Kur e dua dike me zemer e shpirt normale qe do e vazhdoja jeten me ate person s'mund ta braktisja kur te merja vesh nji lajm te hidhur pasi deri ne ate kohe i kisha qendru pran do jetoja me ate gjithe jeten.
Nuk do martohesha me askend tjeter por do zgjidha alternativen e 3 do kisha doptu nji femij tjeter kjo besoj do ish nji rrug dalje mese e mire
Per ato qe do rrezikonin jeten e tyre per te sjell nje jete tjeter ne jete nuk kam fare respekt. Qysh do behesh aq egoiste sa te lindesh nje femi duke e ditur qe eshte nje shanc shume shume i madh qe do rritet pa dashurine e mamase vet? Kaq selfish jeni? Po kaq mijera femi qe nuk kan mama? Pse mos te adoptoni? Apo doni shtoni dhe nje femi pa mama me shume ne kte bote!?
Mendja ime nuk arin ta kuptoj kte lloj mendimi. Nuk me duket njerezor.
O i dua un femiet o si do njeri, por nuk do rrezikoja veten. Sigurisht qe do adoptoja (me shume se 1) dhe do vazhdoja jeten time me njeriun qe dua dhe me nja 3-4 kalamaq qe tani do ken nje familje dhe 2 prinder qe i duan.
**knock on wood** lol
Vetem te jem budallack te martohem me nje njeri aq te ceket qe do doj te me lej per nje arsye qe do ishte jasht kontrollit tim.2:A do pranoni qe burri juaj te martohet me nje tjeter?
jo une nuk do u martoja
ai po desh le te martohet (por dhe burri nuk do u martone per ket arsyje me nji tjeter nuk do e bente ket gje)
do mundoja te beja femi se sonte ka shume menyra qe esht e mundur dhe pa u rezikuar
menyra e fundit do ishte te adoptoja nji femi se dhe pa femi te duket vetja si bosh ne jet
Krijoni Kontakt