Mesazhe inkurajuese!

[marcus1]

"Por tani, pasi u liruat nga mëkati dhe u bëtë shërbëtorë të Perëndisë keni për frytin tuaj shenjtërimin dhe për fund jeta e përjetshme." (Romakët 6:22)

Në kundërshtim me ata që besojnë se shenjtërimi fitohet me vepra, Pali na thotë se shenjtërimi është FRYT. Ka shumë të krishterë sot qe me zemër të çiltër punojnë me gjithë fuqinë e tyre, me shpresen se një ditë mund të fitojnë shenjtërimin. Këtyre personave kur u thua se janë të shenjtë, ata e quajnë gati blasfemi, sepse mendojnë se po marrin lavdinë e Zotit mbi veten e tyre dhe se po krenohen, në vënd që të jenë të përulur. Ata i druhen krenarisë frymore sepse u është mësuar se duhet të jenë gjithmonë të përulur.

Por këta vëllezër/motra të shenjtë, nuk e kuptojnë se ata janë të shenjtë në Krishtin, jo në veten e tyre. Krenaria në Krishtin, është një krenari e Perëndishme, sepse e gjithë lavdia i takon Atij. Ne, nuk kemi nevojë të punojmë për shenjtërinë, pasi atë e kemi marrë dhuratë nga Perëndia, por ne kemi nevojë të punojmë për të qëndruar në këtë shenjtëri, që na është dhënë tashmë. Kemi nevojë ta kultivojmë këtë shenjtëri.

Le të marrim si shembull pemën. Pema, në stinën e duhur nxjerr frytin e saj, por pema ka nevojë për prashitje, vaditje dhe krasitje. Nëse pemës nuk i bëhen këto punime, atëhere fryti i saj do jetë i varfër. Por nëse i bëhen këto punime, atëhere fryti do të jetë i shëndetshëm dhe i bollshëm. Por nuk duhet të harrojmë se fryti vjen si rrezultat i rrënjëve të pemës. Rrënjët tona ne i kemi të ngulur në Krishtin dhe thithim jetë prej Tij, kështu pra, le të qëndrojmë në këtë Tokë të pasur, në të cilën na ka vënë Ati dhe të punojmë për shenjtërimin të cilin Ati na e ka dhënë në Krishtin.

[Luani33]

"Por tani, pasi u liruat nga mëkati dhe u bëtë shërbëtorë të Perëndisë keni për frytin tuaj shenjtërimin dhe për fund jeta e përjetshme." (Romakët 6:22)

Në kundërshtim me ata që besojnë se shenjtërimi fitohet me vepra, Pali na thotë se shenjtërimi është FRYT. Ka shumë të krishterë sot qe me zemër të çiltër punojnë me gjithë fuqinë e tyre, me shpresen se një ditë mund të fitojnë shenjtërimin. Këtyre personave kur u thua se janë të shenjtë, ata e quajnë gati blasfemi, sepse mendojnë se po marrin lavdinë e Zotit mbi veten e tyre dhe se po krenohen, në vënd që të jenë të përulur. Ata i druhen krenarisë frymore sepse u është mësuar se duhet të jenë gjithmonë të përulur.

Por këta vëllezër/motra të shenjtë, nuk e kuptojnë se ata janë të shenjtë në Krishtin, jo në veten e tyre. Krenaria në Krishtin, është një krenari e Perëndishme, sepse e gjithë lavdia i takon Atij. Ne, nuk kemi nevojë të punojmë për shenjtërinë, pasi atë e kemi marrë dhuratë nga Perëndia, por ne kemi nevojë të punojmë për të qëndruar në këtë shenjtëri, që na është dhënë tashmë. Kemi nevojë ta kultivojmë këtë shenjtëri.

