Perfundimi i Burrave te Medhenj

[_Mersin_]

Abdullah ibn Mesudi


Kur ishte Abdullah ibn Mesudi në prag të vdekjes, thirri të birin dhe i tha: “O Abdurrahaman, i biri i Abdullah ibn Mesudit, po të porosis me pesë gjëra, pra kujdesu për to:

-Trego mosinteresim për atë që posedojnë njerëzit sepse kjo është pasuri dhe je i respektuar prej tyre.
-Mos kërko nga njerëzit atë që posedojnë sepse ajo është varfëri.
-Largohu dhe mos i vepro punët që kërkojnë pendim.
-Nëse ke mundësi të përparosh çdo ditë më shumë se dje, bëje atë.
-Dhe kur të falësh namazin, atëherë fale si të ishte i fundit, pra sikur s’do të falesh më.
-Mos ki nevojë për njerëzimin, sepse kjo është pasuri.

[_Mersin_]

Hasen ibn Aliu

Hasen ibn Aliu është nipi i të Dërguarit, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, dhe zotëria i të rinjve nga banorët e xhenetit, Allahu qoftë i kënaqur me të.
Kur ishte në agoninë e vdekjes, Hasen ibn Aliu tha: “Më nxirrni në oborr të shtëpisë.” Pasi e nxorrën, tha: “O Allah, unë mbështetem te Ti, sepse s’jam goditur asnjëherë nga diçka e ngjashme si kjo.”

[_Mersin_]

Muavijetu ibn ebi Sufjani



Sahabi i nderuar Muavijetu ibn ebi Sufjani, Allahu qoftë i kënaqur me të, para se të vdiste u tha të pranishmëve: “Më ulni…” Pasi e ulën, filloi të përmendte Allahun, pastaj qau dhe tha: “Tani o Muavije po e përkujton Allahun, pasi je shkëputur dhe prishur? Pse nuk ishe kështu sa ishe i ri?!”
Pastaj qau dhe tha: “O Zot, o Zot, mëshiroje plakun mëkatar me zemër të ngurtë! O Zot, pakësomi pengesat dhe falmi gabimet! Toleroje atë që nuk ka shpresuar tek askush përveç Teje dhe nuk ka besuar në dikë tjetër…”
Pastaj i doli shpirti, Allahu qoftë i kënaqur me të.

[_Mersin_]

Amër ibn Asi


Sahabi i nderuar, Amër ibn Asi, Allahu qoftë i kënaqur me të, kur ishte në agoninë e vdekjes qau gjatë dhe e ktheu fytyrën e tij nga muri. I biri i tha: “A nuk të ka përgëzuar Pejgamberi i Allahut?” Atëherë e ktheu fytyrën nga ai dhe tha: “Gjëja më e mirë me të cilën përgatitemi është dëshmia LA ILAHE ILA ALLAH, MUHAMEDU RRESULULLAH.
Unë kalova nëpër tri gjendje. Keni parë se s’ka ekzistuar njeri që e ka urryer Pejgamberin më tepër se unë dhe se s’ka ekzistuar gjë më e dashur tek unë se të më mundësohej ta vrisja atë. E sikur të vdisja ashtu, do të isha nga banorët e ferrit.
E kur Allahu e vendosi Islamin në zemrën time, shkova te Pejgamberi, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, dhe i thashë: “Shtrima dorën, se do të të jap besën.” E shtriu dorën dhe unë ia shtrëngova. Ai më tha “Çfarë ke o Amër?” I thashë: “Desha të vë një kusht.” Më tha: “Çfarë dëshiron të kushtëzosh?” I thashë: “Dua të më falen të kaluarat.” Atëherë ai tha: “A nuk e ke ditur se Islami e rrënon të kaluarën dhe emigrimi (nga mëkati) e fshin të kaluarën dhe se haxhi e fshin të kaluarën?” Nuk ka pasur njeri më të dashur për mua sesa i Dërguari i Allahut dhe asgjë më të ëmbël se shikimi i tij, saqë s’kisha mundësi ta ngopia syrin me shikimin e tij. Sikur të më thuhet ta përshkruaj, nuk do të mundja ta përshkruaj. Dhe sikur të vdisja në këtë gjendje, shpresoj se do të jem nga banorët e xhenetit. Pastaj kemi bërë gjëra të tjera dhe nuk e di se cila është gjendja ime tani. Dhe kur të vdes, mos lini afër meje vajtuese e as zjarr. Dhe kur të më varrosni, m’a hidhni dheun dalëngadalë dhe qëndroni te varri për sa kohë therret një deve dhe të shpërndahet mishi i saj, në mënyrë që të jem afër jush kur t’u përgjigjem dy melaikeve të Zotit.”

[_Mersin_]

Ebu Musa el Eshariu

Kur ishte në agoninë e vdekjes Ebu Musa el Eshariu, Allahu qoftë i kënaqur me të, i ftoi fëmjët e tij dhe u tha: “Shkoni e më hapni varrin dhe thellojeni atë.” Dhe ashtu vepruan.
Ai tha: “Uluni pranë meje, se pasha Atë në dorën e të Cilit është shpirti im, janë vetëm dy vende. Do të më zgjerohet varri, saqë do të bëhet nga të gjitha anët dyzet krahë dhe do të më hapet derë nga dyert e xhenetit dhe do të shikoj vendin dhe gratë e mia dhe të gjitha dhuntitë që më ka përgatitur Allahu mua, pastaj do të njoftohem për shtëpinë time në xhenet më mirë sesa njoh shtëpinë e kësaj bote dhe do të më vijë nga era e saj derisa të ringjallem.
E, nëse është tjetra, do të më ngushtohet varri derisa të përzihen eshtrat e mia dhe do të bëhet më i ngushtë se kjo apo ajo, pastaj do të më hapet një derë nga dyert e xhehnemit dhe do të shikoj vendin që më ka përcaktuar Allahu nga prangat dhe dënimet, pastaj do të njoftohem me vendin tim më mirë sesa e di shtëpinë time tani dhe do të më godasë dënimi dhe zjarri i saj derisa të ringjallem.”

[_Mersin_]

Sad ibn Rrebia

Pasi përfundoi lufta e Uhudit, Pejgamberi, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, tha: “Kush po shkon të shikojë se çfarë ka ndodhur me Sad ibn Rrebian?”
Njëri nga sahabët shikoi të vdekurit dhe e pa Sad ibn Rrebian para se t’i dilte shpirti. Ai tha: “Pejgamberi, paqja dhe shpëtimi i Allahut qoftë mbi të, më ka dërguar të shikoj gjendjen tënde.”
Sadi tha: “Dërgoji selam Pejgamberit salallahu alejhi ue selem dhe lajmëroje se unë po vdes; jam goditur në dymbëdhjetë vende dhe do të vdes patjetër. Gjithashtu dërgoju selam prej meje besimtarëve dhe thuaju atyre: “O popull, s’ka arsye për ju nëse goditet Pejgamberi nga armiku dhe ju të jeni ende gjallë.”

[_Mersin_]

Abdullah ibn Omeri

Para se t’i largohej shpirti nga trupi i tij, ai tha: “Nuk dua asgjë nga kjo botë, përveç tri gjërave: etjes gjatë agjërimit të ditëve me vapë, namazit të natës dhe lëkundjes së këmbëve nga qëndrimi i gjatë në namaz.Nuk m’u mundësua të luftoja kundër grupimit shkapërderdhës.” Ndoshta e kishte fjalën për Haxhaxhin dhe ata që ishin me të.

[_Mersin_]

Ibadetu ibn Samiti

Kur Ibadetu ibn Samiti ishte në agoninë e vdekjes, kërkoi ta nxirrnin në oborr të shtëpisë, pastaj tha: “Grumbullojini robërit, shërbëtorët dhe komshinjtë.” I thirrën ata dhe ai tha: “Kjo ditë mendoj se është dita e fundit që po jetoj në këtë botë dhe nata e parë e botës tjetër. Nuk di në kam gabur diçka ndaj ndonjërit prej jush me dorë apo me gjuhë. Pasha atë që e ka shpirtin e Ibades në duart e Tij, ekzekutimi i vërtetë është në Ditën e Gjykimit. Pra, mos ngurroni, por atij që i kam diçka borxh, le të hakmerret tani para se të më dalë shpirti.”
Ata i thanë: “Vërtet ti ke qenë baba dhe njeri shumë i edukuar.” Ai tha: “A po më falni mua gabimet ndaj jush?” Ata thanë po, kurse ai shtoi: “O Allah, dëshmo! Kurse tani ruajeni këtë amanet timin… Ngushtohem nga secili njeri që qan. Nëse vdes, më jepni abdest në formën më të mirë, pastaj le të futet secili prej jush në xhami dhe të kërkojë falje për Ibaden dhe veten e tij sepse Allahu i Lartësuar ka thënë: “Kërkoni ndihmë (në të gjitha çështjet) me durim dhe me namaz, vërtet, ajo është e madhe (vështirë), por jo edhe për ata që kanë frikë (Zotin)”... Pastaj më dërgoni shpejt në varrin tim dhe mos e pasoni kufomën time me diçka nga flaka (zjarri).”

[_Mersin_]

Imam Shafiu


Mezniu shkoi tek Imam Shafiu kur ishte në shtratin e vdekjes dhe i tha: “Si u gdhive o Ebu Abdullah?”
Imam Shafiu tha: “Jam gdhirë si udhëtar nga kjo botë, si largues nga shoqëria ime, si takues i veprave të liga, si shijues i vdekjes dhe udhëtar tek Allahu. Nuk e di nëse shpirti im po shkon për xhenet dhe ta përgëzoj apo në xhehenem, që ta dëshpëroj.” Pastaj tha:
“Kur m’u ngurtësua zemra dhe më humbi udha
Shpresat i drejtova nga falja Jote.
Më duken të mëdha mëkatet e mia
Por kur i krahasova me faljen Tënde, ishte falja Jote më e madhe.
Vazhdimisht Ti fal dhe do të falësh
Sa bujar, falës, dhurues dhe respekues që je!”

[_Mersin_]

Hasen el Basri


Kur ishte para vdekjes, Hasen el Basri lëvizi dorën dhe tha: “Kjo është koha e durimit dhe e nënshtrimit.”