Femrat dhe kompleksi i moshes

[Erlebnisse]

E verteta eshte qe femra ndryshon me moshen. Ndryshimi me teper se fizik, vihet re sidomos ne mentalitet. Nuk e kam fjalen vetem per pjekurine e kerkesen e llogarise me te madhe per veten, por edhe ne raportet me shoqerine, me njeriun e jetes apo me rrethin shoqeror.

Ne moshen adoleshenciale, femra eshte e dashur, me mendimet e imagjinaten ne Hene e me idera gjigande per te ardhmen. Dashuron kollaj e i duket sikur koha eshte e shumefishuar e ato dite nuk do mbarojne kurre.

Ne moshen 25-35 vjec fillon kompleksi: i duket sikur vitet i ikin pa i prekur dot, sikur duhet te angazhohet shume qe te arrije dicka edhe madje kur e arrin, veshtiresia e lodhja ndihet, sepse akoma nuk kenaqet me ate cfare ka arritur. Kur eshte e martuar e me femije, nqs eshte shtepiake i duket vetja si e kote e ne shume raste kalon ne depresion, sepse s'i njihen shume vlerat e punes qe ben, sado qe eshte goxha e madhe. Kur punon, mundohet te beje gjithnje e me shume karriere, e prandaj i dedikohet pak ore familjes (edhe kete kete jetes i rikthehet ai vrapi kunder kohes - duket sikur do jetosh ne pafundesi, prandaj s'i jep rendesi diteve e viteve qe kalojne rradhazi).

Mosha 50 e siper: fillon e kupton qe tashme je ne nje faze ku ke mundesi te punosh edhe disa vite; po te afrohet pensioni! Nuk di ne te zgjedhesh te rrisesh niperit apo te shetisesh Boten, fundja e meriton sepse ke punuar nje jete te tere, por u kujtove vetem tani, qe dicka i ke lene manget vetes (me mire vone se kurre, i thone nje fjale).

Perse femra, pervecse delikate, me shume mendime, me shume rendesi (edhe se shpesh nuk i njihet), perse komplikohet duke i shtuar kaq shume pune jetes, ne vend qe te gezoje te mirat e bukurite qe i jep jeta?
Te gjithe, ama, jemi koshiente qe dicka na mungon e prandaj duam te zhdukim ate boshllekun qe kemi ne ndonje pjese te vetes sone (dikush ne stomak, dikush ne zemer, dikush ne mendje, dikush fizikisht e ku di une sa e sa lloje te tjera, pa mbarim). Ndoshta njeriu, perseri mbetet i kenaqur, se fundja jeta kjo eshte: nuk i dihet fija, por jetohet; ne te mire e ne te keq jetohet!

[s0ni]

Mosha e adoleshences jemi ne imagjinatat tona sepse se dime si eshte jeta. Na perkrahin prinderit edhe merremi vetem me shoqerine.

25-30 te vijne mend 'Darn it' u rrita lol, duhet te percaktoj dhe siguroj punen per te ardhmen time (dhe pse ndihesh akoma si femije).

Nuk besoj se eshte e caktuar vetem tek femrat kjo. Besoj qe edhe meshkujt keshtu ndihen.

[MijnWonder]

E verteta eshte qe femra ndryshon me moshen. Ndryshimi me teper se fizik, vihet re sidomos ne mentalitet. Nuk e kam fjalen vetem per pjekurine e kerkesen e llogarise me te madhe per veten, por edhe ne raportet me shoqerine, me njeriun e jetes apo me rrethin shoqeror.

Ne moshen adoleshenciale, femra eshte e dashur, me mendimet e imagjinaten ne Hene e me idera gjigande per te ardhmen. Dashuron kollaj e i duket sikur koha eshte e shumefishuar e ato dite nuk do mbarojne kurre.

Ne moshen 25-35 vjec fillon kompleksi: i duket sikur vitet i ikin pa i prekur dot, sikur duhet te angazhohet shume qe te arrije dicka edhe madje kur e arrin, veshtiresia e lodhja ndihet, sepse akoma nuk kenaqet me ate cfare ka arritur. Kur eshte e martuar e me femije, nqs eshte shtepiake i duket vetja si e kote e ne shume raste kalon ne depresion, sepse s'i njihen shume vlerat e punes qe ben, sado qe eshte goxha e madhe. Kur punon, mundohet te beje gjithnje e me shume karriere, e prandaj i dedikohet pak ore familjes (edhe kete kete jetes i rikthehet ai vrapi kunder kohes - duket sikur do jetosh ne pafundesi, prandaj s'i jep rendesi diteve e viteve qe kalojne rradhazi).

Mosha 50 e siper: fillon e kupton qe tashme je ne nje faze ku ke mundesi te punosh edhe disa vite; po te afrohet pensioni! Nuk di ne te zgjedhesh te rrisesh niperit apo te shetisesh Boten, fundja e meriton sepse ke punuar nje jete te tere, por u kujtove vetem tani, qe dicka i ke lene manget vetes (me mire vone se kurre, i thone nje fjale).

Perse femra, pervecse delikate, me shume mendime, me shume rendesi (edhe se shpesh nuk i njihet), perse komplikohet duke i shtuar kaq shume pune jetes, ne vend qe te gezoje te mirat e bukurite qe i jep jeta?
Te gjithe, ama, jemi koshiente qe dicka na mungon e prandaj duam te zhdukim ate boshllekun qe kemi ne ndonje pjese te vetes sone (dikush ne stomak, dikush ne zemer, dikush ne mendje, dikush fizikisht e ku di une sa e sa lloje te tjera, pa mbarim). Ndoshta njeriu, perseri mbetet i kenaqur, se fundja jeta kjo eshte: nuk i dihet fija, por jetohet; ne te mire e ne te keq jetohet!

Jeta , Qe iken me nje shpejtesi maramendese , Kur jemi ne moshen e adoleshences bota eshte e jona, enderojme me sy hapur , mezi presim te ritemi , por shpesh here nuk ndodh si enderojme ne .
Gjithnje ne jete mungon dicka ne shumicen e rasteve eshte ajo qe : Kemi dashur te arijme apo bejme dicka dhe se kemi bere , ndoshta e kemi neglizhuar apo skemi pas mundesi.
Femra ndyshon sepse shume pergjegjesi i shtohen me moshen me shume se nje mashkulli.
Sidomos kur behet nene me femije automatikishte transformohet , neglizhon veten , nuk ka me kohe per veten e saj , haron qe eshte femer , cdo gje eshte reth femijes-ve.

[Izadora]

Perse femra, pervecse delikate, me shume mendime, me shume rendesi (edhe se shpesh nuk i njihet), perse komplikohet duke i shtuar kaq shume pune jetes, ne vend qe te gezoje te mirat e bukurite qe i jep jeta?

Sepse njeriu nuk eshte asnjeher i kenaqur, kerkon gjithmon ate te persosuren.

[iktuus]

Fatkeqsisht nuk mund te mungoj edhe une duke lexuar tema te tilla. Behet fjal per femren seksin e kundert, purgatorin e nje mashkulli.
E vertet kjo kur femra arrin moshen 25-30 vjec, ajo e pamartuara dhe e padashuruara preokupohet per drejtimin e jetes, ndersa te fejuarat jane te angazhuara me programet dhe projektet qe jeta i therret. Martesa eshte nje bote qe nuk njohe por besoj eshte e veshtir per te dy sekset (imagjino mashkulli i shkret do duroj se zbene femret per hire te kurores ose per te ruajtur ekuilibrin bashkshortor.
E veshtir jeta, kjo tregohet duke u ballafaqur me te, edhe pa etiketen e viteve...
Nje fjal te urt kam lexuar diku ku thuhet, "ka pak femra,merita e te cilave zgjat me shume se bukuria e tyre"
Ndersa per sa i perket kompleksit te moshes, femra veshtirsin me te madhe e ka ne ciklin e menopauzes, ku shpesh here mund te kaloj edhe ne depresion.
Kaq dija persa i perket femrave sigurisht nuk e kam nga pervoja personale por nga ato gjera qe kam mesuar per to, shpresoj te jene te verteta sepse sinqerisht besoj ne ate qe mesoj...

[Kënga]

Nuk e mendoj kompleksin e moshes vetem tek femrat,apsolutisht.
Vitet lene "gjurme" edhe tek meshkujt edhe me shume bile,(potenca,pamja fizike ngaese nuk perdorin makiazh,te behemi real .
Sa njoh femra edhe te moshuara ,e jetojne jeten si e ndjejn.Por ketu me shume eshte paragjykimi,sidomos botkuptimi yn.

[Marya]

sa me shume qe kalon mosha aq me shume e ndjej se po rinohem

[HELEN OF TROY]

sa me shume qe kalon mosha aq me shume e ndjej se po rinohem

Bie shume dakort me ty
te njejten gje ndjej dhe une.....
sepse jam e kenaqur me ato qe me ka dhene jeta deri tani.
Me pelqejne vitet kur kalojne sepse mendimet piqen me shume dhe llogjika forcohet me teper!

[B@Ne]

Vitet ikin , koha kalon dhe plakja vjen me keto , nuk e ndalojme dot kohen.
çdo moshe ka bukurine e vet

[Marya]

ora biologjike nuk perputhet me ate shpirterore