Postuar më parë nga pranvera bica
Përshëndetje Pranvera! Ju falenderoj për pjemarrjen në postimet e thjeshta të miat.Stili im është popullor,me këtë jam rritur unë dhe kështu e ndjej më mirë poezinë,pa përjashtuar aspak të gjitha rrymat letrare,sejcili sipas shijeve të tia,të cilat unë i respektoj me korrektesën më të madhe. Më vjen mirë që ju i pëlqeni dhe shprehni kënaqësi,kushdo do ta mirpriste këtë gjë.Respekte Pranvera ju dëshiroj gjith të mirat..
Ti......
Ti ndrin ashtu si borë mbi male,
Si tempull që zbardhon nga larg.
S'besoj në natën që sjell halle
Dhe as në lutjet mbi parmak.
As vetes time të lodhur shumë,
Nuk i besoj,s'i kërkoj ndjesë.
Jam fjalëpak,nuk pranoj zhurmë,
Në këtë botë, vëlla pa pjesë...
Për hir të skutave të natës
Këtë të marrë do ta dëgjosh.
Padashje dorën do t'ia zgjatësh
Rininë tënde do t'ia dhurosh....
Sikur te gjithe meshkujt te shpreheshin ne kete menyre asnje femer nuk do ndiente zhgenjim.
BRAVO.
Ksanthi më bëhet qejfi që të pëlqejnë postimet e mia.Ju uroj mbarësi në jetë.Respekte.....
Mbase s'u kuptuam.......
Ti erdhe pranë meje e lagur e ftohtë,
Asgjë nuk më the,as nuk psherëtive.
Rrije e menduar,ndoshta fare kot,
Mbase ishe fshehur,prapë mbas mërive.
Mbase ti as gjë, s'ke patur ç'të thoje
Dhe me orë të tëra pas dere ke pritur.
Mbase ëndrrat prap kërkoje ti zgjoje,
Ashtu arratisur si ndonjë e mitur.
Ndoshta s'të kuptoja un' njeri prej koti,
Ndoshta nuk kuptoje ti as veten tënde.
Ja dhe kjo pranverë vjen me erë të ftohti
Dhe ne prap të dy rrimë në ato vënde....
Përse mërzitesh?!.....
Përse mërzitesh o, zemër e cfilitur?!
Me jetën je ndeshur me mijra herë.
Dhimbje të dha jeta,ti shpresën ke rritur,
Nata s'pati hënë,ti ndriçove dhenë.
Bota e trazuar mallin e ka fshehur,
Virtytet në tym veten po e thajnë.
I dashuri shpirt,Ti me ta je nxehur?
Ata s'dinë të qeshin,ata s'dinë të qajnë....
Ç'të bëj......?!
Sa keq!Sa keq, ndodhem mes mërzisë,
Me orë të tëra pa thënur asnjë fjalë.
Nga ankthi pres,ç'dogjë që të krisë
Dhe yjet të hidhen nga qielli i larë.
Ç'të bëj?Ç'të bëj,ky është dëmi i kokës.
Edi.Shpirtin kyç me dryn.
Mërzinë e varros në fundin e gotës
Dhe bota e tëra më duket tym.....
Ne.......
Ne varfërinë e pimë si ujë.
Pa të na duket vetja hiç.
Na pëlqen të dukemi,të bëjmë bujë
Dhe ditën ta shtyjmë si ogiç.
Ne varfërinë e hamë si gjellë
Dhe pjatën e fshijmë me kafshatë në gojë.
Ai që varfërinë na e ka sjellë,
E quajmë Njësh dhe e votojmë......
Aspak s'besoj....
Aspak s'besoj se po tundohem,
Kushdo që lavde ty të ngre.
Veç pyes veten dhe mendohem:
Ç'qe ky moment?! Ç'qe kjo rrufe?!....
Momentet shpesh më turbullojnë,
Por prap gjëj forca,përqëndrim,
Sikur të dy ne të jetojmë,
Do ishte vërtet,ky fundi im....
Përtesë.....!
Bie borë dhe xhamat kanë ngrirë.
Në rrugë pemët cicërojnë si zogj.
Përse nuk dal? Pse s'kam një dëshirë?!
Përse ëndrra si letër m'u dogj?!...
Të dale borës t'ia pi ujin,
Luleborës,t'i marr pak vesë
Me heshtjen t'flas, ta prishi gjumin
Ta mbuloj me dëborë këtë përtesë.......
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt