Shënja dimri......
Po fryhen detet dhe lumenjtë,
Në male retë po nxihen.
Mbi rripa shakullepsen qentë
Dhe macet me gjuhë po krihen.
Të gjitha këto janë shënja dimri.
Sivjet parashikohet,acar e furtunë.
Në u gënjefsha me fjalë më vrini,
Më thoni "Shët" e ngordh si një pulë.
Dëgjojeni njeriun e ditur,
Prej tij s'dilni të humbur kurrë.
Po s'pati dimër,jeni të gjith të mbytur,
Se ai burrë do tu mbyti me shurrë.....
Si moj.....?!
Ti erdhe tek mua, ndoshta fare kot,
Erdhe e pamënd, ku të çonin këmbët.
Më qëdrove ashpër, më sillje të ftohtë,
Mbase je mërzitur, ke parë ndonjë ëndërr.
Mbase ty të solli ashtu rastësia
Dhe asgjë për mua, në shpirt s'të ka mbetur,
Ndoshta ke kuptuar,të iku lavdia
Dhe këkron tek unë, që të rrish mbështetur.
Asgjë nuk kuptoj nga mimika jote,
As nuk je krenare,as e dëshpëruar.
Si moj nuk ja gjete fundin kësaj bote,
Ke një jetë të tërë duke eksploruar.
S'habitem.........
Aspak nuk habitem nga tekat e jetës,
Kur s'qahet në vdekje,s'këndohet në dasma.
Nuk ndjehet pickimi nga thumbi i bletës,
Ta shesin mëndafsh,fustanin me basma.
Aspak nuk habitem nga puthjet e shtira,
Të dalurit nudo nuk më nervozon.
Tani që çudirat nuk quhen çudira,
Nuk quhet lajthitje,kur vret dhe helmon.....
Te ndjek miku im Riza dhe gjej vertetesi e pathos poetik, qe percjell shpirtin e pathosin e njeriut te papajtueshem me realitetet e mbrapshta, ne krijimtarine tende. Urime!
-Pasja e shpirtit është privilegj për trupin. (E SH)
Përshëndetje Mondi.Faleminderit për pjesmarrjen dhe komentin.Ata nuk më morën në telefon për librin,kam shkuar dy herë mbasdite(Se atëhere kam pak kohë të lirë) dhe e kam gjetur mbyllur.Kur libri të ketë shkuar në librari më thuaj për ta tërhequr.........
Pa Ty.....
Pa Ty unë e ndjej veten gjysmak,
Eci rrugës e bëj aksidente.
I ulem një tjetre tek stoli në park,
Harroj shtëpi e ngatërroj apartamente.
Pa Ty mos ngelsha as tek disko "Rinia",
Ku bukuroshet të gllabërojnë me sy.
Ndaj lutem e lutem të mos ndodhi çudia,
Që ne të jemi më larg seç ndodhemi tani.....
E qelqët........
E qelqët më dukesh nga koka në këmbë,
Brënda shpirtit tënd dukem si pasqyrë.
Kam frik të të prek,ndaj të këndoj këngë,
Se mos më coptohesh si xham në fytyrë.
Unë eci këmbzbathur brënda syrit tënd
Dhe buzët e qelqta i puth me kujdes.
Tiktaket e zemrës si zogu mbi gjëmb,
Të shpejta të forta sikur vdekjen pres.
E qelqët më dukesh me grimca kristali,
Çdo qelizë e trupit sikur reflekton.
Copë e çikë e copa po më bluan malli,
Të rri përgjëruar mbi atë ballkon.....
I respektuar Riza ÇATO, me shumë admirim e në vazhdimësi, shijoj si bleta nektarin e ëmbë të vargjeve tuaja të brisht...Postuar më parë nga riza2008
Ju përgëzoj përzemërisht mik i nderuar!
Ndryshuar për herë të fundit nga Agim Metbala : 08-06-2010 më 11:57
Përshëndetje i pa kursyeri A.Metbala.Megjithse më ke komentuar me dhjetra herë,komentet e tua më duken sipër herë të parë dhe këtë ndjesi ma sjell sinqeriteti juaj i pa kufijt.Postimet e mia janë tepër të thjeshta dhe këtë gjë e kam thënur disa herë,por kur bashkohen me dëshirat e krijusve dhe lexusve ato lartësohen e duket sikur nuk i kam shkruar unë,por dikush tjetër.Ju falenderoj dhe ju uroj gjith të mirat.Ngeleni një ndër miqtë e mi të proferuar.....
Sa me pelqyen keto dy strofa mik i nderuarriza2008!Keta stolat na moren ne qafe...haha!Pergezime mik!
Besoj se e ndjen që unë të lexoj ashtu si lexoj gjithë miqtë e tjerë që kam në forum edhe pse komentoj rrallë.
Ke gjithmonë përgëzimet e mia për poezitë e tua të bukura dhe domethënëse!
Gjithë të mirat!
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt