Kohë çalamane

[mondishall]

U lodha së dëgjuari të gjallët

U lodha së dëgjuari të gjallët
Ata çuditërisht se njohin fare lodhjen
Si duronin kohës së lashtë
Apo me britma përcillnin të folmen?

Ha, ha, ja tek më kumbojnë akoma
Njëlloj qenkan në çdo kohë
Dikur më kafshonin me ca nojma
Sot me nojma fjalësh më kafshojnë.

Më lodhin, vërtet më lodhin
Të gjallët e përjetshëm llafazanë
Ata kanë borxh që globin
Me fjalë kanibalësh ta hanë.

Shsht, po dëgjoj të vdekurit
Ata s'kanë më arsye të gënjejnë.

[mondishall]

Sikur ta dija..

Martesës prindërore, kam ndjerë lindjen time
Ngjizur në dy pjesë universesh
Sikur ta dija, që ti mamaja ime do t'ishe
Dhe ti babai im i përjetshëm.

Martesës prindërore, Mama, të kam ndjerë
Baba, të kam ndjerë, atë ditë të shenjtë
Ndryshe nuk do t'isha ky që jam, asnjëherë.
Dhe ju të dy s'do t'ishit, pa mua në kët' jetë.

E di që mbase them, diçka që s'ka kuptim
E di që mbase ndjej, më shumë se vetë ndjenja
Por ja që kjo martesë, e kishte profecin'
Dhe vetë profecia, më kishte mua brenda.

[mondishall]

Ky spital i dritëhijes së jetës

Me pelerinën e vdekjes veshur
Por me armën e saj kundër vdekjes
Vazhdon jeta dyluftimin pareshtur
Deri në vetflijimin e vetes.

Veshur me pelerinën e jetës
Por kundër jetës me armën e saj
Vazhdon vdekja dyluftimin vdekës
Shpirti i trupit, vetëm trupin ia fal.

Ky spital i dritëhijes së jetës
Përtej vdekjes përcjell shpirtin e shpresës.

[mondishall]

Të vdekurit takoj përtej varreve

Të vdekurit takoj përtej varreve
Të lehtësuar janë nga pesha trupore
Ajo peshë që i rëndoi përmes halleve
Deri tretësisë së fundit skeletore.

Shikojmë së bashku nga lart ritualin
Qirinj të ndezur dhe lule mbi varr
Njerëz të gjallë, që të pagjallëve ju flasin
Pa ditur që shpirtrat, brenda varreve nuk jan'.

Të vdekurit e gjallë, përtej varreve takoj
Asnjanës qëndroj universit të tyre
Në njerin univers, dritparajsën shikoj
Në tjetrin zjarrferrin, për mëkatin e kryer.

Megjithatë mbi varr bien pikat e lotit
Njëlloj duke qarë, ferrparajsën e Zotit.

[mondishall]

Ik mor vit!

Tash fundviti s'asht për mue ma fundvit
Kur kurgja nga nostlagji e ikjes nuk më ndjell
Urimi jem ka do koh qi i ban za me ik
Me ik sa mpar, se m'ka fsheh temin diell.

Tash fundvitit jam ngricue deri n'palc
Tuj jetu tkatër stinët n'minus grad.

Ik mor vit, pa ty kjoft e numurume nadja e re!
Falm o shpirt, por nuk du me vujt ma, çka vujte dje!

Selanik, 17 dhjetor 2011

[mondishall]

Nuk erdha kësaj bote, një i thjeshtë shëtitës

Jam kryengritës ndaj jetës
Boll me paqen, sa për sy e faqe!
Do jetoj çastin, si të jetë nesër
Dhe fundin do i nxjerr të tashmes.

Do i them vetes, që je me fat
Ti e bën fatin, vetes do i them
Do i them vetes, je ky, që jam
A ka më bukur, vetvetja të jesh?

Ndaj jetës jam kryengritës
Boll e lashe atë, në tekat e saj!
Nuk erdha kësaj bote, një i thjeshtë shëtitës
Por erdha ta bëj botën, të më ngjajë e ti ngjaj.

[mondishall]

Nesër...

Nesër një bir perëndie, do lindë patjetër
Patjetër nesër, do ndryshojë diçka
Një urim nesër, do shtohet më tepër
Më tepër një lutje, do na ndjekë pas.

Nesër do ndjehem më bir perëndie
Dhe bir i vuajtjes, do ndjehem nesër
Mos jetofsha parandjenjën e një profecie
Që po më thot' për një rikryqëzim tjetër.

Nesër i varfëri do ndjehet i pasur
I pasuri njëlloj do ndjehet me veten
Njëlloj për mëkatet do kërkojnë të falur
Njëlloj mëkatarë si nesër do mbeten.

Më mirë asgjë tjetër mos mendoj për nesër
U lodha së menduari dy mijë e ca vjet
Besoj që dhe Krishti ndjehet i vjetër
Dhe Atit i lutet për fatin e vet.

Nesër...

Si fëmijë do qaj bashkë me Krishtin
Në pritje të qeshjes së munguar...

Selanik, 23 dhjetor 2011

[mondishall]

Sot i vetëm qiellin do vështroj më shumë

Sot i vetëm qiellin do vështroj më shumë
Yjet do i gjej dhe në mosshfaqjen e tyre
Mes tyre dhe yllin, që s'do shuhet kurrë
Qoftë dhe imazh i shpirtit të syve.

Aty do nis unë sot udhëtimin
Mbase dhe ai, tek unë sot do niset
Udhë të shtruar do kem shkëlqimin
Shpejtësinë e shpirtit, që kalon dritvitet.

I sigurt jam në mbritjen time
Në mbritjen time patjetër do gjej
Foshnjën e Zotit në embrion grimce
Dhe veten time në tjetër univers.

Mos prisni të kthehem deri atëhere
Deri atëhere, në një tjetër bingbang
Kur bota do jetë vërtet e njerëzve
Dhe njerëzit vërtet, me Njeriun do ngjajn'.

Selanik, 24 dhjetor 2011

[mondishall]

2011

Vit i humbur apo të humburit e vitit
Vit pa shpresë apo shpresë pa vit
Vit pa shpirt apo vit i fundshpirtit
Mbyllur me urimin: Shyqyr që po ik!

Selanik, 30 dhjetor 2011


2011...201..20...2...-2

Ik, ç'pret!
Nuk të shoh dot as sekondat e fundit
Si nuk ike pas mesnatës së ardhjes?
Jo, as aq mos kishe ardhur
Rrije ngurtësuar kohës së ngurtësuar
Tani është vonë për të ikur
Oh, sa vonë!
Dhe akoma më vonë për mua
Për të t'mos jetuar.

Selanik, 30 dhjetor 2011

[mondishall]

Pa më thuaj, o Zot!

Pa më thuaj, o Zot!
Dhe sa të tillë vite, do mbaj akoma shpinës?
Mëkati sikur u tejngop
Aq sa është bërë, një tepricë e ditës.

Sikur s'po më bindën më, kjo mesele e mëkatit
As ty, o Zot, besoj që s'të bind më
Kur me një kafshim molle, i dhe rrugën Adamit
Me kaq mëkate sot, na sheh e nuk bën gjë.

Si duron biri yt, kaq shumë kryqëzime
Kaq shumë mëkatime, a s'e tronditin vallë?
Dymijë e ca vjet, provoj të tijat dhimbje
Dhe sa mijra të tjerë, do pres të më ringjallë?

Selanik, 31 dhjetor 2011