Close
Faqja 30 prej 65 FillimFillim ... 20282930313240 ... FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 291 deri 300 prej 650
  1. #291
    Kurre me,ne kete FORUM Maska e woodstock
    Anëtarësuar
    13-04-2004
    Postime
    560
    Citim Postuar më parë nga PLAKU Lexo Postimin
    Written by Erion Habilaj Sunday, 04 April 2010 18:10

    10 misteret që mori me vete Enver Hoxha
    Njeriu më i pushtetshëm i Shqipërisë në shekullin e kaluar është sot pjesë e rubrikës “Sekretet e njerëzve të vdekur”. Enver Hoxha është njeriu i cili në historinë e Shqipërisë ka marrë me vete shumë mistere, jo vetëm si drejtues i një sistemi i cili kishte në thelb të fshihte të vërtetën por dhe si një diktator i famshëm në periudhën që drejtoi vendin. Misteret e Hoxhës fillojnë që në rininë e hershme të tij ku edhe sot nuk njihet aktiviteti, shkollimi dhe formimi intelektual. Askush nuk thotë dot me siguri nga erdhi dhe si arriti të mbante nën urdhra një popull që historikisht njihej për kryeneçësi ndaj udhëheqësve. Misteret vijojnë me marrjen e PKSH-së, marrjen e pushtetit, afrimin me Lindjen, eliminimin e kundërshtarëve dhe aleatëve të tij, prishjen e marrëdhënieve me aleatët më të mëdhenj të Shqipërisë, Rusinë dhe Kinën, planet kundër tij nga anglo-amerikanët për ta rrëzuar dhe deri në fund te “heqja qafe” e Mehmet Shehut dhe Kadri Hazbiut. Edhe momenti i fundit i jetës së tij është i mbushur me mistere, sëmundjet e tij kurrë nuk u bënë publike, po ashtu vdekja u arrit të mbahej e fshehtë për dy ditë. Më 11 prill bëhen 25 vjet që Enver Hoxha ka ndërruar jetë, por thuajse është bërë shumë pak për të zbuluar misteret e tij. “Tirana Observer” boton sot dhjetë mistere, të cilat në shkrimet e ardhshme do të jenë objekt studimi më i thelluar për të zbardhur jetën e njeriut më të përfolur të Shqipërisë. Enver Hoxha është ndër të paktët, që kundërshtarët e donin nga frika dhe të vetët e donin nga mallëngjimi. Sistemi që ai instaloi në Shqipëri me gjithë përparësitë dhe mangësitë që ka, kurrë nuk mund të hiqet nga memoria historike e vendit. Çdo fakt i ri që del për diktatorin komunist, aq më shumë rrit pikëpyetjet për të kaluarën e tij. Në këto 20 vjet janë thënë e stërthënë një pafundësi faktesh për të, por askush nuk ka marrë përsipër të bëjë një biografi të tij, jo vetëm për ndjesitë që ai shkakton në popull, por dhe për faktin se do duhet një punë voluminoze nga historianë seriozë për të nxjerrë në dritë anët e errëta të Enver Hoxhës.

    1. Mosha e rinisë së Enver Hoxhës edhe sot ka pikëpyetje të mëdha. Ish-diktatori komunist, në kujtimet e tij e kalon periudhën e rinisë si revolucionar, por kurrë nuk jepen përmasat reale të aktivitetit. Pse nuk e shau kurrë pushtetin e Mbretit Zog?
    Ish-diktatori komunist është padyshim njeriu që ka marrë me vete në botën e përtejme më shumë mister se çdokush tjetër që ka drejtuar këtë vend. Misteri i parë, që edhe në ditët e sotme ka të bëjë me rininë e tij, shkollimin dhe aktivitetin në Francë. Pjesa e errët e jetës së ish-udhëheqësit komunist, Enver Hoxha, ajo që ka të bëjë pikërisht me vitet e rinisë së tij, është formësuar në kujtimet e tij dhe në tekstet e pafundme të biografëve të tij, si kohë aktiviteti revolucionar, pa marrë asnjëherë përmasat e saj reale dhe të vërteta. Aktiviteti i djaloshit Enver Hoxha, sidomos në periudhën 1927-¬1939, ngec në arkiva, si edhe kuptohet hija e 50 vjetëve të regjimit të tij, ka bërë këtu punën e saj. Aktiviteti "revolucionar" i djaloshit Hoxha, në këto vite, ka të bëjë me qëndrimin e tij në Korçë (1927-¬1930), "studimet" në Montpelje (1930-¬1934), jetesa në Paris (1934-¬1935), detyra e diplomatit në Bruksel (1935¬-1936) dhe ardhjen në liceun e Korçës, në kohën kur këtu kish filluar përhapja e propagandës bolshevike dhe kërkohej që të kontrollohej nga shërbimi sekret. Në misteret e shumta që mbulojnë jetën e ish-diktatorit komunist, është ajo që Enver Hoxha kurrë nuk e shau shërbimin sekret të Mbretit Zog, ndonëse nuk la qelizë të këtij regjimi pa sharë e mallkuar. Së dyti, asnjëherë Hoxha në kujtimet e tij kilometrike dhe as biografët e tij të shumtë, nuk japin sqarime pse shefi i mëvonshëm i komunistëve nuk kreu sipas ligjit, shërbimin e detyrueshëm ushtarak.

    2. Një nga misteret e mëdha të Enver Hoxhës është padyshim dhe ardhja e tij në krye të Partisë Komuniste më 8 nëntor 1941. Në mbledhje ai nuk u caktua të ishte drejtues, ndërkohë që më parë del si lider i komunistëve, cili ishte ndikimi i jugosllavëve në ngritjen e tij?
    Mbledhja për formimin e PKSH filloi në mbrëmjen e 8 nëntorit 1941 dhe aty erdhën përfaqësuesit e tre grupeve. Nga Grupi i Korçës ishte Koço Tashko, Pilo Peristeri, Koçi Xoxe dhe Sotir Vullkani. Nga Grupi i Shkodrës ishin Qemal Stafa, Vasil Shanto, Kristo Themelko dhe Tuk Jakova. Kurse nga Grupi i të Rinjve ishin Sadik Premtja, Anastas Lula, Ramadan Çitaku dhe Sinan Hasani. Po kështu aty ishin prezent dhe Miladin Popoviç e Dushan Mugosha, për të cilët të tre grupet kishin rënë dakord që të ishin si ndërmjetës dhe t'i ndihmonin për punët procedurale. Në mbledhje, ishte Koçi Xoxe ai që mori në dorë frenat e partisë, por me vonë kjo gjë u kalua në hije dhe drejtimin e PKSH-së e merr Enver Hoxha, i cili e drejton deri në prill të vitit 1985.

    3. Vrasja e Qemal Stafës është një pjesë e errët e historisë së Enver Hoxhës. Edhe pse ish-sekretari i Rinisë Komuniste u vra nga pushtuesit enigmë, kanë ngelur arsyet e urdhrit ndaj ti për të shkuar në Vlorë në 5 maj të vitit 1942.
    Në datën 4 maj 1942, Qemal Stafës iu caktua një detyrë nga udhëheqësi i PKSH-së, Enver Hoxha, për të shkuar në qytetin e Vlorës. Qemali, duke qenë në ilegalitet të plotë, strehohej në një shtëpi tiranase, e cila nuk bënte pjesë te shtëpitë e dyshuara për strehim komunistësh. Vendndodhjen e tij në atë shtëpi e dinin shumë pak veta, midis tyre dhe Enver Hoxha. Asnjëherë nuk ka dalë me siguri nëse ishte një kurth prezenca e Qemal Stafës në atë shtëpi, apo ishte thjesht një rastësi. Megjithatë, gjatë periudhës së komunizmit nuk është folur shumë me këtë temë pasi ishte e ndaluar nga diktatura. Mos hapja e diskutimeve gjatë asaj kohe për vrasjen e Qemal Stafës, ka bërë që pas viteve '90 të diskutohet që vrasja e tij të ketë ardhur si pasojë e ndonjë drejtuesi të lartë të Partisë Komuniste të asaj kohe, që ishte në dijeni të vendndodhjes së tij. Por të gjitha këto dyshime nuk janë zbardhur ende, megjithëse shpeshherë të njohurit apo personat që kanë qenë dëshmitarë të asaj kohe, kanë hedhur idenë duke e argumentuar me dokumente faktin se Qemal Stafa mund të jetë spiunuar. Fakt është që djali 21-vjeçar nuk arriti të realizonte dot dëshirat dhe synimet që ai kishte.

    4. Marrja e pushtetit dhe nisja e spastrimeve politike, çfarë ndikimi kishin jugosllavët dhe rusët në vendimmarrjen e Hoxhës, pse i prishi marrëdhëniet me Titon dhe çfarë synonte me refuzimin e planit Marshall?
    Enver Hoxha ashtu dhe si Stalini njihet në histori si diktator që ka eliminuar me radhë bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë. Qysh nga vitet e Luftës, Hoxha nisi procesin e spastrimeve. Akuzat e para vijnë për Qemal Stafës, vdekja e të cilit edhe në ditët e sotme është e mistershme. Kulmi është dënimi i Koçi Xoxes, apo dhe vetëvrasja e Nako Spiru. Në vitin 1948 Hoxha prishi marrëdhëniet me një nga aleatët e tij të ngushtë, që drejtonte Jugosllavinë, Jisif Tito. Një vit përpara kësaj, Enver Hoxha kishte refuzuar të merrte pjesë në planin Marshall. Fakti që Hoxha refuzoi planin Marshall erdhi dhe për faktin se do të cenohej ndjeshëm marrëdhënia me Stalinin, që aso kohe ishte aleati më i ngushtë i Shqipërisë dhe i vetë pushtetit komunist. Plani Marshall, si një plan për rimëkëmbjen e ekonomisë, nëse do të pranohej nga Shqipëria, do të sillte një sërë përparimesh në vend. Edhe sot kanë mbetur mister bisedat e Hoxhës me Stalinin për të refuzuar propozimin amerikan.

    5. Arsyet e eliminimit të disa figurave kryesore që ishin bashkëpunëtorë të tij si Koçi Xoxe dhe të tjerë, janë padyshim sekrete që Enver Hoxha i ka marrë në varr. Cilat janë taktikat e tij për të mbajtur dhe konsoliduar pushtetin? Si u përball me tentativat për ta rrëzuar nga pushteti, çfarë qëndrimi mbajti me diversantët?
    Misterin për dënimin e Koçi Xoxes, fare mirë e zbardh dëshmia e Prokurorit të Përgjithshëm të asaj kohe, Bedri Spahiut. Ashtu siç deklaron vetë Spahiu, ai u detyrua që të deklaronte se Koçi Xoxe ishte fajtor. Duhet thënë që pendimi i Bedri Spahiut bëhet më i besueshëm kur kujton që këta të dy kishin marrëdhënie jo fort të ngrohta. Me vdekjen e tij, Koçi Xoxe mori dhe shumë mistere. Ishte apo jo agjent i jugosllavëve? Kishte plane për rrëzimin e Enver Hoxhës, donte apo një rilidhje me shtetin fqinj, këto e të tjera mistere mbulohen me trupin tij. Gjatë gjithë periudhës që Enver Hoxha ishte gjallë, deri në vitin 1985 propagandoi me të madhe që Koçi Xoxe e kishte tradhtuar atë vetë, por edhe atdheun, duke punuar për armiqtë më të mëdhenj, siç i cilësonte Enver Hoxha, jugosllavët. A ishte Koçi Xoxe agjent i jugosllaveve, pse e dënoi Enveri me një motivacion të tillë absurd po t'u referohesh rrethanave të kohës? Në kohën e Luftës, Shqipëria kishte marrëdhënie shumë të mira me shtetin jugosllav. Kjo erdhi për një sërë arsyesh, por sidomos për faktin që kishin një qëllim të përbashkët, atë të luftimit të armikut nazi-fashist, i cili kishte marrë me dhunë territorin e dy vendeve, por edhe bashkimi drejt një ideali siç ishte komunizmi. Me mbarimin e Luftës edhe marrëdhëniet midis këtyre dy vendeve filluan të ftoheshin. Kështu, në vitin 1948 vjen dhe divorci i një marrëdhënieje disavjeçare. Por këtë zhvillim do të vinin dhe viktimat e para pas saj. Kështu Koçi Xoxe, i cili kishte qenë në marrëdhënie mjaft të mira me jugosllavët, u etiketua nga Enver Hoxha dhe klika e tij drejtuese, si një agjent me rrezikshmëri të lartë dhe një devijant i asaj që quhej "vija e Partisë". Goditjen më të madhe ndaj ushtarakëve të lartë, Enver Hoxha e filloi në prag të Kongresit të Parë të PKSH-së. Asokohe dhe më pas, gjatë vitit 1949, Enver Hoxha goditi bashkëpunëtorin e tij më të afërt gjeneral-leitenant, Koçi Xoxen. Me 1949 Shtetet e Bashkuara dhe organizata të zbulimit britanik ishin duke punuar me Mbretin Zog. Ata rekrutuan refugjatë shqiptarë dhe emigrantë nga Egjipti, Italia, dhe Greqia, ata që ishin trajnuar në Qipro, Maltë dhe Republika Federale e Gjermanisë dhe ata të infiltruar në Shqipëri. Njësitet guerile hynë në Shqipëri në vitin 1950 dhe 1952, por ata u vranë apo u kapën nga forcat e sigurimit shqiptar. Kim Philby, agjent i dyfishtë sovjetik, duke punuar si një oficer ndërlidhës në mes të shërbimit të zbulimit britanik dhe Shtetet e Bashkuara, Central Intelligence Agency, ka zbuluar detajet e planit të infiltrimit në Moskë, si dhe mënyrën se si Enver Hoxha arriti të mbante pushtetin.

    6. Pse i prishi Shqipëria marrëdhëniet me Jugosllavinë, Rusinë dhe më pas me Kinën, çfarë qëllimi kishte Enveri me izolimin e vendit, pse nuk kërkoi aleatë të rinj në vendet komuniste?
    Padyshim që në listën e gjatë të mistereve të cilat Enver Hoxha i ka marrë në botën e përtejme janë dhe arsyet e prishjes së marrëdhënieve të Shqipërisë me tre vende ish-komuniste siç ishte Jugosllavia, Bashkimi Sovjetik dhe Kina. Pas prishjes së marrëdhënieve me Jugosllavët, Enver Hoxha, një dekadë e gjysmë më vonë u prish dhe me rusët, të cilët sipas tij kishin shkelur vijën marksiste-leniniste dhe nuk përfaqësonin më as idealet e Stalinit. Kjo padyshim mbetet objektiv studimi për historianë të ndryshëm, pasi është e pamundur që të gjesh një arsye të vërtetë përse Hoxha largohet nga aleati i tij më i madh qysh prej ardhjes në pushtet. Pas BS, Enver Hoxha afrohet me Kinën, e cila po e ndihmonte mjaftueshëm ekonomikisht vendin tonë. Mirëpo dhe kjo marrëdhënie do të pësonte krisje në mënyrë të pashpjegueshme. Politika e Shqipërisë ishte një gërshetim i maoizmit dhe respektit për Stalinin, busti i të cilit ishte karakteristikë në çdo qendër të qyteteve dhe fshatrave të Shqipërisë. Por, pavarësisht borxhit ekonomik të Shqipërisë ndaj Kinës, i cili zinte një pjese të madhe të mallrave të importuara në vend, që nga letrat higjienike, e deri tek traktorët, sloganet që vlerësonin miqësinë Shqipëri-Kinë, shiheshin shumë rrallë. Thuhej se Hoxha nuk ishte i kënaqur me pajtimin e Kinës me Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Në vend gjendeshin shumë pak këshilltarë kinezë. Ata të gjithë mbanin veshje perëndimore. Në historiografinë e Shqipërisë, prishja e marrëdhënieve të Shqipërisë me tre aleatë të rëndësishëm të saj, është ende e pazbardhur dhe do të duhet ende një kohë e gjatë për ta zbardhur.
    7. Si ruhej Enver Hoxha, çfarë të vërtete ka lidhur me sozitë e tij dhe kush ishin ata që Hoxha i shikonte realisht si armiq të tij?
    Ka patur apo jo sozi Enver Hoxha? Pyetja që ka munduar prej kohësh shqiptarët, ka marrë përgjigje nga me të ndryshmet. Por në vend që të sqaronin, ato e kanë dendësuar edhe me tepër mjegullën rreth temës intriguese. Vetëm tashmë, pas 18 vitesh pas vdekjes së njeriut që udhëhoqi me dorë të hekurt Shqipërinë, një dëshmitar pranon të flasë. Është rrëfimi i njërit prej njerëzve të sigurimit të afërt të jetës së Hoxhës, ai që duket se ka shkundur pluhurin që mund të varroste përfundimisht enigmën e madhe. Historia e tij dhe e sozive të Hoxhës, është e thjeshtë. Enver Hoxha jo vetëm ka patur dytës, por njerëzit në një rol të tillë, mësohet të kenë qenë plot katër. Për sigurimin e jetës së Enver Hoxhës, në udhëtimet jashtë Tiranës, sidomos gjatë pushimeve në malin e "Dajtit", në vilat e plazhit të Durrësit, në Vlorë, Pogradec ose vizita të ndryshme të vendit, mobilizohej Drejtoria e dytë ose drejtoria e "sigurimit të Udhëheqjes", Garda dhe grupi i sigurimit të afërt. Byroja Politike kishte hartuar një rregullore të posaçme, e cila detyronte të gjitha Degët e Punëve të Brendshme në rrethet ku do të kalonte autokolona, të qëndronin në gatishmëri numër një, 24 orë përpara dhe për disa orë me pas, bllokohej qarkullimi i automjeteve në rruge. Të gjithë shqiptarëve, që kanë jetuar në atë kohë në qendrat e banimit pranë rrugëve nacionale, i ka rënë rasti të paktën që një herë në jetë të jetojnë këtë skenë: "Një autokolonë me 4-5 makina lëvizte me shpejtësi, por pa zhurme, pa sirena e drita të ndezura. Në mes të tyre, zakonisht qëndronte një limuzinë e zezë, e ndryshme nga benz-at e zinj të udhëheqësve të tjerë komunistë. Një grumbull i tillë makinash luksoze ishte një ngjarje e jashtëzakonshme për rrugët e vendit, ku nuk lejoheshin makinat private. Kjo autokolone, që ishte më e gjatë se e udhëheqësve të tjerë, ishte shenja më e mirë se në të po udhëtonte Enver Hoxha. Ajo që është e vërtetë në të gjithë këtë histori, është fakti se sozitë e tij, më së shumti ishin manekinë, pra njerëz që mbanin veshur brenda makinës gjatë udhëtimit, vetëm rrobat e tij. Halim Zano, Axhem Abazi, Kadri Bregu e Qazim Malaj nuk kane "luajtur" kurrë Enver Hoxhën jashtë hapësirës së brendshme të "Mercedezit" të zi. Megjithëse askush nuk e pranon këtë fakt zyrtarisht, ai ruhet ende, madje me fanatizëm, si një nga shumë enigmat që kanë shoqëruar regjimin komunist në Shqipëri. Por, për të kuptuar më së miri detyrën specifike ekstra të katër sozive të diktatorit, mjafton të përmendet një fakt i panjohur: Megjithëse ata kanë siguruar në 46 vjet pa ndërprerje jetën e Hoxhës, në dhjetëra e qindra dalje të tij në publik, portreti i tyre nuk figuron në asnjë prej mijëra fotografive të publikuara të ish kreut të shtetit. Madje as në njërën nga fotot e albumit të madh e luksoz të botuar me rastin e 80 vjetorit të lindjes së Enverit.

    8. Ka pas një plan të CIA-së për të eliminuar Enver Hoxhën? Pse Mehmet Shehu ishte i preferuari i amerikanëve, kur ndërkohë ishte krahu i djathtë i Hoxhës?
    Ai që hedh dritë më shumë mbi enigmën e ekzistencës së një komploti në fund të viteve '40 dhe fillim të viteve '50, kundër qeverisë komuniste në Shqipëri, është Nikolas Beathels. I cili, në librin e tij "Tradhtia e madhe",- bazuar në të dhënat e dokumenteve autentike arkivorë të shërbimeve sekrete britanike dhe amerikane,- shkruan: "Qeveritë amerikane dhe britanike, kishin miratuar në parim një operacion të fshehtë me synimin për të shkëputur një vend të Evropës Lindore nga blloku socialist. Për shumë arsye, për realizimin e këtij objektivi, ishte zgjedhur Shqipëria. Ky ishte vendi me i vogël dhe me i dobëti në radhën e vendeve të tjera socialiste. Ne jug kufizohej nga Greqia, aleate e Britanisë së Madhe dhe SHBA. Teknikisht, Greqia, në bazë të ligjit mbretëror të Luftës së II Botërore, e konsideronte Shqipërinë shtet armik dhe i kishte shpallur asaj luftë (një vendim që formalisht është ende në fuqi?!). Në veri dhe në Lindje kufizohet nga Jugosllavia. Sipas ekspertëve, Marshalli Tito, pas prishjes me bllokun socialist, do mbante një qëndrim neutral për çfarëdolloj ndryshimi që mund të ndodhte në Tiranë. Në këto rrethana, Shqipëria dukej e izoluar dhe me mundësi të mira për t'u penetruar nga ajri dhe nga deti, prej ishullit të Maltës". Sipas Bethelit, "anglezet dhe amerikanet mbanin kontakte të vazhdueshme me grupet e emigrantëve shqiptarë, të gjithë fraksionet e të cilëve filluan të bashkonin përpjekjet e tyre për çështjen e kundërrevolucionit". Në këtë kohë, në Itali ndodheshin 750 emigrantë, ndërsa në Greqi, 800 shqiptarë të arratisur. "Për të ndihmuar në riorganizimin e emigracionit shqiptar, qeveria angleze dërgoi në Romë lordin Xhulian Emer". Zv/ Ministri i Luftës në qeverinë e Londrës, pas eksperiencës gjatë luftës në përbërje të misioneve angleze në territorin tonë, konsiderohej si njohës i mirë i Shqipërisë. Britania vuri në dispozicion të përgatitjes se grupeve desantë, ishullin e Maltës, e cila "ishte një baze e avancuar dhe terren i përshtatshëm për imbarkimet e nevojshme dhe futjen e agjenturave përmes detit dhe ajrit në Shqipëri". Oficerët britanikë Maikell Bruke dhe David Smajli, u morën me përgatitjen speciale të trupave desantë. Një grup në përbërjen e të cilit bënte pjese edhe gruaja e Smajlit, Moy, e cila jepte mësimet e shifrimit të radiokomunikimit.
    Ndërsa amerikanët, morën përsipër pjesën më të madhe të mbështetjes financiare dhe logjistike të operacioneve ushtarake. Si bazë prapavije dhe depo materialesh, ata vunë në dispozicion aeroportin e Mhelus në Libi. Gjate 5 viteve, për përgatitjen dhe realizimin e operacioneve desantë për rrëzimin e qeverisë komuniste të Hoxhës, anglo- amerikanet angazhuan rreth 100 vetë. Sipas ish-Drejtorit të CIA-s, Eilliam Colby, "operacioni dështoi, sepse autoritetet shqiptare, kishin infiltruar në organizatat e emigrantëve dhe lokalizonin vendndodhjen e shumicës së grupeve pothuajse që në kohën kur ata zbarkonin nga deti ose hidheshin me parashutë". Tradhtia e Filbit nuk ishte e vetmja shenjë e rrjedhjes së sekretit rreth operacioneve në Shqipëri. Sipas Shërbimeve Sekrete Perëndimore, kishte rrjedhje informacioni edhe nga ambientet e Komiteteve të emigracionit shqiptar në Rome, ku personeli i ambasadës shqiptare atje ishte shume aktiv. Po ashtu edhe në Athine. Dështimin ndoshta e ka përshpejtuar edhe vdekja e papritur ne 3 tetorin e 1949, e kreut te "qeverisë shqiptare në mërgim", Mit'hat Frashëri. Sipas Beathelit, rreth kësaj vdekje ende të mistershme "ekziston edhe një variant i vrasjes (shkaktimit të infarktit nëpërmjet ilaçeve apo nëpërmjet gazit nga agjentët e KGB-së). Kim Filbi, agjent i dyfishtë, i cili kishte qenë në Londër në shtator të vitit 1949, kur Mit'hat Frashëri e kolegët e tjerë të Komitetit "Shqipëria e Lirë" ishin atje, mendohet se kishte njoftuar ndërkohë agjentët e KGB-së në New York që të vepronin mbi Mit'hat Frashërin, ashtu siç kishin vepruar edhe mbi disa personalitete të tjera antikomuniste të Lindjes, si Stepan Bandera, Lev Rebet, Georgi Markov etj. Mit'hat Frashëri u gjend i vdekur siç supozohej nga njëe atak zemre, atëherë kur Kim Filbi udhëtonte për në New York me anijen "Coronia".

    9. Pse i prishi marrëdhëniet me Mehmet Shehun dhe më pas me Kadri Hazbiun, cilin kërkonte Enveri të linte pasardhës të tij, a ishte Ramiz Alia njeriu që po projektonte për të drejtuar vendin? Çfarë kishte biseduar me Hysni Kapon deri në vitin 1979?
    Jo rastësisht, vetëm pak ditë pas prishjes së lidhjes mes Silva Turdiut dhe Skënder Shehut, gjërat morën për keq në familjen kryeministrore. Para vdekjes misterioze të Mehmet Shehut, Byroja Politike gumëzhinte me historinë rozë të djalit të kryeministrit dhe fanatikët e luftës së klasave luftuan me mish dhe me shpirt që çifti të ndahej. Por, dilema më e madhe edhe sot e kësaj dite është nëse historia e Silva Turdiut u përdor si armë në luftën e brendshme të Byrosë, apo ajo ishte thjesht një viktimë në kurthet e Bllokut? Në debatet e shumta të ekspertëve dhe historianëve, kur flitet për kryeministrin më jetëgjatë të regjimit komunist, jepen detaje që tregojnë se në nivelet e larta të Partisë Komuniste, Shehu kishte jo pak kundërshtarë, të cilët luftonin me çdo mjet që të gjenin prova për ta rrënuar karrierën e tij. Njëra prej armëve që u përdor ishte vajza me biografi jo të mirë që hyri në shtëpinë e kryeministrit. Por ka edhe hipoteza të tjera, të cilat lidhen me motive të tjera, të cilat e shtynë kryeministrin t’i jepte fund jetës. Gjithsesi, prishja e një lidhjeje përfundoi me një fund tragjik edhe për Mehmet Shehun dhe rrënimin e familjes së tij. Po ashtu, disa kohë më vonë Enver Hoxha dënoi Ministrinë e Brendshme, të cilës i kishte besuar një pjesë të mirë të pushtetit. Edhe dënimi i Kadri Hazbiut mbetet misterioz. Ka shumë hipoteza lidhur me dënimin e tij. Ato që më shumë duket se kanë zënë vend, janë hipotezat e frikës së Hoxhës për marrjen e pushtetit nga një njeri i cili dilte nga sfera e influencës së tij. Mendohet se Hoxha si pasardhës të tij kishte parashikuar Hysni Kapon. Por vdekja e tij në vitin 1979 prish planet dhe në skenë del ideja e Ramiz Alisë. Për të trashëguar pushtetin tek Ramiz Alia, sigurisht duhej të largoheshin njerëzit më të fortë siç ishin Mehmet Shehu dhe Kadri Hazbiu.

    10.Misteri i fundit është padyshim sëmundja dhe vdekja e Enver Hoxhës. Pse u mbajt sëmundja dhe vdekja, e fshehtë për një kohë të caktuar?
    Enveri ishte një koleksion sëmundjesh. Kishte pasur dy hemorragji cerebrale, më 1983-in dhe 1984-ën, kishte humbur gati krejtësisht sytë në mënyrë të pakthyeshme, ndërkohë që dy ditë para vdekjes kishte kaluar edhe infarkt. Tashmë është shkruar mjaft për faktin se diabeti i rëndë kishte ndikuar në këtë fund të keq. Humbja progresive e mundësive të tij fizike dhe intelektuale nuk zbuti aspak pushtetin e tij të tmerrshëm, atë pushtet, që njerëzit e tij të afërm, me një fshehtësi gjithnjë e më të madhe, e ruanin deri në absurditet, duke shkaktuar situata tragjike. Momentet e fundit të Hoxhës janë shoqëruar nga hije dyshimi të mëdha. Dyshimtarë të kohës tregojnë se vdekja e tij u mbajt e fshehtë për dy ditë. Më 11 prill të 1985 Enver Hoxha deklarohet zyrtarisht i vdekur. Ceremonia e tij u shoqërua me homazhe madhështore, sa në psikozën e njerëzve u duk se nga ai moment e pas Shqipëria nuk do të kishte më të ardhme. Trupi i tij u vendos në varrezat e dëshmorëve. Shumë pikëpyetje u ngritën asokohe, nëse do të ishte Piramida vendi ku do të vendosej trupi i balsamosur i Enver Hoxhës.

    Misteret e Enver Hoxhës

    1. Mosha e rinisë së Enver Hoxhës edhe sot ka pikëpyetje të mëdha. Ish-diktatori komunist, në kujtimet e tij e kalon periudhën e rinisë si revolucionar, por kurrë nuk jepen përmasat reale të aktivitetit. Pse nuk e shau kurrë pushtetin e Mbretit Zog?
    2. Një nga misteret e mëdha të Enver Hoxhës është padyshim dhe ardhja e tij në krye të Partisë Komuniste më 8 nëntor 1941. Në mbledhje ai nuk u caktua të ishte drejtues, ndërkohë që më parë del si lider i komunistëve, cili ishte ndikimi i jugosllavëve në ngritjen e tij?
    3. Vrasja e Qemal Stafës është një pjesë e errët e historisë së Enver Hoxhës. Edhe pse ish-sekretari i Rinisë Komuniste u vra nga pushtuesit enigmë, kanë ngelur arsyet e urdhrit ndaj ti për të shkuar në Vlorë në 5 maj të vitit 1942.
    4. Marrja e pushtetit dhe nisja e spastrimeve politike, çfarë ndikimi kishin jugosllavët dhe rusët në vendimmarrjen e Hoxhës, pse i prishi marrëdhëniet me Titon dhe çfarë synonte me refuzimin e planit Marshall?
    5. Arsyet e eliminimit të disa figurave kryesore që ishin bashkëpunëtorë të tij si Koçi Xoxe dhe të tjerë, janë padyshim sekrete që Enver Hoxha i ka marrë në varr. Cilat janë taktikat e tij për të mbajtur dhe konsoliduar pushtetin? Si u përball me tentativat për ta rrëzuar nga pushteti, çfarë qëndrimi mbajti me diversantët?
    6. Pse i prishi Shqipëria marrëdhëniet me Jugosllavinë, Rusinë dhe më pas me Kinën, çfarë qëllimi kishte Enveri me izolimin e vendit, pse nuk kërkoi aleatë të rinj në vendet komuniste?
    7. Si ruhej Enver Hoxha, çfarë të vërtete ka lidhur me sozitë e tij dhe kush ishin ata që Hoxha i shikonte realisht si armiq të tij?
    8. Ka pasur një plan të CIA-së për të eliminuar Enver Hoxhën? Pse Mehmet Shehu ishte i preferuari i amerikanëve, kur ndërkohë ishte krahu i djathtë i Hoxhës.
    9. Pse i prishi marrëdhëniet me Mehmet Shehun dhe më pas me Kadri Hazbiun, cilin kërkonte Enveri të linte pasardhës të tij, a ishte Ramiz Alia njeriu që po projektonte për të drejtuar vendin? Çfarë kishte biseduar me Hysni Kapon deri në vitin 1979?
    10. Misteri i fundit është padyshim sëmundja dhe vdekja e Enver Hoxhës. Pse u mbajt sëmundja dhe vdekja e fshehtë për një kohë të caktuar?

