Ngritja E Vetëdijes

[Norça.li]

Parathënie në nr. 53, korrik 2001


Të nderuara lexuese
Të nderuar lexues



Me siguri keni dëgjuar për thënien e apostujve: “ Të dhënurit është më e lumturueshme se sa të marrurit”. Tani mbase do ta tundni kokën duke i thënë vetes se kjo nuk është arsye e mirë për t’u treguar dorëdhënës. Eventualisht do të mund të mendonit se, po të kishit pasur aq të holla që të mund të notonit në to, atëherë edhe do ta kishit bërë këtë gjë, pra do të kishit dhuruar diçka nga ato. Nëse keni mendim të tillë, ja rasti im për t’ju këndellur nga gjumi. Tek të dhënurit, në të vërtetë, ekziston një aspekt krejtësisht tjetër dhe shumë më me rëndësi, i cili aspekt nuk është i lidhur vetëmse me të dhënurit e të hollave. Aspekti, për të cilin e kam fjalën, është për shumicën absolute të njerëzve diç krejt e panjohur: Të dhënurit është energji, e cila energji nuk i ndihmon vetëmse marrësit porse i ndihmon veçanërisht vet dhënësit. Ky është ligj i natyrshëm dhe vlen përgjithmonë, deshët ju apo nuk deshët ta besoni këtë! Të hollat, për shembull, janë energji e pastërt. Ato duhet të rrjedhin (qarkullojnë). Nëse jeni shumë i frikshëm (në shpenzime), jeni egoist i madh, grumbulloni çdo gjë vetëmse për vetveten tuaj dhe mezi e shtrini dorën për të dhënë (shpenzuar), në këtë mënyrë do ta ndalni hap pas hapi rrjedhjen (qarkullimin) e tyre deri sa të arrini vendnumrim (stagnim) të plotë. Kjo është si puna e rubinetit, i cili mbyllet pak nga pak me të sjellur deri sa mos të pikojë asnjë pikë uji nga ai. Njësoj qëndron puna edhe me të hollat, dashurinë, simpatinë... Ai që tregon gjithnjë e më pak simpati ndaj të tjerëve, ndjenjat e veta i mbyll (përmban në vete) pak nga pak, ky ky nuk do t’i mbyllë vetëmse të vetat (simpatitë, ndjenjat) por edhe ato të tjerëve. Ai që nuk jep kurrë dhe gjithherë vetëmse kërkon diçka nga të tjerët duke kursyer për vete, kështu i krijon vetes kanale të bllokuara, të cilat e vështirësojnë derdhjen (qarkullimin) e përkundërt të drejtimit të vet e më në fund duke e penguar krejtësisht këtë derdhje (qarkullim).





Me qëllim për ta vënë sërish në qarkullim derdhjen duhet të jipni. Bëhuni dorëdhënës. Paguani mirë të tjerët e tregohuni mirënjohës. Në këtë mënyrë do të mahniteni vetë me ndodhitë e ndryshme që do t’ju ndodhin befasisht. Nga asgjëja do t’ju paraqiten gjëra sikur të kishin pikur nga qielli. Mendoni pra mirë për këtë: Sa herë që të dëshironi diçka për vete, më së pari dhurojani këtë dikujt tjetër. E mos u merakosni fare. Çdo gjë do t’ju kthehet, madje shumëfish më shumë.


Univerzi e din mirë, ç’bën Ai!
............................................


Juaji:
H.-J. S.

************************************************** ***
Së shpejti do t'i kthehemi sërish shkrimeve me tematike nga

NGRITJA E VETËDIJES

me nëntemën:


Ja si mund t’i kryeni me supertempo punët e ditës

[Norça.li]

NGRITJA E VETËDIJES
**********************



Ja si mund t’i kryeni me supertempo punët e ditës
---------------------------------------------------------------





Sigurisht që shpeshherë keni konstatuar se punët tuaja të ditës ,thënë me plot kuptimin e fjalës, ju kanë hipur mbi kokë. Fëmijët, bashkëshorti, profesioni, punët shtëpiake – e i thuani vetes: “ Të gjitha këto nuk mund t’i kryej më si duhet. Sikur ta kisha pasur një mjet për këtë, sikur ta kisha pasur një mundësi për të punuar më racionalisht e më shpejtë në vednin e punës, në punët e shtëpisë, kudo... ashtuqë në mbrëmje të më mbtetet kohë e mjaftueshme të ndërmarr edhe diçka së bashku me familjen, me miqtë apo të merrem me ndonjë aktivitet të lirë”. Por, ç’ti bësh kur nuk ke kohë të mjaftueshme? Koha kalon shpejt dhe, para se të kujtohesh për këtë, dita veçmë ka kaluar.





Gëlltitësi i nënçmuar i kohës
---------------------------------------


Kur dikush nuk e kryen punën me kohë, së pari mendohet se ky njeri është i ngadalshëm e shkatarraq (bën punë shkel e shko). E vërteta është se këtu nuk është diçka në rregull. Kurse nuk mund të thuhet assesi se për këtë ka faj tempoja e punës. Në mbi 95% e të gjitha rasteve fajin për këtë e ka diçka krejt tjetër.


Në vijim:


Shpallja e luftës kundër avazeve të përditshmërisë

[Norça.li]

Shpallja e luftës kundër avazeve të përditshmërisë
-------------------------------------------------------------------




Me qëllim që të dilni nga melankolia duhet t’i përgadisni vetes pak më shpesh diçka të këndshme. Përpiquni të shkëputeni nga avazet e vjetra. Ja një shembull i thjeshtë: Një burrë më qahej se e kishte vështirë për t’u ngritur nga krevati. Mezi mundej ta mposhtte veten për t’u ngritur në mëngjes. Fajin për këtë nuk e mbante mbetja e lodhjes që ndjente por ajo kur i shkonte mendja se duhet bërë po të njëjtën gjë si një ditë më parë. Ky më pat thënë: “ Ngritja, pastrimi i dhëmbëve, pastrimi i trupit, krehja e flokëve, ngrënja e mëngjesit. Nuk mund t’i qëndroj më gjithë kësaj”. Këshilla ime ndaj tij qe mjaft e thjeshtë por megjithatë edhe shumë e efektshme. Unë e këshillova atë që ta braktisë avazin e tij të vjetër (rutinën) duke e filluar mëngjesin krejt ndryshe. Në vend të fillojë me punët e toaletës, së pari të fillojë me ngrënien e mëngjesit e tek pastaj me “formalitetet” tjera. Ky ndryshim aq i vogël i rrjedhës së ditës ndikoi që ky njeri të shkoqitet nga avazi i vjetër duke e mposhtur plogështinë që kishte pasur më parë.



************************************************** ***
Rekomandimi nr. 1:
...........................
Ndryshojene më shpesh rrjedhën e ditës, gjegjësisht “ritet” e njëjta e të ripërsëritura. Kur të shkoni në punë a treg, zgjidheni nndonjë rrugë tjetër. Ndërmirrni ndryshime të vogla. Edhe ashtu ju nuk e hani çdo ditë të njëjtën gjellë, porse e ndryshoni atë. Edhe këtu vlen e njëjta.
************************************************** **


Vazhdon:

[Norça.li]

vazhdim:


Nëse qaheni nga disponimi i keq apo nga depresione të lehtë, atëherë “problemi” juaj për këtë qëndron në atë se ju vetë nuk e ngazëlleni veten. Ju pra duhet ta shpërbleni veten. Ashtu pra, duhet të vetëshpërbleheni, meqenëse jeni njeri shumë i çmueshëm. Nëse nuk ju lavdëron askush tjetër, në këtë mënyrë dua ta dini se këtë po e bëj unë për ju. Unë po ju lavdëroj, meqë jam krenar për ju. Krenohem me ju meqë e di se jeni ndër të paktët njerëz, të cilët duan ta ndryshojnë jetën e vet kah pozitivja. Kur të mos rënkoni e ofshani e kur të ndërmirrni diçka, për këtë krenohem me ju.


Megjithatë, me rëndësi është që edhe ju vetë ta shpërbleni veten e nga kjo pason edhe rekomandimi im i dytë.

************************************************** **
Rekomandimi nr. 2:
Shpërblejeni veten. Thuani vetes p.sh.: “Kur ta kem kryer këtë apo atë punë do t’ia lejoj vetes një darkë në restoranin e afërt”. Ja edhe një truk tjetër shumë i efektshëm: Shkruajene në letër ndonjë punë që keni për ta kryer. P.sh. “Vendosja në rregull e kuzhinës dhe dhomës së ndejës”. Këtë letër pastaj e ngjesni në shpërblimin tuaj. Ky shpërblim mund të jetë ndonjë çokollatë, pije e preferuar apo ndonjë ëmbëlsirë e preferuar nga ju. Sa herë që ta hapni dollapin do të keni mundësinë për ta parë shpërblimin që ju pret. Posa ta keni kryer detyrën që ia keni caktuar vetes, e merrni letrën dhe e shqyeni e më në fund e merrni shpërblimin.
************************************************** *****





Shkak tjetër për atë se përse ju shkojnë punët aq ngadalë mund të jetë edhe ai se keni mundër të vini në asofarë situate ku jetoni në një botë iluzive. Shumica e njerëzve nuk gjinden në “këtu dhe tash” por jetojnë gjat tërë ditën në ëndërra. Shkaktar i kësaj është e kaluara, frustrimi dhe avazi i vjetër (rutina) që e përmendëm pak më parë. Në këtë rast nuk do ta hetoni fare se jeni duke jetuar në ëndërra. E bëni punën tuaj por jo me vetëdije, meqë, po ta kishit bërë këtë me vetëdije, atëherë do ta kishit bërë punën me ëndje dhe, në këtë rast, kjo nuk do të kishte qenë punë dhe përmbushje obligimi por hobi. Kur puna bëhet me ëndje e si hobi kryhet edhe shumë shpejt, pa e hetuar fare. Kur punën tuaj nuk do ta vështronit si diçka më shumë se punë (e obligueshme) por atë e ndjeni si gëzim, atëherë ajo kryhet shumë më shpejtë e shumë më lehtë. Me qëllim që t’ju shkojë çdo gjë më shpejtë e më lehtë përdore ua kam përgatitur disa ushtrime, të cilat ju kisha lutur që t’i zbatoni gjat 8-10 ditëve të ardhshme.





Provoni t’i prekni të gjitha sendet me vetëdije për 3-4 minuta. Me prekje mund të filloni në tryezë të mëngjesit apo qysh në banjo. I prekni pllakat e banjos, regjistroni çdo gjë në të që është jo e rrafshët e imtësira tjerë që nuk janë me aq rëndësi. Pastaj mund të vazhdoni duke i prekur muret, tapetat, rubinetin...Duke e përgatitur tryezën për ngrënien e mëngjesit filloni të prekni thikën, pirunin, lugën... në mënyrë mjaft intenzive. Provoni t’i prekni të gjitha sendet me kujdes e përqendrim. Nëse p.sh. në tryezë i keni 6-7 sende, prekeni çdonjërën veç e veç dhe hulumtojeni sipërfaqen e tyre si dhe përmbrenda, bëjene saktësisht të pranishme çdo gjë që shihni e ndjeni në to.





Çdo send, vetëm pasi ta keni prekur e ndier për afro 3-4 minuta filloni ta përdorni. Kështu duhet të veproni me shume sende, madje edhe me këpucët tuaja, para se t’i mbathni ato pasiqë keni vendosur të dilni diku. Prekeni këpucën, përiquni ta ndieni sipërfaqen e lëmuar të lëkurës, hulumtoni mos ka ndonjë prishje a të qitur në këpucë, mendoni se çfarë peshe mund të ketë ajo, për formën, ngjyrën, t’i marrni erë. Të nuhaturit, të shikuarit, të ndierit, këto quhën shkollim i të përceptuarit.




Bëjeni këtë shkollim të të përceptuarit sa më shpesh që është e mundur. Këtë gjë mund ta bëni me të gjitha sendet e mundshme, madje edhe me një mollë para se ta hani: Prekeni mollën, vështojene ngjyrën e saj, pamjen e saj, aromën e saj me plot vetëdije. Pasi ta keni bërë këtë, atëherë kafshojene atë duke ia bërë vetes me dije se çfarë është shija e saj.



Vazhdon:


Së shpejti do të mund të lexoni për ngjarjen e 11. shtatorit.
************************************************** **



#

[Norça.li]

vazhdim:


Apo i merrni dy gjësende të ndryshme duke i krahasuar ato përnga madhësia, forma, linjat, ngjyra e kështu me radhë. Kështu mund të veproni edhe duke dalur jashtë në natyrë duke prekur gjethet e drunjve, trupat, degët, gurëzit...


Kini mendjen:
-----------------
Nëse ushtrimin e të përceptuarit e keni bërë mbi një orë, në këtë mënyrë do të mund të entuziazmoheni aq shumë ashtuqë nuk do të dëshironi të ndaleni. Megjithatë, do të kishte qenë mirë që mu në këtë çast të ndaleni, meqenëse ia keni arritur qëllimit tuaj. Ditën e nesërme e vazhdoni të njëjtën. Qëllimin tuaj për të jetuar në “këtu dhe tash” do ta arrini sikur të ishit duke lozur.



Përderisa ta kani arritur shkallën emocionale të entuziazmit mund të themi se keni arritur diç të mrekullueshme. Bëjini këto ushtrime të përceptuarit përgjat 8-10 ditëve të ardhshme. Atëherë do të mund të konstatoni shumë shpejt se të kuptuarit tuaj negativ e të njëanshëm nuk ka kurrfarë ndikimi të keq në ju.




Në këtë mënyrë do të qëndroni sërish me të dyja këmbët në tokë (të realitetit), në Këtu dhe Tash. Në këtë mënyrë do të jeni më energjik, më i shpejtë, më efektiv e më dinamik. Do të ndjeheni më i vetëdijshëm, më i vetësigurtë, më i fortë... Provojeni pra këtë.




Hulumtimet me dekada ngandonjëherë fshihen pas detajeve të imta. Mbi hulumtimet e tilla ju nuk dini asgjë, por dini vetëm për rezultatet (me të cilat po merret kjo temë). Ndaj gëzohunji kësaj, çdo gjë do bëhet mirë meqë unë jam me ju. Zoti na udhëzoftë!

Fund

Në vazhdim:

Shtojcë
Ligjet kozmike për jetë të lumtur
*********************************

Duhet të flisni gjithmonë vetëmse mirë për të tjerët.

[Norça.li]

Shtojcë

LIGJET KOZMIKE PËR JETË TË LUMTUR
************************************



Duhet të flisni gjithmonë vetëmse mirë për të tjerët.
----------------------------------------------------------------------


A e keni ditur se nënvetëdija juaj njeh shumë pak dhe është në gjendje të zbatojë një numër shumë të vogël të “urdhërave themelor”? Nënvetëdija juaj, p.sh. nuk është në gjendje ta bëjë dallimin ndërmjet realitetit dhe fantazisë. Nga kjo del se ajo nuk e njeh as dallimin ndërmjet së mbrendshmes (= trupin, gjegjësisht mendjen tuaj) dhe të jashtmes (= rrethit tuaj ku jetoni). Këtë mund ta dallojë vetëmse vetëdija juaj. Nënvetëdija nuk e zotëron në mënyrë të ndarë të kuptuarit me të përjetuarit, gjë kjo e cila mund të ketë pasoja fatale. Nëse ju flisni diçka mbi të tjerët, në këtë rast, nënvetëdija juaj beson automatikisht se jeni duke folur diçka për vetveten. Ajo (nënvetëdija) nuk mund ta njohë dallimin ndërmjet të së jashtmes dhe të mbrendshmes, nuk din asgjë për ekzistencën e tjetrës.




Si pasojë e kësaj shihet jashtëzakonisht qartë: Nënvetëdija juaj beson se po flisni diçka për vetveten. Përpiquni, ju lutem, që këtë ta marrni me mend e ta kuptoni! Nëse thuani se ai person është budallaq e i pabesë, në këtë rast, nënvetëdija juaj beson se ju vetë jeni budallaq e i pabesë. Ajo pra, siç thamë edhe në fillim, nuk mund të dallojë se për cilin është fjala, për atë person apo për juve vetë. Kjo megjithatë nuk vlen vetëmse për fjalën e thënë por edhe për të menduarit tuaj. Kur pa ndërprerë mendoni keq e negativisht mbi ndonjë person, nënvetëdija juaj e lidhë të gjithë këtë me juve vetë!





Përpiquni ta kujtoni grindjen e fundit që keni pasur me ndokë. Si e kishit ndier veten në atë rast? Mund të vë bast me ju se nuk ishit ndier më mirë por, përkundrazi, ishit ndjerë edhe shumë më keq. Kjo edhe nuk është kurrfarë mrekullie pas gjithë asaj që faktikisht i keni thënë vetvetes. Çdo gjë, me çka e keni akuzuar, fyer e sharë ndokë gjat ndonjë grindjeje, ka të bëjë me ju dhe do t’ju kthehet e gjitha.. Ai që e akuzon tjetrin se është mashtrues, në këtë rast ai nuk do të ndjehet si viktimë e atij personi por si keqbërës dhe më vonë edhe do të bëhet vetë keqbërësi.





Natyrisht se nuk duhet të harrojmë se, të gjitha këto që i përmenda deri më tani, vlejnë edhe për anën tjetër. Çdo gjë miqësore e të sjellshme, të cilën ia thuani apo ia mendoni dikujt tjetër, nënvetëdija juaj e vë në kontekst me juve vetë. Kur e lëvdoni ndokënd, nënvetëdija i thot vetvetes se me këtë ka qenë fjala për ne. Në këtë mënyrë mbretëron gaz e harmoni. Truri juaj shkund përmenjëherë hormone të lumturisë (të ashtuquajtur endorfina) dhe kështu do të jeni më të hareshëm e më të gëzueshëm.


