A mund te jete pengese femija i mbartur nga martesa e pare?

[Elna Durrësi]

Përshëndetje !


Sa të përgatitur jemi ne shqiptarët për të rindërtuar një familje të kompozuar apo të rikompozuar pas një prishje të dikurshme familjare?!

Më vjen kjo pyetje në mendje sa herë kthej sytë dhe shoh tim bir.

Di që dikur ishte shumë e rëndë dhe e vëshirë të riformoje apo kompozoje një familje të re mbi bazën e një familje dikur të prishur. Mirëpo fenomenet e ditëve të sotme po tregojnë hapa të mëdha drejt divorceve dhe shumë familjeve gjënden të ndara e fëmijët mes tyre.
Kur isha për pushime në Shqipëri dhe diskutoja mbi mundësinë e kompozimit të një familje të re shumëkush kthente sytë nga im bir , sikur të thonin që ........... e pamundur?!

I shikoja e habitur , jo për faktin se shihnin tim bir , por më habisnin se si ende mbizotëronin idera të tilla . Ndoshta jam unë që kam ndryshuar aq më shumë që këtu ku jetoj, dy ndër tre familje janë të kompozuara e shikimi i bashkëbiseduesve të mi më çudiste , ose vërtet ishte për tu çutidur.

Kjo gjë më shtyri të hapja si temë diskutimi , për të diskutuar edhe me prindër të tjerë që ndodhen në të tilla situata apo kanë kaluar eksperienca të tilla.

Personalisht nuk e mohoj se dëshira për të krijuar një familje të re shqiptare më bren , por nga ana tjetër nëse dikush fëminë time sheh si pengesë jetë , kurrë nuk do ribëja një lidhje të tillë. Do preferoja në fund të fundit bashkejetën e një të huaji të cilit im bir nuk mund ti dukej si pengesë , sesa martesën e një shqiptari që të më hante veshët mengjes ,drekë , darkë , për tim bir.

Ju pres në diskutim , sidomos ato , apo ata që kanë kaluar nëpër eksperienca të tilla , për të diskutuar si venë marrëdhëniet në familjen e re shqiptare të kompozuar?!

Me respekt Elna.

[Mina]

Nese une do te ballafaqohesha me nje rast te tille, do te perpiqesha te mos e diferencoja nga femijet e mi! Do te beja cdo gje qe ai te mos e ndjente veten te huaj dhe te meshiruar!

[Mina]

Rendom ndodh qe jane keqtrajtuar!

[Estella]

Do te trajtoja ne menyre te barabarte per arsye se edhe vete po te ish e tille do te doja qe "njerka/njerku" te mos bente diferencime ndaj meje.
Ka pasur raste qe ndodh edhe e kunderta qe femijet jo te tu te kane nderuar dhe te tute te lene me buze plasur. Megjithate varet nga njeriu.

Per shqipetaret ne pergjithesi me duket paksa e veshtire per arsye se shoqeria e sotme shqiptare nuk e ka hasur kete fenomen me pare.

[Inconstant Moon]

Eshte mire qe femija te kete influencen e mashkullit dhe femres ne familje, por nuk jane rolet gjinore me te rendesishme se vet te pasurit e qofte edhe nje prindi me dashuri te pakushtezuar e influence pozitive ne jeten e femise. Ana ekonomike gjithashtu shtyn shume nena te divorcuara/ vejusha te rilidhen per 'hater' te mireqenies se femise. Nuk me takon mua e askujt tjeter te bejme pergjithsime se cila rruge eshte me e mire se tjetra pasi cdo rast eshte i vecante. Sidoqofte, nese rimartesa do kete influence pozitive apo negative mbi femine nuk varet me teper prej nenes/babait te dyte sesa nenes/babait te femise qe e 'fton' dhe e ben te familjes dike qe per femine me pare ishte nje i panjohur (pa influence mbi te).

[Elna Durrësi]

Përshëndetje të gjitheve dhe flm për përgjigjet tuaja.

Në fakt , unë kur hodha hapjen e kësaj teme nuk kisha për qëllim trajtimin e fëmijës në një familje të kompozuar, sepse supozoj që kur pranohet lidhja e një familje të kompozuar sigurisht merren parasysh edhe respekti që i duhemi pjesëtarëve të asaj familjeve të kompozuar.
Unë do doja të dija , cili është këndvështrimi i shqiptarëve për familjet e ndara dhe për rikompozimin e tyre .

A ekziston ende " përbuzja" apo shikimi i shtrembër i dikurshëm apo diçka ka ndryshuar. Fare thjesht po e konkretizoj me shembull personal: Nëse unë një të ardhme , do formoja një familje të kompozuar e cila mund të kishte për pjesëtar mua , tim bir , bshkëshortin e ardhshëm e ndoshta dhe fëmijën e tij , si do ndjehesha ne mes një mentaliteti shqiptar kur të shikon 4 veta të formonin një familje të përbashkët?!
Mbaj mendt dikur , që dashje apo pa dashje , faj apo faj se si dëgjoheshin apo fliteshin zëra apo nënzëra për familjet e përbëra sikur të ishte diçka e keqe, diçka që s'duhej të ishte kështu?

E sot , ç'ndosh në Shqipëri në këto raste.

Ndoshta mua më duket diçka e përditshme një gjë e tillë dhe e flas hapur edhe në pushime kur vet ne Shqipëri , mirëpo atje vërej apo më mirë thënë ndiej nga shikimet , veprimet apo dhe fjalët , sikur po them diçka panormale?

Jam me gjithë mend shumë kurioze të di mendimet apo dhe dëshmitë e atyre që e jetojnë një situatë të tillë në ambientin shqiptar.

Me respekt Elna.

[ornament]

Varet ku jeton ne Shqiperi Elna, po te jesh ne Tirane mos pyt hiç, bej ç'te dush, Nano u martu me "gocen" e vet, as njeri se çau kaptinen. Pra shih qejfin tat. Po te jesh ne bote, akoma me e lire ti je.
Ti tani mendon jo per vete por per opinionin e botes. Atehere mos u rimarto, por duro me kurajo, perkushtoja jeten tet biri.
Nene Tereza beri me shume se kaq e se gjeti gje.
Pastaj kur na krahason me boten, ti harron qe s'jemi njesoj me te, duke filluar nga ti e perfunduar tek une. Bota kur ndahet (ata qe s'jane si ne), i ruajn marredheniet me burrin e pare per tere jeten, kthehen ne miq, bile pa pas fare femije. Ndersa ne jo, ne ndahemi per jete, ti besoj ke vepruar po ashtu. E kjo e veshtireson punen e rimartimit. Njerezit kane qejf ti gjejne te metat mbi njeriun qe e kane perpara syve, ai qe s'ndodhet gjithmone perfytyrohet me i mire, me i bukur, me i drejte. Prandaj je ti qe do keqvleresohesh. Kur te dy "te ndaret" jane prezent ndryshon puna, vleresimi behet lehtesisht, duket i miri nga i keqi. Bile ndodh jo rradhe qe burri i pare behet "shkesi" i marteses se re. (tek bota civilizuar)

Njesoj puna me vendet, aty ku jeton gjen plot te meta, aty ku ke pas jetuar ti idealizon, mnjf zbukuron.
Nga kjo vjen konflikti mendoj une.

[Elna Durrësi]

Postuar më parë nga ornament
Varet ku jeton ne Shqiperi Elna, po te jesh ne Tirane mos pyt hiç, bej ç'te dush, Nano u martu me "gocen" e vet, as njeri se çau kaptinen. Pra shih qejfin tat. Po te jesh ne bote, akoma me e lire ti je.
Ti tani mendon jo per vete por per opinionin e botes. Atehere mos u rimarto, por duro me kurajo, perkushtoja jeten tet biri.
Nene Tereza beri me shume se kaq e se gjeti gje.
Pastaj kur na krahason me boten, ti harron qe s'jemi njesoj me te, duke filluar nga ti e perfunduar tek une. Bota kur ndahet (ata qe s'jane si ne), i ruajn marredheniet me burrin e pare per tere jeten, kthehen ne miq, bile pa pas fare femije. Ndersa ne jo, ne ndahemi per jete, ti besoj ke vepruar po ashtu. E kjo e veshtireson punen e rimartimit. Njerezit kane qejf ti gjejne te metat mbi njeriun qe e kane perpara syve, ai qe s'ndodhet gjithmone perfytyrohet me i mire, me i bukur, me i drejte. Prandaj je ti qe do keqvleresohesh. Kur te dy "te ndaret" jane prezent ndryshon puna, vleresimi behet lehtesisht, duket i miri nga i keqi. Bile ndodh jo rradhe qe burri i pare behet "shkesi" i marteses se re. (tek bota civilizuar)

Njesoj puna me vendet, aty ku jeton gjen plot te meta, aty ku ke pas jetuar ti idealizon, mnjf zbukuron.
Nga kjo vjen konflikti mendoj une.

Ornament

Flm për përgjigjen. SInqerisht , kur pashë në e-mail njoftimin se në forumin shqiptar kishte një përgjigje nga Ornament në temën time , i pari mendim që më vajti në kokë ishte se ke shkretuar në thënie , sepse kisha idenë që je shume antifeminist nga disa shkrime tuat që kam lexuar në forum. Mirëpo nuk thonë kot mos u nis me paragjykime. Vërtet në përgjigjen tënde kishte realitet .

Nanoja ishte rast ekstrem për në Shqipëri , mirëpo këto gjëra në botën e politikës , artit , sportit , modës apo si i thonë me një llaf në botën ku paraja e karriera është në lojë janë gjëra nga më të përditshmet .

Në fund të fundit Nanoja diku nja 20 vjet më të re e mori por ekziston edhe Edi Braklei, Xhoni Holidej etj që i kanë partnerët me nga 30 deri 50 vjet diferencë. Mirëpo mua nuk më intereson në fakt këndvështrimi it yre , por i njerëzve të rangut tim. Jo se mua këto gjëra do më pengojnë të bëj jetën time se kësaj putan jete times i dola zot vetë e s'lë kërkënd të ma shkatërrojë qetësinëe krijuar timen dhe tim biri, por siç njihet psikologjikisht fëmija ka nevojë për shembullin si mashkullor ashtu edhe femëror në familje. Ka nevojë të rritet me reaksionet si të njërës palë ashtu edhe të tjetrës, për të patur kompletimin e ekuilibrit për formimin e tij dhe të karakterit të tij.

Unë mora si shembull vetveten për të thyer akullin e diskutimeve, në mënyrë që të zhdukej ndroja e të kishte s amë shumë diskutime rreth kësaj teme , sepse është temë e pafolur me zë të lartë , por ama që po merr ritëm të shpejtë në shoqërinë shqiptare.
Ti merr për shembull të madhen Nënë Terezën që iu përkushtrua njerëzimit. Jam dakort me ty, por ama ajo i dha atë zgjidhje jetës së saj , e unë nuk kam mendere ( më fal për këtë shprehje) të ta bëj të tillë si ajo zgjedhjen. Kam nevojë edhe për mbështetje reciproke ku të ndaj si lotin ashtu edhe të qeshurën.
Fëmijës tim i kam siguruar gjithçka që një nënë duhet ti sigurojë. Po ashtu edhe i ati i tij i ka siguruar çfarë i takon ti sigurojë.
Në familjen time gjithçka rrjedh qetë , mirëpo ekuilibri nuk është 100% i rregullt përderisa ka diçka që mungon. Dhe pikërisht kjo më pengon pakëz. Dhe pikërisht nga kjo mua më lind pyetja e këndvështrimit për familjet e kompozuara në ambientin shqiptar.
Sepse edhe pse gjërat nuk fliten me zë , ndihen nga shqisat e ndjeshmërisë. Pra, kur unë diskutoja hapur gjatë pushimeve në Shqipëri mbi mundësinëe prezencës së një mashkulli në jetën time qoftë me bashkëjetesë apo martesë, më shikonin sikur po hidhja bombën atomike dhe po vinte fundi i botës.

Më bezdis fakti që pse ne shqiptarët kemi kaq komplikime dhe vështirësi në kuptimin e hapësirave të jetës?!

Mbase jam unë që po eci me hapa shumë të shpejtë në këtë jetë , ose janë bashkërrethuesit e mi që s'më kuptojnë? Këtu ku jetoj u dukem ca si shumë patriarkale , atje ku u linda u dukem ca si shumë përparimtare . Pra, as në në pemë , as në tokë.

Nejse , kot nuk thonë e komplikuar ishte , mbetet dhe do mbetet kjo jetë e unë veç komplikime si këto paça .

Me respekt Elna.

[AgainstAllOdds]

Une mendoj se femija i mbatur eshte pengese ne nje lidhje te re ...Teoria dhe realiteti jane pak si ndryshe ..te gjithe ketu thojme qe duhet ta trajtosh njelloj dhe te mos besh diferencime por nuk ma do mendja se do te duash femijen e dikujt tjeter njelloj sikur e do tendin...Nuk kam ndonje ekprience personale por me sa kam degjuar kjo ndodh shpesh kjo jo per arsye te inatit apo personalitetit te ulet por vetem ceshtje ndjenjash..dhe ato nuk imponohen...

[Dreri]

Ne te vertete kjo teme eshte shume me interes, dhe aktuale
Une dua te shoh ne nje kenveshtrim tjeter
Ne shume raste gra te zhgenjyera ne martesen e pare, qe trashigojne edhe femije, e kane shume te veshtire te hapin tjeter per nje jete te re.
Ne anen tjeter dashuria e tyre e re , eshte dicka shume e qendrueshme. Djemte mbase pa nje histori martese me pare nese do dashuroheshin me nje femer te tille, do shihnin tek ajo idealen per gruan e jetes.
Pasi keto te fundit me me experience nga jeta, jane ne shumten e rasteve dinjitoze.
Problemi qendron....tek fakti..Si e ndjejne veten keta para opinionit? qe tek ne edhe pse cdo dite zbehet perseri ka nje efekt te madh
Per mendimin tim..nuk do ishte aspak pengese exzistenca e nje femije tek njera pale...sidomos tek femrat. Them tek femrat pasi ne shuten e rasteve femijet gjenden tek ato..dhe ne anen tjeter . Dashuria e nene do jete e njejte pasi nuk do jete njerke*. pastaj tek meshkujt efekti i njerkut eshte shpesh here i zbehte pervete natyren e meshkujve shqiptare.