    Kush ishte Enver Hoxha
    Lindi më 16 Tetor 1908 në lagjen "Palorto", Gjirokastër (Shqipëri), në familjen e një nëpunësi që për shumë vite kishte emigruar në Amerikë. Mësimet e para i mori në Gjirokastër, pastaj vijoi studimet në Liceun e Korçës. Në vitin 1930 shkoi të studionte, me një bursë studimi shtetërore, në Fakultetin e Shkencave Shoqërore në Montpelje të Francës, por shumë shpejt e la. Pas një viti në Fakultetin e Biologjisë ai shkoi në Paris ku kërkoi të studionte në Fakultetin e Filozofisë. Në Nëntor të 1933-tës la Parisin për të punuar si sekretar në Konsullatën Shqiptare në Bruksel. Aty filloi studimet universitare në Fakultetin e Jurisprudencës dhe vazhdoi me korrespondencë studimet e filluara në Paris. Për shkaqe politike u pushua nga puna dhe në vitin 1936 u kthye në Shqipëri.
    Sekretar i Përgjithshëm i KQ të PKSH 1943-1948.
    Sekretar i Parë i KQ të PPSH-së 1948-1985.
    Kryeministër i Shqipërisë me mandat nga 22 tetori i vitit 1944 gjer më 10 janar të vitit 1946 si pjesë e kabinetit të parë komunist.
    Kryetar i Këshillit të Ministrave me mandat nga 22 marsi i vitit 1946 gjer më 30 qershor të vitit 1950.
    Ministrave i Jashtëm i Shqipërisë me mandat nga 22 marsi i vitit 1946 gjer më 30 qershor të vitit 1950.
    Kryetar i Këshillit të Ministrave me mandat nga 5 korriku i vitit 1950 gjer më 23 korrik të vitit 1953.
    Ministrave i Jashtëm i Shqipërisë me mandat nga 5 shtatori i vitit 1950 gjer më 23 shtator të vitit 1953.
    Kryetar i Këshillit të Ministrave me mandat nga 23 korriku i vitit 1953 gjer më 19 korrik të vitit 1954.
    Gjatë vitit 1980 u diagnostikua me sëmundjen e diabetit dhe në 1983 pëson një ishemi cerebrale, e cila ju përsërit në vitin 1984. Më 11 Prill 1985 ndërron jetë në Tiranë. Në vitin 1990, me rënien e regjimit diktatorial që ai instaloi, çdo embleme dhe simbol i tij u shkatërrua plotësisht, dhe u cilësua si diktatori.
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------

    I pari nder te paret qe ka bertit rrofet tito, ka qen enveri, ka vra njerez qe e kan kundershtua kete dashuri te enverit ndaj titos dhe vellazenive jugosllav.
    PLAKU,shume bre po rrejsh.Edhe nese rrejsh rej per toke...
    I vetmi hero i kombit Adem Jashari

  2. #292
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    03-10-2009
    Vendndodhja
    larg
    Postime
    1,011
    Citim Postuar më parë nga _AuLoNa_ Lexo Postimin
    E lexove mire c'fare thashe? Populli ne ate kohe ne pergjithesi mbeshteti luften nacional clirimtare, kjo dihet, jane arkiva dhe historia te shkraura, jo vetem nga keta tanet, por edhe te huajt. Ato bataljone u mbushen nga bijte e bjiat e popullit, nuk erdhen nga jashte! Nuk po them qe u pyet me vone kur u vu pushteti, por po them per kohen te cilen ishin ne lufte e siper e shume njerez u masakruan kishin tjeter lloj patriotizmi. Mos i krahasoni rinine e atehershme me capaculet e sotem te kafeneve dhe interneteve. Lexoini me me kujdes postimet!
    Aulona ndoshta edhe ke te drejte por un nuk deshta te pranoj se populli zgjodhi zezediten e vet ,haram i qoft popullit! LOL

  3. #293
    i/e regjistruar Maska e busavata
    Anëtarësuar
    22-10-2008
    Vendndodhja
    Gjilan
    Postime
    4,023
    dy shoke , dy komunista
    qe luftuan me fashista
    e ne fund ata u ndane
    e as buk popullit si dhane....

    e thot tito ne shoqri
    o enver o djali i ri
    ti e ki deti boll naton
    e Kosoven sdu me ta dhon

    po ta jap i thot enveri
    me dy durte , se ata bojn shum thmi
    veq te del pun , se nuk bojn me shki ....

    hajt enver , o trim dai
    shko ti bon diktatur nShipni
    se kta knaqen me autonomi ....

    Ndryshuar për herë të fundit nga busavata : 13-04-2010 më 21:37

  4. #294
    i/e regjistruar Maska e _AuLoNa_
    Anëtarësuar
    04-04-2007
    Postime
    1,232
    Citim Postuar më parë nga MARGUS Lexo Postimin
    Aulona ndoshta edhe ke te drejte por un nuk deshta te pranoj se populli zgjodhi zezediten e vet ,haram i qoft popullit! LOL
    Po te shikojm per zezdita, mund te shikojm per shume, qe nga koha e Zogut e deri sot me Saliun qe sa here eshte ne pushtet ka statistika vdekjesh nga c'do ane, sepse nuk ka qeveri, vetem nqs i cenohet qeveria tek kolltuku i tij, atehere del e tregon muskujt.
    Actions speak louder than words, but in this case words are speaking volumes .

  5. #295
    i/e regjistruar Maska e busavata
    Anëtarësuar
    22-10-2008
    Vendndodhja
    Gjilan
    Postime
    4,023
    patizanet e kan qlirue popullin nga nazi-fashistet edhe e kan krijue nje sistem te ri shoqrorë...
    per ate kohë , nje sistem shum ma modern shoqrorë ....
    shtresa e varfer e popullsijes qe ka qen mbi 80 % , pas luftes se dyt botrore kan dal shum ma te pasur , duke iu faliminderue partizanve me yllin e kuq ...
    pastaj shkollimi 8 vjeqar asht ber i domosdoshem , nje gje qe para lufte ka qen nje shkollim per feudalet e asaj kohe ...edhe shum te mira tjera ka sell komunizmi ...

    pra komunizmi si ideologji ka qen i dobishem per popullin Shqiptar .

    ndeasa i damshem ka qen se ,

    komunistat Shqiptar ne vend se ti mbajn te bashkuar apo edhe ti bashkojn trojet Shqiptare , ata u dhan pas inteesave te tyre private , ku ma von per ti mbrojtun ato interesa , filluan ta ushtrojn diktaturen e proletarijatit ne popullin e vet...


    e njejta po ndodh edhe sot , vetemse ne emer te demokracis ...
    Ndryshuar për herë të fundit nga busavata : 13-04-2010 më 23:36

  6. #296
    el kafirun Maska e chino
    Anëtarësuar
    04-02-2008
    Postime
    4,952
    Per mua nuk jane te gjitha idete e E. Hoxhes te keqia. Per mua ai nuk eshte sinonim per Djall. Per mua perkrahja e disa mendimeve te vecuara te tij nuk paraqet Enverizem, por thjesht mesim nag e kaluara, mendimshprehje, sjellje konfrom vlerave kushtetutore, konform vlerave demokrate.

    Nuk e kuptoj gjithe kete perdnjekje shtrigash ndaj disa njerezve me ide te caktuara. Mos shpenzoni leter e pende per te se e kote eshte.

  7. #297
    i/e regjistruar Maska e martini1984
    Anëtarësuar
    02-04-2009
    Postime
    5,594
    Citim Postuar më parë nga chino Lexo Postimin
    Per mua nuk jane te gjitha idete e E. Hoxhes te keqia. Per mua ai nuk eshte sinonim per Djall. Per mua perkrahja e disa mendimeve te vecuara te tij nuk paraqet Enverizem, por thjesht mesim nag e kaluara, mendimshprehje, sjellje konfrom vlerave kushtetutore, konform vlerave demokrate.

    Nuk e kuptoj gjithe kete perdnjekje shtrigash ndaj disa njerezve me ide te caktuara. Mos shpenzoni leter e pende per te se e kote eshte.
    chino,chino......gjithmon ironik
    Mbas shume vjetesh dhe me njerez(Shqiptare,mbase do ngelen disa te tille) te tjere do shkojne gjerat aty ku duhen.
    Te pakten sa per histori.

  8. #298
    el kafirun Maska e chino
    Anëtarësuar
    04-02-2008
    Postime
    4,952
    Citim Postuar më parë nga SystemA Lexo Postimin
    chino,chino......gjithmon ironik
    Mbas shume vjetesh dhe me njerez(Shqiptare,mbase do ngelen disa te tille) te tjere do shkojne gjerat aty ku duhen.
    Te pakten sa per histori.
    E po, ka ironi te merituar.

    Duhet te ndalojme (keq)perdorimin e ketij far argumentit gjitheprezent te quajtur Enverizem. Eshte bere si joker, kudo e hasim. Ke probleme me depertimet e bindjeve tua politike? S'ka lidhje, i sulmo kundermentimtaret me argumentin e Enverizmit se te ndihmon. Ke probleme te bindesh publikun kunder nje ideje politike kundershtare? S'ka lidhje, veje idene ne konotacion me Enverizmin, te ndihmon. Ke problem me mendimin e perhapur ne nje krahine? S'ka lidhje, e sulmo me "enverist", te ndihmon.

