Surroi: Qeveria e Kosovës e njëjtë me Qeverinë e përkohshme të Kosovës të vitit 99

[fattlumi]

Nëse njeriu do ta thjeshtësonte përshkrimin e “periudhës së Qeverisë së përkohshme të Kosovës” më 1999 do të mund të dilte një tablo e këtillë: periudha ku duhet prodhuar Thaçin si kryeministër, Rugovën si një humbës të izoluar në shtëpinë e vet, koha kur duhet “zapuar” shtëpia, banesa dhe lokale me parullën e shkruar “Mos prek,UÇK”, gjendja kur duhet marrë me kallashë KEK-un dhe ndërmarrjet e tjera publike e futur aty menaxhues me kredenciale të mjaftueshme revolucionare, gjendja ku nëse flitet për të pabërat e revolucionarëve të rinj këtë duhet bërë me zë të ulët, gjendja ku së pari minoritetet e më vonë edhe shqiptarët i ha terri.
Efekti politik i Qeverisë së përkohshme ishte shumë më i rëndë se ky përshkrim i thjeshtësuar. Bashkësia ndërkombëtare nuk kishte partner kyç e të përbashkuar kosovar, i cili do të printe, të tregonte rrugën e ndërtimit të Kosovës demokratike, për ç’gjë do të ndihmohej nga bashkësia ndërkombëtare. Në mungesë të një qendre të vendosjes kosovare, drejtimet i kanë përcaktuar me vite të tëra përfaqësues të bashkësisë ndërkombëtare, edhe ata jo shumë herë të unifikuar. Ilustrimi i dukshëm ishte Kushtetuta, kur bashkësia ndërkombëtare vërejti se nuk ka iniciativë vendore, filloi të shkruante vetë një dokument restriktiv juridik, të cilin e quajti Kornizë kushtetuese, dhe për këtë mori legjitimitetin e kosovarëve.
Efekti mendor, kolektiv, i pranisë disamuajshe të një organizate gjysmë-klandestine të quajtur Qeveri e përkohshme, ishte se në Kosovë nuk ka qeverisje, përkatësisht se kemi një transformim të guerilasve në rroba civile, dhe vazhdimi i luftës së tyre për pushtet me mjete të tjera, në shumicë jodemokratike.
Efekti strukturor për vendin ishte shkatërrues: mungesa e prijësit vendor për shtetndërtim, veprimi gueril, gjysmë klandestin, me rroba e rrethana të reja e ka lënë Kosovën me një gjyqësor pothuajse tërësisht të paralizuar dhe joefikas, struktura të dobëta e të partizuara në administratën shtetërore dhe një kulturë demokratike që toleron nivelin më të ulët politik-parlamentar në Evropë.

[fattlumi]

Sindroma e Qeverisjes së përkohshme është rikthyer, ndonëse me fasadë më të butë, së bashku me ish-kryeministrin e saj, kryeministrin e tanishëm të vendit. Kosova qeveriset nëpërmjet një strukture në dukje të parë formale dhe demokratike, e prodhuar nga zgjedhjet e vitit 2007. Kjo qeverisje është aty në masë të madhe si formë. Karshi kësaj qeverisjeje janë vendimmarrja ndërkombëtare, e sanksionuar (dhe në masë të madhe e papërdorur) nga pakoja Ahtisaari si dhe dy struktura paralele. Ajo serbe, e kontrolluar nga Beogradi dhe ajo shqiptare, e kontrolluar prej një grupi të Partisë në pushtet.
Modeli i kontrollit të ndërmarrjeve publike e i “zapimit” ka avancuar, është sofistikuar, por në thelb ka mbetur i njëjtë: është përpjekja për të eliminuar sensin e konkurrencës demokratike, qoftë në politikë, qoftë në ekonomi, nëpërmjet formave jodemokratike.
Për këtë, mjaftojnë vetëm ilustrimet e vitit 2009 të Raportit të progresit.
Puna disavjeçare në kontrollin e Televizionit publik për partinë në pushtet ka qenë përpjekje për të monopolizuar “versionin zyrtar”. E njëjta gjë, thotë analiza, është bërë me Parlamentin, të cilin po përpiqet ta kontrollojë Qeveria. Kjo përpjekje është shpaguar politikisht në zgjedhje dhe pas tyre, por është sanksionuar në Raportin e progresit.
Në fushën e ekonomisë, ambiciet e partisë në pushtet nuk janë kufizuar në një përshkallëzim disavjeçar. Partia në pushtet e ka ndryshuar natyrën e shpërndarjes të parasë publike, duke e rritur në një shkallë të pa precedencë dhënien e tenderëve njëburimorë, që do të thotë shpalljen e fituesit të tenderëve pa përfillur fare konkurrencën. Prej 56 milionë eurosh, sa bëhej në vitin paraprak, kjo formë e dhënies së tenderëve njëburimorë hipi në 166 milionë euro. Kjo do të thotë se qeveritarët u dhanë 110 milionë euro tenderë më shumë, pa kurrfarë konkurrence, atyre që dëshiruan, me kriter joekonomik.

Efektet e veprimit të këtillë jodemokratik të partisë në pushtet nuk janë vështirë të shihen në ardhmëri. Kontrolli mbi Televizionin publik (apo krijimi i televizioneve proqeveritare) është tashmë një realitet disavjeçar ndotës i skenës mediatike kosovare. Hapi i ardhshëm është krijimi i një sistemi klientilist, ku mediet të garojnë për favore ekonomike të Qeverisë, apo, në të kundërtën të frikësohen për sigurinë e vet.
Në rrafshin ekonomik, veprimi i këtillë jodemokratik i partisë në pushtet ka rrezik të ndërrojë natyrën e ndërtimit të sistemit ekonomik. Nëse e marrim vitin e kaluar, dhe shohim se ka pasur rënie prej 10,8 për qind në investimet në sektorin privat, ndërsa një rritje prej 194 për qind në atë publik, në sipërfaqe del një shpërpjesëtim i jashtëzakonshëm që demonstron ndryshimin e logjikës së rritjes ekonomike. Në vend të orientimit drejt afarizmit në ndërmarrjet e vogla dhe të mesme private (pse jo edhe të mëdha, kur të ketë kapital), motori kryesor ekonomik po bëhet shpenzimi publik i Qeverisë. Gati çdo e katërta euro e bruto prodhimit vendor (22 për qind për të qenë të saktë) shpenzohet në prokurim nga ana e Qeverisë. Kur dimë se prokurimi po bëhet në masë të madhe pa konkurrencë, atëherë kemi të bëjmë me një fenomen krejtësisht jodemokratik në ndërtimin e sistemit tonë ekonomik, përpjekjen për monopolizimin, kësaj here partiak, të jetës sonë ekonomike.
Ka ndryshuar vetëm forma: para 10 vjetësh përdorej kallashi për të mbledhur para; tash kallashin e ka zëvendësuar tenderi.

Nëse Qeveria e përkohshme, me disa muaj veprimi, arriti të ndihmonte në përcaktimin e një rruge negative disavjeçare për Kosovën, Qeveria e tanishme, me sindromën e asaj të përkohshme, ka gjasa që të përcaktojë humbjen e këtij dhjetëvjetëshi dhe të datës së aderimit në Bashkim Evropian. Më 1999 Qeveria e përkohshme, me veprimet dhe mosveprimet e veta arriti të pengonte obligimin që kishte Kosova për të ndërtuar institucione funksionale që pastaj do ta merrnin mbi supe pavarësinë e vendit. Në vend të tre vjetëve, sa kishim paraparë në Rambouillet, Kosovës iu nevojitën nëntë vjet për të mbërritur në pavarësi, madje falë simpatisë anuse të forcave kryesore perëndimore e jo funksionimit të strukturave qeverisëse. Më 2009, Qeveria e Kosovës ka mundësi që të arrijë të pengojë obligimin e Kosovës që të ndërtojë institucione funksionale dhe demokratike që janë të gatshme të integrohen në BE.

