Postuar më parë nga
ademgashi_dk
“ EH, MOJ SHQYPNI E HARRUME “
15 Mars 2010
Fadil LUSHI
Ditë më parë Përfaqësia e Republikës së Shqipërisë në Mbretërinë e Danimarkës, në një medium viziv danez (në gjuhën shqipe) reagoi karshi fjalës së lirë të shkrimit tim: “NEO VËLLAZËRIM-BASHKIMI SHQIPTARO-SERB - A mund hyzmeqari t’i bëjë pordhë beut”, të botuar kohë më parë në gazetën KOHA dhe në VEB faqen e Radio Projektit 21 të Kopenhagës. Ky reagim ishte i ndërtuar pos tjerash edhe me këtë paragraf: “Përfaqësia e Republikës së Shqipërisë në Mbretërinë e Danimarkës reagon për publikimin e këtij shkrimi keqinterpretues mbi politikën e jashtme rajonale të Shtetit dhe Qeverisë së Shqipërisë..., andaj, Qeveria e Republikës së Shqipërisë vlerëson se bashkëpunimi rajonal është pararendës dhe kusht i integrimeve evropiane. Shikimi nga e ardhmja dhe jo nga e shkuara, do t’i japë këtij bashkëpunimi dimensione të reja dhe perspektivë të sigurtë evropiane. Në këtë drejtim, Shqipëria (jo dhe Kosova - nënvizim imi) vlerëson edhe zhvillimin e mëtejshëm të marrëdhënieve të saj me shtetin e SERBISË, si të një interesi jo vetëm dypalësh, por që i kontribuon paqes dhe stabilitetit në rajon e më gjërë”.
Unë si një opinionbërës i vockël nuk do ta komentoj reagimin e lartëpërmendur të Ambasadores së nderuar dhe Ambasadës së Shqipërisë në Danimarkë, një reagim që gjithsesi më nderon mua po njëkohësisht edhe opinionin tim. Thjesht, do u referohem vetëm ca nocioneve që hetohen në të, si: “bashkëpunimi rajonal, shikimi nga e ardhmja, jo nga e shkuara dhe nocioni: marrëdhëniet me Serbinë”!?
Mua më duhet të parashtroj një sërë pyetjesh me sa vijon: çfarë kuptimi do kishte bashkëpunimi rajonal dhe zhvillimi i matejshëm i marrëdhënieve të Shqipërisë me Serbinë, nëse paraprakisht do anashkalohet e kaluara dhe mbamendja kolektive e kosovarëve apo edhe nëse anashkalohen emocionet e nënave kosovare! Çfarë do ishte kuptimi i marrëdhënieve Shqipëri-Serbi, në kohën kur kjo e dyta, deklaron se kurrën e kurrës nuk do ta njohë Shtetin e Kosovës.
Reagimin e Ambasadës së Shqipërisë në Danimarkë do ta ndërlidh me vizitën e z. Ilir Meta në Serbi. Dhe para se ta bëj këtë ndërlidhje, unë do i referohem një të ngjare nga e kaluara e një mikut tim, i cili në në arën e tij kishte mbjellë manaferra me qëllim për të siguruar idaren e fëmijëve të tij. (kjo fjali është marrë nga një shkrim im paraprak) Dhe kjo është e vërtetë, sepse vërtet bashkëvendasi - doktori... im i nderuar e kishte mbjellë arën e tij me manaferra, për të siguruar idaren e fëmijëve dhe prindërve të tij! Nëse bashkëvendasi ynë kishte mbjellë arën me manaferra, për idaren e fëmijëve, atëherë çka i duhej z. Zëvendëskryeministrit dhe ministrit për Punë Botore të Republikës së Shqipërisë, Ilir Metës, (me ftesë të ministrit serb, për Punë Botore, Vuk Jeremiq) t’i bëjë vizitë të ashtuquajtur HISTORIKE Beogradit. Parashtrohet pyetja, vallë a ishte kjo një kohë e përshtatshme për një “mysafirllëk të vonuar” në fjalë, apo në instancë të fundit ndoshta ishte një vizitë e gabuar dhe e shpejtuar!, apo ndoshta duhej të shtyhej për kohëra më të “mira”. Unë këtë nuk do ta them sepse nuk e kam teserin diplomatik. Por unë do vazhdoj t’i parashtroj pyetjet se: Çka i duhej z. Ilir Metës, respektivisht transportuesit të (mana)ferrave, kjo vizitë që sipas tij duhet mbajtur mend? Çka i duhej kjo vizitë, në vaktin kur sot e gjithë ditën ende nuk janë tejkaluar dufet e kosovarëve karshi bëmave serbe në Kosovë? Çka i duhej Ministrisë për Punë botore të Shqipërisë, kjo vizitë në kohën kur Serbia, gjithë ditën e Perëndisë në vijimësi e konteston dhe e kundërshton Shtetin e Kosovës!
Unë do e pyes Zëvendëskryeministrin z. Meta, se a ia parashtroi pyetjen ministrit serb për Punë të Brendshme - Ivica Daçiq, se ku gjenden varret e mbi 1000 shqiptarëve kosovarë, a i parashtroi pyetje Vuk Jeremiqit, se kur shteti i Serbisë, qytetarëve të Republikës së Kosovës, do u kërkojë falje zyrtare për dëbimet masive, gjegjësisht për gjenocidin ndaj një milion njerëzve kosovarë, ndaj vrasjes së 10 mijë kosovarëve!?.., ose në takimin e tij me Presidentin Boris Taqiq, a e diskutoi çështjen e Mitrovicës së Veriut... Çfarë ishin bisedat me nënkryetarin e qeverisë serbe Bozhidar Djeliqin, karshi transferit të 400.000 eurove, dedikuar paramilitarëve serbë të Graçanicës!?
Do e pyes z. Ilir Metën, se a i parashtroi pyetje Shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Armatës Serbe, Gjeneralnënkolonelit, Miloje Miletiqit, se kur do përfundojnë punët në ndërtimin e Bazës ushtarake në Luginën e Preshevës dhe nëse i kishte parashtruar një të tillë pyetje, përgjigjja e Gjeneralit Miletiq, ishte se kjo pyetje është jasht standardit të agjendës së bisedave!? Pse z. Ilir Meta, nuk i parashtroi pyetje ministrit serb, ndaj “azilkërkuesve shqiptarë të Preshevës, Bujanocit” dhe trojeve tjera të pazhvilluar. Pse, z. Meta, nuk i parashtroi pyetje, ministrit serb, për zhvillim: se ç’janë këto troje të Luginës, që karakterizohen me një infrastrukturë anadollake, apo ndoshta z. Meta, tok me përcjellësit e tij, biseduan me zyrtarët serbë, vetëm për marrëdhëniet ndërmjet dy vendeve, stabilitetin në rajon, liberalizimin e vizave dhe integrimin e shteteve të Ballkanit në Bashkimin Evropian.
Do e pyes z. Meta, se a është i kënaqur, me Konferencën për shtyp si dhe me përkthimin e llafeve boshe dhe utopike të ministrit Ivica Daçiq, i cili në atë konferencë i tha edhe këto fjalë: “Vllada Serbije razmotriçe buduçi status pokrajine Kosove i Metohije”!? ( Qeveria e Serbisë do ta shqyrtojë statusin e ardhshëm të krahinës së Kosovë - Metohisë, nënvizoi A.G.). Do e pyes Ambasadoren shqiptare në Danimarkë se mos vallë vizita HISTORIKE e z. Ilir Meta Serbisë, ishte një tallje me emocionet e shqiptarëve të Kosovës, apo ndoshta ishte një shaka e radhës. Ku ta dijë njeriu? Po ndoshta edhe z. Meta nuk e di.
Mirë do të ishte që Zëvendëskryeministri dhe ministri për Punë Botore, i nderuari dhe i respektuari z. Ilir Meta, t’i referohet Historisë së qeverive shqiptare dhe sikur do e lexonte atë histori do hetonte këtë përfundim të hidhur: “Mbreti Ahmet Zogu, e rrëzoi Qeverinë e Fan Nolit, me ndihmë të sllavëve”!(Edhe kjo fjali është e huazuar)
I nderuar dhe i respektuar z. Meta! Prej politikanëve kam dëgjuar se Diplomacia në oborrin e saj nuk duron emocione, qejfe, amatorizëm dhe bajrakterizëm, por ama nuk duron edhe njerëz që pandehin të mbjellin (mana)ferra në arat që nuk janë pronë e tyre.
Njerëzit që ia kanë parë “sherrin” politikës, do thonë se: mos lidh “jarani” me politikanë që bëjnë politikë me maska, sepse të hanë qentë e katundit të shkaut.
Të nderuar lexues, unë në këtë shkrim bëra përpjekje që mos të mbjell (mana)ferra në arën që s’është e imja.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt