Kohë çalamane

[mondishall]

AntiSizif

Oh sa më nevrikos, i përkuluri Sizif!
Çudi, Perënditë s'paskan hiç nerva
Durohet rrëzimi i ringjitjes përjetësisht!?
Durohet përjetësisht mbi shpinë gurvdekja!?

Nuk të mëshiroj, o Sizif i mjerë
Se guri i mundimit, të ka kthyer në shpirtgur
As për krahasim s'dua të të kem asnjëherë
Sepse gurin tim e rrokullis vetë në fund.

Selanik, 3 dhjetor 2011

[mondishall]

Shpirtfëmija ime

Jam, e di që jam, brenda fëminisë sime
Eshtë, e di që është, brenda meje fëminia
E dimë, të dy e dimë, që jemi në një ngjizje
E rrit, më zvogëlon, qysh çastit kur un' linda.

Kështu, vetëm kështu, ka kuptim jeta ime
Ndryshe, s'ka më ndryshe, një tjetër kuptim
E di, vërtet e di, që kam dhe shpirt fëmije
E ndjej, vërtet e ndjej, tek bijtë këtë shpirt.

[mondishall]

Pluhur ngado

Pluhur ngado
Ngado mjegullnajë
Pluhur mjegullnaje
Mjegullnajë pluhuri.

Megjithatë shikoj
Përtej mospamjes
Ec, nxitoj, vrapoj
Për të mos mbetur parafundit.

Mjafton të mos shndrohem
Në pluhur të pluhurit.

Selanik, 5 dhjetor 2011

[mondishall]

Foli vetvetes prej teje mos dalë
Dëgjoje vetveten mos dalësh prej saj
E vetmja ego që s'të le në baltë
Të tjerët dëgjoji pa egon më pas.

[mondishall]

Nëse vargu më s'më mban

Sa jam unë në një varg
Aq dhe është vargu në mua
Sa më do mua çdo çast
Unë më shumë çdo çast e dua.

Sa jam unë ky që jam
Ai që s'jam nuk do jem kurrë
Nëse vargu më s'më mban
Mos e paça veten unë!

Selanik, 8 dhjetor 2011

[mondishall]

Në barkun e Olimpit

Mos më vish me pelerinën e natës tënde, Selanik
E kotë tani është dhe ëndrra me ballo maskash
I kotë dhe imazhi, që mes saj më bënte princ
Apo pak Aristotel, mes netëve dikur të bardha.

Olimpi s'duket më, më s'duken perënditë
Aty ku mijra vjet u fsheh apokalipsi
I dehur, i harlisur nga verërat dhe orgjitë
Ky kalë i vjetër Troje, në barkun e Olimpit.


Selanik, 9 dhjetor 2011

[mondishall]

Liria e kuajve

Ja kështu, liria jonë gjithmonë kalëron
Herë duke mbajtur mbi supe lirinë tuaj, o njerëz
Herë kënaqësinë e vetvetes mbartur
Me një ndryshim të vogël në madhësi
Të madh në vogëlsi
Që vetëm goja, gjuha e shpirti tonë, e di.

Selanik, 11 dhjetor 2011

[mondishall]

Fillimfundjava

E djeshme mbeti fundjava
Sot e ardhmja fundjavë, nis prologun e saj
Sa shpejt fundjavët lemë prapa
Sa shpejt dhe ato, na lenë ne pas.

Jemi drejt fundit e njëkohësisht drejt fillimit
Në mes të së shkuarës dhe të së ardhmes
S'arrijmë t'i vemë pikën në çdo prag urimit
Që shtohet e shtohet drejt pikës pa pragjet.

[Besoja]

Kam shkruar për poezinë tënde Mondi dhe sigurisht që më pëlqen shumë.
Urime miku im!

[mondishall]

Respekt e falenderim per ty miku im Beso.

Mblidh veten sa më parë, Selanik!

Kjo inerci e jetës po më çmend
Kjo ironi e jetës po më tall
Ky Selanik i shpresës po më vdes
Ky Selanik i ëndrrës po më ngjall.

Mos vallë mësysh të mora Selanik?
Mos vallë nga përkëdheljet u llastove?
Mos vallë ka zbritur Djalli mbi Olimp
Dhe perëndit' i kthehu shërbëtore?

Mblidh veten sa më parë, Selanik
S'na duhet një i dytë Titanik!