Kohë çalamane

[mondishall]

Ja të shohim që nga Krishti

Ja të shohim që nga Krishti
Sa jane vrarë e sa janë prerë
Sa i ka shpëtuar kryqi
Sa nën kryq dheut po flenë.

Sa u lutën dhe u falën
Duke bërë kryqin çdo ditë
Perëndisë i dhanë fjalën
Fli ju bënë Perëndisë.

Ja të shohim pak më qartë
Sa u ngjallën pas kësaj
Sa po rrojnë në parajsë
Sa i djeg ferri me zjarr.

Unë për vete s'di asgjë
Se ku van’ shpirtrat e vrar'
Kryqi mbeti si gjithnjë
Rasë e fundit përmbi varr.

[mondishall]

Një e vetme është tapia

Në arshivën e universit
Një tapi kemi firmosur
Pa parcela sipas qejfit
Dhe pa luftën e marrosur.

Eshtë tapi e këtij planeti
Një dhuratë e dhënë nga Zoti
Pa nxjerr' qindarkë nga xhepi
Pa rryshfete korupsioni.

Ç'e gënjejm' atëhere veten
Që kur lindëm në kët' tokë
Pronë bëjmë dhe planetet
Edhe shpirtrat bëjmë pronë.

Nuk i njeh Zoti këto firma
Nuk e njeh tokën e ndarë
Një e vetme është tapia
Për të vdekur, për të gjallë.

[mondishall]

Thonë...

Diku, thonë, është një ferr
Një parajsë, thonë, është diku
Një gjykatës, thonë, është në mes
Të gjykuarit pa fund.

Do të nisë e do bitisë
Gjyqi i parë, i fundit gjyq
Mëkatarët e Perëndisë
Zjarr i ferrit do i mbyt'.

Të pafajshmit e të falurit
Që ju iku jeta kot
Varfëruar nga të pasurit
S'do kenë dhimbje dhe as lot.

Ja kështu, thonë, diku
Eshtë ajo që s'dimë se ç'është
Sa të vijë, vazhdojmë kështu
Se kështu, thon', qenka thënë.

[mondishall]

(Anti)Fatalitet

Atje tej, ku s'ka më tej
Atje lart, ku s'ka më lart
Të mëtejshmen dua të gjej
Më të lartën dua të kap.


Se këtu, ku s'ka këtu
Se atje, ku s'ka atje
Vetja veten po e humb
Humbja veten po e vdes.

[pranvera bica]

Perdite e me te bukura poezi na dhuron!Mos shterofte muza juaj kurre!Te pershendes Mondi!

[mondishall]

Faleminderit Pranvera per vleresimin. Te pershendes...


Tështitja

Tështiu dikush
E dikush tjetër tha
"E vërtetë qenka ajo që thashë".
Nuk di qysh kur
Kjo teoremë ka dal'
Mbase kur lindi fjala e lashtë.

Mbase më parë
Një e tështirë
Ishte një mendim i pashprehur.
Mbase një fjalë
Ishte një dëshirë
Që flinte shpirtit e fshehur.

Mbase dikur
Një e tështirë
Ishte sinjal perëndie.
Që sytë t'i mbyll
Dhe të vjen mirë
Të kesh magji profecie.
　
Ç'më qeshet tani
Me këto hamendje
Kur dora më ndal për të shkruar
Sepse po tështi
Pa thënë një thënie
Ta bind të dashurën që dua.

[Helikranon]

mondishell !

Mos harroni ju lutem MESUESIN , edhe ata kane nevoje per vargun tuaj.

Duke pritur me respekt.

[mondishall]

Aforizma poetike

Nga të duash ktheje botën
Stinët veç mund t'ja ndryshosh
Nga të duash ktheje kokën
Çfarë mos duash do shikosh.

Sa të duash zërin ngrije
Veten tënde do shurdhosh
Sa të duash kohën fshije
Jetën tënde do shkurtosh.

Ku të duash hidhe hapin
Nëse sheh nga sytë mirë
Ndryshe mos prit të të ndalin
Kur merr rrugën për greminë.

Si të duash zgjidhe ndjenjën
Vetëm një do ta kuptojë
Nëse ndan në katër zemrën
Nuk ka Zot të ta bashkojë.

[mondishall]

Kudo ka një grackë, ku ka një liri

Sot pashë si liria humbet nga uria
Që lirimarrësi grackë asaj ja ngre
Njëlloj ndodhka si tek njerëzia
Dhe tek një kafshë, insekt, apo shpend.

Kudo ka një grackë, ku ka një liri
Besoj në një kohë të dyja janë krijuar
Njeriu ka grackuar gjithmonë lirinë e tij
Liria gjithmonë njeriun ka grackuar.

Sot pashë një zog grackuar në kafaz
I vetmi faj është uria që kish
Tashmë liria ka një tjetër përmas'
Atë përmasë që s'ka emrin liri.

Selanik, 11 mars 2011

[mondishall]

Vogëlushi i vetes sime

Pse më ndjek pas vogëlush i vetes sime
Pse trupin ma vesh me rrobkat e tua
Kokës tullace m'i ve leshkat e ndritshme
Dhe më bën të ec ndaj vetes i huaj?

Ç'qenka kjo botë, që shikimit më jep
Ç'është kjo ndjenjë jashtë botës së sotme
Ku hapat më çojnë nga toka në qiell
Ku qielli më çon nëpër ëndrra rinore?

Ç'është kjo stinë me të gjitha stinët
Ku me valët e detit krijoj topa bore
Ku pemët në gjethe e kthejnë ngricën
Dhe qielli e lag tokën me shkëndija yjore?

Prit, mos më ik, o vogëlush i vetes
Lemë disa çaste të jem vogëlush
Nëse ti s'më vjen, unë tek ty do kthehem
Në kthimin e fundit, që s'do ketë kurrë fund.