Intervista e plote
me Goran Stopariq,njeri nder anetaret e njesise se tmerrit Scorpion dhe njeri nga deshmitaret e masakres kunder familjes Bogujevci
CBC News: Goran,me se pari na trego per karrieren tende ne ushtri dhe aksione luftarake?Na trego qe sa kohe ke qene aktiv dhe sa ka zgjatur kjo kohe?
Gorani: Ne menyre aktive kam marre pjese ne luftime qe nga viti 1991 ,qe prej frontit ne Vukovar.U jam bashkangjitur forcave speciale,pra Scorpioneve qe prej vitit 1993 dhe kam qene aktiv atje gjer me renjen e Sllavonise dhe Sremit perendimor nen duar te kroateve.Atehere edhe u tehoqa dhe nuk kam marre pjese me deri ne vitin 1999.
CBC News: A mund te na thuani se si mberritet ne Podujeve me 28 mars te vitit 1999?
Gorani: Bashke edhe me shume kolege te mij ne se pari mberritem ne Prolom Banje ku e kemi pasur bazen,logjistiken per operacione,sepse ishte afer me Podujeven.
Kaluam disa dite aty,nuk na eshte bere e ditur se ku duhet te shkonim ne.E dinim se po shkonim ne Kosove mirepo nuk dinim se ku saktesisht.Edhe kur u afruam me autobus ne kufirin me Kosove ne nuk e dinim se do te ndalemi ne Podujeve.Vetem kur kemi arritur ne Gjavola Varosh neve na eshte thene se po shkojme per Podujeve.Ne kete kohe i tere qyteti kontrollohej nga policia serbe,ne fakt gjysma e Podujeves dhe neve na eshte dhene detyre kontrolli mbi gjysmen tjeter te qytetit te Podujeves.Keshtu e morem vesh se ku ishim te ngarkuar me detyre.
CBC News: Dhe keshtu arritet ne Podujeve.Ne qfare kohe arritet atje?
Gorani: Ishte diku ora 11 e nates dhe ishte shume vone qe te shkonim ne ndonje aksion menjehere.Na eshte thene qe heret ne mengjes kemi per te shkuar ne aksion.
CBC News: A mund te na e pershkruani pak rrugen prej se keni hypur ne autobus gjersa keni mberritur ne shtepine ne Podujeve ku edhe qendruat?
Gorani: Me se pari ne ndaluam tek stacioni i policise ne Podujeve.Nuk ndejtem shume aty,dhe vazhduam kah qendra e qytetit.Ne kishim frike se mos autobusi yne do te diktohet nga aeroplanet e Natos sepse mund te ishim cak i tyre dhe keshtu sa kemi mundur kemi zbritur nga autobuset dhe jemi ndare aty perreth shtepive,ku nuk kishte qene njeri i gjalle perveq policeve serb.Pas nje gjysme ore na eshte thene te shkojme ne nje rruge ku kishin qene policia dhe te shikojme mundesine per te kaluar naten diku aty,dhe ne mengjes te mund te fillonim me operacionin.
Pasi qe gjenim vendin e duhur ku duhej te akomodoheshim atehere mblidheshin komandantet e njesive dhe benin planin per operacionet qe duhej te ndermirreshin te nesermen.
Pasi qe me neve ishin edhe nje numer i madh i veteranev te luftrave ata u mblodhen ne nje njesi .Te tjeret ishin te ardhur rishtazi,dhe as qe kishin dijeni se si duhet te sillej ne luftime ose ne front,dhe me se paku nuk ishin ne dijeni se qfare duhej te benin nese takonin civil.Dhe keshtu vendoseshin me se pari komandantet e ketyre njesive neper shtepi dhe vende te ndryshme pastaj i thirrnin ushtaret qe ishin nen komanden e tyre dhe vendoseshin aty deri te nesermen ne mengjes.
Keshtu qe edhe une bashke me Tomiqin,Nebojsha Sekiqin dhe me dy ushtare tjere te njesise ishim aty afer ndersa pjesa tjeter ishin ne rruge dhe pritnin qe ne ti tharrisnim.
Dhe ashtu duke shikuar perreth shtepive,me ra ne sy ne nje oborr se si njerezit hynin e delnin perjashta,dhe keshtu u afrova aty,per te pare se mos ndonje njesi ishte vendosur ne ate shtepi aty qe edhe ne te shkojme.Kjo ishte ajo qe ndodhi deri ne ate moment.
CBC News: Na trego se qka ndodhi kur ju u afruat te ai oborr aty,dhe qka pate aty?
Gorani: Kur hyra ne oborr,aty veq ishin dy ushtare,dhe nje polic me uniforme te kalter.Policin nuk e njoha dhe nuk fola me te.Hyra ne nje dhome dhe dera e asaj dhome ishte shume afer edhe vendit ku kishte ndodhur edhe kjo masaker.Kur hyra ne kete dhome shihej qarte se banoret sapo kishin lene shtepine e tyre,ndoshta nja 20 a 30 minuta para se te hyja une.Kur dola nga dhoma pashe ne nje oborr aty afer nje grup te civileve shqiptare se si urdheroheshin nga pjestaret e Scorpions.
Ne ate moment njoha Sasha Cvjetanin duke i udhehequr jeta civil.Une njoha poashtu edhe nje pjestar te vogel qe quhej Micko i cili ishte aty.Poashtu njoha edhe Dragan Mediqin,nuk e di a ishte aty edhe Ollujiqi ose edhe njefare Dragani qe eshte mbiemri i tij sepse emrin nuk ia dija.Gjithashtu ishin edhe pjesetar tjere te Scorpionsave qe udheheqnin me keta civil deri te nje gardh me gjemba qe me heret ishte keputur aty ku edhe une shikoja.Pastaj njeri nga pjestaret me te rinj te njesise sone filloi qe ta kontrolloj nje plak i cili ishte me keta femije e gra.Pasi e kontrolloi kete plakun ne nuk e ndaluam mirepo ai kur filloi ti kontrolloi edhe grate dhe vajzat per ti kontrolluar atehere Tomiqi e ndaloj duke i thene: " Djalosh mos i kontrollo grate".Pastaj une me dy pjestare tjere vendosem qe keta civil ti percillnim per ne rruge,mendonim se kjo eshte zgjidhja me e mire pasiqe nuk dinim se si te silleshim dhe qka te benim me keta civil,nuk dinim se ku ti dergonim.Ne dinim se ata duhej te largoheshin nga aty gjithsesi.Duhej te dergoheshin diku,dhe keshtu edhe vendosem qe ti dergojme aty ne nje rruge te vogel ne mes shtepive ,andej ka kishim ardhur edhe ne,pastaj i drejtuam per ne te majte deri tek rruga ku edhe ne i kishim parkuar autobuset.Ne faktikisht edhe i drejtuam andej sepse andej ishin edhe komandantet e rangut me te larte si komandant Boca dhe komandant Dutinac,dhe ata mund ta dinin me mire se qfare te behej dhe ku te dergoheshin keta civil ne keto situata.
