Shërbimet Sekrete Serbe në Kosovë

[Kosovelli]

UDB-ja serbe dhe udbashët shqipfolës kosovar




KOHA ESHTE, DUHET HAPUR Dosjet e KRIMINELËVE


Se ka pas shtypje, represion, dhunë, përndjekje, krime ... mbi popullin shqiptar të Kosovës, kjo s'ka diskutim. Kush i bëri ato, kjo s'do vu në pikëpyetje, por Shikuar se duhet hulumtuar e më THELLË, kjo punë ai nuk Qielli. Kush ishin udbashët kriminel, kjo pyetje mbetet pa përgjigje. S'eshte aspak e këndshme për ata e për kėta qė e dinë dembelėt dhe po.

Nėse tė rrugëtimi qo deri tė Renia vend e Komandant Mujë Krasniqit në Gorozhub, atje ku iu kishte zënë prita më 14 dhjetor 1998, nė njė Lise tė gjatė qė ekziston edhe sot, do t'i gjesh të gdhendur emrat e shumë Policeve kriminel serb. Në atë ditë të kobshme Dhjetorit, kur ishin gdhendur emra kriminelësh, dėshmi pėr tė mbetur e krimit, patën rënë në pritë 140 çlirimtar të prirë nga Komandant Muja e tė bindur se njė ditė do tė vije liria ashtu si e patën bërë betimin kur ishin radhitur në rreshtat e UÇK-së.

Një emër qė tė bie nė sy dhe që lidhet me ngjarjet më e hershme, mua më dhunën e keqtrajtimet e tij ndaj popullit shqiptar, është ai i Laza-KLIN &. Kështu është gdhendur ky emër në lisin e gjatė qė edhe sot po i ndalon rriten. Sipas dëshmive, ky emër krimineli është i Laza Drashkoviqit nga Stupa e Klinës dhe Laza Zhivkoviqit nga Krusheva e madhe e Klinës. Këtë me bindje të plotë dëshmon e Pren Palushi, i cili ndër të tjera thotë: "... Ka qenë ky kauboji i Klinës, kriminel ma të madh nuk ka pas Klinë ...".

Në anën tjetër të një tavoline në kafiteri njė qyteze tė kėsaj tė bukur tė buzëdrinit qëndron një burrë me plis tė bardhė nė kokė. Ai, tek po dëgjonte këtë emër, kontrollonte e vet nxjerr portofolin dhe një letër ku po shkruante emri i Lazes. Plisbardhi është babai i Komandant Kapuqit, Halil Krasniqi, i cili po sa mori frymë THELLË filloi rrëfimin: "Unë sa herė qė shkoi në atë vend nuk mund ta shikoj atė Lise ku është gdhendur krimineli ky emër. Lisit Aty afėr atëherë ka qenë e shtruar ca batanije njė dhe si drunj të ndërtuar istikam e pritë zezė ... eh, eh ... më kujtohet dhe nuk me hiqet nga mendja viti 1994, kur ky vet Laza me mur në pyetje në stacionin famëkeq të Klinës. Më pat pyetur për Mujën me orë të tëra. Me thoshte; A është ai Muja me Çifteli djali yt?, Po i thosha unë dhe pas disa orëve më liruan, por të nesërmen, bashkë me Hajdarpashiqin erdhën në Qabiq, prape e kërkonin Mujën. Muja ia therri, ai për të gjallë nuk iu binte në dorë hyqymetit. Kur u ktheva në oborr ishin të nervozuar dhe nga inati me rrahën në mes të oborrit dhe atė para fëmijëve dhe para familjes. Kurrë në jetë nuk kam për ta harruar atė moment. Nuk kishte më vështir. Pastaj më morën me vete në stacionin e policisë të në Klinë. Tani dihet Aty, derisa u lodhën ai n. .., por nuk e kisha aty Dert se nuk me shihnin e Fëmijet si familja ... "
Në anën tjetër të tavolinës Hysniu ishte ulur, ai skuqej herė herė e bënte për t'u ngritur në këmbë dhe me njė Buzeqeshje ironike vazhdoi tregimin për kriminelët qė ai i quante e gjakpirës tė pa ngopur me gjak shqiptari. Hysniu u ngritë në këmbë dhe iu drejtua plisbardhit: "Po pse nuk po flisni o burra drejtė. Laza e Hajdarpashiqi janė kanė tė pandarë me Dervish Krasniqin, me Qazim Berishën, me e Adem Hitajn me shumė tjerė qė nuk na kanė Lana vend mbi Tokë. E sot ku janė kėta kriminel? aiiiiih ... "

Nėse duam të flasim e drejtė pa rrotulla, kėta kriminel sot po shëtisin nëpër Kosovë lirshëm, bile bile edhe të shoqëruar me shumë kënd qė nuk do t'ua merrte mendja. Unë do thosha, ėshtė koha qė tė Dosjet hapën e kriminelëve, sepse këtë e dinë të gjithë. E dinë edhe organet e Drejtësisë, e më së miri e dinë populli qė e ka vuajtur me shpinë. Dembelėt Pse, pyetje ėshtė qė kėrkon pėrgjigje!? ata qė shtroj për krime. Ata qė i njohin dembelėt kriminelët e, turpi le të bie mbi ta. Pse nuk ka ose është numër i vogël i akuzave për kriminelët? A nuk ėshtė e mjaftueshme të provojnë kur dihet kush i dëboi me dhunë nga shtëpitë e tyre, i rrahu, i plaçkiti, i djegu dhe së fundi i masakroi? Eh pra, kėta ishin shitës bashkë me serbet shqipfolës udbashët i njohim qė tė gjithė, por ... s'ka akuza. Unë nuk e përmbylli shkrimin tim sepse kështu nuk e di të shprehem ndryshe si të shkruaj shkrimin qė do t'i shkonte për shtati shoqërie kėsaj qė po merr frymë lirie në shekullin e Mbrapsht ....




Mashtrimi apo mashtruesit e popullit__________ / Përndjekësi i djallit-df /

Kosova shtet multietnik jo me minoritete por edhe vetėm mua ...

PARA SE TË HAPËN Dosjet - LËSHOJANI NJË SY këtyre emrave!

Dikush mund të pyes, prej nga tash kėta emra?
Përgjigja e thjeshtë është, asgjë nuk humbë në këtë botë!
Pjesa e parë e këtij shkrimi është nxjerrë ashtu si është i publikuar në faqen e internetit nga: _______, pa asnjė ndërhyrje, kurse pjesa e dytė ėshtė publikuar më parë në faqen e internetit nga / Përndjekësi i djallit në Kosovë /. Tash mos u çuditni pse është kështu, sepse ka ardhur koha qė ta njeh qeni të zonë, përndryshe mund të ndodhin kafshime, infektime, rrena, e mashtrime te vije aty deri sa të bëhet "*** me lakna"!?



-I -

Udbashët e Kosovës me emër e Mbiemer


1. MEHMET Shoshi-spiun (Ministri i UDB-së) -- merrte vetë pjesë në torturimin e të burgosurve
2. Fevzi Ajvazi-spiun
3. Jusuf KARAKUSHI-udbash më vonë ministër i spiun i UDB-së
4. HASAN MEHMETI-ish-kryeshef i Sigurimit shtetëror (UDB-së) në Prishtinë;
5. NAZMI Juniku-ish-Sekretar Krahinor i Jurispodencës dhe Administratës së Përgjithshme;
5. DURAK JASHARAJ-ish-gjykatės hetues;
6. HALIL KELMENDI-ish-prokuror publik;
7. DURMISH KOÇINAJ-ish-kryetar i trupit gjykues
8. Shefqet BYTYQI-ish-gjykatės;
9. Fehmi GASHI-ish-gjyqtar porotë;
10.YMER OSAJ - gjyqtarë
11.HASAN BERISHA-ish-gjyqtar porotë;
12.NAZMIJE KRASNIQI-ish-procesmbajtëse në gjykim;
13.ISAK HASANI-gazetar i "Rilindjes";
14.ALI OLLONI-ish-gazetar i "Zërit të Rinisë"
15.FAHREDIN Gunga-ish-kryeredaktor i Radio televizionit të Prishtinës (RTP


Udbash qė torturonin të burgosurit

16. Nika Jakupi
17. Lutfi Ajvazi
18. Ejup Bajgora
19. Mehmet Haskaj
20. Ibush Kllokoqi
21. Drago Dragojeviq
22. Muharrem Dana
23. Sllobodan Mijoviq
24. Asllan Sllamniku
25. Shefqet Hashani
26.Zenun Shala
27.Naip Hoxha
28.Refik Tashi
29.Metush Sadiku
30.Zejnullah Shala
31.Hasan Mehmeti
32.Shefqet Obria
33.Faik Nura
34.Metë Kuqi

PAK A SHUME Të gjithë Këta gjenden edhe të Dosja E ADEM DEMAÇIT.


vazhdojmë me të tjerët

35. Metush latifi - gjyqtarë
36. Tadej Rodiqi - gjyqtarë
37. Hilmi Zhitia - gjyqtarë
38. Nexhat Ajro - prokuror
39. Mehmet Maliqi - Ministri i UDB-së (Babai i Shkëlzen Maliqit)
40. Flori Bruqi - gazetar i Tanjug-ut (lexo Ninit)
41. Isak Nishevci - gjyqtarë ..

Të tjerë që qiten në Kurth rininë studentore

42. Rrahman Kastrati-oficer jugosllav dorë në burgosjen e Gjyle Krasniqit
43. Adem-Ymeri arsimtar, shkolla e mesme Shtimje
44. Hasan Murena-fshati Hade Obiliq, spiunoi 29 veta të gjithë ushtarë shqiptarë (Zëri i Kosovës
numri 6 viti 1983 faqe 15).
45. Sadik Blakaj-Komuna e Istogut në bashkëpunim me udbashët Selim Brosha e Jusuf Karakushi i
cili ka qitur në Kurth plakun Qazim Sabit dhe Tahir Demajn, të dy nga Gjilani. Më vonë Sadik
Blakaj ka shkuar në Paris i cili e ka qitur në Kurth Hysen gegen qė u dënua me 13 vjet burg.
46. Hasan Cervadiku - profesor udbash në Prishtinë (profesor në shkollën kulturologjike ku qenë
burgosur dy nxënës të asaj shkolle Afrim Zhitia dhe Esat Brajshori)
47. Mujë Halil Kabashi-fshatit Gjurakoc
48. Ismail Horri - nga Istogu
49.Sami Alickaj-fshati Carrabreg (të dhëna më të hollësishme rreth bëmave të tyre mund të gjenden
të Zëri i Kosovës numer 5 viti 1983 faqe 15)
50. I Shtitaricë ish-arsimtar Isuf Pllana fshati historisë në Obiliq (Zëri i Kosovës nr. 7 / 1983 faqe 14)
51. Gani Shoshi dhe
52.Hajdar Shoshi (babë e bir) fshati Staradran Komuna e Istogut
53. Istref Sadiku udbash-Ozdrim (7 / 83 Zëri i Kosovës).
54. Zenun Çelaj-profesor i kimisë dhe
55.Rrahim Përçukunprofesor të QAMO "Muharrem Bekteshi Vushtrri (Zëri i Kosovës nr.7. 1.983)
56. Rexhë Zeqiraj-Pasjak afėr Gjilanit i njohur si Rexhë pasjaku vegël e Selim Broshës
57. Bajram Troshupa-arsimtar i fizkulturës në Prishtinë
58. Klodin Shiroka-arsimtare e Matematikës (mbesa e Kolë Shirokes)
59. Fatmir Rexhepi-aktivist i LSP të Prishtinës punonjës, (është zgjedhur ministër i Punëve të
brendshme në qeverinë e re të Agim Çekut)
60. Jonuz Salihu, arsimtar i kimisë dhe aktivist i Lidhjes komuniste, Sekretar në Qamo "Milladin
Popoviq "- Normalja e Prishtinës (ishte i zgjedhur ministri i Drejtësisë në qeverinë e Kosovës)
61. Hasim-Milici fshati Papaz komuna e Ferizajt
62. Januz Loshi udbash-famëkeq në komunën e Skenderajt
63. Bahtir Asllani-Drenicë udbejc Makermal - (Zëri I Kosovës numer 4 viti 1983 faqe 15)
64. Vuksan Vuksanaj-udbash qė emigracionin përcillte në Nju Jork
65. Zyhra Kurteshi (Kastrati) - fshati Lebushë Komuna e Deçanit
66. Për vdekje tre-Demë Muja Pejë, plagos udbash fshatarë të Radavcit dhe për këtë, si edhe nje dite
nuk mbanë burgë.
67. Bajram Fazliu -- (Çarraniku ose PATLIGJANI), Fshati Iligje - Pejë
68. Izet Imeri Komogllav-Ferizaj
69. Hasan Lekiqi-udbash Gadime Komuna e Lipjanit
70. Asllan-Hetem Ibrahimi Gadime e Epërme me vajzën e gruas Xhevahiren, punonte në UDB
71. Agim Tasholli - Gadime e Ulët, (kafshim i kryeudbashit Faik Dudushi)
72. Faik Dudushi - kryeudbash
73. Ejup Kamerolli-Llapashticë
74. Ahmet Deliu - Podujevë
75. Ahmet Ahmeti-gjykatės (dënoi kadri osmanin)
76. Sokol Osman Oruqi - Turiqevc Skënderaj
77. Maliq Sheholli dhe
78. Fatmir Sheholli - (babë e bir), - Ky i dyti edhe sot punon për UNMIK-un
79. Nijazi Hasani-fshati Rakovicë ose si e kanë quajtur ndryshe Nijazi Kisha (Pėr tė gjithė kėta
mund tė lexohet nė zërin e Kosovës numer 10 viti 1984 si dhe në numër Zik 5 viti 1985)
80. Fehmi Bradashi-profesor i gjeografisë në shkollën e mesme "8 Nëntori" në Podujevë
81. Ramiz Shehu "Hitleri" - gjithe
82. Ukë Muçaj - gjykatės në Pejë
83. Nezir Sherifi udbash në Ferizaj -
84. Shaqir Uka dhe
85. Vahide Uka - (burrë e grua njeri Dhender i Halit Ternavcit e tjetra e motra)
86. Xhafer Qorri -- (i vrarë nga njė magjup Poliç gjatė luftes se fundit ne e trafostacionin
Drenasit, përndryshe ky kishte dorë ne masakrat e Qirezit, Likoshanit dhe Abrisë)
87. Hamzë Shtutica - (njejte sikur Xhafer Qorri, por ky i vrarë pas luftës së UÇK-së dhe me njė
proces të montuar e pjesëtarët UÇK-së, gjykata unmikistano serbo indiano hile i dënoi me nga
30 vjet burgim, kinse për këtë vrasje kafshe tė kėsaj tė quajtur njeri)
88. Zenel Hoti-fshati Godanc i Drenasit


EMËRAT tjere te SPIUNËVE

89.Zymer Maqastena-spiun
90.Ibush Arifi - bashkpuntor i udbes me të bijtë nga Bakshia
91.Murat Zhevelli
92.Ibër Hasku - udbash (e vrau Haxhi Tishukun)
93.Januz Haklaj - spiun
94.Hysen Prushi - bashkëpunëtor i UDB-së
95.Shaban Abazi
96.Agim Muhaxheri - gazetar (ky në vitin 1990 publikisht në gazetën Rilindja kishte kėrkuar falje për bëmat e tij dhe natyrisht .. hm .. megjithatė ishte falur sepse e kishte kuptuar gabimin që kishte bërë punën e dreqit)
97.Ramë Ademaj - udbashë Pejë
98.Istref Sadikaj - udbashë Pejë
99.Ramë Ademi - kryeudbashë Pejë
100.Rrahman Zylfiu - udbashë Kumanova
101.Rabit Zylfiu - (Ishte dërguar në Turqi për të bërë atentat në Sabri Novosellen dhe pasi e kishte burgosur policia turke ky në një proces Gjyqësor edhe kishte pohuar këtë gjë se: "ishte dërguar për të përcjellë njė emigrant shqiptar nga Jugosllavia" - për këtë më hollësisht shkruan; Zëri i Kosovës "numër 6 viti 1983)
102.Behxhet Jashari - hajdut udbash
103.Behxhet Behxheti - Shkup
104.Januz Panjolli - Shkup (Zëri I Kosovës numer 7 vitit 1983)
105.Rexhep Musliu - Shkup
106.Hasan Abazi - historian Kërçovë
107.Selman Sadiku --
108.Nexhemedin Rustemi - Kërçovë
109.Hamit Hamiti - (dëbohet nga Shqipëria si agjent i UDB-sė dhe punėn vazhdon në Maqedoni, pra kjo vërteton qė tentonte Jugosllavia tė spiun qonte në Shqipëri të cilët gjoja si të përndjekur nga serbet ... pra shihet se si ky spiun ishte zbuluar nga Tirana dhe me kthyer ta, ky kishte vazhduar punėn e tij nė SPb të Maqedonisë)
110.Zylal Abedini - udbash SPb Maqedoni
111.Abdyl Zhuta - udbash Ohër
112.Edin Marku - udbash Dibër
113.Ajrush Toska - udbash Struge
114.Sherif Trema - udbash Kërçovë
115.Kaim Murtishi - (Zik numer 3 viti 1984)
116.Mehmet Hasku - udbash Pejë
117.Halit Deliu - spiun nga Majaci
118.Xheladin Beqiri - udbash
119.Kristë Gegaj - Istog (personalisht shkon dhe burgosë Emine Mahmutajn)
120.Xhelil Shala - Hade
121.Nijazi Limanovski-Limani
122.Xhabir Alija-Ilijovski - (Zik numer 3 viti 1985 faqe 19)
123.Esat Limani - spiun, arsimtar i biologjisë
124.Mustafa Abedinoski
125.Qamil Muhaxheri - (udbash në ambasadën e Jugosllavisë në Tiranë - ma vonë e patën dërguar në Cyrih për të emigracionin përcjell (Zëri i Kosovës 7-8 gusht-shtator 1986)
126.Nezir Sherifi - udbash Ferizaj
127.Enver Gashi - diplomat Cyrih
128.Sali Bajrami
129.Ibush Maraj,
130.Sinan Blakaj,
131.Nimon Blaka-të gjithë nga Vrella (Zëri i Kosovës 4 prill 1987)
132.Murat Shevelli
133.Enver Shevelli
134.Naser Shevelli - (inspektor Supovc)
135.Ramadan Sermagjaj - (kryudbash Gjilan)....................................

(kėsaj radhe lista përfundoi me 135 emra ... Hmmmm ... ....) hajde, hajde, hajde

[Kosovelli]

UDBASHËT PËRDITË LËVIZIN PARA HUNDËVE TONA!



Shkruan: Salih Kabashi *

__________________________

A DUHET TË NDODHË Dosjet e UDB'ës?!




Edhe në Kosovë kohëve të fundit u kujtuan të shtrojnë pyetjen nėse duhet dënuar ose jo krimet e komunizmit. Ky vend dhe ky popull do tė duhej tė ishte në mos i pari, atëherë me siguri ndër të parët popuj evropiane qė do tė kishte vendosur qė periudhën 1944-1999 ta shpallte kohë të ekstrem degradimit tė tė drejtave civile, njerëzore dhe të ndërhyrjes kriminale, sistematike të dhunës dhe të abuzimeve gjakatare me jetët njerëzore nga Partia - Shtet. Pse kjo nuk është bërë, nuk është vëshirë të përgjegje jipet. Njė ndėr përgjigjet ėshtė se Kosova nuk ka pasur njė shkëputje të njëmendët me sistemin socialist. Udhëheqja e kohës 1989-1999 nuk ka mundur të kërkojë shkëputje të tillë, sepse ajo ka qenė pjesė e njė kontinuiteti. Edhe më saktë: ata që gjoja u vunë në Ballë për të Lëvizjes për pavarësi të Kosovës, pozicionin e tillë e kishin marrė jo për të çuar gjërat përpara, po për të mbajtur frenuar dhe (bashkë me Serbinė) nën kontroll energjitë e potencialet e jashtëzakonshme ēlirimtare e demokratike dyfish tė shqiptarėve tė shtypur tė Kosovės, apo tė shqiptarėve tė shtypur nė njė anė tė mashtruar e në anën tjetër.



Debati qė po zhvillohet aktualisht në Kosovë lidhur me hapjen (ose jo!) Të dosjeve në Kosovë është në esencën e tij demagogjik dhe pervers. Dokumenti për këtë çështje, i cili i është ofruar Kuvendit të Kosovës për aprovim, si tekst, lë shumë për të dëshiruar në aspektin e ndërtimit e të argumentimit më cilësor dhe më themeltar. Por, nuk është problemi këtu, sepse aty, megjithatė, Kėrkohet njė tė merret dhe Qëndrim tė nxirret njė ligj.

Edhe debati në Kuvend, po edhe Diskutimet paturpësisht djallëzisht e të dirigjuara në disa media të Kosovës, tregojnë se tash për tash janė shumė mė tė fuqishėm ata qė nė fakt nuk duan të të ndodhë si dhe Dosjet që debati për to. Kėta qė mė tė fuqishėm rezultojnë në kundërshtimin e dosjeve, gati se kanė arritur njė unison edhe me ata qė janė nė Dukje hapjen për imediate tė tyre. Unison qė ka ekzistuar edhe atëherë kur këta të fundit ndihmuan pranuan dhe, për ta parë më vonë se e kishin gabim - kyqjen në tymnajën e barakës së Shoqatës së shkrimtarëve të Kosovës.



Nga ky krah i personalitetetve politike e mediatike qė mbase janë për hapjen e dosjeve, ka njė brengosëse mosnjohje të subjektit, i cili në një mënyrë po debatohet. Kam dëgjuar kėto ditė njė debat lidhur me hapjen e një moshapjen e dosjeve. Moderatori kishte në tre studio dhe tė ftuar tė drejtërdrejtë në linjë telefonike dy figura të shquara, ndoshta më të njohurat e disidencës shqiptare tė Kosovės. Kolegu gazetar ishte krejtësisht i papërgatitur apo i pavullnetshëm për të organizuar debat të mirëfilltë. Ai në vend se të shtronte pyetje dhe të intervenonte në raste të caktuara dhe të domosdoshme, ai bashkëbiseduesve të tij (vetėm) po ua jipte fjalen ...

· Dhe çka ndodhi?

Ndodhi që një qenie vetëqeverisëse komuniste, me titull profesor filozofie, edhepse me njė fjalor të varfër dhe tepër aftësi të kufizuara elokuence, prapëseprapë, me kopillëkun e mësuar tërë jetën e tij prej servitori tė pushtetit komunist, arriti që me disa floskula parademokratike të imponohej mbi të tjerët!

· Si?

Thjeshte! Të tjerët donin linin tė përshtypjen e zemërgjerëve, ndërkohë që ai herifi ishte i pacipë dhe abuzonte tmerrësisht me dhuratën e kolegut tonë në trajtë të fjalisë: E keni fjalën, zoti profesor ... Dhe nga debati nuk doli Asgjë. Pyetja u përsërit e fillimit të emisionit: Duhet një nuk duhet të ndodhë Dosjet? «Filozofi» i socilaizmit vetëqeverisës, qė kishte kryer sociologjinë e marksizmin dhe pastaj kishte arritur qė, falë besnikërisë së treguar si «edhe i vogël» të jipte mësim në degën e filozofisë e Sociologjisë të UP-së në Marksiste. Ai e pleqëroi punėn siē i përshtatej atij dhe shokëve të tij titokomunistë tė Kosovės: Kosova, nėse hap dosje, ajo paska nevojë t'i hape Dosjet nga 1989 deri më 1999! (Në atë kohë serb kumunizmi më nuk kishte nevojë për servitorë shqiptarė, se ata i kishte mjelë e shterrë për dekada me radhë ...). Ai »« filozof as nuk u skuq, (e thashë se ishte horr siē ka qenė gjithmonė tė betuarit në rrugën e Titos), përkundrazi duke i bërë lajka atyre dy personaliteteve të disidencës, punėn e dosjeve e paraqiti si punë të vështirë për t ' u realizuar, jo vetëm pse ato gjenden në Serbi, por se, thoshte ai, dosjesh për hapje si koha nuk është ...



Duke qenë se pohimi se Dosjet nuk i paskemi ne, është një pretekst për ta lënë punėn jo vetėm tė ftohet por edhe tė harrohet fare. Dua ta jap mendimin tim për këtë çështje. Ka njëzetë vjet qė kam thënë:

· Dosjet i kemi ne!

· Dosjet janë rrotull nesh!

· Janë në trajta të njerëzve të pushtetit të dikurshëm tito-stalinist.

· Për Dosjet ēdo ditė parakalojnë para nesh.

· Ata janë mësuesit qė tradhtuan kolegët e tyre,

· Qė janė mësimdhënësit e denoncuan në komitet e UDB nxënëst vet,

· Janë gjyqtarët qė ndėr dënuan edhe me pesëmbëdhjetëvjeçarët dhjetė vjet burg dy qė kishin shkruar fjalë: Kosova Republike apo vetėm dy shkronja KR.

Dosje · tonat janë sekretarët e Gjallë e vdekur tė tė komiteteve komunale,

· Themelore të organizatave të Lidhjes së Komunistëve,

· Dosje janë shitës të ndryshëm dhe jo të fshati Paketë neper Shitore,

Dosje · janë studentët aktivistë qė spiunuan më 1968, më '81, më parë dhe më pas.

· Dosje është secili kryetar komune i kohës së komunizmit.

· Deng Dosje të fryra janë kontributet «teorike» biçimit tė tė atij «filozofit» nga emsioni i përmendur.

· Dosje janë komentet e kohës në Radio Prishtinë,

· Në TVP,

· Në shtypin ...

· Dosje janë Anëtarët e kryesive të Lidhjes së Komunistëve,

· Të Lidhjes Socialiste të Popullit Punues,

· Të Lidhjes së Sindikatave,

· Të Lidhjes së Rinisë Socialiste ...

· Dosje janë mediat e kohës. Atje krimi ka lënë gjurmët e veta.

· Dosje janë kryeshefat e shefat e Sigurimit Shteteror dhe operativistët e tij.

· Dosje janė njerėzit qė kanė Pasaporta lëshuar.

· Komplot Dosja janë prokuroritë e Kosovës.

· Ka aq shumë dosje!

Ato lëvizin · përditë para hundëve tona.

· Ne e? E ne duke parë ujkun përditë, kërkojmë gjurmët e tij.

O burra! Shikoni rreth jush se ka dosje komplot qė dhe ecin, si puna «filozofit» i emisionit të sipërpërmendur, e devijojnë temën e debatit dhe fërkojnë duart: Ua hodhëm edhe njė herė »« enveristëve!

E, Tito nėse-komunistët na e hedhin edhe këtë herë, le të dihet përfundimisht se na e hodhën.

* Autori është Themelues dhe botues i revistes Republikës

[Kosovelli]

"Vendet me te mira na i mori shkau, e me vëlla, vëllaun na ndau" Atë Gjergj Fishta. Gjurmët në kohë dhe e kaluara na mësoi për tragjeditë e shumta qė shqiptarėt ndodhen te, nga trathetitë e vet shqiptarëve, të cilet shiten e nderin vet dhe nderin e familjeve të tyre për shumë pak të matreale mira, apo për ndonje diplomë, apo edhe për gjakmarrjeje nderlikime, që me trathëti u munduan të zgjidhin problemet e tyre duke shkatërruar së pari idealet e shumë të rinjeve dhe duke demoralizuar njė pjesė tė madhe tė njė bashkqytetarëve për interes të Ulët trathëtarëve tė kėtyre, egoizëm bėri qė njerėzit tė i frikohen shprehjes së mendimit të lirë.

Lojaliteti i shqipatrëve në Shqipëri ndaj "Nenes Partia ishte" shumë më trathëtia dhe i qëndrueshëm e Shqiptareve tė ishte njė Shqiperisė barikadë e pakapercyeshme sidomos për qeshtjen e Kosoves, dhe tė Shqiperise, e edhe për vendet e banuara me shqiptare ne Maqedoni e në Mal të Zi.Në këtë rast do të veqoja qė trathëtine iu bë intelegjences dhe nacionalistëve shqiptarë në Shqiperi Gjatë periudhës së eger të komunzmit qė dominonte atje!
Politika e eger moniste bėri qė njerėzit tė detyrohen të mendojnë dhe të besojnë në atë çka u servohej, dhe nuk dinin më mirë! Në Shqipëri për qira të këtij sundimi, njė populli të tërë, ju ndalue informimi për botën e jashtme, jetonin me racion, në izolim të hekurt, sa qė edhe ata qė ndoshta thithnin ndonjė informatë nga jashtë përcilleshin hap pas hapi, dhe nuk lejoheshin të , sepse sensibilizonin menjėherė me punen e trathëtarëve, pasonte internimi i eger, burgosja, e nëse nuk bindeshin, edhe likuidimi fizik! Mirëpo nga ana tjetër kėta trathëtarë forcuan edhe më shumë idealet e nacionalistëve të vërtetë, duke i njohur dhe duke i parë qartë trathetitë, e, edhe urrejtjen sidomos ndaj bashkpunëtorëve të tyre!

Nga kjo periudhe ende janë prezente pasojat, dhe këto vërehen edhe me shumë në Diasporë! Me shumë keqardhje, e them se Organizimi i shqiptarëve këtu në, Kanada duke ditur numrin tyre te madh, është shumë i përqarë, krahasuar me komunitetet tjera që jetojnë këtu! Ose krahasuar me shqiptarët e Australisë, apo të Amerikes, këtu janë të përqarë e të vrarë nga sllavërimi i tyre.

Një kohë të gjate mbarë shqiptarėt nė tė gjitha trojet si në Shqiperi, Kosove, Mal te Zi, Maqedoni, Serbi e edhe në Shqiperi, hasen në barikada qė frenuan dhe ndërruan edhe kursin e rrugës së planifikuar të idealeve kombëtare! Në Kosovë Shërbimi sekret i ish Jugosllavisë, si OZN-ja e UDB-ja dhe së fundmi "Crna Ruka", e (Dora zezë) sjellen dhe po sjellin shumë dëme politikës së atëhershme dhe politikës aktuale!

Dia e qė populli shqiptar në emer të BESES, është shumë besnik, dhe mu për këtë lehtė bie në kurthat e armikut dinak, kujtojmë vrsajen e mbi 100.shqiptarëve në thyerjen e kufirit shqiptaro-shqiptar, në Koshare, 1999 ..... ...... Dinak Anmiku, po pregaditë për ēdo ditė trathëtie Modele të reja, së bashku me UDB-ashet, në synim të ndryshimit tė Kjo u pa dhe opinionit Botëror për Kosovën! U bë e njohur edhe në Mitrovicë 17 18.Mars.2008 që e okupuan Gjykatën në Mitrovic.

Tani që Kosova u pavarsue, duhet tė jemi mė syqelë se asnjëherë më parë! Çdo shqiptar duhet të jetë i vetëdijshëm qė anmiku nuk fle asnjëherë, dhe nuk duhet të lejojmë hapsirë neglizhences, duhet të ju kërkojmë pėrgjegjėsi maksimale, kopetentëve për zbulimin, dhe shkatrrimin e rrjetit tė bashkpuntorëve të anmikut. Shqipetaret e Kosoves u ballafaquan me shumë intriga dhe propaganda të rrejshme, ku kjo më së miri u pasqyrue në rastin e paraburgimit të Heroit tone kombëtar Ramush Haredinajt, qė ka krijuar karaktere të betejave për liri, si shqiptar nacionalist, dhe në në procesin e gjykimit të tij ishin paraqitur 75 UDB-ash, punëtor të sigurimit sekret serb, ku ndėr ta ishin 27 UDB-ash shqiptar, duke filluar qė nga numri 6.shqiptar që është nga Burimi (Istogu) ...

Dihet se Shqipetaret e Kosovës vuajten e po vuajnë ende nga serbet dhe hordhitë e tyre, të cilet dëmtuan familje të tëra, vetem e vetëm që të thellojnë hendekun e krijuar, dhe të mos njohim as të mos dijme kurrë të vërtetën tonë të kaluar! Për të arritur këtë, okupatorët serb dhe Bashkëpunëtorët e tyre "UDB-ashët, i munduan shumë nacionalistët e atedhetarët. Ata që me politikën e tyre të gabuar, dhe me devijimn e rrugës së vërtetë, duke iu lënë hapsirë dhe aq më keq duke iu dhėnė përparsiUDB-ashëve, si në pozita të mira në shoqeri, ashtu edhe të ardhuara te majme në atë kohë ishin: Fadil Hoxha, Ali Shukriu, Mehmet Hoxha, Sinan Hasani, Kolë Shiroka, Veli Deva, Xhavit Nimani, Mahmut Bakalli, Ilaz Kurteshi , Azem Vllasi, Shaban Kajtazi, Hysamedin Azemi, Kaqusha Jashari, Islam Bogiqevici, (Bogiqi,) Jusuf Kakarushi, Mehmet Maliqi, Rrahman Morina, shqiptarella e shumė tė tjerė.

Në emër të kësaj, historia jonë duhet të shkruhet dhe të jetë e vërtetë, me tė mirat e të këqijat e kohes, dhe të gjurmëve në kohë,! Ashtu si numërohen atdhetaret, patriotët, nacionalistët, Intelektualët, ideologet, teologet, e tj, duhet të numërohen UDB-ashët, shqiptarë të sigurimit sekret serb dhe ata qė penguin rrugën e lirisë, qė plaqkiten e rrahen nacionaliste e mërgimtarë shqiptarë. Trathëtarët me synimet e tyre të liga, cenzuruan dhe përsekutuan tona libarat shqip, prandaj Fëmijet tanë duhet të dijnë se kush ishin OZN-ja, UDB-ashët, Crna RUKA dhe se armiku nuk fle kurrë!

Sot shumë faqe të internetit i kanë të shkruara emrat e UDB-asheve, e Moderatorët kėtyre web-faqeve me korrektësi dhe në mënyrë direkte e inderekte pasuruan faqet e historis sonë! Keta emra do të i Shënoje edhe njė herė tė marruara nga faqja e internetit : shqiptar studentet.info.forumi, prishtina.team.pashtriku.com, derenica.com.e tj .. personalisht përshendes dhe falenderoj zotin, Cakiqi, dhe zotin, Berisha, qė mua Qielli të plotë, paraqiten listen me emra të UDB - ashëve.

OZN-sė-UDB-shet, NË KOSOVË NË vitet 1945-1990? Ata që përbënin strukturat udhëheqëse të këtij Shërbimi famëkeq dhe që përgaditën mijëra procese gjyqësore në bashkëpunim me strukturat politike në Kosovë, kundër atdhetarëve shqiptarë, ja disa dallohen qė janė: Çedo Mijoviq Në ditët festive Topalloviq Rajko Vidaçiq Miqa Mijushkoviq Lluka Tomanoviç Vllado Shilegoviq Budimir Gajiq, Milosllav Bllagojeviq , Andrija Vujoviq, Radomir Bojaniq, Novak Samargjiq, Kosta Mihajlloviq, Radovan Tapushkoviq, Jovan Rosandiq Gojko Medenica, Mirko Iliq, Zhivko Gjurishiq, Vesho Cvetkoviq, Drago Cërnigiq, Angjellko Armush, Shaban Kajtazi, Xhevdet Hamza, Mehmet Shoshi, Jusuf Karakushi, Mustafa Sefidini , Xheladin Beqiri, Istref Sadikaj Bedrush Shala, Cvetko Llakoviq, Zenel Gërvalla, Tafil Žena, Din Gjoshi, Ramë Ajazi, Aziz Misini, Jakup Hamza, Sahit Bashota, Hajdar Mula, Syla Hetemi, Ahmet Nishori, Jakup Hoti, Ahmet Asllani, Sahit Meraku , nika Jakupi, Pavle Jelisaviq, Vlladen Djordjevici, Mehmet Haskaj, Ibush Kllokoqi, Drago Dragojeviq, Muharrem Dana, Sllobodan Mijoviq, Asllan Sllamniku Shefqet Hashani, Svetisllav Dollasheviqi, Zenun Shala, Naip Hoxha, Refik Tashi, Metush Sadiku, Zejnullah Shala, Hasan Mehmeti , Shefqet Obria, Rajko Çalloviqi, Mete Kuqi, Ramçe nga Prizreni, Ahmet Dobruna, Qamil Obri, Rizah Graiqevci, Faruk Mehmeti, Mexhid Beqiri, Lutfi Ajvazi, Hajredin Bujupi, Ramush Isaku, Sahit Zogaj, Halim Hajdari, Bashkim Qerkini, Osman Veliqi, Fahredin Sllamniku, Osamn TrumkolliImer Sllamniku, Xhemajl Bilkiqi, Hyzer Ahmeti, Nexhmedin Mehmeti, Hasan Salihu Nevzat Jashari, Ahmet Blakçori, Zenel Hoti, Ajet Istogu, Daut Fetahu, Mehmet Gerguri, Rizah Sadriu, Murat Bajrami, Halim Hajrizi, Bislim S. Bogiqevici, (Ramadani) Hysen Hyseni, Isalm Bajrami, Ymer Qorri, Hamëz Shtutica, Latif Hasi, Hajzer Gjoshi, Musli Haxhiu, Shaban Caravadiku, Avdi Gashi, Fadil Misini, Ismet Haziri, Pal Selmani, Imer Kuçi, Albanian Sijarina, Ejup Azemi, Ali Halili , Jusuf Hashani, Shaban Hoti, Shaqir Krasniqi, Pashk Berisha, Zeqir Hasangjekaj, Mustafë Aliu, Xhafer Kaliqani, Adem Ibishi, Ramadan Ferizi, Avni Sadriu, Nexhdet Gjoci, Sahit Ismajli, Ismail Gerbeshi, Ejup Bajgora, Sllobodan Mijoviq, Bejtush Beka, Ismet Baleci, Kemajl Shabani, Xhavit Kuçi, Isa Bunjaku, Zyber Zyberi, Emin Hasi, Sylejman Salihu, Hakif Latifi, Hashmet Baxhaku, Hilmi Syla, Rifat Berisha, Bajram Munishi, Haki Velija, Hasan Shahini, Muamer Novobërdaliu, Drita Novobërdaliu, Ahmet Delia, Ejup Kamerolli, Murat Tërnava, Flori Bruqi, Lorenc Selmani, Refik Tashi, Faik Nura, Arif H. Ramadani, Deli Ramadani, Sabah Muhaxheri, Ali Ollani, Sabit Myftari, Ndrec Preni, Selim Ndrecaj, Ali Vllasi-vëllau i Azem Vllasit, Xhafer Bejiqi, Hajredin Bujupi, Latif Maliqi, Bejtush Beka, Qerim Sllamniku, Rrustem Rrustemi, Abaz Ajvazi, Hajrulla Jashari, Zejnulla Hajrizi, Halit Hasani, Nexhmedin Ajeti, Hilmi Hasani, Dërgut Jakupi, Fazli J. Jakupi, Istarf Sadikaj, Ilaz Maxhuni, Abdullah Rrustemi, Enver Dragusha, Demë Mujaj, Abdurrahman Mulla Enver Kelmendi, Jakup Llonçari, Nazif Zymberi, Hasan Banushi, Kajtaz Bacaj, Halit Muhaxheri, Vesel Krasniqi, Latif Dulla, Daut Morina, Isa Kastrati, Glauk Dulla, Astrit Koshi, Zenel Celina, Musa Jorganxhiu, Jusuf Konstandini, Kemajl Celina, Xhemali Shasivari, Hysen Bajrami, Shasivar Desatni, Haxhere A. Nishori, Qerim Buzhala, Avdi Buzhala, Hasan Rrystemi, Ilaz Vranovci, Sylejman Sahitaj, Shefazim Tërshnjaku, Lulėzim Neziri, Mustafë Maliqaj, Gani Zeneli, Azem Haliti, Shaban Maloku, Hysni Topalli, Afrim O. Trumkolli, Bajram Luri, Sali B. Blakaj, Hebib Koka, Avdi Musa, Hamëz Shefkiu, Raif Sërmaxhaj, Xhavit Basha, Aliriza Osmani, Mehmet Neziri, Fatmir Dermaku, Halim Hajdari, Naser Shavelli , Fadil Ibrahimi Avdi Maliqi, Ramadan Sërmaxhaj, Sejdi Kastrati, Emin Kastrati, Shefqet Ibrahimi, Idriz Nishori, Haki Haziri, Ramadan Syla, Selim Brosha, Faik Nura, Musa Bajgora .......

Besoj se Gjenerata e tyre i njeh Dosjet e tyre, dhe inicijativa e trathëtarve, dhe e UDB-ashëve, që do të paraqitet në faqet e historive sonë për të iu bërë të njohur brezave të ardhëshme njohjen e gjurmëve në kohë.Njiherit për të siguruar të ardhmen e Kosovës, sepse Kosova është vetë shqiptari i saj.E Harmonia e lirisë dhe karakteret e betejave të lirisë nuk guxojnë të mbeten bosh, jo për të fituar politikisht, por për të i njohur rolin e historis dhe luften e UÇK-es, politike dhe vendimet.

Vetëm kështu i shtohen faqet e reja historis, për të dëshmuar Misionet e nacionalistëve shqiptarë të cilët kanë qëndruar: në migrenë, në burgje, në ndjekje, në shtypje, nën grabitje NGA dhuna e eger e UDB-ashëve shqiptaro-serbo-shqiptar.,

[Kosovelli]

"DANJOLLËT JAN Gjalle"



Botuar në revistën "REPUBLIKA" nr 2 në Lubjanë në vitin 1990 dhe ribotuar edhe në librin "Kosova meine Beschtimmung" (Kosova përcaktimi im) të botuar nga shoqata ACAT e Zvicrës dhe e Gjermanisë-botuar ne gusht 1999 Bern



Shkruan: Shefqet Cakiqi - Llapashtica



Kėto ditė sa u reprizua dramën "Vdekja më vjen prej syve të tillë" e Rexhep Qosjes e interpretuar nga Teatri popullor i Prishtinës dhe e shfaqur para publikut artdashës, jo vetėm nė Kosovė dhe Lubjanë po edhe nëpër disa qytete të Zvicrës, se ç `më ngjalli kujtime dhe asociacione dhe tė shumta më shtyri të i shkruaj kėta rreshta. Si tetëmbdhjet vjeçar kam pasur fatkeqësinë të përjetoj "ekstazën" e të burgosurit për "mëkate të mendimit" dhe tė shprehjes sė tij. Para më shumë se një vit pata rastin të shikoj premierën e kėsaj Dramë. Pas shfaqjes u ndala dhe bisedova me aktorët: Avdushin (Hasanin) dhe Skenderin (Tafajn) tė cilėt rolet kryesore luanin. Pyetjen e parė qė bėnė ma ishte: "A i ngjau Danjolli ynë Danjollëve qė merreshin me ju?" - Po ju thash - edhe shumë madje. Por ju sot sikur varrosët e Danjollin. Ju kisha bërë një korrigjim të karakterit regjisorial, nëse më lejohet. Danjollin ju kisha propozuar që në reprizat tuaja mos ta varrosni, të mbetet në skenë, se Danjollët janë ende Gjallë dhe mjaft aktive: natë e ditë vërtiten lart e poshtë. Unë po i shoh po i njoh dhe po i ndiej. (Një personazh i dramës "Danjolli Vdekja më vjen prej syve të tillë" e Rexhep Qosjes qė hetuesin personifikon e policisë serbe komuniste)-Po, po - më shumë se - por sonte e kishim premierën druanim dhe se do tė na e ndalonin shfaqjen.



Vërtet në reprizat tjera kudo qė e Pashë dramën, lan Danjollin e në skenë, vërtitej aty vërtitej dhe, ashtu si në përditshmërinë tonë.



E derisa Shkrimtarėt tanė tė ulen dhe të shkruajnë romane drama e tjera për Danjollët e kėsaj përditshmërie, unë s `munda të presë, s` munda të rri pa shkruar për Danjollët e Gjallë me emër dhe Mbiemer, pėr kėta tė jetės sė skenës sonë. Nuk dua qė gjithė ato përjetime t `i mbaj vetëm për vete. Le ta dinë të gjithë për "njerėzit" qė punonin dhe punojnë në Policin politike qė quhej Sigurimi shtetëror (UDB). Veprime të cilat unë deri atëherë nuk kisha pas rast as të i shoh në filma e pėr tė cilat ashtu zhveshur nuk kisha pasur rast të lexoj edhe të! Pata "fatin" të njihem edhe personalisht me ta (Danjollët) ashtu si edhe Shokët nëpër burgjet e Prishtinës, Mitrovicës, Gjilanit, Pejës, Prizrenit etj. Ata qė kanė kaluar dhe përjetuar "ekstazën" e të burgosurve politik e dinë se vuajtjet dhe përjetimet më tragjike për ne ishin kur shihnim tjetrin duke vuajtur, britmat e shokëve kur dëgjonim në fqinje Zyrat tė hetimeve, t kur përpiqeshim t `ua shëronim Plagët dhe `shuajmë ua dhembjet shokëve në Dhomat e burgut me faculeta të lagura! Këtu do të sjellim pak nga krejt ajo ç `e kam parë e përjetuar dhe ç` e kam dëgjuar kryesisht si Gjatë kohës sa isha në burgun e Gjilanit, jo se kisha Danjollët me tė cilėt "punë" Gjatë hetuesisë në Prishtinë: Jakup Hoti, Ujup Kamerolli, Qazim Llalloshi, Lorenc Selmani, Ahmet Delia, njëfarë Bashkimi, Njëfarë Xhaferi etj. nuk ishin më të mirë se ata në Gjilan, por vuajtjet personale nuk më duken si të dhomën nr përafërta sa ato qė nė Shokët te pash. 17 në burgun e Gjilanit. (Një pjesë e "punëtorëve" të Sigurimit Shteteror gjatė marrjes nė pyetje nuk tregonin identitetin e tyre, prezantoheshin me emra të rrejshëm)



Shpesh herë kur më kujtohen, mushkëritë më mbesin pa oksigjen, marr frymë THELLË dhe mendoj: po e gjithë ajo meriton hakmarrje. Por cila është ajo hakmarrje? E para t `i bëjmë të njohur botërisht me emër dhe Mbiemer, ashtu qė t` i rrethit bėhet e ditur se në mesin tonë kemi të atillë (tė mos i quaj njerëz) qė turpërojnë gjininë njerëzore. (Gomarët Sikur të i kuptonin dhe të dinin për veprime të tilla nuk përqeshnin ta gjininë njerëzore).



Ishte pranvera e vitit 1983. Isha në "banesen" dhunshme e dhomën numër 17. në burgun e Gjilanit. Dhoma është në bodrumin e burgut. Perballe veshur të dritares me grila të dyfishta dhe të mbyllur pothuajse krejtësisht me llamarinën është shëtitorja e Burgut. Ajrin qė do tė vinte nga ajo hapësirë, Bashkë me Diellin na e bllokonte ajo e llamarinë metaltë. Më tutje, afër murit të lartë të shëtitores e Ndërtesa është UDB-së. "Komanir" Zijadini ato ditë ishte më i mobilizuar, ashtu si edhe "drugarët" tjerë. (Rojet e burgut nuk na lejonin të gardian ju drejtohemi shqip, jo thoshin, ne jemi Komanira).

Ndërtesa e UDB-së ishte e mbushur përplot me të arrestuar për bindje politike dhe veprime. Bëheshin përgatitjet e qelijave dhe Dhomave ku do të i vendosnin. Momqilla i Kolloleqit, Millutin Arsiqi i dhe Selim Brosha tash kishin Gjilanit shumë "punë". Një pasdite, pas shumë britmash dëgjuam dy "jo, jo" - ja të thekshme dhe të mbushur pas tyre krismën e xhamave të dritares dhe përplasjen edhe më të zhurmshme nga Renia prej katit të dytë. Pas njė kohe mësuam se Sali Malën njė tė burgosur për veprimtari politike e kishin gjuajtur nga Dritarja e Zyrës së hetuesisë, për nga kishte yndyrë rënë në mbulojën e veturës së parkuar dhe kishte shpëtuar nga më e keqja, megjithëse kishte pasur thyerje dhe plagë të rënda . Ne të burgosurit aty për aty reaguam në mënyrën tonë të mundshme; me Greve urie. "Komanirat" inspektorët veteriner dhe na thoshin se ka kcyer nga Dritarja. Çfarë ironie: ai vet paska ardhur prej Hogoshtit fshatit të tij, dhe s `paska gjetur vend për të u mbytur, por paska zgjedhur Zyren e Momqillës pėr tė vetmbytur u! Dhe krejt kjo në regji të dhe Selim Broshës Ali Vllasit zyrtar tė UDB-sė. Edhe sot ata (Selimi, Momqilla e Alia) sillen neper Gjilan e Kamenicë, përshëndeten me njerëz, u thonë "Mirëdita", "Tungjatjeta", e buzëqeshin rrinė me mendjen se gjithë ajo çka kanë bërë dhe bëjnë është harruar dhe e panjohur. Por o gjilanas, kamenicas o! pa shikoni pak mė gjatė nė kėta sy dhe Danjoll pa vështirësi do të vëreni se në sytë e tyre të turbullt fshihet ndërgjegjja e ndotur e tyre. Nuk e di ai zė gjumi sot, çfarë gjumi bėjnė?

Nga dhoma jonë filluan ta marrin në pyetje Sabri Sherifin nga Petroci i Kamenicës, punëtor i Fabrikës së Baterive në Gjilan. Sabriu kishte kaluar neper njëherë hetime, i ishte ngritur aktakuza dhe ishte dënuar me dy vjet burg të rëndë me neni 133 "për propagandë armiqësore" meqë paska shkruar njė artikull politik dhe e paska shpërnda. Tash ndaj tij u hapën Përsëri hetimet, pėrsėri nga e para. Jurispodenca e Gjilanit, jurispodenca e jugosllavë ėshtė tamam si ligji i xhunglës. Kur do tė kur dënon do tė kthen prape e në hetime të ri dënon varësisht prej tekeve të Selim Broshës dhe rojeve të tij të natës në sezonet e tyre të gjuetisë së "kundërrevolucionarëve".

Torturat filluan, apo më mirë të shprehem ato rifilluan. Çdo ditë e merrnin në pyetje, e mbanin deri vonë. Kur e kthenin në dhomë gardianët e mbanin për krahu. Ajën ju këmbët, duart, po ashtu dikur edhe koka! Trupi filloi t'i nxihej ēdo ditë e më tepër nga gjakderdhjet e brendshme nën lëkurë! Ne të burgosurit tjerë për ēdo ditė deri sa gardianët e kthenin Sabriun, silleshim nëpër dhomë si të çmendur. Kur e kthenin dhe na e gjuanin në dhomë e shtrinim në dyshek i faculetat përgatitnim e lagura, peshqirët po edhe çorapët e leshta të lagura qė tė zbusnim ia dhembjet dhe plagët në kokë, trup e këmbë.

Nganjëherë e pyesnim: "Sabri cili kėsaj radhe?" Ai ngadale i shqiptonte emrat e Ramazanit Sermaxhës, Millutin Arsiqit, Momqillës, Daut Morinës, Sinan Rexhepit ..... Pasi njëherë e kishin sjellë pothuajse të dërmuar dhe pasi ia Dhame ndihmën tonë të përditshme na tregoi se sa tė gjatė kohës tjerët e kanė rrahur Sinan Rexhepi, i binte çiftelisë. Naim Salihu, atëherë më u drejtua dhe më tha: "Mbaj mend Shefqet se duhet t` ju tregojmë njerëzve se çfarë bishash mban kjo tokë, çka kėtu bėhet me njerėz tė pambrojtur dhe të lidhur në pranga. "(Naim Salihu, i dënuar për veprimtri politike me 6. vite burg. Sot refugjat politik në Shën Galen të Zvicrës).

Të gjitha vetmit ishin të mbushura me tė rinj tė arrestuar për shkak të bindjeve dhe veprimeve politike për pavarėsinė e Kosovės. Mundoheshim të mbanim lidhje mes Dhomave të burgut. Kėto lidhje i mbanim me shumë vështërsi dhe rreziqe. Rrinim zgjuar deri natën vonë dhe përmes dritareve të mundë të merrnim vesh, se kush informoheshim tė cilėn nė dhomë ishte dhe mundësisht diçka edhe të ju ndihmonim. Por aq sa rrinim ne zgjuar rrinin zgjuar edhe "kumanirat" Zijadini, Ahmeti i Zi dhe me besnikëri i zbatonin e urdhrat "drugarit" tė tyre "komanir" Tasiqit të Shillovës. Të strukur korridoreve dhe qosheve të përgjonin shëtitoreve. Një informatë koordinim dhe i deklaratave tė burgosurve të rinj mes veti me kushtonte vite burg ose Shpëtim i ndonjė lidhje dhe njeriu të mos dënohej dekonspirohej dhe.

Nga dhoma 13. na erdhi njė porosi pėr ta përcjellë në dhomën numër 11. Porosia ishte "I thuani Sadriut se ka rrjedhë dhe është zbuluar fakti se i ka marrė 15. Numra të revistes" Zëri i Kosovës "dhe se ka përpiluar politik njė artikull, trakt, dhe e ka shumëzuar në 50. Kopje". E njoftojmë dhomën 11. qė ishte përmbi dhomën tonë. Me tre të Qena në tavan nga ana e dritares ishte shenja qė njė ta lëshonin pe të hollë e ku lidhnim letrën dhe e jepnim informatën. Në atë dhomë këtë burg punë e kryente Muhamet Ymeri (i burgosur për veprimtari politike me 3. 5 vjet të rëndë, sot refugjat politik në St. Galen të Zvicrës), profesor Zenun Gjocaj, Sali Biçkaj (i burgosur për veprimtari politike me 6. vjet burg të rëndë, sot refugjat politike në Bazel të Zvicrës) etj.

Në shikim të parë gjëra shumë të thjeshta. Njeriu i painformuar do të thoshte: "Po çka ka të keqe dhe të dënueshme këtu? Çka kanė poseduar, çfarë faktesh ka pasur UDB-ja për të arrestuar të rinj shqiptar? Disa fletushka, ndonjė artikull politik ku viktima shpreh bindjet e tij politike. ... një mëkati është ky tani?! Por për Millutin Arsiqin, Momqillën e Kllokoqit dhe Selim Broshën kėto ishin elemente të bollshme për të ju dhėnė shkas qė tė shfryjnë epshet e tyre prej sadistësh mbi Viktimat e tyre "kundërrevolucionare", ashtu qė lista e sa kundërrevolucionarëve tė bėhet mė e gjatė, adekuat me dëshirën e politikanëve, kreut të Lidhjes së Komunistëve të Jugosllavisë.

Një mbrëmje dera e dhomës u hap me rrapëllimë. "Komanir" Shabia dhe "komanir" shyqa futen brenda njė tė ri, qė e mbanin për krahu. I riu mbante në duar këpucët dhe mezi qëndronte në këmbë. Gardianët e shtynë ne nga në dhomë dhe po me zhurmë e mbyllen deren duke rrapëlluar çelësat dhe shulin plotësues qė mbyllte deren. E ndihmuam dhe e vendosëm në një dyshek. I riu i porsaardhur ishte Sadri Ramabaja, student i Gjuhes dhe letërsisë shqipe në Universitetin e Prishtinës. Sadriu siē na tregonte më vonë hetues kryesor kishte Millutin Arsiqin me shërbëtorët e tij Ali Vllasin dhe Daut Morinën. Sadriun e kishin hequr nga dhoma 11. ku ishte prof. Zenun Gjocaj me qëllim që në të njëjtën kohë ishte nën hetime edhe Sabri Sherifi dhe deri ta shihnin njëri tjetrin të torturuar do të thyheshin. Por ndodhi e kunderta, ata filluan të i jepnin zemër njëri tjetrit. Millutin kishte Arsiqi thënë: "Ky mjaft ka qëndruar në dhomën me profesorin, atje do ta dërgojmë edhe ndonjė tjetėr nga hetuesia. Le të shoh profesori se kemi dajak me bollëk për kėta qė i ka edukuar dhe kështu ai Shokët e tij", tregonte komplot Sadriu , mllef duke mbaruar rrëfimin me dhembje: "më vinte keq, veçmas prej profesorit, kur e shihja si shqetësohej pasi kështu na shihte të torturuar." Në dhomën tonë kishim tash dy vetë qė ishin nën hetime: Sabri Sherifin (i dënuar për veprimtari politike me 3. Vjet burg, sot refugjat politik në Wintenthur tė dhe Zvicrës) Sadri Ramabajën (i dënuar për veprimtari politike me 5. Burg vjet, refugjat politik në Glarus të Zvicrës, tash është kthyer në vendlindje). Njërin e sillnin dhe tjetrin e merrnin, po i merrnin nganjëherë njëkohësisht dhe qė tė dy qė tė dy i torturonin në tjetrës Zyrat pran njërën. Sadriu nuk mund të i mbathte këpucët e veta. Ia dhashë të Mijat, këpucë ushtrie nr. 44 qė edhe mua më binin paksa të mëdha. Edhe ato mezi i mbathte.

10 Gjatë ditës kishim. Qëndrim minuta në ajër të pastër, në shëtitoren me shtegun katror të rrethuar me mur të lartë, e qė e ndjeja si rreth të Ferrit të Dantes. Shokët e torturuar i mbanim për krahu. Lart në Karakoll me syçeltësi vështronte "komanir" Zijadini. Drejtori i burgut njëfarë Zharku njė Puro serb si "rastësisht" kalon aty pari, na ndalet shikon dhe gjoja me habi dhe me ironi të hapur na drejtohet: "Sta vam je momci medjusobno se tucete; takvi ste vi Albanci." (Çka keni djelmosha, një mes veti po rriheni; të tillë jeni ju shqiptarėt). Gjatë kësaj kohe Zijadini i rrinte gatitu dhe sikur donte të i thoshte drejtorit Zhark "Izvolte, na Vasem raspolozenje!" (Urdhëroni në shërbimin tuaj!) Ndihma mjekësore për Shokët e torturuar si qė vinte në shprehje. Organeve të burgut, UDB-sė dhe gjykatės ju dukej e tepërt edhe ndihma modeste peshkira e jona me faculta, ... qė tė lagura sado pak mundoheshim të lehtësonim ua dhembjet. Problem bëhej i madh kur na gjenin e ndonjė batanije, qė batanije ju thënçin, tė lagur me tė cilėn mbështillnim ua Pjesët e poshtme të trupit shokëve të torturuar.

Dukej sheshit dhe tė gjithė e vërenim se ata ndjenin kënaqësi prej sadistësh kur të shihnin tė vetmuar nė plotë, shtrirë barkas, duke mos pasur fuqi të përdorësh lugën për ushqim edhe ta, ta ngrehësh deri te goja!! Të gjorët, pritnin t `ju nënshtrohemi, të ju kërkonim mëshirë! Mirëpo kėto Dëshira kurrë nuk arritėn t `i plotësojnë. Një mbrëmje vonë pas Orës 22.oo i morën në pyetje qė tė dy Shokët: Sabriun dhe Sadrun. Trazuam U tė gjithė. Edhe ashtu gjendja e tyre ishte kritike. Plagët e Mara nga grushtet dhe shufrat e Gomes kishin filluar të ju ndodhë dhe të anojnë nga ngjyra e vrugët nė tė Logo kuqërremët. E dinim se tash dhembjet mundë të Fatale ishin. Leckat e lagura kėto ditė e fundit kur ua vendosnim nuk mundë të i duronin, tash e kishin përballë 7-8 ujq të etur për mish njeriu, 7-8 Bisha tė uritur për përjetime të sadiste kënaqësive. Filloi ora e "rojeve të natës". Në qetësinë e natës Zerat filluan të dëgjohen dhe rrëqethëse rënkimet. U ngritëm të gjithë filluam t `biem u dyerve dhe grilave të dritares. Veprimi ynë megjithatė ishte i kotë. Torturimi vazhdonte, rënkimet dhe Zerat qė qitshin Shokët nga torturat dëgjoheshin edhe më.



"Komanir" Tasiqi erdhi te dera e korridorit dhe me tė histerike qeshura në ushtimën e korridorit na u drejtua: "Doci ce i na vas i kuq, jak je Selim Brosha!" (Do të vij në Radha edhe ju, i fort është Selim Brosha)! Dikur pas Mesnate i kthyen njërin pas tjetrit, duke i tërhequr zvarrë. E kishin alivanosur Sadriun, po si Sabriu nuk kishte shpëtuar lehtė. Sadriu më pas fillon të këndellet. I japim pak uji, buzët i ishin bërë shkrumb. Dikur fillon të na tregoj: "kërkojnë pesëmbëdhjetë njerëz të cilëve ua gjoja e kam dhėnė mė datė 15. Ekzemplar të" Zërit të Kosovës ". Kërkojnë t` ua ata emrat e të zotëve të familjeve ku i kam hedhur traktin, artikull politik të shumëzuar në 50 kopje; më i kishin marrė edhe disa poezi, kėrkojnė t `ua sqaroj domethënien .... edhe pseudonimin letrar" besniku "e lidhnin me pseudonim ilegal të veprimtarisë politike .... kėrkojnė emrin e Organizatës ..... partisė .. .. kėrkojnė materiale dhe programin e gjëra të tjera për çka nuk kam kurrfarë lidhje ... kėrkojnė "Zerat" ... u thash se i kam djegur bashkë me artikullin e shumëzuar kur e kam pasur kontroll në shtëpinë time në Kamenicë ... ato u thash se i kam djegur në kohën banesen në Prishtinë, pasi vec kisha mësuar për kontrollin në ..., Ali Vllasi m `u drejtua:" Ti secilën herë e më shumë po më nervozon, ti po mundohesh t `ua humbësh gjurmën edhe fakteve qė i pavlefshëm, tash po do të këndosh si bilbili ", dhe të mbushur pas kėsaj u sul me shqelma dhe grushte. grushta Pas tij kush shqelma kush e kush pendreka u vërsulën, Momqilla i Klokoqit ju printe ... pasi më rrëzuan dhe pasi vec e kisha humbur vetëdijen dhe nuk mundë të qëndroja ma hodhën njė bakall uji fytyrës, ndėrsa erdhi dhe më u afrua edhe më Sinan Rexhepi njė serbe vegël qorre, i cili ju drejtua kolegëve të tij me njė ton shpotitës: "ngadale më shumë se me këtë nuk shkohet edhe aq me shpejt të, ky është njeri i Kulturës, hej studion letërsinë shqiptare ". Dhe pas kësaj llomotitje filloi të recitoj i vargjet e Migjenit tė parodizuara, të përshtatura ashtu si atij i nevojiteshin në këtë" pauzë "funksion qė kishte tė torturimit psikik: "Kafshatë qė s` kapërdihet është me pas punë me ne / Kafshatë qė tė mbetet nė zė tė fyt e trishtimi / kur ke punë me kësi burra si e Ali Daut trimi. "dhe plotësoni Pas kësaj më kapi për fyti, më ngriti dhe më Uli në karrige. duart edhe ashtu të palëvizshme më i mbanin kolegët e tij dhe e Momqilla ismeti ai me elektro shok më prekte në fytyrë, Qafë, në duar, nën sqetulla, në këmbë .... Dhembjet ishin të padurueshme, më bëhej se e gjithë fuqia më u tret. Më nuk kam mundur ta kontrolloj veten .... Më falni se kam bërtitur shumë!! Nga kjo arsye ma mbushën gojën me faculeta letre, ma hodhën njė batanije përsipër dhe më sillnin me kërbaç!! ! Nuk e di sa ka zgjatur kështu ...!!!"



Pastaj pasoj një "pushim" prej ca ditėsh për Sadriun, pėr tė vazhduar njësoj derisa ju ngrit aktakuza. Njė ditė tjetėr nė vazhdim gjatė dhe torturave tė rënave tė Sermaxhajt Ramazanit i kishte dale nga vendi nofulla. Po sikur nuk u mjaftua me kaq, njė ditė ia lënduan edhe veshin e majtë. Pas vuajtjes së burgut e takova në Prishtinë, gati nuk e njoha. Më tregoi se ka pasur probleme edhe pas vuajtjes së dënimit, vazhdimisht e kishin marrė nė pyetje dhe më në fond ishte detyruar të shpërngulur me familje nga Petroci i Kamenicës në Prishtinë.

Sadri Ramabaja pas daljes nga burgu iu nënshtrua kontrolleve mjekësore nga të cilat rezulton se i ka të lënduara rëndë dy unaza të boshtit kurrizor si rezultat i dhunës po edhe i kushteve të vështira në burg. Në kontrollimet e më vonshme i është lëshuar edhe kjo diagnozë: sindrom Lumbavertebrales. Reumën E për, bronhitisin ... mos të flasim ato janë karakteristike për sëmundje të burgosurit, veçmas për ata politik tė cilėt burgun e vuanin në tipe të mbyllura të burgjeve ", burgim i rëndë". Edhe pas vuajtjes së burgut Sadriun UDB-ja nuk e lan të qetë dhe nuk e lejuan të përfundonte studimet. Kur sheh se është duke ju kurdisur burgosja atij dhe ca shokëve të tij, pas njė gjysmë Paralajmerimi, merr rrugën e egzilit.

Më e vështirë është të hyjë në analizën e patologjisë së njerëzve që punonin për UDB-në (policia politike serbe). Për deformimet e tyre e kam vështirë të gjej emërues tani nocioni. Sadizëm Nocioni duket nocion më i ngushtë. Ky nocion më bėhet se nuk i përfshin të gjitha simptomat dhe veprimet qė i paraprijnë shkatërrimit të shpirtit njerëzor, njerëzores. Deformim psikologjik i obskurantist totalitarizmit të Lidhjes së Komunistëve qė ėshtė manifestuar në mënyrë më ekstreme në UDB-në si ruajtëse dhe zbatuese e politikës së saj?

Më duhet të potencoi këtu njė fiks ide, opsesion njė tė njė viktimë tė UDB-sė me tė cilin pata rast të qëndroj në një dhomë në Burgun e Zrenjaninit. Vetëm Ai vazhdimisht këtë konstatim e përsëriste: "E tërë gjithësia dhe bota e kur janë krijuar në hapësirën pafund Ujku dëshironte të. Shqyente Qengjin Por Zoti nuk mundi ta duronte. Atëherë Zoti urdhëroi dhe qė tė pas pak dy eksploduan dhe u shpërndan në hapësirën e - kozmosit copë-copë. Nga copat e Qengjit u krijuan: planetet, albania, njerėzit, Bimet, shtazët. ndėrsa nga copat e shpërndara të Ujkut u krijuan Lidhja e Komunistëve, eprorët ushtarak, eprorët e policisë, inspektorët e UDB-sė dhe Shihe ata ende dëshirojnë të më shqyejnë, të më zhdukin. Më ndjekin edhe kur ëndërroj. " Me dhembje dhe shikoja e dëgjoja këtë viktimë të totalitarizmit serb, por realiteti në shumë fiks çka idesë së tij i jepte të drejtë. Vërtet kishim lindur dhe gjendeshim në një hapësirë ku instinktet shtazore dhe janė tė pėrziera tė Futura në trupa njerëzish. E kam vështirë të gjej adekuat nocion për këtë tip të njerëzve. Nga e gjithë kjo, nga Viktimat e tyre nuk buron ndjenje e hakmarrjes në të njëjtën mënyrë. Ėshtė njė fjalė e popullit që thotë: "Kur Qeni kafshon njeriun nuk duhet të sjellë njeriun në nivelin e qenit qė edhe njeriu ta kafshoj me dhëmbë qenin". E Danjollët Gjallë shikoni vetėm gjatė nė sy, tė gjithė do ta shihni ç `kanė ndërgjegjeje. Veteriner Ata do të fillojnë të rrëfehen, do të fillojnë të pendohen dhe ndoshta do të mundohen ta pastrojnë ndërgjegjen e tyre dhe të i shërbejnë për të mirë gjinisë njerëzore!

[Kosovelli]

Pse, Muharrem?




Ferat Muja është vrarë në vitin 1982. Prej atëherë, kėrkon familja eshtrat e tij. Ishte dënuar me vdekje, për vrasjen e njė Serbi. Një nga përgjegjësit për këtë denim, Muja familja e bėn edhe Muharrem Shabanin. E ky është një tjetër kandidat për gjyqtar në Gjykatën Kushtetuese. Akuzat Shabani mohon
.

Ferat Muja, i dënuar me vdekje në vitin 1982. Ende nuk i dihet varri
Ferat Muja kishte vrarë një serb, duke u vetëmbrojtur.
Kështu, së paku, thonë familjarët e tij.
Dënimi Ferati qė kishte marrė maksimal ishte: ekzekutim i menjëhershëm.
Sipas familjarëve të tij, nga fshati Samadrexhë e Vushtrrisë, gisht në vendimin për dënim me vdekje të të afërmit të tyre, kanė pasur gjyqtari Muharrem Shabani, Kapllan Baruti, tash kryetar i Gjykatës së Qarkut në Mitrovicë, si dhe disa tė tjerė qė nė atė kohë mbanin pozita.
Vitet kanė kaluar dhe tash Muharrem Shabani, i cili për një kohë ka qenë edhe kryetar i Komunës së Vushtrrisë, pas vitit 1999, ka konkurruar për gjyqtar në Gjykatën Kushtetuese të Kosovës.
Pas shkrimeve të Expressit lidhur me kandidatët për gjyqtarë të kësaj gjykate, është lajmëruar familja Muja. Ata tregojnë këtë rast, duke shpjeguar se nga influenca e Muharrem Shabanit, tash nuk kanė si varr për të Qare eshtrat e të afërmit të tyre.
Murat Muja është vëllai i Feratit të ndjerë, i cili rrëfen për Express historinė qė ka ndodhur nė vitin 1982.
Sipas tij, Ferat Muja (viktima), ishte nisur pėr tė shkuar nė Vushtrri, dhe duke kaluar rrugën e fshatit Gojbulë, vendbanim me shumicë serbe, Danilo Milencic kishte tentuar ta vrasë atë me shat.
Në atë moment, sipas familjarëve, kishte Ferati nxjerrë revolen nga brezi dhe e kishte qelluar serbin 22-vjeçar.
Për më tepër, gjykimi Murati shpjegon se për tërë këtë ngjarje ka zgjatur vetėm 34 ditė. Për kohe kaq ėshtė marrė vendimi me vdekje.
"Vëllai ka qenë duke kaluar rrugës, nė tė cilėn gjithmonė kemi kaluar. Danilo Milencic, bashkë me nënën e tij, kanė qenė nė tuj prashitë janë të tyre. Dhe, pėr njė moment, ai i ka thënë vëllait se nuk mund të kalonte andej, ei ka bërë hyxhym me shati pėr ta mbytë ", tregon ngjarjen e para 27 vjetëve, Murat Muja.
Ai tregon se pas vrasjes, për ekzekutim vendimi ishte marrë me procedurë të shpejtuar, duke mos analizuar mënyrën e vrasjes dhe faktet se Ferati e kishte vrarë serbin në vetëmbrojtje.
Murati thotë se protagonistët e asaj kohe i kanė dhėnė politik Film kėsaj vrasjeje.
Përveç kėsaj, ai shpjegon se, Muharrem Shabani, Kapllan Baruti, e të tjerë, bashkë me disa banorë të fshatit Samadrexhë, kishin thënë se duhet të ruhej bashkim-vëllazërimi.
Tash, pas njëzet e Shtatė vjetėsh, kur edhe eshtrat e Ferat Mujës familja ende nuk di se ku kanė tretur, lajmi se Muharrem Shabani, ka konkurruar për anëtar të Gjykatës Kushtetuese, familjarët nuk i ka lënë indiferentë.
"Muharrem Shabani nuk e meriton atė vend. Ai nuk e ka merituar si me qenë kryetar komune, si gjykatės, po ashtu, si Kapllan Baruti. Gjakpirës Janë njerėz, qė kanė punuar me Serbinė, qė sot e mbajnë vende kyçe ", thotë Murat Muja, për Express.
Gojbulë Vendimi për ekzekutimin e Feratit, pas vrasjes së serbit tė fshatit, familjarët thonë se është nënshkruar në Bashkësinë Lokale të fshatit Samadrexhë.
"Gjyqtari Muharrem Shabani, i cili ishte edhe kryetar i Komitetit, ka ardhur dhe e ka nenshkruar dënimi qė t` i jepet me Feratit ekzekutim, e me pas i ka dhėnė komplet kahje politike vrasjes ", thotë Xhafer Muja, djali i Ferat Mujës.
Por, kėto akuza i kundërshton, Muharrem Shabani.
Sipas tij, në tërë këtë histori, nuk ka asgjë të vërtetë.
"Dokumentet Shikoni. Nėse ka diçka të vërtetë, jam i Gatshem plotësisht të përgjigjem. Unë kurrë s'kam qenë gjyqtar i Qarkut dhe nuk kam pasur të bëjë me këto gjëra ", thotë Shabani, për Express.
Ai pohon se në atë kohë ka qenë gjyqtar në Gjykatën Komunale, e cila nuk ka pasur të bëjë fare me çështje të tilla.
"Gjithashtu nuk është e vërtetë se vendimi është nënshkruar në fshat", thotë ai.
Shabani mohon se asokohe ka qenë kryetar i Komitetit.
"Rrenë është totalisht. Kurrë në jetë nuk kam qenë kryetar i Komitetit. Unë kam qenë në Kuvendin e Kosovës, në shpalljen e Kushtetutës së Kaçanikut, deklaratën e së cilës e kam lexuar ", thotë Muharrem Shabani.
Ndërkohë, familjarët e Ferat Mujës kėrkojnė qė institucionet nga Muharrem Shabani, tė mos gjyqtar emërohet në Gjykatën Kushtetuese. Ata ftojnë institucionet qė, dosje përveç tij, edhe njerėzit e tjerė qė kanė apo ish-kanė qenė pjesė e sistemit tė kaluar, të mos emërohen në institucionin më të lartë të Drejtësisë në vend.
"Të gjithë e dimë se çka u njerėz kanė bėrė shqiptarėve gjatė regjimit të tillë. Ftojmë institucionet qė ata në asnjë mënyrë të mos emërohen në këto pozita ", thonë të afërmit dhe familjarët e të ndjerit Ferat Muja.

[Kosovelli]

Ende nuk dihet ku ndodhet varri i Ferat Mujës



Vushtrrisë këto ditë mbushen 23 vjet prej ekzekutimit nga pushteti ish-jugosllav i Ferat Mujës, nga fshati Samadrexhë i Komunës së. Ekzekutimi i tij u bë me motivin politike antishqiptare vetėm 20 muaj pas shqiptimit të dënimit nga Gjykata e Qarkut në Mitrovicë, e kryesuar nga gjyqtari Ismet Emra.

Trupi i të ekzekutuarit nuk i është dorëzuar familjes dhe që atëherë nuk dihet si vendi ku është varrosur. Familja e Feratit, e shpërngulur pas gjykimit të tij, në lagjen Tavnik të Mitrovicës, ka bërë përpjekje të pasuksesshme për të mësuar vendin e saktë ku ndodhet varri i tij. Sipas informacioneve qė kishte marrė ajo para luftës në Kosovë, nga ish-drejtori i burgut të Qarkut të Mitrovicës, Ferati ishte varrosur në varrezat e qytetit të Mitrovicës qė gjenden jo larg ndërtesës së burgut. Ndërsa avokatët e ndryshëm, familjes së Feratit i kishin thënë se sipas rregullave ligjore, eshtrat e personit të ekzekutuar nuk mund ekzekutimit t'i dorëzoheshin familjes para se të kalonin 20 vjet prej ditës së. Megjithatë, për rastin e Ferat Mujës mund të dëshmonin dhe ende mund të dëshmojnë personat e ndërthurur në procesin e tij, ndėr tė cilėt edhe zyrtari i asaj kohe i judikaturës së Kosovës, Vesel Latifi, ish-prokurori Kapllan Baruti, ish-gjykatësi i Gjyqit të Qarkut të Mitrovicës, Ismet Emra dhe ish-personeli i Burgut të Qarkut të Mitrovicës.

Zgjimi i madh shqiptar në Kosovë në vitin 1981 hapi njė epokë të re, jo vetëm për ndërgjegjen shqiptare, por edhe për pasionet antishqiptare të pushtuesit serb. Urrejtja dhe shtypja serbe ndaj shqiptarëve, herë-herë e kamufluar, tashmë po shprehej në formën më të hapur e të vrazhdë. Po urrehej gjithēka shqiptare: flamuri simbolet kombëtare gjuha, kultura, emri, madje edhe qenia fizike e Shqiptarit. Në atmosferën e kësaj fushatë antishqiptare tė pėrgjithshme, jeta e Shqiptarit në trojet e tij të pushtuara ishte nën kërcënimin e përditshëm: nga Serbi, nga ligji, nga shërbëtorët shqipfolës të pushtetit.Viktimë e kėsaj fushatë u bë edhe Ferat Muja nga fshati Samadrexhë i Vushtrrisë .
Ish-minatori i minierës Trepça, invalidor pensionist, Ferat Muja, më 2 qershor të vitit 1982 niset për në qytetin e Vushtrrisë, ku kishte parashikuar ta tërhiqte e tij pensionin mujor. Mirëpo, rruga në të cilën ishte nisur ai nuk e çoi dot në Vushtrri, sepse në mesin e saj qëndronte hija e vdekjes. Ai nuk ariti dot tutje fshatit fqinj Gojbulë, i banuar me popullatë serbe. Derisa po kalonte rrugës këmbësore të një Livadhi të këtij fshati, në drejtim të tij ishte vërsulur me tërbim i riu Danillo Milinçiq. Sapo e kishte vërejtur Feratin, të moshuar sallë e Lig qė po kalonte pranë Ares ku ai po prashiste koprrac, ndërpren punėn dhe me shatën tė ngritur lart, vrapon ta sulmojë atë. "Po e mbyt njė shqiptar!" I kishte thënë ky kriminel nënës së tij, Danicës, e cila po ashtu ndodhej në afërsi, sikur për të shuar e pasionin urrejtjes antishqiptare. Familja Milinçiq, qė herėt ishte e njohur për ndjenja shoveniste, akcesive e mbrapshtë. Zoja e shtëpisë, Danica e njohur për paudhësi të ndryshme ishte njė kriminele, e cila bashkë me të vëllanë dhe birin e saj më të madh, disa vite më parë e kishte vrarë të shoqin. Ndonëse për këtë krim, biri i saj ishte përgjigjur me disa vite burg, për ngritjen e histerisë serbe antishqiptare, kjo familje, mediat dhe qarqet e Beogradit, për këtë vrasje filluan t'i fajësojnë shqiptarėt.
Familja Milinçiq, po ashtu ishte e njohur edhe si çerdhe e ultrashovenistit serb Rankoviq, ku ai në kohën e tij kishte kaluar shumë ditë dhe net. Në shenjë të kësaj afrie, fëmijën më të ri të Danicës, Danillon, bashkëfshatarët madje e quanin edhe Rankoviqi i vogël. Këtë Rankoviq të vogël, në ditën e atij Qershori dy e kishte tërhequr vdekja nga ara në livadh, ku kishte ëndërruar ta përjetojë kënaqësinë sadiste gjatė mbytjes me shatë të një shqiptari.

Ferat Muja, një burrë trim ei ndershëm, duke qenë me prejardhje nga një familje me traditė atdhetarë, nga fshati Kovaçicë i Shalësë Bajgorës, ishte brumosur me njė ndjenje të sinqertë të atdhetarizmit. Si pinjoll i Leter me emër të Kovaçicës, i Asllanit (babai i tij) dhe i atdhetarit Ukshin Kovacica, ai çmonte e dinjitetin e burrit, por edhe armën si mjet për mbrojtjen e këtij dinjiteti. Prandaj Ferati, jo vetëm e adhuronte armën, por revolverin e tij, pothuajse përherë e kishte bartur me vete. Atë e kishte në një qese najloni edhe ditën kur sulmohet pa shkas nga Danilloja. Pikėrisht ky revolver ia kishte pamundësuar këtij krimineli kënaqësinë të luante me jetën e një shqiptari, duke e lënë atë në e shatës çykën. Plumbi paralajmërues i shkrepur nga revolveri i Feratit, kishte marrë kuptimin e vazhdimit të dialogut të zhvilluar në fillim të ngajrjeje kėsaj tė kobshme, duke ia bërë të qartë këtij shovenisti rankoviqist se toka nëpër tė cilėn po e pengonte të ecte, nuk ishte serbe, por shqiptare denbabaden.
Tërbimi kundėr shqiptarėve shovenist nuk e kishte lejuar serbin Danillo ta shihte rrezikun si atëherë kur bindet se Ferati ishte i armatosur dhe se mund ta vriste. Ai vazhdon përpjekjen për ta shijuar kënaqësinë e mbytjes së tij, duke e goditur me shatën si arme e ftohte, Mirëpo, më parë u ça gjoksi i tij nga nga plumbi i shkrepur. E këtij krimineli, e shoqëron edhe britma Plandosjen kobzezë e së ëmës. Ndonëse të birin e kishte mbështetur edhe vetë ajo, Ferati e kishte ruajtur gjakftohtësin ndaj saj. Në ato momente atij iu kishte kujtuar kodi i traditës dhe i kanunit shqiptar, i cili nuk e njeh për vepër trimërie vrasjen e femrës.
Pas kėsaj ngjarjeje në Gojbulë, Ferati kthehet në shtëpi ku e njofton familjen e tij për krejt atë që i kishte ndodhur. Pastaj merr pushkën tė cilėn e kishte Mirėmbajtur me shumë përkushtim qė prej shumë vitesh dhe pozicionohet në një vend të përshtatshëm në periferi të fshatit. Ishte i bindur se policia do t'ia rrethonte shtėpinė dhe vėrtet kështu edhe kishte ndodhur pa vonesë, kur njësite të policisë të arrijnë nga Vushtrria në Samadrexhë. Ferati po i sodiste me kujdes veprimet e tyre, i vendosur të mos dorëzohej. Mirëp, pas disa oresh, shqipfolës eprorët Ministria e Brendshme tė kėsaj arrijnë ta bindin familjen e Feratit se dorëzimi i tij nuk do të kishte pasoja. Madje Një epror i kësaj Ministria e Brendshme, i quajtur Ismet Tërstena, edhe kishte garantuar se për vrasjen e kryer në rrethana vetëmbrojtjeje, Ferati nuk do të dënohej më shumë se shtatë vjet burg. Premtime Kėto tė bėjnė qė Ferati dorëzohet, Mirëpo së shpejti bindet për lajthitjen. Vrasja që bëri ai u kualifikua si vepër me motiv nacionaliste e irredentiste kundėr popullit serb. Ajo u bë ngjarje e ditës për shtypin e Beogradit dhe çështje e rendit të ditës në forumet partiake e diferencuese në Kosovë, dhe si e atyre shtetėrore në Serbi e Jugosllavi. Rreth kësaj çështjeje u angazhua udhëheqja më e Lartë e Serbisë, duke përfshirë edhe kryetarin e Kryesisë së kėsaj Republike, gjeneralin famëkeq Nikolla Lubiçiq. Siē ia kishte komunikuar ato ditë Feratit, avokati i tij Bajram Kelmendi, Lubiçiqi kishte sugjeruar që ai të ekzekutohej pa gjyq dhe menjëherë, në mënyrë që dënimi i tij të shërbente si shembull frikësimi për të gjithë "nacionalistët" dhe "irredentistët" shqiptarë.

Kjo formė e presionit dhe e fushatës rezultoi me organizimin e shpejtë të procesit kundėr Gjyqësor Ferat Mujës. Tërë procedura u përgatit brenda 36 ditėsh, gjë që paraqiste rast unikat në praktikën e gjyqësisë së atëhershme jugosllavë. Gjykimi u organizua në Gjykatën e Qarkut në Mitrovicë. Atij iu shqiptua dënimi me vdekje nga Ismet Emra, gjykatės nė shėrbim tė politikës serbomadhe, i cili për shumë kohë kishte qenë edhe kryetar i kësaj gjykate. Tani ishte e qartë se ky vendim i dalur nga ky proces Gjyqësor ishte vendim politik, i marrė nė fakt, në nivel të lartë shtetëror. Prandaj, për secilin ishte e qartë se dënimi i shqiptuar do të ekzekutohej në afatin sa më të Afërt. Në kohën qė Ferat Muja, tashmë hetues i dënuar me vdekje po mbahej në burgun të Mitrovicës, tërë procedura pasuese dhe vendimet e instancave të tjera të gjykatës e të shtetit lidhur me dënimin e tij, përfunduan brenda njëzet muajsh. Në janar të vitit 1984, ankesat kundėr vendimit të gjyqit u refuzuan përfundimisht nga të gjitha instancat gjyqësore, si dhe nga Kryesia e Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës. Brenda tre muajve tė ardhshėm u refuzua edhe Shkresa me kërkesën për falje kreut, drejtuar më të lartë të shtetit të ish-Jugosllavisë, si procedurë formale qė aplikohej në rastet e dënimeve të tilla të rënda. Kjo shkresë ishte shpresa e fundit për t'i shpëtuar ekzekutimit. Mirëpo, Ferati ishte i vetëdijshëm se për të si shqiptar, nuk do të kishte mëshirë, prandaj si qė denjonte ta provonte këtë e mundësi të bënte kerkese falje për. Përkundrazi dëshironte të shprehte gatishmërinë e tij për sfiduar t'i çetnikët e Beogradit me shembullin e qëndresës shqiptare. Në kërkesën drejtuar kryetarit të Kryesisë së ish-Jugosllavisë, e hartuar nga autori i këtij shkrimi, më tepër për ta hequr pengun e të nesërmes, Ferati nuk ishte pajtuar të kërkonte mëshirë e falje, por ballafaqim me ata qė kishin kėrkuar qė ai tė ekzekutohej pa gjyq, pra me kreun e politikës serbe, Lubiçiq gjeneralin. Në këtë kontekst po ashtu para autorit të këtij shkrimi, Ferati kishte deklaruar shumë herë se edhe në çastin para ekzekutimit, nëse do të pyetej për dëshirën e fundit, ai do të kërkonte të shpaloste gjoksin para armës së çetnikut Lubiçiq. Dita kur do ta shprehte këtë Dëshirë vetėm erdhi pas tre muajsh, kur përfundimisht u miratua dënimi i tij me vdekje. Në mbrëmjen e 16 Prillit të vitit 1984, policia, gardianë dhe zyrtarë të Gjykatës së Qarkut e të burgut në Mitrovicë, shkojnė te shtëpia e Ferat Mujës dhe e njoftuan familjen e tij se do të mund të shiheshin për herë të fundit me të. Po atë mbrëmje të rëndë, në takimin lamtumirës me Feratin, në burgun e Mitrovicės shkojnė Nëna e tij, Hamidja, vëllai Murati, si dhe e shoqja Fetia. Fjalët e para të Feratit, drejtuar së ëmës ishin: "Nënë, mos qofsha djali yt, nëse derdh lot për mua!".

Pas tri ditėsh, mjetet serbe dhe shqipfolëse të informacionit në Prishtinë e Beograd kumtuan lajmin se "irridentisti" Ferat Muja, që kishte vrarë serbin Danillo Milinçiq, ishte ekzekutuar. Që atëherë gruaja, familja e tij, vëllai, Fëmijet (Ferati ka lënë tre djem e pesë vajza), nipat e mbesat e Ferat Mujës, ende nuk e dinë vendin ku është varrosur trupi i tij. Në kokën e tyre vazhdojnë të sillen Verdalle vetėm informacionet e tërthorta, sipas së cilave, eshtrat e tij prehen në një varr të varrezave të qytetit të Mitrovicës, jo shumë larg ndërtesës së burgut të këtij qyteti. Ironik është fakti se informacionet e sakta për vendin e ekzekutimit dhe të varrosjes së Ferat Mujës, nuk janë bërë publike sot e asaj dite dhe vazhdojnë të mbeten sekret i atyre që i shërbyen politikës serbomadhe, megjithëse prokurori që e kishte paditur ka atė gjatė procesit Gjyqësor emër e Mbiemer. Informacionet e sakta lidhur me këtë çështje do të duhej t'i kërkoheshin dhe ato do të duhej t'i jepte edhe kryetari i trupit gjykues që ia shqiptoi dënimin me vdekje Ferat Mujës. Informacionet e tilla do të duhej t'i bënte publike edhe personeli tjetër ekzekutor i skuadrės ekzekutuese, në mesin e të cilëve, pa dyshim do tė ketė pasur edhe shqipfolës. Ish-prokurorët dhe gjykatësit Kapllan Baruti, Ismet Emra dhe tė gjithė ata qė morën pjesë në vrasjen e Ferat Mujës, Sekretin për vendndodhjen e varrit të tij vazhduan ta ruajnë pa të drejtë deri sot. Eshtrat e tij ishin nën embargon e kėtyre shërbëtorëve të dikurshëm të pushtetit serb. Është krejt e padrejtë qė familja e Ferat Mujës, i vrarë motiv për politike nga Regjimi pushtues i Serbisë, tė mos ketė tė drejtė tė di për varrin e tij. Ndërgjegja e atyre që e dinë vendin ku ndodhet ky varr dhe vazhdojnė ta ruajnë për Sekretin të, nuk duhet të lihet e qetë. Ata duhet të detyrohen ta zbulojnë të vërtetën.

Ferat Muja ishte i vetëdijshëm se do të viktimizohej si pasojë e politikës së krijuar pas demonstratave të vitit 1981, nė tė cilat shqiptarėt shprehen kërkesën për barazinë e tyre me popujt e tjerë në ish-Jugosllavi. I vetëdijshëm për këtë fakt, ai e thoshte dhe e dinte se po bëhej mish për top i kërkesave të popullit shqiptar dhe për këtë fakt ndihej i Gatshem ei lehtësuar të sakrifikohej. Me ekzekutimin e tij, shovenizmi shtetomadh serb synoi t'i frikësojë et'i zbrapsë kėrkesat shqiptarėt dhe nga synimet e tyre kombëtare. Mirëpo, dënimi dhe ekzekutimi i tij, pasi e qetësuan situatën e atëhershme në Kosovë si dhe dëshmuan se këtu po mbroheshin marrëdhëniet ndëretnike. Përkundrazi, ekzekutimi i tij dëshmoi se ndaj shqiptarëve në Kosovë e në ish-Jugosllavi po zbatohej POLITIKË shtetėrore antishqiptare dhe se diskriminimi i tyre po bëhej me ligj. Politika e shtypjes dhe e diskriminimit antishqiptar vazhdoi në format më të vrazhda derisa Ushtria Çlirimtare e Kosovës e përzuri me zjarrin e armëve, pushtuesin serb nga Kosova.
16.4.2007

[Kosovelli]

Në kohën që Ferat Muja, tashmë i dënuar me vdekje po mbahej në burgun hetues të Mitrovicës, tërë procedura pasuese dhe vendimet e instancave të tjera të gjykatës e të shtetit lidhur me dënimin e tij, përfunduan brenda njëzet muajsh. Në janar të vitit 1984, ankesat kundër vendimit të gjyqit u refuzuan përfundimisht nga të gjitha instancat gjyqësore, si dhe nga Kryesia e Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës. Brenda tre muajve të ardhshëm u refuzua edhe shkresa me kërkesën për falje, drejtuar kreut më të lartë të shtetit të ish-Jugosllavisë, si procedurë formale që aplikohej në rastet e dënimeve të tilla të rënda. Kjo shkresë ishte shpresa e fundit për t’i shpëtuar ekzekutimit. Mirëpo, Ferati ishte i vetëdijshëm se për të si shqiptar, nuk do të kishte mëshirë, prandaj as që denjonte ta provonte këtë mundësi e të bënte kërkesë për falje. Përkundrazi dëshironte të shprehte gatishmërinë e tij për t’i sfiduar çetnikët e Beogradit me shembullin e qëndresës shqiptare. Në kërkesën drejtuar kryetarit të Kryesisë së ish-Jugosllavisë, e hartuar nga autori i këtij shkrimi, më tepër për ta hequr pengun e të nesërmes, Ferati nuk ishte pajtuar

[Kosovelli]

Një gjykatės i një gjykate të Kosovës, e cila nuk punon tash njė vjet e tre muaj, për shkaqe politike forte mirė tė njohura, nuk kalon javë pa u pa, dhe atë, në dhe lajme në plan të parë. Gazetarėt e rinj dhe të papërvojë të urdhëruar nga redaktorë të TV-ve, tė Kosovės, pėr ta plotësuar si din dhe si mundën, normën ditore dhe shkarkime, të gjorët nuk din tjetër dhe "yrysh te" njė gjykatės, të cilin po ta njihnin , se kush ėshtė, Kapllan Baruti, mbase, nuk do të pranonin të bisedonin, me njė njeri, i cili mori pjesė nė shumė gjykim drakonike dhe dënime, deri me pushkatim, siē ėshtė rasti mė tė ndjerin Ferat Muja, nga fshati Ceceli e KK të Vushtrrisë, në vitin 1985. Gjykimi dhe i kobshëm më antishqiptar, tė cilin e patën udhëhequr në duet me emigrantin zogiste e dikurshëm, kryetar i Gjykatës së Qarkut, Ismet Emra. Në bashkëpunim dhe bashkëveprim me të Kolegjit si kryetar, Nik Lumezi, kurse Kryetar i Kolegjit të Gjykatës së Lartë të ish-KASK-së, Ramo Vodopiqi, Tadej Rodiqi, anëtar dhe Dragomir Popoviqi, nga tė cilėt merrnin sugjerime, Mësime dhe urdhra. Gjykimi dhe dënimi me pushkatim i të ndjerit Ferat Muja, u zhvillua në Gjykatën e Qarkut në Mitrovicë, të udhëhequr nga Kryetari i Kolegjit gjykues dhe kryetar i Gjyqit të Qarkut të Mitrovicës, Ismet Emra, gjykim në të cilin mori pjesė edhe zotëriu Kapllan Baruti. Por, tani ky Kapllan Baruti, anëtar nuk ishte vetėm dhe gjykatės anësor i një gjykim, përkatësisht dënimi të një shqiptari të dënuar me vdekje. Por, ai qė nga vitet 1975 e deri më sot, gjendet në një gjykatë, e cila ka bërë kërdi, duke dënuar shqiptarë me dënime krejtësisht drakonike dhe të natyrës politike, deri me pushkatimin e të ndjerit Ferat Muja. Ky trup porotësh gjykuesish dhe në krye me kryegjykatësin, Ismet Emra, gjyqtarin Gjorgje Bozhoviq dikur edhe Kryetar gjyqi, porot gjyqtaret, Osman Qitaku, Halil Avdiu, Rizah Stublla, Shaban Mlinaku, Kader Drenica, e vërtetë bėnė eksperimentet e para të gjykimeve politike të rënda në Gjykatën e Qarkut në Mitrovicë. Kurse nė prill tė vitit 1976, U.D. të PPQ-së, në Mitrovicë, Kapllan Baruti dhe taksativisht saktësisht më 28.04.1976, dhe njëherit jep publikisht shpallë këtë aktgjykim, kundėr Rrahim Selim Pllana, nga FSH. Shtitaricë KK Vushtrri. Pas Gjashtė muajsh mbajtje në hetuesi. Pas njė shtazarak torturimi, kryhet dënimi me burg të rëndë politike, prej (5) pesë vjetėsh. Rrahimi është vëllai i autorit të këtij teksti. Dënimi mbështetur në nenin famëkeq 117.al.2. lidhur me nenin 100 dhe 101.al. 1. të Kodit Penal, sipas aktakuzës të PPQ-Mitrovicë, PP-nr. 44/76, të datës 31. O3. 1976., Me mbajtjen e shqyrtimit kryesor publik me gojë, më 27 dhe 28. 04. 1976. Lënda e nxjerrë nga hetuesia, dhe Prokuroria e mbështetur nga gjykata dhe gjykatësit në fjalë, është mjaftë e gjatė, nė nà 10-15 faqe, e cila, kinse "mbështetet në rrezikshmërinë e ish-Jugosllavisë, të kryetarit të atëhershëm JB Titos, në në bashkëpunim me lëvizjen Kroate për pavarësinë e Kroacisë dhe tė Kosovės, dhe shkatërrimin e Jugosllavisë, lidhje direkte me ustashët Kroate, në Frankfurt mbi Majn "etj,. Ky nuk është gjukimi i fundit i kësaj gjykate dhe i kėtyre gjykatësve në krye me Ismet Emren, Kapllan Barutinit, Gjorgje Bozhoviqin, ky i fundit u ngrit deri në kryetar tė Kuvendit tė Kosovės, madje në kohën e shpalljes së Deklaratës për Republikën e Kosovës, në kuadër të Jugosllavisë etj., kur nënkryetar Kyvendi të atëhershëm ishte Iljaz Ramajliu. Ky trup gjykatësish, me ndonjë përjashtim, në vitin 1989, do të dënojnë grupin e njohur, përkrahës të Demonstratave tė njohura tė Minatorëve të Trepçës; z. Aziz Abrashi, profesor dikur, ekonomist udhëheqës dhe të Trepçës, së bashku me z, Burhan Kavaja, udhëheqës gjithashtu, z. Lazer Krasniqi ing. Energjetikës, i Drejtor të atëhershmes "Elektroekonomia, respektivisht" Elektrokosova "dhe Azem Vllasi kryetar, apo anëtar i Kryesisë së Komitetit Krahinor, s` më kujtohet saktësisht, tė cilėt u dënuan me 14 muaj burg, në Gjykatën e Mitrovicës, me urdhër personal të S. Milosheviqit. Prandaj, ėshtė njė histori e dhembshme e kësaj gjykate, e cila kur nuk e ka kryer njė Detyrë ligjore, por prej krijimit të saj, vetėm ėshtė marr me gjykime politike dhe kryekëput antishqiptare. Është tepër e dhimbshme, jo pse në këtë gjykatë dhe Burgun e Qarkut të Mitrovicës, viza-vi saj, i ndërtuar enkas për dënime politike dhe antishqiptare në frymën racore, është dënuar me pesë 5 vjet burg të rëndë politik, Rrahimi vëllai im, por nė tė vėrtet me dokumente relevante, me vepra çnjerëzore, antishqiptare dhe antihumane, ka vepruar edhe gjykuesish ky Trup të kësaj gjykate, në kuadër të së cilit, vazhdimisht është gjendur gjykatësi, Kapllan Baruti, (njëherit Dhender i komshive) dhe bashkëpunëtor i ngusht i ish-kryetarit të kësaj gjykate, Ismet Emra. Nuk do t `i hyja, kėsaj çështjeje jo pse frikësohem, por i përmenduri, Kapllan Baruti tė mos proklamohej, sikur ai, të mos shihej të paktën njëherë në javë, në masmediat elektronike tė Kosovės. KTV-ja Në Intervistat dhe bisedat e gazetarëve të TV-ve tė Kosovės, aq shpesh me njė njeri, i cili jo që nuk e ka vendin dhe atė nė plan tė parė, madje në kryelajme siē ishte rasti jo më larg se më 26 prill në - e! Por ky njeri, do tė duhej të përgjigjej për gjykime shumë drakonike, shumë vuajtje për të familjeve, të cilave u ka shkaktuar ky kjo gjykatë dhe, puna e së cilës po shihet edhe tash e aktualisht njė vit e gjysmë. Dalja në ekranet e televizive kėtyre personave është irituese, nxitëse, madje jashtëzakonisht shkakton shqetësime të këqij. Po tė ishte njė njeri me pak dinjitet, Kapllan Baruti, vetë nuk do tė duhej tė pranonte, qė tė jap çfarëdo "sqarimi", në lidhje me punėn apo mos punėn e Gjykatës, ku ai përpshtjellët akoma "! Ai, mbase për përpiqet ndonjė shfajësim, apo, djalli i raftë në fije. Ne, familjet e dëmtuara nga kjo gjykatë, dhe kėta nga personalitet, pyesim prore? Valle për çfarë e kemi ministrin e Drejtësisë. Athua, z. Ministresha e Drejtësisë, Nekibe Kelmendi, nuk ka kurrfarë mundësie, të paktën morale, qė tė tipit tė përmendurit t `ia bëjë me dije, se ai nuk gëzon kurrfarë afiniteti moral e njerëzor, që të dalë sa herė qė dëshiron në masmedia elektronike, dhe atė, pothuajse ēdo javë. Të paktën, masmediat të heqin dorë nga kėta njerėz, tė cilėt shkaktojnë iritime, shqetësime, madje edhe për nxitje tė ndonjė incident i mundshëm. Në të kundërtën, ekzekutivin te ne e Komplet kanė nė duar tė huajt, ashtu siē pat e manipuloi dhe, spekuloi dhe dënoi edhe UNMIK-u sipas LIGJEVE akoma tė Serbisė nė fuqi nė Kosovėn e "pavarur"! Ngandonjëherë po pasaportën befasohem se si, RTK-ja, e nuk po nxjerrë njė dokument, e vëllait tim, mė tė cilėn dy dekada, ka manipuluar, deri sa kam gjetur mundėsinė e intervenimit, qė atė tė fotografi me pasosh tim vëllait të proklamuar në Çdo përvjetor (lexo 13 maj, tė Sigurimit jugosllav) manipulohej me të cilin, duke e shpallur publikisht nė tė tërë ekranin ", si njė shembull, se si kinse Sigurim famëkeq Jugosllavo-serb e paska zbuluar njė armik shumë të rrezikshem, të popullit, Titos shtetit dhe kundėr! Që gjëja në bashkëpunim me Paragën, Gabelicën, madje edhe me z. Milovan Sheksin, ish-Kryetar i një apo dy Legjislaturave të Kuvendit Kroat pas çlirimit të Kroacisë etj., Z. Stipe Mesiq, kryetar aktual i Kroacisë e të tjerë, paskëshin pėrgatitur atentatin kundėr Titos "! Së fundi, pikërisht, kėta mira dhe qindra shembuj në Kosovë determinojnë në mënyrë imidiate, qė tė të ndodhë sa më parë Dosjet, jo për të "prerë një grirë, për të dënuar një hakmarrë kundėr atyre qė punuan me mish e shpirt për Serbinė", por për t `u ndarë shapi prej sheqerit. Për të ditur dhe për të mësuar, Gjeneratat e reja, se kush ku e ka vendin, se kush ku dhe deri ku mund të shkojë, me poste udhëheqëse, kush ku dhe deri ku mund të gjendet, shtetėrore neper institucione, në Legjislativ, Ekzekutiv , në Presidencë e sidomos nëpër vende udhëheqëse të ndjeshme, gjyqësi, prokurori dhe institucione të tjera shtetėrore!. Ky do tė duhej tė jetė Qëllimi, Kërkesa dhe e përhershme e këtij Kuvendi, që të miratojë ligjin mbi hapjen dhe zbardhjen e dosjeve, dhe tė bėhet njė lloj spastrimi nga e kaluara e dhimbshme jona në Kosovë. Pra Hapja e dosjeve nė Kosovė ėshtė masë të domosdoshme, më se e nevojshme dhe e domosdoshme, për të hequr më sigurt, më të qetë dhe pa shqetësime se prapa kemi njerëz me biografi të dyshimta, me Karriere të ndërtuar nga serviliteti, miopia, nga punë të pista të kohës, për të cilat kemi me mijëra fakte, tė cilat ishin shumë antinjerëzore dhe antikombëtare së tepërmi. Të tillët, nuk do tė duhej tė gjendeshin mė asnjė vend me pėrgjegjėsi, sidomos neper gjyqe, prokurori, polici, FSK, në Kuvend apo Qeveri etj. Kjo ne na bënë të dyshojmë, se kemi disa ministri dhe më shumë se kėto, tė cilat kanė vetėm emër. Përndryshe, ato edhe më tutje i udhëhoqi në faktorë të nëndheshëm tė Serbisė, tė zgjedhur dhe krejtësisht të imponuar dikur nga UNMIK-u, sot me të njëjtat letra, porosi e mesazhe nga EULEX-i. Por, ne duhet të dimë kemi shtet dhe pushtet, apo edhe më tutje gjithēka ėshtė demagogji, mashtrime dhe gënjeshtra, për derisa nuk kemi autonomi të plotë legjislative, ekzekutive, pra sidomos gjyqësore dhe me njerėz tė Kosovės sė re, e jo me ligje, njerėz tė cilėt e gjyqtar në mënyrë të devotshme punuan shqiptare kundėr interesave kombëtare e me vite dhe me dekada, të cilët punojnë dhe edhe sot e kėsaj dite përditë Shihemi Ballë për Ballë neper ekrane, duke u shqetësuar njësoj si atëherë ...

[Kosovelli]

Podujevë, 21 shkurt - 26 vjet kanė kaluar, ndėrsa pėr tė gjithēka ėshtė shumė e freskët. Tashmë në moshë të shtyrë, Plaku 63 vjeç, Raif Lahu, kujton torturat qė i ishin bërë atij, nga Regjimi komunist i atëhershëm, duke përfshirë edhe shqiptarėt, qė nė atė kohe ishin të përfshirë brenda sigurimit jugosllav apo serb.

Tani, 26 vjet më pas, kur kujtimeve të kobshme të asaj kohe u ka rënë pluhuri, Plaku nga fshati Gllamnik i Podujevës, viktima e vetme në familje që u ka mbijetuar maltretimeve, rrëfen historinė e dhimbshme të tij.

Derisa kishte qenë në burg, i mbajtur pa faj, ai kishte para me sytë e tij se si fëmija i tij pesë javësh torturohej për vdekje nga njerëzit e sigurimit. Makthi për të nuk ka mbaruar me kaq. Si në fyt futja e shkopit të Gomes, nuk e kishte bërë këtë person qė tė dorëzohej.

E tërë kjo kishte filluar pas vrasjes së nipit të tij, Bajram Lahut. Ai nuk e kishte vrarë djalin e vëllait të tij, prandaj nuk e ka pranuar fajin për të cilin akuzohej.

"Na e vranë më të mirin, na e vranë Bajramin qė ishte shpresa e familjes tonë. Përmes vrasjes së tij dhe, Serbi të gjithë argatët e saj dëshironin shqiptarė tė na vrisnin të gjithëve. Ata na e vranë e na e shane Bajramin. Thanë sė familja e vet e vrau, sepse e gjetën në punë të liga. Turp e marre iu qoftë ", thotë Plaku Raif.

Skenari i gjithë për shkatërrimin e kësaj familjeje nga ky fshat i Podujevës kishte filluar kur më 14 nëntor të vitit 1984, Regjimi i atëhershëm ia kishin vrarë familjes Lahu, djalin 24-vjeçar, Bajram Lahun, pėr tė cilin familjarët i thonë se ka qenë pjesëtar organizatave që në atë kohë mendonin për bashkim të trojeve shqiptare.

Bajram Lahu ishte gjetur i vdekur në një vend të quajtur Malet e Shatorit, tri kilometra larg shtëpisë së tij.
Plaku Raif Lahu tregon se si pas 3 javësh përderisa njė bashkëfshatar i tij kishte shkuar për të prerë dru në mal, kishte parë kufomën e Bajramit dhe me këtë rast lajmuar ishin forcat e policisë në stacionin e Podujevës.

Kaluar pa një muaj i plotë misterioze nga vrasja e Bajram Lahut, më 14 nëntor të vitit 1984 forca të mëdha policore, rrëfen Raif Lahu, në mënyrë agresive, rreth Orës katėr tė mengjesit kanė rrethuar shtėpinė e familjes Lahu, duke tërhequr zvarrë Gratë, Fëmijet , pleqtë deri në stacionin policor në Podujevë. Ata akuzoheshin se kanë vrarë nipin e tyre, Bajram Lahun.

"Filluan të na rrihnin si Kafshë. Kampion tė zezė tė kėsaj faqeje dhe tė gjithė kėsaj ishin dhunë Muharrem Spanca, Aziz Hasani, Faik Sinani, Qazim Lloshi, dhe Jetullah Kuqi Ajvaz Rakinica. Qė tė gjithė kėta tė atij Regjimi kolaboracionistë ", tregon Lahu.

Ata duhej të pranonin se kishin vrarë, Bajram Lahun.

Pas njė jave derisa familja ishte liruar, Raif Lahu tregon se ai ishte mbajtur dhe torturuar edhe pėr mė tej tė pranuar vrasjen e djalit të vëllait të tij, qė njė vrasje nuk e kishte bërë.

"Sa isha në Stacionet policore, njerëz që përmenda më lart më kanë futur shkopin e Gomes në fyt, e deri në bark për ta pranuar se vetėm unė e kam e vrarë djalin e vëllait tim", kujton ai këtë moment të rëndë. Për këtë, më vonë edhe ishte operuar, ngase prej shufrës së Gomes në atë kohë ishin zorrët i përzier.

Raifi thotë se gjyqtarë hetues në rastin e vrasjes së djalit të vëllait kishte qenë Hilmi Zhitia, i cili tashmė ėshtė kryeprokuror i Kosovës.

Bindur vjeçar tregon se Zhitia kishte përdorur mënyra të ndryshme të presionit për ta Plaku 63-atė qė ta pranoje vrasjen.

"Asgjë nuk ishte e rastësishme qė ai tė jetė gjyqtar në këtë rast. Gjithçka ishte planifikuar në Zyrat politike policore dhe gjyqësore të asaj kohe. Prandaj, nuk ishte e rastësishme qė ky gjyqtar, Hilmi Zhitia dhe tė dilte të bënte incizimin e vendit së vrasjes së nipit tonë. Ai thoshte se pranoje vrasjen ju se e keni bërë ", kujton ai.

Dëshmitari i i mbetur nga kjo familje thotë se Hilmi Zhitia ka qenë i përsosur për zanatin e vetėm dhunës psikike.

"Ai ishte fyes, cinik, prepotent. E kishte tė dhunën përsosur psikike, ndėrsa qė për dhunë fizike ishin disa tė caktuar tė tjerė qė ishin me tė, emrat e të cilëve i përmenda më lart ", rrëfen ai.

Raif Lahu pesëmbëdhjetë muaj është mbajtur në paraburgim, i ngarkuar me njė akuzë fyese, siē thotë ai, dhe se gjatė gjithė kėsaj kohe ka përjetuar Tortura prej më të ndryshmeve për të pranuar fajësinë.

"Më patën rrahur e zhveshur komplet, mė kanė rrahur derisa janë lodhur, pas kėsaj më kanë gjuajtur ujë të ftohtë dhe kanė filluar sërish të më rrahin vetėm qė ta pranoj fajësinë".

Nė momentin qė dëgjon emrat e Hilmi Zhitisë, Muharrem Spancës, Aziz Hasanit, Faik Sinanit, Qazim Lloshit, dhe Jetullah Kuqit Ajvaz Rakinicës, plak ky thotë se për një muaj nuk mund të ngrihet nga krevati për shkak se i parafytyrohen skenat e dhunës dhe torturat qė i ka përjetuar prej tyre.

Raifi, i cili ka dy djem, gruan dhe një vajzë, thotë se pas pesëmbëdhjetë muajsh 12 dhe seancave gjyqësore, trupi gjykues në Mungesė tė provave e kishte liruar nga akuza.

Gazeta ka kontaktuar edhe kryeprokurorin e Kosovës, Hilmi Zhitia, i cili nuk ka dashur të flasë, ngase tani të gjithë gjyqtarët dhe prokurorët e Kosovës janë në procesin e selektimit për t'u rizgjedhur nëpër organet e Drejtësisë.

Kjo familje thotë se është për hapjen e dosjeve, madje Plaku i vetėm i mbijetuar i këtij terrori nga sistemi i atëhershme i quan "dosje të krimit".

"Gjithsesi si familje qė na janë vrarë familjare në atë regjim, si familje qė shumė kemi hequr nga ai regjim, jemi për hapje të" dosjeve të krimit ". Institucionet duhet bėrė mė shumė qė tė çojnë në vend amanetin e të rënëve të atij Regjimi sė paku pėr tė kryer borxhin moral ndaj Deshmoreve dhe martirëve të kombit ", vlerėson ai.

"Njerëzit, tė cilėt kanė qenė pjesė e atij Regjimi, sot e që janë të punësuar në pozita kyçe në institucionet e Kosovës, sipas familjes Lahu, duhet të largohen dhe më pas të ndëshkohen për veprat qė kanė kryer në atë kohë.

Familja e Raif Lahut ka ende në sirtarët e tyre të gjitha vendimet e gjykatės së atëhershme në lidhje me Akuzat qė i janė bėrė atij si dhe shkrimet e gazetës
"Rilindja" qė kanė tė bėjnė me procesin Gjyqësor dhe mënyrës së vrasjes së nipit të tyre, Bajramit.

[Kosovelli]

Rrëfimi i Xhafer Berishės

Bajram Lahu, i vrarë në vitin 1984 nga UDB-ja serbe në këtë kohe, sipas shokut të tij të ngushtë dhe bashkëveprimtarit Xhafer Berisha, është vrarë përderisa ai ishte në burg. Për Express nga Italia, ku gjendet tash e dhjetė vjet, ka treguar në Detaje për veprimtarinë e Bajram Lahut. Xhafer Berisha rrëfen se si ka qenë Lahu anetari i Lëvizjes Popullore bashkë me grupin e Ali Ajetit dhe disa veprimtarëve të tjerë nga komuna e Podujevës. Gjatë rrëfimit të Berishės nga Italia, ai ka zbuluar enigma të dy të mëdha për vrasjen e Bajram Lahut nga strukturat e UDB-së, duke përfshirë këtu edhe disa shqiptarė, si dhe për përgatitjen e atentatit ndaj Jetullah Gashit, kryeinspektor i shërbimit serb gjatė kėsaj periudhe . Sipas shokut të ngushtë të Bajram Lahut, Jetullah Gashi ka qenë kryeinspektor, i cili ka rrahur dhe maltretuar Adem Demaçin dhe axhën e Bajram Lahut.

"Bajram Lahu e ka ditur që do të arrestohet. Ai kishte planifikuar ta vrasë njė kryekriminel, njė udbash, këtë e po atyre për herë të parë publikisht. Vetëm mua më ka treguar këtë sekret Bajrami. Ka pasë të bëjë atentat ndaj Jetullah Gashit, i cili e kishte rrahur Adem Demaçin dhe axhën e tyre ", tregon Berisha.

Sipas tij, këtë e kishin kuptuar pjesëtarët e sigurimit serb, duke përfshirë këtu edhe disa shqiptarë dhe para se të vritej, Bajram Lahu, nga disa herė kėto Struktura ishte marrë në pyetje nga një inspektor i sigurimit, i cili, sipas Berishės, quhej Ruzhdi Bujupi .

"Para se tė vritej Bajram Lahu, e ka marrė nė pyetje inspektor njė me emrin Ruzhdi Bujupit. Bajrami më thirri mua dhe më tha se e ka marrė nė njė pyetje inspektor dhe i ka thënë se Bajrami ka qenë në vitin 1982 tek axha i tij, Hamit Lahu në Gjermani dhe se ka mbajtur Lidhjet mes Jusuf Gërvallës dhe të tjerëve ", thotë ai . Para se të arrestohej, Bajrami Lahu i kishte dërguar porosi Xhafer Berishės qė tė arratiset në Shqipëri për shkak se sigurimi serb kishte mësuar për veprimtarin e tyre dhe për përgatitjen e atentatit ndaj Jetullah Gashit. Berisha tregon se për t `i ikur gjurmëve dhe përcjelljeve të njerëzve të atij sistemi, ishte shtrirë në spital me një emër të rrejshëm për disa javë.

Përderisa familja e Bajram Lahut edhe pas 26 vjetėsh ende nuk di Asgjë për mënyrën e vrasjes së djalit të tyre, shoku i tij, Xhafer Berisha, pohon se ai ishte vrarë Gjatë kohës sa kishte qëndruar në burg dhe më pas ishte dërguar në vendin e quajtur Malet e Shatorit, tri kilometra larg shtëpisë së tij, në fshatin Gllamnik.

Ai kujton kohën kur mediat e atëhershme kishin dezinformuar se Bajram Lahu kishte vdekur nė njė spital tė Beogradit nga sëmundja e verdhëzës.

"Ka shkuar axha i tij që ta kërkojë, ka ardhur tek unë, i kam thënë se Bajrami është në burg. Ka marrė cigare për t `i dërguar atij në burg dhe aty se i kanė thėnė se kemi gabuar se Bajrami nuk është në burg. Ai më të vërtetë ka qenë në burg, e kanë mbytur aty dhe trupi i tij është mbajtur në frigorifer dhe më pas e kanë hedhur në mal ", thotë Berisha.

Edhe familjarët dhe bashkëveprimtari i Bajram Lahut rrëfejnë se obduksionit gjatė qė i ishte bërë trupit, është konstatuar se ai është vrarë me dy plumba, njëri tjetri 7,62 mm dhe 9 mm.

Pak kohë pas vrasjes së Bajram Lahut, pohoni ai, njė grup prej 60 ia kanė rrethuar shtėpinė policësh dhe më këtë rast e kanė shoqëruar në stacionin e policisë të për ta marrë në pyetje në lidhje me aktivitetet e Bajram Lahut dhe tė tij.

"Mė kanė thėnė se keni qenė tė njė grupi, kënd nga shteti keni dashur ta vrisni. Nuk e harroj sa të jem Gjallë. Ka qenė njė Lorenc Selmani, më ka akuzuar se unë e kam njohur Bajramin, më ka pyetur se kënd e keni vrarë dhe se duhej ta dija, isha ngase, sipas tij, i vetmi shok i Bajramit. ", Kujton fjalet e Selmanit.
Xhafer Berisha ka kujtuar edhe kohën kur Hilmi Zhitia e kishte marrë në pyetje dhe kishte kėrkuar qė nga ai të pranojë se kënd kanė dashur ta vrasin nga shteti në atë kohë dhe për të gjitha veprimtaritë e Bajram Lahut.

"Katër orë më ka marrė nė pyetje, Hilmi Zhitia, i cili ka kėrkuar nga unė qė tė flas për Bajramin dhe atentatin pėrgatitur qė kishte ai. Unë kam thënë se nuk di Asgjë për Punët e tij dhe se jam i bindur që ai nuk është vrarë nga familjarët e tij ", tregon Berisha.