    Argument perfekt per keqperdorim. Kembon rrezikshem. Perdoresi siperfaqesisht paraqitet si mik i qytetarit. I afte per te viktimizuar edhe njerezit me te pafajshem ne shoqeri. Askush nuk ka guxim te kundershtoje.

    C'eshte kjo pune keshtu? Kjo perde e erret qe na vihet para syve? C'eshte Enverizmi? Kur eshte njeriu enverist dhe kur vetem nje mendimtar i lire, nje intelektual qe mendon ashtu sic meson kushtetuta: Sipas dijes dhe ndergjegjes me te mire.

    Une jam kosovar. Dhe e di per cilat motive mbrohet zalonisht E. Hoxha ne Kosove. Motivet jane te ndryshme, por kurre nuk jane mbeshtetese te krimeve te tij dhe aparatit shteteror te asaj kohe.

    E kujt nga ne i ben te qarte ky intelektuali, i cili sheh "Enverizem ne Kosove", se kosovaret nuk mbrojne krimet e E. Hoxha, por mbronje ide te caktuara, te cilat jane te mbrojtshme intelektualisht, moralisht dhe juridikisht? Askujt fare me sa shoh une.

    Andaj perderisa ka keso "intelektuale" duhet te kete perkrahes publike te disa ideve te E. Hoxhes. Qe te zbutet keshtu aftesia njollosese e ketij "argumenti".

    Ne kete kuptim: Jane kosovaret enveriste? Apo eshte Chino enverist? Per disa jo, per disa po. Varet a e perdor apo keqperdor kete term. Me trego nje arsye te vetme, perse te i rruhet Chinos per mendimin e ketye te tipit te dyte.

  9. #299
    i/e regjistruar Maska e Brari
    Anëtarësuar
    23-04-2002
    Postime
    18,826
    Enver Hoxha: Fshatarët shqiptarë i tremben komunizmit dhe kolektivizimit
    » Dërguar më: 14/04/2010 - 09:12



    Gati tre vjet pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, komunistët shqiptarë duket se janë ndodhur përballë një situate të re politike, që e kishin të vështirë ta zgjidhnin vetë në kushtet e mungesës së përvojës, teorike e praktike, për ndërtimin e një shteti e të një partie. Për këtë, krerët e PKSH-së i janë drejtuar sekretarit të Komitetit Qendror të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik, Zhdanov, më 20 korrik të vitit 1947, me një letër, ku i parashtronin situatën në parti e në vend, si dhe i kërkonin këshilla e ndihmë për organizimin e mëtejshëm. Kjo letër, e klasifikuar "tepër sekret", duhet të jetë hartuar nga Enver Hoxha, po të mbahet parasysh se në arkivin shtetëror rus të historisë social - politike figuron e përkthyer nga frëngjishtja, që ai e zotëronte. Në të pranohet se populli shqiptar ka një "predispozicion për fanatizëm fetar", ndërkohë që në Shqipëri "nuk ka një klasë punëtore, në kuptimin e vërtetë të fjalës", kurse fshati i trembet komunizmit dhe kolektivizimit. Më tej, me një farë krenarie, raportohet se Zai Fundo, Anastas Lulo, Niko Hoxhi, Dhimitër Fallo, Aristidh Qendro, Cici Andrea, Sadik Premte - që me gjuhën e sotme do t'i quanim "përfaqësues të mendimit ndryshe" në gjirin e komunistëve shqiptarë - "u bënë të padëmshëm", duke i eliminuar fizikisht.

    Nr 168
    Letër e E. Hoxhës dhe K. Xoxes, sekretarit të KQ të PKBS A.A. Zhdanovit, me kërkesën për konsultime për problemet e legalizimit të Partisë Komuniste Shqiptare, hartimit të programit dhe statutit të saj, zhvillimi i punës politike në ushtri.

    Moskë 20 korrik 1947
    TEPËR SEKRET
    (Përkthim nga frëngjishtja)

