Hap syte,zgjohem dhe shoh qe ishte nje mengjes i mrekulluesshem,rrezet e diellit nxitimthi donin te ndriconin kete toke te mrekullueshme..po mendoja edhe kjo dite do te te jete vetem e imja,keshtu qe duhet ta jetoja ne max..duke shijuar cdo sek te saj ne menyren time..bera nje dush,u vesha dhe dola pa ditur se ku po shkoja..filloi vertete nje vape shume e madhe,dhe fillova duke folur ne telf me nje mikun tim,I cili po me bente shume per te qeshur me batuat e tij..po qendroja ne kembe ne hijen e nje semafori kur papritur syte me shkuan tek nje makin e cila si te gjithe makinat e tjera po priste per te kaluar semaforin.e cuditshmja ishte se 4 persona ne te po ma benin me dore qe te drejtohesha nga ata.nje here hezitova dhe po mendoja se a e kane me mua,por pashe qe po dhe duke menduar qe mund te ishte me shume rrezik qe tu afrohesha njerezve te panjohur..dhe kete bera vazhdova rrugen time duke ecur dhe perseri duke folur ne telf..papritur shoh qe ajo makin po ecte ne ate rruge qe une po vazhdoja.per nje moment shtanga,zemra filloi te rrahurat e saj shume te shpeshta..por nuk e dhashe veten dhe po ecja dhe nuk e ktheva me koken pasi duke menduar qe tashme do kishin ikur se dhe mund te ishin nga ata meshkuj bosa qe thjesht donin te talleshin.si papritur erdhi mbremja dhe kishim per te festuar ditelindjen e nje shoqeje e te ngushte keshtu pa u vonuar u bera gati,veshur shume bukur dhe dola ika tek festa dhe ia kalova per mrekulli duke lene pas nje nate te cmendur te paharruar mes pijesh dhe defrimi.. ishte mesnate dhe duhej te kthehesha ne shtepi,e kisha pak larg dhe te them te drejten kisha shume frike.sepse e kam fobi erresiren.kishte filluar duke fryer nje ere shume e forte dhe po ecja neper trotuar afer lagjes time qe per fat po afrohesha saqe po me dukej 1 dite larg.degjoj nje bori makine qe po binte,me beri shume pershtype sepse nuk kishte asnje makine tjeter apo njeri neper rruge,ishte nje qetesi totale,thjesht ndjehej era qe po frynte qe po me friksonte aq shume..vazhdova duke ecur dhe paditur se cpo bej nga frika po dridhesha I teri dhe nxor a telf qe te shtyja ato minuta.kur tek kembet me ndalet makina,mu dukt sikur bota po me binte mbi koke kur shoh se ishin te njejtet ato 4 persona qe pashe ne dreke.me dukej sikur zemra po me dilte nga kraharori..nuk dija cte mendoja,me dukej sikur isha bllokuar I teri.tentova te ecja ne rrugen time kur doli nga makina njeri prej tyre dhe me kapi prej krahu duke me goditur me nje grusht zgjohem ne makinen e tyre sepse kisha humbur ndjenjat dhe shoh qe isha bere me gjak..fillova duke qare,po ulerisja,kur degjoj nje ze duke me thene,dhe nje fjale dhe je I vdekur,shoh perballe syve nje pistolete..o zot nuk kisha pare kurre aq afer,,o zot po mendoja cfare kam bere..pse po ma bejne kete?ku po me cojne?shume mendime po me sorollateshin por asgje nuk po dija..lotet me binin rreke..po lutesha me gjithe shpirt qe kjo gje te merrte fund duke shpresuar qe thjesht po talleshin dhe donin te frikesonin nje Homoseksual qe e urrenin me gjithe shpirt.e shoh veten ne nje vend te panjohur,po mendoja nenen duke thene..sikur ta shihja dhe nje here..sikur te beja dhe nje here ato gjera qe kam bere .sikur te kisha mundesi te jetoja perseri..e ndjeja qe dicka e keqe do te me ndodhte.ndaluan makinen dhe hapen te katerta dyert.fillova duke kerkuar ndihme dhe bertitur,por e shihja qe ishte e kote sepse ishim ne nje vend thuajse te shkret.per nje moment mu kujtua telf dhe avash avash po e nxirja nga xhepi sepse ato dolen jashte duker pire kush e di se cfare por isha I sigurte qe ishte droge.sa po I telf nenes kur per fatin tim te keq erdhi njeri prej tyre dhe me pa..filloi duke me rrahur..nuk I ndjeja aspak dhimbjet sepse mendja ishte tek nena ime tek njeriu qe doja me shume ne kete bote,duke menduar se sa merak do ishte per vonesen time..dhe une ndodhesha ne fundin tim..filluan duke mi hequr rrobat..e dija qe do te me perdhunonin dhe pasataj hidhinin ne nje vend I pajete..nuk degjoja,dhe ato me keq me godisnin me shkelma te katert..nuk e ndjeja trupin fare..njeri prej tyre u zhvesh dhe filloi duke me perdhunuar..nuk mund te beja asgje..nuk mund te levizja trupin,thjesht ndjeja nje dhimbje te tmerrshme perbrenda trupit ..lutesha qe gjithcka te merrte fund sa me shpejt..por perkundrazi me dukej se asnjehere zdo te kishte fund njeri pas tjetrit si kafshe,..sikur mos t e ishin qenie njerzore..sikur ne zemren e tyre te kishte nje gur..sikur mos te kishin ndjenja..shpirt,dhembushmeri,pashe qe isha gjakosur I teri..ndjeva qe ne trupin tim nje te ftohte,sikur te kisha ngrire I teri.ne ato moment po lutesha per vdekje..doja thjesh te vdisja dhe duke thene zoti thjesht nuk ekziston..ato brohorisinin nga kenaqesia ,dhe une duke lotuar dhe detyruar te zbatoja cdo urdher te tyre. shuan epshin e tyre djallezore..shuan urrejtjen e tyre..egersine,ligesin.shuan gjithcka negative qe kishin mbi mua..ne trupin,mendjen time....duke me lene ne nje vend te panjohur te shokuar me nje ngjarje qe e dija qe do te linte shume gjurme ne jeten time.nese do te kishte jete..u zgjova pas 4 oresh ne vendin ku ndodhi gjithcka,duke kujtuar,menduar,perjetuar dhe njehere ate ngjarje dhe po bertisja duke shkulur floket me duar..per nje moment me kapi nje qestesi,fillova te kujtoj,mendoj,enderroj dhe njehere gjithe portetet e njerezve qe doja me shume se gjithcka jeten tim, e te gjithe momentet e bukura,te vyera ku isha ndjere vertete I lumtur,fillova duke imagjunuar buzeqeshjet qe kisha marre gjate ketyre 15 viteve, marr telf ne duart qe po me dridheshin dhe nuk dija se kuj ti telf..e mendova dhe zilja po binte,degjoj nje ze ne anen tjeter dhe I them mikut tim te ngusht..me ndihmo..po vdes..po qaja dhe ai e kuptoi qe nuk isha mire..me pyeste se ku jam..e une I shkreti nuk e dija..isha nje vend jo te banuar..erdhi dhe me mori,dhe ted y filluam duke qare.. po qe ate nate jeta ime ka ndryshuar..bashke me ata 4 te pashpirt..pas dy ditesh te asaj ngjarje marr sms me tekstin..ky eshte shperlbimi e te qenurit PEDERAST..ne gjithe keto koha shume here kam tentuar ti jap fundj jetes sepse asgje tashme nuk kishte eme vlere per mua sepse thjesht po merrja fryme kot..jeta eshte shume e padrejte,sepse nuk kam te drejte mbi te gjitha si njeri qe ti denencoja ..jo sepse une per popullin shqiptar dhe per injorancen e tyre une thjesht mbetem nje pederast asgje me shume asgje me pak,nuk kam te drejte te kerkoj drejtesi,apo duhet q eta vendos vet?cfare faji kasha,isha vetem nje 15 vjecar ne fillimin e jetes te tij,nuk kasha te drejte te jetoja si gjithe moshataret e mi,te luaja me to,te gezoja..etj etj,po thjesht te mendoja ate ngjarja dh eta jetoja I vetem me shpirtin time duke me beret e ndryshoj si njeri..si femije..ja pra kjo eshte bota juaj mizore,e pashpirt dhe e djallezuar sepse nuk dini cfare te beni tjeter. Sa do doja te thyeja kete mur heshtje dhe te merrja nje pergjigje. Por e dija qe duhet ti fshija ata lot dhe te arsyetoja,por gaboja sepse gjithcka ishte e kote qwe kete gje ta perballoja I vetem pa njerezit e mi me te dashur,sepse ata kohen e tyre e kalonin duke menduar se cfare me ka ndodhur dhe duke me paragjykuar per orientimin tim seksual.. per mua vdekja ishte nje rruge shpetimi,ndersja per njerezimin nje sacrifice..gjitthckaa ndryshoi sa hap e mbyll syte bashke me mua dhe me drejtimin e jetes time..duke lene gjurme te cilat nuk I fshij dot dhe nje faqe ne ditar te cilen se gris dot..Tani eshte koha te rkthehem plot 4 vite pas..ti behehm I forte,te iki ne ate vend te mallkuar dhe te perjetoj gjithcka prej fillimi,dhe pse eshte shume e veshtire per mua,por une e di qe mundem..mund te ia dal..dhe betohem per lotet e mi ,per gjakun tim,per vitet e tmerrit,per netet e pagjume,per ankthin qe ndjeja cdo mengjes,per friken per te dale jashte,per te jetuat,per te shijuar lirine,jeten e ngrohtesin e saj..do te hakmerrem..tani jam ringjallur dhe eshte koha per te vene drejtesine ne vend..
Postuar mė parė nga J@mes
Krijoni Kontakt