Mallkuar qoftë vetmia!

[DI_ANA]

Dallgë mendimesh!


Përbindshëm mendimet zaptojnë qënien time,
pa meshirë, pa deshirë.. pa shpresë dhe me lot,
si të etura turren...porsa nata petkun hedh,
më mbërthejnë, desh më mbytin...si mund dot!!

Si kuçedrat e përrallave po mundohen.. më përpijnë,
dhe e vetme lëngoj,dhimbje kam dhe dot s'bertas,
gjakun duan të ma thithin, eshtrat të mi bëjnë copë,
i shikoj gojëhabitur,sytë më hapen...Ulëras!

Sa mizore...gjakatare, ndjenjën duan të gllabërojnë,
me nënqeshje më veshtrojnë,duan që të bëhen zot,
sa më fyejnë,më përbuzin,poshtë në tokë ato më ulin,
fortë habitem..sytë burojnë..çfarë është kjo botë!!

Dhe papritur vjen mëngjesi,ditë e re ku prapë shpreson,
edhe pse torturat,plaget...trupin tim e kane cfilitur,
dhimbja zhduket,qesh fytyra... zemra ndizet,
dritë e shpresës vjen tek unë...fort e bukur.. e papritur!!


Lediana kapaj

[martini1984]

PO Eve! Keto dite del libri im i pare me poezi ne Shqiperi! Flm

Sukses i sigurte.
Dhe ta blej vete i pari.
lg

[DI_ANA]

Sukses i sigurte.
Dhe ta blej vete i pari.
lg

Shume flm miku im!


Respekte

[martini1984]

Shume flm miku im!


Respekte

S'ka perse.Suksese te uroj.

[shoku_tanku]

Dhe papritur vjen mëngjesi,ditë e re ku prapë shpreson,
edhe pse torturat,plaget...trupin tim e kane cfilitur,
dhimbja zhduket,qesh fytyra... zemra ndizet,
dritë e shpresës vjen tek unë...fort e bukur.. e papritur!!

Ti je e forte,Diana!

[martini1984]

Ti je e forte,Diana!

Eshte e dobet dhe flet me ndjenje.
Kjo eshte force e ndjenjes qe ate e bene te forte.
lg

[Almaaa]

Më pëlqyen poezitë tuaja Ledi Di_Ana
Me shpresë të më bjerë në dorë libri juaj i parë, ju uroj shkrime të tjera në vazhdim

[DI_ANA]

Ju falenderoj nga zemra te nderuar miq!

[DI_ANA]

Unë dhe rruga ime!


E deshperuar si nje endacake mjere,
kam pershkruar rruget e pafund,
"sikur te mundja" thoja me qindra here,
dhe era turbullt mendimet mi ka shkund....


"Kozeta" me kujtohet dhe mbaj mend,
qe aq shume i pata ngjare dikur,
"Viktorin" adhuroja permes librave,
dhe brenga sme largohej kurre....

Se kuptoja ku me njihte,isha larg,
nje femije e zhytur dhe e mbytur ne erresire,
nje shkrimtar i Madh "mizerjen" e denonte,
dhe nje foshnje e mjere, ngrihej pa u gdhire....

Enderroja neper netë nje dore te ngrohte,
te me kapte,te me mirrte,te me donte,
me sy hapur dhe me lot ne sy e prisja,
por ne rruge çuditerisht asnje skalonte....

Se kuptoja perse jeta me ish dhene,
e çe do kur ske as babe e nene,
se kuptoja pse meshira me gjurmonte,
dhe shikoja sesi bota me denonte....

Sikur te mundja!....kam thene me mijera here,
lutesha dhe vete zoti pa fuqi seç me veshtronte,
dhe me thoshte.."Bija ime skam çte bej,merr lexo",
dhe pareshtur librat mi dergonte....

Ja keshtu u rrita permes tyre,
qaja,qeshja dhe me fletet lumturoja,
personazh i vuajtur e quaja veten,
dhe gjithmone me shpresen dashuroja....

Endacake neper rruget e vetmise,
endacake dhe me zemer te trishtuar,
bota ime enderruse kurre su zhduk,
ndonese zemra egersisht me ish lenduar...

Lediana Kapaj

[DI_ANA]

Ninullë dashurie!

Une dhe vargjet....

Nuk desha meshire per vargjet qe shkrova,
ndonese te pergjakur,me lot i mbulova,
penen ngadale mora,zemren seç e hapa,
nuk desha qe dhimbja,te linte gjurme mbrapa.....


Poezite rreshtova mes loteve pafund,
vuajtjes i kendova,ndonese me shume mund
pashe njerez te mjere me dashuri te vrare,
dikush belbezonte...."desha si e marre"!

"Dashuria svuan_.....me tha dikush tjeter,
perse per shume vete eshte nje plage e vjeter"?
Sdija te pergjigjesha dhe poezi shkrova,
dhe zemrat e humbura befas i lendova.....


Enigmat ne shpirt ,sa shume me mundojne,
pyetjet pa pergjigje,po me shkaterrojne,
skllave dashurise,me vello te zeze mbuluar,
pre e roberise rashe si pakuptuar.....

Prangat seç me vune,ne qeli degdisur,
zemer sakatosur,qenie e braktisur,
"Burgim te perjetshem"!___gerthet ligesia,
"Ngrihu mikja ime"!___me tha dashuria....

Dhe me mua qau,sup mbi sup mbeshtetur,
vuante vetja ime por dhe ajo ish tretur,
flete te bardha nxori dhe me tha_ "ti shkruaj,
kendome nje ninulle,se dhe une po vuaj"!

Lediana Kapaj