    Shokut A.A. Zhdanov
    Ne ju drejtohemi Ju, me kërkesën për të na pritur, që të diskutojmë problemet e mëposhtme, që kanë të bëjnë me partinë tonë:
    I. Duke pasur parasysh faktin, që ne kemi ndërmend të legalizojmë partinë tonë dhe ta quajmë atë Partia e punës, ne do donim të konsultoheshim me Ju lidhur me programin dhe statutin e partisë, si dhe për problemin e strukturës së Komitetit Qendror. Në një të ardhme të afërt, ne do thërresim kongresin e parë të partisë. Duke pasur parasysh faktin që ne nuk kemi eksperiencë në zhvillimin e kongreseve të tillë, ne kemi nevojë për disa këshilla praktike për këtë problem.
    Pikëpamja jonë për këtë problem është kjo:
    Ne e konsiderojmë ndryshimin e emrit të partisë sonë komuniste në Partia e punës, plotësisht të drejtë për arsyet e mëposhtme:
    a) përbërja sociale e popullit tonë dhe partisë sonë e kërkojnë këtë, sepse 80 - 90 % e popullsisë sonë dhe anëtarëve të partisë sonë e përbëjnë fshatarët;
    b) ne ende nuk kemi klasë punëtore në kuptimin e vërtetë të fjalës. Ne kemi vetëm një sasi të vogël punonjësish, që punojnë në industrinë e lehtë primitive të vogël; roli udhëheqës mbizotërues i këtyre punonjësve, në kohën e luftës nacional-çlirimtare, nuk u forcua.
    Në problemet e zhvillimit dhe forcimit të ndërgjegjes, rritjes sasiore dhe forcimit të rolit udhëheqës të klasës punëtore, ne tani mund ta shikojmë të ardhmen me siguri të madhe;
    c) ne kemi parasysh të kaluarën e popullit tonë, shumicën e të cilit e përbëjnë fshatarët: kultura e ulët, predispozicioni për fanatizëm fetar, niveli mjaft i ulët i arsimit dhe ekonomia mjaft e prapambetur e qytetit dhe fshatit. Pa ulur rëndësinë e transformimeve të mëdha në rrugën e progresit dhe rezultatet e ndjeshme të revolucionit tonë popullor, që shkaktuan ndryshime të thella në jetën dhe gjendjen shpirtërore të popullit tonë, duhet pranuar se pjesëmarrja e masave të gjera të popullit në jetën politike të përditshme ende është e pamjaftueshme. Me gjithë dashurinë e madhe për partinë tonë, masat fshatare i tremben komunizmit dhe kolektivizimit. Duke ndryshuar emrin e partisë sonë, e cila do të ketë programin minimum demokratik, ne do të zhvillohemi duke forcuar lidhjet e masave fshatare dhe punonjëse të qytetit dhe fshatit me partinë dhe pushtetin demokratik. Në lidhje me këtë, ne mendojmë se programi i partisë sonë në vija të përgjithshme do të jetë si vijon:
    Partia jonë e punës do të luftojë për bashkimin e të gjitha forcave demokratike dhe progresive të vendit tonë në Frontin Demokratik.
    Partia jonë do të udhëheqë klasën punëtore dhe fshatarësinë, si dhe masat punonjëse të qytetit dhe fshatit në luftën kundër mbeturinave të fashizmit, feudalizmit, kundër borgjezisë reaksionare dhe elementëve spekulantë, për forcimin e demokracisë në Shqipëri, për forcimin e pushtetit popullor, në mbrojtje të pavarësisë kombëtare dhe tërësisë territoriale, për rimëkëmbjen e vendit tonë dhe për ngritjen e nivelit ekonomik dhe kulturor të popullit.
    Partia jonë lufton për forcimin e paqes së vërtetë, demokratike dhe të gjatë, kundër pabarazisë racore dhe për solidaritetin ndërkombëtar të punonjësve të të gjitha vendeve.
    Për sa i përket statutit të partisë, projektin e të cilit ne e hartuam një vit e gjysmë më parë, ai do t'u jepet pas përkthimit në gjuhën franceze. Në projektin e statutit janë paraqitur parimet bazë nga të cilat ne mendojmë të fillojmë pas konsultimeve me Ju dhe pasi të bëhen ndreqjet e nevojshme, të cilat Ju do na këshilloni. Projekti i statutit të partisë sonë bazohet kryesisht në statutin e PK bolshevike, duke pasur parasysh situatën në vendin tonë dhe në partinë tonë. Përveç kësaj, ne shfrytëzuam statutin e partisë punëtore të Bullgarisë (të komunistëve) dhe parime të veçanta nga statuti i partisë komuniste rumune.
    Për sa i përket Komitetit Qendror të partisë, ne mendojmë t'i propozojmë kongresit të krijojë Komitetin Qendror me përbërje si vijon: 25 anëtarë të KQ dhe 10 kandidatë për anëtarë të KQ. Ne mendojmë se byroja e Komitetit Qendror të përbëhet nga 11 vetë, sekretariati nga 5 ose 3 vetë. Për të gjitha këto probleme ne do donim, shoku Zhdanov, që të konsultoheshim me Ju.
    * * *
    Thirrja e kongresit të partisë sonë është i domosdoshëm jo vetëm për motivet e përmendura më sipër, jo vetëm sepse partia jonë ndodhet në pushtet, por edhe sepse kongresi do të forcojë pozitën e partisë sonë nga pikëpamja e jetës dhe unitetit të saj të brendshëm. Ne e themi këtë sepse partia jonë është parti e re, e cila u krijua nga shkrirja e tre grupeve komuniste që nuk kishin vijë të qartë politike. Dobësitë e këtyre grupeve lanë gjurmë në partinë tonë. Partia jonë lindi në kohën e luftës. Këtë luftë kundër okupatorëve dhe shërbëtorëve të tyre, kundër armiqve të brendshëm të partisë ajo e zhvilloi me guxim, e papërkulur dhe vetëmohim. Ne mund të deklarojmë se në partinë tonë uniteti i mendimit dhe veprimit gjithmonë ishin në lartësinë e detyrës. Elementët arkeo-marksistë dhe trockistë, grupi fraksionist antiparti, u likuiduan pa mëshirë që në fillim të krijimit të partisë sonë, pa shkaktuar asnjë pasojë. Të gjithë elementët udhëheqës të këtyre grupimeve, si Zai Fundo, Anastas Lulo, Niko Hoxhi, Dhimitër Fallo, Aristidh Qendro, Cici Andrea, Sadik Premte, u bënë të padëmshëm, shumica e tyre u ekzekutuan në kohën e luftës, dy ose tre prej tyre ndodhen në burg, njëri prej tyre ndodhet në Itali bashkë me kuislingët. Ne mund të themi se vija e partisë sonë në kohën e gjithë periudhës së luftës ishte e drejtë, edhe se ne lejuam gabime, por ato u ndreqën shpejt. U shfaq dhe sektarizmi. Në periudhën e fillimit pas çlirimit të plotë të Shqipërisë, kishte momente kur u shfaqën lëkundje në zbatimin e vijës së partisë sonë. Kjo u shfaq në plenumin e dytë të Komitetit qendror në Berat. Përfaqësuesi jugosllav, me fjalimin e tij është personi i parë përgjegjës për lëkundje në partinë tonë [Shën. i Redaksisë - fjala është për Velimir Stojniçin]. Pasojë e kësaj ishte fakti se në partinë tonë u shfaqën hapur shprehje të tendencave oportuniste. Sejfulla Malëshova, i cili në plenumin e Beratit u fut në përbërje të KQ dhe Byrosë së KQ, e shfrytëzoi këtë që t'i japë vijës së përgjithshme të partisë karakter oportunist për të gjitha problemet. Por pikëpamjet antiparti të Sejfulla Malëshovës u dërmuan dhe vetë Sejfulla Malëshova u përjashtua nga KQ dhe Byroja e KQ. Pikëpamjet e Sejfulla Malëshovës ishin trockiste-buhariniste.
    II. Problemi
    për ushtrinë
    Ne dëshirojmë të marrim sqarime lidhur me zhvillimin e punës politike në ushtri, si në kohën e tanishme ashtu dhe në të ardhmen, lidhur me organizatat e partisë së ushtrisë, marrëdhëniet ndërmjet udhëheqjes politike dhe Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë, si dhe për lidhjen ndërmjet organizatës së partisë së ushtrisë me Komitetin qendror të partisë.
    Organizatat e partisë në ushtrinë tonë lindën dhe u zhvilluan paralel me zhvillimin dhe zgjerimin e luftës nacional-çlirimtare dhe rritjen e ushtrisë sonë. Partia organizoi dhe udhëhoqi ushtrinë dhe luftën e saj. Masat e gjera të popullit morën pjesë në luftë, përqindja e fshatarëve që morën pjesë në luftë ishte e madhe. Në ushtri, në tërësi, ashtu dhe në detyrat komanduese në ushtri, përqindja e shtresave të varfra të popullsisë ishte dhe mbetet shumica dërmuese.
    Organizata e partisë së ushtrisë, duke përjashtuar organizatat e rinisë komuniste dhe kandidatët e partisë, numëron 7.094 anëtarë. Përbërja shoqërore e komunistëve të ushtrisë është kjo:
    punonjëse (punëtore): ushtarë - 139, nënoficerë - 326, oficerë - 320, oficerë të lartë - 7;
    zanatçinj: ushtarë - 65, nënoficerë - 213, oficerë - 219, oficerë të lartë - 4;
    të tjerë: ushtarë - 15, nënoficerë - 79, oficerë - 125, oficerë të lartë - 4;
    fshatarë të varfër: ushtarë - 905, nënoficerë - 655, oficerë - 496, oficerë të lartë - 8;
    intelektualë: ushtarë - 19, nënoficerë - 24, oficerë - 234, oficerë të lartë - 39.
    Raporti i përbërjes sociale të kandidatëve të partisë dhe komsomolasve është afërsisht e tillë.
    Ne mendojmë se roli i partisë sonë në ushtri është shumë i madh, duke filluar nga roli i saj si organizatore e ushtrisë dhe asaj mbështetjeje që partia jonë ka në ushtri që nga koha e krijimit të saj, zhvillimit, forcimit dhe modernizimit të mëvonshëm. Prandaj ne mendojmë se organizatat ekzistuese të partisë në ushtri janë tepër të domosdoshme. Puna e partisë në ushtri drejtohet nga udhëheqja politike, në krye të së cilës është anëtari i Byrosë Politike të KQ të partisë dhe i cili, në këtë mënyrë është i lidhur me Byronë Politike. Ne mendojmë se kjo lidhje është e drejtë, sepse ajo lejon të shmangësh lidhjen me degë të ndryshme të tjera të Komitetit qendror. Në kohën e sotme, nën udhëheqjen politike ne duam të vëmë problemet e financimit të ushtrisë, gjykatat ushtarake, organet e sigurimit dhe degën e kuadrit. Për këto probleme ne do donim të kishim mendimin Tuaj.
    Struktura e organizimit të partisë në ushtri është si vijon: celula e batalionit dhe byroja e batalionit, komiteti i partisë i brigadës (korpusit), si dhe dega politike. Komisari i divizionit, si personi përgjegjës përpara partisë për të gjithë divizionin, është gjithashtu dhe sekretar i degës politike të divizionit. Ne mendojmë se ky organizim është i drejtë dhe i përshtatet organizimit të tanishëm të ushtrisë sonë. Struktura e udhëheqjes politike është si më poshtë: dega e përgjithshme, agjitpropi, dega e instruktorëve, dega e kuadrit dhe dega e rinisë.
    Shoku jugosllav, gjeneral-lejtnanti Svetozar Vukmanoviç - Tempo, që drejton udhëheqjen politike në Shtabin e përgjithshëm të ushtrisë jugosllave, na informoi pak për marrëdhëniet reciproke ndërmjet Shtabit të përgjithshëm të ushtrisë dhe udhëheqjes politike në Jugosllavi. Ai tha se shokët jugosllavë tani po diskutojnë probleme të ndryshme të lidhura pikërisht me këto marrëdhënie reciproke. Me qenë se ushtria jonë zhvillohet në të njëjtën mënyrë dhe pothuajse në të njëjtat kushte si dhe ushtria jugosllave, ne do donim shumë të merrnin sqarime për karakterin dhe format organizative të marrëdhënieve reciproke të cilat duhet të ekzistojnë ndërmjet Shtabit të përgjithshëm dhe udhëheqjes politike.
    III. Për edukimin ideologjik dhe kulturor të anëtarëve të partisë
    Niveli kulturor i anëtarëve të partisë sonë paraqitet në pamjen e mëposhtme:
    Në parti ka vetëm 40 - 50 analfabetë. Nuk kanë studiuar në shkollë 1607 anëtarë të partisë ose 10,9 %, kanë mbaruar shkollën fillore - 10.750 anëtarë të partisë ose 73 %, kanë mbaruar gjimnazin jo të plotë - 1354 anëtarë të partisë ose 5,4 %, studentë të universitetit - 175 anëtarë të partisë ose 1,1 %, kanë mbaruar universitetin - 5 anëtarë të partisë ose 0,03 %.
    Duke pasur parasysh nivelin mjaft të ulët të përgjithshëm dhe ideologjik të anëtarëve të partisë sonë, si dhe rritjen e vazhdueshme të partisë sonë, problemet e edukimit politik janë mjaft jetike për partinë tonë. Për përgatitjen ideologjike të anëtarëve të partisë ne themeluam shkollën qendrore me kurset e kategorisë së parë dhe të dytë dhe shkollën me korrespondencë për komunistët që punojnë në organizatat e departamenteve. Për anëtarët e partisë që ndodhen në fshat, të cilët nuk janë në gjendje të mësojnë në mënyrë të pavarur, në qendër të çdo nënprefekture (afërsisht rajon) organizohen konferenca teorike mujore. Por rezultatet e arritura nuk janë të shkëlqyera. Ato na detyrojnë që të dëshirojmë shumë më mirë. Ne po marrim një sërë masash me qëllim përmirësimin e organizimit të kësaj pune. Veçanërisht duhet theksuar se puna ideologjike e zhvilluar dha shumë pak rezultate pikërisht në mes të anëtarëve të partisë që jetojnë në fshat.
    Duke u nisur nga kjo, ne kërkojmë të komandoni dy shokë sovjetikë - një specialist për problemet e organizimit të punës ideologjike dhe tjetrin për punën në degën e kulturës së përgjithshme të agjitpropit [Shën. i Redaksisë - Agjitacionit e Propagandës] të partisë sonë.