[fattlumi]

marre nga : Koha Ditore


vijon.........Nesër: Shteti i SHIK-ut

[Llapi]

Matrapazi mediatik
Mërkurë, 13 Janar 2010 19:49


Veton-Surroi


Infopress

Prishtinë, 12 janar



m_veton-surroi-pret-pavarsinMediat janë një nga instrumentet e demokracisë për të arritur tek e vërteta. Por, a po i shërbejnë mediat në Kosovë këtij qëllimi të lartë?

Lexoni në faqen dy të gazetës "Koha Ditore" të ditës së djeshme paralajmërimin e një serie shkrimesh nga botuesi i kësaj gazete, Veton Surroi. Pastaj, lexojeni një "anketë" të shpifur të këtij mediumi dhe do ta shihni përpjekjen e mjerë të këtij mediumi për ta luajtur lojën e vjetër të shantazhit mbi politikën. Na ka rënë shumë herë të shohim anketa për "lexueshmërinë" dhe "besueshmërinë" e vetëshpallur të këtij mediumi. Sa më shumë lexon artikuj të tillë, aq më pak lexohet dhe aq më pak besohet ky medium. Por, kjo ka qenë karta e vetme me të cilën, jo vetëm ky medium, por gjithë "Koha Group" u ka mbijetuar viteve, qeverive të njëpasnjëshme. Dhe, kur rrezikohen këto interesa, kur dikush nuk pranon ta bëjë lojën e ndotur të trasuar nga ky këlysh i komunizmit, atëherë të njëjtit kthehen në mbrojtës të vendit.



Miti për vetveten



Ishte Veton Surroi ai e cili e akuzoi popullin e Kosovës si fashist menjëherë pas luftës, atëherë kur plagët e luftës ende ishin të freskëta. Ishte koha e artë e donacioneve, prandaj vetëpërmbajtja ishte më e vështirë. Por, pastaj u rrokullisën ndodhi të shumta dhe ndonjëherë gjërat harrohen.

Por Surroi nuk është thjesht një matrapaz që di të përfitojë. Ai në mendjen e tij e shesh veten si një "lider", apo diçka më shumë se kaq, si një lloj lideri shpirtëror". Kështu ai, herë pas here, i rreket edhe politikës. Kështu ndodhi edhe me formimin e partisë ORA. E shihte veten si të veçantë dhe nuk zgjodhi dyer prej nga të hyjë, qoftë në politikë apo gjetiu. Kështu, atë e shohim edhe në Rambuje, edhe në negociatat për statusin. Ai dëshiron të ndodhet në momentet kyçe të fateve të kombit, s'ka rëndësi se herë pas here kthehet kundër kombit të tij. Me veprimet e tij ai i mori në qafë edhe një sërë të rinjsh, të cilët e akceptuan partinë e re atëkohë si një lëvizje të re qytetare në vend. Por, ata u zhgënjyen, sepse themeluesi i saj nuk e kishte ndërruar praktikën e veprimit që nga hapat e tij të parë të hedhur në Rininë Socialiste.

Veton Surroi edhe më tej përpiqet ta ndërtojë mitin për vetveten. Ai e sheh veten të paarritshëm. Kështu, kompania e tij r themeloi edhe njëfarë çmimi në emër të babait të tij. Nuk dihet nëse këtë e bën për hir të kujtimit për babanë e tij, apo për ta ndërtuar edhe më tej mitin për vetveten. Dhe, në këtë konkurs mund të gjesh sa të duash shkrimtarë, të cilët nuk hezitojnë ta marrin një shpërblim. Kësaj radhe për ta bërë atë më madhështor, ishte ftuar edhe gjeniu i letrave shqipe, Ismail Kadare. Sigurisht se për shkrimtarin e madh çdo ftesë që vjen nga Prishtina është e mirëseardhur për të, ashtu siç është ai çdo herë i mirëseardhur nga bashkëkombësit e tij. Por, për pjesën tjetër të çmimeve, atë të gazetarit më të mirë, nuk ka pasur fare garë, ngase askush nuk ka konkurruar në një kompeticion të tillë, ngase ata tashmë i dinë hilet që bënë "Koha Group". Janë gazetarët e këtij mediumi që "nderohen" me çmime të përvitshme për "gazetarinë" e famshme që bëjnë. Kjo ndodh, sepse bossi i tyre është "babai" i gazetarisë te ne. Sepse, pak a shumë, të gjithë nga pak e kanë ndërtuar një mit të tillë te ne dhe edhe një herë po dëshmojmë se jemi shumë të dhënë pas miteve.



Politika dhe media si mjete përfitimi



Surroi, i vetëshpallur si "multimilioner", por pa e sqaruar prejardhjen e milionave të tij, herë pas here i kthehet "perandorisë" së tij, botës së mediave, aty ku ai ndihet më mirë, edhe pse perandoria e tij ka filluar të qelbet.

Kështu tani ai paralajmëron prognoza të errëta për të ardhmen e vendit. Tashmë që është bërë modë shitblerja e mediave, shtrohet pyetja nëse "Koha Ditore" është blerë nga ajo pjesë e opozitës së kriminalizuar që dëshiron destabilizim të vendit për hir të karriges, apo edhe qarqe të tjera. Apo Veton Surroi prapë po kërkon një deriçkë të vogël për t'u futur në politikë dhe pushtet. Ai, pasi i shantazhon institucionet e vendit me qëllim të përfitimit në dobi të kompanisë së tij, kthehet pastaj në një udhërrëfyes për të ardhmen e vendit. Është ky rol i shumëfishtë që i ka sjellë këtij njeriu shumë të mira. Por, çka përfitoi vendi? Thjesht, asgjë. Shoh njerëz tek vrapojnë ta lexojnë një artikull gazete aty-këtu, që e thotë një të vërtetë, shoh gazetarë të cilët vetëkënaqen se megjithatë kanë arritur të zbulojnë diçka nga zallahia e madhe që ndodh në vendin tonë. Por, gjithë ky është vetëm një vetëmashtrim që ia bëjmë vetes, derisa ekzistojnë njerëz të sojit e sorollopit të Surroit, të cilët gjithçka e matin me kutin e interesit të tyre personal, gjithçka e bëjnë për interesin e tyre të Grupit. Këndej vjen edhe motoja "Ec me kohën", që shëmbëllen përshtatjen e këtij njeriu me çdo sistem. Shoqëria civile në Kosovë duhet të ngrihet dhe t'i thotë të vërtetat, e nuk duhet që kjo t'u lihet matrapazëve medialë, si soji i Surroit.

[veli44]

Veton Surroi ju ka ndihmu me ardhe ne pushtet hashimit me gjithe banden e vet per çfare arsye ai e dine vet dhe ate duke sulmuar Presidentin Rugova ne menyre shume te ulet permes gazetes se vet kurse tash rruget jane ndare dhe Vetonit ju vetem kthenja b... se ka me ju q... me rene dhe mos tentoni me vra se nuk eshte Vetoni i LDK dhe me u zgerdhi pas vrasjes

[fattlumi]

Na ishte nje kohe jo shume e larget,pra viti 97,98,e deri pas luftes kur Veton Surroi botues i Koha Ditore politiken redaktoriale te kesaj gazete e mbeshteste kunder Rugoves dhe politikes se tij,si dhe ne kete kohe thuajse ka qene shkakatari kryesor per etiketimet qe iu jane bere Rugoves dhe pjesetareve tjere kyq te asaj kohe qe mbeshtetnin parimet Rugoviane.Tash pas 11 vitesh del e flet te kunderten.Keto fjale qe tash i thote eshte dashur ti flas menjehere ne kohen kur kane ndodhur,mirepo siq po duket eshte frikesuar ose i ka pelqyer,Kete vetem ai e di.Ne vitin 1998 ishin mbledhur nja 200 nenshkrime te studenteve(edhe pse nuk dihet se si jane mbledhur) gjoja keta student kerkojne doreheqjen e Rugoves,dhe Koha Ditore ne ate kohe ne krye me Dukagjin Goranin i botonte keto nenshkrime pothuajse qdo dite.Ne kundervenje te kesaj disa student tjere i dergojne nja 4000 nenshkrime te studenteve te cilet perkrahnin Rugoven si kryetar e ky far Dukagjini qe e shet veten si gazetar e me sa paku eshte gazetar e larg asaj si gazetar hulumtues nuk i boton keto as qe permenden bile.Keto nenshkrime u botuan ne ate kohe ne Zerin javor dhe ne te perditshmen bujku qe kryeredaktor ishte Avni Spahiu.
E tash........Pse tere kjo kthese???

[B.C.B]

fillozofia e katunarit osht shume e rand..fshtir osht me zbulu nje formule me i rahatu katunart,ose ma mire me thane me i bo "njerz"...

[Disa]

Surroi eshte,jahudi,komunist,titist,kolobracionis,veq shqiptar nuk eshte.

[fattlumi]

Me duket qe problemi tek ne shqiptaret eshte arsyeja qe krijojme mite per njerezit e caktuar pa gjykuar me shume.E pas nje kohe kur na del ndryshe atehere kthehemi edhe e shajme.E shajme sepse nuk i pershtatet idese sone ose nuk mbeshtet diqka qe ne kemi qejf,ose e shajme per qellime te caktuara ose perfitime te ndryshme te cilesdo natyre qofshin ato,mirepo me se shumti jane te natyres politike.Duhet te mesohemi te mos krijojme mite per njerez,sepse me vone po del e verteta edhe nganjehere nuk po na pelqen sepse po na shahet njeriu qe ndoshta deri dje e kemi pas ishull ose mit.Kur e permendi fjalen mit mendoj ne ate se ne shpesh themi per dike: Asht i zoti ,asht njeri i madh,ka ba kshtu ose ka ba ashtu etj..,Themi keshtu sepse na pelqen ndonjehere per nje njeri te caktuar ashtu sepse ashtu deshirojme ta ngrisim ndonje njeri.Kur folte keq per Rugoven ky njeri pra Surroi dikujt i pelqente,edhe vetem thoshin "mire e ka se ky asht i meqem,i din senet".E tash kur ka nisur te kritikohet qeveria ne krye me zoteri Hashim Thaqin po i themi debil ose matrapaz mediatik.Po i themi matrapaz mediatik sepse tash po na e prish pak imazhin e mitit qe njerezit kane krijuar ndaj Thaqit,ose disa deshirojne dhe mendojne qe kryeministri eshte i pagabueshem,eshte ideal etj.

[Kosovelli]

Veton Surroi ju ka ndihmu me ardhe ne pushtet hashimit me gjithe banden e vet per çfare arsye ai e dine vet dhe ate duke sulmuar Presidentin Rugova ne menyre shume te ulet permes gazetes se vet kurse tash rruget jane ndare dhe Vetonit ju vetem kthenja b... se ka me ju q... me rene dhe mos tentoni me vra se nuk eshte Vetoni i LDK dhe me u zgerdhi pas vrasjes

