Gabon mjeku i Tiranës, e diagnostikon me kancer,

[Pogradecari]

kengetarja Altuna Sejdiu

E gjithë ngjarja zhvillohet kështu. Kur këngëtarja u nis për në Tiranë, rrugës kishte pasur temperaturë të madhe, dhimbje të stomakut dhe të muskujve. Është munduar të mbajë veten gjatë rrugës, por pas mbërritjes në aeroport, gjatë kontrollit atje kanë konstatuar se ajo nuk mund të udhëtonte në këtë gjendje. Tuna shpejt është dërguar në Qendrën Spitalore të Tiranës. Ekipi mjekësor menjëherë e ka dërguar të bëjë analiza të gjakut, urinës, fytit, hundës, veshëve si dhe një eho-rentgen, me një fjalë shumicën e analizave në përgjithësi. Pas një orë e gjysmë mbërritën edhe rezultatet e analizave, ekipi mjekësor futet në dhomën ku ka qëndruar këngëtarja dhe i tregojnë një lajm jo të këndshëm për atë, edhe pse në fund del që e gjitha ishte e pavërtetë. Valon Zelati, mjeku i cili për rreth dhjetë ditë i ka nxirë jetën këngëtares, me një zë të ulët i tregon se ajo është e diagonstifikuar me kancer në zorrën e trashë, kancer i cili tashmë është në fazën metastazë (fazë kjo kur njeriu është para vdekjes). Në vërtetimin e analizave të datës 4 dhjetor 2009 shkruan: “Mendimi im është që pacienti të dërgohet në biopsi”, thuhet në vërtetimin e lëshuar dhe nënshkruar nga Dr. specialist Valon Zeljati). Tuna dhe shoqet e saja me një lloj shakaje e kanë pranuar lajmin. Akoma më keq kur u tregon se kanceri nuk mund të operohet pasi është në fazën përfundimtare dhe këngëtares i kanë mbetur edhe tre nga gjashtë muaj jetë
Për shkak të shanseve minimale për shpëtim, pasi qetësohen dhimbjet e barkut dhe muskujve, ajo largohet nga spitali. Por, këtu edhe fillon lufta e saj, lufta për jetën. Pas dy ditëve këngëtarja kthehet në shtëpinë e saj në Shkup. Ishte munduar të mbajë të fshehtë lajmin prej familjes së saj, duke i treguar vetëm vajzës së xhaxhait. Automatikisht largohet nga jeta publike dhe izolohet në katër mure të shtëpisë,
Kur më treguan lajmin isha në shok, me të vërtetë kisha dhimbje, nuk më besohej, por në një mënyrë e pranova situatën... E gjithë bota përmbyset mbi mua. U ktheva në Shkup dhe për fat të mirë vajza e xhaxhait më detyroi të vizitohesha përsëri. Ndoshta dhe unë do ta bëja të njëjtën gjë por pak më vonë. E kam fshehur nga të gjithë, isha nervoze dhe në depresion. Do bëj padi kundër spitalit sepse mendoj që më kanë shkurtuar jetën për disa vjet. Ekipi mjekësor dhe spitali nuk mund të bëjnë këto lloj gabimesh dhe të japin informacione të gabuara, dhe çka është më tragjike, kur isha me avokatin tim në konsultime atje më thanë: “Po, por ky nuk është gabimi i parë që bëjmë”. Është pozitive pasi kuptova disa gjëra që ndoshta nuk i kam kuptuar asnjëherë dhe mendoja gjëra që nuk i kam menduar asnjëherë. Jap fjalën se do të organizoj koncert humanitar dhe shumë të veçantë çdo vit dhe të gjitha të hollat e mbledhura do u jepen personave që vuajnë nga kanceri”, thekson Tuna

[Marya]

artikulli eshte shume i percipte.


Kaq di te them

[daniel00]

Analizen me ekzakte ja bejne shqiptaret artikullit , se shpesh njerezit heqin te zite e ullirit po perfunduan ne doren e mjekeve , e nuk do bejme roman vetem se i ndodhi Tunes .

Kjo ja hodhi pa marre mjekime po ata qe edhe pijne ilaçe gabim ?

Le qe historite e tyre kalojne aq perciptas sa per ta nuk flitet kurre dhe spitali e mbyll nje sy e i çon ne toke pa autopsi po u beri "alergji" ilaçi

[Pogradecari]

artikulli eshte shume i percipte.


Kaq di te them

si deshironit juve te hyja me thelle
me kembe apo me koke

nuk u hap kjo teme per te shikuar si eshte shkruar por eshte hapur per tu diskutuar

[Marya]

si deshironit juve te hyja me thelle
me kembe apo me koke

nuk u hap kjo teme per te shikuar si eshte shkruar por eshte hapur per tu diskutuar

qellimi i vetem i ketij artikulli eshte te hedhe balte mbi kete mjek , nqs do fillonim te shanim i poshtri ,maskarai, do kenaqeshit sepse kete prisni nga ky artikull
Po mjeket e shkupit c'i gjeten?

[Pogradecari]

as e njof te ashtuquajturin mjek dhe as dua ta njof
por atje ne shqiperi eshte tmerr
isha vete vitin e kaluar
kisha mish te huaj ne lekure
me mori me shtriu ne krevat beri nje gjilpere per mpirje pastaj bisturine e cau e qepi dhe iku
u tmerova qe jo nuk mati tensionin ndonje pyetje per alergji por nuk me pyeti as per emrin
po te me ndodhte gje cdo benin do me hidhnin tek dera e spitalit ?

do isha kurjos qe dikush tek i/e cila ju besoni jeten tju thoshte ju kane mbetur 3 deri ne gjashte muaj per te jetua (larg qofte)
si do reagonit

[Marya]

as e njof te ashtuquajturin mjek dhe as dua ta njof
por atje ne shqiperi eshte tmerr
isha vete vitin e kaluar
kisha mish te huaj ne lekure
me mori me shtriu ne krevat beri nje gjilpere per mpirje pastaj bisturine e cau e qepi dhe iku
u tmerova qe jo nuk mati tensionin ndonje pyetje per alergji por nuk me pyeti as per emrin
po te me ndodhte gje cdo benin do me hidhnin tek dera e spitalit

nje gje te ketille kam bere edhe une jashte shqiperise, ishte nje si tip nishani qe nuk me pelqente se po ndryshonte aspektin dhe nuk me mori tensionin para se ta bente , vetem me pyeti a marr ilace per hollimin e gjakut qe te evitonte ndonje hemorragji
dhe me pas ika ne shtepi derisa erdhi rezultati i biopsise qe doli se nuk ishte gje.

[mia@]

I ka ndodhur nje te njohures time. I kishin ngaterruar analizat me nje tjeter. Hengri dhe rreze kot, dhe pastaj i thane qe nuk ke gje se... Po ato rreze qe mori kot e shkreta?! As nuk i dhane ndonje leke si demshperblim. As ajo su ndje. Tha shyqyr qe s'kishte gje. U tret vetem nga mendimi qe kishte kancer, dhe sa e mori vesh te kunderten u be si molle. Nuk dime ne te kerkojme te drejtat tona.

[Pogradecari]

I ka ndodhur nje te njohures time. I kishin ngaterruar analizat me nje tjeter. Hengri dhe rreze kot, dhe pastaj i thane qe nuk ke gje se... Po ato rreze qe mori kot e shkreta?! As nuk i dhane ndonje leke si demshperblim. As ajo su ndje. Tha shyqyr qe s'kishte gje. U tret vetem nga mendimi qe kishte kancer, dhe sa e mori vesh te kunderten u be si molle. Nuk dime ne te kerkojme te drejtat tona.

duhet nje revolucion ne fushen e mjekesise ne shqiperi
atje mjeket vetem ne leket e kane mendjen per pasojat harroje
dhe nje rruge eshte qe ti hedhesh ne gjyq si mjekun personalisht ashtu dhe spitalin ku punon

[shigjeta]

Me vjen keq dhe mire per kete histori. Keq, pasi nuk do t'ia uroja asnjeriu te ishte ne kete situate. Mire, qe ka patur nje 'fund' pozitiv, gjithashtu mire qe i ka ndodhur nje personazhi te njohur, duke terhequr me shume vemendjen e punes se mjekeve dhe spitaleve. Jo se gabime te tilla nuk ndodhin ne bote, por ''frika'' e kalimit te çeshtjes ne gjyq i ben spitalet dhe stafin e tyre me te kujdesshem, duke çuar ne uljen e ketyre rasteve.