Perfundimi i Burrave te Medhenj

[_Mersin_]

Abdullah ibn Mubareku


Kur dijetari, adhuruesi i devotshëm dhe luftetari Abdullah ibn Mubarek ishte në agoninë e vdekjes dhe përjetonte fshehtësitë e saj, për një çast u normalizua, e largoi petkun që kishte mbi kokë dhe tha duke buzëqeshur: “Punoni për një ditë si kjo … LA ILAHE ILA ALLAH…”
Pastaj vdiq.

[_Mersin_]

Fudajl ibn Ijadi

Dijetari dhe njeriu i devotshëm Ijadi, i njohur me nofkën “adhuruesi i dy vendeve të shenjta” ishte në agoninë e vdekjes, u alivanos, pastaj prapë iu kthye vetëdija dhe tha: “Ah, sa udhëtim i largët… Ah, sa pak jam përgatitur për të!”

[_Mersin_]

Muhamed ibn Sirini

Transmetohet se kur imami dhe dijetari i famshëm, Muhamed ibn Sirini, ishte në shtratin e vdekjes, qau. Të pranishmit e pyetën se pse qante dhe ai u tha: “Qaj për neglizhimin tim në ditët që kaluan dhe për veprën e paktë për xhenetin e lartë, që do të më shpëtonte nga zjarri i nxehtë…”

[_Mersin_]

Omer ibn Abdulazizi

Kalifi i drejtë dhe modest, Omer ibn Abdulaziz, Allahu qoftë i kënaqur me të, në shtratin e vdekjes u tha fëmijëve të tij, teksa në dhomë ishte i pranishëm edhe Museleme ibn Adul Meliku:“O bijtë e mi, unë kam lënë për ju të mira të shumta, saqë nuk kaloni pranë asnjë muslimani ose dhimiu (jomusliman që jeton në shtetin islam) e të mos respektoheni nga ata.
O bijtë e mi, unë jam para dy zgjedhjeve: ose të bëheni ju të pasur dhe të futem unë në ferr, ose të varfëroheni dhe të futem në parajsë. Unë mendoj se më e dashur për mua është të mbteeni të varfër. Largohuni nga këtu Allahu ju ruajttë… largohuni Allahu ju furnizoftë… largohuni nga unë, sepse jam duke parë krijesa që po shtohen shumë dhe nuk qenkan as xhinë e as njerëz…”
Muselemja tha: “U ngritëm dhe e lamë vetëm duke shikuar dhe ndërkohë dëgjuam dikë duke thënë: “Atë, vend të përjetshëm (xhennetin) ua kemi përcaktuar atyre që nuk duan as mendjemadhësi e as ngatërresë në tokë, e përfundim i këndshëm u takon atyre që i frikësohen Allahut.”
Pastaj u ul ai zë dhe ne u futëm brenda, ku e pamë të vdekur, me sy mbyllur dhe të mbuluar.”

[_Mersin_]

Kalifi el Memun


Kalifi el Memun, prijësi i besimtarëve, Allahu e mëshiroftë, kur u gjend para vdekjes, tha: “Më zbritni nga shtrati.” E zbritën në tokë dhe ai vendosi faqen e tij në të dhe tha: “O Zot Ty nuk të humb sundimi… mëshiroje atë të cilit i ka perënduar tashmë sundimi i tij!”

[_Mersin_]

Abdulmelik ibn Mervani


Transmetohet se kur prijësi i besimtarëve, Abdulmelik ibn Mervani, Allahu e mëshiroftë, ndjeu se ishte para vdekjes, tha: “Më ngrini ngadalë.” Dhe ashtu vepruan. Pastaj ai mori frymë dhe tha: “Sa e bukur je moj botë!
Por vërtet je shumë e shkurtër…
Dhe zgjatja e saj është e pavlerë …
Dhe nëse kemi qenë të dhënë pas saj, vaj halli për ne!”

[_Mersin_]

Hisham ibn Adul Meliku


Kur ishte Hisham ibn Abdul Meliku, Allahu e mëshiroftë, në shtratin e vdekjes, shikoi familjen e tij duke qarë pranë tij dhe tha: “Hishami ju solli ju në këtë botë, kurse ju po qani. Ai la për ju pasurinë e tij, kurse ju e lini atë me veprat e veta. S’ka fatkeqësi më të madhe për Hishamin, nëse nuk e mëshiron Allahu!”

[_Mersin_]

Harun er-Rrashidi

Kur mjekët shfaqën pesimizmin e tyre për sëmundjen që kishte kapluar prijësin e besimtarëve, Harun er-Rrashidin, besimtar i devotshëm e modest dhe muxhahid, Allahu e mëshiroftë, dhe kur ai e kuptoi se i ishte afruar vdekja, urdhëroi t’i sillnin qefinin dhe t’i hapnin varrin. Pasi e hapën varrin, ai e shikoi dhe tha: :Pasuria nuk më bëri fare dobi... U hoq prej meje çdo kompetencë e imja.”

[_Mersin_]

Kalifi el Mutesim


Prijësi i besimtarëve, kalifi el Mutesim, Allahu e mëshiroftë, para se të vdiste tha: “Sikur ta dija se jeta ime ishte kaq e shkurtër, nuk do të veproja vepra të këqija!”

[ganimet]

Ebu Bekër Es-Sidiku

Kur ishte Ebu Bekri, Allahu qoftë i kënaqur me të, në agoninë e vdekjes, tha: “Agonia e vdekjes i vjen me atë të vërtetën (i zbulohet çështja e ahiretit); kjo është ajo prej së cilës ke ikur.”
Dhe i tha Aishes: “Shikoji këto dy copa rrobash të miat, pastroji të dyja dhe më vendos në to kur të vdes (bëji qefin për mua), sepse i gjalli ka më shumë nevojë për rroba të reja sesa i vdekuri.”
Para se të dilte nga kjo botë, e porositi Omerin, Allahu qoftë i kënaqur me të, duke i thënë: “Unë po të këshilloj me një këshillë, nëse ti e pranon atë nga unë. Vërtet në mbrëmje Allahu ka një të drejtë dhe nuk e pranon atë ditën dhe ka një të drejtë ditën, që nuk e pranon natën. Ai nuk e pranon nafilen derisa nuk e ke kryer obligimin (farzin). Vërtet u janë bërë të frytshme veprat atyre që janë peshuar në ahiret duke pasuar të vërtetën në këtë botë. Është reale që peshorja të bëhet e rëndë (me peshë) prej tyre. Por u janë pakësuar veprat në peshore Ditën e Gjykimit atyre që kanë pasuar të pavërtetën dhe u janë pakësuar edhe në këtë botë. Është e drejtë e peshores që të pavërtetën ta bëjë të lehtë (pa peshë).”

Allahu xh h te shperbleft.