemër kishte një cmirë të pamatë. Aleksandri, i edukuar nga filozofi Aristotel, u ushtrua në armë dhe politikë të përgjithshme nga i ati, me një inteligjencë dhe energji të paparë krijoi një perandori botërore. Sapo hipën në fron ai rikonfirmon të drejtat që gëzonte më parë i ati, komandant suprem i ushtrisë. Kështu që ai kërkon t'u demonstrojë menjëherë popujve të nënshtruar se vdekja e babait të tij, Filip nuk e kishte zbutur forcën e Maqedonisë: Shtypi pa mëshirë një rebelim në Iliri dhe banorët e Tebës i shiti si skllevër. Shembulli ishte i mjaftueshëm për të gjitha konfederatat e tjera dhe pa ndonjë shqetësim ai mund ti kushtohej luftës kundër Persisë. Në pranverën e vitit 335 pas lindjes së Krishtit, Aleksandri i drejtohet Sirisë dhe në Isso përballet me ushtrinë e mbretit persian Dario III. Aziatikët ishin superiorë në numër, megjithatë u sulmuan keq nga maqedonasit saqë Dario shpëtoi me arratisje. Para se të penetronte në brendësi të Azisë ai dëshironte të sigurohej mbi forcën e tij që kishte një pjesën mesdhetare. Penetroi në Egjipt, mori pjesën e djathtë të deltës së Nilit dhe themeloi një qytet, Aleksandrinë. Nga Egjipti, Aleksandri u rikthehet qëllimeve të tij, sfidon sërish mbretin Dario dhe merr Guaguamelën në Mesopotami. Me këtë fitore bien në duart e tij Babilonia, Susa e Persepoli. Duke ndjekur Darion Aleksandri penetron në Media. Maqedonasi nuk e ndjek drejtpërsëdrejti persianin, por preferon të ruajë shpatullat dhe kontrollin në det. Refuzon vazhdimisht tre propozimet e bëra nga Dario III dhe ia ndalon diplomacisë së Ligës së Korintos të ndërhyjë për paqen. Duke kaluar Tigrin dhe Eufratin vdes gruaja e Darios, e burgosura e Aleksandrit. Mbreti persian i ofron gjeneralit vajzën e tij dhe gjysmën e mbretërisë, por vjen një tjetër refuzim.

Aleksandri i Madh reklamohet si mbret arkemenidas, pse jo bir i Zeusit, i cili zhdukte pesimizmin e ushtarëve me anë të karizmës së tij. Ai drejtohet në Baktriana ku mbreti Dario mbahej i burgosur dhe e vret, të cilin e varros më pas me të gjitha nderet maqedonase. Hegjemonia e tij shtrihet në Lindje ku përvetëson një numër të madh qytetesh që mbajnë emrin e tij për të kontrolluar territorin (Aleksandria e Kaukazit, Aleksandria në Dragianë, Arkosietj).

Në vitin 323 pas lindjes së Krishtit vdes Ectabana Efestione, për të cilin thuhej se ishte i dashuri itij. E shkëpusin me mund nga kufoma e Efestiones dhe Aleksandri i Madh jo vetëm që i organizon një nga funeralet më solemne, por rreh dhe mjekun që nuk mundi ta shpëtonte. Pas vdekjes së Efestiones Aleksandri nuk është më i njëjti. Në të njëjtin vit i përfshirë nga një dhimbje e madhe, gjenerali i madh maqedonas vdes në Babiloni. Në këtë periudhë ai po projektonte pushtimin e Kartagjenës.

Filmi, një baladë për më të guximshmin

Historia e filmit “Aleksandri i Madhâ€� me regji të të madhit Oliver Stone është një baladë mbi një njeri të guximshëm, të vendosur dhe tepër ambicioz, një pushtues i paparë i cili në moshën 32 vjeçare kishte ngritur perandorinë më të madhe që bota kishte parë ndonjëherë. E shkuara dhe e tashmja takohen për ti dhënë formë misterit të protagonistit, mbajtësit të triumfit dhe tragjedisë me të cilat bashkohen kujtimet e fëmijërisë dhe, fuqia e Aleksandrit që rritet çdo ditë me një pushtim të ri dhe shtrirje të perandorisë së tij s'janë tjetër, veçse keqardhjet dhe shkatërrimi i tij përfundimtar. Jepet gjithçka, duke nisur që nga rinia e tij e mbushur me ëndrra për lavdi dhe aventura deri tek vdekja e vetmuar dhe e mistershme, nga marrëdhëniet e tij të rrëmujshme me prindërit; një mbret i fuqishëm dhe një mbretëreshë e cila do ta sjellë të birin në fron me çdo kusht, deri tek shoqëria e ngushtë me një shok armësh. Kjo ka bërë që Aleksandri i Madh të shndërrohet në një legjendë të vërtetë. Siç ka shkruajtur Virgjili: Fati favorizon të guximshmit. Dhe asnjë përandor apo mbret nuk ishte ndjekur kaq shumë nga fati, pra nuk kishte qenë kaq i guximshëm sa Aleksandri i Madh!

Pas polemikave të lindura nga filmi i Oliver Stone, del një libër mbi pasionet e qeverisësit maqedonas. Ka pasur shumë gra por më shumë ka dashur një ushtar.

Por atëherë ky Aleksandri i Madh ishte homoseksual apo jo? Kolosali i Oliver Stone kushtuar pushtuesit maqedonas, prezantohet nga Kolin Farrel, i tëri biond, i cili ka ngritur pluhur mbi një debat që është mes historisë dhe thashethemeve.

59 vjeçari, Oliver Stone kthehet me një film mbi jetën dhe veprimtarinë e Aleksandrit të Maqedonisë. Por Stone ka sqaruar gjithçka në një intervistë të tijën. â€�Më janë dukur interesante shumë fakte të historisë mbi Aleksandrin i cili nuk u josh prej shumë femrave të bukura që iu ofruan deri sa takoi Roksanën me të cilën lindi dhe një djalëâ€�. Pyetjes nëse mund të hiqej një paralele mes Aleksandrit të Maqedonisë dhe Stalinit, Stone i është përgjigjur me siguri të plotë: “Jo. Kjo është absurde. Nuk egziston ndonjë histori e Stalinit që të qajë mbi ndonjë viktimë të tijën. Aleksandri kishte një politikë përfshirëse çka do të thotë që dëshironte të aneksonte shumë vende, por respektonte kulturën dhe zakonet e tyre, nuk përpiqej ti shndërronte ata në Greqi apo Maqedoni. Aleksandri i Madh ndiqte një politikë që bashkonte në ndryshim nga Stalini që izolonteâ€�.

Kush fshihet pas ushtarit?! Një libër dhe një film përballë

Është pikërisht dita në të cilin filmi do të zbarkojë në kinematë shqiptare, d.m.th 2 janari, ditë në të cilën del në librari një libër i gazetares Valeria Palumbo me titull “Gratë e Aleksandrit të Madhâ€�, me historitë e dashurisë dhe pasioneve të qeverisësit më të madh që njeh historia.

Libri bazohet në “rikonstruksioninâ€� historik dhe tregimin e njerëzve që ndanë jetën me të. Mbret i Maqedonisë, vetëm 20 vjeç, zoti i njohur nga bota 23, Aleksandri arriti të krijojë perandorinë më të madhe dhe të pasur që ishte parë ndonjëherë, një potencë gjigande që shtrihej nga Ballkani deri në Himalaje, nga Greqia në Afganistan, nga Siria në Irak dhe Iran. Por kush fshihet pas ushtarit? Kjo është çështja që trajton libri i Palumbos. Fjalët e nënave, motrave, nuseve dhe të dashurave, përmblidhen në tërheqjen dhe pasionin e një burri dhe të epokës së tij.

Gjen kështu hapësirë afeksioni i Aleksandrit të Madh për nënë Olimpiadën, vlerësimi për konkubinën e rafinuar dhe tepër elegante, Barsine dhe pasioni për gruan e tij shumë të bukur Rossane. Po kështu dhe për nënën adoptive Candace, të dashurën e tij Taide, kurtizanen athineze, Sisigambi, nënën e mbretit persian Dario. Për të mbërritur natyrisht tek Efestione, dashuria e tij më e madhe, shok i mijëra betejave. Aleksandri dhe Efestione një bashkim shumë i fortë, një raport mes dashurisë dhe miqësisë së thellë që nuk e përjashtonte kontaktin fizik. Domethënë libri përmbledh biseksualitetin e ushtarit brenda një kulture erotike në të cilën marrëdhëniet mes meshkujve kishin një vlerësim të caktuar dhe të pranueshëm nga shoqëria. Madje ata ndërtonin një formë të edukimit sentimental. Dhe të kishte një lidhje afektive mes meshkujsh nuk do nënkuptonte asgjë të keqe. Madje ishte më puritane se Amerika e Bushit, ku filmi pësoi shumë prerje dhe hasi në shumë pengesa tamam pse nuk fshihte anën biseksuale të Aleksandrit. Por si ka reaguar regjisori Stone. “Unë nuk jam gazetar politik, por një dramaturg dhe faktet historike me intrigojnë. Megjithatë shpresoj që Bush i cili fitoi sërish zgjedhjet të përmirësohet. Ku i dihet? Gjatë mandatit të dytë ndodh që njerëzit të bëhen më të zgjuar. Shikoni përshembull Reganin i cili ishte një nga antisovjetikët më të mëdhenj. Mund të thuhet pa frikë se është përgjegjës për përfundimin e luftës së ftohtë. Domethënë nëse ndryshoi Regan përse mos të bëjë të njëjtën gjë dhe Bush?!â€�.

[Qendi]

Emri Aleksandër
Fare e lehtë. Shqyrtojmë emrin e tij, i cili vjen nga pellazgjishtja e Homerit. Tek Iliada, Homeri thotë se mbreti Priam (Prij + jam, jam ai që prij) kishte një vajzë me emrin Kasandra, e cila parashikonte të ardhmen dhe kur do të lindte djali, e ëma pa një ëndërr, në të cilën vajza parashikoi që ai do të shkatërronte gjithë botën nga luftërat. Dhe meqë kjo ishte një ëndërr e keqe, djalit ia vunë emrin Aleksandër. Pra, Aleksandër (a lig andër) një ëndërr e lig, e keqe. Pra, emri i tij jep më qartë që ai vinte jo vetëm nga familje me prejardhje pellazge(paraardhësit e Ilirëve), por edhe që emri i tij shqipërohet vetëm me Shqipen e sotme dhe me as një gjuhë tjetër në botë.

Nuk duhen ngatërruar vëndasit e asaj kohe me Maqedonsat e sotëm, megjithëse ai vend quhej Maqedoni tamam si sot. Po dikur, deri para shekullit VII-XI kur ndodhën edhe ardhjet masive sllave në Ballkan, Maqedonia ishte e populluar me ilir, ndërsa tani me shqiptar dhe sllavë.

p.s Kjo na jep të kuptojmë se Alexander ishte shqiptar.

[Qendi]

Leka i Madh

Djal i mbretit Filip II i Maqedonisë dhe priceshës Myrtale, që pas martesës u quajt Olimpia, e bija e Neoptolemit të Epirit. Nga e ëma, ishte shumë i bukur, ai kishte fituar karakter të fortë sundimtari kurse nga Aristoteli, mësuesi i tij maqedonas, dijen dhe kulturën mbi qyteterimet e vjetra. Ai e kaloj edhe një pjesë të fëmijërisë së tij, te dajua në Epir. Aleksandri adhuronte jashtë mase Akilin, stërgjyshin nga e ëma. Gjatë tërë jetës e ëma e drejtonte në rrugën e lavdisë së përjetshme. Olimpia i thoshte shpesh: “Ti je si Akili, i dënuar nga madhështia jote”. Jeta e tij u ndërlikua kur Filipi, i sapo ndarë nga Olimpia, bëri një djalë tjetër me gruan e re, Euridiçen. Atëherë, kur froni për të nuk ishte më aq i sigurtë, u largua bashkë me të ëmën në pallatin mbretëror të Epirit ku festoi edhe martesën e dajës së tij, mbretin i Epirit, të atin e Pirro Burrit (Epirit). Më pas shkoi në Iliri për të organizuar një paraqitje të armatosur kundër të atit, që kishte ndër mend t’ia linte pushtetin djali të tij të dytë. Pak kohë pas largimit Filipi II vritet dhe Aleksandri u shpall mbret, sepse djali i dytë ishte ende foshnje.

Në ato kushte Aleksandri vendosi të vinte në jetë planin e të atit, për pushtimin e Azisë. Për këtë i hodhi sytë perandorisë më të madhe të kohës, Persisë. Kaloi në Azi me ushtri të vogel, por më e stërvitura e kohës. Pushtoi së pari qytet-shtetet e Azisë së Vogël, së bashku me Egjiptin. Më pas u përball me Persinë, me mbretin Dari III në tre përleshje. E parë u bë në vitin 331 para epokës sonë në Isos, kundër një ushtrie dy herë më e madhe në numër. E dyta në Gaugamel në vitin 329, pra dy vjet më vonë, ku ushtria perse kishte 250 mijë njerëz ndaj 40 mijë te trupave te tij. E fundit ishte në Granikë. Në të tre përleshjet Aleksandri pati tre fitore të jashtëzakonshme! Perandoria më e madhe e kohës u rrëzua nga një burrë i vetëm! Pas pushtimit të Persisë, Aleksandri u drejtua edhe më në lindje, drejt Indisë, në kërkim të fundit të botës. Një pjesë e ushtarëve mbetën në ato vise dhe pasardhësit, ndonëse kanë kaluar 22 shekuj, krenohen me atdheun e tyre të parë. Pushtoi edhe shumë vise në Indi dhe Azinë Qëndrore, por nuk arriti të realizonte ëndrrën e tij dhe u detyrua të tërhiqet. Kjo për arsye se ushtarët e tij u lodhën nga 8 vite lufte të pandërprerë. Për t’i dënuar ushtarët, Aleksandri zgjodhi kthimin më të vështirë, ndaj një pjesë vdiqën rrugës. Asnjë ushtri në botë nuk kishte vuajtur kaq shumë gjatë tërheqjes, përveç asaj të Napoleonit, prej kthimit nga Rusia më 1812. Në kohën kur po përgatiste një ekspeditë të re për të pushtuar tërë botën perëndimore, temperatura e lartë e shtriu në shtrat dhe pas nëntë ditësh vdiq, në vitin 325 para erës sonë. Aleksandri i Madh ka mbetur në kujtesë me rininë e përhershme, si stërgjysh Akili, idhulli i tij. Burrat që kanë bërë historinë në vitet e mëvonshme si: Pirroja Burri i Epirit, Napoleoni arbëresh e shumë të tjerë, e patën Aleksandrin shembull të tyre. Shqiptarët kanë të drejtë të krenohen me këtë hero legjendar. Ai në flamurin e Maqedonisë mbante shqiponjën 2-krerëshe, të cilën e mbanin edhe Epiriotët dhe Ilirët. Deri më sot, vlerësohet si njeriu që ka patur pasurinë më të madhe të botës. Ai shkeli tre kontinente dhe mbasi u kthye nga India, kishte një ëndërr që të bashkonte Evropën, Azinë dhe pjesën veriore të Afrikës në një Shtet të vetëm. Ai u martua me Roksanën dhe lindi një djalë që i vuri po të njëjtin emër. Në të gjithë botën që ai shkeli ndërtoj 10 Aleksandri. Ishin qytete të mëdha për kohën, në të cilat ai la qytetërimin ilir në to. Prandaj, në ato vende ka akoma edhe sot shumë fjalë ilire.