"Jezu Krishti është Zot". Nga katekizmi i Kishës katolike.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

108. Pse Jezusi e paraqet Mbretërinë nëpërmjet shenjave dhe mrekullive?
Jezusi e shoqëron fjalën e vet me shenja dhe me mrekulli për të 547
dëshmuar se Mbretëria është e pranishme në të, në Mesinë. Edhe pse
ai shëron disa njerëz, ai nuk ka ardhur për të zhdukurtë gjitha të këqijat
këtu në tokë, por për të na liruar neve para së gjithash nga skllavëria
e mëkatit.Dëbimi i djajve na tregon se Kryqi i tij do të jetë fitimtar
mbi “ gjykimin e kësaj bote” (Gjn 12,31).


109. Çfarë pushteti Jezusi ju ka mbartur Apostujve të vet në Mbretërinë e Hyjit?
Jezusi i zgjodhi të Dymbëdhjetë Apostujë, dëshmitarë të ardhshëm
të Ringjalljes së vet dhe i bëri pjesëmarrës në misionin dhe në
pushtetin e vet që t’i mësojë dhe t’i lirojë ata nga mëkatet, që të ndërtojnë
dhe ta udhëheqin me Kishën. Në këtë Këshillim Pjetri i pranoi “çelësat e
Mbretërisë” (Mt 16,19) dhe zuri vendin e parë, me detyrë që të kujdeset
për fenë në tërësinë e saj dhe për forcimin e vëllëzërëve të vet.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

110. Çfarë domethënie ka Shndërrimi?
Në Shndërrim shfaqet para së gjithash Trinia: “Ati në pamje, i Biri në
njeriun e Shpirti i Shenjtë në retë e shndritshme” (Shën Toma Akuini).
Duke e rikujtuar Moisiun dhe Elinë në “kalimin”(Lk 9,31) e tij,
Jezusi dëshmoi se lavdia e tij kalon nëpërmjet Kryqit dhe i jep
avansim të ringjalljes së tij dhe ardhjes së tij, “Ai do ta shndërrojë
trupin tonë të mjerë në një trup të ngjashëm me trupin e tij të lavdishëm
(Fil 3,21).

“Ti je shndërruar në mal dhe në atë masë në të cilën ishin të aftë, kurse
nxënësit e tu kanë e vështruar Lavdinë tënde, o Krishti Zot, përderisa ata të
kishin parë të kryqëzuar, ata e kishin kuptuar se Pasioni yt ishte i vullnetshëm
kurse botës i ke shpallur se ti je me të vërtetë rrezatimi i Atit”
(Liturgjia Bizantine).

111. Si ka ndodhur hyrja mesianike në Jerusalem?
Në kohën e caktuar Jezusi vendosi që të zbres në Jerusalem për ta
vuajtur pasionin e vet, të vdes dhe të ringjallet. Si Mbret Mesia e
ka paraqitur ardhjen e Mbretërisë, ai hyn në qytetin e vet mbi shpinën
e një gomari. Ai është i pranuar nga të vegjëlit, thirrja e të cilëve
është marrë në Tabernakullin kishtar: “Bekuar qoftë ai që vjen në Emër
të Zotit! Hosana (na shpëto) (Mt 21,9). Liturgjia e Kishës i jep fillim
Javës së Shenjtë me kremtimin e kësaj hyrjeje në Jerusalem.

“JEZU KRISHTI HOQ MUNDIMET NËN PONCIN PILAT,
U KRYQËZUA, VDIQ DHE U VARROS”

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT


112. Cila është rëndësia e Fshehtësisë së pashkëve të Jezusit?
Fshehtësia e pashkëve të Jezusit, që përfshin pasionin, vdekjen,
ringjalljen dhe lavdimin e tij është në qendër të fesë së krishterë, sepse
qëllimi shëlbues i Hyjit është i përmbushur njëherë e përgjithmonë me
vdekjen shëlbuese të Birit të vet, Jezu Krishtit.

113. Me çfarë akuzash është dënuar Jezusi?
Disa udhëheqës të Izraelit e akuzuan Jezusin se vepronte kundër Ligjit,
kundër tempullit të Jerusalemit dhe në veçanti kundër fesë në të vetmin
Zot, sepse ai u shpallë Biri i Zotit. Për këtë ata Krishtin ia dorëzuan Pilatit,
kurse ai e dënoi me vdekje.

114. Si është sjellur Jezusi ndaj Ligjit të Izraelit?
Jezusi nuk e ka shfuqizuar Ligjin e dhënë nga Zoti Moisiut mbi Sinaj,
por atë e ka dërguar në përmbushje duke i dhënë interpretimin
përfundimtar. Ai është Ligjvënësi hyjnor i cili e ka plotësuar
tërësisht këtë Ligj. Për më tepër ai është Shërbëtor besnik, ai ofron
me vdekjen e vet fajshlyes vetëm flijimin e aftë që të shëlbojë të
gjithë “për shpërblim të fajeve të bëra në kohën e Besëlidhjes
së parë” (Heb 9,15).

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

115. Cili ishte qëndrimi i Jezusit ndaj tempullit të Jerusalemit?
Jezusi ka qenë i akuzuar për armiqësi ndaj Tempullit. Edhe pse e ka
nderuar si “shtëpinë e Atit tim” (Gjn 2,16) dhe aty e ka thënë një pjesë
të rëndësishme të mësimit të tij. Edhe Ai aty e ka përmendur
shkatërrimin në lidhje me vetë vdekjen, kurse atë shtëpi e ka paraqitur si
shtëpi përfundimtare të Zotit në mes të njerëzve.

116. A e ka kundërshtuar Jezusi fenë e Izraelit në të vetmin Hyj shëlbues?
Jezusi kurrë nuk e ka kundërshtuar fenë e të vetmit Zot, as atëherë
kur e përmbushte veprën hyjnore për mrekulli,i zbatonte
premtimet mesianike dhe i zbulonte atë njëjtë me Zotin: faljen e
mëkateve. Kërkesa e Jezusit që të besohet në të dhe të kthehen kah ai
bënë që të vijë deri te keqkuptimi tragjik te Sinodi që e ka vlerësuar
Jezusin të denjë për vdekje sepse ai për Sinodin është blasfemues.

117. Kush është përgjegjës për vdekjen e Jezusit?
Për pasionin dhe vdekjen e Jezusit nuk mund të jenë fajësuar pa
dallim të gjithë Hebrenjtë atëherë të gjallë e as Hebrenjtë e tjerë
të ardhur më vonë në kohë dhe hapësirë. Çdo person mëkatar, pra çdo
njeri, është në të vërtetë shkak dhe mjet i vuajtjeve të Shëlbuesit, kurse
fajtorët më të mëdhenj janë ata, para së gjithash të krishterët, të cilët
shumë më shpesh bien në mëkat ose kënaqen në vese.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT


118. Pse vdekja e Krishtit bën pjesë në qëllimin e Zotit?
Për t’u pajtuar me të gjithë njerëzit që u përballën me vdekjen për
arsye të mëkatit, Hyji e ka ndërmarrë iniciativën e dashurisë që ta
dërgojë Birin e tij sepse ai iu dorëzua vdekjes për mëkatarët. E shpallur
në Besëlidhjen e Vjetër e në veçanti si flijim i Shërbëtorit të vuajtur,
vdekja e Jezusit ka ndodhur “sipas Shkrimeve”.

119. Në çfarë mënyre Krishti ia ka ofruar vetvetën Atit?
E tërë jeta e Krishtit është përkushtim i madh Atit për ta plotësuar
qëllimin e tij të shëlbimit. Ai e dha “jetën e vet si shpërblim për të
gjithë” (Mk 10, 45) dhe në atë mënyrë e pajtoi tërë njerëzimin me
Hyjin. Vuajtja dhe vdekja e tij paraqesin atë sesi natyra e tij njerëzore
është mjet i madh dhe i përsosur i Dashurisë hyjnore që e do
shëlbimin për të gjithë njerëzit.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

120. Si shprehet në Darkën e fundit përkushtimi i Jezusit?
Në Darkën e fundit me Apostuj në vigjilie të Vuajtjes Jezusi
paralajmëron, pra e bën me dije dhe e realizon më përpara përkushtimin
vullnetar të vetvetës: “Ky është korpi im që flijohet për ju” (Lk 22,19),
ky është gjaku im që do të derdhet...” (Mt 26,28). Ai kështu krijon me
kohë vet Kungimin në “përkujtimin” (1 Kor 11,25) e flijimit të vet dhe
të Apostujve të vet si priftërinj të Besëlidhjes së re.

121. Çfarë ka ndodhur në agoninë e vdekjes në Gjetsemani?
Pavarësisht nga tmerri që shkaktoi e tërë vdekja e shenjtë te njerëzit, e
atij i cili është “Jetëdhënës” (Vap 3,15), vullnesa njerëzore e Birit të Hyjit
i bashkohet vullnesës së Atit, për të na shëlbuar, Jezusi pranon që të marrë
mëkatet tona në korpin e tij “duke u bërë i dëgjueshëm deri në vdekje”
(Fil 2,8).

