Misteret e Kishës!

[marcus1]

Atëhere, le të shohim atë varg që ti solle nga Korintasit në kontekst.

1Cor 7:12 Dhe të tjerëve u them unë, jo Zoti: në qoftë se një vëlla ka një grua jobesimtare dhe ajo pranon të jetojë bashkë me të, të mos e lërë atë.
1Cor 7:13 Edhe gruaja, që ka një burrë jobesimtar, në qoftë se ai pranon të jetojë bashkë me të, të mos e lërë atë,
1Cor 7:14 sepse burri jobesimtar është shenjtëruar me anë të gruas, dhe gruaja jobesimtare është shenjtëruar me anë të burrit, sepse përndryshe fëmijët do të ishin të papastër; kurse kështu janë të shenjtë.1Cor 7:15 Nëse jobesimtari ndahet, le të ndahet; në këto raste vëllai ose motra nuk janë më të lidhur; por Perëndia na ka thirrur në paqe.
1Cor 7:16 Sepse çfarë di ti, o grua, nëse ke për ta shpëtuar burrin? Ose ç'di ti, o burrë, nëse ke për ta shpëtuar gruan?
1Cor 7:17 Gjithsesi secili të vazhdojë të jetojë ashtu si ia ka dhënë Perëndia dhe ashtu sikurse e thirri Zoti; dhe kështu urdhëroj në të gjitha kishat.
1Cor 7:18 A u thirr ndokush kur ishte i rrethprerë? Le të mos bëhet i parrethprerë. Dikush u thirr kur ishte i parrethprerë? Le të mos rrethpritet.
1Cor 7:19 Rrethprerja nuk është asgjë dhe parrethprerja nuk është asgjë, vetëm zbatimi i urdhërimeve të Perëndisë ka rëndësi.
1Cor 7:20 Gjithsecili le të mbetet në atë gjendje në të cilën ishte thirrur.

Këtu duket qartë se problemi që ishte ngritur midis korintasve ishte nëse duhej besimtari apo besimtarja të vazhdonte të jetonte me bashkëshortin/ten pasi ata kishin besuar. Pali, nuk kishte ndonjë fjalë të qartë nga Zoti, por mendimi i tij ishte, një mendim që duhej marrë patjetër për bazë, ishte se ata duhej të vazhonin të jetonin bashkë. Pali vazhdon duke thënë se për hir të besimtares burri bëhet i shenjtë.

Duke e marrë në kontekst, na jepet mundësia për të kuptuar se fjala i shenjtë, nuk ka kuptimin e mirëfillte, pasi pak më poshtë Pali thotë se mundet që gruaja besimtare të bëhet shkas që burri të besojë, apo burri besimtar ta sjellë gruan në shpëtim.

Nga ky varg, ne kuptojmë se njëri prej tyre, pra besimtari është shpëtuar, ndryshe Pali nuk do thoshte vetëm për njërin, por për të dy. Pra, Pali e quan si të kryer se besimtari/rja, është i/e shpëtuar dhe ai vazhdon më tej duke thënë se për hir të mundësisë se më vonë mund të shpëtojë edhe jobesimtari, duhet që çifti të qëndrojë bashkë dhe të mos ndahet.

E njëjta gjë pra, vlen edhe për fëmijët. Si burri jobesimtar, po ashtu edhe fëmijët që nuk kanë besuar, megjithëse konsiderohen të shenjtë për hir të gruas besimtare, ata nuk janë të shpëtuar. (E kam fjalën për fëmijë të rritur. Për foshnjet është çështje tjetër. )

I gjithë mesazhi pra këtu qëndron se ne duhet të qëndrojmë ashtu siç na ka thirrur Krishti. Nëse Ai lejon që të ndryshojë gjëndja jonë, mirë, por ne nuk duhet të bëjmë gjë për ta ndryshuar këtë gjë.

Si përfundim, të marrësh këtë varg të gërrmosh thellë poshtë tij për të bazuar doktrinën e pagëzimit foshnjor, të paktën nuk është serioze.

[Albo]

E pyeti njehere nje protestant ungjillor nje peshkop orthodhoks ne Amerike:

- Cfare jane misteret e Kishes suaj?

- Po te tregoheshin me fjale, nuk do t'i quanim mistere, apo jo? - iu pergjigj peshkopi.

- Ku mund te mesoj me shume per keto mistere? - kembenguli protestanti.

- Vetem po te behesh i krishtere orthodhoks e te marresh pjese ne jeten liturgjike te Kishes - iu pergjigj peshkopi.

[Seminarist]

Marcus1,

le te mbetemi tek rendesia qe permban ai varg persa i takon temes, dmth qe femija, i cili nuk eshte ne gjendje te vendose per veten, eshte i papaster ose i shenjte NE VARESI te prindit.

Nqs ekziston kjo varesi e femijes nga prindi, aq sa femija te jete i papaster apo i shenjteruar, gjendemi NDESH mesimit tend se femija nuk mund te jete i krishtere perderisa nuk mund te vendose vete per besimin e vet. Sepse, po te ishte keshtu, Pali nuk do te mund te fliste per asnje lloj papastertie apo shenjterie te femijes.

Edhe une e kam mare ket varg ne kontekst te gjithe pjeses qe te kam shkruajtur me lart. Eshte e qarte nga ato qe te kam thene se te thuash qe nje FEMIJE jo ne moshe e ka te pamundur te behet pjese e popullit te zgjedhur/Kishes rrjdhimisht edhe shpetimit, BIE NDESH me ate cfare shohim ne Bibel, si ne DHV ashtu dhe ne DHR.
Ne qender te gjithe kesaj qendron se Perendia u be njeri, duke perfshire edhe te qenit njeri-foshnje.
Nqs pra Jezusi foshnje ishte edhe Perendi, si qenka e pamundur per nje foshnje te jete edhe i krishtere?

Automatikisht ti je duke thene se ose:

- foshnja Jezu ishte vetem ne dukje foshnje (herezia Doketiste, pyet Matrix te ta shpjegoje).
- ose se Perendia ne rastin e Krishtit e DHUNOI natyren njerezore duke e detyruar pa e pyetur ate te jete NJE me Veten.


A e kupton dot se sa e lehte eshte te jesh anti-ungjill edhe me ungjill ne dore, madje edhe atehere kur mendon se je njeri i Zotit?!

[marcus1]

Seminarist, ti e ke gabim, se une nuk them se eshte e pamundur qe nje femije te jete i shenjte/paster, sepse asgje nuk eshte e pamundur per Perendine. Ajo qe une them eshte se nuk eshte akti i pagezimit qe e ben ate femije te paster. Nese Perendia do qe te jete i paster, nuk ka nevoje te pagezohet. Do thuash ti po kush jemi ne qe t'i tregojme Perendise se si t'i beje gjerat. Sigurisht qe nuk jemi ne ata qe i tregojme Perendise si te veproje, por ne Bibel nuk na jepet as edhe nje shembull ku te duket se Perendia do qe te pagezohen foshnjet.

Pagezimi, sic e shohim ne ne Bibel, eshte mbi te tjera nje akt bindjeje ndaj Perendise. Cfare bindje mund te kete nje foshnje?

Ndersa ajo qe thua ti (nese e thua) nuk ka sens. Qe, derisa foshnja te pagezohet, eshte i papaster dhe pastertine e merr vetem permes pagezimit. Nese nuk e thua kete, pra nese beson se edhe para se te pagezohet eshte i paster, perse atehere duhet qe te pagezohen foshnjet? Nuk e di nese e ke lexuar pergjigjen qe kam dhene tek tema "Pagezimi dhe Shenjteria" duke u bazuar ne artikullin e pastorit ortodoks John Hainsworth. Do doja te me kundershtoje ne ato qe une kam thene si pergjigje ndaj atij artikulli.

[Seminarist]

Seminarist, ti e ke gabim, se une nuk them se eshte e pamundur qe nje femije te jete i shenjte/paster, sepse asgje nuk eshte e pamundur per Perendine.

Atehere, perderisa asgje s'eshte e pamundur per Perendine, si qenka qe eshte e pamundur qe nje foshnje te jete i krishtere me ane te pagezimit?

Se dyti, une nuk e lidh ate varg me Pagezimin si veprim, POR me idene qe ke ti qe njeriu duhet te vendose vete per besimin dhe se per te nuk vendosin dot prinderit.

Nese Perendia do qe te jete i paster, nuk ka nevoje te pagezohet

Pagezimi, sic e shohim ne ne Bibel, eshte mbi te tjera nje akt bindjeje ndaj Perendise. Cfare bindje mund te kete nje foshnje?

Si ta kuptoje biblikisht kete bindje (ne DHV) edhe pse perjatshtonka bindja foshnjet?

Psh, biblikisht, me thuaj ti mua, a e kam UNE lirine ti them Zotit: Zot nuk dua te lind, sepse po te lind ne kete bote do jem i detyruar te ndjeke rrugen tende, ndryshe, po se ndoqa, shkoj ne ferr?

A e kam une lirine biblikisht ti them Zotit se nuk dua te trashegoj me ane te lindjes mekatin edhe vdekjen?

[marcus1]

Atehere, perderisa asgje s'eshte e pamundur per Perendine, si qenka qe eshte e pamundur qe nje foshnje te jete i krishtere me ane te pagezimit?

Sepse keshtu e ka zgjedhur Ai. Perse nuk mund ta pranosh Perendine keshtu? Nese Ai do kishte zgjedhur qe te pagezohen foshnjet, do e bente me se te qarte ne Bibel dhe une nuk do kisha asnje problem me kete.

Edhe me pagezimin nuk e kam problem, nese disa prinder e bejne me bindje, mjafton qe ata te mos me detyrojne mua dhe te ma vene si kusht per shpetimin.

Se dyti, une nuk e lidh ate varg me Pagezimin si veprim, POR me idene qe ke ti qe njeriu duhet te vendose vete per besimin dhe se per te nuk vendosin dot prinderit.

E para, nuk ke si ta lidhesh ate varg me pagezimin dhe nuk ke si te lidhesh asnje varg, pasi vargje te tilla nuk mund te gjesh ne Bibel.

E dyta, ku kam thene une se eshte njeriu qe duhet te vendose per besimin? Te besosh nje gje te tille eshte njesoj sikur te thuash se Zoti varet nga njeriu. Ajo qe them une eshte se kur une pranova Krishtin si Shpetimtarin tim, nuk ishte se e zgjodha une Ate, por se me kishte zgjedhur Ai mua, nuk ishte se e gjeta une Ate, por se me gjeti Ai mua, nuk ishte se e zbulova une Ate, por se Ai mu zbulua mua. Thjesht Ai pret qe une te vije ne nje moshe te tille ku une mund te shoh dhe te kuptoj ato gjera qe Ai ka zgjedhur te mi tregoje dhe zbuloje. Kupton tani?

[marcus1]

Si ta kuptoje biblikisht kete bindje (ne DHV) edhe pse perjatshtonka bindja foshnjet?

Mos me sill si shembull rrethprerjen se nuk te intereson. Rrethprerja eshte dicka tjeter. Bindja nuk i perjashton foshnjet nga te qenit pjese e familjes qiellore, i perjashton nga riti i pagezimit.

[marcus1]

Psh, biblikisht, me thuaj ti mua, a e kam UNE lirine ti them Zotit: Zot nuk dua te lind, sepse po te lind ne kete bote do jem i detyruar te ndjeke rrugen tende, ndryshe, po se ndoqa, shkoj ne ferr?

A e kam une lirine biblikisht ti them Zotit se nuk dua te trashegoj me ane te lindjes mekatin edhe vdekjen?

Jo, nuk mund t'ja thuash. Por kjo nuk ka te beje aspak me pagezimin foshnjor. Seminarist, i nderlikon shume gjerat. Nuk ka nevoje per nderlikime te tilla. Jane kaq te thjeshta!

[Seminarist]

postimi 62, i yti tek tema qe me the:

Ai do të të thotë fjalët, me anë të të cilave do të shpëtohesh ti dhe gjithë shtëpia jote". (Veprat 11:14)

Pasi ajo u pagëzua me familjen e saj, na u lut duke thënë: ''Në qoftë se më keni gjykuar se jam besnike ndaj Zotit, hyni në shtëpinë time dhe rrini''. Dhe na detyroi të pranojmë. (Veprat 16:15)

Dhe ai i mori që në atë orë të natës dhe ua lau plagët. Dhe ai dhe të gjithë të tijtë u pagëzuan menjëherë. (Veprat 16:33)

Dhe Krispi, kreu i sinagogës, besoi te Zoti me gjithë shtëpinë e tij; edhe shumë Korintas, duke dëgjuar Palin, besuan dhe u pagëzuan. (Veprat 18:8)

E falënderoj Perëndinë që nuk kam pagëzuar asnjë nga ju, me përjashtim të Krispit dhe të Gait, që askush të mos thotë se e pagëzova në emrin tim. Unë pagëzova edhe familjen e Stefanës; përveç tyre nuk di të kem pagëzuar ndonjë tjetër. (1Korintasit 1:14-16)




Atëherë Jezusi i thirri fëmijët pranë vetes dhe tha: ''I lini fëmijët e vegjël të vijnë tek unë dhe mos i pengoni, sepse e tyre është mbretëria e Perëndisë. (Luka 18:16)
----------------------------------------------------------------------------------------


Këto janë vargjet në të cilat kishat katoliko-ortodokse bazohen për të mbrojtur doktrinën e pagëzimit foshnjor. Le të shohim se sa të drejtë kanë ata. Unë do komentoj mbi to, por qëllimi im nuk është që t’i mbush mendjen njeriut për drejtësinë e mendimeve të mia. Qëllimi im është t’i bëj të qartë të tjerëve përse unë nuk besoj në pagëzimin foshnjor. Shkas për të komentuar këto vargje u bë artikulli “Pagëzimi Foshnjor” i shkruar nga pastori ortodoks John Hainsworth. Ky artikull mu dërgua në një përpjekje për të më bindur për drejtësinë e pagëzimit të foshnjeve.

Po e filloj nga veprat 18: 8. “Krispi, kreu i sinagogës, besoi te Zoti me gjithë shtëpinë e tij; edhe shumë Korintas, duke dëgjuar Palin besuan dhe u pagëzuan.



Katoliko-Ortodoksët bazohen në këtë varg si dhe në katër vargjet e tjera se nuk ka mundësi që në familjet e tyre të mos kenë pasur fëmijë të vegjël apo foshnje. Por nga ky varg duket qartë se Krispi dhe familja e tij BESUAN dhe më pas u pagëzuan. Pra, nga ky varg mund të dalim në konkluzionin se fëmijët e Krispit kanë qenë në një moshë të tillë që mund të kuptonin dhe të besonin në atë që ju predikua. A mund të thuash se një foshnje besoi dhe u pagëzua?

Ky varg pra na e qartëson se pa BESIMIN nuk mund të ketë pagëzim.

Se pari ti e shtremberon vargun, sepse aty thuhet se shume korintas besuan, por nuk thote se shume familje me anetaret e tyre pasi besuan u pagezuan. Shume korintas qe besuan jane kryetaret e familjeve, qe pas besimit te tyre personal terhoqen ne te TE GJITHE familjen.
Kjo eshte nje praktike e HERSHME madje deri ne ditet tona. Kreu i familjes percaktonte besimin e te gjithe familjes. Kreu i shtetit besimin e gjithe shtetasve te vete.

Se dyti, konkluzioni yt se NUK KA pagezim pa besim si akt konshient te bere ne moshe te pjekur, ESHTE edhe GABIMI yt thelbesor qe bie ndesh me Biblen ne te gjitha pikat qe te kam dhene.


shikoje Romaket 5:18 - 6:4


18 Prandaj, mëkati i njërit ‑ dënim për të gjithë njerëzit, gjithashtu edhe drejtësia e Njërit ‑ shfajësim që u jep jetën të gjithë njerëzve. 19 Vërtet, sikurse me padëgjesën e njërit, mëkatuan të gjithë njerëzit, po ashtu, me dëgjesën e Njërit ‑ të gjithë njerëzit do të bëhen të drejtë.

20 Ligji erdhi që të shumëzohet mëkati; porse, kur u shumëzua mëkati, shumë më i begatshëm u bë hiri, 21 që, sikurse mëkati mbretëroi me vdekjen, po ashtu edhe hiri të mbretërojë me drejtësinë ‑ për jetën e pasosur, nëpër Jezu Krishtin, Zotin tonë.


1 Çka, pra, të themi? Të jetojmë në mëkat, që të shumëzohet hiri? 2 Prite Zot! Pasi vdiqëm për kah mëkati, si atëherë të jetojmë në të? 3 Po a nuk e dini se të gjithë sa jemi pagëzuar në Jezu Krishtin, jemi pagëzuar në vdekjen e tij? 4 Me anë të pagëzimit, pra, bashkë me Të jemi varrosur në vdekje që, sikurse Krishti u ngjall në lavdinë e Atit prej të vdekurve, po ashtu edhe ne të jetojmë në jetën e re.



Sic e sheh qarte, mekati i njerit denim per te gjithe (edhe foshnjet), drejtsia e Krishtit, shfajesim per te gjithe. Cfare eshte drejtesia e Krishtit, ne mos vdekja e Tij pajtimtare? Si behemi sipas Palit nje me vdekjen e Krishtit? Me ane te pagezimit!
Atehere, nqs mekati solli denim per te gjithe (edhe per foshnjet), shfajesimi, qe eshte njesim me vdekjen e Krishtit me ane te pagezimit, i bie te jete po ashtu edhe per foshnjet.

[marcus1]

Se pari, une nuk e shtremberoj aspak vargun sepse aty thote se Krispi besoi te Zoti me gjithe familjen e tij. Pra besimi nuk eshte vetem i Krispit, por edhe i familjes.

Se dyti, c'lidhje kane vargjet qe ti ke sjelle me pagezimin foshnjor? Sipas teje, i bie qe jo vetem foshnjet, por edhe muslimanet te drejtesohen permes drejtesise se Krishtit. Kujdes, se ka mundesi keshtu te biesh ne herezine e shpetimit universal. Ti duhet ta dish me mire se une se ne kete varg bazohen ata. Kujdes Seminarist!

Per sa i perket Romakeve 6:4 eshte me se e qarte se e ka fjalen per te gjithe ata qe jane pagezuar. Dhe dihet se Pali u drejtohet kishes se Romes, jo disa foshnjeve.