Le të marrim si shembull pemën. Pema, në stinën e duhur nxjerr frytin e saj, por pema ka nevojë për prashitje, vaditje dhe krasitje. Nëse pemës nuk i bëhen këto punime, atëhere fryti i saj do jetë i varfër. Por nëse i bëhen këto punime, atëhere fryti do të jetë i shëndetshëm dhe i bollshëm. Por nuk duhet të harrojmë se fryti vjen si rrezultat i rrënjëve të pemës. Rrënjët tona ne i kemi të ngulur në Krishtin dhe thithim jetë prej Tij, kështu pra, le të qëndrojmë në këtë Tokë të pasur, në të cilën na ka vënë Ati dhe të punojmë për shenjtërimin të cilin Ati na e ka dhënë në Krishtin.

Amen!
Mesazh shume bukur
kjo eshte e vertete, besoj se tek i krishteri shpallja i "shenjte",nuk vjen nga vet mos kuptimi i besimtarit,nese ja thua nje gje te tille ,askush nuk e kundershton sepse e njeh nga Shkrimet.
Shkaku i vertet eshte se nder kisha nuk ju deklarohet kurre.
-Sepse disa kisha e kthejne ne pronesi te dhene nga meritat dhe nga shkalla e perkushtimit pra kthehet ne titull,dhe jo vetem kaq por i ndan ne shkalle me te larta se te krishteret e thjesht(teme e konsumuar)
-Ndersa shkaku tjeter eshte : nese nje vella/moter, i deklarohet vazhdimisht qe je i shenjte sepse eshte Krishti qe te ka bere te tille!Atehere shkallet hiearkise nder kisha thyhen.
Arsyeja per akuza,dhenja e detyrave te renda nga drejtuesit vellezerve te thjeshte bien. Frika e vazhdueshme ndaj mekatit zbehet..Sepse nje i shenjte ka perballe nje te shenjte, nje vella nje vella po aq te shenjte.

Barazia realizohet , mesuesit e shkrimit nuk jane me ne qender, por Krishti .
Fokusohet arsyeja e te mbledhurit bashke,jo detyrat qe jep nje pakice me e privilegjuar,dhe e ashtuquajtur me e "ditur"( nga dhunti te dhena vetem atyre nga Zoti)Por funksjonimi organik i trupit te Krishti (kisha).

Nese te gjithe jane vellezer dhe motra te shenjte.kemi Familjen e Tij.pa tituj dhe dallime te bera jo nga Perendia por njeriu.

I cili me cilsite e fituar nga renja,vazhdon te luftoje, po vrare mendjen se po perdor emrin e Perendise per karjere,egoizem,dhe superjoritet, qe kudo qe ti jepet mundesia te udheheqe, dhe vendose vehten mbi te tjeret.

[marcus1]

Përveç kësaj mos kërkoni çfarë do të hani ose do të pini, dhe mos jini në merak, sepse njerëzit e botës i kërkojnë të gjitha këto, por Ati juaj e di që ju keni nevojë për to. Kërkoni më parë mbretërinë e Perëndisë dhe të gjitha këto do t'ju jepen si shtesë. (Luka 12:29-31)

Zoti ynë na inkurajon të mos sillemi si njerëzit e botës. Ai na kërkon të mos merakosemi për ushqimin tonë, të mos kërkojmë se çfarë do hamë dhe çfarë do pimë. Ai kërkon të vendosë zemrën tonë në vëndin e duhur, në thesarin e vërtetë. E gjithë çëshjta është se ku ndodhet thesari ynë. Nëse thesari ynë është te të mirat e kësaj bote, atëhere edhe ne do sillemi si njerëzit e kësaj bote, zemra jonë do jetë aty ku është thesari ynë. Por Zoti ynë e di mirë se sa i rrezkishëm është ky thesar.

Çfarë do të thotë kjo, se unë nuk duhet të shqetësohem për familjen time, për fëmijët e mi? Nuk duhet të punoj për t'i siguruar familjes ushqimin e përditshëm dhe një jetë më të mirë? Sigurisht që duhet të punoj për të mbajtur familjen time, por zemra ime duhet të jetë e ngulur pas një pasurie shumë më të madhe, pas pasurisë qiellore. Së fundi, atje do kalojmë përjetësinë, apo jo? Përse sillemi si të marrë dhe shqetësohemi, stresohemi dhe humbasim paqen tonë duke u munduar vazhdimisht të bëjmë një jetë më "të mirë" dhe harrojmë se këtu jemi të përkohshëm?

Në fund të fundit, Zoti thotë se jeta vlen më shumë se ushqimi dhe trupi më shumë se veshja, në një kohë që ne i japim më shumë vlerë ushqimit, veshjes dhe pasurive materiale, duke sakrifikuar kështu jetën dhe trupin tonë. Ne harrojmë se qëllimi i ushqimit dhe veshjes përveç funksionit praktik, ka edhe një qëllim tjetër më të lartë; të na kujtojë në jetën tonë të përditshme se Kush është Ushqimi i Vërtetë dhe Veshja e Vërtetë. Gjithçka që na rrethon, s'janë gjë tjetër veçse një hije të realitetit qiellor, të realitetit të Tij. Prandaj edhe Ai na inkurajon të shohim të vërtetën me sytë e Tij.

Vëllezër dhe motra, ju lutem në emër të Zotit, sot sa nuk është vonë, le të vendosim zemrën tonë aty ku ndodhet Thesari i Vërtetë. Le të mos mashtrohemi nga të mirat e kësaj bote, por të kemi besim tek Ai që di të kujdeset për zogjtë e pyllit dhe për lulet e malit. Ai është aq besnik sa të mos na lërë pa ato gjëra që ne kemi me të vërtetë nevojë.

[Noku Ymeri]

Gjeni kenaqesin tuaj ne ligjin e Zotit.

[marcus1]

Në fakt Jude nuk është ai që duket i tillë nga jashtë, dhe rrethprerja nuk është ajo që duket në mish; por Jude është ai që është i tillë përbrenda, dhe rrethprerja është ajo e zemrës, në frymë dhe jo në shkronjë; dhe për një Jude të tillë lavdërimi nuk buron nga njerëzit, por nga Perëndia. (Romakët 2:28, 29)

Të krishterët nuk dallohen nga se çfarë deklarojnë ata se janë, apo se në çfarë shteti, apo nga cilët prindër kanë lindur. Sot jemi mësuar te ndajme njerëzit në të krishterë dhe jo, sipas vëndeve që ata jetojnë. Njerëzit nuk lindin të krishterë, as nuk bëhen të tillë me pagëzimin foshnjor. Të krishterë janë ata që janë të tillë përbrënda. Nuk janë faktorët e jashtëm që përcaktojnë nëse dikush është i krishter apo jo, por faktorët e brendshëm. Nëse Krishti nuk banon në dikë, sado që ai të deklarojë se është i krishterë, nuk e bën atë të krishterë. Nëse rrethprerja nuk ka ndodhur në zemrën e dikujt, ai nuk mund të jetë i krishter.

Kur u themi disa të krishterëve që jemi të shenjtë, ata frikësohen nga deklarata të tilla dhe e marrin si një krenari. Ata thonë se duhet që të jemi të përulur dhe se krenaria është mëkati më i madh. Por ne u themi atyre se ky lloj lavdërimi nuk buron nga njeriu, por nga Perëndia. Shenjtëria jonë nuk është meritë e jona, por e Perëndisë. Kur ne themi se jemi të shenjtë, në fakt ne lartësojmë Perëndinë që na ka bërë të tillë ne që dikur kishim damkën e mëkatit në trup. Tashmë ne kemi damkën e Frymës së Shenjtë, e cila është një damkë jo e jashtme, por e brendshme.

[marcus1]

Me sa shoh Penieli ka hapur një temë të re të bazuar në postimin tim të fundit dhe ka kaluar në atë temë të gjitha debatet që u bënë. Mendoj se ka bërë shumë mirë që i ka kaluar në një temë më vete, por kjo nuk do të thotë se kjo temë duhet bërë monopol. Unë dua që në këtë temë të gjithë ju të merrni pjesë duke sjellë mesazhe të shkurtra inkurajuese.

