Mallkuar qoftë vetmia!

[valdetshala]

Sa mire me qene Shqiptar, te lumte Lediana

[DI_ANA]

Dallgë mendimesh!



Përbindshëm mendimet zaptojnë qënien time,
pa meshirë, pa deshirë.. pa shpresë dhe me lot,
si të etura turren...porsa nata petkun hedh,
më mbërthejnë, desh më mbytin...si mund dot!!

Si kuçedrat e përrallave po mundohen.. më përpijnë,
dhe e vetme lëngoj,dhimbje kam dhe dot s'bertas,
gjakun duan të ma thithin, eshtrat të mi bëjnë copë,
i shikoj gojëhabitur,sytë më hapen...Ulëras!

Sa mizore...gjakatare, ndjenjën duan të gllabërojnë,
me nënqeshje më veshtrojnë,duan që të bëhen zot,
sa më fyejnë,më përbuzin,poshtë në tokë ato më ulin,
fortë habitem..sytë burojnë..çfarë është kjo botë!!

Dhe papritur vjen mëngjesi,ditë e re ku prapë shpreson,
edhe pse torturat,plaget...trupin tim e kane cfilitur,
dhimbja zhduket,qesh fytyra... zemra ndizet,
dritë e shpresës vjen tek unë...fort e bukur.. e papritur!!


Lediana kapaj

[HELEN OF TROY]

Vargjet e ledianes jane shume prekse zoti kur ka qef ben cudira dhe kjo duket nga talenti i ledianes ne shkrim.Jemi shume krenar qe shqiperia ka njerez me kete nivel kaq te madh!

[Eve]

Mallkuar qoftë vetmia!



Si hije rrëshket dhe pa ftuar...
mbush ditët boshe te mia,
një dhimbje e shkrirë në deje..." Ja kjo qënka vetmia"!
Nje brengë që përmbys shpirtin dhe fort po ma shtrëngon,
një ankth i vetëlënduar me zemrën po lufton.....!


Rënkon dhe malli vetë.... I shkreti s'qënka shuar,
një ndjenjë pa shpresë noton në ujërat e tërbuar,
një etje për të puthur dhe thënë një fjalë të ngrohtë,
një femër e zhuritur....Në qoshe...Paska ftohtë!


Mundohem për ta kapur,mundohem por rrëshqet,
nëpërkë dredharake gjithë qënien po ma vret,
meshirës i bërtas....skam frymë,ajër kërkoj,
më kot rri uluras...asgjë nuk po kuptoj!

Mëshira vjen tek unë dhe dorën zgjat ngadalë,
vetë ëndrrën ledhaton ,këndon të ëmblat fjalë,
" Të lutem zemërvrarë harroje pak trishtimin ,
mi ngre dy sytë drejt diellit... pa vidhja pak shkëlqimin"!


Me çelësa jam e mbyllur,kërkoj një dritë shpëtimi,
memece e shndërruar ,e mbytur nga hutimi,
shumë pyetje i bëj vetes, enigmat si gjej dot,
mallkuar qoftë vetmia....Të lika sytë me lot!


Lediana Kapaj

vete e ke krijuar?, shume bukur , urime di-ana!

[bindi]

Dhe papritur vjen mëngjesi,ditë e re ku prapë shpreson,
edhe pse torturat,plaget...trupin tim e kane cfilitur,
dhimbja zhduket,qesh fytyra... zemra ndizet,
dritë e shpresës vjen tek unë...fort e bukur.. e papritur!!

Me ne fund ia dole! Te lumte...Per pak sa nuk na bere me qajt moj vajze...!Do te kisha sygjeruar, qe jeten te mos e marresh kaq tragjikishte sikur ne poezit e tua...Mendja ma thote se je e re dhe nje i ri, gjithmon duhet gjej energji, pozitive,dhe nepermjet kesaj enrgjie te shoh edhe te bukurat e saj te ,qe jane te panumerta...!

ps. Te pershendes dhe shpresoj ,qe heren tjeter do na sjellesh ,poezi me hepy qe reflektojne sikur dielli i nje mengjezi pranveror...!

[DI_ANA]

vete e ke krijuar?, shume bukur , urime di-ana!

PO Eve! Keto dite del libri im i pare me poezi ne Shqiperi! Flm

[DI_ANA]

Përshëndetie DI_ ANA! Rikthimi tek poezia e lartëson figurën tënde tashmë të kompletuar. Mallkuar qoftë vetmia që ke postuar është realizuar me shum kujdes nga ana jote duke e sjellë në mënyrë të atillë që kushdo që ta lexojë ta mallkojë me gjith shpirt vetminë. Vetmia vret,shkatërron,djeg e ç'far nuk bën kur gjën shtratin e përshtatshëm për të realizuar detyrën e vetë. Më pëlqen stili juaj i të shkrujturit poezi këtë gjë e kam konstatuar dhe në postimet e mëparshme të tuat. Më pëlqen vargu i përputhur dhe me ndjenjë.Ju falenderoj për kënaqësinë që na solle. Mirpres postime të tjera nga ana juaj. Ju dëshiroj shëndet dhe muzë pa fund. Me respekt riza2008

Flm shume Riza! Suksese dhe per ty!

[DI_ANA]

Unë dhe perëndimi!


Ti ike dhe me le, pa kthyer koken mbrapa,
fatkeqe shume u ndjeva, e erret si vete nata,
nuk munda te kuptoja pse ndjenjen kishe vdekur,
nuk munde te shikoje sa teper isha tretur...

Ti ike dhe urreva vete token qe me lindi,
ti ike larg prej meje.. arsyeja jo sme bindi,
nje ngushellim kerkoja dhe malli pervelonte,
asgje nuk kishte shije, asgje me zemra s'donte...

Kjo dhome me nuk me ngrohte, aty jo s,mund te rrija,
kujtimet vetem shfaqeshin gjithe neteve te mia,
behar ishte perjashta dhe brenda bora binte,
as vete ky dielli i nxehte, nuk mundi qe ta shkrinte....

Dhe anash detit ecja, me dallget bisedoja,
ne thellesine e tyre sa shume doja te shkoja,
kjo hija ime fliste.....dhe kurre nuk pushonte,
nga prapa sec me ndiqte, te syte e mi shikonte....

Ti ike sdi se ku dhe endrrat seç mu vrane,
ti ike larg prej meje dhe lotet nuk mu ndane,
nuk njoh une dot me stinet, veç dimer sot po shoh,
nuk dua vetem akull...ket' brenge dua ta ngroh....

Lediana Kapaj

[martini1984]

Unë dhe perëndimi!


Ti ike dhe me le, pa kthyer koken mbrapa,
fatkeqe shume u ndjeva, e erret si vete nata,
nuk munda te kuptoja pse ndjenjen kishe vdekur,
nuk munde te shikoje sa teper isha tretur...

Ti ike dhe urreva vete token qe me lindi,
ti ike larg prej meje.. arsyeja jo sme bindi,
nje ngushellim kerkoja dhe malli pervelonte,
asgje nuk kishte shije, asgje me zemra s'donte...

Kjo dhome me nuk me ngrohte, aty jo s,mund te rrija,
kujtimet vetem shfaqeshin gjithe neteve te mia,
behar ishte perjashta dhe brenda bora binte,
as vete ky dielli i nxehte, nuk mundi qe ta shkrinte....

Dhe anash detit ecja, me dallget bisedoja,
ne thellesine e tyre sa shume doja te shkoja,
kjo hija ime fliste.....dhe kurre nuk pushonte,
nga prapa sec me ndiqte, te syte e mi shikonte....

Ti ike sdi se ku dhe endrrat seç mu vrane,
ti ike larg prej meje dhe lotet nuk mu ndane,
nuk njoh une dot me stinet, veç dimer sot po shoh,
nuk dua vetem akull...ket' brenge dua ta ngroh....

Lediana Kapaj

Respekt Lady Di.
Ndjeshmerine apo ngrohtesine njerezore e dine ata qe e kane humbur.
lg

[ardis]

pergezimet dhe komplimentet e mia.