Gjeja me e sigurte ishte qe ne te mos marrim pergjegjesi per keta civi dhe gjithashtu mendonim se edhe keta te tjeret do ti drejtojne per dikund sepse dinin te silleshin ne situata te tilla.
Ata nuk shkuan aq larg ,diku nja 50 metra nga aty ku ishim ne.Tomiqi dhe une ne ate moment ishim duke shikuar nje ndertese pertej rruges ku mund te qendronim pasiqe kishim vendosur qe te mos akomodohemi ne asnjeren nga ato shtepi qe ishin aty.Ne kishim vendosur qe mos te rrime ne asnjeren nga ato shtepite rrethoheshin nga nje oborr aty.Ishin ashtu ku mund te shihej shumeqka nga aty.Pasiqe na ishte thene qe duhet te kontrollojme gjysmen e qytetit,ne menduam qe ne anen tjeter nuk do kishte civil edhe pse pergjate rruges shihnim civil me torba ne shpine te frikesuar deri ne zemer qe shikonin vetem per te ikur dikund.
Keshtu na u afrua nje grua e cila mbante dy torba ne duar ne drejtim te djathte aty ku ishim ne duke bertitur: "Une jam serbe,une jam serbe"dhe keshtu ajo kaloj pertej neve.Ne te njejten kohe mu ne mesin e grupit te civileve shqiptare dikush bertiti nga policet ose ushtaret nuk mund ta dija pasiqe aty ka pasur edhe shume pjestar te njesise speciale antiterroriste (SAJ),Scorpionet dhe PJP, duke thene: "Kush i qiti keta njerez jashte?Ktheni ne shtepite e tyre brenda.Neser kur te fillojme ,fillojme qkado qe te behet ,le te behet."
Duke u kthyer keta civil une kam pare kur ate plakun e ndane nga grate dhe femijet dhe menjehere e rrethuan pjestaret e Scorpions,dhe te SAJ-it.Pastaj grate dhe femijet prape ecnin prane neve aty pergjate asaj rruge qe ishte si tunel ne mes dy shtepive dhe arriten ne oborrin e shtepise.
Tomiqi dhe une nuk reagum asgje pasiqe nuk ishim te rrezikuar asgje.Mua e as Tomiqit nuk na shkonte mendja se duhet vrare keta civil.Pas perafersisht nje minuti ne degjuam te shtena ne ate oborr.Ata vetem i kishin afruar tek muri dhe kishin shtene ne ta.Sigurisht kishin degjuar ate kur ka thene se pse po i qitni jashte ,futni brenda dhe qaka eshte per tu bere le te behet e keta me siguri e kane marre kete si urdher per tu vrare keta civil.
Keshtu ne fillim degjova qe ne ta ka shtene vetem njeri nga pjestaret sepse ashtu dihej nga krismat.Pas nje 50 ose 60 sekondave ateher ketyre te shtenave iu bashkohen edhe disa tjere.Dihej nga krismat e shumte.Ende vazhdonin krismat dhe une vrapova ne oborr,dhe menjehere e mora vesh se qka kishte ndodhur aty.Bera edhe disa hapa dhe pashe anen e majte te oborrit pasiqe ajo pjese e rruges ne mes shtepive ishte vetem 4 metra.Ne ate moment me ndaloi shoku im Tomiqi i cili me tha: "mos u be budalla,mos i felliq duarte."
Ai mendonte qe edhe une do ti bashkangjitesha egzekutimit te atyre civileve,ai ende ma mbante doren time,dhe ne ate moment erdhen Dabiqi dhe Smiliqi ku kishin qendruar aty larte ku kishin qene disa shkalle dhe si duket nga aty e kishin pare tere ngjarjen e pushkatimit.Ata dolen te paret dhe pa e folur asnje fjale te vetme,dhe u shihej ne fytyre se diqka ishte shume keq.Pas tyre erdhen Cvjetani ,Kulja ose Mediqi,Dragan Borojeviqi dhe pas tyre doli edhe Demiroviqi.Nuk mund ta shihja qarte se a ishin duke i nderruar karikatoret keta te fundit qe delnin mirepo mua ashtu mu duk.Ata ecnin ne drejtim te rruges dhe keshtu edhe une e Tomiqi shkuam pas tyre.Pas neve ende vinin nje numer i madh i pjestareve te Scorpionsave qe dilnin nga shtepija mirepo une me nuk i vura re.
Pas kesaj njeri komandant i kesaj njesie ,Olujiqi ishte ne panik iu tha ushtareve te vet te rreshtohen.Edhe ne u rreshtuam ashtu vetvetiu.
Pastaj u paraqit nje ushtare i SAJ-it ,mendoj qe e kishte emrin Vuk dhe menjehere vrapoj per ne oborr dhe pashe kur doli me nje femije vajze para duarve dhe e vendosi aty ne rruge para nesh.Dhe poashtu nje kolege tjeter deshi te shkoj mirepo e ndaluam duke i thene: "Mos shko ,ske se qka te shohesh atje."Pastaj ai na pyeti: "Ju nuk i keni vrare te gjithe apo?" pastaj ai ia ktheu :"Po te gjithe jane te vrare".
Pastaj arriti dr.Dragani per tia japur ndihmen e pare.Aty u mbledhen edhe Boca dhe Dutinac,aty ishim edhe ne nje pjese e pjestareve.Boca nuk foli asgje,ndersa ky ushtari Vuk bertiste me mllef: " juve duhet vrare te gjitheve",nuk e kishte mendjen te ndonje person i caktuar mirepo te tere grupi yne i Scorpioneve.
I shikoja fytyrat e atyre qe i kishin vrare keta civil dhe nuk mund te isha indiferent ndaj tyre.Bile isha edhe i frikesuar ,sepse te vriten femijet,kjo nuk eshte e njerezishme.
Pas kesaj Dutinaci dha urdher qe te afrohen autobuset dhe ne te hipnim ne autobus.Pasi hypem ne autobus ,autobusi nuk u nis menjehere,me siguri derisa ta perfundojne biseden Dutinaci me Bocen.Brenda ne autobus te gjithe reaguam e me se shumti Gjukiqi.Ai ishte ulur afer shoferit aty dhe bertiste:" Qfare idioteve,edhe ne kemi mundur ta bejme nje gje te tille.Edhe une i kam tre femije ne shtepi.Si te behet kjo.Idiotat."
Dragan Mediqi qe ishte i ulur dy karrike pas meje u ngrit dhe tha:" Une i vrava ata,Gjukiq ,dhe qka tash.Mbylle gojen"ia ktheu Gjukiqit.
Gjukiqi edhe nuk beri ze me,nuk tha asnje fjale.Pastaj Nebojsha u ngrit dhe filloi edhe ai te bertiste dhe ne nje moment mu kthye edhe mua pasiqe une e kisha thirreur ne telefon dhe e kisha lutur qe ti bashkangjitej njesise se Scorpioneve duke me thene: "A eshte kjo ajo per te cilen me ke thirrur,per te vrare femije?Kjo mund te ndodh vetem ketu.Qka eshte kjo?"