[albani1]

!. Kronikasve. 4: 9-10

1. Zot me beko
2.Zot zgjero territorin tim
3.Zot me ruaj nga e keqja qe te mos vuaj

Kjo lutje eshte lutja e nje personi emri i te cilit ka kuptimin vuajtje.
Zoti e bekoi kete person i cili i kerkoi Zotit keto tre gjera me gjith shpirt
Ai i kerkoi Zotit se pari qe ta bekonte ne cdo gje, ne anen shpirterore, shendetsore, materiale, shoqerore, emocionale.
Keshtu pra qe te ishte i forte ne fizikun e tij ne shendet, i forte ne emocionet e tij, me nje marrdhenie te ngushte me Perendine dhe te kishte financa te bollshme per vete dhe per te dhene te tjereve, qe te ishte bekim.

Se dyti ai i kerkoi Zotit per ti zgjeruar territorin : fizikisht, shpirterisht.
Keshtu ai do te kishte vend te bollshem per te jetuar ai dhe familja e tij si dhe toka ku do te mbillte dhe korrte.
Por do te kishte edhe ndikim shpirteror per te sjelle te tjeret tek njohja e perendise.

Se treti Ai i kerkoi Zotit qe ta mbronte nga semundjet nga njerezit e keqij, nga sulmet e satanit dhe nga fatkeqesite natyrore, patjeter edhe nga tundimi.
Me kete ai do te kryente punen e tij te marrjes se territorreve te reja duke patur mbeshtetjen e Zotit dhe qe Zoti do ti ruante krahet.

Keshtu edhe ne le ta bejme kete lutje nje lutje te perditeshme , qe Zoti te na bekoje ne cdo gje , ne cdo fush.
Qe Zoti te zgjeroj vendin ku jetojme , te kemi mundesi te shtrijme kembet rehat si dhe te influencojme mbi territoret per ti sjellle te tjeret tek Krishti.

Dhe qe te kemi perkrahjen e Zotit dhe qe Ai te na mbuloje krahet qe te jemi te sigurte ne ecjen tone me Perendine.

Zoti ju bekofte nderkohe qe luteni per keto gjera dhe sjellte rizgjimin permes lutjes se secilit ne SHqiperi qe njerezit te vijne tek Krishti.

[marcus1]

Por Perëndia, që është i pasur në mëshirë, për shkak të dashurisë së tij të madhe me të cilën na deshi, edhe atëherë kur ishim të vdekur në faje, na dha jetë me Krishtin (ju jeni të shpëtuar me anë të hirit), edhe na ringjalli me të, dhe me të na vuri të rrimë në vendet qiellore në Krishtin Jezus (Efesianët 2:3-5)

O Atë, të falenderojmë përmes Jezu Krishtit, se Ti, ndërsa ishin të vdekur në faje, për shkak të dashurisë Tënde të papërshkrueshme, të paimagjinueshme, na dhe jetë me Krishtin dhe në Krishtin. Oh Atë, sa pak e njohim dashurinë Tënde! Sa pak jemi prekur prej kësaj dashurie! Oh Atë, dashuria Jote, është një dashuri transformuese, është një dashuri që nëse të prek, nuk të lë të jesh i njëjti person. Është një dashuri që i sjell vdekje mëkatit, por që na jep jetë neve.

Oh Atë, të falenderoj me gjith zemër, sepse ti na ke atribuar të githa virtytet e Krishtit. Oh Atë, Ti sheh në ne Krishtin, sepse Ti na ke vënë në Krishtin. Gjithçka që i ka ndodhur Birit Tënd, na ka ndodhur edhe ne. U kryqëzua Krishti, bashkë me Të u kryqëzuam edhe ne, dmth, mishi ynë, u ringjall Krishti, bashkë me Të u ringjallëm edhe ne, e vure në të djathtën Tënde, aty ndodhemi edhe ne, në vendet qiellore. Oh Atë, Ti na ke dhuruar gjëra qe ne nuk do mund t'i imagjinonim as në endërrat më të bukura. Në fakt, dhuratat Tuaja, ose më mirë Dhurata jote, është kaq e pasur, saqë shpesh, ne nuk mund ta pranojmë dot.

Oh Atë, na hap sytë të shohim pasuritë që Ti na ke dhuruar. Na hap sytë të shohim dhe të pranojmë pasuritë e Tua. Oh, sa keq që ne mendojmë se derdhja e Dashurisë Tënde bëhet me kushte, sa keq që ne mendojmë se derdhja e Dashurisë tënde varet nga sjellja dhe jeta jonë. Oh, hapna sytë o Atë, në mënyrë që të shohim se ti na do pa kushte, mjafton që të kthehemi tek Ty dhe të pranojmë çdo ditë Dashurinë tënde. Na hap sytë të shohim se ku na ke vendosur, në mënyrë që të mos jetojmë sikur të jemi braktisur këtu në tokë. Na hap sytë që të shohim realitetin frymor, realitetin qiellor. Në mënyrë që të shohim me sytë e Tu.

Qoftë i lavdëruar Emri Yt në shekuj të shekujve

Amen

[Matrix]

Faleminderit Marcus1

Mua me pelqejne shume keto vargje ku flitet per rendesine e secilit besimtar ne jeten e Kishes:

12 Sepse të gjitha gjymtyrët e trupit, megjithëse janë shumë, përbëjnë një trup të vetëm dhe ashtu si trupi, që ka shumë gjymtyrë, është një, po ashtu është edhe Krishti.
13 Sepse ne të gjithë u pagëzuam nga një Frymë në një trup, qoftë judenj apo grekë, skllevër apo të lirë dhe të gjithëve na është dhënë të pimë në një Frymë të vetme.
14 Sepse trupi nuk përbëhet nga një por nga shumë gjymtyrë.
15 Sikur këmba të thotë: "Meqenëse nuk jam dorë, nuk jam pjesë e trupit", kjo nuk do të thotë se për këtë arsye ajo nuk është më pjesë e trupit.
16 Sikur veshi të thotë: "Meqenëse nuk jam sy, nuk jam pjesë e trupit", kjo nuk do të thotë se për këtë arsye ai nuk është më pjesë e trupit.
17 Po të ishte i tërë trupi sy, ku do të ishte dëgjimi? Po të ishte i tëri vesh, ku do të ishte të nuhaturit?
18 Por në fakt Perëndia i ka vënë gjymtyrët, secilën prej tyre, në një trup, ashtu siç deshi Ai.
19 Po të ishin të gjitha një gjymtyrë, ku do të ishte trupi?
20 Përkundrazi, vërtet gjymtyrët janë shumë, por trupi është një i vetëm.
21 Syri nuk mund t’i thotë dorës: "Nuk ta kam nevojën"; as koka këmbëve: "Nuk jua kam nevojën."
22 Përkundrazi, gjymtyrët e trupit që duken më të dobëta, janë të domosdoshme,
23 dhe atyre pjesëve të trupit që ne mendojmë se janë më pak të nderuara, atyre u bëjmë më shumë nderim. Gjymtyrët tona më pak të hijshme trajtohen me kujdes më të madh,
24 ndërsa gjymtyrët tona të hijshme nuk kanë nevojë për gjë. Por Perëndia e ka ndërtuar trupin në mënyrë të atillë që t’u jepet më shumë nderim pjesëve që ky u mungon,
25 që të mos kishte përçarje në trup, por që gjymtyrët të kishin të njëjtin kujdes për njëra-tjetrën.
26 Nëse një gjymtyrë vuan, të gjitha gjymtyrët vuajnë bashkë me të; nëse një gjymtyrë merr lavdi, të gjitha gjymtyrët gëzojnë bashkë me të.
27 Tani ju jeni trupi i Krishtit dhe secili prej jush është gjymtyrë e tij.
28 Perëndia ka caktuar në kishë, së pari apostuj, së dyti profetë, së treti mësues, pastaj ata që bëjnë mrekulli, pastaj ata që kanë dhunti për të shëruar, për të ndihmuar, për të qeverisur, ata që flasin lloje të ndryshme gjuhësh.
29 Mos janë të gjithë apostuj? Mos janë të gjithë profetë? Mos janë të gjithë mësues? Mos vallë të gjithë bëjnë mrekulli?
30 Mos kanë të gjithë dhunti shërimi? Mos flasin të gjithë gjuhë të ndryshme? Mos janë të gjithë interpretues?
31 Por kërkoni me zell dhuntitë më të mëdha. Dhe unë do t’ju tregoj një rrugë edhe më të përkryer.

1 Korintasve 12

[Luani33]

Faleminderit Marcus1

Mua me pelqejne shume keto vargje ku flitet per rendesine e secilit besimtar ne jeten e Kishes:

[I]12 Sepse të gjitha gjymtyrët e trupit, megjithëse janë shumë, përbëjnë një trup të vetëm dhe ashtu si trupi, që ka shumë gjymtyrë, është një, po ashtu është edhe Krishti.
13 Sepse ne të gjithë u pagëzuam nga një Frymë në një trup, qoftë judenj apo grekë, skllevër apo të lirë dhe të gjithëve na është dhënë të pimë në një Frymë të vetme.
14 Sepse trupi nuk përbëhet nga një por nga shumë gjymtyrë.
15 Sikur këmba të thotë: "Meqenëse nuk jam dorë, nuk jam pjesë e trupit", kjo nuk do të thotë se për këtë arsye ajo nuk është më pjesë e trupit.
16 Sikur veshi të thotë: "Meqenëse nuk jam sy, nuk jam pjesë e trupit", kjo nuk do të thotë se për këtë arsye ai nuk është më pjesë e trupit.
17 Po të ishte i tërë trupi sy, ku do të ishte dëgjimi? Po të ishte i tëri vesh, ku do të ishte të nuhaturit?
18 Por në fakt Perëndia i ka vënë gjymtyrët, secilën prej tyre, në një trup, ashtu siç deshi Ai.
19 Po të ishin të gjitha një gjymtyrë, ku do të ishte trupi?.
20 Përkundrazi, vërtet gjymtyrët janë shumë, por trupi është një i vetëm.
21 Syri nuk mund t’i thotë dorës: "Nuk ta kam nevojën"; as koka këmbëve: "Nuk jua kam nevojën........."


1 Korintasve 12

Matrix patjeter qe te pelqen!

Ne kete mesazh per Kishen,zbulohet qarte se si duhet te funksjonoje ajo,si nje Trup organik ,ku ashtu si tek trupi njeriut drejtimin e ka kreu.Keshtu dhe ne kishe trupi funksjonon i drejtuar nga Krishti(Kreu).
Kreu i njeriut(truri) eshte prej mishi dhe si i tille drejton nje trup me gjymtyre prej mishi.
Kreu i Kishes (Krishti)eshte Frymor dhe i Shenjte me qendresi nga Mbreteria Qiellore,
dhe si i tille drejton nje trup me gjymtyre Frymore dhe te Shenjte ne toke,sepse si eshte Kreu Krishti Frymor,ashtu eshte edhe trupi Kisha Frymore .
A mos valle kjo eshte arsyeja se pse Perendia Kur krijoi njeriun tha : "Ta bejme njeriun sipas shembelltyres sone dhe ne ngjasim me Ne"?
Pra ajo shembelltyre dhe ngjashmeri mes Mbreterine Qiellore dhe njeriut ne toke,ralizohet me Kreun (Krishtin) dhe Trupin ( Kishen)?
A nuk "perfundon" keshtu,misjoni i Krishtit ne Kryq,qe deklaroi "u Krye"?
Pra pagesa e Tij ne kryq per clirimin Tone (Kishes) nga Mekati(renja e Adamit) dhe Fitorja e vendit te Kreut te Kishes?
A nuk merr kuptim te plote,Porosia e Krishtit per lutjen me te rendesishme Atit : Ardhte mbreteria jote,u befte vullneti yt si ne qiell edhe ne toke...?
....."Mbreteria e Perendise nuk vjen ne menyre te dukeshme;
dhe as nuk do te mund te thuhet : "Ja, ketu";ose "Ja, atje";sepse ja mbreteria e Perendise eshte brenda jush". Luka17/20;21