Fotografi të rralla II

[fattlumi]

Pogradeci



Shkoder,viti 1924



Tirana,hotel internacional

[fattlumi]

Këmbesoria shqiptare ne Vlorë,viti 1915



Protesta anti-serbe ne Shqiperi



Burra nga Dukagjini

[fegi]

Linku me teper foto. http://www.albanianphotography.net/e...z_photos2.html

Tidigt Photography i Albanien
- Maximilian Lambertz -

[fattlumi]

Refugjate shqiptare ngaPodgorica ,Mali i Zi



Partizane shqiptare marshojne ne rruget e Tiranes



Shqiptare ne veshje tradicionale,

[fattlumi]

Mitrovica




Prizren,viti 1942

[fegi]

Etien Dilo dhe Shqipëria e tij
Nga Baki Ymeri
Krejt shqiptarët pajtohen me mendimin se nuk është diçka në rregull me klasën tonë politike. Janë të shqetësuar si pasojë e varfërisë sociale, kërkojnë diç tjetër, duke kundruar me të njëjtin parametër, edhe nga e majta, edhe nga e djathta. Duke u nisur nga ky pikëshikim i përgjithshëm, do të ishte gjë normale pritja e disa propozimeve të reja që do të zgjonin interes dhe besim te të dy palët, edhe te pala e majtë që vuan nga komplekset e socializmit të dështuar si sistem politik, edhe te pala e djathtë që është ntrashur me djersën dhe gjakun shqiptar, duke i lënë kriminelët e pandëshkuar, sidomos ata që e masakruan Kaliopi Dilon në Sheper të Zagorisë, më 25 janar 1991. Po vrasësit ku janë, pyet Piro Kuqi dhe përgjigjet me fjalë të tjera: Askush nuk na përgjigjet. O, kjo kasaphanë, këta ujqër që e mbrojnë xhelatin, këta vampirë që enden nëpër popull! Kush është Etien Dilo, autori i monografisë “Në udhëtim” ku bën fjalë për familjen e tij të persekutuar dhe personalitetet të padiskutueshme kur luhej fati i kombit.

Etieni u lind më 1938 në Sheper të Zagorisë, kreu studimet e larta në Universitetin e Tiranës, shërbeu si mësues dhe drejtues shkollash në rrethin e Fierit dhe gjimnazin e Balshit. Pas shembjes së diktaturës komuniste qe nderuar me titullin “Mësues i Merituar”. Ka ribotuar “Gramatikën” e Ilia Dilo Sheperit dhe ka botuar disa artikujt studimorë në shtypin e kohës dhe ka botuar librat “Bija e Sheperit, një emër që rron mes nesh”, “Ilia Dilo Sheperi, asht nga ashti i mëmëdheut”, “Një botë që lind e nuk lind dot”, etj. Ka lënë në dorëshkrim edhe dy libra tjerë dhe është ndarë nga jeta aksidentalisht në korrik të vitit 2008. Nga burimet elektronike kuptojmë se Etieni iku e prishi punë, me punën e papërfunduar. Një libër e la në kompjuter. Për Etienin pa prishur qejf e me modesti do të rikujtoja thënien: ”Nuk është vetëm fisi që lartëson njeriun, por është edhe njeriu që lartëson fisin”. E përjetojmë dhimbjen me kurajon zagoriote:

“Kujtoj Mëmën e Babanë. Qaj me lot duke kujtuar motrën e vëllanë. Etienin që kurrë “nuk u binte” kambanave” për t’u dukur, e mendojmë ulur në karrige, stoik para kompjuterit tek i jep Zagorisë, Kosovës, Shqipërisë, edhe një dëshmi atdhetarizmi, ashtu në heshtjen e heshtjes që dëgjohet vetëm nga ”kujtesa e kohës”.

Dhe më tej: “Etien Dilo ishte shqiptari në fytyrën e shpirtin e të cilit zbuloje veç urtësi e mençuri, atdhetari që kurdoherë do të jetë një faqe libri për ne dhe gjeneratat që do vijnë, si arkeolog i dokumenteve për gjuhën shqipe. Ngushëllohemi me punën e me jetën aktive të këtij fidani të brishtë të lisit Dilo, majë kulmore në Zagori e në Shqipëri, si studiues e atdhetar që na jep mesazhin e krenarisë së vlerave dhe vyrtyteve shqiptare që i bëjnë aq nder virtyteve njerëzore.” Libri i tij “Në udhëtim” strukturohet në 3 kapituj: Bij të Zagorisë, punëtorë të Rilindjes Kombëtare; Era e lirisë, zëra të Zagorisë; Shkërmoqja. Derisa në kapitullin e fundit boton disa elegji dhe një pjesë të letërkëmbimit (Xh. Puravelli-F. Dilo), në kapitujt tjerë, pas fjalës hyrëse jep mesazhin e Agim Shehut me rastin e përurimit të bustit të Ilia Dilo Sheperit, citon nga fletët e historisë në gojën e popullit, jep shkrimet Nga pusi në mal, në Fushën e Sheperit, Drejt “Itakës” sonë, Dy fjalë për Sejfullanë, “Apostuj të rremë”, Një studim akademik, Studimi i Rilindjes Kombëtare, një domosdoshmëri e kohës sonë, Jani Dilo, një jetë kushtuar çështjes sonë kombëtare, Këta bij të Zagorisë, ç’vend zënë midis rilindësve dhe midis atdhetarëve veteranë?

Nga korrespondenca kuptojmë se pasardhësit e Ilia Dilo Sheperit janë idealistë “që shkruajnë me krenarinë e shqiptarizmit që rrënjët i ka të thella në edukatën e të parëve.” Aty bëhet fjalë për pasojat e krimit komunist dhe trimërinë e asaj nëne zagoriote (Kaliopi Dilo), që ra në atë vend e që lartëson nderin dhe lavdinë e nënave tona të masakruara nga bishat e diktaturës bolshevike. Në shkrimet e Etien Dilos dhe korrespondencën e përfshirë në librin e tij kuptojmë shumë gjëra për heshtjen e atyre që s’lanë hale pa trazuar për të vrarë shqiptarizmin e traditën zagoriote, për zagoritët e Çajupit “që e bënë të parët tanë me mençuri e sakrifica të pashoqe deri në vetëmohim”, për Faik Konicën që ka thënë: “Për të bërë Shqipërinë do të mbështetemi te tre shtylla të mëdha, te edukata familjare shqiptare, tek edukata shkollore dhe tek edukata fetare.”

Nga letërkëmbimi e deshifrojmë edhe përmbajtjen e librit të Etien Dilos, sipas të cilit kuptojmë se këto tre shtylla që i përmend Konica, “zagoritët i kishin ngritur të shëndetshme, shumë kohë përpara se të ngrihej shteti shqiptar. Familjet zagorite totalisht kishin në themelin e tyre moralin e lartë dhe në praktikë edukatën e punës shembullore, edukatë kjo që kishte emancipuar tërë jetën shqoërore në krahinë e kudo ku jetonin këta engjëj që rrezatonin kulturë e multikulturë. Një vepër briliante që ta mëson të vërtetën se “të parët tanë zagoritë, si të gjithë rilindësit, e kishin orientuar busullën e mirësisë tek drita e diturisë dhe këtë e bënin realitet. Me mençuri e sakrifica hapën një shkollë gjysmë të mesme mu në mes të Zagorisë, në Manastirin e Nivanit, që më 1880.” Ja kjo është Zagoria ortodokse e të parëve tanë që e predikonin diturinë, atdhetarizmin dhe fenë, pa urrejtje e përçarje, ngase ata që e kutivojnë fanatizmin islamik, ortodoks apo katolik, nuk ndërtojnë por vetëm prishin. Ndaj edhe unë po e përmbyll këtë shkrim me thënin e Jezu Krishtit: “Fali, o Zot, se ata nuk dinë se ç’bëjnë!”

[fegi]

Durrës, 7 mars 1914. Princ Vidi mbërrin ne Durrës bashkë mig princeshën Sofia, jag pritur mig entuziazëm nga popullsia vendase. Menjëherë pas däck hertig ju qëndruar Midis per te rene ne sy sa mig shumë qëndron Esat pashë Toptani. Esat pasha është një nga figurat mig interesante te fond-fillim shekujve XIX-XX, jag damkosur përjetësisht mig njollën "tradhëtar" DHE per këtë arsye jag pa analizuar asnjëherë. Pinjoll Jag një familjeje fisnike te lidhur mig administratën e lartë perandorake, gjithë jetën e kaloi hertig notuar e vård ne Politiken otomano-bizantine te perandorisë TRE-kontinentëshe. Kjo lloj politike e stërholluar, te donte te ishe pa parime, pa Ideale, jag paskrupullt, nuhatës, dinak, egocentrik DHE kozmopolit. Ishin pikërisht vetitë qe, ca te lindura e ca te përpunuara gjatë shumë viteve, dominonin trurin e këtij njeriu, jag Cili per rrjedhojë arriti ne shkallët mig te larta te pushtetit. Ketu bashkohej mig një blek, atje hidhej ei betohej Sulltanit, pastaj lidhej mig xhonturqit per te përmbysur Abdyl-Hamitin. Sot intrigonte mig italianët, ndërsa te nesërmen e Conte llafin TEK austriakët per t'i rritur pazarin vetes, mbronte Shkodrën por vriste pas shpine komandantin e SAJ, pranonte portofole ministri nga Ismail Qemali e mig pas nga Princ Vidi DHE përpiqej ti përmbyste pas shpine; Bente tratativa mig Haxhi Qamilin ne Shijak DHE rekrutonte xhandarë per Francën ne Selanik. Lojtar Jag shkëlqyer i "riktiga politikës ne kuadër fillimisht te hapësirave te pamata te perandorisë turke e mig pas te te gjithë fuqive kontinentale evropiane, ishte mishërim jag brezave te tere shqiptarësh aventurierë, qe ishin hedhur sa ne një ane ne tjetrën, e sa mig një blek mig tjetrën, sipas interesave e fijeve te koklavitura te pushtetit. DHE ne Gati Tre dhjetëvjeçarë te kësaj politike aventurash cdo veprim jag TIJ ishte përshëndetur si zotësi, jag ishin ngritur edhe këngë e te gjithë e Kishin admiruar per aftësitë e TIJ. Papritur, gjatë dhjetëvjeçarit te dytë te shekullit, diçka ndryshoi. Perandoria RA, DHE ne këtë CEP te Ballkanit u krijua një shtet jag ri qe jag thoshin Shqipëri, e bashkë mig te Zune fylla edhe Terma e ndjenja te Reja, qe NUK Kishin ekzistuar mig pare. Lindi tradhëtia e patriotizmi, betimi ndaj atdheut e përkatësia kombëtare, Lindi e filloi te formohej një moraliska jag ri, ne Baze te te Cilit qëndronte parimi "Ambicja, qe Bie ndesh mig interesat e atdheut, quhet tradhëti". Këtë pashai Toptanas, jag zhytur ne intriga e kurthe, NUK e kuptoi prick. Ai vazhdoi te Bente ato qe Kish Bere përherë, te vepronte sic Kish vepruar gjithmonë, por Tani keto veprime NUK jag siguronin mig ndjekës e ithtarë, por armiq e përbuzje. - Po ç'kini - dem se thoshte mig vete - ett jam po AI? En po po bëj ato qe kam bere gjithmonë? En po Jua Hedh ("FUS" göra te thoshim sot) te gjithëve si gjithmonë per ambicje! Po. Po. Po. Por tashmë ka një ndryshim. Ka lindur Shqipëria. Ka lindur morali. E bashkë mig att edhe termi "tradhëti". Esati vazhdoi derivat ne ditën e fundit te jetës Së tij te Bente lojën qe kishte Bere gjithë jetën, PA qenë jag afte te kuptonte realitetin e ri. DHE pikërisht ne mes te po këtyre lojrave makiaveliste, e arritën plumbat e njëzetvjeçarit Avni, jag Cili ishte formuar ne Shqipërinë e re qe po lindte. Esati shkoi nga kjo Bote, pa e kuptuar ndryshimin e kohëve DHE besoj te jetë penduar atje Së larti ku është Tani, hertig përplasur këmbët nga zemërimi qe per faj te këtij moskuptimi, jo vetëm qe NUK hyri si Brilant ne librin e madh te historisë, sic Kishin hyrë shumë te tjerë para tij, por përkundrazi hyri EU fiksua ne historiskt te shqiptarëve si një klara qymyri, qe te nxin ngado qe tazësh.

[fegi]

Prill 1990 Kosove.Ai deshiron me shiku Kosoven Republike e Pavarur.
Prane varrit eshte arkivoli i mbeshtjellur(mbuluar) me Flamurin me shqiponjen me dy koka qe perkujton trimin shqiptar Skenderben.

http://img823.imageshack.us/img823/3134/skanna0058.jpg

[Enkeleu]

Ushtare dhe tankse italiane ne Shqiperi,viti 1943

Më fal fatlumi , por keto jan ushtare dhe tankse gjermane jo italiane... !!

[fegi]

Gjirokastër, një suvenir me imazhin e Çerçiz Topulli



GJIROKASTER- Imazhi i atdhetarit Çerçiz Topulli i njohur si udhëheqës i një prej çetave patriotike në fillim të shekullit të kaluar, do të jetë pjesë e suvenireve për turistët që vizitojnë Gjirokastrën.

Ditët e fundit në shitoret e suvenireve në ka zënë vend dhe një bluzë në të cilën është stampuar imazhi i Çerçiz Topullit. Suveniri me fytyrën e kapedan Çerçizit është konceptuar nga specialistja amerikane e produkteve tradicionale Kimberly Reczek.

"Unë kam qenë e pranishme disa herë në Gjirokastër, si pjesë e projekteve për trashëgiminë kulturore dhe gjithmonë më ka tërhequr vëmendjen monumenti prej bronzi i Çerçiz Topullit, i vendosur në zonën historike", thotë Kimberly.

Pasi ka marrë informacion në lidhje me jetën dhe veprimtarinë patriotike të Çerçiz Topullit ajo ka menduar të stampojë imazhin e tij në bluzat që mund të tregëtohen për turistët si suvenir. "Kam konstatuar se Çerçizi është një simbol për Gjirokastrën dhe historinë e qytetit, kështu që pas përgatitjes së këtij suveniri jam optimiste se ai do të tërheqë vëmendjen e turistëve, të cilët do të dëshirojnë ta kenë si kujtim nga udhëtimi në qytetin e gurtë", thotë ajo.