A.S.Pushkin

[Diabolis]

Origjinali:

ТЫ И ВЫ

Пустое вы сердечным ты
Она, обмолвясь, заменила
И все счастливые мечты
В душе влюбленной возбудила.
Пред ней задумчиво стою,
Свести очей с нее нет силы;
И говорю ей: как вы милы!
И мыслю: как тебя люблю!

Pa fjalor dhe pa e gjetur kund fjalën обмолвясь , provova ta ndaja об – молвясь, por përsëri nuk e lidhja dot. E kësisoj ja fut shkurt e me sa duket dhe gabuar. Po e ribëj nën shëmbullin e Jorgo Bllacit duke ja vlerësuar si të bukur përkthimin me përjashtim të vargut të parafundit, i cili për shqipen time nuk mund të qëndrojë как вы - Ju jeni, e pasuar nga e shtrenjtë. Për mua e shtrenjtë është më e madhe se sa e dashur.
E përsëri pa fjalor për милы do zgjidhja midis e mirë, dashamire, e përzemërt, e dashur, duke pasur parasysh përdorimin e ti dhe Ju sipas të lexuarave nga Hamit Beqja, dhe ndarjes në këtë poezi.


Ti dhe ju

Të shkretën ju me të përzemërtën ti
Ajo, në të kundërt, e ndëroi
Dhe të gjitha ëndrrat e gëzuara
Në shpirtin e dashuruar zgjoi.
Para saj i përhumbur qëndroj,
Ti pulit sytë para saj s’kam fuqi;
I them asaj: sa e dashur jeni!
Dhe mendoj: sa të dashuroj!


P.s. me thënë të drejtën asnjë nga sa kam përkthyer më sipër s'ma mbush syrin, por këtu janë më të sigurta se në hardiskun tim.

[Lule Portokalli]

Pjese nga "SKLLAVI I KAUKAZIT"

..............................................
Me ler ne roberine time,
Me endrrat plot dhemshuri
Dhe ne te ngrysurat kujtime,
Qe te m'i zhdukesh s'mundesh ti.
Te thash cme kishte zemr' e nxire,
Me ndje....nem doren-lamtumire!
Pak kohe ndarj' e dashurise,
Te femres kraheror trishton
Se shpejt clirohet prej merzise
Edhe serishmi dashuron".

Me pikellim ne kraheror,
E shtangur vasheza qendronte,
Veshtrim' i saje mjegullor,
Qertim te heshtur i tregonte.
Dhe dor' dridheshme e zbehte,
Te dor' e robit mbeti shtrire,
E ftohte krejt edhe e ngrire;
Se fundi brenda, breng' e shkrete,
U derdh me fjalet gjith mynxyre:

Vazhdon....

[Lule Portokalli]

"Ah, rus, o rus, pse vallle, pse,
Pa njohur zemren tende mire,
T'u dhash' e ngrata me deshire!
Ne gjoksin tend cekrezk' e re,
Pak caste ndejti ne harrim;
Pak nete plot me ngazellim,
I fali fat' i saj i zi!
Po a do kthehen perseri?
Perjete humbi gazi im?...
Ne kete moshe kaq mitare,
O rob, ti mundje shume mire
Te me genjeje per meshire,
Me perkedhelje genjeshtare!
Se do ta zbusja ndoshta une,
Me perkujdesjet, shortin tend,
A ndoshta per nje cast ne gjume
Ta vinja shpirtin qe te dhemb.
Ti sdeshe..... Po kush esht' ajo,
Qe ti me kaqe zjarr e do?
Ti dashurohesh? dashuron?...
T'i ndjej ty dhembjet plot trishtime
M'i fal pra shfrimet, pergjithmone,
E mos u tall me brengen time".

Pushoi. Lotet, shqetesimet,
I mbushen gjirin vasheror.
Ankim i shprehte buz' e heshtur.
Shtrengonte gjunjt' e tij pareshtur,
Dhe merrte fryme krejt me zor.
Ngadale robi atehere,
Te ngraten ngriti e i tha:
"Mos qaj; dhe une jam i mjere,
Trishtim dhe zemra ime pa.
S'gezova une dashuri:
U dogja, vojta, ne vetmi;
Po shuhem neper tym per jete.
Harruar te ky vis i shkrete;
Po vdes larg vendit tim amtar;
Kjo fushe do mee behet varr;
Ketu, mbi eshtrat, ne mergim,
Do ndryshket dhe vargoi im..."

[Lule Portokalli]

Nje zhurme afer u degjua,
Nje vello vashe... kush te jete?
E pikelluar dhe e zbehte,
Ajo papritur iu afrua.
T'i fliste deshte perseri;
Veshtrimi i shprehte dhembshurine;
Dhe floku i saj i gjat' i zi,
I hijeshonte supet, gjine.
Ne njeren dore kish nje sharre.
Ne tjetren, kamen plot shkelqim,
Sikur kish ardhur per te marre,
Me duf ne shpirt, ndonje shpagim.
Ajo, te gjorin rob veshtroi
Edhe "Largohu shpejt, - i tha-
Gjekundi kendej cekreze s'ka.
Mos ler qe nata kot te shkoje;
Na kamen: gjurma te humbet,
Ne kete nate kaq te shkrete".

Dhe duke u dridhur, e zhuritur,
Perkulet, hekurin sharron;
Ne faqe loti i pikon;
Vargoi duke kerkellitur,
Se fundi robin e cliron.
"Vrapo tani, ti je i lire"!-
I thot' ajo: porse veshtrimi,
Atij iu ndez me zjarr te dlire.
Ajo po vuante. Thellimi,
I dridhte velin pa pushim.
"Mikesha ime- rusi thote-
Jam yti gjer ne fundin tim.
I leme keto vise tok,
Vrapo me mua..."- " Eshte vone!
Gezimi jetes, pergjithmone,
Me iku mua dhe me la,
Gjithcka kaloi, gjurma ska.
A mundet? ti ke dashuruar
Nje tjeter!...Gjeje pra ate;
E pse te jem e pikelluar?
Perse te ngasherohem me?
Te dashurise pergjerime,
T'i fala ty, me shpirt te dlire.
Tani harroje dhembjen time,
Me ndje....nem doren- lamtumire!"

[Lule Portokalli]

Ai shtrin krahet i brengosur,
Drejt bukuroshes malesore,
Dhe puthj' e ndarjes, e pasosur,
Vulosi lidhjen dashurore.
Perdore bashke, ne qetesi,
U enden bregut te trishtuar-
Dhe rusi, rrjedhen me furi
E can ne cast duke notuar
Dhe mbrriti, hipi i gezuar
Pertej, ne bregun per karshi...
Papritur uji zhurmeron
E larg perhapet nje renkim...
Ne breg vjen rusi me nxitim,
Hedh syte.... bregu zbardhellon
Nga shkuma e se rreptes vale;
Po vashen me nuk e veshtron,
As tej ne breg, as ndene mal...
Gjekundi nuk degjohet zhurme....
Vec era shushurin e lehte:
Nden hene, n'ujrat plot me shkume,
Nje rreth sa vjen edhe humbet.

[wittstar]

Me lejoni te kthehem perseri tek Pushkin.Nje nga poetet me te preferuar.
Kur isha ne gjimnaz mesoja me kenaqesi permendsh pjese nga romani i tij ne vargje
"Eugjen Onegin".
Me kete rast dua ti jap nje informacion Flerfler e cila shkruan ketu me lart:

"Perkthyesit e tij jane:
Jorgo Bllaci (qe ka perkthyer shumicen)
Ismail Kadare
Luan Rexhepi
Petraq Kolevica
Vedat Kokona
Llazar Siliqi
Jane edhe dy tre emra te tjere por nuk me kujt"

Flerfler Skender Luarasi ka bere nje perkthim te persosur te Eugjen Onjeginit ne gjuhen
shqipe,dhe nuk mund te flasim per perkthyes te Pushkinit pa permendur Skender Luarasin.

[Rhea]

Hena


Perse moj hene argjendore,
ti larg nga rete pa pushim,
permbi kanatet e dritores,
vershon te mekurin shkelqim?
Sa here qe me shfaqesh ti,
ne shpirt me zgjohen shqetesime,
dhe brenga plot me dhembshuri,
deshire plot me flakerime.
Oh,ikni,ikni o kujtime!
o dashuri fatkeqe fli!
O,le te mos me shfaqet me,
te perdja e erret ne dritore,
nen driten tende argjendore,
fytyr' e dashur si gjithnje,
fytyr' e embel engjellore
e vashes qe s'do ta shoh me.
O embelsi e dashurise,
plot ledhatime,plot me gaz,
plot me shkelqim te lumturise,
a mund te kthehesh rishmez pas?
I shpejte porsi nje vegim,
me ndrite ti ne fluturim;
U zhduken hijet krejt papritur,
se erdh agimi menjehere,
dhe ti moj hen'e ndritur
ne qiell u mbyte atehere!
Agimi driten pse shperndau?
Nga vash' e shtrenjte pse me ndau?

[Rhea]

Dritorja


Nje nate e mbaj mend fort mire,
kur hena rrezet argjendore
vershonte permbi mugetire,
nje vashez pashe ne dritore.
Ajo e heshtur po qendronte,
po ankthi po ia digjte gjine,
me padurim ne shpirt,veshtronte
te udheza neper kodrine.


"Un' jam ketu!",-nje ze ne terr
u ndje dhe vasheza gufoi,
dritoren celi menjehere...
dhe terri henezen mbuloi.
"O lum si ti",- i thashe me mall
"te pret gezimi,puthjet ,dhelet,
po mua ndonje mbremje valle,
ndonje dritore do me celet?"

[marsela]

Deshire lavdie

Kur isha idehur krejt ne dhele dashurie,
Kur rrija heshtazi mbi gjunje e te veshtroja
Plot gaz e mall ne gji,-edashur,ti e dije
Qe une per lavdi ahere nuk mendoja;
Gjithmone qendroja larg prej zhurmes e remetit,
Merzi ndjeja ne gji nga titull’ ipoetiti,
Kapitur pa pushim nga shqota e shtrengata,
As qe i vija re qertimet e levdatat,
A mund te ndjeja ankth ne shpirt te perveluar,
kur ti me shihje drejt me sy te dhembsheruar,
kur floket mi lemoje embel e ngadale
e thoshje a me do a je i lumtur valle?
Nje tjeter ti keshtu a do dashurosh?
Me thuaj kurre ti o mik sdo me harrosh?
Aher i heshtur krejt e dashur te veshtroja
Aher te kisha ne shpirt e kurre nuk mendoja
Per brengen,pikellimin e per te renden ndarje…
Askurre nuk mendoja..Po cndodhi?Lote,fsharje
E shpifje,tradheti,me erdhen ne mend.
Papritur per nje cast..po cjam,ku jam ne cvend.
Qendroj si shtegtar i ndjekur nga rrufete
Qe nuk edi per ku e shpie rruga e shkrete
Tani ne zemer kam nje deshire te re
Lavdi,lavdi kerkoj qe ti atje ku je
Gjithmone ta degjosh e dashur emrin tim
Gjithmone te me kesh ne mendje pa pushim
E gjithshka perreth per mua tete flase
Qe ti te me kujtosh me dhembshuri cdo cast
Te gjitha pergjerimet e lutjet plot me lot
Ne kopesht,neper terr,kur u ndame nga mot.

s'harrova ta merrja veres nga Shqiperia dhe sot me doli perpara tek shfletoja nje bllok.
kjo per mua eshte nje nder poezite me te vecanta qe kam lexuar nga Pushkini.perkthimi ndoshta s'esht me i miri(se di kush e ka perkthyer)po mjafton per te hyre mes vargjesh..

[inter__fan]

Pushkini, maja e lirikes ruse dhe nje nga figurat kryesore te lirikes boterore.