Hitleri flet shqip

[toni007]

Prej 3 javësh, e kaluara ka hyrë dhunshëm në shtëpitë tona. Prej vitesh s’flitej më (natyrshëm) për ate. E shkuara shkoi, tani është radha jonë e shqiptarëve të epokës së Demokracisë, por radhë nuk paska. Prej 20 vjetësh ishte dhe është radha jonë, por për fat të keq ne nuk po arrijmë të heshtim, reflektojmë dhe të ndërtojmë diçka të re, diçka që do përbëjë dhe gjurmën tonë kur mos jemi më!! Ka ditë që ekzistencën time e ka pushtuar trishtimi i thellë. Trishtim i cili është pasojë e dhunës që ka pushtuar çdo pëllëmbë eter të vendit tim. Sot ndoqa Kuvendin e Partisë në Pushtet, klithma, sharje, megalomani…kur mbaroi..ndjeva që mungonte oksigjeni, ndjeva që ndjehesha më e keqe, e ngarkuar plot energji negative…dhe kundrejt kujt…??!! Kundrejt vëllait tim, motrës sime, të afërmve të mi!! Është e kotë të analizosh çka thotë “Skënderbeu” i ditëve tona..i marri të marros, thonë plakat. Por kjo marri kolektive mund të çojë sërish në greminë njerëzinë time..e kjo më dhëmb, më trishton. Prej ditësh Kryeministri, me veprime dhe një gjuhë shtazarake, fyese, antiligjore dhe vëllavrasëse sulmon pjesën tjetër të shqiptarëve që s’janë në tufën e tij..por dhe ata që s’janë në tufën e askujt. Shan, bërtet, mallkon, procedon me akte dhe veprime antiligjore, duke mbarsur Shqipërinë me një filozofi prag-lufte vëllavrasëse, tmerr dhe pak janë Krishtlindjet e ndjera, por në vendin tim askund nuk ndjehet ndjesia qiellore, profane dhe paqësore e tyre, ç’trishtim!! Berisha edhe sot nga foltorja e Kuvendit të Partisë që ka në Çiflig dhe pronësi të patjetërsueshme, mallkoi komunistat, puçistat, bllokmenët..gjithë dynjanë shqiptare të para ‘90-ës dhe iu tundi darët dhe matrapikun…duke harruar që ai dhe gjithë ata që i skërmiteshin dhe valviteshin para syve janë produkt i asaj epoke, janë shqiptarë. Për të vdekurin nuk flitet e përflitet pas vdekjes, ky është një kod i shenjtë i shqiptarëve, por jo i Kryeministrit aktual të shqiptarëve, për hir të pushtetit, të agresionit të pa-fe dhe pa-moral, për të mbajtur atë ai prej 20 vjetësh merret me komunizmin e vdekur..dhe me ish-dishepujt e tij!!! Ç’paradoks ndërkohë që martirët e asaj epoke, të persekutuarit politikë, prej 40 ditësh dergjen në Grevë Urie karshi Parlamentit shqiptar. Ndërkohë që ish-pronarët do mbeten përjetësisht të tillë..ish, Kryeministri ngjyen gjuhën në kallamarën më të vrerosur të përçarjes. Refreni i tij gjakatar dhe vëllavrasës për komunizmin, komunistat e gjithë ç’ka të bëjë me atë epokë, kërkon të derdhë atë gjak dhe atë dhunë që s’u realizua as kur u ndërruan sistemet. E gjithë kjo farsë, po, po farsë, e dhunshme, e lodhshme deri në ekstrem ka mpakur gjithë të ndriçuarit e këtij kombi, të marrit hapi udhë…!!! Prej 20 vjetësh askund nuk bie era shtet, Kryeministri të gjykon si Gjyqtar, të heton si Prokuror, të përgjon si shikas, të ekzekuton si Remzi Hoxha dhe pastaj të shan nënën, babën, kontributet e tyre profane në këtë Shqipëri të sfilitur e të pa-qetë, kur i duhet, zhvarros Nënë Terezën, “zhvarros” Ismail Qemalin…por s’po zhvarros dot njollat e komunizmit që ka në duar…fiks si Hamleti. I kompleksuar, ai iu thotë bashkudhëtarëve të tij të vërteta që i kemi jetuar bashkë me atë. Prej 20 vjetësh Shqipëria s’është askund, prej 20 vjetësh ne fatzinjtë e kësaj epoke po shohim se çfarë është abuzimi dhe shkalafitja e lirisë, dinjitetit dhe historisë kombëtare. Ky nuk është tranzicion, ky është një tmerr pa fund, me shqelma futën Ushtrinë tonë të Gërdecit në NATO, me shqelma do fusin dhe Shtetin tonë të Pa-shtet në BE. Gjuha gjakatare e kreut të shtetit, mos-realizimi i dialogut, mos-pasja qetësi dhe vizion paqësor e këtij Kryeministri dhe atyre që i tundin palmën, do bëjë që ditën e liberalizmit të vizave Shqipëria të zbrazet nga shqiptarët dhe në të, të mbeten të marrët, ç’trishtim!
(GSH/BalkanWeb)

[bindi]

Pershendetje toni 007:
pak e agzegjeruar por nejse...Ky eshte morali i gjithe politikaneve shqiptare!...

[toni007]

Pershendetje toni 007:
pak e agzegjeruar por nejse...Ky eshte morali i gjithe politikaneve shqiptare!...

per fate te keqe ky eshte klasi e politikaneve qe zoterojne atdheun tone!!!

[sulioti]

per fate te keqe ky eshte klasi e politikaneve qe zoterojne atdheun tone!!!

Njerzit e zgjuar dhe rinia iken jashte o vllau im, keto gomeret luajn si te duan dhe tallen me popullaten e ngelur, sepse kan vjedhur aq shume, saqe cdo gje e blejn,madje dhe voten ate me te rendesishmen nga te gjitha.

Ps;ASHTU SIC ERDHEN NE PUSHTET KETO PLERA TE PASHPIRT ASHTU DO IKIN,heret a von do filloj REVOLTA E POPULLIT,ketu do jemi.

[ramaik]

Keta gazetaret dhe analistet nglen duke na kopjuar diciturat e fotove dhe videove tona dhe duke i bere artikuj, me perjashtim qe ia atriubojne Berishes.

[Duaje Siveten]

Shekulli, 18/12/2009

Urdhri i Berishës: Arrestojeni! Petro Dhimitri

PETRO DHIMITRI /ARBEN RROZHANI

Rrëfimi i gazetarit veteran, ish-redaktor në RD dhe më vonë drejtor i shtypshkronjës "Demokracia". Kurthi që iu ngrit dhe akuzat për korruspion
Si i ndëshkon kryetari i PD-së ata që i dalin kundër. Akuza qesharake dhe arrestimi që mu bë nga ish-presidenti

Ishte paradite. Në shtypshkronjë më njoftuan të shkoja në prokurori. U çudita edhe pse kisha bërë fjalë me Mehmet Elezin, edhe pse një gazetar i "Bashkimit" që e kisha mik më pati thënë; "Petro ki kujdes, se ata jo vetëm duan të të heqin,por do të të fusin në burg. Kanë takuar Berishën dhe i janë ankuar për ty.

Ai u qe përgjigjur se nuk kam si ta heq se e kanë emëruar amerikanët,po mbetet vetëm ta fus në burg..."Prandaj u dha urdhri, o burra t'i kapim Petros ndonjë gabim.

Që kryeredaktorët (që do të ishin pas tre vjetësh bashkëpronarë) nuk më donin këtë e dija,por që të arrestohesha pa futur në xhep qoftë edhe një lek, kjo as që më shkonte në mendje.

Madje dyshova se mos ai miku im po më provokonte.Megjithatë biseda e tij m'u kujtua rrugës për në prokurori...

Kur hyra te prokurori, zoti Zaloshnja, e kishte fytyrën të vrërët. Po më shikonte me urrejtje.

Më tregoi një letër.

- Kjo është akuza që të bëjnë kryeredaktorët e bordit,-më tha. Për çfarë nuk të akuzojnë.

Më vuri të bëja firmën time.

- Shiko, ke firmosur për Bashkim Trenovën,...po ke përvetësuar edhe 25 mijë dollarë që IMF t'i kishte dhënë për gazetën e ATSH-së, Ke këmbyer dollarë amerikanë...

Nuk m'i tha akuzat e tjera.Iu drejtua dikujt që, si duket, ishte pas meje:
-Merreni!

Ishin dy policë. Qenë të sjellshëm, se më morën pa më venë prangat. Më çuan drejt e te Burgu 313,që ishte fare ngjitur thuajse me shtypshkronjën. Aty më priste financieri, Maksi. Ishte bërë dyllë i verdhë dhe dridhej. I dorëzova çelësat dhe i thashë të njoftonte në shtëpi. Në oborr të burgut provova ftohtësirën e prangave.

I qetë, i bindur se vetëm te puna e firmës mund të kapeshin, por i trembur pse më akuzonin për 25 mijë dollarët e ATSH-së që nuk i kisha luajtur nga banka se ishin në ruajtje.

Thashë mos ndokush ka falsifikuar firmën time dhe i ka tërhequr ato para?!...Kjo do të ishte e tmerrshme.Me këtë frikë hyra në qeli. Shuma nuk ishte e vogël. Aty gjeta dhe dy të arrestuar të tjerë. Një djalë i ri ishte për kontrabandë. Tjetri nuk më kujtohet, po dhe ai si kriminel ordiner, ashtu si përfundova edhe unë, një nga gazetarët në zë të demokracisë.

I thashë vetes: Mos u mërzit Petro, se për atë firmë kur nuk ke përvetësuar as dhe një lek dhe nuk ke dëmtuar askend, nuk kanë se si të të dënojnë me vite, por vetëm disa muaj sa për të të hequr nga posti i drejtorit.

Prandaj,vuaje dënimin pse i besove shokut që të tha:"Bëje vetë dokumetin, se ti je drejtori." Ai të nesërmen do të nisej për në Turqi dhe nuk kishte kohë të merrej me shkresën për hapjen e llogarisë bankare të shtypshkronjës.

Në krye të kërkesës kisha shkruar Shtypshkronja Demokracia,USA Democratic Press, në fund kisha shkruar për respekt emrin e presidentit Bashkim Trenova. Ai kishte vetëm 6 ditë që qe zgjedhur në atë post honorifik, sepse për çdo gjë përgjigjesha unë si drejtor. Në vend të vija një P përpara,vura firmën time nën emrin e tij. Ky ishte krimi. Këtë duhet të paguaja.

Minutat mezi kalonin. Në ato çaste më parakalonin ngjarjet që sollën pluralizmin në Shqipëri. Ishin ditët e para kur kishte dalë gazeta RD. Më pëlqeu të them, është pak, por kisha frikë. Babai im qe persekutuar nga PPSH pa bërë asgjë kundra shtetit. Vëllai dhe motra e madhe qenë përjashtuar nga të gjitha shkollat e Shqipërisë si armiq, fëmijë të një familjeje borgjeze.

Persekutimi na ndoqi disa vite. Po të ishte pluralizmi kurth i Ramiz Alisë për të parë se cilët janë armiqtë e brendshëm, atëhere fëmijët e mij do ta pësonin.Do të dergjeshin nëpër kampet e internimit...Takoi ato ditë që vajza, ashtu duke ndejtur pasi drekuam, më tha:

"Po ti,o ba, pse nuk shkruan, ti je dhe gazetar. Po shkruajnë ata që nuk e kanë profesion.

-Kush, më thua?

Ja,babai i Stelës (Petraq Kolevica).

M'u bë se vajza më nguli në zemër një thikë.

Të nesërmen takova para gazetës një gazetar të ndershëm që punonte në Komitetin Qendror .E pyeta:" Me të vërtetë e ka Ramizi për pluralizmin, apo është kurth?!"

M'u përgjigj se pluralizmi nuk ndalet më. I besova.

Si është fati, nja 100 metra sa u ndava nga ai, takova Vangjush Gambetën në rrugë. Kishte dalë numri i parë ose dhe i dyti i gazetës "Republika". Më ftoi të punoja te "Republika". Më në fund, brenda vetvetes,vrava frikën.E quajta dhe e quaj fitore.

Lajmin e arrestimit tim radiot dhe televizioni (siç më thanë më vonë) e kishin dhënë menjëherë. Pas nja tre ose katër orësh gardiani i burgut hapi derën e qelisë dhe kërkoi atë që quhej Petro Dhimitri.

Më morën me makinë dhe më çuan në rajonin e policisë Nr.1. Pas nja dy orësh me një eskortë policësh më çuan në shtëpi. Fëmijët ishin tmerruar, se gruaja ime ndodhej në Rusi me një grup pedagogësh të gjuhës ruse. Kur më panë ata u gëzuan, por ama isha në arrest shtëpie. Një polic rrinte te dera. Më duket ndërroheshin çdo tetë orë.

Ç'kishte ndodhur që nga qelia drejt e në arrest shtëpie? Kishte ndërhyrë Ambasada Amerikane. Ata e dinin që në shtypshkronjë nuk kishte vjedhje. Kur Berisha kishte ngritur tërë ato akuza te pala amerikane, ata sollën një specialist me emrin Frank për të na ndihmuar.

Sapo shkeli në shtypshkronjë, pas takimit me mua, hyri te financieri. Te kompjuteri i tij punoi nja dy ditë. Nuk kishte gjetur as dhe një shkelje. Qe çuditur kur për të blerë letër në Bullgari unë kisha shtuar nga xhepi im 2000 dollarë.

