Close
Faqja 0 prej 3 FillimFillim 12 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 53
  1. #1
    nga dyqonet e reja
    Anëtarësuar
    04-04-2003
    Postime
    327

    Panajot Pano, legjenda e futbollit shqiptar

    Panajot PANO

    In our special edition of UEFA JUBILIE 1954-2004, Panajot Pano “The Master of the Goal” and the greatest Albanian Soccer Player of the Century, looks back on his career and recalls some of the glorious and memorable moments of his modest past.



    You have played close to 700 matches, over 100 of which are international (friendly matches included), over 400 domestic goals and over 50 international goals. You have been declared publicly “The greatest soccer player in Albania”. Do you feel honored?

    “ Correction. I am voted the Greatest Player, but the Albanian burocracy would like to name me only “Master” a title which I have received decades ago. I would like to be noted as I am voted “The Greatest”, then I will feel really honored and respected”.



    Panajot Pano was born in Durrë,s on March 7, 1939 and is the son of Thoma and Vasilika and the brother of Kaliroi and Kristofor. His native town is Delvina, Sarandë.

    Soon, after he was born, his family moved to Tiranë, where he would pass most of the time on “Fortuzi” road, watching all the good and popular Albanian players of the time play .Spending too much time playing with his would be fellow peers, like Sulejman Maliqati, Gani Xhafa, Gani Merja, Bert Jashari, Skënder Halili left very little time for studying. “My parents were totally against me spending time playing and staying away from books” remembers Pano or Joti as all friends and family called him. He started his education at elementary school “Hasan Vogli” and then middle school “10 Korriku”.“ I remember my first teachers, great teachers, Myftar Marku and Ljubica Vejanka, who always encouraged me”he said.



    When did you become aware of your ever growing passion for soccer?

    “Ever since I was little, 4-5 years old, the only thing I would do or think about was play soccer”


    When did you first start playing with a team and which was your first club?

    “I started playing in the early ‘50s, with SK Tirana. Actually was Spartak with coaches Iliaz Dingu and Fadil Bakalli and the team wasn’t in any Youth league competition. Then in 1956, I moved at Tirana with coach Xhavit Demneri. On the first match he activated me as a goalkeeper”



    Then how did you become a forward player?

    One player was missing, so the coach decided to put me as a right forward. We lost to Partizani 0-4. Since that match, coach Demneri must have liked my skills, because he decided not to put me back as goalie again.



    How long did you play with Tirana’s youth team?

    Between two- three seasons. In 1957 we won the National Title and I was the top scorer of the League, but please don’t ask me how many goals I scored, because I don’t remember at all.”



    When did you play your first professional match with Tirana?

    In 1958, was the first year, but with Tirana first team I played in few matches for Republic Cup, prior to the start of National Championship. Coach Myslym Alla called me from the youth team. We played against “Puna” of Kavaje and we were eliminated after 0-0 draw in Kavajë and 1-2 loss in Tiranë. I scored the only goal for the team and the first for me. In National Championship I remembered one of my greatest games was against Partizani the Champion of the League. We lost 2-4, but I scored both goals”



    “I started first as a goalkeeper and then became a forward”



    December 12, 1959, you were called to serve in the Army. After that, you had to leave SK Tirana never to return!

    “Correct. I left Tirana, but before I joined Partizani (The Albanian Army team) I served in the Army for a few months as a marine, in the seaside city of Vlora. Then, prior to start of 1960 season, I was asked to join Partizani in a few of their International activities and then signed up for the “Red” team. After that, it’s history”



    Your most emotional International match?

    “As they say, “We always remember our first” (smile) and I do remember my first match with National Team against Bulgaria in Tirana, June 6, 1963. I was very emotional and my adrenaline was pumped up”.



    Your most memorable International match?

    “Against Germany,no doubt. Particularly the match in Tirana, in 1967. We won the game, we knew it, the Germans knew it and the referees knew it, even though in the pappers it appeared as a tie 0-0”



    Your most important International Goal?

    “Going back, definitely My First. It was the goal I scored against Denmark in Tirane and thanks to my goal we won 1-0”



    Your most important Domestic Goal?

    “Tough. I have scored many in very decisive times. But, only one tops them all. The goal that gave me my first trophy. After 2 matches and 5 extra times Partizani was playing against Dinamo for the Championship match. First game ended up 1-1 after regulation and 2 extra times. Then the second match was played. 0-0 after regulations and 2 extra times. Then was my turn. I scored and the winning goal gave us the Championship”



    Your “lucky” goal?

    “I scored from the penalty spot once. The opposing keeper Teli Ciko saved the kick but the ball rolled slowly under his arms into the net. That was a lucky goal”



    “What do you consider the best time of Soccer in Albania?

    “Years 1970-1975. I played in 50-es, 60-es and 70-es and early 70-es were the best ever. Then, there were the 80-es, but of course, I’d have to pick the years I played. The stadiums were sold out in every match played in Tirana, especially the “ DERBY” between Tirana, Partizani , Dinamo. In nowadays, in all the matches these teams play, you can count with your hands the fans in the Stadium. It is tragic for soccer in Albania.”



    “ If Panajot Pano doesn’t remember me, I remember him”

    Franz Beckenbauer



    Panajot Pano is married to his wife Rebecca and together have a boy, Ledio and a girl Nertila. Ledio followed in his father’s footsteps and to this day is very much involved with soccer in Albania. Pano, retired from soccer in Maj 1975. The greatest scorer ever hung his shoes. And since then, there hasn’t been another one to replace him. Many have come close, but none as close.

    Who’s the best player to ever play the game?

    Pele



    Nowadays?

    Adriano and Shevchenko



    In Albania?

    None. Nobody.



    Your 3 strongest weapons that made you so “Magical” as a player?

    Love of the game, discipline in practice and of course, talent.



    Do you have any regrets about your soccer career?

    “Not really. I have been curious all my life as to how it would have been if I had had a chance to play in a foreign Championship. That’s all. No regrets”



    Did you ever have an offer?

    “Yes, of course. Many times. But couldn’t sign because of the system as we all know. I had offers from National Team scouts of Germany, Holland, Denmark, Switzerland, Northern Ireland and clubs like Keln, Fenerbache whose President was the Myslym Bey, of Albanian origin. He was very exited about me"



    You have played against many great players of Germany, Holland, Yugoslavia, Poland, Turkey and many more. Did you ever have a chance to meet any one of those players outside of the pitch?

    Actually, I did. One of the best. “The Kaiser” - Franz Beckenbauer. It was October 3, 1990 right after Germany had won the World Cup and Beckenbauer was the coach of Olympique of Marseille. His team was playing against our Dinamo of Tirana. I met him at Hotel Tirana and as soon as I entered the Hotel he got up ,came towards me and said: “How are you Panajot Pano. I told those guys (translators), if you wouldn’t recognize me, I would and I did.” We started talking and it was fun. Good memories.


    ©2004 albaniasoccer.com

  2. #2
    Curva Sud Milano Maska e niku-nyc
    Anëtarësuar
    20-03-2005
    Vendndodhja
    With God...
    Postime
    3,328
    Panajot Pano gjithnje do mbetet legjenda per futbollin shqiptar, gjithnje kur bente stervitje e fillonte 1 ore perpara stervitjes me ekipin dhe gjithnje rrinte me 1 ore me shum mbas stervitjes.

  3. #3
    i regjistruar gabimisht Maska e FЯODO
    Anëtarësuar
    27-03-2005
    Postime
    652
    Futbollist shume i mbivleresuar per mendimin tim
    Creative artwork requires creative thinking from a creative mind

  4. #4
    At'qivia Maska e Flori
    Anëtarësuar
    12-03-2004
    Vendndodhja
    Tiranë, Albania
    Postime
    2,551

    Panajot Pano - Speciale


    Pano: "Rrefimi i jetes sime"

    Perpara se te fillonte intervisten e tij per specialen, qe gazeta "Koha Jone" kishte vendosur t'i dedikonte, i madhi Panajot Pano kerkoi te ndizte nje cigare. Shkrepese nuk kishte dhe rrotulloi syte neper lokal per t'ia kerkuar dikujt. Befas nje burre cohet nga nje tavoline ngjitur dhe ia ndez cigaren mjeshtrit te topit. Pano e falenderoi buzagaz. I panjohuri nuk i pranoi falenderimet, jo ne mungese respekti, sepse me pas shtoi: "C'eshte ajo fjale, ti dhe Perendia, s'ka te tjere!".

    Mjafton ky episod per te kuptuar madheshtine e Panajot Panos, yllit te futbollit shqiptar, mbretit te te gjitha koherave te fushes se blerte. Nje lojtar qe e kane dashur jo vetem tifozet e Partizanit, por edhe rivalet e tij, sepse Pano u perkiste te gjitheve.

    Ulur ne lokalin e thjeshte, mjeshtri nis e tregon aventuren e tij ne fushat e blerta, me kulmet e saj apo dhe me momentet e hidhura, por kur flet per dashurine e tij te madhe, ai gjallerohet. Pesha e viteve qe ka mbi supe zhduket dhe fjalite gurgullojne njesoj si me shpejtesine e tij dribluese ne fushe. "E kam filluar karrieren futbollistike qe ne moshen 13-vjecare, duke qendruar me disa nga emrat me te medhenj te futbollit shqiptar si Sul Maliqati, Xhaf Merja, Gani Merja, Bert Jashari, Cuf Pelingu e shume te tjere. Si te gjithe femijet, kalonim ore te tera duke luajtur futboll me moshataret e mi e rruges "Fortuzi". Aty shikonim ata qe luanin futboll dhe qe na dhane edhe ne seriozitetin e duhur per lojen. Madje, edhe ne shkollen "10 Korriku", ne oren e fizkultures, donim vetem topin qe te luanim. Por shpesh na bertisnin mesueset, sepse iknim ne oret e tjera gjithe djerse. Me vone u bene spartakiadat mes shkollave te Tiranes dhe ne dalim ne finale me shkollen "Ali Demi", e cila kishte ne perberje lojtare qe me vone u bene emra te medhenj te futbollit, ku u mundem 2-1. Me vone, kaloj te skuadra e te rinjve te qytetit te Tiranes, sepse ne ate kohe as Partizani, as Tirana e as Dinamo nuk kishin ekipe te rinjsh. Trajner kam pasur Xhavid Demnerin, nje nder trajneret dhe seleksionuesit me te mire te asaj kohe. Fillimet e mija i pata si portier, por ishte nje periudhe fare e shkurter. Dy jave me pas, ne nje ndeshje miqesore me Partizanin, na mungonin disa lojtare dhe une u aktivizova si sulmues i djathte. Luajta shume mire dhe trajneri me tha se do te luaja gjithmone ne ate rol. Me te rinjte e qytetit te Tiranes aktivizoheshin Bakalli portier, Skender Halili, Naim Balla, Stefan Pavli e te tjere. Ate vit beme nje paraqitje te mire dhe u mundem ne finale nga ekipi i te rinjve te qytetit te Durresit, 3-2. Nje nga ata dy gola e shenova une. Ne vitin 1957, ne ishim nje skuader akoma me e mire, pasi kishim Fatmir Frasherin, Aurel Verrine e shume te tjere dhe ate vit u shpallem kampione per te rinj".

    "Ne vitin 1957, nga gjithe ai grup lojtaresh me ekipin e te rinjve te qytetit, 7-8 lojtare kaluan me ekipin e Tiranes, qe atehere quhen Puna e Tiranes. Une, Fatmir Frasheri, Skender Halili, Naim Balla, Fred Rruxho, Stefan Pavli, Albert Verria, kaluam me Punen. Luajtem ne Kupen e Republikes, ku u eliminuam nga Besa e Kavajes ne gjysmefinale. Ne vitin 1958, filloj si titullar me Punen, si sulmues i krahut te majte. Dyshe sulmuese isha une dhe Skender Halili. Ate vit, ne zume vendin e dyte pas disa vitesh qe Puna lekundej mes vendeve 3-5. Gjithashtu, luajtem Kupen e "Zerit te Popullit", ku merrnin pjese kater ekipe, tre skuadrat e Tiranes dhe Kavaja. Kupen e fituam ne. Ne mundem ne finale Partizanin 3-2, ku une shenova nje gol. Ishte hera e pare qe Tirana fitonte me Partizanin. Pas Kupes, filloi kampionati dhe une luaja ne krahun e majte. Ndeshjet me te bukura ishin ato ku perplaseshin tre ekipet e kryeqytetit. Po kete vit, Puna e Tiranes luan tri ndeshje ne Bashkimin Sovjetik. U mundem ne Odese 1-0, u mundem nga Kishinievi i Moldavise 2-1 si dhe nga Lokomotiva e Moskes 4-1. Ate gol e shenova une. Ne kampionatin e vitit 1959, ne zume vendin e trete, pas Dinamos dhe Partizanit. Ate vit Partizani shkon ne Lajpcig, ku luan me ekipet me te forta te ish-bllokut si CNDA e Sofjes, CSKA e Moskes, duke dale ne vendin e dyte. Pas ketij turneu, u grumbullua Kombetarja, qe nuk mori pjese ne Ballkaniade, sepse turneu deshtoi, por shkon ne Bashkimin Sovjetik, ku zhvillon disa ndeshje dhe mposhti Spartakun e Moskes 3-1, ku une shenova nje gol".

    "Ne fund te vitit 1959, une shkoj ushtar dhe nuk iki direkt te Partizani, po te Komiteti i Sigurimit, dhe me pas ne Marine. Sepse te Komiteti i Sigurimit erdhi Petrit Dumja, qe ka bere namin per Partizanin dhe futbollin shqiptar. Ne janar te vitit 1960, rikthehem te Partizani dhe na erdhi nje ftese per t'i kthyer nderin Forvestit te Berlinit. Ne shkojme ne Gjermanine Lindore dhe zhvillojme tre ndeshje. Ne ndeshjen e fundit luajtem ne Berlin dhe dolem barazim 0-0. Dy ndeshjet e para i fituam, me Kotbusin 4-1 dhe me Nojebrandeburgun 2-3. Fillon kampionati i vitit tjeter, ku ne humbim ndeshjen e pare me Tomorin ne Berat. Une rikthehem ne Marine, per te ardhur prape te Partizani, pak dite me pas, ku dhe do te luaja per 15 vjet. Karriera ime te Partizani ishte nje enderr, sepse ai klub te ofronte gjithcka. Partizani i merrte lojtaret, por ata aty transformoheshin, ktheheshim menjehere ne idhuj. Ne vitin 1960, kampionatin e merr Dinamo. Ne vitin 1961, kampionati u nda mes Partizanit dhe Dinamos, pas ndeshjeve shtese. Koha e rregullt e ndeshjes se pare mbaroi 1-1 (1-0, Stavri Lubonja barazon 1-1, Refik Resmjes i bie te fiket ne fushe). Dy shtesa nga 15 minuta nuk sollen gola dhe duhej te luhej nje tjeter ndeshje, per te caktuar titullin kampion. Edhe koha e rregullt e asaj ndeshjeje mbaron 0-0 dhe shtesat nuk sjellin serish asgje. Me pas u la se titullin do ta fitonte skuadra qe shenonte e para, nje fare "golden goal". Une shenoj ne minuten e 222-te krejt takimeve shtese dhe Partizani fiton kampionatin. Partizani merr pjese ne Kupen Ballkanike dhe ze vendin e dyte. Merrnin pjese ekipe shume te mira si Levski i Sofjes, Fenerbahceja, CDNA e Sofjes. Po ate vit, ne luajme ne Ligen e Kampioneve, ku mundemi nga Norcepingu i Suedise. Ne vitin '63-'64, luajtem me CDNA e Sofjes, ku u eliminuam 2-0, 0-0. Ne vitet '64-'65 luajtem kunder Kelnit te Gjermanise. Atje u mposhtem 2-0, ndersa ne Tirane barazuam 0-0".

    "Ne vitin 1964, mblidhet Kombetarja, e cila luan kunder Danimarkes. Atje humbasim 4-0, ndersa ne Tirane fitojme 1-0. Golin e shenova ne minuten e 22-te. Humbem shume raste ne ate ndeshje, duke rrahur madje edhe shtyllat. Ne vitin 1965, filloi thatesia per Partizanin, sepse nuk po fitohej as Kupa e as Kampionati. Ne vitin 1967, fituam Kupen e Republikes dhe luajtem kunder Torinos se Italise. Atje humbem 3-1, ndersa ketu dolem 0-0. Ne vitin 1968, Partizani nuk ishte ajo skuadra e viteve te fundit. Kalojne disa vjet dhe skuadra rikthehet ne majat e saj. Ne sezonin '70-'71, Partizani fiton Kupen e Republikes dhe Kupen Ballkanike. Partizani kalon ne turin e pare Avidabergun e Suedise me rezultatet 1-1, 0-2, ndersa ne turin tjeter na eliminon Vakeri i Austrise 3-2, 2-1. Ne ndeshjen e dyte kishim mundesi te benim me shume, por skuadra ishte thuajse e rinovuar dhe kishim mungese ne eksperiencen nderkombetare. Ne rang kombetaresh, sic dihet edhe ne historine e futbollit tone, ne vitin 1966 ne eliminuam Gjermanine, e cila vinte si vendi i dyte nga Boterori i Anglise dhe qe kishte ne perberje lojtare te medhenj. Me Rumanine e Polonine kemi bere ndeshje te bukura dhe ne ato vite futbolli yne u ngrit mjaft.

    Ne vitin 1975, ne moshen 36-vjecare, kam bere ndeshjen time te lamtumires dhe aty jam ndjere keq. M'u duk sikur mbaroi cdo gje. Por, ne fakt, vazhdova disa kohe si trajner. Kam drejtuar ekipin e Butrintit, u riktheva te Partizani, te Shpresa, me pas si trajner i dyte te skuadra e pare. Ledio qe me ndjek me vrap ne foto? Te them te drejten nuk e kam vene re. Une po beja xhiron e nderit, kur Bashkim Muhedini (qe kishte marre vajzen e Beqir Ballukut, dhe qe pas ndodhive e larguan nga futbolli) e zbriti nga tribuna poshte Ledion 7-vjecar. Prezencen e Ledios e kam pare vetem kur mbarova xhiron e lamtumires.

    Dy golat me te bukur
    "Golat qe me kane mbetur ne mendje jane 2: Ai i minutes se 222-te dhe goli me Danimarken".

    Momenti me i keq ne fushe:
    Me Torinon kam nje kujtim te hidhur. Kur ishin minutat e para te lojes, topi, pasi kishte kaluar mbrojtjen dhe portierin, po shkonte ngadale drejt portes. Une po shoqeroja topin dhe ne vijen e 5-metershit e godas per te shenuar gol. Por, ne vend qe ta shtyja topin ne rrjete me porten e boshatisur, e coj te Sahati i Tiranes.

    I kujt eshte Panajot Pano?
    Edhe sot e kesaj dite, tifozet e Tiranes dhe Partizanit debatojne shpesh per "perkatesine e Panos se madh. Vete Panajoti thote buzagaz se ai eshte ndjere mire me te gjithe tifozet, qofshin ata kundershtare, por i perket skuadres se Partizanit. "Une kam kaluar 15 vjet te Partizani dhe e dua kete skuader, por nuk urrej ekipet e tjera. Mua me donin shume edhe tifozet e Tiranes dhe gjithmone me thoshin qe "nuk merzitemi po na shenove Joti, boll te mos fitoje Partizani. Sic e thashe, fillimet i kam pasur te te rinjte e qytetit te Tiranes, sepse skuadrat asokohe nuk kishin ekipe zinxhire".

    Ndikimi i Xhanit te Partizani
    Panajot Pano jep mendimin e tij per keto 8 vjet te presidences se Albert Xhanit ne drejtimin e te kuqve. Sipas tij, presidenti Xhani ka vepruar gabim ne shume aspekte dhe se vetem vitin e fundit po ben dicka pozitive, gje qe duhej ta kishte bere me kohe. "Partizanin e mori Albert Xhani dhe, kur une u ktheva nga Greqia, ai me thirri ne klub dhe me priti shume mire. Flisja shpesh me trajneret e atehershem se si te perfeksiononim stervitjen dhe se si ta rrisnim rendimentin e skuadres. Por, Xhani beri nje levizje te gabuar, sepse solli shume lojtare te huaj. Kete gje qe e ka bere sot, duhej ta kishte bere me kohe dhe Partizani do te dilte kampion. Kete e tregon fakti se ne kaq vjet eshte fituar vetem nje Kupe dhe nje Superkupe. Me vjen keq per te, sepse ka harxhuar shume para. Tifozet vuajne shume, sepse nuk po i durojme dot me romuzet e tifozeve te Tiranes. Po ta shohesh sot skuadren shikon nje ekip qe premton shume. Mbase nuk fiton menjehere, por eshte ne gjendje te arrije shume me pas. Kur kam mesuar se Partizani ra ne kategorine e dyte, jam ndjere tmerresisht keq. Kjo sepse dicka e tille nuk kishte bere vaki kurre me pare. Madje, une mendoj se kane qene drejtuesit aktuale ata qe e cuan Partizanin deri ne kete pike. Ne do te largohet Xhani nga Partizani? Mbase kur te marre titullin. Po nuk mori titullin, ai nuk largohet".


    Rrefimi i Panos: Vitet e mia

    Pano per Kombetaren: Baric mire, Brigel keq
    Si nje ish-lojtar i Kombetares, Pano nuk mund ta anashkaloje fanellen e shtrenjte kuqezi. Ai analizon punen e dy trajnereve te huaj, Brigel e Baric dhe jep opinion e tij, sipas te cilit kroati ka punuar shume here me mire sesa gjermani. "Kete pune qe po e ben Barici duhej ta kishte bere Brigeli. Sikur ky rinovim te ishte bere 3 vjet me pare, me siguri qe Kombetarja jone do te ishte pretendente serioze per Euro 2008. Brigeli nuk punoi fare, i gjeti gati te gjithe futbollistet dhe nuk rinovoi asnje repart. Pavaresisht emrit te tij te mire si lojtar, Brigeli nuk u ngjit ne ato nivele si trajner".

    "Mbreti": Nuk ka si tifozeria e kuqe
    Dy fjale rezervon edhe per tifozet e tij, qe e kane brohoritur gjate neper stadiume. Panajot Pano ka nje mendim te palekundur se Partizani eshte skuadra me tifozerine me te madhe: "Tifozeria e Partizanit eshte tifozeria me e madhe ne vend. Partizani i ka tifozet e tij ne te gjithe vendin tone. Kur luante Partizani, nuk gjeje bileta. Edhe kur nuk ishte mire, tifozet i kishte besnike dhe ata mbushnin shkallet e stadiumit. Por nuk mund te pretendosh te kthesh tifozet ne stadium, nese ben ndeshje si ajo me Vllaznine ne Tirane. Ata kerkojne me te drejte nje trofe, sepse Partizanit i ka ardhur vakti per titull".

    "Vjedhje lojtaresh? Partizani ishte maksimumi"
    "E kam degjuar shpesh kete muhabetin e 'vjedhjes' se lojtareve te tjere nga Partizani. Une nuk pretendoj se jam vjedhur, grabitur apo ku di une se cfare. Te Partizani ishte maksimumi. Madje, ndonjehere, kur benim shaka, degjonim se lojtaret e rinj donin te ikin ushtare me qejf qe te bashkoheshin te Partizani. Te Partizani nuk vinin vetem lojtaret e Punes se Tiranes si puna ime, por nga e gjithe Shqiperia. Transformimi nga mberritja ishte i dukshem: nese ne fillim dije vetem t'i bije topit, pak kohe me pas beheshe futbollist i vertete. Edhe ata qe iknin nga Partizani me pas, shkelqenin te skuadrat e tyre, sepse kishin marre nje pergatitje fantastike te skuadra e kuqe. Nje lojtar vinte te Partizani duke pasur si arme te forte vetem forcen fizike, por ngadale merrte trajten e nje lojtari te plote, duke u forcuar ne te gjitha aspektet e tjera te lojes".

    Pano: Nuri Bylyku, mbrojtesi qe ma ka nxire jeten
    Pano mban mend dy duelet me te forta me dy prej mbrojtesve me te fuqishem te kohes. Sipas "mbretit" Hajro Leka, i Vllaznise dhe Nuri Bylyku, i Tiranes, kane qene dy mbrojtesit qe i kane hapur me shume probleme atij: "Mbrojtesi qe me ka nxire jeten? Do te permendja dy. Hajro Leken e Vllaznise, qe luante shume eger ndaj meje dhe Nuri Bylykun, qe ma ka nxire jeten me plot kuptimin e fjales".

    Legjenda: Vdisja t'i beja gol Sul Maliqatit
    Kur ishte ne fushen e blerte, ka shenuar shume gola, vertet shume, por per Panon e madh, golat kishin tjeter shije kur ia shenonte Sulejman Maliqatit. "Kam shenuar vertet shume gola dhe ndaj shume kundershtareve te ndryshem. Portieret kane qene armiku im me i madh, por fatmiresisht dilja fitimtar ne shumicen e rasteve. Nese ka pasur ndonje portier qe doja t'i shenoja me cdo kusht? Po, ka qene Sul Maliqati. Ne ndeshjet ndaj tij doja t'i shenoja patjeter. Me kenaqte goli kunder tij".

    "Ah sikur te kisha luajtur njehere jashte"
    Per cdo lojtar shqiptar qe arrin maksimumin ne kampionatin shqiptar, enderr mbetet mundesia per te luajtur jashte kampionatit te vendit te tij. "Pushkashi" i vogel nuk e ka pasur kete mundesi dhe e thote me keqardhje qe eshte e vetmja gje qe nuk ka mundur te beje dot ne karrieren e tij: "Do te doja te kisha luajtur nje here jashte Shqiperise, por sistemi atehere nuk ma lejonte. Oferta kam pas shume. Kur isha me Kombetare ne ndeshjet ne transferte me kontaktonin. Me kane kerkuar klube gjermane, zvicerane, austriake, turke, greke etj. Por nuk kam arritur kurre te luaj nje minute jashte. Do te isha kurioz se si do te kishte evoluar karriera ime".


    Pano: Degjoj me endje kenget popullore

    Ne intervisten e shkurter, pjesez e speciales dedikuar Panajot Panos, mjeshtri i madh rrefen per disa aspekte te tjera te jetes se tij. Ai eshte nje familjar i rregullt dhe nje tifoz i thekur i Gjermanise dhe Interit. Pelqen shume muziken popullore dhe ate te lehte te kohes se tij.

