Misteret e Kishës!

[marcus1]

Nje histori interesante ka lidhje me nje shenjtor te shekullit te trete, te quajtur Tarsiz.
(Nderohet nga Kishat Katolike Orthodhokse ne 15 Gusht)

Ky quhet ndryshe Martiri i Sakramentit te Shenjte



Ai ishte 12 vjec dhe po shkonte te conte sakramentin (buken e shuguruar) tek te krishteret e burgosur te Romes. Paganet filluan ta ndjekin duke i kerkuar qe t'ua dorezonte atyre sakramentin (ndoshta nga kurioziteti ose urrejtja per te krishteret), por ai e mbrojti ate me jeten e vet. Ata filluan ta gjuajne me gure dhe ai dha jeten si nje martir i madh i besimit.

Ja dhe nje kenge kushtuar atij, qe kemi kenduar ne lidhjen e Rinise Orthodhokse

Tarsizi

Nje martir i vogel i plagosur,
rrugeve te Romes i rrezuar,
shtrire ne Altarin e Krishtit,
si nje qengj i vogel i flijuar.

Nje buzeqeshje i ndrit ne buze,
dicka ai po mban ne duar
Trupin e Krishtit ka marre,
fshehtas ne burg per ta cuar

Engjejt veshur me te bardha,
Tarsizin po rrethojne,
ne prehrin e Krijuesit,
Martirin e vogel do ta cojne

Edhe pak dhe martiri vdes,
kuroren e lavdise fiton,
kete lavdi kushdo e ka zili,
kete lavdi kushdo e deshiron.....


Atehere, nqs ajo qe ai mbante ne dore nuk ishte realisht trup dhe gjak i Krishtit, mos valle ky martir ka vdekur me kot?

A mund te me sjellesh referencat historike qe tregojne per ekzistencen e ketij shenjti? Cili historian ka shkruar per kete? Apo cfare shkrimi keni qe tregon se kjo histori eshte e sakte? I kerkoj keto gjera thjeshte per te zgjeruar horizontin tim.

[Matrix]

Deshmite per jetet e shenjtoreve ne pergjithesi vijne nga komuniteti ku ata jetuan. Ky parim vlen per gjithe shenjtoret.
Per disa prej tyre mund te kete dokumenta te shkruar, per disa jo. Por deshmia e shkruar nuk eshte kusht per vertetesine e jetes se nje shenjtori, per sa kohe qe ekziston deshmia e nje komuniteti te tere. Megjithate per Shen Tarsizin ka dhe deshmi te shkruar. Deshmia me e hershme e shkruar vjen nga Shen Damasi i shek 4. Po keshtu dhe reliket e ketij shenjtori ruhen ne nje nga katedralet e Romes.

[Matrix]

Ne lidhje me temen, duhet ditur gjithashtu se nje nga akuzat me popullore per te krishteret ne shekujt 1-4 ishte kanibalizmi. Kjo eshte dicka qe tregon se paganet perfytyronin se te krishteret ishin qenie qe ushqeheshin me mish njeriu ne takimet e fshehta neper katakombe dhe kjo shpjegon dhe kenaqesine e paganeve kur i shihnin te krishteret te shqyer nga luanet.Ishte bere e zakonshme midis te krishtereve qe te pranonin se ne ndarjet e bukes dhe veres ishte vete Trupi dhe Gjaku i Krishtit qe ndahej.
Nuk kemi asnje informacion qe qofte dhe nje i krishter i vetem te jete ngritur dhe t'u kete shpjeguar paganeve qe ajo qe bejne eshte vetem nje perkujtim, sic do qe e natyshme te behej per te shpetuar nga vdekja dhe keqkuptimi, por ata e pranonin hapur se hanin realisht Mish dhe Gjak dhe kjo i conte drejt denimit me vdekje.

Madje tregojne qe nje pagan, duke ndjekur te krishteret, pa nga dritarja e vendit ku mblidheshin dhe ju duk sikur presviteri i kishes po priste nje femije me thike dhe kur hyri, pa ne duart e tij vetem buken dhe veren dhe e zuri per flokesh presviterin duke i thene se ku e coi femijen qe kishte vrare. Por ai i habitur i shpjegoi se gjate gjithe kohes kishte pasur vetem buke dhe vere ne dore.

Histori te tilla, si dhe martirizimi i atij djaloshi te vogel qe quhej Tarsiz, tregojne se cfare vendi te rendesishem i jepnin ne krishteret e shekujve te pare Darkes se Zotit, apo sic quhet ndryshe Sakramentit te Kungimit

Kjo pasqyrohet dhe tek apologjia e pare e shkruar nga martiri Justin:

"66. Këtë ushqim e quajmë Falenderim, të cilin askush nuk lejohet të marrë përveç atyre që besojnë se gjërat që mësojmë janë të vërteta dhe kanë marrë larjen për ndjesën e mëkateve për rilindje dhe ata që jeton siç Krishti na e la trashëgim. Sepse ne nuk i marrim këto gjëra si bukë e rëndomtë ose pije e rëndomtë; por si Jesu Krishti Shpëtimtari ynë u mishërua nga fjala e Perëndisë, mori mish dhe gjak për shpëtimin tonë, ne gjithashtu kemi mësuar se ushqimi i shenjtëruar nga fjala e lutjes e cila vjen nga ai, prej të cilave mishi ynë dhe gjaku ynë ushqehen me transformim, është mishi dhe gjaku i atij Jesui të bërë trup. Sepse apostujt, në kuptimet e hartuara prej tyre, të cilat quhen Ungjij, kështu e zbatuan atë ç’ka u ishte porositur; që Jesui duke marrë bukë dhe duke falenderuar tha: “Bëjeni këtë për kujtimin tim, ky është trupi im”; dhe po ashtu duke marrë kupën dhe duke thënë falënderimin tha: “Ky është gjaku im”; dhe ua dha ato vetëm atyre ."

Po keshtu dhe Ignati i Atiokise, nxenesi i Apostullit Gjon, e deshmon kete tek letra per Kishen e Smirnes

"Shikoni se disa mbajne mesime jo te verteta rreth hirit te Zotit Jezu Krisht, i Cili ka ardhur tek ne dhe vini re se sa te ndryshme jane opinionet e tyre nga vullneti i Zotit.Ata nuk kane kujdes per dashurine, nuk kane kujdes per te vejat dhe jetimet , per te shtypurit, per te burgosurit dhe te liret, per te uriturit dhe te eturit. Ata mungojne ne Eukaristi dhe lutje sepse nuk rrefejne se Eukaristia eshte me te vertete trupi i Zotit tone Jezu Krisht, trupi qe vuajti per mekatet tona dhe qe Ati nga miresia e Vet e ringjalli serisht. Ata qe e mohojne kete dhurate te Zotit jane duke humbur ne diskutime te kota "— 6:2–7:1

Kjo vazhdoi deri ne periudhen e Reformes. Madje dhe Martin Luteri e pranonte pranine reale te Krishtit ne sakrament. Dhe kjo ishte pikerisht pika e vetme ku u nda me Ulrich Zwinglin, i cili e shihte sakramentin vetem si perkujtim te vdekjes se Krishtit. Botekuptimi i U.Zwinglit tani eshte bere botekuptimi me i pranuar ne boten evangjeliste, sepse eshte me afer materializmit dialektik dhe llogjikes njerezore.

Nderkohe qe dy Kishat (Katolike dhe Orthodhokse) ruajne besimin se ne Sakramentin e Kungimit eshte vete Trupi dhe Gjaku i Krishtit

[toni77_toni]

Vëlla Matrix, kompliment per shkrmin e fundit qe bëre ne kete temë. Unë edhe pse nuk po shkruaj, me vemendje jame duke i percellur shkrimet. Vëlla, vertetë nuk po shkruaj ashtu sikurse më parë, jam lodhur pakez per besë, kam edhe arsye, kam arsye sepse nuk më lodhë rasti nëse jo t'krishterit duhet ti shpjegoj apo te flas lidhur me Korpin e Krishtit por kur flas me te krishterët dhe nëse kerkohet arsye pse unë, apo ti, apo Kisha beson në prezencen e Krishtit në Sakramentin e Kungimit apo në misteret e Kishes te cilat janë reale, kjo vëlla është e tepert dhe monotone per mua , vertetë me habitë.

Çka kemi ne faj apo çka don dikush të din per misteret e Kishes o vëlla kur vet Krishti dhe jeta e Tij ishte dhe është edhe sot mister dhe i pa zbuluar ende per shumë njerez? Kjo qe ndodhë sot ka ndodhur edhe në kohen evet Krishti kur erdhi si njeri. Shumë njerez deshtuan sepse nuk kuptuan Krishtin i cili ishte mshehtesi - mister per ta dhe sot e asaj dite mebeten duke e pritur Krishtin i cili erdhi dhe shkoj dhe ata nuk e kuptuan. Edhe sot kjo qe ndodhë është krejt e ngjajshme, Krishti është prezent dhe ne ende nuk e njohim apo e njohim pjeserisht, por realisht Ai mbetet mshetesi - mister per shumë njerez, nuk me vjen mirë pse ndodhë kjo.

Sidoqftë, shkrimi i yt meriton kompliment dhe eshte domethënës per ata qe e kuptojnë.

Misteret e Kishes së Krishtit edhe sot mbeten të pa zbuluara dhe besa edhe mësime dhe shpjegime të pa kuptueshme per shumë njerez, por çka të bëjmë pasi qe dihet se edhe mësimi i vet Jezusit kur tha; "se trupi im dhe gjaku im janë ushqim per ju" per shumë njerez ishte mësim i pakuptueshem dhe ajo vazhdoj dhe vazhdon edhe sot por kot, Krishti nuk e ndryshoj as atëher qendrimin dhe nuk do ta ndryshoj as sot por vazhdon të jetë BUKA E JETES SË PERJETSHME per Kishen e Tij. AMEN

[Matrix]

Vëlla Toni,

Ai shkrim eshte rezultat i nje studimi mbi shkrimet qe kane mbijetuar qe nga periudha post-apostolike. Kjo periudhe nuk njihet mire sot nga te krishteret dhe pak jane ata qe e kane studiuar. Gjithmone me ka terhequr ideja se si e konceptonin jeten e kishes te krishteret e pare, cfare ndodhi pasi apostujt u larguan nga kjo jete per te shkuar prane Krishtit, cfare lane ata ketu, si funksiononte Ajo Kishe qe ata lane. Shkrime te tilla ka, por pak jane te perkthyera ne shqip, dhe akoma me pak keto shkrime lexohen sot.

Sidoqofte, ketu dua te theksoj dicka qe e mendoj shume te rendesishme. Nqs ne kemi njohuri pak me teper se dikush tjeter, kjo nuk duhet kurre te na sherbeje per t'u mburrur dhe per ta pare me dyshim nje vella qe nuk e ka kete njohuri, se sic thote dhe Pali "Njohuria krekos, por dashuria nderton". Dhe sa me shume te themelohemi ne dashuri, aq me shume do e njohim dhe Krishtin qe eshte Dashuri dhe Njohuri bashke. Pra qendra jone duhet gjithmone te ngelet Krishti, jo njohuria qe ne kemi mbi dicka.

Atij i qofte Lavdia ne Shekuj te Shekujve
Amen

Te pershendes ne Krishtin!
Vëllau jot
Matrix

[Dielli_ime]

Qofte levduar Zoti qe ia hap mendjen kujtdo qe ia hap zemren Zotit!!!

[marcus1]

"66. Këtë ushqim e quajmë Falenderim, të cilin askush nuk lejohet të marrë përveç atyre që besojnë se gjërat që mësojmë janë të vërteta dhe kanë marrë larjen për ndjesën e mëkateve për rilindje dhe ata që jeton siç Krishti na e la trashëgim. Sepse ne nuk i marrim këto gjëra si bukë e rëndomtë ose pije e rëndomtë; por si Jesu Krishti Shpëtimtari ynë u mishërua nga fjala e Perëndisë, mori mish dhe gjak për shpëtimin tonë, ne gjithashtu kemi mësuar se ushqimi i shenjtëruar nga fjala e lutjes e cila vjen nga ai, prej të cilave mishi ynë dhe gjaku ynë ushqehen me transformim, është mishi dhe gjaku i atij Jesui të bërë trup. Sepse apostujt, në kuptimet e hartuara prej tyre, të cilat quhen Ungjij, kështu e zbatuan atë ç’ka u ishte porositur; që Jesui duke marrë bukë dhe duke falenderuar tha: “Bëjeni këtë për kujtimin tim, ky është trupi im”; dhe po ashtu duke marrë kupën dhe duke thënë falënderimin tha: “Ky është gjaku im”; dhe ua dha ato vetëm atyre ."

Do doja te dija, nëse ajo që kam theksuar me te zezë, ndodh në kishat institucionale.

[SHENON]

mister eshte ardhja e dyte e Jezusit....kohen qe nuk e di askush pervec Atit.

[SHENON]

megjithse dime shenjat ....koha eshte afer

[Matrix]

Do doja te dija, nëse ajo që kam theksuar me te zezë, ndodh në kishat institucionale.

Ajo qe praktikohet ne Kishat Orthodhokse dhe Katolike eshte qe Kungimi duhet te merret pas Rrefimit, pra nqs i krishteri ka dicka ne ndergjegjen e vet qe e pengon ta marre Kungimin, duhet te mos i afrohet Kupes dhe Bukes sepse ha dhe pi denimin dhe jo shpetimin. Pra, misteri behet zjarr dhe flake per ate qe e merr padenjesisht. Kam degjuar histori te tilla kur dikush i eshte afruar kungimit padenjesisht dhe ka ngelur i vdekur ne vend.Por gjera te tilla ndodhin nga dashuria e Perendise, per te na treguar dobesine tone

Por, ne fund te fundit, celesi i vetem ngelet perulesia dhe pendesa. Une mendoj se nqs i afrohemi Krishtit sic ju afruan taksambledhesit, kusaret, prostitutat, pra me pendese dhe perulesi, jo sikurse farisejte qe e shpallnin veten te drejte, Ai eshte mese i gatshem te na pranoje dhe kjo vlen jo vetem per Misteret por per cdo marredhenie qe kemi me Te