Deklarata dashurie për njeriun që duam!

[DI_ANA]

Malli qe s'te lejon te kesh shprehje per ta shprehur vete mallin.
Si hije te ndjek pas, te ndal frymen,e te frymezon edhe me shume.
Bashke me te i ndjek edhe ditet qe kalojne,e me kalimin e diteve shtimi i kesaj ndjenje te padeshirueshme,e me kete shtim dhe shuarja e tij.
Ne keto ore te vona malli eshte shtuar edhe me shume.
Malli qe ne asnje çast s'me le te ndjehem se jam vete.
Me mall pres diten, dites qe i erdhi fundi!

[DI_ANA]

Ne largohemi vazhdimisht,here mbetesh ti prapa e here une....
Me duket se jetojme ne kontinente te ndryshme, na ndan nje largesi e pameshirshme.
Keshtu mbarojne dashurite valle?
Dhe vallja e eres rrokulliset tutje, perkedhel lisat, shkel gjethet e fundit mbi rruget pafund..
Po po, per te gjithcka eshte madheshtore kete nate.
Diku ne nje kafene degjohen çakerrim gotash te lodhura dhe jashte nje bresher si perlat mbulon dhene.......

[Tiara]

Bindja qe do ju takoja, m'i zbukuronte edhe momentet kur s'ju kisha prane....

[Mbinjeriu]

Je personi i parë në jetën time që m'bëri të ndihem kështu, jam e lumtur edhe pse afër s'të kam, e varur nga ti dhe nga biseda me ty, sikur po të ishe ti një ilaq që më zgjatë jetën time.Kur mendoj për ty, buzët e mija më qeshin, sytë më shkëlqejnë dhe ndihem më e lumtura dhe më krenarja në botë që njoha një njeri si ty. Je ndoshta personifikimi i ëndërrave të mija që i kam pasur çdoherë, ti je diçka reale, e jo vetëm ëndërr e kjo më vret në njërën anë e në anën tjetër më bën të fluturoj,krejtë këto mua po më bëjnë si të çmendur pas teje, edhe pse e di që gaboj me këtë, por nuk kam çfarë të bëj kundër kësaj ndjenje shumë të fortë!

[SERAFIM DILO]

Te dua,por te dua me nje dashuri
qe nuk do te vdesi kurre,
deri sa dielli e yjet do te kene drite.
Te dua,deri sa vdekja
nuk do te na ndaje,
e pastaj do te jemi prap bashke
per gjithmone.
Te dua,e do te doja akoma me shume,
sikur te te mbaja mend emerin..
si ta thone?.

[GeoF]

Me fal, sa e veshtire ishte te te thoja se te dua me shume se sa nje ego e vogel, per te te kerkuar falje ate dite qe ti lotoje e une ikja pertej hijeve te vetes sisme...


(Letra fituese konkursit "Po te shkruaj per te te thene..")

E dashur!

Ikona ime, plotnia dhe plaga ime......kaq shumë ditë kam pritur që ti të shfaqeshe në ekran...sa shume ditë kam pritur, aq sa besova, se isha inekzistent në këtë botë, përderisa ti, ishe veshur me heshtje dhe shihje të tjera yje në universin e frikshëm, pa ty...
Mirë, ja, rëndësi ka që je, dhe që unë lotoj sërish ka rëndësi tjetër, sepse jeton dhe zemra jote rreh, dhe syri yt vazhdon të shkëlqejë, ashtu si unë ëndërroj gjithë ditëve të mia të mërzitshme.
Dhe unë kam lotuar, shumë, aq shumë sa mendova se gjithçka është kotësi absurde në këtë jetë, dhe kurrë dashuria, nuk mund të jetoje tek njerëzit.
Kam qene në gjendje të rënduar emocionale, dhe ndoshta si ngushëllim të vetes, grafikoja me fjalë puthjet, buzët, mëngjeset tona të magjishme në dhomëzën e ëndrrave , dashurinë dhe atë pjesë të jetës që më jep dhe më gjeneron shpirt.
Nuk doja të të lëndoja, as të të bëj të ndjesh dhimbje, por vetëm të të thoja se çdo detaj i frymës tënde, është tek unë, dhe unë jetoj me dashurinë tënde.
Doja të të thoja, se heshtja, ndonjehere, nuk mund të jetë mos-ekzistencë, por reflektim për të parë brenda vetes dhe për t`i ngritur në përjetësi ndjenjat tona.
Të kam xhan, shumë xhan, aq sa shtjelloj pafund monolog me ty, në pranverat e mia që presin një çast nga buzëqeshja jote dhe gjithnaja që ti ke në gjirin tënd.
Jam marrëzuar këto kohë, për më tepër nga ideja që ti hesht....dhe sa më shumë mungon, aq më tepër përsëris se të adhuroj dhe të dua.
Mos u trishto, Maria.....!
Edhe nëse nuk të dëgjoj zërin, përsëri emri më zgjon dhe më thotë se unë të dua, dua dhe hieroglifet e emrit tënd, të dua dhe jeta ime ka vlerën e një çasti nga qenësia jote...
Kaq shumë kërkoj brenda vetes, e ti shfaqesh e rishfaqesh lojë e lotuese në sytë e mi.
Trishtohem, shumë herë ndiej se nuk mund të eci më tej, e sërish mes hapave më trokon mendimi se, diku do të jesh dhe une do te jem diku duke pritur që ti të buzëqeshësh.
Shumë herë fjala më gjykon dhe më mbetet në buzë duke tymosur pasditet e mia...
Ndonjëherë, dua që kohën ta përmbys dhe të kthehet veç një e mijta e sekondës sa unë të gjej fjalën brenda meje e ta thërras deri në yjësi.
Trishtohem pa ty !
Ti, nuk përgjigjesh, e di, plagët fryma të vrara që mbyllin ciklin jetësor tek një lot.
E ndiej, ti, nuk do të më flasësh më për puthjet tona e as stina ime e ngrohtë nuk do të jesh...
Ti, do të jesh për mua, flladi i mëngjesit që do të më zgjoj afshin e lëkurës së zhuritur
e të më kujtoj se ëndrra u bë vesë.
Sa herë përpiqem të harroj, aq sa loti më duket një lojë mëngjesi, aq sa gjethet më duken
pritja jote e gjatë që kullon mallin në kupën e përmbysur të këtij agu.
Mëngjeseve, në dhomëzën tonë sa një ëndërr, ti qeshje gjithmonë, dhe unë me gjethe të kuqe trëndafilash mbuloja lëkurën tënde të bardhë, e nuk të thosha kurrë se bëhesha
i marrë pas teje.
Ti, më luteshe të thoja "Të dua", unë të puthja gjinjtë e bardhë të mbuluar me petale të kuqe.
Fshehurazi, në poret e tua pëshpëritja "Të adhuroj", e ndërsa ti në heshtje, si unë tani, lotoje.
Agimet, unë i quaja perëndime të flakta me gjak trëndafilash, tashmë, mëngjeset e mia, janë gjaku i plag-ëndrrës sonë që më mbushin me heshtje, me psherëtima gri...
E di, nuk më dëgjon kur të them "të dua", kjo është e fshehta e lojës sime të trishtë,
dhe...sa dua që ti të më dëgjosh, të belbëzoj në kraharorin tënd...Më Fal......!
Me dashuri, e me lutje që ti të më falësh,
G......
Gentjan Banaj

[HELEN OF TROY]

Koha eshte shume e gjate per ate qe pret..shume e shkurter per ate qe gezon..dhe shume e ngadalt per ate qe vuan..!!
sa me pelqen kur te kam pran dhe mbeshtes koken tek ty duke thithur aromen tende..aromen e dashurise time ..............

[HELEN OF TROY]

Kurr mos genje!

Kurr mos genje se kjo dhemb
mos thuaj kurr te dua ,nese ti keshtu se mendon!
mos fol kurr per ndjenjen ,nese ti kete nuk e ke ne dore
mos prek kurr doren time,nese ti deshiron zemren time ta thyesh!
mos me shiko kurr ne sy ,nese ti gjithqka qka flet genjeshtra jan!
mos thuaj kurr pershendetje , nese ti lamtumir e mendon!
dhe mos thuaj kurr pergjithmon,nese ti mua gjithmon me len te vajtoj!!!!!!

[HELEN OF TROY]

Te desha dikur dhe te dua pa fund.
Sikur bota te behet therrime,
Mbi germadhat e saj do ngrihen
gjithkund
Flaket e dashurise time.

[HELEN OF TROY]

.................Ika nga vuajtjet time

pa e ditur se ku po shkoj

mergimin nuk e njihja

por ai me vetmoi shume.............