    Ku e kalon kohen e lire Panajot Pano?
    Kohen e lire e kaloj prane miqve dhe shokeve. Ne oren 10:00 paradite dal nga shtepia per te pire nje kafe dhe per te biseduar me shoket. Natyrisht, pjesen me te madhe te bisedes sone e ze futbolli. Kthehem ne shtepi nga ora 13:00-13:30. Pasdite shtrihem, shoh ndonje film ose degjoj muzike. Shkoj shpesh edhe te stervitja e Partizanit, te femijet jo te te rriturit, ndersa ne darke dalim bejme ndonje qoke nese kemi.

    Marredhenia juaj ne familje?
    E shkelqyer. Jam nje familjar i mire dhe nuk i kam hapur kurre telashe shtepise sime.

    Cfare muzike degjoni?
    Popullore dhe muzike te lehte te kohes sone. Kete muziken qe behet sot nuk e duroj dot fare.

    Perse nuk shkoni te stervitja e skuadres se pare?
    Nuk shkoj sepse nuk me vjen te takoj disa njerez.

    Cilet?
    Vazhdojme me tutje.

    Si i keni marredheniet me presidentin Xhani?
    Gjithmone te mira. Nese kam pasur ndonje kontradikte ka qene vetem ne aspektin profesional. Ai ka qene gjithmone tifoz i Partizanit.

    Me ke jeni tifoz?
    Jam me Gjermanine.

    Po ne rang klubesh?
    Me Interin.

    Interi e fitoi nje kampionat, por Partizani juaj ende jo.
    Partizani tani i ka mundesite per te synuar titullin kampion. Jane nje grup djemsh te rinj qe kane dale nga gjiri i skuadres dhe qe e duan fanellen e Partizanit.

    Cfare sportesh te tjera shikoni?
    Kur ishim futbolliste, i ndiqnim te gjitha sportet e tjera, si basketbollin apo volejbollin. Shkonim ne pallatin e sportit "Asllan Rusi" dhe benim tifozllek per Partizanin.

    Sa "i kuq" eshte Panajot Pano?
    Teresisht i kuq. Partizani me rriti. Aty u edukova me frymen e duhur. Por, prape kam qejf qe titulli te mbetet ne kryeqytet.


    Kane thene per Panajot Panon

    Loro Borici (Mjeshter i Punes, Mjeshter i Merituar i Sportit): "Kur ke ne skuader futbolliste si Pano, te lehtesohet shume puna dhe me pak kujdes mund te arrish ne majat me te larta".

    Rexhep Spahiu (ish-trajner i Partizani): Me mire nje Pano me nje kembe ne fushe, sesa nje tjeter me dy".

    Xhavit Demneri (trajneri i pare i Panos): Per nje seleksioner, mendoj se eshte mjaft te thuash: kam nxjerre Panajot Panon".

    Refik Resmja (Mjeshter i Merituar i Sportit): "Pano luajti me nje skuader me emer te madh, me Partizanin me futbolliste cilesore, por ai ishte supercilesor. Me i madhi mes te medhenjve".

    Myslym Alla (ish-trajner i Tiranes): "Ne historine e futbollit tiranas, me te shkelqyerit kane qene Panajot Pano e Skender Halili. Panon do ta krahasoja me nje nga me te medhenjte e Evropes, si Krojfi".

    Zihni Gjinali (Mjeshter i Merituar i Sportit, ish-trajner i Dinamos): "Nuk e kam drejtuar asnjehere, por e kam pare ne stadiume si trajner, futbollist e specialist. Do te thosha se eshte me i miri i vendit."

    Mico Papadhopulli (ish-futbollist i Partizanit, ish-president i FSHF-se): Autoriteti sportiv, talenti dhe kontributi i Panajot Panos ne futbollin shqiptar eshte shume i madh dhe shume i cmuar, qe maten me emra te medhenj te fushave te tjera. Ne, qe kemi luajtur me te, emocionoheshim, mahniteshim me virtuozitetin e tij. Ah! Sa deshire do te kisha qe ta shihja perseri duke luajtur ne fushe".

    Ismet Bellova (komentator dhe gazetar sportiv): "Pano ishte yll i futbollit tone. Me ate cka bente ne fushe, jo vetem te frymezonte, por dhe te detyronte te flisje, apo te shkruaje gjera te bukura, me superlativa".

    Mico Ndini (ish-futbollist i Partizanit): "Nje futbollist me cilesi te rralla fiziko-teknike, qe, ne cdo moment, me fantazine dhe krijimtarine e tij, pershtatej ndaj kundershtareve dhe terrenit, duke arritur qellimin final, shenimin e golave".

    Mehdi Bushati (ish-futbollist i Dinamos): "Lojtare si Pano i vine rralle futbollit tone. Nese ne ato vite kur luajti, do te ishte mundesia e levizjes se lire, me cilesite e mira fizike e teknike, qe ai zoteronte, me siguri ai mund te luante edhe me skuadrat e medha te Evropes, si Milan, Juventus e deri te Real i Madridit. I tille "prodhim" brilant i futbollit shqiptar ishte Pano. Ndoshta, do te duhen dekada te tera, qe te linde nje tjeter futbollist si ai.

    Medin Zhega (ish-futbollist i Vllaznise dhe Dinamos): "Pano dinte gjithcka, qe duhet te dinte nje futbollist i klasit te larte. Pano realizoi gjithcka, qe mund te realizonte nje futbollist i klasit te larte ne karrieren e tij".

    Mexhit Haxhiu (ish-futbollist i Flamurtarit dhe i Partizanit): "Te luaje me Panon ishte me teper se nje kenaqesi e deshire. Me Panon mund te luaje i qete, pasi ta lehtesonte shume lojen. Ai ishte kryefjala e futbollit shqiptar, duke realizuar te pabesueshmen, ishte i thjeshte dhe jo egoist, saqe asnjehere nuk e perdori fjalen "Une", "une gjuajta", "une pasova", "une shenova"... Kjo modesti ia rriti me teper personalitetin".

    Fatmir Frasheri (ish-futbollist i Tiranes dhe i Partizanit): "Pano eshte nje nga legjendaret e futbollit shqiptar, i pakrahasueshem per kohen, kur luajti si sulmues. Spikaste per aftesine e jashtezakonshme me top, qe do te ishte edhe arma kryesore e tij. Edhe kur driblonte kundershtarin, e bente ne menyre origjinale, qe mund te quhet 'stili Pano'".

    Helmut Shen (ish-trajner i perfaqesueses se RFGJ): "Ju keni nje kapiten te madh, Shllakun, dhe nje futbollist te madh, Panon".

    Bekenbauer (ish-kapiten i perfaqesueses se RFGJ): "Te gjithe lojtaret me pelqyen, sa e kam te veshtire te bej dallime. Megjithate, me pelqeu kundershtari im, Bizi, ndonese ne Gjermani njohim me shume Panon".

    Shulc (qendermbrojtes i perfaqesueses se RFGJ): "Askush, ne vendin tim dhe jashte tij, nuk ka guxuar te me sjelle rrotull, te me kaloje dore per dore, te me gjunjezoje, ashtu si Pano. Ai eshte lojtar i madh ne fushen e lojes".

    Overat (mesfushor i perfaqesueses se RFGJ): "Skuadra juaj eshte shume e forte, sidomos ne fushen e saj. Me pelqyen, sidomos, Pano e Bizi".

    Shnelinger (mbrojtes i perfaqesueses se RFGJ): "Pano mbetet nje 'lepur' i vjeter, sic themi ne ne Gjermani".


    Panajot Pano, pasaporta

    Emri: Panajot
    Atesia: Thoma
    Mbiemri: Pano
    Datelindja: 7 mars 1939
    Vendlindja: Durres
    Tituj sportive: "Mjeshter Sporti", "Mjeshter i Merituar", "Nder i sportit shqiptar"
    Klubi: SK Tirana, Partizani, Dinamo
    Aktivizuar: Me te rinjte e qytetit te Tiranes 1955-57, te rriturit e Puna e Tiranes 1957-59, Partizani 1960-75, Dinamo 1962 (per kupen ballkanike)
    Trofe: 1957 Kampion me te rinjte e "17 Nentorit" per qytetin e Tiranes
    1960 golashenuesi me i mire i kampionatit
    1961 kampion kombetar me Partizanin, fitues i Kupes se Shqiperise, golashenuesi me i mire i kampionatit
    1963 kampion kombetar me Partizanin, medalje argjendi ne Turneun e Ushtrive te Lindjes
    1964 kampion Kombetar me Partizanin, fitues i Kupes se Shqiperise
    1966 fitues i Kupes se Shqiperise
    1967 fitues i Kupes se Shqiperise
    1970 fitues i Kupes se Shqiperise, fitues i Kupes Ballkanike midis klubeve, golashenuesi me i mire i kampionatit
    1971 kampion kombetar me Partizanin
    1973 fitues i Kupes se Shqiperise
    5 here fitues i anketes "Sporti Popullor" (10 sportistet me te mire te vitit),
    2000 fitues i anketes "Sportisti me i mire i shekullit"
    fitues i anketes se gazetes "Sporti Popullor", "11-shi me i mire i historise se futbollit shqiptar, "11-shi me i mire i 50 dhe i 55 kampionateve kombetare
    1979 kampion kombetar si zv/trajner me Partizanin
    1980 fitues i Kupes se Shqiperise si zv/trajner i Partizanit
    1981 kampion kombetar si zv/trajner me Partizanin
    Dekoratat: Urdhri i Arte "Mjeshter i Madh", Urdher Pune i klasit 2, Urdhri "Naim Frasheri i klasit 3,2,1", Urdhri i Arte "Naim Frasheri", medalja "Urdhri i Merites" per 100-vjetorin e FIFA-s.
    I zgjedhur: 1999 President Nderi i Futboll-Klub Partizani, 2002 President Nderi i FSHF
    Femra ne Sex:
    Akmerikanka: o yes o yes
    Gjermanja: ja gut ja gut
    Shqiptarja: "mos i trego kerkujt"