Ja dosja e Veton Surroit e hartuar nga “Sigurimi i Atdheut” i LDK-se

Në fillim të dokumentit të “SIA”-s thuhet se Veton Surroi është biri i rankoviqistit Rexhai Surroi, ish-ambasador i RSFJ-së në Spanjë, i vrarë për shkak të veprimtarisë së tij spiunazh kundër Spanjës.
Sipas këtij dokumenti, gjyshi i Surroit ka qenë në rajonin e Prizrenit deputet lokal i krajlit Aleksandër dhe shpesh ka shkuar për vizitë te vetë Nikolla Pashiqi.
“Kur filloi Lufta e Dytë Botërore, djemtë e tij Sezai dhe Rexhai janë pjesëmarrës të partizanëve serbë. Lidhjet më të mira i kanë pasur me Spasoje Gjakoviqin dhe kanë qenë me të parët e OZNA-s në Kosovë. Të njëjtën kohë kanë mbajtur lidhje edhe me çetnikët e Drazha Mihajloviqit.
Një burim yni operativ ka të dhëna se në Prizren, vetë gjyshi i V. Surroit e ka mbajtur Drazha Mihajloviqin, kur ata kanë ardhur me vënë kontakte me M.B. për të luftuar së bashku kundër komunistëve”, thuhet në dokumentin e “SIA”-s, për të shtuar se babai i V. Surroit pas luftës së partizanëve çetnikë merr pozita të larta në Jugosllavi dhe në Prizren, mbahet mend si njeri që ka burgosur shumë njerëz dhe dhunuar.
Më vonë, sipas dokumentit, babai i Veton Surroit i kryen disa kurse dhe fillon karrierën si diplomat dhe njeri i besuar i UDB-së.
“Një burim i yni operativ që ka qenë edhe funksionar i lartë komunist në Kosovë (S.H.), tregon se edhe vetë komunistët e Kosovës nuk kanë guxuar asnjëherë të kenë fjalë me të. Lidhjet e tij me Spasoje Gjakoviqin ishin më të forta se edhe ato të politikanëve komunistë të Kosovës, në kryesinë e LKJ-së, apo Titon. Pasi babai i tij merr pjesë në shumë misione spiunazhi për UDB dhe KOS si diplomat në Amerikën latine, së fundi e dërgon në Spanjë, ku edhe shërbimi spanjoll e vret. Një burim i yni operativ, që edhe ai ka punuar kohë të gjatë në misione të tilla spiunimi, ka të dhëna se Rexhai Surroi vritet pasi kishte vënë kontakt me disa terroristë të ETA-s, që shërbimi jugosllav i mbante në kontakt për t’iu shitur armë”, thuhet më tej në dokument.
Në vazhdim të dokumentit të “SIA”-s thuhet se Veton Surroi, qysh i ri, nëpërmjet babait të tij rekrutohet në UDB, kryen disa praktika dhe kurse në Beograd dhe Zemun dhe mëson shumë gjuhë të huaja për të vazhduar rrugën e babait të tij.
Sipas këtij dokumenti, në lidhje e mban vetë Stane Dollanci, kurse pas vrasjes së babait të tij edhe ai vetë digjet dhe kthehet në Kosovë, sepse frikësohet se e vrasin.
“Pas viteve të ‘90 fillon të merret me gazeta dhe shkruan. Këtë e bën me udhëzime të drejta nga UDB-ja. Duke u paraqitur si viktimë, ai e shfrytëzon mirë rastin dhe fillon të kontaktojë edhe me të huaj, të cilët edhe e përkrahin më vonë. Në fillim paraqitet si mik i presidentit. Merr edhe para nga fondacioni Soros, që ishte edhe një fondacion antikombëtar dhe kishte qëllim shkatërrimin e institucioneve të Kosovës dhe kundër presidentit I. Rugova. Me propagandën e vet ai përkrah njerëzit e terrorit komunist të UÇK-së dhe në emër të patriotizmit del kundër Rugovës. Kjo ka ardhur si direktivë e UDB-së dhe Sorosit”, thuhet në dokument.
Po ashtu, në këtë dokument thuhet se gjatë bombardimeve të NATO-s, Surroi nuk është fshehur fare, por si njeri i privilegjuar ka qëndruar në një apartament të Grandit.
“Një burim i yni operativ e ka parë mbi tri herë vetë atë në Grand me një grua të huaj. Me vonë kemi marrë vesh se ajo është një greke. Me lidhjet e saja dhe UDB lidhet edhe me klanin antikombëtar të Fatos Nanos, një kryekriminel serbo-grek që ka dashur ta shesë Kosovën. Një burim i yni operativ thotë se V. Surroi, çdo javë takohet me Fatos Nanon dhe me shërbimin serb dhe grek në Selanik dhe Kretë, ku bëjnë plane për ta shkatërruar Kosovën dhe për ta ndarë. Para nja dy javësh një burim i yni operativ thotë se është parë në shoqëri me një njeri që ka pasuri të madhe në Serbi, Greqi dhe në Tiranë, mendohet të jetë dikush nga vëllezërit Kariqi dhe se kanë pasur takim edhe me kuislingët e Fatos Nanos”, thuhet në fund të dosjes së “Sigurimit të Atdheut”, për veprimtarinë e Veton Surroit.

keshtu keni krijue dosje edhe per shume njerez te tjer dhe i keni vra dhe njerzit e juv veliq44