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

122. Cilat janë pasojat e flijimit të Jezusit në Kryq?
Jezusi e ka ofruar lirisht jetën e vet fajshlyese, domethënë ka
përmirësuar gabimet tona me dëgjesë të plotë të dashurisë së tij
deri në vdekje. Kjo “dashuri deri në pikën e fundit”(Gjn 13,1) e
Birit të Hyjit e pajton Atin me tërë njerëzimin. Flijimi i pashkëve
të Krishtit i shpërblen kështu njerëzit në mënyrë të veçantë, të
përsosur dhe përfundimtare dhe atyre ju hapë kungimin me Zotin.

123. Pse Jezusi i thërret nxënësit e vet që ta marrin kryqin e tyre?
Duke i thirrur nxënësit që ta “marrin kryqin e vet e ta përcjellin atë”
(Mt 16,24) Jezusi deshi që t’i bashkoi në flijimin e vet shëlbues këta
të njëjtët të cilët janë edhe përfituesit e parë.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË

BESOJ NË JEZU KRISHTIN, NJË TË VETMIN BIRIN E HYJIT

124. Në çfarë kushtesh ishte trupi i Krishtit derisa gjendej në varr?
Krishti ka njohur një vdekje dhe një varrim të vërtetë. Mirëpo shpirti
hyjnor e ka ruajtur trupin e tij nga prishja.





KAPITULLI I DYTË



“ZBRITI NË MBRETËRINË E VDEKJES,

TË TRETËN DITË U NGJALLË SË VDEKURI”

125. Çka janë mbretëritë e vdekjes, në të cilat zbriti Jezusi?
Mbretëria e vdekjes – ndryshe nga ferri i dënimit – përbën gjendjen
e të gjithë atyre, të drejtëve dhe të këqijve, të cilët kanë vdekur para
Krishtit. Me shpirtin e bashkuar në Personin e vet hyjnor Jezusi i ka
takuar në mbretërinë e vdekjes të drejtët të cilët prisnin Shëlbuesin e
tyre për të hyrë më në fund në përfytyrimin e Hyjit. Mbasi e kishte
mundur, nëpërmjet vdekjes së vet, vdekjen dhe djallin “i cili e kishte në dorë
pushtetin e vdekjes” (Heb 2, 14), ka liruar të drejtët në pritje të Shëlbuesit
dhe u ka hapur atyre dyert e Qiellit.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË



“ZBRITI NË MBRETËRINË E VDEKJES,

TË TRETËN DITË U NGJALLË SË VDEKURI”


126. Çfarë vendi zë Ringjallja e Krishtit në fenë tonë?
Ringjallja e Krishtit është e vërteta kulmore e fesë sonë në Krishtin dhe
paraqet, me Kryqin, pjesën kryesore të Fshehtësisë së pashkëve.

127. Cilat “shenja” e vërtetojnë Ringjalljen e Krishtit?
Përveç shenjës thelbësore të përbërë nga varri i zbrazët, Ringjallja e
Krishtit është vërtetuar nga gratë të cilat e kishin takuar të parat Jezusin
dhe u kishin treguar Apostujve. Jezusi pastaj “iu duk Kefës (Pjetrit)
e pastaj të Dymbëdhjetëve. Pastaj iu paraqit vëllezërve të cilët ishin
së bashku më shumë se pesëqind vetë, prej të cilëve shumica janë
ende gjallë e disa kanë vdekur” (1 Kor 15,5 – 6) dhe akoma shumë
të tjerëve. Apostujt nuk kanë mundur ta paramendojnë ringjalljen,
sepse kjo atyre ju ishte dukur e pamundshme, e në të vërtetë Jezusi
edhe i kishte qortuar ata për mosbesim.

[ribaldi]

KAPITULLI I DYTË



“ZBRITI NË MBRETËRINË E VDEKJES,

TË TRETËN DITË U NGJALLË SË VDEKURI”


128. Pse Ringjallja është në të njëjtën kohë një ngjarje transhendente?
Duke qenë një ngjarje historike e konstatuar dhe e vërtetuar nëpërmjet
shenjave dhe dëshmive, Ringjallja, ka hyrë në natyrën e Krishtit
e në lavdinë e Hyjit, ajo e kapërcen dhe e tejkalon historinë, si
fshehtësi e fesë. Për këtë arsye, Krishti i ringjallur nuk ju shfaqë botës,
por nxënësve të vet, duke i bërë ata dëshmitarë të tij përpara popullit.

129. Cila është gjendja e trupit të ringjallur të Krishtit?
Ringjallja e Krishtit nuk ka qenë një kthim në jetën tokësore. Trupi i
tij i ringjallur është ai i cili ka qenë i kryqëzuar dhe mban shenja të
Pasionit të vet, mirëpo tash është pjesëmarrës i jetës hyjnore me vetitë
e një trupi të lavdishëm. Për këtë arsye Krishti i ringjallur është me
madhështi i lirë që t’ju shfaqet nxënësve të vet si dhe ku dëshiron ai
dhe në trajta të ndryshme.