Më lejoni që në kontekst me këtë ta citoj Biblën: “Duaje të afërtin tënd sikur vetveten”. Kjo pra është e vërtetë! Prandaj merrni vendim qysh tani që të mos flisni kurrë më keq për të tjerët e as të mendoni. Mendoni e flisni mbi të tjerët vetëmse mirë. Nëse tani thuani se me personin XY nuk mund të bëhet një gjë e tillë, se ai është njeri i pistë, atëherë mos mendoni asgjë për këtë person dhe përpiquni ta fshini nga memorja, meqë nuk vlen të çahet koka për një njeri të tillë. Megjithatë, do të kishte qenë edhe më mirë nëse ndaj këtij personi silleni në mënyrë më miqësore, meqë kështu jo që i ndihmoni vetes për të pasur por edhe miqësorja do të rrjedhë në ju – lexojeni lidhje me këtë edhe një herë parathënien (nr. 53).


vazhdon

[Norça.li]

vazhdim


Shfrytëzojene këtë ligj kozmik, të cilin ua shpjegova sot, për të mirën tuaj dhe për lumturinë tuaj. Përpiquni t’u jipni të tjerëve më shumë komplimente, t’i lavdëroni më shumë ata, të jeni më i sjellshëm ndaj tyre si edhe të mendoni kështu për ta. Dëshirojini të tjerëve shumë fat, shëndet dhe bekimin e Zotit. Të gjitha këto vetëdija juaj do t’ia referojë vetes suaj. Në këtë mënyrë do t’i mbytni dy miza me një të rënë. Nga njëra anë do t’ju shtohet reputacioni, meqenëse kështu do të piqeni dalëngadalë në një personalitet të vërtetë dhe të vetëdijshëm dhe, nga ana tjetër, personi tjetër do të tregohet edhe më miqësor ndaj jush.





Këtë metodë për thënien e fjalëve të mira mund ta përdorni edhe ndaj personave që nuk i njihni fare. Nëse p.sh. keni ndonjë takim me ndonjë person shumë të rëndësishëm, atëherë duhet te provoni për të menduar p.sh. kështu: “ Këshilluesi Filan Fisteku i bankës është nje njeri shumë i sjellshëm, i ndershëm dhe i gatshëm për ndihmë”. Do të habitene edhe ju vetë se çka do t’ju ndodhë gjat takimit tuaj me këtë person, të cilin e keni takuar për herën e parë në jetën tuaj. Ju dhe pala tjetër do të takoheni me plot sjellje të mira, rrespekt dhe gatishmëri për ndihmë ndaj njëri-tjetrit.

Përmbledhje e shkurtër:
--------------------------
* Nënvetëdija juaj nuk mund ta bëjë dallimin ndërmjet të jashtmes dhe të mbrendshmes.
* Pa marrë parasysh se ç’thuani e ç’mendoni, nënvetëdija juaj këtë ia referon vetëmse vetes suaj.
* Keni kujdes ndaj asaj që e thuani dhe e mendoni. Nëse vajtoni edhe në brendinë tuaj do të ndjeni vajtim e mjerim. Nëse flisni e mendoni mirë ashtu edhe do të ndjeheni përmbrenda.
* Edhe këtu vlen: “Do të korrni atë çka e keni mbjellur!”

fund

[Norça.li]

Parathënie/mesazh
Nr. 54, gusht 2001


Të nderuara lexuese
Të nderuar lexues

A bëni edhe ju pjesë ndër ata njerët, të cilët kohë pas kohe mendojnë në vetvete që dikujt t’i shkojë puna huq sa herë që ata të kishin ndërmarrë diçka? Me këtë nuk mendova në atë që t’i keni dëshiruar dikujt ndonjë të keqe të madhe, porse vetëmse në atë që dikush të mos ketë sukses më të madh në jetë se ju. Të bëhem edhe më i drejtpërdrejtë: “ A jeni shpesh ziliqar ndaj dikujt tjetër?”


Duhet edhe të pranojmë se nuk është fare punë e lehtë për t’ia pranuar ndonjë tjetri lumturinë. Kjo ndikon veçanërisht keq kur kemi të bëjmë me ndonjë person që e njohim shumë bukur si: miqtë, komshitë apo edhe anëtarët e familjes. Është me të vërtetë vështirë për ta përmbajtur veten nga zilia e dashakeqësia kur p.sh. e shohim komshiun tonë me makinën nga prodhimi më i ri duke kaluar përskaj nesh apo kur ndonjë shok a shoqe jona është e popullarizuar dhe gjithmonë i/e rrethuar me plot admirues/e. Menjëherë më pas ia shtrojmë pyetjen vetes” përse të tjerëve u shkon puna aq mbarë e mua jo”?, kështuqë përmenjëherë na kaplon ndjenja e zilisë e pjesërisht edhe ndjenja e zemërimit.


