Kush ishte HASAN EL BENNA

[urtesia]

SH E H I D Hasan El-Bena dhe VELLEZERIT MUSLIMANE

Familja e Hasan El-Benas

Babai i Hasan el-Benas, Sheih Ahmed el-Bena ishte dijetar i madh dhe njeri i devotshëm, i ndershëm dhe gjithmonë i frikësohej Allahut xh.sh. Gjithashtu edhe nëna e tij ishte e respektueshme dhe e devotshme. Shejh Ahmedi kishte shtatë fëmijë me gruan e parë, pesë djem dhe dy vajza. Kurse me gruan e dytë kishte vetëm një vajzë.

Lindja dhe Edukimi i Hasan El-Benas

Imam Hasan El-Bena ishte djali më i madh i familjes. Ai u lind në Mahmudija në Nëntor të vitit 1906. Lindja e tij ishte një mrekulli nga Allahu xh.sh. që të plotësojë zbraztirën e shkaktuar me vdekjen e udhëheqësit dinamik dhe të dashur të muslimanëve në Egjypt, Mustafa Kamil. Mjedisi i fshatit Mahmudija ishte përgjithësishtë i thjeshtë ku fshatarët jetonin një jetë tradicionale. Familja e Imam Hasan El-Benas ishte një familje e edukuar dhe e pajisur me dituri dhe histori Islame. Ata rreptësisht ndiqnin rrugën e drejtë – atë të Islamit.

Imam Hasan El-Bena filloren e mori nga babai i tij i cili e ndimoi që të mësonte me zemër Kuranin e Madhëruar dhe e bindi atë që të orjentohet në drejtimin e mësimeve Islame. Ai më pas u pranua në një shkollë të quajtur "Madrasa Ar Rasha al deenyah" në këtë shkollë ai mësoi tek dijetari Muhamed Zaran. Kur drejtimi i kësaj shkolle u ndërrua Hasan El Bena u transferua në një shkollë tjetër. Mbas përfundimit të shkollës së mesme ai vazhdoi studimet në Universitetin e Kajros. Në atë kohë kur ai donte që të regjistrohej në atë universitet ai ishte në moshën 16 vjeqare dhe duke pasur parasysh ligjet e universitetit ai nuk e plotësonte moshën për rregjistrim, por për shkak të talentit të tij të lartë ai u pranua. Në atë kohë "Darul Ulum" (emri i universitetit në të cilin ai mësoi) ishte i njohur si një Azhar i vogël. Në atë universitet mësimet bëheshin me metoda moderne ku mësohej psikologjia, politika,filozofia, sociologjia, matematika dhe linguistika. Kur ai u pranua në fakultet sëbashku me të, në Kajro u shpërngul e gjithë familja e tij. Gjatë studimeve ai kohën e ndau në dy pjesë; pjesën e parë të kohës ai ia dedikoi studimeve dhe pjesën tjetër predikimit të Islamit dhe ndihmoi babain e tij në rregullimin e arave.

Në vitin 1927 kur ai ishte në moshën 20 vjecare ai u punësua si mësues në shkollë në qytetin Ismailia ku aty qëndroi deri në vitin 1933.

Profesioni arsimtar dhe fillimi i misionit të tij

Imam Hasan el-Bena me detyrën e tij të re – arsimtar u vendos në Ismailija në shtator të vitit 1927. Gjatë kohës së lirë ai e studioi hollësisht jetën shoqërore të qytetarëve të Ismailijas me qëllim që misioni i tij të ketë efekt. Ai u përpjek që të bëhet një mësues dhe një predikues i mirë. Punën e tij e filloi nga restorantet dhe kafenetë në vend të xhamive si dhe në shumë tubime të tjera.