  5. #5
    i/e regjistruar Maska e Brari
    Anëtarësuar
    23-04-2002
    Postime
    18,826

    Mjeshtri i Madh, Panajot Pano

    Mjeshtri i Madh, është vlerësuar nga UEFA si një nga 50 futbollistët europianë të shekullit


    Sa e vonuar statuja për Panajot Panon!


    Nga Agron Sejamini


    Më e pakta gjë që mund të bëhej për Panajot Panon, do të ishte vendosja e një statuje, në një nga lulishtet më të bukura të Kryeqytetit... Themi më e pakta, kur më e shumta që është bërë për këtë ikonë të futbollit shqiptar vitet e fundit, ka qenë përmendja e emrit të tij, në një kronikë televizive të ditëve të fundit, ku njoftohej se bashkë me ekipin përfaqësues për në Maltë, po udhëton edhe Panajot Pano. Kishte vite që teleshikuesit nuk e kishin dëgjuar këtë emër të dashur. Për të qenë të saktë, veprimtaria e fundit për nder të tij, ishte organizuar para katër vjetësh, në Hotel "Tirana Internacional". Edhe në këtë rast, jo se u kujtua kush për atë, por ishte ai që i mblodhi të tjerët... Federata Shqiptare e Futbollit do të bënte të ditur për publikun shqiptar një vlerësim të UEFA-s. Mes 50 futbollistëve më të shquar të kontinentit për shekullin edhe emri: Panajot Pano. Eshtë momenti, të kujtojmë edhe atë xhest të jashtëzakonshëm, të Franc Bekenbauerit, kur erdhi në Tiranë para disa vitesh, jo si lojtar, por si trajner. I ishte lutur përkthyesit që të interesohej, për të gjetur mundësinë që të takohej me Panajot Panon. 20 minuta bashkëbisedim me mbretin e futbollit gjerman, mjeshtrit tonë i dhanë emocione, më shumë se 90 minutat e fushës së blertë... Jo pak, shpreh edhe dëshira e të madhit Platini, i cili gjatë vizitës në Shqipëri, dëshiroi të kishte një kujtim edhe me Panajot Panon. Me të dëgjuar, e kishte edhe Berti Vogst, emrin e shqiptarit aq të njohur për gjermanët, por me shumë dëshirë kërkoi të takohej me të, pak minuta para se të fillonte takimi mes dy ekipeve në vitin 1996. Ja pra, deri ku shkon rrezja e madhështisë të yllit të futbollit tonë. Ndaj mundej të kishim bërë më shumë për të, aq më tepër që edhe koha shkon...

    Me "17 Nëntorin" nis udha e gjatë 18-vjeçare e futbollit, për Panajotin. Por në këtë kohë "Partizani" ishte më i miri. U quajt rastësi në vitin 1959, kur bardheblutë u shpallën fitues ndaj tyre, në atë finale për kupën e gazetës "Sporti Popullor". Por, pak javë më pas, në ndeshjen e kampionatit "Partizani" nuk mund të fitonte përsëri me ta. Një barazim që u ndje më shumë se sa humbje. Por dhe një lojtar shtatshkurtër ra në sy të gjeneralëve... Fillojnë të pyesin për moshën e tij. Pa mbaruar faza e parë, i mbushnin fletëthirrjen për ushtar... Si për t'i thënë ekipit bardheblu që harrojeni këtë djalosh, e caktojnë të shërbejë për katër vjet në marinë. Pa i dalë ende floku, Ministria e Mbrojtjes urdhëron komandën e repartit që, rekruti Panajot Pano, të paraqitet urgjentisht pranë klubit "Partizani". Nuk vonoi dhe më 14 shkurt 1960, sportdashësit kryeqytetas e shikojnë të veshur jo bardheblu por në të kuq. Madje dhe e duartrokitën kur me golin e tij të parë, lajmëroi fitoren 3 me 0 ndaj "Dinamos". Kështu, nisi të shpalosë mjeshtërinë e lartë ky futbollist, duke e bërë të lavdishëm emrin e ekipit dhe të vetin.

    Ishim kurioz të mësonim diçka për marrëdhëniet e këtij lojtari të madh me gjyqtarët. Fillimisht, përmend Shefqet Çasllin, për kartonat e verdhë që ja nxirrte pa takt. Vetëm e vetëm pse i diskutonte faullat, që i jepte me pa të drejtë, në dëm të tij. Nuk zgjatet shumë në këtë histori, pasi e di që më e bukura, ka ndodhur me të ndjerin Shazivar Grudën. "Prishja" me të ka nisur pas mbarimit të një takimi mes "Partizanit" dhe "17 Nëntorit". 2 me 1 e fituan këtë ndeshje të kuqtë. Golin e fitores e shënoi Pano... Pas një krosimi nga krahu i majtë, ai zhytet dhe në vend të kokës përdor grushtin, për të çuar topin në rrjetë. Tifozat bardheblu të tribunës A dhe karshisë e dalluan qartë këtë skenë dhe shpërthejnë fuqishëm për të vërtetën. Por, më kot! Atë e vendoste vetëm durrsaku Shazivar Gruda. Ndërsa të kuqtë gëzonin fitoren, gjyqtari zjente nga dyshimi... Ndaj tek ecnin për te dhomat e xhveshjes, i bën shenjë Panajotit dhe i pëshpërit me ngadalë:

    - Të lutem, ke kurajo të më tregosh të vërtetën, me kokë apo me dorë e bëre golin?

    Nuk kishte pse të bënte gabimin e dytë Panajoti, për më tepër që nuk e kishte për natyrë dhe pa u menduar, duke buzëqeshur i thotë:

    - Me dorë!

    Dhe kur priste të mirrte ndonjë ledhatim, veshët dëgjuan bubullimën e Shazivarit:

    - Dëgjo Panajot Pano! Po ta them që sot, se do ma paguash shtrenjtë, këtë që më ke bërë sot. Mbaje mend...

    Për gati tre vjet rresht, në të gjitha ndeshjet që ishte gjyqtar Gruda, Pano në të shumtën e kërcimeve me kokë do të dëgjonte vërshëllimën e bilbilit, për faull në dëm të tij. Ndryshe nga Çaslli, këtë nuk mund ta kundërshtonte, pasi Gruda ja kishte dhënë "paradhënie" që nga ajo ndeshje. Me atë gjyqtar në çdo takim, "Partizani" luante me dy kundërshtarë... Po në fushën e lojës, i doli inati Shazivar Grudës. Po merita e të madhit Pano ishte sa edhe e atij gjyqtari shumë korrekt dhe me kulturë. Luhej në Shkodër. Pa kaluar tre minuta, Panajoti gjuan fort nga 35 metra, duke e çuar topin atje ku bashkohen dy shtyllat. Ka ngelur historik ai gol alla Pano. Të gjithë u mrekulluan dhe u befasuan. Mes tyre edhe Shazivari... Aq sa harroi që ishte gjyqtari kryesor i takimit, ndërsa i zgjati dhe shtrëngoi dorën lojtarit. Madje edhe duke i thënë:

    - Edhe me dorë, t'i bësh të gjitha golat, kam për t'i bërë hallall...

    "Partizani" e ndjeu si fitore të dyfishtë atë takim...