    “Këshilltarët partiakë mund të paraqiten si lektorë, ose si
    punonjës të Shoqatës së Marrëdhënieve Kulturore me Jashtë”
    TEPËR SEKRET SHËNIM
    Për problemet e shkruara nga shokët Enver Hoxha dhe Koçi Xoxe në letrën për shokun A.A. Zhdanov
    1. Realizimin e problemit për legalizimin e plotë të veprimtarisë së partisë komuniste të Shqipërisë, si dhe ndërrimin e emrit të saj në Partia e punës, e konsiderojmë të drejtë dhe në kohën e duhur, sepse kjo i jep mundësi të zgjerojë ndikimin e partisë në të gjitha shtresat e popullsisë të Shqipërisë, duke pasur parasysh se parti të tjera në vend nuk ekzistojnë. Por në lidhje me shtrimin e problemit për legalizimin e plotë të veprimtarisë së partisë dhe ndërrimin e emrit të saj, shokët shqiptarë sepse i shmangen, sipas pikëpamjes sonë, problem shumë i rëndësishëm është për fatin e Frontit Demokratik të Shqipërisë, roli i të cilit, me krijimin e Partisë së punës së masave, mbetet i errët.
    Ne mendojmë se do duhet t'i këshillojmë shokët shqiptarë që të përcaktojnë më qartë vijën e partisë lidhur me Frontin Demokratik.
    2. Për problemin e programit dhe të statutit të partisë: projekti i statutit i paraqitur nga shokët shqiptarë, i shkruar një vit e gjysmë më parë, nuk i përgjigjet kushteve aktuale në vend, si dhe nuk i përgjigjet përmbajtjes së emrit të ri të partisë.
    Do ta konsideronim të domosdoshme t'i rekomandonim shokëve shqiptarë të përpunojnë projektin e statutit, veçanërisht pjesën e hyrjes, duke e bërë atë më shumë të qëndrueshëm në përshtatje me emrin e ri të partisë dhe legalizimin e plotë të veprimtarisë së saj.
    Për përpilimin e projektit të ri të statutit, oportune do të ishte të shfrytëzonin, relativisht për realitetin shqiptar, projektet që kanë partitë komuniste rumune, bullgare, partisë punëtore polake dhe partisë popullore-revolucionare të republikës së Mongolisë.
    3. Për problemin e organizimit të punës partiake-politike në ushtrinë shqiptare dhe marrëdhëniet reciproke të organeve politike të saj me KQ të partisë, e konsiderojmë oportune t'i rekomandojmë shokëve shqiptarë të hartojnë udhëzim special, për përpilimin e të cilit të shfrytëzojnë eksperiencën e ushtrisë sovjetike dhe jugosllave, në përputhje me kushtet shqiptare. Për këtë qëllim do ta konsideronim të mundshme të lejojmë shokët shqiptarë të konsultohen me punonjësit drejtues të Drejtorisë Politike të Ushtrisë Sovjetike.
    4. E konsiderojmë të mundur që të mbështetim kërkesën për dërgimin në Shqipëri të dy shokëve për të ndihmuar KQ në organizimin e punës partiake-politike. Dërgimi i këtyre shokëve mund të organizohet si punonjës të VOKS [Shën. i Redaksisë - VOKS: Shoqata sovjetike e marrëdhënieve kulturore me jashtë vendit] ose pedagogë të shkollës së partisë.
    Nënshkruar
    (L. Baranov)

    gsh

    -

  10. #300
    Enver Hoxha përkujtohet sërish në Ferizaj

    Shekulli Online

    14/04/2010


    Organizatori, akuza Berishës dhe Kadaresë: "Degraduan figurën e Enver Hoxhës"


    Ka vite që datëvdekjet apo ditëlindjet e Enver Hoxhës shënohen në mënyrë të veçantë në Ferizaj. Në fillim këto shënime mbaheshin larg syve të opinionit, por në vitet e fundit ato mbahen me manifestime publike.


    25 vjetori i vdekjes së diktatorit komunist, që udhëhoqi për katër dekada Shqipërinë socialiste, u shënua në Ferizaj të shtunën nëpërmjet një marshi përkujtimor i organizuar në hotelin " Bolero".


    Derisa vite të mëparshme këto lloj organizimesh i bënin qarqe të lidhura me LPK-në, por organizimin e së shtunës e kishte bërë "Fronti për mbrojtje dhe kultivimin e rrugës revolucionare të shokut Enver Hoxha".


    Në sallën e dekoruar me foto të Hoxhës (që të pranishmit e quajnë "Xhaxhi Legjendar") binte në sy flamuri kombëtar dhe rreshtimi i disa djemve të rinj të veshur me fanela me portretin e Hoxhës në gjoks.


    Të tubuarit dëgjuan me vëmendje fjalën e Remzi Hasanit, i cili si zakonisht foli për meritat historike të liderit Hoxha. Në fjalën e tij të stërmbushur me epitete për figurën e Hoxhës, Hasani kishte potencuar se "sa më shumë që largohemi nga epoka e Enverit, ajo aq më madhështore bëhet".


    U përmend edhe kontributi i Hoxhës për çështjen e Kosovës. "Në vitin 1980 me urdhërin e Enverit u bë stërvitja ushtarake "Shibeniku -80", ku morën pjesë 560 mijë trupa me qëllim të verifikohej gatishmëria e forcave ushtarake shqiptare për zbatimin e planit tepër sekret ushtarak "Shperthimi" që kishte për synim t'i niste 220 mijë trupa më mision- çlirimin e Kosovës, pjesës perëndimore të Maqedonisë dhe hapësirat shqiptare në Mal të Zi", - theksoi Hasani.


    Fjalimi u përmbyll me akuza ndaj kryeministrit aktual shqiptar Berisha si dhe ndaj shkrimtarit shqiptar Kadare, të portretizuar që të dy, sipas folësit, "si fajtorët kryesor për degradimin e figurës së Hoxhës".


    "Sot, fatkeqësisht, si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë dhe gjithandej ku jetojnë shqiptarët, të huajt sillen si zot shtëpie, kurse vendorët si ardhacak. Kjo ndodh pasi që në vitet e nëntëdhjeta filloi epoka e errët e përmbytjes shqiptare, e shkatërrimit të të gjithë asaj që populli e kishte ndërtuar për 40 vjet së bashku me komandantin legjendar Enver Hoxha", tha Hasani,
    Nga ky grup i njejtë vite më parë ishte nisur edhe nisma që një sheshi të Ferizajt t'i vihej emri i Enver Hoxhës, por kjo gjë u kundërshtua nga Kuvendi komunal i Ferizajt.


    shekulli

Faqja 30 prej 65 FillimFillim ... 20282930313240 ... FunditFundit

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •