Zërat e çjerrë

[riza2008]

S'kam qetësi.....

Pak diell kam lypur
Në pikën e vrerit,
Eklipsi e zhyti
Në thonjtë e territ.

Në shtegun e malit
Kërkova pak hënë,
M'u fsheh prapa kodrës;
Prit pjesën e ngrënë.

Ju luta pak natës
Të fsheh prapësitë;
Jam jotja e gjitha
Merr çelsat e shtëpisë....

Ju drejtova ligjit
Për rrugën e humbur,
Nga kuleta nxjerr kokën,
Këtu jam i lumtur...

[riza2008]

E di se ku vete.....

E di, jam i vogël,s'kam përse të mburrem,
Ndonse fati im, më ngjiti në majë.
Si gërsheta e vajzës,pleksem edhe çthurem,
Si uji i burimit,sytë kushdo ti lajë.

Kam një gjë të mirë, e di se ku vete.
Edhe pse i vogël, llumi s'më mbulon,
S'më lëkundet trupi, kur bien tërmete,
Dhe pse e gjith bota,djeg e përvëlon.

Do të thoni ju : Ku është vlera jote?,
Ku është krenaria që s'na e tregon?!
Un' kam ngelur i vogël,mot e nëpër mote,
Se nuk di të çirrem si një megafon.

Po kur fryn stuhia, s'fshihem mbrapa derës,
Erë bëhem dhe unë,nëpër shpate, maja.
Miq un' jam i vogël,vetes ja di vlerën,
Shpirtin kam të madh, si në hon rrungaja.

[riza2008]

As vet' nuk di ç'far thua....

Ti shpesh zotri gërthet si i xhindosur,
Me zërin shpellë e gishtin shpatë të mprehtë.
Kërkon pushtet me votë të përdhunosur,
Kërkon obor,oborr si mbreti vetë.

Sepse siç thua,as vetë nuk di çfar thua.
Demokraci me ty lozin në lojë.
Kur shoh pushtetin në kthetrat e tua,
Si një skifter me zogun nëpër gojë.

[riza2008]

O Njerëz....!


O Njerëz të bekuar : Ç'far kini?!
U shtypët në mitingje partie,
S'më duhet nga jeni,nga vini,
Më dhimbset që kini padije.

O Turma, drejtuar së prapthi,
Akoma me njëshin jetoni?!
Ç'i doni aman më qafshi,
Mendoni për vete,Mendoni.....

[have]

Duke ju dëshiruar shëndet të plotë dhe gjithë të mirat në jetë, ju përgëzoj për poezitë
që na ofroni në forum. Veçmas përshëndes qëndrimin tuaj ndaj politikave që na servohën
në Kosovë.

[riza2008]

Kanë filluar.......

Kanë filluar njerzit të flasin me vete,
Me gojë e me dorë, japin edhe marrin.
Pema e braktisur,s'nxjerr lastarë për gjethe,
Njerzit e vetmuar, s'dihet ku kanë varrin.

Kanë filluar njerzit, qeshin kot së koti
Dhe ëndrra shikojnë ditën me sy hapur.
U lodhën kaq vjet,shum i egër moti
Dhe yjet në qiell do ti kishim kapur.

Kanë filluar njerzit, merren vesh me shënja,
I ka poshtëruar,pa faj, kjo rrëmujë,
Çdo ditë, shi e ngricë,pëllitje e gjëma,
Çdo orë fatkeqsi,të qara me kujë.

Kanë filluar njerzit të flasin me vete,
Vite më përpara,i huaj ky ves.
S'di se nga të shkoj, si një gjethe vjeshte,
Që e rrëmben era, e s'di se ku vdes.


Përshëndetje have! Respekte për leximin dhe komentimin e poezive të mia.

[riza2008]

Vetëm pas mesnate........


Vetëm pas mesnate, bëj shëtitje parku,
Kohë kur mitingashët, tulaten për gjumë.
Nga ndotja e fjalëve, ndjej një prerje barku,
Si grua shtatzënë, me barkun në hundë.

Ndjej erën e Lanës ,nga pshurrjet masive
Dhe stolat e parkut, thyer me tokmak.
Pemët zverdhulluar, s'vlejnë as për hije
Mëndje turbulluar them ë çlodhem pak.

Po zërat e çjerrë, ngrihen si fantazma,
Me shishe në dorë, dehur nga alkoli.
O hapim kutitë, o vdesim nga astma,
S'e lëmë këtë popull, ta mbuloi gjoli.

Ëndrra me sy hapur, shikojnë të gjithë,
Bashkqeveritarë edhe opozitë.
Të gjith veshpalarët, shtrëmbërojnë turinjtë,
Na vodhën pushtetin, do tu nxjerrim sytë.

Politikë banale, pa sens e pa normë,
Nxjerrje muskultierësh, çdo orë në ekran.
Do tu heq dhëmballët, një zë i rëndomtë,
Punistomafiozve, që s'gjëjnë derman.

Kjo është politika, fjalor pasuruar,
Zënka më banale, s'mund të gjësh askund.
Ky është testamenti, që kanë trashëguar,
Nga etrit e tyre,politika ...Llumb......

[riza2008]

Unë dhe libri....


Unë po shkruaj një libër me vjersha,
E nisa dhe do ta mbaroj këtë punë.
I shkrojta ashtu siç i desha,
S'edi! Tek ty a do të lënë gjurmë.

Duke radhitur vjershat në libër
Në siklet unë dhe bashkëshortia ime.
Aman më thoshte- Më duket si dimër,
S'kemi patur traditë për krijime.

Do të thonë njerzit : Ja filloi dhe ky,
Të shkruaj vjersha si një i "lënë".
Njëri-tjetrin shikuam në sy
Dhe vjershat na dukeshin si brengë.

Po ç'kanë vjershat e mia moj zonjë?!
I kthehem nuses duke qeshur.
Ato janë, si një lastar i njomë,
Jo si një hu gardhi që rri fjetur.

Vendosëm: Librin do ta botojmë.
Autori dihet, do jem unë.
Në se nuk na ecin,na i refuzojnë,
Atëhere recitoi ti- u pa kjo punë.

[riza2008]

Fundtakimi.....

Të pash' në buzën e greminës,
Diku mes vdekjes edhe jetës.
Si thik xhelati prapa shpinës,
Si gënjeshtar pranë të vërtetës.

Të pash' me syrin e një njerku,
Më pe me shpirtin e një nëne.
Si krisma që lëngon tek bregu,
Si shpresa që s'i shkon një zëmre.

Sërisht mes jetës edhe vdekjes,
Si hije nate vjen harrimi.
Ky fundtakimi i pikpjekjes,
Po më shikon me sy pendimi.

[riza2008]

Nuk e di ........?!

Nuk e di nga iku zogu i rrallë,
Ku shtegëtoi këtë dimër babëzi,
Drutë në vatër bëhen dritë e valë
Dhe furtuna kthehet në stuhi.

Nik e di ku zogu i rrallë ndodhet
Dhe fole a ngriti përsëri?!
Ndoshta përmbi dëngje reshë çlodhet
Dhe ankohet natën si fëmi.

Po ku fshihet cicërima e tia?
Mos u fshe në pyll a në korie!
Ndoshta nata zgjohet nga mërzia
Dhe më çfaqet ditën si një hije.

Nis kërkoj,kërkoj e rroj me shpresë
Dhe mes malesh vetëm kërkoj ndihmë.
Ndoshta era që solli kjo vjeshtë,
Ja rrëzoi,ja prishi shtëpinë.

Ndoshta malli vetë do të ma sjellë,
Në ballkon me sqep do të çukisë.
Dhe së bashku të dy në pranverë
Zemrat fati do ti gudulisë........