    Ka qenë 23 maj 1975. Luhej derbi kryeqytetas "Partizani"- "17 nëntori". Stadiumi si gjithmonë i mbushur plot e përplot. Lojë e bukur dhe tërheqëse për të dy ekipet... Kur topi është në mes të fushës dhe nuk kishte faull, krejt papritur, gjyqtari kryesor Ramiz Pregja, ndërpret lojën... Ishte minuta e 21. E, ndërsa fëmijët pyesnin të rriturit ç'kishte ndodhur, duke e përjetuar këtë çudi, me logjikën e moshës së tyre, të rriturit po e përjetonin si fëmijë... Në drejtim të Panajotit, nuk shkonte topi, por...një tufë me lule. Lotë dhe ngashërim te të gjithë tifozët. Ishte buqeta më e trishtuar për atë, por dhe për sportdashësit që nuk deshën të besonin se kishte ardhur lamtumira e mjeshtrit me fushën e blertë. Nuk mbahet mend, të ketë ndodhur ndonjë herë, një ndërprerje e lojës prej dhjetë minutash. I gjithë stadiumi tashmë oshëtin nga duartrokitjet e mallit dhe mirënjohjes. Të gjithë më këmbë, me sy e zemër te ai njeri i dashur që herë pas here fshin lotët... Për fat, këtë skenë mallëngjyese e zbuti rendja pas mjeshtrit e një fëmijë katër vjeçar. U shijua, por më tepër u dëshirua që në gjurmët e të madhit Panajot mund të ecte, i biri Ledio. Edhe ky, si të kopjonte të atin, mbante sytë nga tifozat, duke valëvitur tufën e tij të luleve...

    Krahas golave dhe mjeshtërisë, Panajoti ushqente edhe ëndrrën për të patur një trashëgimtar që t'i dorëzonte stafetën. Kur ishte në Bruksel, bleu një top në të cilin ishin vendosur 12 stemat e ekipeve pjesëmarrëse të kampionatit belg. Në Turqi, bleu kompletin sportiv. Gjithçka e kishte gati fëmija, që ende nuk kishte lindur... Më pas, të gjithë lusnin që Ledio të shkonte më lart se i ati. Sot, kur edhe ai i ka dhënë lamtumirën fushës së blertë, mjeshtri ndjehet krenar për të birin. Jo thjesht, se për të Ledio është njeriu më i shtrenjtë, por edhe për atë që mundi të prekë si futbollist. Kujtojmë se ai ka luajtur dhjetra takime me fanelën e ekipit kombëtar. Nuk "e kupton" pyetjen tonë, pse Ledio nuk u bë po aq i madh sa dhe Panajoti. Na thotë se Ledio, ka qenë shumë herë më i mirë se unë, në ekzekutimin e goditjeve të dënimit, shikimin periferik, aftësitë organizuese dhe komunikim me shokët, kundërshtarët e gjyqtarët... Mezi i shkëpusim një të metë për të birin krahasuar me veten e tij. Ndoshta duhej të dërsinte më shumë në stërvitje... Por, nuk harron të tregojë edhe një arsye të asaj pyetje që nuk "e dëgjoi" mirë... Nuk ju dha shansi i duhur nga trajnerët e kombëtares. Nëse ai do të ishte aktivizuar dhe vlerësuar ashtu siç e meritonte, do të kishte dhënë më shumë për atë fanelë, që i ati e ka përfaqësuar aq madhërishëm. Veç të ndjerit Agron Sula, të tjerët preferuan mbiemrat, para talentit dhe mjeshtërisë së trashëguar dhe të përsosur nga vetë Ledio. I vjen keq kur në Greqi, gjatë aktivizimit sidomos me skuadrën e "Skoda Ksanthi" e quanin "Platinia shqiptar", ndërsa në vendin e tij e privonin nga mundësia e shpalosjes së talentit të tij të lindur...


    Devijojmë bisedë. Jo thjesht se ishte në Maltë, por sepse askush më saktë se Panajoti, nuk mund të përcaktojë gjendjen e ekipt tonë përfaqësues. Ndjen keqardhje kur te ata djelmosha që u është besuar fanela e kombëtares, mungon shpirti luftarak, entuziazmi dhe dëshira për të fituar. Fajtor kryesor për atë dështim, bën trajnerin. Nuk arrin të konceptojë ato ndërrime të pa motivuara, në një ndeshje që vetëm duhej fituar. Në Maltë, trajneri duhej të punonte jo për fitoren e ditës, por për atë me Hungarinë. Duke aplikuar variantet dhe lojtarët, duhej të kishte siguruar të fituar edhe gjysmën e ndeshjes. Me këtë gjysëm, nënkupton entuziazmin me të cilin ata tifozë të shumtë do të mbështesnin lojtarët e tyre aq të motivuar në një objektiv ëndërr. Nuk i vjen mirë që edhe Federata jonë ndjek të njëjtën "modën" si disa vende të tjera që preferojnë trajnerë jo nga vendi. Në rastin tonë, arrin të kuptojë edhe shkakun. Duke mos disiplinuar veten, për ndërhyrjet te trajnerët dhe vendosur një disiplinë "më të rreptë" në ekip, federata bën zgjidhjen e gabuar. Madje, kur puna nuk ecën, as trajneri nuk ka frikë, por dhe federatës as që i shkon ndërmend prishja e kontratës, pasi fatura rëndohet. Ndaj është i mendimit që trajneri duhet të jetë doemos shqiptar. Ka rezerva edhe për besimin e tepruar te lojtarët që luajnë jashtë. Gati gjysma e ekipit në Maltë, përbëhej nga lojtarë që nuk ishin aktivizuar në ekipet e tyre përkatëse. I bie që kjo të ishte për ta, ndeshje stërvitore dhe stimuluese për t'u aktivizuar atje ku luajnë. I vjen keq që nuk besohet te Memelli, lojtar i fuqishëm dhe me shumë ego. Shpreson dhe garanton edhe në teknikën e Sukajt të "Vllaznisë". Po ka dhe të tjerë në kampionatin tonë që dërsijnë, përgatiten me dëshirën se një ditë mund të veshin atë fanelë të nderuar. Presin e presin dhe asnjë nuk i vëzhgon dhe inkurajon. Pse me një ndeshje që ndjek Hani në Lushnjë, dhe këtë nuk e shikon deri në fund, do të përzgjidhet e ardhmja e futbollit tonë (?!)




    o Hobi: muzika popullore shqiptare dhe ajo greke

    o Idhulli: si futbollist, Pele; si skuadër, Gjermania

    o Gjendja sociale: i martuar me Rebekën, ekonomiste; baba i dy fëmijëve: Ledio, ish-futbollist, që u aktivizua në kampionatin shqiptar dhe atë grek, por edhe në kombëtaren shqiptare; Nertila, vajza, ka mbaruar Fakultetin Ekonomik, e martuar, jeton në Amerikë.

    o Karriera si futbollist: e filloi në vitin 1954 dhe e mbylli në maj 1975.

    o Trajnerët, të cilët e kanë stërvitur: A.Karapici (në moshën 14-15

    vjeçare), Xh.Demneri (16-17), M.Alla (18-19), R.Spahiu (trajner i parë te Partizani), L.Boriçi, R.Resmja, K.Kraja, B.Birçe, I.Shuke, Z.Konçi (trajner i parë me kombëtaren), Bolanesku (rumun).

    o Ndeshja e parë zyrtare me të rinjtë e Tiranës: ndaj të rinjve të

    Peshkopisë, 18 korrik 1956, për kampionatin kombëtar

    o Goli i parë i karrierës me të rinjtë: ndaj Kukësit, 5 gusht 1956

    o Ndeshja e parë me të rriturit: ndaj Besës, në vitin 1957, për Kupën e Republikës, me fanellen e 17 Nëntorit (Tiranës).

    o Ndeshja e parë në kampionatin kombëtar me 17 Nëntorin: më 4 maj 1958, ndaj Dinamos (4-0). Pano shënon dhe golin e tij të parë.

    o Ndeshja e fundit, si futbollist i 17 Nëntorit të Tiranës: ndaj Besës,

    më 9 dhjetor 1959 (4-2), ku ka shënuar golin e fundit për bardheblutë.

    o Ndeshja e parë me Partizanin: më 14 shkurt 1960, ndaj Dinamos (3-0), ku dhe ka shënuar golin e tij të parë për të kuqtë.

    o Ndeshja e parë ndërkombëtare me Tiranën: ndaj skuadrës sovjetike

    "Krahët e Sovjetëve" (Kujbishev), në vitin 1957.

    o Ndeshje si përforcues me 17 Nëntorin: më 6 mars 1960, ndaj rusëve

    të Admiraltejec; më 28 gusht 1969, ndaj Standart Liezh (Belgjikë)

    o Ndeshja e parë ndërkombëtare me Partizanin: mars 1960, ndaj Nojebrandenburg (e fituar 3-2), në turneun në RDGJ.

    o Goli i parë i karrierës: ndaj Besës, më 1957, për Kupën e Republikës.

    o Goli i parë në takime ndërkombëtare: ndaj Moldava të Kishinjevit, në turneun e 17 Nëntorit në BS, në vitin 1958.

    o Goli që i ka sjellë më shumë kënaqësi e sukses: ai i shënuar ndaj

    Dinamos, në vitin 1961, në finalen me dy ndeshje, që zgjati 242 minuta. Ky gol e shpalli Partizanin kampion, titulli i parë dhe për Panon.

    o Goli më i bukur: i shënuar ndaj kombëtares së Danimarkës (1963).

    o Më tepër gola në një ndeshje: 4, ndaj Vllaznisë së Shkodrës; në takimet ndërkombëtare, ka shënuar 3 gola ndaj Forverts të Berlinit, në turneun e Vietnamit.

    o Diziluzioni më i madh: kur, nga një distancë fare pranë portës së

    boshatisur, nuk mundi të shënojë ndaj Torinos, në një ndeshje për Kupën e Kupave, në "Qemal Stafa" (1968)

    o Gola nga distanca mbi 20 metra: ndaj Olimpikes bullgare, Vakerit,

    Advidabergut, ndërsa ndaj Vllaznisë mbetet ndër më të bukurit.

    o Penallti të humbura: vetëm tri gjuajtje nga 11 metërshi.

    o I përjashtuar nga gjyqtari: dy herë.

    o Ndeshja e lamtumirës: Partizani -17 Nëntori, më 23 maj të vitit 1975.

    o Titulli i parë kampion kombëtar: me Partizanin, në vitin 1961.

    o Kupa e parë e Shqipërisë e fituar: me Partizanin, në vitin 1961.

    o Zhgënjimi më i madh gjatë karrierës: kur gazeta "Zëri i Rinisë" e cilësonte Panon, "Ylli i venitur". Por, pas këtij shkrimi, "i venituri" shkëlqeu dhe disa vite të tjera, duke arritur pika kulmore.

    o Më tepër vështirësi në lojë: i krijonin mbrojtësit Halili, Bylyku, Sejdini, Kasmi.

    o I ka pëlqyer të kombinojë: me Resmen, Krajën, Jasharin, Bushatin,

    Bizin, A.Jankun, Rragamin, Haxhiun, Zhegën.

    o Më të "bezdisshëm" për të: Halili, Bylyku, Sejdini, Kasmi, Leka, Çapaliku, Dembos, M.Gjika, Stringa.

    o Fushat, që e tërhiqnin më shumë: ato të stadiumeve "Qemal Stafa",

    "Dinamo", të Korçës dhe Elbasanit.

    o Fushat që nuk i kanë pëlqyer: e Kuçovës, Kavajës dhe e Fierit.

    o Duelet më intriguese e më emocionuese: me Skënder Halilin, Fatmir

    Frashërin, Teodori Vason, Xhavit Daiun, ndërsa në takime ndërkombëtare, me Shulcin, Shnelingerin, Veber, Pua (i Torinos).

    o Numri i fanelles: 10.

    o Ndeshja e parë me ekipin kombëtar: më 24 qershor 1963, me

    Danimarkën, në Kopenhagë (0-4).

    o Ndeshja e fundit me kombëtaren: më 7 nëntor 1973, ndaj përfaqësuese kineze.

    o Më shumë gola në takime ndërkombëtare: në vitin 1963 (11).

    o Gjithsej gola në takimet ndërkombëtare: 34

    o Skuadra, me të cilën është ndeshur më tepër: me Fenerbahçen, 7

    herë (3 herë më 1961 me Partizanin, 2 herë me Dinamon, në vitin 1962, dhe 2 herë me Partizanin, në vitin 1967).

    o Vlerësime që i janë bërë: "Pushkash i vogël", "Pele", "Eusebio", "Krojf', "Mit", "futbollist i përmasave evropiane e botërore", "supercilësor", "ylli i futbollit shqiptar", "futbollist me cilësi të rralla teknike e fizike", "legjendë", "stili Pano", "futbollist e kapiten i madh", "futbollisti i papërsëritshëm", "futbollist universal".

    o Qytete të botës, ku ka luajtur gjatë karrierës: 50

    o Nga 115 ndeshjet ndërkombëtare: 51 i ka luajtur në Shqipëri, ndërsa 64 në stadiumet e vendeve të Evropës, Azisë, Afrikës.




    o Loro Boriçi: "Kur në skuadër kemi futbollistë me cilësi shumë të larta fizike dhe teknike, si Pano, atëherë lehtësohet mjaft puna e trajnerit dhe, me pak kujdes, mund të arrish deri në majat më të larta".

    o Rexhep Spahiu: "Më mirë një Pano me një këmbë në fushën e lojës, se një tjetër, me dy".

    o Xhavit Demneri: "Për një seleksioner, mendoj se është mjaft, të thuash: Kam nxjerrë Panajot Panon".

    o Refik Resmja: "Pano luajti me një skuadër me emër të madh, me Partizanin, me futbollistë cilësorë, por, ai vetë ishte supercilësor, duke mbetur më i madhi midis të mëdhenjve".

    o Myslym Alla: "Në historinë e futbollit tiranas, më të shkëlqyerit kanë qenë Panjot Pano dhe Skënder Halili. Panon do ta krahasoja me një nga futbollistët më të mëdhënj të Europës, si Krojfi".

    o Zihni Gjinali: "Nuk e kam drejtuar asnjëherë, por e kam parë nëpër stadiume si trajner, futbollist e specialist. Do të thoja se është futbollisti më i mirë i vendit".

    o Miço Papadhopulli: "Autoriteti sportiv, talenti dhe kontributi i Panajot Panos në futbollin shqiptar është i madh dhe shumë i çmuar, që maten me emrat e mëdhenj të fushave të tjera. Ne, që kemi luajtur me të, emocionoheshim, mahniteshim me virtuozitetin e tij. Ah! Sa dëshirë do të kisha që ta shihja përsëri, duke luajtur në fushë".

    o Ismet Bellova: "Pano është ylli i futbollit tonë. Me atë çka bënte në fushë, jo vetëm të frymëzonte, por dhe të detyronte të flisje, apo të shkruaje gjëra të bukura, në superlativa".

    o Miço Ndini: "Një futbollist me cilësi të rralla fizike e teknike, që, në çdo moment, me fantazinë dhe krijimtarinë e tij, përshtatej ndaj kundërshtarëve dhe terrenit, duke arritur qëllimin final, shënimin e golave".

    o Mehdi Bushati: "Lojtarë si Pano i vijnë rrallë futbollit tonë. Nëse në ato vite, kur luajti, do të ishte mundësia e lëvizjes së lirë, me cilësitë e shkëlqyera fizike e teknike, që ai zotëronte, me siguri ai mund të luante edhe me skuadrat e mëdha të Evropës, si Milan, Juventus e deri te Real i Madridit. I tillë "prodhim" brilant i futbollit shqiptar ishte Pano. Ndoshta, do të duhen dekada të tërë, që të lindë një tjetër futbollist si ai.

    o Medin Zhega: "Pano dinte gjithçka, që duhet të dinte një futbollist i klasit të lartë. Pano realizoi gjithçka, që mund të realizonte një futbollist i klasit të lartë në karrierën e tij".

    o Mexhit Haxhiu: "Të luaje me Panon, ishte më tepër se një kënaqësi e dëshirë. Me Panon mund të luaje i qetë, pasi ta lehtësonte shumë lojën. Ai ishte kryefjala e futbollit shqiptar, duke realizuar të pabesueshmen, ishte i thjeshtë dhe jo egoist, saqë asnjëherë nuk e përdori fjalën "Unë", "unë gjuajta", "unë pasova", "unë shënova"... Kjo modesti ia rriti më tepër personalitetin".

    o Fatmir Frashëri: "Pano është një nga legjendarët e futbollit shqiptar, i pakrahasueshëm për kohën, kur luajti si sulmues. Spikaste për aftësinë e jashtëzakonshme në shpejtësinë me top, që do të ishte dhe arma kryesore e tij. Edhe kur triblonte kundërshtarin, e bënte në mënyrë origjinale, që mund të quhet "stili Pano".

    o Helmut Shën (ish-trajner i përfaqësueses së RFGJ):

    "Ju keni një kapiten të madh, Shllakun, dhe një futbollist të madh, Panon".

    o Bekenbauer (ish-kapiten i përfaqësueses së RFGJ):

    "Të gjithë lojtarët më pëlqyen, sa e kam të vështirë të bëj dallime. Megjithatë, më pëlqeu kundërshtari im, Bizi, ndonëse në Gjermani njohim më shumë Panon".

    o Shulc (qendërmbrojtës i përfaqësueses së RFGJ):

    "Askush, në vendin tim dhe jashtë tij, nuk ka guxuar të më sjellë rrotull, të më kalojë dorë për dorë, të më gjunjëzojë, ashtu si Pano. Ai është një lojtar i madh në fushën e lojës".

    o Overat (mesfushor i përfaqësueses së RFGJ):

    "Skuadra juaj është shumë e fortë, sidomos në fushën e saj. Më pëlqyen, sidomos, Pano e Bizi".

    o Shnelinger (mbrojtës i përfaqësueses së RFGJ):

    "Pano mbetet një "lepur i vjetër", siç i themi ne, në Gjermani".



    RD

  6. #6
    i/e regjistruar Maska e Besoja
    Anëtarësuar
    24-07-2008
    Vendndodhja
    Prrenjas, Shqiperi
    Postime
    3,260
    Brari!
    Te falenderoj qe na e sollet Panajotin e madh edhe nje here me afer.
    U emocionova shume sepse e kam ndjekur edhe nga afer ne stervitje e ne ndeshje.
    Kalofsh nje dite te bukur!

  7. #7
    Buena Suerte Maska e MI CORAZON
    Anëtarësuar
    21-07-2002
    Postime
    7,485
    U bëfsh 100 vjeç dhe urime për titullin "Nderi i Kombit " ! You're the best !


    Where does a thought go when it's forgotten?

  8. #8
    I love god
    Anëtarësuar
    23-02-2007
    Postime
    8,043
    Duhet te afrohet vdekja qe te behesh i njofshem tek ne.

    kemi pas futbollista dikur.prej Panos jam bo tifoz me Partizanin
    urime 70 vjetorin
    Ndryshuar për herë të fundit nga drague : 07-03-2009 më 05:26

  9. #9
    i/e regjistruar Maska e Brari
    Anëtarësuar
    23-04-2002
    Postime
    18,826
    oo thx korason qe na dhurove kto caste te bukura me videon e nickun tend kuptohet qe zbret ne fushe.. ..lol.

    ne qe dim te luajm futboll e kuptojme mire futbollistin e shquar pano..
    kur ishim kalamaj e benim ndonje gje te bukur ne fushat e lagjes.. e psh ndonje triblim.. ( un e kisha semundje qe kur e merja topin do i tribloja gjth kundershtaret e do beja gol duke triblu dhe portierin..) e thoshte ndonje i rritur qe na bente tifo.. ose sehir.. hajde panoooo hajde panajot.. bravoo..
    athere e kam degjuar per her te pare kte emer.. dhe vem nje dite te bicikletaxhiu i lagjes me kanatjeret tona e ai me ca kartona e me nji pompe boje.. na bente numrat ne shpin te kanatjeres.. e un i thash ma bej nr 10 e ashtu e kish panajoti..
    per her te fundit e kam pa panajotin live pra nga afer.. prapa institutit te fiskultures kur dikur ishte nje fush pa fund .. me bar jeshil.. ish fusha e aviacionit qe sot e kan bangladeshizuar mafia.. e pismileti.. e aty po benin stervitje ekipi i partizanit.. dhe panoja ishte ne fund te karrieres.. si futbollist dhe nuk vraponte si tjeret .. bile e mbaj mend se po bente humor me ca aty e e ndezi dhe nji cigare ..
    fliste si tironas puro.. kte nuk e harroj ..lol.

    paska ditlindjen Panajoti?

    gezuar e gjith te mirat paste ai dhe familja e tije e gjith miqte e mikeshat e familjes se tije.. e gjith sportistet e medhej shqiptare..

    pergezime dhe presidentit per nderimin e merituar qe i ben yllit te futbollit shqiptar panos..
    thx dhe ti beso qe e nderon panajotin..

  10. #10
    i/e regjistruar Maska e Besoja
    Anëtarësuar
    24-07-2008
    Vendndodhja
    Prrenjas, Shqiperi
    Postime
    3,260
    I Uroj Edhe Unë Datëlindjen!

    Edhe 100 I Madhi Pano!

  11. #11
    Buena Suerte Maska e MI CORAZON
    Anëtarësuar
    21-07-2002
    Postime
    7,485

    Ndërron jetë legjenda e futbollit shqiptar Z. Panajot Pano

    Shuhet legjenda e futbollit, Panajot Pano

    TIRANE- Ka vdekur në Shtetet e Bashkuara të Amerikës legjenda e futbollit shqiptar Panajot Pano, njeriu i cilësuar si futbollisti më i mirë shqiptar i shekullit të 20-të. Ish-futbollisti i Partizanit dhe kombëtares, ka ndërruar jetë për shkak të një infarkti, ndërsa ishte për një vizitë familjare te vajza e tij në Amerikë. Pano nuk vuante nga probleme shëndeti kohët e fundit, kështu që ndarja e tij nga jeta i ka lënë të gjithë të shokuar. Menjëherë pas mësimit të lajmit, reagimi i parë ka ardhur nga presidenti i Republikës Bamir Topi. “Dëshiroj t’ju gjendem pranë shpirtërisht në këto çaste dhimbjeje të thellë për humbjen e njeriut tuaj të pazëvendësueshëm, Panajotit tonë të shtrenjtë, duke ju shprehur ngushëllimet e mia më të sinqerta! Sportisti i rrallë, korifeu i futbollit shqiptar, që me lojën e mahnitshme, shpirtin e tij luftarak dhe sidomos me golat e paharruar do mbetet ngahera i gdhendur në historinë e futbollit shqiptar dhe në kujtesën e tifozëve dhe sportdashësve, do të vazhdojë ngahera të admirohet jo vetëm nga ata që e njohën personalisht dhe patën fatin të luajnë me të apo kundër tij, por ai do të vazhdojë të kujtohet si një legjendë e gjallë e sportit shqiptar”, shkruan presidenti i Republikës në letrën dërguar familjarëve.
    Panajot Pano është padyshim emri më i madh i futbollit shqiptar ndër vite, i nderuar me çmime si Mjeshtër i Madh, Urdhri i Punës i Klasit të Parë, Urdhri Naim Frashëri i Klasit të tretë, të dytë e të parë dhe medalja urdhri i Meritës për 100 vjetorin e FIFA-s. Por, nderimin më të madh Panajot Pano e ka marrë më 6 mars, kur është dekoruar nga presidenti Bamir Topi me titullin Nderi i Kombit, hera e parë që një futbollist merr një nderim të tillë. Panajot Pano ka qenë gjithashtu president nderi i Klubit Partizani si edhe president nderi i Federatës Shqiptare të Futbollit. I lindur më 7 mars 1939 në Durrës, ai e nisi karrierën me të rinjtë e Tiranës, por më pas kaloi te rivalët e Partizanit, ku edhe njohu shkëlqimin më të madh. Panajot Pano ka shënuar 147 gola në karrierë, 8 me Tiranën, 136 me Partizanin dhe 3 me fanelën e ekipit kombëtar. Një nga pengjet e mëdha të karrierës së tij është që nuk mori pjesë në kampionatin europian apo atë botëror si edhe që sistemi komunist nuk e lejonte të transferohej në ndonjë nga ekipet e mëdha të Evropës.

    (e.n/A.Latifi/BalkanWeb)
    Ndryshuar për herë të fundit nga Albo : 19-01-2010 më 18:25
    Where does a thought go when it's forgotten?

  12. #12
    i/e regjistruar Maska e stern
    Anëtarësuar
    09-10-2008
    Postime
    5,034

    Ngushellimet e mija nga zemra
    "Man sieht nur mit dem Herzen gut. Das Wesentliche ist für das Auge unsichtbar."


  13. #13
    i/e regjistruar
    Anëtarësuar
    30-08-2006
    Vendndodhja
    askund
    Postime
    9,007
    ngushellimet e mija familjes pano
    i perjetshem qofte kujtimi i tij
    JO SEKS PARA MARTESE

  14. #14
    Moderator
    Anëtarësuar
    24-04-2002
    Postime
    2,009
    Futbollisti shqiptar me i mire i te gjitha kohrave.

    U prehte ne paqe e ngushellime familjes.

  15. #15
    Peace and love
    Anëtarësuar
    16-06-2006
    Vendndodhja
    usa
    Postime
    1,897
    Rrahmet paste Joti

  16. #16
    i/e regjistruar Maska e Xhuxhumaku
    Anëtarësuar
    19-11-2003
    Vendndodhja
    sopr'un'curva
    Postime
    13,379
    Citim Postuar më parë nga BOKE Lexo Postimin
    Futbollisti shqiptar me i mire i te gjitha kohrave.

    U prehte ne paqe e ngushellime familjes.
    bashkohem me postimin tend....

    u paste lene uraten, vajzes dhe djalit.
    --- La Madre dei IMBECILI e sempre in cinta...

    ---voudou.. ---

  17. #17
    ►ⓣⓘ®ⓞɳ©◄™ Maska e [PaRTiZoNi]
    Anëtarësuar
    19-02-2009
    Vendndodhja
    ▬►ⓋⓛⓅ◄▬
    Postime
    2,531
    Ngushellimet Me Te Sinqerta Per Familjaret.

    Nje Legjende E Futbollit Shqiptar

    Pogba, Pogba l'hano visto nella spiaggia che diceva VU CUMPRA


  18. #18
    I love god
    Anëtarësuar
    23-02-2007
    Postime
    8,043
    eh cfare legjende.

    e ka pa plaku qysh kalamo,

    ngushellime familjes.

  19. #19
    i/e regjistruar Maska e Linda5
    Anëtarësuar
    03-10-2007
    Postime
    7,276
    Ngushellime Familjes

    Nuk vjen mo lojtar si Panajoti
    Wir leben alle unter dem gleichen Himmel, aber wir haben nicht alle den gleichen Horizont.

  20. #20
    i/e regjistruar Maska e kleos
    Anëtarësuar
    28-04-2006
    Vendndodhja
    United States of Albania
    Postime
    426
    U prehte ne paqe .

    Ngushellime familjes .

Faqja 0 prej 3 FillimFillim 12 FunditFundit

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •