Një ateist në shtëpinë tonë !!

[fisniku-student]

Profesori Xhasim el Mutawa dhe dijetari i shquar Abdul Mexhid Zendani diskutojnë në programin televiziv "Familjet e lumtura" rreth temës "Një ateist në shtëpinë tonë".

Transkripti i programit televiziv "Familjet e lumtura", shfaqur në "Ikra TV".
Prezantues i emisionit: Xhasim El-Mutava
Titulli i emisionit: Një ateist në shtëpinë tonë
I ftuar në studio: Abdul Mexhid Zendanij, Drejtor i universitetit "Iman" në Jemen.

Prof. Xhasim Elmutava: "Paqja e Zotit qoftë mbi ju! Këtë emision e kemi titulluar "Një ateist në shtëpinë tonë" dhe i ftuari ynë është dijetari i njohur musliman, Abdul Mexhid Zendanij.

Shumë veta mund të habiten nga një temë me këtë titull "Një ateist nështëpinë tonë." Por, një temë e tillë është pasqyrimi i shqetësimit të shumë nënave dhe prindërve. Në një letër që ma dërgonte mua, një nga këto nëna thotë: "E dërguam djalin në perëndim, ku qëndroi mbi shtatë vite derisa përfundoi dhe magjistraturën. Kur u kthye ai jo vetëm që nuk falej dhe agjëronte, por mohonte dhe ekzistencën e Zotit të madhëruar...."

Të shumta janë ato familje në emigrim të cilat vuajnë nga një realitet i tillë. Duke qenë se i ftuar në këtë emision është dijetari musliman, Abdul Mexhid Zendani, ne i urojmë mirëseardhjen dhe e pyesim mbi mendimin e tij rreth temës së këtij emisioni."

Abdul Mexhid Zendani: "Një temë e tillë dhe shqetësimet në rritje, pasqyrojnë problemet që lindin nga takimi i kulturave, popujve dhe kombeve të ndryshme, nëpërmjet mjeteve të telekomunikacionit. Kjo ka bërë që e gjithë bota të duket si një qytet i vogël dhe i vetëm. Kjo është rezultat i takimit mes kulturave të ndryshme, ku kultura sunduese është ajo perëndimore, e cila lindi në Europë pas një konflikti të gjatë me kishën.

Ne muslimanët besojmë se feja e krishterë ka pësuar një sërë ndryshimesh tekstuale. Për këtë, kur shkencat moderne filluan të lulëzojnë, ato u përplasën me forcë me kishën dhe pushtetin e saj. Pasuesit e kishës, duke besuar se tekstet e tyre ishin të shenjta, u zhytën në konflikte të thella me pasuesit e shkencës dhe dijeve. Shkaku i kësaj përplasje është se vetë bibla e lufton dijen. Në besëlidhjen e vjetër thuhet se mëkati i parë i Ademit ishte njohja dhe se duke i shtuar dijet, hëngri nga pema e ndaluar. Me këtë akt, ai fitoi zemërimin e Zotit dhe u dëbua nga parajsa.

Ndërkohë që në islam, nderi dhe fisnikëria më e madhe e Ademit a.s ishte pikërisht dija dhe njohuritë e tij. Ademi ishte më superior se vetë Melekët, për shkak të dijeve me të cilat e kishte pajisur Zoti.

Një konflikt i tillë bëri që perëndimorët ta mënjanojnë fenë nga jeta e tyre duke e izoluar atë vetëm brenda mureve të kishës. Ide të tilla, ata i përhapën në të gjithë botën bashkë me kulturën dhe civilizimin.

Për fat të keq dhe për shkak të dobësisë së muslimanëve, disa mendjelehtë muslimanë i përvetësuan këto ide dhe i reklamuan edhe mes muslimanëve.

>>>

[fisniku-student]

Shkaqet e devijimit të njeriut drejt ateizmit

Prof. Xhasim Elmutava: "Sipas mendimit tuaj, cilat janë shkaqet që e bëjnë njeriun të pranojë ateizmin në vend të besimit, edhe pse argumentat dhe faktet flasin qartë?"

Abdul Mexhid Zendani: "Shkaku mund të jetë brenda karakterit dhe personalitetit të njeriut. Shkaqet mund të kërkohen dhe në atmosferën, ambjentin dhe shoqërinë.

Nga shkaqet personale mund të përmendim shkujdesjen, mos interesin mbi jetën e botës tjetër, dhënia pas kënaqësive të kësaj bote, neglizhenca e dijeve dhe argumentave fetare mbi besimin e vërtetë etj... Çështja e besimit dhe mosbesimit tek ky person është si çështja e një ndeshjeje futbolli mes dy skuadrave.

Dyshimet rreth besimit dhe ekzistencës së Zotit janë të shumta dhe nëse gjejnë një person të papregatitur dhe të paditur, ato e çojnë atë drejt ateizmit dhe mosbesimit."

>>

[fisniku-student]

Dialog me një ateist.

Prof. Xhasim Elmutava: "Duam të dëgjojmë prej jush një dialog apo eksperiencë personale me ndonjë ateist."

Abdul Mexhid Zendani: "Jam takuar me një profesor amerikan që quhej Robert. Ai është nga shkencëtarët më të dëgjuar në Amerikë dhe drejtonte një institut ku merrnin pjesë mbi pesëdhjetë universitete. Tema e diskutimit tonë ishte "Mrekullitë shkencore në Kuran".

Gjatë kohës që i rrëfeja mbi mrekullitë shkencore në Kuranin famëlartë, ai tundte kokën në shenjë miratimi. Sa herë që i përmendja në fakt shkencor, e krahasoja atë me ajetet e Kuranit që flasin rreth asaj dukurie. Duke parë që për çdo fakt që i flisja ai e miratonte, shpresova në islamin e tij. Kështu i thashë nëpërmjet përkthyesit: "A je i gatshëm ta vazhdosh kërkimin tënd rreth besimit në Zot? Unë pashë që për çdo pikë që përmenda, më dhe të drejtë dhe i konfirmoje faktet e mia."

Ai mu përgjigj: "Historia ime është e gjatë dhe unë rradhitem tek shkencëtarët agnostikë. Ashtu siç kemi shkencëtarë besimtarë dhe fetarë, kemi shkencëtarë ateistë dhe shkencëtarë agnostikë."

Unë e pyeta: "Po cili është shkaku që e ke rradhitur veten mes shkencëtarëve agnostikë?"

Ai mu përgjigj: " Duke qenë se isha specializuar dhe merresha me astronomi, fillova të ndjej se ekziston një Zot, të cilin duhet ta falenderoj dhe adhuroj. Kështu, para pesëmbëdhjetë vitesh, vendosa të shkoj në kishë. Me të hyrë brenda, u thashë: "Uroj që të më pranoni dhe mua në mesin tuaj!"

Ata më mirëpritën dhe më ofruan të pij një gotë verë. Para se ta pij, më thanë: "Para se t'a pish, duhet të besosh se kjo që po pin është gjaku i Jezusit."

Unë u thashë: "Doni të thoni se kjo gotë verë simbolizon gjakun e Jezusit?"

"Jo – më thanë – ai është vetë gjaku i Jezusit. Ajo pije e ka marrë shijen, aromën dhe ngjyrën nga vetë gjaku i Jezusit."

Atëherë, ky shkencëtar mu drejtua mua dhe më tha: "Unë tashmë jam gjashtëdhjetë vjeç dhe nuk besoj në asgjë, të pafaktuar dhe argumentuar. Kurse ti më propozon që të pranoj islamin, pa fakte dhe argumenta. Jo, jo. Do të vazhdoj të mbështetem në llogjikën dhe arsyen time. Nuk kam nevojë për fenë dhe besimin tuaj."

Duke parë që bazat ku mbështetej i kishte të lëkundura, unë vazhdova dialogun me të dhe i thashë:

"A krijohet gjë nga hiçi?"

Ai u përgjigj: "Asgjë nuk krijohet nga hiçi."

Unë i thashë: "Sytë e tu, këmbët dhe duart nuk ekzistonin më parë. Kush i solli në këtë jetë vallë? Të lutem mos më thuaj se ishte hiçi ai që i krijoi!"

Ai u përgjigj: "Jo, nuk është hiçi."

Unë i thashë: "E gjithë rraca njerëzore nuk ekzistonte një herë e një kohë, siç e pohojnë dhe shkencëtarët e gjeologjisë. Madje, ka qenë një kohë kur mbi tokë nuk ekzistonin as bimët, as detrat dhe as malet. Mos ishte hiçi ai që i krijoi?"

"Jo" u përgjigj.

Unë i thashë: "Yjet dhe planetet... shpërthimi i madh i Bing Bengut, mbi të cilin flasin shpesh herë shkencëtarët. Ata pohojnë dhe një të vërtetë tjetër të madhe, që gjithësia nuk është e përjetshme (siç besonin komunistët), por ka një fillim dhe një mbarim. Kush i solli në ekzistencë të gjithë këto që shohim sot?"

Ai u përgjigj: "Natyra."

Unë i thashë: "A beson se kjo llambë që kam në dorë ka si përbërës dhe qelqin?"

"Sigurisht – më tha – e shoh me sytë e mi."

Unë e pyeta: "Ai që e ka prodhuar këtë llampë, a posedonte pjesë metalike për llambën?"

Ai më tha: "Sigurisht."

Unë e pyeta: "A e kishte mjeshtërinë e duhur për ta përpunuar metalin dhe për t'ia përshtatur atë grykës së qelqit?"

Ai u përgjigj: "Besoj se po."

Unë e pyeta: "A mendon që ai ishte i sigurtë që nëse rryma elektrike do të kalonte nëpërmjet telave të kësaj llampe, ajo do të prodhonte dritë?"

Ai u përgjigj: "Po."

Atëherë unë i thashë: "Kjo, do të thotë që ti i beson disa cilësi dhe mjeshtëri të prodhuesit të kësaj llambe, apo jo? Por a e ke parë prodhuesin e kësaj llambe?"

"Jo" u përgjigj.

Unë i thashë: "Atëherë si i beson cilësitë, aftësitë dhe mjeshtërinë e tij, ndërkohë që ti nuk e ke parë?"

Ai më tha: "Ngaqë shoh prodhimin e tij."

Unë i thashë: "Kështu është dhe Zoti me krijesat e Tij. Ti mund t'i njohësh disa cilësi të Zotit, duke parë krijesat e Tij. Dhe fillova t'i përmend disa cilësi dhe emra të Zotit. Debati vazhdoi gjatë gjithë ditës deri në mbrëmje."

>>>

[fisniku-student]

Emancipimi i gruas dhe ateizmi

Prof. Xhasim Elmutava: "Nëse do të ndalonim pak në çështjen e emancipimit të gruas, do të vërenim se sipas perëndimit ajo duhet emancipuar dhe çliruar nga çdo gjë, ideologji, besim, në punë etj... Ndërkohë që islami nuk pranon të cënohet doktrina e tij, si namazi, besimi në njësimin e Zotit etj... Besoj se koncepte të tilla i kanë bërë fëmijët tanë që studiojnë atje të lëkundur dhe skeptikë."

Abdul Mexhid Zendani: "Emancipimi i gruas është një çështje e cila ka lidhje të drejtpërdrejta me ateizmin.

Padyshim që Zoti kishte mundësi që njerëzit t'i krijonte të një gjinie të gjithë, por Ai deshi që të jenë dy gjini të ndryshme. Dallimi mes dy gjinive, do të thotë dallim në funksionet që kryejnë secili prej tyre.

Ajo që trumpetohet sot me të madhe në perëndim dhe që i frikësohen, është se popullata e këtyre vendeve është në rënie. Duke parë se përqindja e vdekjeve është më e lartë se e lindjeve, ata kanë filluar të stimulojnë lindjet, duke u dhuruar nënave që lindin shuma të majme. Megjithatë, askush nuk i kushton rëndësi një çështjeje të tillë. Gruaja në perëndim vazhdon të refuzojë të lindë. Ajo ka frikë se burri mund t'a braktisë të nesërmen dhe e ka të vështirë t'i përballojë shpenzimet e fëmijëve e vetme. Nëse pyet burrin mbi shkakun e braktisjes së fëmijës dhe nënës së tij, të thotë: "I braktisa pasi dyshoja në ishte fëmija im apo jo."

Ndërkohë që një nga objektivat e Sheriatit islam, është ruajtja e pasardhësve. Për këtë qëllim janë ndaluar imoraliteti, lakuriqësia është urdhëruar për pastërtinë morale, nderin dhe hixhabin. Me qëllim që fëmija të dijë babanë dhe nënën e vërtetë, me qëllim që as i vogli dhe as i madhi të mos shkojnë dëm.

Unë këtu nuk dua të mohoj ekzistencën e disa padrejtësive që ushtrohen ndaj gruas tek ne, të cilat kanë të bëjnë me zakone prapanike dhe të dëmshme. Por të mos harrojmë se gruaja në perëndim vuan më shumë dhe gjendet përballë një qorrsokaku pa krye."

>>>

[fisniku-student]

Faktorët që çojnë në ateizëm.

Një teleshikues nga Amerika: "A mund të më thoni shkurtimisht cilët janë faktorët që e shtyjnë një besimtar të ndershëm që të mohojë ekzistencën e Zotit?"


Abdul Mexhid Zendani: "I dërguari i Zotit thotë: "Çdo fëmijë lind me besim të pastër, por janë prindërit ata që e bëjnë të krishter, hebre apo zjarrputist."

Në një hadith tjetër, Profeti a.s thotë: "Besimi është shtatëdhjetë e ca degë..."
Nëse besimi është i dobët, fillojnë dyshimet dhe sëmundjet të depërtojnë në zemër dhe e mveshin atë nga jashtë dhe brenda.

Kur besimtari vepron ndonjë gjynah, ai ndihet ngushtë dhe i pashpresë. Nëse këto gjynahe akumulohen, fillojnë t'a pengojnë dritën e besimit dhe nuk e lejojnë të depërtojë në zemër. Tashmë këshillat dhe porositë nuk i bëjnë dobi. Ai nuk dëgjon dhe është i verbër plotësisht, nuk e kujton më vdekjne dhe e harron takimin me Zotin. Të gjithë këto janë faktorë që çojnë drejt ateizmit."

Prof. Xhasim Elmutava: "A kanë ndonjë rol prindërit në këtë mes?"

Abdul Mexhid Zendani: "Padyshim që roli i tyrë është vendimtar. Por pasi fëmija del në shoqëri, fillojnë dyshimet, shkujdesja, gjynahet etj... Të gjitha këto akumulohen dhe e bëjnë njeriun të humbasë besimin në Zot. Pikërisht për të shmangur diçka të tillë, Zoti na ka urdhëruar t'a përkujtojmë sa më shpesh."

>>>

[fisniku-student]

I lirë të veprojë ç'të dojë apo i imponuar

Prof. Xhasim Elmutava: "A është njeriu i lirë të veprojë ç'të dojë, apo është i detyruar dhe i imponuar?"

Abdul Mexhid Zendani: "Zemra jote rreh pa dëshirën dhe vullnetin tënd, kështu ajo është e detyruar. Ndërkohë që gjuha jote flet me dëshirën dhe vullnetin tënd. Kjo tregon se ajo është e lirë të flasë ose jo. Disa nga muskujt e trupit, lëvizin dhe veprojnë me dëshirën tonë, ndërkohë që disa muskuj të tjerë siç janë muskujt e zemrës dhe të stomakut, lëvizin dhe funksionojnë pa vullnetin tonë.

Njeriu është gjithashtu i imponuar në ngjyrën e lëkurës, pamjen, ambjentin ku lindi dhe jeton, prindërit etj... Asnjë nuk e ka në dorë të zgjedhë ngjyrën e lëkurës, prindërit dhe kombësinë. Por në brendësi të këtyre gjërave, ne kemi lirinë e duhur. Kështu, ne jemi të lirë të zgjedhim gjumin nga pagjumësia, leximin e një libri ose shikimin e televizorit etj...

Përsa u përket veprimeve të imponuara, njeriu as nuk shpërblehet dhe as nuk ndëshkohet, as xhenet dhe as zjarr. Ndërkohë që në ato gjëra që njeriu është i lirë të zgjedhë të mirën nga e keqja, ai ose do të shpërblehet ose do të ndëshkohet.

>>>

[fisniku-student]

Përse dialogu me perëndimin?


Një teleshikues nga Bahrejni: "Është një fakt që gjuha ka ndikimin më të madh për ta bindur tjetrin me idetë e tua. Zoti e zgjodhi të dërguarin e fundit nga mesi i arabëve, por e dërgoi tek të gjithë kombet. Unë kam konstatuar se dijetarët muslimanë merren më shumë me dialogun me perëndimin, duke harruar popujt e Afrikës dhe të gjithë popujt paganë të tjerë. Mos vallë islami ka ardhur vetëm për perëndimin?"

Abdul Mexhid Zendani: "Padyshim që Zoti i dërgonte të dërguarit e Tij me gjuhën që do të fliste ai popull.

Thotë Zoti në Kuran: "Ne nuk kemi çuar asnjë të dërguar, përveçse në gjuhën e popullit të tij, për t'u shpjeguar atyre (shpalljet e Zotit). Allahu e shpie në humbje kë të dojë dhe e udhëzon në rrugë të drejtë kë të dojë. Ai është i Plotfuqishmi dhe i Urti." (Ibrahim: 4)

Zoti deshi që profeti i fundit, Muhamedi a.s të jetë nga mesi i arabëve. Është urtësi dhe mrekulli e Zotit që edhe pse gjuhët e njerëzve janë të shumta, ata mund të merren vesh me njëri-tjetrin.

Fjalët e gjuhës arabe, kanë kuptime ekuivalente në një gjuhë tjetër. Ato përkthehen duke e bërë mesazhin t'ju arrijë të gjithëve. Një intelektual modern, e ka detyrë që bagazhit të tij intelektual dhe akademik, t'i shtojë dhe njohjen e një gjuhe të huaj. Sot anglishtja është gjuhë ndërkombëtare dhe lehtëson komunikimin mes të gjithë kombësive kudo qofshin.

Çështja tjetër rreth shkakut përse vëmendja është përqendruar drejt perëndimit, dua të them se kjo nuk është diçka e menduar dhe e planifikuar. Sfidat më të mëdha vijnë nga të fuqishmit dhe sot perëndimi është i fuqishëm. Duke ditur që njerëzit imitojnë dhe ndjekin më të fortin, vëmendja më e madhe e dijetarëve muslimanë është përqendruar tek ky i fortë. Por kjo nuk do të thotë se janë shpërfillur dhe neglizhuar popujt dhe kombet e tjerë. Të gjithë njerëzit janë të barabartë para Zotit. Thotë Zoti në Kuran:

"O njerëz! Në të vërtetë, Ne ju krijuam ju prej një mashkulli dhe një femre dhe ju bëmë popuj e fise, për ta njohur njëritjetrin. Më i nderuari prej jush tek Allahu është ai që i frikësohet më shumë Atij." (Huxhurat: 13)

>>>

[fisniku-student]

Përkufizimi i ateizmit dhe shkaku i ekzekutimit të felëshuesit

Një teleshikues nga Amerika: "Cili është përkufizimi i ateizmit dhe cilat janë pasojat e tij negative tek islami?"

Prof. Xhasim Elmutava: "Unë dua që pyetjes së teleshikuesit t'i shtoj dhe një pyetje tjetër: "Përse duhet të ekzekutohet ateisti dhe felëshuesi? A nuk ka të drejtë të jetë i lirë në zgjedhjet e tij?"

Abdul Mexhid Zendani: "Përkufizimi i ateizmit (në arabisht ilhad) në origjinë është shtrembërimi i emrave dhe cilësive të Zotit të madhëruar. Thotë Zoti në Kuran:

"Allahut i përkasin emrat më të bukur, andaj thirreni Atë (lutjuni Atij) me to dhe largohuni nga ata që i shtrembërojnë emrat e Tij. Ata do të ndëshkohen për çfarë kanë vepruar." (Araf:180)

Kështu, emrin e Zotit El-Azizu e shtrembëruan dhe përdornin për idhullin me emër Uzza. Vetë fjala "Ilhad" tregon devijim dhe anim nga një anë. Kurse në kohët moderne, Ilhad (ateizëm) përdoret për dikë që nuk beson farë në ekzistencë e një Zoti, Krijues.

Kurse përsa i përket pyetjes mbi ekzekutimin e felëshuesit në islam, unë dua t'a pyes teleshikuesin që banonte në Amerikë: A e ka të mundur një amerikan t'a shkelë me këmbë flamurin e Amerikës? Kush është ai person të cilit i lejohet të rebelohet kundër kushtetutës së vendit ku banon? Kështu shohim që shumë ligje dhe norma varen nga natyra e shoqërive. Është vetë shoqëria ajo e cila vendos linjat e kuqe të cilat nuk i lejohen askujt t'i kalojë dhe shkelë, dhe nëse dikush i shkel ai penalizohet. Këto linja të kuqe janë vendosur me qëllim që shoqëria të mbrojë veten dhe individët e saj.

Besimi në një shoqëri muslimane nuk kufizohet në një çështje ideologjike dhe individuale, por përfshin të gjithë shoqërinë në tërësi. Objektivat kryesore të fesë dhe besimit janë mbrojtja e jetës, nderit, pasurisë etj... Të gjitha këto funksionojnë në bazë të besimit. Nëse shoqëria do të lejonte rebelimin kundër këtyre vlerave, kjo do të ishte fundi i vetë shoqërisë. Prandaj diçka e tillë konsiderohet si vijë e kuqe e cila nuk mund të kalohet. Kushdo që ballafaqohet me dyshime ideologjike dhe doktrinare, islami ofron si zgjidhje dialogun dhe debatin konstruktiv. Nëse vazhdon me ateizmin dhe mosbesimin e tij, kjo konsiderohet si shembje dhe shkatërrim i elementëve jetësore të një shoqërie të shëndoshë."

>>>

[fisniku-student]

Numri i shumtë i ateistëve

Prof. Xhasim Elmutava: "Një teleshikues musliman nga Amerika, ka dërguar një faks në redaksinë e emisionit ku thekson se ndihet më shumë i përkushtuar në Amerikë se ç'ndihen shumë muslimanë në shumë shtete islame. Gjithashtu ai thekson se në botën arabe gjenden shumë ateistë."

Abdul Mexhid Zendani: "Siç e cekëm dhe më lart, bota është afruar shumë në të gjithë nivelet, saqë duket sikur kemi një kulturë të përbashkët. Kultura e një populli të fuqishëm, kalon shumë shpejt në vendet e tjera ku nuk njihej më parë. Gjithmonë i fuqishmi ndikon tek më i dobëti dhe ky i fundit e imiton të fortin. Ajo që është e keqe është se i dobëti ka filluar t'a braktisë fenë dhe të natyralizohet.

Unë pajtohem me mendimin e teleshikuesit që në vendet arabe gjenden shumë ateistë. Megjithatë, në përgjithësi njerëzit vazhdojnë të jenë muslimanë dhe të përkushtuar. Edhe vetë qeveritarët e kanë parasysh diçka të tillë dhe u druhen debateve me tematikë fetare.

Ndërkohë që në perëndim shoqëritë jetojnë larg çdo vlere fetare. Duke qenë se ndodhen nën një presion të paparë më parë, muslimanët e përkushtuar atje përpiqen me mish dhe me shpirt që t'i përkushtohen sa më shumë fesë dhe islamit. Përndryshe humbasin identitetin dhe shkrihen në morinë e kulturave dhe ideve të shumta. Në perëndim kemi parë modele të tillë. Atje kemi hasur muslimanë që në botën arabe ishin njerëz të shkujdesur dhe neglizhentë. Por kur vajtën në perëndim dhe u befasuan me sfida nga më të ndryshme, i vunë në punë talentet dhe dhuntitë e tyre që u kishte falur Zoti dhe u kthyen sërish në besim dhe islam."

[fisniku-student]

Ftesa drejtuar ateistëve

Prof. Xhasim Elmutava: "Një teleshikues ka dërguar një faks ky pyet mbi marrëdhëniet që mund të ndërtohen me një ateist dhe mundësisë për t'a ftuar në islam. Ai pyet edhe mbi komentin e ajetit:

"Ne do ta kapim për ballukesh, për ballukesh gënjeshtare dhe fajtore." (Alek: 5-6)


Si mund të jenë balluket gënjeshtare dhe fajtore?"

Abdul Mexhid Zendani: "Përsa i përket ajetit të lartpërmendur, është një ajet që më ka lodhur dhe munduar gjatë pesëmbëdhjetë viteve të kaluara. Përgjigjen e cila më mundonte gjatë këtyre viteve, e gjeta vetëm kur u takova me një ekspert dhe shkencëtar, profesorin Kith Mur. Zbulimet shkencore kanë vërtetuar se truri i njeriut ndahet në qendra dhe çdo qendër kryen një funksion të caktuar. Qendra që ndodhet në zonën e ballukeve, është përgjegjëse mbi gënjeshtrat dhe fajet e njeriut të cilat e kanë burimin pikërisht nga kjo zonë.

Kur e pyeta profesorin Kith Mur mbi këtë, më tha: "Të gjithë urdhërat burojnë nga zona e ballukeve."

Kur e pyeta unë se cili është roli i njeriut pas kësaj, ai më tha: "Ai është një ushtarak që zbaton urdhërat."

Përsa i përket çështjes së parë, ftesës së ateistëve për të pranuar islamin, dua të theksoj se çdo njeri ka një derë për të depërtuar në zemrën e tij. Ftuesi musliman duhet t'a njohë mirë personin të cilin po fton dhe duhet të dijë mirë derën nga e cila duhet të përpiqet të depërtojë brenda zemrës së tij.

Fillimisht ftuesi duhet të jetë i ndërgjegjësuar që duhet të zgjojë të shkujdesurit të cilët jetojnë sikur nuk do të vdesin një ditë dhe sikur Zoti nuk ekziston.

Së dyti ai duhet të ndërgjegjësohet që është në kulmin e nevojës për të shtuar dijet dhe njohuritë e veta.

Nëse dëshiron të jesh i sigurtë dhe i bindur në idenë që ke përqafuar, duhet të posedosh sa më shumë dije dhe informacion. Nëse dëshiron t'a bindësh tjetrin me idenë tënde, duhet t'a bësh këtë duke i ofruar informacionin dhe dijet e duhura. Nuk mund të ketë besim dhe siguri pa dije dhe as dije pa fakte dhe argumenta. Ti si ftues duhet të armatosesh me argumente dhe fakte rreth besimit. Veç kësaj duhet të mësohesh dhe të praktikohesh mbi mënyrat më efikase për t'ua ofruar dhe prezantuar shtresave të ndryshme."