- Pse më pyeti? Iu gjegja se 20 ton letër koston kaq. Shtypshkronja nuk kishte aq para, se FMN-ja nuk na la as dhe një dollar gjendje. Nga paratë e mia plotësova shumën që duhej dhe paratë doemos më vonë i mora. E quajti gjest të lartë.

Për avokat i kërkova palës amerikane të merrte zotin Maks Haxhia. Edhe pse e kisha kritikuar në gazetë (sipas tij padrejtësisht, po tani nuk më kujtohet pse ishte kritika), ai pranoi. Erdhi dhe më takoi.

Donte të dinte se ku e kisha prekur në kallo Berishën.

- Kryeredaktorët e shtatë gazetave që do t'u falej shtypshkronja pas 3 vjetëve po qe se do të mbijtonte, u kënaqën kur 15 ditë apo muajin e parë pala amerikane i botoi falas. Me që letra po mbaronte dhe amerikanët nuk sollën para, u kërkova dhe për 15 ditë apo 1 muaj të shtypnin gazetat me gjysmën e çmimit të kostos. Ata pranuan, por e vërteta është se tirazhi i gazetave të demokracisë qe tejet i vogël. RD arriti të shtypej vetëm në 2000 kopje.

Pra, edhe ata nuk kishin para. Kujtonin që unë bëhesha pengesë që FMN të dërgonte dollarë. Për të zgjatur jetën e shtypshkronjës botova "Cfurkun" që kishte 40 mijë kopje. Në atë kohë botova "Rilindjen" e Prishtinës që na dha dorë, sepse me dhimbje, por për të ekzistuar, i caktova kosto më të lartë nga atyre të gazetave shqiptare.

Prandaj kishte dy rrugë: ose dhe të shtatë gazetat duhet të paguanin ose shtypshkronja do të mbyllej. Dhe që mos mbyllej FMN më lejoi të botoja gazetën "Koha Jonë".

Tirazhi i saj ishte 40000 e në disa raste më shumë. Shtypshkronja nisi të merrte veten.Kjo është e gjitha.

Zoti Haxhia i besoi këto,megjithatë më pyeti se ku e kisha prekur Berishën direkt.Atëhere u kujtova...

Po, po kisha kritikuar në RD vendimin e tij mediokër për të diplomuar si juristë në kurse 6 mujore ish- të deklasuar për t'u emëruar gjyqtarë?! Si intelektal, si bir juristi dhe si gazetar këtë nuk mund ta pranoja.

Ai heshti.Po ama punoi me zgjuarsi. Pikësynimi i tij kryesor ishte të bindte prokurorin që nuk kishte të bënte me një armik të demokracisë dhe aq më pak me një kriminel. Prandaj në dy apo tre takimet e tjera që pata me zotin Zaloshnja, ai ishte tjetër njeri.Më trajtoi njerëzisht dhe hodhi poshtë të gjitha akuzat,veç firmës që kisha vënë dhe për të cilën isha i ndërgjegjshëm.

Shumë shpejt ai më hoqi dhe policët nga dera. Isha në arrest shtëpie, po ama kisha të drejtë të dilja vetëm me leje. Jo vetëm kaq, por prokuroria nuk erdhi ditën kur qe caktuar gjyqi. Pse?

E dinin që do të dënohesha me tre muaj burg, por duheshin edhe 3 ditë që të bëheshin 3 muaj. Po të vinin atë ditë unë duhet të çohesha në burg për 3 ditë. Krijuan bindjen se unë nuk meritoja të shkoja në burg dhe për këtë i falënderoj. Kundër Berishës më tepër nuk kishin ç'të bënin.

Ditën që u bënë tre muaj u bë gjyqi dhe u lirova nga salla,por jo duke marrë pafajësi, sepse gjyqtarja Kambo veprimin tim e konsideroi "krim me rrezikshmëri shoqërore".

Fyerja që më bëri neodiktatori Berisha dhe lakejtë e tij ndikuan që me dhimbje, shumë dhimbje t'i them lamtumirën Atdheut në moshën 62- vjeçare dhe të vij në Kanada në kurbet.

Këtu nuk më mundon pesha e fyerjes që më bëri Berisha. Punoj i respektuar dhe i nderuar, jam dhe anëtar i dy klubeve të artit të Torontos. Jam i lumtur që ndodhem aq larg atyre hijenave të cilët nën petkun e demokracisë damkosin të ndershmin me vulën e turpit. Po Gërdeci është dhjetëramijëra herë një turp më i madh se sigla e firmës sime pa asnjë dollar përfitim.

Sepse nuk mund të ketë mashtrim, po nuk pate si synim përfitimin. Ndërsa përfitimi i familjes Berisha nga Gërdeci mbart gjakun e njerëzve të pafajshëm, aq shumë gjak.