Pas kesaj autobusi u nis dhe ne mberritem ne Prolom Banja.30 deri ne 40 % e te gjithe atyre pjestareve menjehere kerkuan qe te laeshojne njesin dhe te shkojne ne shtepite e tyre pasiqe nuk donin qe dikush te mendonte qe keta pjestare te kishin marre pjese ne vrasjet e femijeve.
Pastaj foli Boca duke na thene qe shiqoni,kjo eshte lufte dhe njerezit vdesin.Ai me siguri e dinte se kush kishte marr pjese ne kete vrasje dhe u mundonte disi ti qetesonte gjakrat ne mesin tone sidomos te atyre qe kerkonin te shkonin ne shtepi.
Qdonjeri ishte i shqetesuar,te frikesuar,dhe e tere kjo situate dhe ky shqetesim ishte sepse ishin vrare femijet dhe grate,te gjithe ndiheshin njesoj,bile edhe Cvjetani qe ishte fshehur diku ne mes te rreshtit edhe pse ishte i gjate dhe e shihja,ishte i skuqur disi ne fytyre dhe ndjehej i shqetesuar.Ishte e qarte se askush nga ne nuk mund te behej indiferent per ate qe kishte ndodhur.Bile edhe pas tri ditesh ishte shqetesimi i njejte.
CBC News: A e keni pare ju Dejan Demiroviqin duke dale nga oborri ku u be masakra?
Gorani: Natyrisht,ai doli bashke me tre te tjere,e percjella ate.E pashe te dilte Demiroviqin,ai e la ate grupi qe ishte me ta,duke shkuar pas Dabiqit,Similiqit dhe Tomiqit dhe une shkova pas tij.Ai ishte ne ate grup,dhe ai doli bashke me ta,dhe me vone ne tregimet qe fliteshin ne Prolom Banja emri i tij flitej shume.Edhe me teper ai bashke me Cvjetaninndejten bashke ne nje dhome hoteli pasiqe ne ndejtem edhe disa dite aty ne Prolom Banja,edhe pse kurre me pare ata te dy nuk e kishin ndare dhomen bashke,mirepo pas ketij rasti rrinin bashke.
CBC News: Qka mendoni se ndodhi aty ne kopsht,oborrin ku u vrane civilet?
Gorani: Ne deshmine time qe kam dhene dhe ne tregimet qe thuheshin me pastaj ne Prolom Banja nga te tjeret eshte e sigurte qe Mediqi ishte i pari qe shtiu ne civil,dhe pastaj keta tre idiotet tjere iu bashkangjiten ne pushkatimin e atyre.
Duket qarte se te vrasesh nje grup te madh te njerezve nga te cilet shpetojne 4 ose 5,kjo tregon se keta keso lloj vrasje kane kryer edhe me heret me siguri.
Dihet qe te gjithe keta,perveq Draganit,vlaut te Bocas qe nuk ka pasur ndonje problem me pare me drejtesin dhe gjygjesine,keta tre te tjeret kane pasur problem me ligjin edhe me heret.Ne rastin e Borojeviqit,ai ka qene edhe me pare i akuzuar per vrasjet ndaj civileve kroat ne Kroaci,ne ish republiken serbe te Krajines,mirepo kane qene gjygjet aq te pafuqishme saqe nese ne nje seance nuk ka shkuar vezhguesi nderkombtare ne gjygj atehere i akuzuari eshte liruar.Eshte e ditur se ky ka vrare edhe nje numer te madh te femrave ne Sllavonine perendimore.Pra fakti eshte se keta kane qene te rryer,te pergatitur per kete pune,sepse i kishin bere edhe me heret vrasje te njejta,dhe ne rastet tjera nuk ka shpetuar askush per te deshmuar.
Nese ne keta civil do te kishte shtene dikush tjeter i papervoje qe mezi mbante pushken atehere do te kishin shpetuar me shume civil.
CBC News: Dhe per tjetrin pjestare,per Dejan Demiroviqin cila ishte e kaluara e tij,qka dinit per te?
Gorani: Per te paren here Dejanin e kam njohur kur ishim duke shkuar me autobus nga Sidi te shtepia e Bocas(komandanti) ku duhej te merrnim edhe pjestare tjere qe iu bashkangjiten njesise sone.Nga shtepia Boca doli bashke me Cvjetanin dhe Dejanin dhe na i prezentoi neve si luftetare me pervoje te madhe.
Nga uniformat e tyre sepse ne keto uniforma mbanin disa butone,nga qendrimi i tyre dhe menyra se si rrinin dihej e qarte se jane ushtare me eksperience neper luftera te ndryshme.
Sa i perket Dragani,kam ditur me shume per te,e di qe ka qene edhe me pare i denuar per vrasje te civileve dhe ka qene ca kohe edhe ne burg per keto vrasje.Borojeviqin e kam njohur edhe me heret sepse edhe ai ka pasur pervoje ne luftime dhe ishte ushtare per nje kohe.Ne anen tjeter,per Demiroviqin nuk kam pasuaredhe aq shume dijeni per te perveq asaj qe ai me vone na tregoi vet,dhe njerezit qe ai i njihte ne Novi Sad ishin njerez te nentokes kriminale,keshtu qe edhe mund te supozonim se edhe ai i takonte kesaj pjese.
Cvjetani kishte qene ne nje njesi elite ne Krajinen e Kninit ku komandant kishin pasur Kapetan Draganin.
CBC News: Kur thuani ushtare me pervoje te madhe ose polic me pervoje te madhe qka mendoni ne kete?
Gorani: Paj nga menyra se silleshin ata.Ata perbenin nje personalitet tamam ushtarak me pervoje,qe me siguri kishin marre pjese ne shume aksione luftarake edhe me pare,mirepo mendja e tyre e prishur nuk kishte te beje me ate disiplinen dhe pervojen ushtarake qe kishin.
CBC News: Pse mendoni se keta 4 pjestare i pushkatuan civilet ne oborr (kopsht).Cili ishte motivi i tyre?
Gorani: Sipas mendimit tim,arsyeja e vetme per ti vrare ata civil ishte pse ishin ata shqiptare,keshtu mendonte mendja e tyre e prishur.Ata do te ishin vrare edhe po te kishin qene civil kroat ose civil boshnjak gjithsesi.Mirepo eshte e sigurte se ata u vrane vetem pse nuk ishin serb.
CBC News: Ata thane qe "neser do te merremi me ta,neser do ti kthejme prapa,neser do te shohim",a mendoni qe nese te gjithe civilet nuk duhej ta leshonin Podijeven dhe keshtu ju te nesermen do te benit me shume vrasje?
Gorani: Po,ndoshata nese civilet do te kishin shkuar ne ndonje vend per tu fshehur ose ne mal,ata do te kishin mbaetur me pak ne qytet,mirepo gjithmone eshte kjo fjale "ndoshta".
Nje eshte e sigurte sepse do kishin ndoshur edhe me shume vrasje nese ne do kishim filluar te nesermen me pastrimin e qytetit.Ka qene praktike e operacioneve te spastrimit ku ne keto operacione do te hidhej eksploziv,do te hidheshin granata neper dhoma te shtepive,granatat neper shtepi dhe ndertesa do te hudheshin gjithsesi nese do shihnim ndonje lloj rezistence ,e lere mos te flasim nese ndonjeri nga pjestaret tone do te vritej atehere bilanci do te ishte edhe me katastrofal,pra do te behejhakmarrje.Ne qdo rast do te kishte pasur me shume viktima te vrara.Gjithsesi,nuk mund te them se do te kishte pasur edhe femije te vrare mirepo gjithsesi njerezit do te vriteshin.
Njesia Scorpione i kishte 4 vite qe po pushonte nga lufterat dhe per keto 4 vite kjo njesi ishte e pergatitur per te bere gjakderdhje te madhe.
CBC News: Kur keni mberritur ne Podujeve ate nate ju na thate qe keni pare shume ushtare dhe njerez qe ishin me eksperience dhe pak edhe te krisur nga mendja.Cila ishte ndjenja juaj per ata?A keni menduar se diqka e keqe mund te ndodh,se keta njerez ishin jashte kontrollit te tyre?
Gorani: Une i kam permendur tek oficeri yne,te komandanti se duhet pare disa procedura dhe te vihen ne rend disa procedura.
Une i pata then qe duhet te behet nje seleksionim me i mire sepse pritnim edhe autobus tjere te vinin me ushtare te njesise sone,dhe se ne mesin tone kishte edhe asi pjestareve qe merrnin narkotike dhe kishte edhe asi qe nuk kishin pervoje ne luftime.Ai ma ktheu: " Mos u be i qmendur,nuk mund ti kthejme keta pjestare ne shtepi,neve na duhen trupa,a nuk e sheh qe Nato-ja po bombardon,dikush duhet te vdes gjithsesi"
S`pata asgje tjeter qfare ti them atij.Nuk e kisha gajlen time pasiqe une me Tomiqin gjithmone i kemi zgjedhur vet njerezit qe duhej te ishin me ne ,diku prej 25 deri 30 pjestare.Dhe kujdeseshim qe ne grupin tone mos te marrim njerez sikurse ne njesite tjera si Olujiqi ose Berka,dhe nuk doja qe me vone te marre persiper ndonje gje te padeshiruar qe mund te ndodhte.Ne i zdhedhnim me te miret.Dhe me vone kur shkuam ne Kosove ne treguam veten qe ishim ushtare te denje,sepse kjo u tregua edhe me vone ,edhe kur jam plagosur.Ndersa pergjegjesit kryesor per ate qe kishte ndodhur ishin Boca dhe Dutinaci pasiqe ata nuk kishin zgjedhur njerez te denje.
Edhe sot e kam te veshtire te kuptoj,ti vendosesh pjestare ne njesite elite te MUP-it qe ishin te varur nga droga kjo nuk ishte e mire,kjo nuk ishte jrenaria e MUP-it qe kishte pasur dikur.
CBC News: Aty jashte oborrit(kopshtit) ishte vrare edhe nje grua.A e keni pare ose keni degjuar me shume per kete vrasje?
Gorani: Per kete kam degjuar kur kemi mberritur ne Prolom Banja,kishte qene Dragan Borojeviqi ,ai e kishte terhequr zvarre ate grua dhe e kishte futur ne nje dhome,ne dhomen ku une kisha hyre me heret per te kontrolluar.Aty ky e kishte kontrolluar ate dhe i kishte marre disa para nga ajo.Kete storje e kam degjuar ne Prolom Banje duke folur ata qe edhe e kishin pare ,kishin qene deshmitar aty.
CBC News: Qka tjeter keni mesuar kur jeni kthyer ne Prolom Banje,qka flisnin te tjeret per kete ngjarjen mbi vrasjen e civileve?
Gorani: Kur kemi mberritur ne Prolom Banje pothuajse ata te katertit qe i kishin vrare keta civil e kishin pranuar nje gje te tille para pjestareve tjere.Edhe Borojeviqi kishte thene se edhe ai kishte shtene ne ta,mirepo pas nje viti ai thoshte se nuk ka te beje asgje me kete pune,qe bile as nuk i ka pare duke i vrare.Sa i perket Cvjetanit jam takuar me te njehere rastesisht ne Sid ne nje vend ulur afer tavolines sime aty,ia njoha zerin dhe e pashe e pastaj ai erdhi dhe u ul ne tavolinen time.Ishte pak i dehur ne ate qast dhe me tha" Jaran ,po me duket se do te bjere Millosheviqi".Kjo ishte koha para zgjedhjeve ne Serbi.Pastaj me tha:" Siq duket do ta kaloj nje kohe ne burg per ata siptari(shqiptaret)".Ia ktheva : "Nuk e di se qka te te them".
Ai si dukej rrefehej te para meje.Demiroviqi ishte me perfidi nder te gjithe keta ,ai gjithmone shkonte te shtepia e Boces,perderisa i mori parate nga Boca per te ikur per ne Kanada.Demiroviqi nuk kishte pranuar asgje nga kjo ngjarje edhe pse e dime qe ai kishte vrare keta bashke me ata tre tjeret.
Kur kemi leshuar Kosoven Cvjetani nuk deshi te vije me neve,ndersa Demiroviqi dhe Borojeviqi bashke edhe me Olijiqin qendruan ne Kosove.Ka pasur nje numer te madh qe dhane dorheqje ne Prolom Banje,nje autobus i tere pjestaresh.Ne nuk donim as te rrinim me keta qe i kishin bere keto.Shumica nga ne kishim ndjenja ,nuk donim te na shihte dikush me ta qe kishin vrare femije dhe gra,bile edhe e fejuara ime ishte ndare nga une pikerishte per kete shkak,per shkakun e Cvjetanit dhe Demiroviqit.Si mund te rrinim dhe ti shihnim keta njerez kur menjehere se i shihnim na shkonte mendja te femijet dhe grate qe i vrane ,e keta ishin personat qe kishin shtene ne ata.Nuk mund te uleshim as ne kafene bashke me ta.Si mund te festonim ditlindje dhe ti therrisnim keta ne ditlindje.Thjeshte me nje fjale keta kishin humbur kualitetin e te qenit normal dhe qe mund te flisje me ta si me njerez normal.
CBC News: Te kthehemi pak me perpara edhe njehere tek vrasja ne oborr,a keni dyshime ne Demiroviqin qe ka shtene ose nuk ka shtene ne keta civil?
Gorani: Une nuk kam mundur ta shoh plotesisht se qka ishte duke bere ky,sepse ata dilnin njeri pas tjetrit te katertit.I fundit qe Demiroviqi.Tre te paret i kam pare duke i nderruar karikatoret duke dalur nga ai vend ku i kishin vrare keta,ndersa edhe Demiroviqin e kam pare mirepo nuk mund te them qe as se ka nderruar e as qe e ka nderruar karikatorin sepse nuk mund te shihej qarte.Nje e di 1000 perqind qe edhe Demiroviqi ka shtene ne ta,mirepo gjykata nuk po e merr kete si deshmi .Per mua Demiroviqi do te mbetet gjithmone njeriu i cili i vrau ata femije dhe gra.
CBC News: A mendoni qe Boca ia dha parate per te ikur?
Gorani: Jam i sigurte per kete.Para se te filloi gjykimi ne Prokuple,une prisja nje njeri te vije te me marr ne Ruma,qe te me dergoj ne Prokuplje mirepo qe te ishte i sigurte ai,sepse nuk doja ti sjellja ndonje telashe per te me sjellur mua deri atje i thashe te me dergoj ne Sid,qe pastaj une te marr trenin dhe ai te me priste atje.Sidoqofte me vone me telefonoi njeri nga vellezerit e Bocas,dhe me pyeti se ku jam ,i thashe qe jam ne Ruma ,ai me tha mire sepse Boca ishte ne Strenoc ku edhe ishte duke me pritur.Strenoci nga Ruma ishte diku 5 kilometra larg.
Keshtu shkova atje ne ate farmen e tij ne Strenoc dhe ku ishte edhe vellai i tij Gulja qe jetonte me prinderit.Ne kete kohe une shkova bashke edhe me nje kineze i cili poashtu duhej te me dergonte te ai.Menjehere qe Boca u paraqit aty para neve ai filloi ta sulmoj kinezin sepse ky kinezi bashke me Cvjetanin kishin marre rreth 10,000 marka gjermane per ta eliminuar nje njeri ne Mal te Zi mirepo Cvjetani ishin zbuluar me heret per kete plan dhe Cvjetani ishte ne burg per kete.Ata skishin mberritur ta vrasin njeriun keshtu qe i kishin hargjuar parate dhe nuk e kishin vrare njeriun.Sjelljet e tyre kishin bere qe te dyshoj policia dhe i kishin futur te dyte ne burg per 6 muaj.Ne nderkohe kishte filluar gjykimi tjeter per Kosoven dhe Cvjetanin e kan transferuar menjehere ne burgun e Prokupljes.
Ti kthehem temes,Boca e sulmoi kinezin dhe i bertiste:" Ti idiot ,per shkakun tend ai eshte ne burg,po te mos ishe ti ai do te ishte bashke me Demiroviqin ketu."
Pra kur tha keshtu u pa qe ai kishte planifikuar te gjitha keto,edhe largimin e ketyre dyve nga vendi.Dhe mu kthye mua:" Dhe ti jaran ,e din fort mire se tradhtari nuk mund ta mbaje koken shume me vete shume gjate."
CBC News: A e keni pare me Demiroviqin para se te shkoj ne Kanade?
Gorani: Po,e kam pare ne Novi Sad.Isha me te fejuaren time ne ate kohe kur e pashe.Isha duke shkuar ne nje lokal bashke me te fejuaren time kur e pashe ate,ishte bashke edhe me Cvjetanin,dhe e dija se jane te arrestuar per krimin ne Podujeve dhe ju afrova te tavolina e tyre.Ata me pyeten se si e kam doren,pasiqe isha plagosur me heret,dhe une i pyeta se kur jane kiruar nga paraburgimi dhe me treguan edhe se si jane liruar nga akuzat.Atyre iu ishte thene:" Mos mbani gajle,vetem nenshkruani ketu,ata jane vetem siptari(shqiptare).Eshte vetem per procedure."Ja keshtu i`u kishin thene dhe i kishin liruar nga akuzat.
Kjo e tera kishta ndodhur para se te vije ne pushtet qeverija e re,Millosheviqi ishte ende ne fuqi.Ata me trguan edhe per sjelljet e metejme te Bocas( Boca kishte nofken mirepo quhej Sllobodan Mediq komandanti i tyre dhe njekohesisht vellau i njerit qe kishte gjuajtur i pari ne femije dhe grate ne Podujeve Dragan Mediqit),se si ishte munduar ti sakrifikoj keta per ti vene ne burg ne menyre qe ta shpetoj vellaun e tij Draganin.
Kjo kishte qene hera e fundit qe i kam pare ata.Nuk i kam pyetur edhe shume sepse po ti pyesja ata do te me tregonin per gjithqka mirepo nuk munda te qendroj me me ta sepse Tanja(e fejuara ime) u ngrit dhe nuk deshi me te rrijme.Kur dolem perjashta pasi e mori vesh se kush ishin keta te dy Tanja me tha:" Une nuk dua te rri me keta.A jane keta qe kane shtene ne femije dhe gra?",Kjo poashtu e pat thirrur edhe Bocen dhe i pat thene te mos me therras me kurr ne telefon.Tanja i kishte kuptuar te gjitha qe kishin ndodhur ne Podujeve pasi ishin kthyer ate nate grupi i pjestareve ne Prolom Banja.Kur e kishte marre vesh me kishte thirrur dhe me kishte thene:"Pse po rri ende me ata vrases?".
Ajo ishte me te vertete e hidheruar per kete gje dhe une e solla ne pozicion ku ajo pinte kafe bashke me mua dhe me keta vrasesit e atehere ajo u qmend krejt dhe u larguam,se perndryshe do te kisha mundur te mesoj edhe shume gjera nga ata te dy aty ne kafene.Kjo kishte qene hera e fundit qe e pashe Demiroviqin.
CBC News: Si vendoset ta tregoni te verteten dhe te deshmoni?Si kontaktuat me Natasha Kandiqin?
Gorani: Para 6 muajsh flisja me nje shok i cili e njihte Natashea Kandiqin dhe kishte nje lidhje me te per disa pune te ndryshme.Pasi i tregova shokut tim se qka me brente ,ai me tha se gjeja me e mire qe duhet te beja ishte te tregoja te verteten ne dhomen e gjygjit,mirepo me sugjeroi qe para kesaj te kontaktoja me fondin per te drejten humanitare ,ne veqanti me Natasha Kandiq.
Ne ate kohe Natashen e konsideronim njejte sikur edhe Karla del Ponten,benim edhe shaka disi.Keshtu e quanin ata qe mendoni se jane kinse patriot serb.I thashe atij shokut nese e ka numrin e saj te tel.dhe ai e kishte.E kishte thirrur mirepo ajo kishte qene ne Nju Jork qe kishte shkuar per disa pune te saj dhe menjehere qe ishte kthyer nga Nju jorku ne aeroport pas nje muaji ishte kthyer dhe me thirri menjehere ne telefon dhe u takuam ne nje lokal aty.Ia shpjegova te gjitha nga fillimi deri ne fund pasi fitova edhe besimin tek ajo.Pasi qe me pare ne gjygjin qe ishte mbajtur kunder ketyre te njejteve une kisha qene deshmitare i mbrojtjes dhe ata ishin liruar pas deshmise sime ,tash une merrja rolin e deshmitarit te prokurorise dhe ishte problem sepse mund te me therriste si deshmitar edhe avokatet e ketyre te akuzuareve gje qe smund ta beja pasiqe isha deshmitar i mbojtur nga ana e prokurorise.Natasha brengosej per sigurine time mirepo i thashe qe une mundem vet te kujdesem.Ajo kishte kontaktuar ambasaden amerikane per te me siguruar mua si deshmitare,mirepo kishte lindur edhe nje problem.Nuk dihej perfundimi i ketij gjygji pasiqe edhe une vet mund te hyja ne listen e te akuzuarve per kete rast pasiqe kam pasur poziten si oficer i nje grupi te kesaj njesie Scorpion.Mirepo ne fund vendosem qe te shkojme ne gjygj.
CBC News: Mirepo kur keni shkuar diten e pare ne gjygj keni thene qe jeni i semure dhe e keni leshuar sallen.Pse?
Gorani: Sepse pata folur me Bocan dhe sepse perjashta ishte vetura e tij dhe kishte edhe shume njerez te tij aty perreth dhe menjehere qe jam afruar afer tyre ata jane larguar nga une,sepse dyshonin ne mua.Kur jam ngjitur lart me ka ndaluar Boca dhe me ka thene qe nuk duhet te tregosh te verteten ,dhe se nese eshte nevoja do te me jipte para.Une nuk mund te pranoja qe edhe njehere te deshmoja rrejshem.Une kisha vendosur qe vetem te verteten ta tregoj nese ne gjygj sdo te mundja atehere ne ndonje TV do te rrefehesha.Edhe per me shume nuk mund te deshmoja rrejshem shkaku i Natasha Kandiq,sepse une e thirra i pari ate per ti thene se do te deshmoje te verteten.Dhe nese deshmoja rrejshem atehere une sdo te dalloja asgje nga keta qe i kishin bere keto vrasje.
E luta Natasha Kandiqin qe te me mundesoj percjelljen e policise deri pertej Sllavije,dhe pastaj do te mund te kujdesesha vet per veten time,mirepo kjo ne ate moment nuk kishte qene e mundur te behej,dhe mendoja menjehere pasi te deshmoj ,keta do te me kidnaponin dhe nuk do dihej qdo te behej me mua,keshtu qe e lashe te deshmoja kur jeta ime te ishte pak me e sigurte dhe per kete shkak edhe u shtira si i semure ate dite dhe nuk deshmova.Nese do te kisha pasur daljen nga salla andej ku dilnin edhe gjygjtaret dhe jo andej ku dilnin te gjith ateher une do ndihesha me i sigurte dhe do te deshmoja,mirepo pasi e dija se edhe une duhej te dilja andej kah dilnin te gjithe dhe e dija se perjashta ishin duke me pritur,atehere nuk deshmova.
Kur dola nga gjygji pashe Bocan me Manojlloviqin ne xhipin(JEEP) e tyre duke folur.mirepo ai nuk e kishte pritur qe une te dal aq shpejt nga salla e gjygjit,keshtu qe nuk me verejten hiq.
Keshtu qe u perzieva bashke me dy police qe ishin aty afer dhe pastaj kalova para tyre dhe mora drejtimin per ne stacionin e tramvajit,dhe kur u afrova dhe hyra ne tollovine me njerez aty e dita se tash jam i sigurte.Pastaj eca edhe pak dhe prape jam kthyer te shoh se a jane ende aty ata sepse nuk e dinin qe une kam dal jashte.Pas kesaaj kam shkuar tek Fondi Humanitar dhe kam pritur Natashen deri sa ka ardhur.Ajo ne nderkohe kishte thirrur nga gjygji ne zyren e saj ne tel. per te mesuar se a isha aty,dhe menjehere ja kishte marre mendja se pse une ika ashtu nga gjygji.Une mund te deshmoja dhe te vdisja ndoshta menjehere nga ata,une mund te deshmoja te kunderten,te genjeja gje te cilen nuk e doja ,dhe mendova se eshte me mire edhe te deshmoje kur te jem me i sigurte.
CBC News: Dhe si menduan te te ndihmojne Shtetet e Bashkuara ty?Qka do te bejne ata per ty?
Gorani: Nuk e di.Me paten thene ne fillim qe nese ke ndonje te aferm tendin ne Amerike eshte shume e lehte te te transferojme menjehere atje,mirepo masi nuk ke atehere eshte me veshtire dhe ata do ti mbulonin shpenzimet.Mirepo krejt familjaret e mi jane ketu.Prinderit e mi jetojne ne Republika Srbska,ne Bosnje pra.
CBC News: Qka do te beni tash?
Gorani: Nuk e di.Me eshte siguruar nje lloj mbrojtjeje nga policia tash ne kohezgjatje prej 2 muajsh,pasi qe ligji nuk lejon me shume.Pas kesaj me duhet te mendoj per kete.Nuk e di.
CBC News: A keni frike?
Gorani: Jo ,vetem qe e kam hequr nje barre nga kraherori im.Nuk ka vend per frike ketu.Tere jeten time kam vuajtur vetem kur kam bere ndonje budallallek,dhe kurre kur kam bere diqka te mbare.
CBC News: Dhe qka u be me te fejuaren tende?
Gorani: Nuk e di.Me duket qe Natashe ka folur me te,mendoj qe ajo tash e din tere tregimin mbi kete pune.Ajo jeton ne Novi Sad,dhe kam dashur ta mbaje ate larg nga keto marrezira qe ndodhen.
CBC News: Si reaguat kur degjuat se disa nga femijet qe u masakruan aty ne kopsht,oborr kishin mbijetuar?
Gorani: Une pashe njerin nga femijet kur ai ushtari,Vuku,e solli aty te plagosur,ndersa per te tjeret mora vesh me vone qe kane mbijetuar.Siq e dini une kam qene ne spitalin e Prishtines dhe kam qendruar 5 dite aty pasi qe isha plagosur dhe me pas ne Beograd kam vazhduar sherimin.Dhe pergjate tere kesaj kohe me mua ishte dr.Dragani pikerisht ai qe i`u kishte dhene ndihmen e pare atyre femijeve aty.Ai me kishte njohtuar se kane shpetuar edhe disa femije te tjere dhe se gjinden dikund ne shtetet perendimore.
CBC News: Kur ke qene ne spitalin e Prishtines ne ate kohe a ishin edhe femijet ne spital ne te njejten kohe?
Gorani: Po,por qka eshte me rendesi eshte qe keta te spitalit e paten rezervuar nje reparte vetem per neve qe ishim si njesi me speciale dhe nuk na lejohej qe te shkonim ne repartet ku ishin policia e rregullt.Ishte repart vetem per ne.Edhe pse e dija se jane aty diku ne spital ,nuk ishte e ndershme qe te vizitoheshin nga une ,sepse une isha njeri nder ata pjestaret qe iu kishin vrare familjet atyre.Ndoshta po ti vizitoja kjo do te dukej se mos une po shkoj te perfundoj punen me ta perfundimisht,pasi ata ishin deshmitar.Sdo te mund ti vizitoja sepse sdo ishte e moralshme.
CBC News: Kur perfunduat deshmine tuaj diten tjeter,dhe u kthyet ne ate dhomen,ku ishin edhe keta femijet qe deshmuan ,ai pate ata,a te thane ndonje gje?
Gorani: Se pari ata me mbajten ndaras mua me ata.Une u ula ne nje qoshe aty ndeersa ata ne qoshen tjeter perballe.Nje polic me heret me mori shkrepsen per te ndezur nje cigare dhe harroi te ma kthej,dhe une desha ta ndezi nje cigare mirepo nuk gjeja shkrepsen dhe duke me pare njeri nga shqiptaret ,ai me i vjetri duke verejtur se skam shkrepse erdhi dhe me ndezi cigaren.Ne nderkohe ai me i vogli fliste me ata tjeret per ate qfare kisha deshmuar une,e verejta sepse nganjehere me shiqonin per disa sekonda.
Dhe derisa behesha gati te shkoj njeri nga ata u ngrit dhe me dha doren.Nga turpi nuk munda as ta shikoj ne sy,ne njeren ane ndihesha i lumtur pasiqe deshmova,dhe nga ana tjeter ndihesha i turperueshem pasiqe keta kishin humbur familjen e tere,dhe kjo ndjenje me shterngonte ne zemer.Vetem e shikova njehere shpej dhe nuk munda me as ta shihja ne sy.Perderisa ata ishin duke u nisur per te shkuar e pyeten edhe njeher Natashen per mua se a isha i sigurte dhe se a ishte jeta ime ne rrezik.
CBC News: Goran,pse e bete nje gje te tille?Pse e treguat te verteten tani?
Gorani: Shume gjera kane ndikuar ne vendimin tim per te deshmuar te verteten.Nuk e kam bere per tu hakmerr per diqka ,nuk kam pasur arsye.Me se pari ata me detyruanheren e pare te deshmije para nje viti rrejshem dhe turpshem te genjej.Kjo eshte arsyeja e pare .
Ndersa arsyeja e dyte pse kam deshmuar eshte Tanja,ish e fejuara ime.Dhe arsyeja e trete eshte per vetveten time.Mendoj qe bera gjene e duhur,edhe pse e dija qe nuk kisha siguri.Mirepo jam i bindur qe pas nje kohe mendja e njerezve ketu do te ndryshoje.Gjermanet prezervuan nje te treten e e te gjitha kishave te rrenuara ne Berlin dhe ne nje pllake te vendosur ne te kishin shkruajtur:"Kjo eshte qe te sigurohemi se nuk do te harrojme kurre dhe se nje gje e tille nuk do te ndodh kurre me".Dhe pse nuk duhet ta bejme ne serbet te njejten gje,.Ne i vrame ata.
Dhe edhe ne duhet te ngrisim nje monument per nderin e tyre dhe qe te na rikujtohen sa here ta shohim ate moment dhe te sigurohemi se nje gje e tille nuk do te perseritet me kurre.
-----------------
perktheu per F.SH.-Fattlumi
-----------------
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga fattlumi : 08-02-2010 mė 10:49
Fattlumi zoti te shperblefte per kete qe po e bene po ta kishin bere kete gazetaret dhe mediat (ME HERET)kete shume me mire do ti kishim punet sepse kriminelet serbe te shumte po shetiten te lire e viktima te shumta te pafajshme ne mesin e tyre edhe femije te shumte shkuan ne moshen me te re e edhe ata qe kan mbetur ne Kosove jetimet invalidet te pastrehet kan mbetur si eshte me se keqi se nuk kane perkrahje nga shteti zyrtaret e pangopur qe tha dite me pare i madhi shkrimtari Rexhep HOXHA ,nuk kan tjeter ne trurin e tyre vetem pasurimin per vete dhe familjet e tyre e per te tjeret ndonje solidar por edhe ata kohen e fundit si duket e kane shternguar doren apo edhe kriza globale po e bene te veten
Saranda tash jeton ne Manchester dhe ka kryer shkollen e arteve te bukura "Manchester Metropolitan University"ne drejtimin e skulptures.
Eshte edhe njera nder kryesueset e fondit humanitar "Manchester Aid to Kosovo"ku mbledh ndihma humanitare per ti derguar femijeve ne Kosove.
Ekspozita me rrėfime rrėqethėse Bogujevci II
Galeria ishte ndryshe kėtė tė enjte. Po bėheshin pėrgatitjet pėr ekspozitėn Bogujevci -Histori vizuale. Me kujdes paraqitej rruga dhe peripecitė e familjes Bogujevci, humbjet dhe vuajtjet nga lufta deri mė sot.
Aty nuk ishte e gjithė familja, ngaqė shumica kishin humbur jetėn nė luftė, mirėpo aty ishin artistėt: Saranda, Jehona dhe Fatos Bogujevci, tė mbijetuarit e kėsaj familjeje nga masakra e bėrė nga serbėt. Artistėt, me shumė kujdes, kishin vendosur fotografitė e familjarėve tė humbur nga mė i vjetri deri tek fėmija mė i vogėl. Pėrveē kėsaj, kishte edhe video, pėrshkrime tė atyre momenteve tė rėnda, e nė njė hapėsirė ishte vendosur dhoma e ditės, e cila ishte e dekoruar nė tėrėsi, sigurisht ashtu siē ka qenė para masakrės.
Pėr tė folur para medieve nė konferencėn e mbajtur, tė enjten, ishin tre artistėt si dhe kuratori i ekspozitės James Walmsley.
Saranda Bogujevci tha qė kjo ekspozitė tregon ngjarjen e familjes Bogujevci dhe Duriqi mė 28 mars 1999, pikėrisht nė masakrėn e Podujevės. Nė kėtė masakėr prej 21 personave vetėm 5 kanė shpėtuar, ne tė tre dhe dy tjerė. Ne kemi humbur tetė anėtarė tė familjes, ndėrsa njė mik i joni Enver Duriqi, ka humbur shtatė anėtarė, theksoi Bogujevci.
Ajo shtoi qė kjo ekspozitė tregon atė pjesė tė luftės. Mirėpo, edhe pas luftės kanė ndodhur ngjarje tjera, kėtu pėrfshihen dy gjykime nė Beograd, ku tė dėnuar mbetėn pesė persona, pėr kėtė ngjarje, mirėpo ajo beson qė ka ende tė tjerė qė duhet tė pėrgjigjen pėr krimet e tyre dhe shtoi se lufta e familjes pėr drejtėsi ende vazhdon.
Ekspozita nuk flet vetėm pėr kėtė familje, ndonėse nė qendėr ka vuajtjet e saj, por edhe pėr shumė familje nė Kosovė dhe ky ėshtė qėllimi edhe sipas Bogujevcit.
Mė e mira ėshtė qė kėta artistė, kėta tė mbijetuar, ballafaqohen me tė kaluarėn. Ata historinė e tyre, do ta dėrgojnė edhe nė Beograd. Pas Prishtinės, vitin e ardhshėm, ekspozita do tė shkojė edhe nė Beograd dhe nė Sarajevė, pastaj edhe nė vende tjera.
Saranda Bogujevci nuk mundi tė komentojė gjatė, se si mund tė pritet kjo ekspozitė dhe gjithė kėto pamje nga audienca nė Serbi, mirėpo, ajo mendon qė do tė ketė komente tė pėrziera. Ka shumė njerėz qė ende nuk e pranojnė qė ka ndodhur lufta nė Kosovė, do tė jetė interesant pėrballja e tyre me tregimin tonė, por tė shohim pas hapjes sė ekspozitės atje se si do tė pritet, tha ajo.
Kuratori i ekspozitės James Walmsley tha se kėtė familje e ka takuar qė gjashtė vite. Ai po ashtu theksoi faktin qė ka qenė kurator edhe i njė ekspozite tjetėr, ku pjesėmarrės ishin artistėt kosovarė. Ndėrkohė pėr kėtė ekspozitė, pas takimit tonė, kemi biseduar pėr idenė qė tė krijojmė njė ekspozitė nė lidhje me tregimin e familjes Bogujevci dhe e bėmė, tha Walmsley.
Ekspozita do tė hapet sot (e premte) nė orėn 19:00, nė Galerinė e Arteve tė Kosovės, ndėrsa do tė qėndrojė e hapur deri mė 14 nėntor.
Mirėpo, aktivitetet tė cilat janė vazhdimėsi e ekspozitės nuk do tė ndalen. Mė 17 tetor, nė orėn 20:00, nė teatrin Dodona do tė jepet shfaqja, Lugina e vuajtjeve tė saj nė regji tė Zana Hoxha-Krasniqit.
Aktivitetet vazhdojnė me programin edukativ, ku dy ditė nė javė fėmijėt do tė mund tė bėhen pjesė e punėtorisė, e cila do ti njoftojė mė shumė mbi kėtė ngjarje si dhe shumė tjera gjatė luftės.
Me 2 nėntor vazhdon forumi me temėn Rėndėsia e gjykimeve dhe dokumentimi i ngjarjeve qė kanė ndodhur gjatė luftės nė Kosovė. Pjesa tjetėr e ekspozitės ėshtė dhoma interaktive, ku njerėzit qė vijnė ta vizitojnė ekspozitėn mund ti lėnė komentet e tyre, ndėrsa ata tė cilėt kanė humbur anėtarėt e tyre gjatė luftės, mund ti sjellin fotografitė dhe ti bashkohen kėsaj ekspozite.
Gazeta Express
-----------------------------------
Njė ditė para hapjes sė ekspozitės, Fatos, Jehona dhe Saranda Bogujevci po pėrfundonin detajet e fundit tė asaj qė prej sonte (e premte), pėr mė shumė se dy javė, do tė shpaloset nė katin e dytė tė Galerisė sė Arteve tė Kosovės. Megjithatė, Saranda lė punėt mėnjanė pėr tė treguar atė ēfarė fsheh ekspozita e tyre.
Tregon ngjarjen e familjes Bogujevci mė 28 mars tė vitit 1999, nė Podujevė, ku nga 21 persona jemi ne tė tre tė cilėt kemi shpėtuar. Gjithashtu janė edhe Liria dhe Genci, vėllai dhe motra e Jehonės dhe e Fatosit. Ne kemi humbur 8 anėtarė tė familjes, ndėrsa njė mik i yni, Enver Duriqi, ka humbur 7 anėtarė, tregon Saranda. Nė gjithė katin e dytė tė Galerisė sė Arteve kanė zėnė vend tė gjitha kujtimet e familjes Bogujevci. Aty gjendet komplet dhoma e ditės, ku ka qėndruar familja deri nė ekzekutim, mė pas fotografitė e tyre nė njė hapėsirė tjetėr e deri tek dy krevate spitalesh ku Fatosi, Saranda dhe Jehona janė trajtuar mizorisht pas shpėtimit nga vrasja.
Sipas autorėve tė ekspozitės, krejt kjo histori vizuale synon qė tė njoftojė publikun lokal dhe atė ndėrkombėtar me realitetin e pėrvojės sė familjes si individė dhe si artistė.
Duam tė paraqesim vizualisht atė qė na ėshtė marrė dhe qė e kemi humbur, si dhe pėrpjekjet nė kėrkim tė drejtėsisė, ka thėnė Bogujevci. Tutje, sipas saj, ekspozita tregon njė pjesė tė rrugėtimit tė tyre qė nga koha e paraluftės, rrėfimin e familjeve nė Kosovė pėr luftėn. Autorėt kanė kėrkuar qė secili vizitor i ekspozitės qė ka dikė tė humbur gjatė luftės tė sjellė njė fotografi tė atij personi. E, krejt kjo ekspozitė pritet qė nė vitin e ardhshėm tė hapet nė Beograd e mė pas nė Angli.
Saranda Bogujevci nuk ka dashur tė komentojė pėr mėnyrėn se si mund tė pritet ekspozita nė Beograd, porse ka thėnė se pret tė ketė komente tė ndryshme, pasi qė shumė njerėz atje ende nuk e pranojnė se ka ndodhur lufta nė Kosovė.
Do tė jetė interesant pėrballja e tyre me tregimin tonė, por duhet tė presim derisa tė bėhet hapja e ekspozitės atje, ka thėnė Bogujevci. Ekspozita do tė hapet sonte (e premte) nė orėn 19:00.
Fotolegjenda: Dhoma e ditės ku ka qėndruar familja Bugujevci deri nė ekzekutim ėshtė zhvendosur tėrėsisht nė Galerinė e Arteve
Koha.net
http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...51587007_n.jpg
http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...15105863_n.jpg
http://a4.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...17155119_n.jpg
Keshtu dukej Saranda ne qershor 1999,ne spitalin e Prishtines ku u gjet nga ushtaraket britanik dhe u transferua per sherim ne Mancester te Anglise per trajtim dhe sherim.
http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphot...91417337_n.jpg
Per me shume foto nga ekspozita shiqo linkun
http://www.facebook.com/photo.php?fb...type=1&theater
p.s.Nese me premton koha se shpejti do i beje upload dokumentarit te vetem lidhur me kete masaker,prodhim i BBC-se
Fattlumi
mos ndalo te publikosh keto fakte te tmershme edhe pse kalojne vitet ; mos u ndal dhe duhen treguar dhe ritreguar jo vetem popullit dardan shqiptar po edhe per ne shqiptaret ne shqiperi edhe per gjithe boten;
nje cudi e madhe me acaron ;
pse kaq pak e kane vizituar temen tende ?
pse kaq pak interes ?
a nuk duhej te vershonin anetaret e forumit duke e vizituar dhe postuar ne kete teme>?
kush do me thoje pse ndodh kjo ?
20 vite burg nuk eshte asgje kunder atyre serbeve te cilet eshte turp ti quash qenie njerezore ;
populli serb duhet te gjykohet dhe denohet per masakrat qe kane ndodhur ne dardani , e theksoj populli serb .
Saranda Bogujevci,beteja e saj per rehabilitim fizik nga plaget,rehabilitimi i saj edhe me i veshtire psiqik,beteja e saj me kriminelet ne gjygjin e Beogradit.
Te gjitha keto ne kete dokumentar per here te pare publikisht ne ndonje portal videosh,poashtu edhe ne ndonje portal shqiptar.
Dokumentari eshte realizuar nga BBC me heret.
Krijoni Kontakt