Mirëpo, mu këtu qëndron edhe gabimi, meqenëse kur të mendoni në këtë mënyrë, gjithmonë do të jeni të shtypur kah teposhtëza dhe nuk do të arrini kurr ta arrini tatëpjetëzën. Në maje mund të arrihet vetëmse atëherë kur u dëshirohet fati i mirë edhe të tjerëve. Në këtë rast unë do të shkoj edhe për një shkallë më larg. Shpresoni për tjetrin ashtuqë ai të mund t’i realizojë ëndërrat e veta.


Nëse i dëshironi dikujt fat e lumturi, automatikisht do t’i krijoni vetes një impuls, një aorë të mbrendshme, e cila do të shquhet për lumturi e sukses për ju. Në këtë mënyrë do t’i krijonit vetes një rreth, i cili do t’ju ndihmonte vetë juve për lumturi dhe pasuri. Prandaj, nëse do t’i gëzoheshit fatit të të tjerëve, në këtë mënyrë do të korrni ju vetë lumturi e sukses. Gëzojuni qysh nga tani lumturisë, fatit e suksesit të të tjerëve dhe kështu do të hetoni se te ju vetë do të shtohet suksesi, lumturia, fati...


Dëshiroj që të filloni përmenjëherë me këtë dhe ju dëshiroj thellë nga zemra çdo të mire, lumturi e fat të madh si dhe sukses jashtëzakonisht të madh!


Juaji:
H.-J. S


Në vazhdim:


NGRITJA E VETËDIJES

KËSHTU MUND TA ARRINI QETËSINË HYJNORE

[Norça.li]

NGRITJA E VETËDIJES
******************



KËSHTU MUND TA ARRINI QETËSINË HYJNORE



Tash me siguri do të pyeteni spontanisht: Çka është në të vërtetë qetësia hyjnore? Prandaj është me rëndësi ta dini se Zoti është qendra primare e fuqisë, madje në të gjitha univerzet kozmike si edhe në të gjitha hapësirat kozmike. Qetësia hyjnore është pra qetësia më e lartë (madhe) që do të mund ta arrinim ne. Kjo qetësi nuk ka të bëjë fare me qetësinë që e njohim ne, meqenëse kjo është shumë më e madhe, më e bukur, më e mrekullueshme, më intenzive dhe është e lidhur në mënyrë të mrekullueshme duke e depërtuar harmoninë e pakufizuar. Në këtë mënyrë, qetësia hyjnore është qetësia nga më të lartat (mëdhatë) që mund ta arrijmë në jetën e kësaj toke (bote) dhe nuk mund të krahasohet qetësinë (gjakftohtësinë) apo qëndrimin normal të harmonizuar ndaj jetës.




Natyrisht se qetësia hyjnore nuk ka pamje por është një gjendje, një gjendje e mrekullueshme e pafund, e njëjtë me Samadhi (Nirwana), siç e quajnë indasit. Këto janë momente lumturie që pasojnë njëra pas tjetrës. Kur ta kemi arritur qetësinë hyjnore, kjo qetësi nuk na bën vetëmse të lirë deri në pakufi por edhe të lumtur deri në pakufi. Në këtë rast nuk do të kishte më shqetësime e probleme njerëzore në tokë, në jetën tonë normale, në të cilën gjindemi. Atëherë s’do të ketë më as varfëri as situata të ndera. Në vend të këtyre do të kishte vetëmse begati e pasuri.




Nëse neve vet e bartim në vete qetësinë normale e të thjeshtë, atëherë edhe do ta kishim pasur shumë më lehtë për ta gjetur hyrjen për te suksesi. Mirëpo, në rast se në veten tonë do të kishim (bartnim) qetësinë hyjnore, në atë rast suksesi, ashtu të themi, do të na fluturonte vetvetiu në ne përmes rezultatit, mundësisë, talentit dhe punës sonë. Sa i përket lumturisë puna është pak më ndryshe. Sa më gjat që ta keni në vete qetësinë hyjnore dhe, varësisht sa jeni i parapërgatitur për një gjë të tillë , mund të zgjas një deri në tre muaj, përderisa të jeni në gjendje për ta tërhequr kah vetja lumturinë. Pastaj, thënë shkurt e shqip: „Do të bëheni magnet i lumturisë“.




Megjithatë, qetësia hyjnore iu sjell edhe përparësi të shumta të papagueshme. Kështu pra do të jeni edhe më dinamik në shtim e sipër (të dinamikës), meqenëse jeni edhe më të lumtur. Do të jeni shumë, shumë, shumë më të lumtur se deri më tani. Do të jeni shumë më i qetë(suar).




Kur njeriu është më i qetë, më harmonik dhe më i lumtur, atëherë ai edhe mund të arrij shumë më shumë, meqenëse potenciali i tij mendor nuk e mbush (plotëson) vetëmse një hapësirë të vetme por 100 (njëqind) hapësira të tilla. Në këtë mënyrë do të mund të fitonit potencial jashtëzakonisht të madh mendor.


Në vijim:

ÇELËSI

[Norça.li]

ÇELËSI
--------------




Para pak kohe më kishte pyetur një damë: „Zotëri X, ju keni me të vërtetë të drejtë ma atë që pohoni mbi qetësinë hyjnore, por njeriu ka nevojë edhe për një çelës për të mundur që të depërtojë te ajo qetësi. Si duket ai çelës, i cili të çon te qetësia hyjnore?“. Unë iu përgjigja asaj: „Ka mënyra të shumta për të arritur deri te qetësia hyjnore. Njëra nga këto mënyra është edhe të medituarit e përditshëm – mjafton të meditoni afër gjysëm ore në ditë. Mënyra e dytë është lutja magjike, meqë lutja normale thuajse nuk shkon/dëgjohet fare (për këtë pata folur... më heret).




Mënyra e tretë është kur njeriu i lutet Zotit (pra parimit hyjnor) përmenjëherë lart mbi ne, shumë larg prej nesh me anë të një formule/thirrjeje për ndihmë. Kjo formulë/thirrje për ndihmë nuk guxon të jetë formulë/thirrje urgjente për ndihmë, meqenëse ne nuk gjindemi në situatë aq të palakmuar qëta bëjmë thirrjen urgjente. Ne i lutemi Zotit për ndihmë për hir të dashurisë së Tij dhe ne e lusim Atë për të na dhënë mëshirën e Tij, dhimbsurinë e Tij dhe mirësinë e Tij.




Mënyra e katërt është kur ne nuk lëshojmë nga goja, mendja dhe veprat tona „duha“ të liga. Pra, duke mos folur më asgjë të ligë/keqe dhe negative por vetëmse duke folur për gjëra të mira, të bukura, fisnike, të mrekullueshme etj. Edhe kur doni të shani, megjithëse ndoshta edhe shani me të drejtë për diçka, mos e bëni këtë e mos përdorni kurrsesi fjalë sharëse e ofenduese, meqenëse këto do t’ju kthehen juve (si bumerang) pas një kohe.



ÇARJA E RRUGËS KAH QETËSIA HYJNORE
--------------------------------------------------------



Kujdesuni për atë që të jeni plotësisht të papenguar dhe qëndroni në rehati të plotë. Nëse keni mundësi, dhizeni një qiri nga dylli i bletëve, që qëndron (është si simbol) për hyjnoren dhe, pos kësaj, ndëgjoni edhe muzikë të hijshme (të fisme) klasike. Dëgjoni muzikë nga mjeshtrit e vjetër gjermanë apo europianë. Në vendin e parë qëndron Wolfgang Amedeus Mozarti, në vendin e dytë Bachu, Beethoveni, Franz Listi, Tchaikovsky, Schumann. Ndoshta do të çuditeni dhe me siguri do të dëshironi ta dini se për çfarë arsye po i përmendi këta artistë jashtëzakonisht të njohur e të talentuar. ?!



Fakt është se këta mjeshtër të vjetër kanë shkruar me intuitën më të lartë nën udhëheqjen, gjegjësisht të drejtuarit e drejtëpërdrejtë të paracaktimit hyjnor nga hapësira (e ashtuquajtur) AKASHA, nga atje ku banon Zoti më së forti...Këta mjeshtër të vjetër kanë pasur hyrje/depërtim të drejtëpërdrejtë te meloditë hyjnore dhe meloditë që nuk vdesin kurrë (nuk e humbasin kurrë vlerën e tyre) me ndihmën e të udhëhequrit/drejtuarit të drejtpërdrejtë hyjnor. Pra këta mjeshtër kanë pasur depërtim te muzika sferike (qiellore) origjinale dhe e vërtetë.




Ndër mjeshtrit më të talentuar nga të gjithë këta ka qenë Mozarti. Të gjitha këngët/meloditë e Mozartit – pothujase të gjithat - kanë ardhur drejtëpërsedrejti nga sferat qiellore, pra të gjithat janë muzikë sferike hyjnore. Muzikë kjo më e fismja nga më të fismet.





MUZIKA SI PËRCJELLËSE GJAT RRUGËS...




Çfarë rëndësie ka kjo muzikë sferike, në të cilën Mozarti kishte pasur depërtimin më të madh? Po ta dëgjojmë këtë muzikë, në këtë mënyrë mbi ne hapet një rreze drite, megjithëse këtë, në rastet më të shumta, nuk mund ta shohim me syrin tonë fizik – kjo mund të dëshmohet përmes të ashtuquajturës fotografi aurike (aorike). Kjo rreze drite hapet përmes muzikës sferike hyjnore veçanërisht duke e dëgjuar muzikën e Mozartit. Ndërkaq rrezja e tillë e dritës është një rrymë shëruese.




Rryma shëruese e shëron shpirtin tonë kur ta shfrytëzojmë gjatë të dëgjuarit të muzikës. Edhe mjeshtrit tjerë kanë pasur hyrje/depërtim, por, për fat të keq, vetëmse ndërmjet 10 dhe më së shumti 60% e melodive të tyre. Ndërkaq Wolfgang Amedeus Mozarti ka pasur depërtim të drejtpërdrejtë prej 95-98 % - sikur peri i drejtë prej toke në qiell – te kjo muzikë sferike qielloro-hyjnore. Ndërkaq, muzika e tillë sferike-hyjnore e shëron shpirtin, nëse doni ta bëni një gjë të tillë, nëse e pranoni një gjë të tillë...




KËSHTU MUND TA NGRISNI EDHE MË TEPËR EFEKTIN...
----------------------------------------------------------------------



Ju lutem që të mos pini duhan në atë dhomë, në të cilin dëshironi ta tërhiqni kah vetja rrezen e dritës hyjnore nëpërmjet muzikës. Edhe pijet alkoholike janë tabu, meqenëse alkoholi e mjegullon vetëdijen dhe, në këtë mënyrë, e pengon zhvillimin e mëtutjeshëm mendor, meqenëse me këtë (gjat të dëgjuarit...) arrihet në një hapësirë tjetër, në të cilën njeriu nuk ka pothuajse aspak vetëdije... Pra, kurrfatë duhani a alkoholi.



Në një dhomë/hapësirë të errësuar, në të cilën dëshironi të dëgjoni muzikë, duhet t’i vendosni tre apo shtatë qirinj. Numri tre dhe numri shtatë janë numra shumë të lartë (fortë), të cilët përforcojnë çdo gjë. Përndryshe, nuk ka nevojë të bëni asgjë tjetër pos të dëgjoni muzikë, thënë edhe më mirë, ta shijoni atë dhe ta lëni ta arrij efektin e vet. Kështu, sa më shumë kohë që të kaloni duke dëgjuar aq më shumë edhe do të jeni në gjendje për ta përceptuar një qetësi të thellë të mbrendshme.




Kjo gjë vlen pra vetëmse gjatë të dëgjuarit e muzikës së mjeshtërve të vjetër e nuk vlen në asnjë mënyrë për ndonjë zhanër tjetër të muzikës, meqenëse ajo nuk mund të jet kurrsesi nga sferat hyjnore. Nganjëherë, disa nga elementet (në dukje të parë) të bukura muzikore një mozaik i keq dhe nuk mund t’i përshtaten gjithmonë hyjnores! Në këtë kontekst mund t’ju informoj (të thërrisni në telefon....)... Për të komponuarit e këtyre pjesëve muzikore të përdorura aty, është fjala për ritme të posaçme të muzikës sferike enkas për qetësim nervash, të cilat e përcjellin dëgjuesin në një udhëtim të mrekullueshëm nëpër ëndërra, në përzgjedhjen e të cilave më është dashur afër çerek viti. Por, të vazhdojmë tutje me temën e filluar.




Zhanri i muzikës Rock’n’roll e deri në Techno është nga më të këqiat që ekzistojnë, ajo vjen drejtpërsëdrejti nga kundërpoli hyjnor. Për fat të keq, rinia jonë është bërë fli e kësaj muzike (me gjasa të pakta për të dalur nga kjo, vër. e aut. ), por ju nuk do të duhej assesi të dëgjoni muzikë të tillë!





PËRFORCIMI
--------------------




Efektin e përmendur deri më tani mund ta përforconi, gjat kohës kur jeni duke dëgjuar muzikë të tillë (hyjnore) duke i thënë Mantramet për meditim si në vijim. Mantramin e mëposhtëm, përkundër formulave tjera, duhet ta thuani/shqiptoni vetëmse një herë:




„Na udhëhiq o Zot prej natës në dritë, prej të pavërtetës kah e vërteta, prej vdekjes kah pavdekshmëria!“




Menjëherë pas kësaj i mbyllni sytë dhe meditoni, gjegjësisht shtendosuni (çlodhuni) gjat të dëgjuarit të këtyre ritmeve muzikore afër 30 minuta. Mos mendoni për asgjë tjetër pos të shijuarit dhe kënaqësisë të së dëgjuarit!




Nëse veproni kështu së paku dy-tre herë në javë, kështu do të mund ta arrini qetësinë hyjnore. Do të arrini shumë më shumë se qetësi, madje edhe gjendje të ngjashme me lumturim.


Fund