Në mars të vitit 1928, gjashtë persona shumë të rëndësishëm u mblodhën në shtëpinë e Hasan El-Benas , biseduan për një kohë të gjatë dhe në fund u betuan se "do të jetojnë dhe do të vdesin për Islam". Organizimi u titullua ‘El-Ikhvanul Muslimun" apo "Vëllezërit Muslimanë". Degët e saja me shpejtësi të madhe u hapën nëpër qendra të ndryshme sikur në Suez dhe Aleksandri. Në Tetor të vitit 1933 Hasan El-Bena u transferua në Kajro për të ndërprer punën në profesionin e tij si mësues dhe për t’ju dedikuar plotësishtë profesionit të ri – udhëheqës i "Vëllezërve Muslimanë"

Martesa dhe fëmijët e tij

Njerëzit e Ismailijas e donin Hasan El-Benën shumë. Ata përfituan frymëzim shpirtërorë nga ai. Një njeri fisnik me emrin El-Haxh Husein Es Sali u ndikua shmë nga personaliteti dhe misioni i Imam Hasanit. Ai bëri lidhje të ngushtë me të, lidhje të cilat u shtuan dita me ditë derisa El-Haxh Huseini e martoi vajzën e tij me të. Kjo martesë përputhej me ajetin e Kur’anit të madhëruar: "Një besimtarë merr një besimtare." Imam Hasan El-Bena kishte gjashtë fëmijë me këtë grua, pesë vajza dhe një djalë. Djali i tij Ahmed Seiful Islam ishte sikur babai i ti Hasani – trim dhe i shkathët. Ai diplomoi për mjekësi dhe për shkak të aktiviteteve të tija të shumta u burgos nga policia e tiranit Xhemal Abdul Naserit. Ahmed Seiful Islami posedonte të gjitha cilësitë e babait të tij dhe kështu plotësonte thënjën arabe "Pasardhësi i luanit është luan"

Veprimtaria letrare e Hasan El-Benas

Imam Hasan El-Bena ishte një predikues dhe një reformator i vërtetë. Qëllimi i tij ishte të organizonte një grup muslimanësh të cilët jetonin dhe vdisnin për Islam. Ai donte të forconte "jetën në rrugën Islame" në Egjipt, për këtë ai i kushtoi më shumë kohë aspekteve praktike të misionit të tij dhe i ushtroi anëtarët e "Vëllezërve Muslimanë" moralisht dhe shpirtërisht. Njëherë u pyet "Pse nuk shkruani libra" ai u përgjigj "Unë shkruaj njeriun". Megjithatë ai shkruajti shumë libra të cilat janë:

Musahirat el-Dava vel-Daijiah (Ditari i Predikimit dhe Predikuesit). Një kryevepër e punës së tij. Ky ditar është i ndarë në dy pjesë ku pjesa e parë përmban jetën e tij personale dhe pjesa e dytë përmban aktivitetet e muslimanëve të "Ikhvanu El-Muslimun".

Risajil El-Imam El-Shahed. Ky libër është një përmbledhje e disa artikujve të cilat ai i mblodhi në kohë të ndryshme të jetës së tij. Detalet e këtyre artikujve janë:

Risale-tul-Taleem. Kjo broshurë përmban udhëzime të cilat ai ua dedikoi atyre që ishin anëtarë të përhershëm të "Ikhvan El-Muslimun". Ai sqaron dhjetë parimet themelore të Betimit të Besnikërisë, që janë:

Urtësia

Sinqeriteti

Veprat

Xhihadi

Sakrifica

Bindja

Qëndrueshmëria

Koncentrimi

Vëllazëria

Besimi reciprok

Në fund Imam Hasan El-Bena sqaron përgjegjësitë e anëtarëve në të gjitha sferat e jetës mbasi të kenë dhënë Betimin e Besnikërisë. Ai gjithashtu sqaron rregullat e sjelljes të cilat ata duhet tu përmbahën.

Risaletul Xhihad Ky pamflet lëshon dritë në obligimet, rëndësitë dhe dobitë e Xhihadit. Ky pamflet u shkruajt atëherë kur "Vëllezërit Muslimanë" kishin ndërmarrë aksione kundër çifutëve në Palestinë.

Davatuna Fi Tour-i-Xhedid – do të thotë ‘Misioni ynë në një skenë tjetër". U shkruajt atëherë kur lëvizja "Ikhvan" mori një inerci shumë të madhe tek besimtarët dhe kur kundërshtarët filluan të shprehin dyshimet e tyre ndaj kësaj lëvizjeje. Kështu Imami sqaroi çdo aspekt të kësaj organizate. Në kërkesën e përë ai sqaroi se misioni i tyre nuk ishte i limituar në një grup por ishte botërore – për të gjithë njerëzit. Së dyti ai spjegoi se lëvizja bazohej në Iman (besim) dhe arsye. "Ne duam të formojmë shtetin Islam në Egjipt, i cili do t’i miratojë parimet e Islamit, t’i bashkojë arabët dhe të punojë për mirëqënjën e tyre, t’i çlirojë tërë muslimanët e botës nga tirania dhe shtypja, të përhapë Islamin dhe t’i zbatoje ligjet e Allahut."

El Risail Eth-Thelathe Është një përmbledhje e tre pamfletëve. Artikulli i parë titullohet "Cili është misioni ynë" i dyti " Si ndahën njerëzit" dhe i treti "Mesazhi i dritës". Në fakt artikulli i tretë është një letër të cilën Imam Hasan El Bena e shkruajti për mbretin e egjiptit, Shah Faruk, kryeministrin Nihas Pashës dhe të gjithë udhëheqësve të tjerë të Shtetit Islamik në vitin 1936. Në këtë letër ai në fillim sqaroi parimet e Islamit, kulturën dhe civilizimin hollësishtë. Ai e ndiente vetën keq që muslimanët duhet të adaptoheshin me rregullat e jetës simbas sistemit përëndimor. Për këtë ai bëri një krahasim në mes rrugës Islame të jetës dhe asaj përëndimore. Në mbyllje ai përmënd se Islami është zgjedhja e e të gjitha problemeve dhe garanton zhvillimin dhe lulëzimin e shtetit musliman.

Krahasim mes të kaluarës dhe të tashmës Është pamfleti i parë i Hasan El Benas. Është shkruajtur pak para fillimit të luftës së parë botërore. Në këtë pamflet ai ka sqaruar parimet e Islamit dhe aspektet reformatike të Ummetit. Në fillim ai sqaron bashkësinë e parë Islame e cila u themelua nën dritën e Kur’anit të shënjtë dhe nën drejtimin e Profetit, Muhammedit a.s.. Argumentimi i tij i dytë i përket shkakut të dobësimit dhe shkatërrimit të muslimanëve. Në fund ai përmënd se "Vëllezërit Musliman" e udhëzojnë njeriun drejt shpëtimit të përhershëm.

Risaletul Moatama-ul Hamis Ky është një fjalim që Imam Hasan El Bena e mbajti me rastin e Pesëvjetorit të Konferencës së Vëllezërve Muslimanë. Në këtë fjalim ai vlerëson arritjete që i bëri lëvizja gjatë dekadës së kaluar.

El Ihvanul Muslimun nën flamurin e Kur’anit Gjithashtu edhe ky është një fjalim i cili u mbajt nga Hasan El Bena me 4 prill para asamblesë së madhe të mbajtur në Kajro në selinë e Ihvanëve. Në këtë fjalim u trajtuan qëllimet dhe synimet e Ihvanul Muslimun dhe detyrat e të rinjëve. Ishte një thirrje kryengritëse kundër forcave fashiste që kishin shkatërruar shoqërinë Egjiptiane.

Vështrimi i problemeve nacionale në dritën e sistemit Islam Ky pamflet është i shkruar nga Imam Hasan El Bena menjëherë mbas krijimit të Pakistanit. Në këtë pamflet trajtohën problemet politike të egjiptit dhe shteteve tjera muslimane. Gjithashtu trajtohën problemet e pakistanit të porsalindur i cili gjindej përballë agresionit të armatosur të idhujtarëve të Indisë të ndihmuar nga blloku komunist. Ai ndau problemet kombëtare në dy grupe dhe prezentoi sugjerime për zgjidhjen e tyre. Në pjesën e parë ai trajton të gjitha dëmet e sistemit mbizotërues të qeverisë dhe paraqet parimet Islame për rregullimin e këtyre dëmeve, dhe në pjesën e dytë trajton sistemin ekonomik duke sqaruar Sistemin ekonomik Islam si mjet për kurimin e sëmundjeve (problemeve) ekonomike si pasojë e ekonomisë përëndimore.

Leksionet dhe këshillat e Imam Hasan El-Benas

Fjalimet e shkurtëra dhe udhëzimet fetare të Imam Hasan El Benas u përmblollën në një libër, e që është një thesar i diturisë. Ai u jepte këshilla dhe udhëzime shokëve të tij dhe anëtarëve të "Vëllezërve Muslimanë" nga koha në kohë, udhëzime dhe këshilla të cilat më pasë u bashkuan në trajtën e një libri.

Martirizimi i Shehid Imam Hasan El Benas

Imam Hasan El Bena kaloi një jetë të vështirë nga që nga lindja deri në momentet e fundit të jetës së tij. Ai pothuajse nuk kishte kohë të pushonte, e gjithë jetën e tij ia dedikoi Islamit dhe mirëqënjës së muslimanëve. Jo vetëm që ishte aktivist por edhe njeri i devotshëm, falte shumë namaz dhe lexonte Kur’an dhe hadithe të Pejgamberit a.s. rregullishtë. Jetën e tij në këtë botë e përfundoi si dëshmorë në rrugë të Zotit më 12 Shkurt 1949 në rrugën kryesore në qëndër të Kajros, duke marrë kështu titullin më të shenjtë në Islam e që është SHEHID. Atë e vranë armiqët e Islamit të cilët mënduan se me vrasjën e tij do vrasën Islamin, do shuajn [do lëvizje dhe përpjekje që Islami një ditë të kthehet në jetën praktike te njerëzve dhe udhëheqësve. Ata menjëherë pas vrasjes së tij i konfiskuan të gjitha zyret dhe qëndrat e "Vëllezërve Muslimanë", me qindra aktivistë të kësaj lëvizje i burgosën, torturuan dhe shumë prej tyre u pushkatuan. Por, edhe pse e vranë Hasan El Benan ata nuk arritën ta shuajn lëvizjën, përkuandër me vrasjen e tij ata i dhanë më shumë vrull lëvizjes duke e bërë atë një ndër lëvizjet Islame më të shtrira në mbarë botën.


Perkthimin nga anglishtja e beri Lejla

[shkodranja.1]

Allahu ta shperblefte per shkrimet the boy
po sjell edhe une nje material per hasan el bena per devijimet e tij ne akide dhe menhexh


Këto pika jane shkëputur me përshtatje nga libri "Rradul xheuab " i shejhut, muhadithit, el alameh Ahmed bin Jahja en-Nexhmij.
E lusim Allahun ta bëjë të dobishëm këtë material për atë i cili e kërkon të vërtetën.

1)Heshtja dhe moskundërshtimi i tij ndaj shirkut në ibadet që bëhet nga njerëzit në Egjipt tek tyrbet dhe teqet.

2)Hizbizmidhe përçarja që ai la në këtë umet.

3)Thirrja e tij për ngritjen e halifatit duke lënë pas dore thirrjen për në teuhid, kur dihet se detyra e pejgamberëve nuk ishte gjë tjetër veçse thirrja për në teuhid.

4)Nxitja e urrejtjes për udhëheqësit dhe dijetarët në zemrat e shebabëve, pregatitja e tyre për rrëzimin e shteteve islame ashtu që të ngrejë halifatin mbi rrënojat e tyre.

5)Mashtrimi i shebabëve dhe zbritja e tyre në fushën e davetit duke qenë akoma xhahila, të padijshëm.

6)Thirrja e tij për afrimin dhe bashkimin mes shiave dhe sunijve. Shkurtimisht domethënia e këtij afrimi është : që secila palë të heqë dorë nga një pjesë e besimit të tij ashtu që të afrohet tek pala tjetër.

7)Fjala e tij: Nuk ka mes nesh dhe cifutëve armiqësi fetare.
(El ihuanul muslimun,ehdathun saneat et-tarih,vellimi 1,fq 409)
Pra sipas tij na dolën jehudët vëllezër.

8) Rregulli i tij: 'Bashkëpunojmë në atë që jemi dakort dhe e falim ( e justifikojmë ) njëri-tjetrin në ato gjëra që kundërshtohemi'.
Ky rregull çon në zhdukjen e urdhërimit për të mira dhe ndalimit nga e keqja. I ka lavdëruar Allahu besimtarët dhe e ka bërë cilësinë e tyre më të vecantë pas besimit në Allahun, urdhërimin për të mira dhe ndalimin nga e keqja.
Thotë Allahu i Lartësuar:"Jeni populli më i mirë që keni dalur për njerëzit, urdhëroni për të mira, ndaloni nga të këqijat dhe i besoni Allahut " (Ali Imran 110)

9) Grumbullimi që ai bënte mes njerëzve me akide të ndryshme dhe bindje të llojllojshme, një sunij, një shiij, një sufij, një xhehmij, një mutezilij, etj. E bënte këtë me pretendimin se të gjithë janë vëllezër sepse thonë Lailahe il-lallah Muhamedun rasulullah edhe pse nga këta persona mund të ketë që bëjnë gjëra që janë në kundërshtim të plotë me këtë fjalë(shehadetin).

10)Hasan el Bena praktikonte dhe ngjallte bidate të ndryshme,prej tyre bidati i mevludit dhe organizimi i ligjëratave me këtë rast.

11)Pretendimi i tij se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem është i pranishëm(prezenton) në festën e mevludit dhe ua fal gjynahet të pranishmëve aty, sic thotë në poezinë që recitonte me këtë rast:
Ky është i dashuri që prezentoi tek të dashurit e tij
Dhe ua fali të gjithëve çfarë ka shkuar dhe kaluar.
Ky është besim i kotë i marrë nga sufijtë dhe shirk i madh.

12) Lidhjet e forta që kishte me sufizmin dhe zhytja e tij në të.

13)Përkufizimi që i bënte islamit në 20 shtylla bazë duke e bërë këtë sheriat për pasuesit e tij.

14)Besëlidhja që duhet ti japin pasuesit e tij dhe vendosja e 10 kushteve në këtë besëlidhje, kushte të cilat nuk janë as në Librin e Allahut e as në Sunetin e Pejgamberit salallahu alejhi ue selem.Ndër këto kushte është: bindja e vërbër ndaj emirit qoftë në vështirësi apo lehtësi, qoftë në atë që i pëlqen apo në atë që e urren.
Në akiden e ehlu suneh uel xhemeah besëlidhja dhe bindja i takojnë prijësit, udhëheqësit të muslimanëve. Bindja ndaj udhëheqësit musliman ka dy kushte :1}Të jetë në diçka të lejuar pasi nuk ka bindje nëse prijësi urdhëron për gjynah.
2}Të jetë kjo bindje brenda mundësive që ka personi pasi nuk e ka detyrim të bindet në diçka që ska mundësi ta bëjë.

Thotë Hasan el Bena:' Kjo pasi daveti kalon nëpër tre etapa, faza pasi që përmendi të parën thotë) Faza e dytë e daves është faza e formimit.Në këtë fazë nga ana shpirtërore ështe formim sufij ndërsa nga ana vepruese është formim ushtarak'.(Mexhmuatu rasil. Risaletu talijm fq 268)

15)Futja dhe pjesëmarrja e disa të krishterëve në organizatën e tij duke i bërë ndihmësa të thirrjes së tij.
(Libri auetul ihuanil muslimin fil mizan dhe revista: Liuaul islam,botim I vitit 1411 hixhrij,ne muajin Ramazan,fq 39,thuhet ne reviste: Imami Hasan el Bena kur formoi komisionin e larte politik te ihuanul muslimin kishte ne perberjen e tij tre anetare te krishterw, ata jane :1}Luis Ahnuh 2}Uhejb Deus 3}Thabit Kerim.)

16)Grumbullimi dhe pritja që organizoi për Othman Muhamed el Mergini duke e lavdëruar dhe duke i shprehur dashurinë e sinqertë për të. Ky person njihet për akiden e tij në njëshmërinë e ekzistencës (Uahdetul uxhud).

17)Udhëtimi që bënte cdo javë ditën e xhuma së bashku me shoqëruesit e tij në këmbë 3 orë në shkuarje dhe 3 orë në kthim (pothuajse përafërsisht 20 km)që të vizitonte varret e sufistave të mëdhenj të tarikatit hisafij shadhilij.

18) Recitimi që ai i bënte këtyre dy vargjeve të cilat shprehin qarte akiden e Uahdetul uxhud (Njëshmëria e ekzistencës).
(këto vargje i gjeni në librat e ihuanëve si pshafiletul ihuanil muslimin,vëllimi 1, fq 259).

Thotë shejh Ahmed en-Nehmij duke ju drejtuar ihuanëve:
Në çfarë gjëje ne thërrasim?

Ne thërrasim në teuhid dhe tërheqim vërejtjen nga shirku.Po ju në çfarë thërrisni?

Nga çfarë gjëje tërhiqni vërejtjen?

Ne thërrasim në sunet dhe tërheqim vërejtjen nga bidatet.Po ju në çfarë thërrisni dhe nga çfarë gjëje tërhiqni vërejtjen?

Ne thërrasim për të pasuar menhexhin në të cilin eci Pejgamberi salallahu alejhi ue selem në thirrjen e tij.Po ju në menhexhin e kujt thërrisni?Në rrugën e kujt ecni?

Ne thërrasim në akiden e selefëve, në menhexhin e selefëve,në transmetimet dhe gjurmët e selefëve.Ndërsa ju thërrisni tek ata që e shohin shirkun si ibadet të ligjëruar,tek ata që e shohin bidatin afrim dhe bindje ndaj Allahut, tek ata që e shohin mohimin e sifateve si teuhid.

Ne thërrasim që ta marrim të vërtetën nga burimi i tij i kthjellët,nga kroi i rrjedhshëm,nga libri i Allahut dhe komenti i tij me transmetime.Thërrasim që ta marrim Sunetin nga librat që janë shkruar posaçërisht për të sipas rrugës së muhadithëve,dijetarëve të Xherhit dhe Tadilit.
Ndërsa ju i thërrisni shebabët në humbje dhe dështim, i thërrisni në tolerimin e shirkut dhe në adhurimin me bidate.

A jeni të kënaqur që të jeni thirrësa në të kotën, mbrojtësa të saj dhe pasuesve të saj?

A jeni të kënaqur që të madhëroni bidatxhijtë dhe shirkaxhijtë, të cilët është detyrë tu bëhet hexhr dhe të jemi larg veprave të tyre për hirë të Allahut dhe afrim tek Ai ?

A jeni të kënaqur të pasoni sheriatin e atij që nuk është i pagabueshëm dhe të lini sheriatin e atij i cili është i pagabueshëm(Pejgamberi salallahu alejhi ue selem) për të cilin ka dëshmuar Allahu se nuk gabon,thotë Allahu i Lartësuar:'' Ai nuk flet nga mendja e tij,ajo nuk është gjë tjetër veçse shpallje që i shpallet" (Nexhm 3-4)

A jeni të kënaqur që të pasoni rrugë tjetër nga rruga e besimtarëve muuehidin,duke qenë se ju e lexoni fjalën e Allahut të Lartësuar:'' Kush e kundërshton të Dërguarin pasi që i është bërë e qartë e vërteta dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e besimtarëve, Ne do e lemë në atë që ka zgjedhur dhe e fusim në zjarr.Sa përfundim i keq është ai" (Nisa 115).