-
Si ndodhi Maskra në Qyshk, Pavlan
dhe në Zahaq të Pejës
Shkruan:Sheradin Berisha (http://pashtriku.beepworld.de/files/...ni_arkivi_.jpg) ____________________________________________
Harta: Shikoni lokacionet e varrezave masive në Kosovë (http://www.beepworld.de/memberdateie...ap_graves.jpeg)
Skema e fshatit Qyshk: Tri shtëpitë ku u ekzekutuan dhe u dogjën kufomat e banorëve të fshatit Qyshk! (http://www.beepworld.de/memberdateie...p_image001.jpg)
Si ndodhi masakra e Qyshkut?
Më 14 maj 1999 ishte ditë e premte, kur në fshatin Qyshk (2-3 km afër Pejës) u vranë e u masakruan barbarisht 42 meshkuj, gjatë një sulmi të furishëm nga forcat e kombinuara elite militare e paramilitare serbe. Në mëngjesin e së njëjtës ditë, forcat serbe kishin sulmuar edhe dy fshatra të tjerë fqinje, Pavlanin dhe Zahaqin, dhe pasi kishin dëbuar nga shtëpitë e tyre gratë, fëmijët dhe pleqtë, kishin vrarë mizorisht dhjetëra shqiptarë të pafajshëm.
Sipas një raporti të publikuar nga “American Radio Works” dhe organizata joqeveritare amerikane “Human Rights Watch”, ky sulm ushtarak ishte planifikuar tri ditë më herët, më 11 maj, në një takim të komandantëve të ushtrisë dhe policisë serbe në Pejë.
Dëshmi: Si ndodhi masakra e Qyshkut?
Të mbijetuarit e masakrës së Qyshkut, për “Human Rights Watch”, kanë deklaruar se “ushtarët kishin të veshur uniforma të përziera - disa kishin uniforma policie dhe të tjerat ishin të ushtrisë jugosllave. Ata kishin fytyrat të ngjyrosura, kurse disa mbanin edhe shami për t'u maskuar”. Kur janë futur forcat serbe në fshat, disa mashkuj kishin bërë përpjekje për t´u fshehur në një mal me drunj të dendur në afërsi të fshatit, mirëpo ishin vrarë derisa orvateshin të arratiseshin, ndërsa shumica e familjeve ishin kapur nëpër shtëpitë e tyre. Me këtë rast të gjithë banorët e zënë janë dërguar pranë varrezave të fshatit, ndërkohë që forcat e shumta serbe kanë filluar t´i djegin shtëpitë e fshatit. Në këtë situatë të rëndë, gratë dhe fëmijët janë veçuar nga meshkujt, dhe pasi ata janë ndarë në tri grupe i kanë ngujuar në tri shtëpi dhe janë pushkatuar mizorisht. Pas ekzekutimit të burrave, shtëpive u është vënë zjarri, me qëllim të humbjes së gjurmëve të krimit, mirëpo për çudi në secilën shtëpi i kanë shpëtuar vdekjes nga një person, dhe ata tashmë kanë rrëfyer gjithë ngjarjen e tmerrshme të ditës së 14 majit.
-
-
Kush u masakrua më 14 Maj 1999 në fshatin Qyshk të Pejës?
Më 14 maj, në Qyshk janë vrarë e masakruar këta persona (civilë) të paarmatosur:
- Ramë Dervish Gashi (65),
- Xhafer Ramë Gashi (40),
- Rrahim Dervish Gashi (55),
- Rasim Hysen Ramaj (45),
- Metë Shala (55),
- Selim Maxhun Gashi (50),
- Haki N. Gashi (45), Jashar Azem Gashi (58),
- Muharrem Azem Gashi (50),
- Avni Drevish Gashi (50),
- Skënder Dervish Gashi (35),
- Musë Shaban Gashi(63),
- Ibish Kadri Gashi (55),
- Rrahim Shaban Gashi (55),
- Ahmet Rrustem Gashi (35),
- Emin Bekë Gashi (60),
- Emrush Krasniqi, mysafir nga Vranoci,
- Ismet Bajraktari, mysafir nga Raushiçi,
- Hasan Metë Hatamaj - mysafir nga Batusha,
- Gani Avdyl Hasanaj, mysafir nga Batusha,
- Hasan Ahmet Çeku (70),
- Bedri Ahmet Çeku (65),
- Isuf Shala, mysafir nga Grabofci,
- Çaush Rrustem Lushi,
- Ardian Çaushi (30),
- Ardian Çaush Lushi (20),
- Osman Haxhi Lushi (48),
- Sefedin Haxhi Lushi (44),
- Avdullah Lush Lushi (45),
- Ukë Lush Lushi (43),
- Ramiz Lush Lushi (40),
- Xhafer Lush Lushi (35),
- Skënder Lush Lushi (30),
- Nifa Din Kelmendi (55),
- Skënder Din Kelmendi (50),
- Besim Din Kelmendi (38),
- Ardian Skënder Dina (20),
- Rrahim Sylë Kelmendi (40),
- Xhemë Isuf Kelmendi (40),
- Mentor Shaban Kelmendi (22),
- Avdi Shaban Berisha (58) dhe
- Zeçir Aliaj - mysafir nga Zllopeku.
-
-
Maskrat barbare serbe në fshatrat tjera të Pejës
Në mëngjesin e së njëjtës ditë, forcat serbe kishin sulmuar edhe dy fshatra të tjerë fqinje, Pavlanin dhe Zahaqin, dhe pasi kishin dëbuar nga shtëpitë e tyre gratë, fëmijët dhe pleqtë, kishin vrarë mizorisht edhe 35 shqiptarë të pafajshëm.
Në fshatin Pavlan u ekzekutuan:
- Zymer Sadik Gashi (70),
- Agush Selman Gashi,
- Liman Hajzer Gashi,
- Haxhi Rexhë Dreshaj (41),
- Shaban Tahir Kelmendi (52),
- Zenun Shala, mysafir nga Fusha e Pejës,
- Musë Isuf Lulaj (75),
- Rrahim Salih Nikçi (55),
- Xheirane Brahim Nikçi (25),
- Hatixhe Kamer Nikçi (50),
- Ajshe Avdyli dhe
- ? Kelmendi (40).
Ndërsa në Zahaç janë ekzekutuar këta persona:
- Zenel Bekë Berisha,
- Shaban Kasem Neziraj,
- Sadri Ymer Ramaj,
- Faton Sadri Ramaj,
- Valdet Nezir Ramaj,
- Shpend Rexhë Hyseni,
- Naim Hajrullah Hyseni,
- Ismet Hajrullah Hyseni,
- Haki Hajrullah Hyseni,
- Sabit Hajrullah Hyseni,
- Bajrush Avdyl Hyseni,
- Fehmi Rashit Gjokaj,
- Hysen Rashit Gjokaj,
- Ruzhdi Halil Dobraj,
- Muhamet Halil Dobraj,
- Halil Halil Dobraj,
- Bekim Ahmet Delijaj- rom,
- Shaban Sokol Ramaj,
- Zymer Osmanaj,
- Shaban Osmanaj,
- Fakë Rexhep Murati - mysafir,
- Demë Ahmet Hatashi - nga Leshani.
Më 1 qershor 1999, njësitë kriminale serbe në Qyshk ekzekutojnë edhe 10 civilë shqiptar, këta janë:
- Ajeshe Nezir Kastrati,
- Mirjeta Nezir Kastrati,
- Haxhi Halil Dobraj,
- Xhevrije Halil Dobraj,
- Qerim Halil Kelmendi (95), nga Lutogllava dhe
- shoqja e tij, Selime Klemendi (75),
- djali i Qerim Halilit,
- Gani Kelmendi (52),
- djali i Ramadanit, 1.5 vjet.
(Të gjithë ata me mbiemrin Kelmendi i përkisnin të njejtës familje)
Në fshatin Nabërgjan janë vrare e masakruar mizorisht:´
- Jusuf Rexhep Dreshaj (49),
- Haxhi Dervishi (65),
- Beqë Nimani(70),
- mysafir nga Nakulli,
- Selman Brahim Ibërdemaj (55),
- Ukë Ademi (65) prej Malajve të Rugovës dhe
- gruaja e Ramë Berishës (50), nga Nabërgjani,
- Vesel Ramë Dreshaj (50),
- Rexhep Kuçi (45),
- Shpëtim Rexhep Kuçi (23),
- Shkurte Bërbati (60),
- gruaja e Bajram Hajdin Bërbatit (65),
- Bute Bajrtaktari (34),
- Ramë Rexha (70),
- Vulake Sadri Mujaj (75),
- Ibish Sadri Mujaj (50),
- Sulltane Ramë Lajçi (50).
Këto viktima janë gjetur rreth shkollës së Nabërgjanit dhe të gjithë janë të identifikuar.
Në fshatin Shaptej janë zhdukur këta persona:
- Hasan Lushi nga Raushiqi dhe
- Mahmut Idriz Mahmutaj nga Trubuhovci.
Personat nga fshati Trubuhovc, për të cilët mendohej se ishin të zhdukur janë:
- Nexhat Ramë Mahmutaj,
- Ahmet Binak Mahmutaj,
- Fahredin Sylë Mahmutaj,
- Bedri Binak Mahmutaj,
- Bedrije Niman Mahmutaj,
- Halil Niman Mahmutaj,
- Ervin Niman Mahmutaj,
- Merita Hamit Asllanaj,
- Bjetë Hamit Asllanaj,
- Ardita Hamit Asllanaj,
- Brahim Lushi.
Cilat njësi kriminale sebe morën pjesë në masakrimin e shqiptarëve?!
Në ekzekutimin e këtyre shqiptarëve kanë marrë pjesë, njësitë militare e paramilitare serbe, pikërisht ato njësi që kishin masakruar edhe 42 shqiptare në fshatin Qyshk.
Ndër njësitet serbe që kanë marrë pjesë në masakrën e Qyshkut, janë:
Formacioni “Frenki”, një njësit komando i emëruar sipas udhëheqësit të tij Franko Simatoviq - “Frenki”, ka qenë pjesë e forcave speciale të sigurimit shtetëror të Serbisë, të njohur edhe si “Crvene beretke” (Beretat e kuqe).
“Operativna Grupa” ose “OPG” (grupi operativ), një njësit elitë i policisë serbe, pjesëtarët e të cilit me krenari kanë quajtur veten “Magla” (mjegulla), sipas gjasës se pas aksioneve të ndërmarra nuk kanë lënë ndonjë gjurmë. “OPG-ja” mësohet të ketë marrë urdhrat nga gjeneralë të lartë në Ministrinë e Punëve të Brendshme të Serbisë. Bazuar në dëshmitë e disa burimeve serbe, pjesëtarët e OPG-s kanë marrë pjesë edhe në disa masakra tjera famëkeqe në Kosovë, ndër të cilat është ajo e Abrisë së Ulët, Reçakut, Pavlanit, Zahaçit etj.
Njësiti snajperist i Armatës së Tretë “Jugosllave”, grup që theksohet të ketë qenë nën komandën e drejtpërdrejtë të kryegjeneralit të Armatës së Tretë serbe.
Pastaj, grupet paramilitare të ashtuquajtur “Munja” (vetëtima). “Munja”, në raportin e “Human Rights Watch-it” përshkruhen se “ka qenë një mishërim i çuditshëm i policëve, kriminelëve dhe të vetëquajturve patriotë, (plotësisht nën kontrollin e armatës dhe policisë), të cilët nga serbët ishin konsideruar si legjendarë, për përleshjet e tyre që kishin zhvilluar me Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës dhe për sulmet e pamëshirshme mbi civilët shqiptarë”.
Udhëheqës i grupit paramilitarë “Munja” ishte krimineli famkeq
- Vladimir Shalipuri - Munja, (ky kriminelë është vrarë nga UÇK’ja), ndërsa në këtë grup bënin pjesë:
- Nebojsha Miniq - Mrtvi,
- Milan Kaljeviq i njohur me nofkën “Rambo” dhe ”Puçrrani”,
- Sreçko Popoviq,
- Sllavisha Kastratoviq,
- Zvonimir Cvetkoviq,
- Mijo Paviqeviq,
- Sasha Jaksomoviq,
- Vlladan Krstoviq - Xhuxha,
- Boro Bubanja e shumë të tjerë.
-
-
Shikoni Fotot e kriminelëve: 1 (http://www.beepworld.de/memberdateie...tzvogluar.jpeg) - 2 (http://www.beepworld.de/memberdateie...ckopopovic.jpg) - 3 (http://www.beepworld.de/memberdateie...rcvetkoviq.jpg) - 4 (http://www.beepworld.de/memberdateie...ckopopoviq.jpg) - 5 (http://www.beepworld.de/memberdateie...itimunja...jpg) - 6 (http://www.beepworld.de/memberdateie...aragaqpeje.jpg) - 7 (http://www.beepworld.de/memberdateie...etdjegin...jpg) - 8 (http://www.beepworld.de/memberdateie...neleveserb.jpg)
Dëshmitë që akuzojnë kriminelët - neglizhenca e EULEX’it dhe e
institucioneve të Kosovës për t´i nxjerr ata përpara drejtësisë!
Pas përfundimit të luftës, kur popullata kthehet në Qyshk, kanë gjetur dokumente ushtarake e madje edhe fotografi, në të cilat shihen militarët e paramilitarët serbë ( të lartpërmendur) në aksione, duke buzëqeshur mistershëm me armë në dorë përpara shtëpive që i kishte kapluar zjarri.
Edhe pse emrat e kriminelëve që kryen masakrën në Qyshk dhe në fshatrat tjera të Pejës, janë identifikuar nga njerëzit që mbijetuan krimin, deri më sot askush nga përgjegjësit e sigurisë në Kosovë, (policia e EULEX’it, gjykatat dhe SHPK-ja…) po as institucionet tjera ndërkombëtare dhe ato vendore, nuk kanë treguar aspak interesim, për t´i arrestuar dhe sjellë ata kriminelë përpara drejtësisë.
Kjo neglizhencë e çuditshme, shumë e çuditshme (edhe pas dhjetë vjetësh nga përfundimi i luftës) duket se po mbretëron edhe te i gjithë spektri i lidershipit politik - institucional (pozitë e opozitë) duke mos përjashtuar këtu as organizmat tjerë jo-qeveritare dhe shoqërinë civlie përgjithësisht.
Ndonëse shqiptarët janë dëshmitarë okularë për krimet barbare serbe të kryera në Kosovë, përveç rangut më të lartë shtetëror të Serbisë në krye me kryekriminelin Sllobodan Millosheviq, për këto krime, padyshim se janë përgjegjës edhe strukturat tjera më të ulëta politike e shtetërore të saj, e veçanërisht institucionet akademike serbe, siç janë Akademia e Shkencave e Serbisë dhe përgjithësisht inteligjencia serbe.
Për më tepër, në këtë kuadër përgjegjës historik për golgotën shqiptare, është kisha serbe në krye me patriarkun Pavle, e cila në vazhdimësi ishte mbështetëse dhe promotore shpirtërore e jetësimit të projekteve antishqiptare, nga regjimi kriminal serbë.
Meqë ekzistojnë të gjitha dëshmitë që provojnë inkriminimin e kriminelëve serbë në vrasjen e shqiptarëve në Qyshk, Reçak, Prekaz, Lybeniq, Abri, Izbicë, Krushë e Madhe, Krushë e Vogël, Therandë, Tusus, Rogovë, …, atëherë është imperativë i kohës ngritja e padive penale kundër qindra kriminelëve të tillë, veç e veç, në grupe apo dhe ngritja e një kallzimi penal kundër vetë shtetit serb. Nëse nuk merret një hap i tillë, jam i bindur se historia dhe gjeneratat e ardhshme do ta gjykojnë rëndë këtë klasë të papërgjegjshme politike dhe institucionale!
-
-
MASAKRA E REÇAKUT- KRIM KUNDËR NJERËZIMIT
-Në orët e hershme të mëngjesit të datës 15 janar 1999,fshati Reçak(komuna e Shtimjes)u sulmua nga formacionet militare dhe paramilitare serbe.Pas granatimeve nga altileria e rëndë ushtarake,këto forca në orët e paradites u futën në fshat dhe i filluan bastisjet shtëpi më shtëpi. Në këto çaste të rënda,disa fshatarë gjatë përpjekjeve të tyre për t´u larguar nga shtëpitë e veta u kapën nga forcat kriminale serbe,dhe pa hezitim u vranë e u masakruan në disa lokalitete të fshatit.Ndërkaq,një grup tjetër prej 25 mashkujve,u përpoqën të fshiheshin në një ndërtesë,por ata u zbuluan nga njësitë kriminale të vdekjes.
Kriminelët serb,këta civilë shqiptarë të pafajshëm,pasi i rrahin mizorisht,me kondak të pushkëve,me shqelma,me dru,me zinxhirë…,e me gjësende tjera të forta,i nxjerrin nga Reçaku,i grumbullojnë në një kodër të afërt mbi fshat,dhe me gjakftohtësi të madhe,një nga një i pushkatojnë dhe i masakrojnë.Gjatë këtij operacioni shfarosës,u vranë 45 civilë të paarmatosur,në mesin e të cilëve ishte edhe një grua.
Të nesërmen (më 16 janar) në vendin e krimit,kishte dalur edhe shefi i Misionit të OSBE-së,ambasadori amerikan William Woker dhe pasi kishte parë trupat e pajetë të shqiptarëve,pa hamendje këtë masakër rrënqethëse e quajti krim kundër njerëzimit.
Atë ditë janari,në Reçak u vrarë e u masakruar pamëshirshëm:
1.Lute Asllani;
2.Banush Azemi;
3.Ragip Bajrami;
4.Halim Beqiri;
5.Rizah Beqiri;
6.Zenel Beqiri;
7.Lutfi Bilali;
8.Ajet Emini;
9.Bujar Hajrizi;
10.Myfail Hajrizi;
11.Skënder Hajrizi;
12.Haqif Hysenaj ;
13.Hajriz Ibrahimi ;
14.Hakip Imeri;
15.Murtez Imeri ;
16.Nazmi Imeri;
17.Mehë Ismajli;
18.Muhamet Ismajli;
19.Ahmet Jakupi;
20.Eshref Jakupi;
21.Hajriz Jakupi;
22.Mehmet Jakupi;
23.Xhelal Jakupi ;
24.Jashar Jashari;
25.Raif Jashari ;
26.Shukri Jashari;
27.Fatmir Limani;
28.Nexhat Limani;
29.Salif Limani;
30.Bajram Mehmeti;
31.Hanumshah Mehmeti;
32.Arif Metushi;
33.Haki Metushi;
34.Ahmet Mustafa;
35.Asllan Mustafa;
36.Muhamet Mustafa;
37.Sadik Osmani;
38.Jashar Salihu;
39.Shukri Salihu;
40.Bajrush Shabani ;
41.Ahmet Smajlaj;
42.Sheremet Syla ;
43.Shyqëri Syla;
44.Bajram Xheladini;
45.Njazi Zymeri.
***
Vitin që e lam pas,Lëvizja KAN tani „Vetvendosje“,së bashku me organizatat“Thirrjet e Nënave”nga Gjakova,“26 marsi 1999”,nga Krusha e Vogël,dhe me familjarë të Reçakut,pasi që kanë identifikuar presonat(serbë),që akuzohen nga familjarët e viktimave,për vrasjen dhe masakrimin e bijëve dhe bijave të tyre,kishin zgjedhur çarçafin si mënyrë ,për t´i bërë publike emrat e kriminelëve.
Aktivistët e këtyre organizatave,më 26 mars 2005, 7 maj 2005 dhe 10 qershor 2005,kanë vendosur tre çarçafë me dimensione 20m x 4m në ndërtesat afër UNMIK-ut dhe institucioneve të Kosovës.
-Çarçafi i parë përmbante emrat e 56 personave që akuzohen nga familjarët e viktimave si përgjegjës për vrasjen dhe rrëmbimin e 112 banorëve të fshatit Krushë e Vogël.
-Çarçafi i dytë përmbante emrat e 35 personave që akuzohen nga familjarët e viktimave si përgjegjës për vrasjen e 750 banorëve dhe rrëmbimin e 680 të tjerëve që ende janë të pagjetur nga komuna e Gjakovës.
-Ndërsa në çarçafin e tretë kanë qenë të shkruar emrat e 19 personave që akuzohen nga familjarët e viktimave të Reçakut,për vrasjen dhe masakrimin e 45 shqiptarëve të këtij fshati.
Në masakrimin e shqiptarëve të Reçakut,më 15 janar 1999,ndër të tjerë,kanë marrë pjesë këta kriminelë:
1.BOZHIDAR MARINKOVIQ
2.ÇEDOMIR AKSIQ
3.ZHIVORAD STOJÇETOVIQ
4.BOGDAN NOJIQ
5.JOVICA STOJKOVIQ
6.MOMIR RISTIQ
7.ZVONKO RISTIQ
8.LJUBOMIR NOJIQ
9.NENAD MARINKOVIQ
10.PAVLE MARINKOVIQ
11.ZORAN NEDELKOVIQ
12.SLLAVISHA MARINKOVIQ
13.VOJISLLAV JANIÇIJEVIQ
14.MILIVOJE ÇANOVIQ
15.JOVICA JOVANOVIQ
16.STOJAN AKSIQ
17.MILORAD KOSTIQ
18.DRAGISHA KOSTIQ
19.DRAGAN TASIQ
Ndonëse janë publikuar emrat e kriminelëve serb,askush nga përgjegjësit e sigurisë në Kosovë,(policia e UNMIK-ut,SHPK-ja…)dhe as institucionet tjera ndërkombëtare të UNMIK-ut dhe ato vendore,deri më tani(të paktën)nuk kanë treguar interesim, për t´i arrestuar dhe sjellur ata,para drejtësisë.Kjo neglizhencë duket se ekziston edhe te organizmat tjerë të Kosovës,siç janë:Oda e Avokatëve të Kosovës,Shoqata e Juristëve të Kosovës….etj
***
Pas përfundimit të luftës,disa organizata joqeveritare vendore dhe ndërkombëtare ,e sidomos përfaqësues të OKB-së,u morën me hetimin e krimeve të luftës në Kosovë.Në një shkrim hulumtues për masakrën e Qyshkut(14 maj 1999) të publikuar nga Michael Montgomery dhe Stephen Smith,hetuesi i OKB-së për krime të luftës në Kosovë,z.Dennis Milner,pat theksuar se puna e ekipit të tij do të vazhdojë të fokusohet thuaja tërësisht në rangun e lartë të regjimit të të kryeakuzuarit për krime lufte,kryetarit„jugosllav“Sllobodan Millosheviq.
"Mund të thuhet se Tribunali(i Hagës) as që është themeluar ndonjëherë ose kurrë nuk ka pasur për qëllim të vihet pas gjykimit të akterëve të krimeve në nivelet e ulëta",thotë Milner."Ne do të insistojmë në atë se ata në krye janë personat përgjegjës...dhe se ata,duke qenë të implikuar,kanë tërhequr këmbëzën".
Ndërkaq,edhe M. Cherif Bassiouni,ish-hetues i OKB-së për krime lufte,i cili tash ligjëron në Universitetin“De Paul“ në Chicago,mbështet fokusimin e Tribunalit të Hagës mbi Slobodan Milosheviqin dhe bashkëpunëtorët e tij të lartë.„Çështja themelore“,thotë ai-„nuk është në dënimin e krimeve të kaluara, por në parandalimin e krimeve të ardhshme“.
Nëse i marrim për bazë deklarimet e hetuesve të OKB-së,na del se qindra e mijëra kriminelë serbë lokalë dhe komandues të shumtë të formacioneve militare dhe paramilitare serbe,që morën pjesë drejtpërdrejtë në masakrimin e shqiptarëve,nuk do të arrestohen kurrë dhe as që do të dalin ndonjëherë para drejtësisë ndërkombëtare dhe vendore.
***
Ne shqiptarët jemi dëshmitarë për krimet e kryera në Kosovë.Dhe këto krime,dihet mirëfilli se i ka kryer regjimi serb me gjithë aparatin e tij shtetëror.Prandaj,për krimet në Kosovë nuk mund të jetë përgjegjës, vetëm kryekrimineli Sllobodan Millosheviq me disa bashkëpunëtorë të rangut të lartë,siç thonë hetuesit e OKB-së.
Për krimet mizore të kryera në Kosovë,përveç rangut më të lartë shtetëror të Serbisë,përgjegjës janë edhe strukturat tjera më të ulëta politike e shtetërore të saj,institucionet akademike serbe,siç është Akademia e Shkencave e Serbisë dhe përgjithësisht intelegjenca serbe…,por mbi të gjithë përgjegjës historik për shfarosjen e shqiptarëve,është kisha serbe në krye me patriarkun Pavle,e cila në vazhdimësi ka qenë mbështetëse dhe promotore shpirtërore e jetësimit të platformave antishqiptare,mund të themi që nga epoka e Car Dushanit…,e deri në qershor të vitit 1999…!!!
Meqë ekzistojnë të gjitha dëshmitë (inçizime e fotografi të të gjitha llojeve të krimeve në Kosovë,dëshmi për djegjet dhe plaçkitjen e pasurisë së shqiptarëve,dëshmitarë që mbijetuan krimet dhe shumë emra të kriminelëve serb,që ishin përfshirë në krime…,gjykoj se është i pajustifikueshëm neglizhenca e institucioneve të Kosovës dhe organizmave të tjerë të shoqërisë sonë,për mosngritjen e aktpadive penale,kundër kriminelëve veç e veç,në grupe,si dhe për mosngritjen e një padie penale,kundër vetë Serbisë(shtetit serb).
Duke përfunduar,dëshirojë të rikujtoi si vijon:
Të mos e harrojmë të kaluarën tonë të afërt..,të mos e harrojmë për jetë:
Masakrën e Reçakut;
Masakrën e Çirezit;
Masakrën e Prekazit;
Masakrën e Abrisë;
Masakrën e Likoshanit;
Masakrën e Rrezallës;
Masakrën e Izbicës;
Masakrën e Lybeniqit;
Masakrën e Padalishtes;
Masakrën e Qyshkut;
Masakrën e Rrezallës;
Masakrën Zahaqit;
Masakrën e Burgut të Dubravës;
Masakrën e Rogovës së Hasit;
Masakrën e Krushes së Madhe;
Masakakrën e Krushës së Vogël;
Masakrën e Celinës;
Masakrën e Bellacërkës;
Masakrën e Burimit;
Masakrën e Tususit në Prizren;
Masakraën e Therandës;
Masakrën e Gjakovës;
Masakrën e Mejës;
Masakrën e Korenicës....
....e qindra maskara të tjera...dhe varrezat masive në Kosovë e në Serbi...!!!
Të mos e harrojmë golgotën shqiptare(shpërnguljen biblike-masive nga Kosova)të verës së vitit 1999.
Të mos e harrojmë për asnjë çast,sakrificën më sublime të luftëtarëve të UÇK-së dhe gjakun e mijëra dëshmorëve,që ranë në altarin e lirisë!
Lavdi ju qoftë!
-
-
Dëshmia tronditëse e serbit mbi varret masive shqiptare
Një ish-oficer i lartë serb në Ministrinë e Brendshme serbe, Dragan Karleusha ka dëshmuar dje në Gjyqin e Krimeve të Luftës në Suharekë, mbi kufomat e shqiptarëve të vrarë e të zhvendosur me urdhër të zyrtarëve më të lartë të Serbisë.
Kjo është dëshmia e parë e plotë e një zyrtari serb mbi krimet kundër shqiptarëve, gjë që i ka kushtuar atij kërcënime për veten dhe familjen, si dhe thirrjet “tradhtar” nga nacionalistët serbë. Në sallën e Gjyqit në Beograd, në sektorin e Krimeve të Luftës, ai tha se Ministria e Brendshme ka qenë e ngarkuar me transferimin dhe varrosjen e trupave, që u gjendën në sipërfaqen e ujërave të lumit Danub, në vitin 1999, për në një varrezë masive në Bat,ajnicë.
“Trupat nga masakra e Suharekës u transportuan me një kamion frigorifer, që e hodhën në Danub në vitin 1999 me urdhër të zyrtarëve më të lartë të Millosheviçit”, tha ai duke shtuar varrosjen masive më pas në Batajnicë.
Sipas ish-ministrit, rreth 80 trupa u gjendën në lumë, ndërsa qëndronin në sipërfaqe pranë Zajeçarit. Karleusha tha se zyrtarë të policisë në vendin e krimit i thanë atij se Ministria e Brendshme serbe kishte urdhëruar se trupat të dërgoheshin në Batajnicë për t’u varrosur, në mënyrë që të mos gjendeshin gjurmë të krimit.
I pyetur në sallën e gjyqit se cili ishte i aftë të organizonte transferimin e trupave nga Kosova në serbi, Karleusha u përgjigj se dyshonte mbi zyrtarët e lartë të Ministrisë, duke përmendur emra si Vlastimir Gjorxheviç, Petar Zekoviç, Dragan Iliç dhe Obrad Stevanoviç. Dëshmitari ka shtuar se pjesa më madhe e historive lidhur me këtë incident silleshin rreth Gjorxheviç. Ai tha se Ministria kishte informuar Prokurorinë e Përgjithshme të Informacionit Operativ për trupat në Batajnicë më 31 maj 2001.
“Pesë gropa u mbushën plot. Kishte rreth 35 apo 36 kufoma të veshura në gropën e parë. Të gjithë dokumentet e tyre ishin mbledhur. Ata ishin shqiptarë etnikë. Kishte një numër total prej 600 kufomash”, tha ai duke shtuar se autopsitë u bënë më vonë.
Karleusha tha se në total ishin gjetur 900 viktima në varret masive në Batajnicë dhe atyre të zbuluara më vonë Petrovo Selo and Peruç. Dëshmitari tha se kishte marrë shumë kërcënime si kreu i këtyre hetimeve, madje ishte quajtur tradhtar nga populli serb. Deri më tani tetë ish-policë serbë janë akuzuar për vrasjen e 48 anëtarëve të familjes Berisha në Suharekë më 26 mars 1999. Ndërkohë ish-shefi i Shërbimeve Sekrete, Radomir Markoviç tha se ai kishte dëgjuar për herë të parë mbi këtë krim kur kishte hyrë në burg në vitin 2001.
Markoviç po kryen një dënim të gjatë për pjesëmarrjen e tij në vrasjen e ish-presidentit serb, Ivan Stamboliç, tentativën për të vrarë liderin e lëvizjes Lëvizja e Rinovimit Serb (SPO), Vuk Drashkoviç në Budva dhe vrasjet e katër zyrtarëve të kësaj lëvizjeje më autostradën e Ibarskës.
http://www.panorama.com.al/index.php?id=23560
-
-
Policia e Sllobodan Millosheviçit transportoi trupat e shqiptarëve të Kosovës të masakruar dhe i varrosi ata në varre masive për të mbuluar gjurmët e krimeve, tha Dragan Karleusha. Ky i fundit ka qenë ish zyrtar i lartë serb i sigurisë.
Trupat nga masakra e Suharekës u transportuan me një kamion frigorifer që e hodhën në Danub në vitin 1999 me urdhër të zyrtarëve më të lartë të Millosheviçit, tha Karleusha.
Karleusha ka dëshmuar në gjyqin ndaj tetë policëve serbë të akuzuar për vrasjen e 48 civilëve shqiptarë në Suharekë në mars të 1999.
-
-
Gjurmët e krimit serb: Vjollca Berisha, e mbijetuara e masakrës në Suharekë
Gjurmët e krimit serb ende janë të freskëta. Të mbijetuarit e masakrave nga krimi më çnjerëzor, rrëfejnë për mizorinë e ushtrisë dhe policisë serbe në Kosovë, të bërë gjatë kohës së luftës. Vjollca Berisha është njëra nga 2 dëshmitaret e vetme të gjalla, të cilat i kanë shpëtuar masakrës se paramilitarëve serbe, të cilët me 26 mars të vitit 1999 masakruan 48 anëtarët e familjes Berisha nga Suhareka. Ajo rrëfen për ditën famëkeqe, të masakrës ku rropatjet e saj për të mbijetuar dhe për të shpëtuar jetën e të birit të saj, Gramozit, 8-vjec, kishte kërcyer nga furgoni me të cilin forcat serbe bartnin kufomat e të vrarëve. Ajo thotë se duke ikur nga furgoni, kishte shkelur edhe mbi trupat e pajetë të bashkëshortit, vajzës 16 vjeçe dhe djalit tjetër 14 vjeçar. “Ne jemi bërë si të vdekur, pasi të plagosur kemi qenë unë edhe djali. Kur na ngarkuan në kamionin me kufoma kam kthyer kokën nga fëmijët e mi dhe kam parë djalin, Gramozin, qe i kishte sytë hapur dhe nuk lëvizte. Me pas i thashë hajde kërcejmë prej kamionit, kështu edhe vepruam”, thotë e mbijetuara, Vjollca Berisha. Gjykimi për vrasjen e anëtareve të familjes, i cili u zhvillua në Beograd, nuk shëron plagët e dëshmitares se gjenocidit serb.
“Dënim me vdekje, se tjetër vendim s’ka. Ata po luajnë ende me eshtrat e fëmijëve tanë. Ne nuk kemi trupat e tyre dhe s’kemi asnjë varr për të shkuar për ditëlindjet e tyre”, shprehet Vjollca.
Ajo thotë se në mesin e të vrarëve, pos vrasjes se fëmijëve 9 muajsh, ka pasur gra shtatzëna e të moshuar 100 vjeçar.
“Ne kemi qenë rreth 50 veta ne një lokal, ku shumica ishin fëmije. Por kishte edhe një plakë 100 vjeçare”, shton Vjollca.
Ajo rikujton se pas ekzekutimit në mesin kufomave të vrara ka pasur persona të gjalle të cilëve nuk ka mundur t’iu japë ndihme. Mirëpo ajo ka arritur te shpëtoje djalin e saj Gramozin. Në muret e lokalit ku u bë masakra janë ende të freskëta gjurmët të cilat e tregojnë atë. Vendi në të cilin është kryer krimi mendohet te ruhet ashtu siç është ruajtur deri me tani, ne mënyre qe faktet e gjenocidit serb mbi popullatën civile në Kosove të mbeten të freskëta për drejtësinë. Për të rikujtuar dhe për te mos e harruar kurrë masakrën mbi familjen Berisha, në qendër të qytetit të Suharekës është ngritur edhe një lapidar. Ende janë të freskëta kujtimet e krimit serb në Kosovë, në kontekst të të cilit mungojnë më shumë se 2000 persona të pagjetur. Plagën edhe më të madhe e rëndojnë provokimet e Serbisë, e cila jo vetëm që nuk ndëshkon kriminelët por vazhdon t’i mbrojë ata. Rasti i fundit i gjykimit të masakrës së Suharekës është vetëm provokim dhe nëpërkëmbje e plagëve të civilëve në Kosovë.
-
-
Kush dhe pse i rrëmbeu 112 krushianët gjatë luftës?
Me ardhjen e 26 marsit të vitit 2009, do të mbushen plotë dhjetë vjetë, qyshse falangat militare e paramilitare sërbe, i rrëmbyen 112 meshkuj të të gjitha grupmoshave nga fshati Krushë e Vogël, për t'i degdisur në drejtim të paditur, për të cilin edhe sot e kësaj dite nuk dihet asgjë. Kështu, përkudër ardhjeve sporadike të kufomave të shqiptarëve, të cilët u morën peng nga forcat militare e paramilitare sërbe gjatë ditëve apokaliptike të luftës në pranverën e vitit 1999, anë e kënd Kosovës, të cilën e imponoi regjimi i Beogradit, deri më sot, janë identifikuar dhe rivarrosur vetëm një numër simbolik i pengjeve, konform numrit të lartë të të zhdukurve nga ky lokalitet i komunës së Prizrenit.
Nëse do të duhej që familjarët me persona të zhdukur nga gjiri i tyre, të kenë mllef për shkak të mungesës së efektivitetit të mekanizmave kompetentë rreth identifikimit të fatit të pengjeve të luftës së fundit në Kosovë, atëherë më së tepërmi në këtë gjendje shpirtërore "kanë të drejtë" të jenë familjarët e fshatit Krushë e Vogël të Prizrenit. Përkundër faktit se atje, subjektet e shumta humanitare, veçmas nga spektri ndërkombëtar, po dërgojnë ndihma humanitare, ndërkohë që edhe qeveria komunale e Prizrenit, prore në fokus të interesimit e ka ofrimin e ndihmave të caktuara për këtë lokalitet, megjithatë, nënave, grave dhe motrave krushjane, ankthi nuk iu hoq nga shpirti për më të dashurit e tyre, të cilët ende s'po gjenden dot.
Kështu, në mesin e mbi 500 personave, sa është konstatuar se gjatë lufëts u kidnapuan nga meset e ndryshme të rajonit jugor të vendit, vetëm nga Krusha e Vogël u rrëmbyen 112 njerëz, në mesin e të cilëve pati edhe pleqë të moshës së thellë, por edhe fëmijë të mitur.
Në këtë kontekst, për shumë familje të Anadrinisë, ditët kobëzeza të rrëmbimit të më të dashurve të tyre nga ana e çetnikëve, do të mbesin si një kujtim lemerie, të cilin dinë ta sajojnë vetëm njerëzit me mentalitet barbar, të cilët edhe i karakterizon shpirti i shprishur i tejmesjetës. Dhe, që nga 25 dhe 26 marsi i vitit 1999, asgjë nuk dihet për fatin e afro 100 meshkujve të rrëmbyer krushjanë, ndërkohë që gjendja e këtillë, doemos paraqet plagët e rrënqethshme shpirtërore, të cilat krushjanëve, deri mësot askush nuk ua shëroi.
Me këtë rast, vlen të theksohet e dhëna se fshati Krushë e Vogël bënë pjesë në mozaikun e lokaliteteve të Anadrinisë dhe se është i populluar me mbi 850 banorë, ndërkaq që gjatë ditvëve të luftës, llogaritet të jetë njëri ndër lokalitetet më të dëmtuara në Kosovë. Aktualisht, krushjanët, shumë herë në format publike kanë akuzuar sërbët lokalë se në marsin e vitit 1999 u ndihmuan hordhive sërbe dhe fare të pashqetësuar për llahtarinë, ata sot jetojnë diku nëpër Sërbi. Kurse, duke e parë amullinë e mekanizmave kompetentë rreth identifikimit të personave të pagjetur, në fshatin Krushë e Vogël, që para tri jetësh, në veprim e sipër është shoqata "Marsi- 99", në suazat e së cilës tanimë ekzistojnë shumë të dhëna dhe dëshmi për format e rrëmbimit të më të dyshurve të tyre. Dhe, familjarët e këtij lokaliteti, aktualisht frymojnë me shpresën më të madhe se për të dhënat, me të cilat posedon ky mekanizëm në Krushë të Vogël, do të interesohen edhe prokurorët e EULEX-it, me synimin e ndrçimit të plotë të shkaqeve të pengmarrjes dhe përballjes me ligjin të udhëheqësve të fallangave sërbo- çetnike, për zhdukjen e civilëve krushjanë gjatë pranvetës së vitit 1999.
-
-
Policët vranë 103 shqiptarë në Krushë të Vogël
Në vazhdim të procesit gjyqësor kundër ish zyrtarit të lartë të policisë së Serbisë, Vlastimir Gjorgjeviq, dëshmitari Lutfi Ramadani tha në Gjykatën Për Krime të Luftës në Hagë se policët serbë kishin vrarë 103 të rinj dhe burra shqiptarë, në fund të muajit mars të vitit 1999 në fshatin Krushë të Vogël.
Ramadani dëshmoi se në mesin e të vrarëve ishin edhe dy djemtë e tij, vëllau dhe djali i vëllaut.
Ai mëtutje ka thënë se policët serbë, prej të cilëve disa i ka njohur dhe emrat e të cilëve i ka paraqitur, më 26 mars të vitit 1999, i kanë detyruar 109 shqiptarë nga ky fshat, përfshirë edhe atë vetë, që të futen në një stallë.
"Policët kanë hapur zjarr kundër nesh dhe zjarri nuk është ndalur derisa ata e kanë shpenzuar municionin...Pastaj e kanë ndezur stallën dhe njerëzit kanë filluar të digjen. Zjarri më përfshiu edhe mua, por unë ia dola të shpëtoj", ka treguar Lutfi Ramadani.
Ai tha se vrasjen masive në këtë stallë e kanë mbijetuar ai dhe pesë vetë të tjerë. Sipas tij, trupat e të vrarëve nuk janë gjetur, sepse pas krimit, stalla është shkatërruar me eksploziv.
Vlastimir Gjorgjeviq nga Gjykata për Krime të Luftës në Hagë akuzohet për shpërngulje të dhunshme, dëbim dhe vrasje të civilëve shqiptarë në Kosovë, në vitin 1999.
http://www.telegrafi.com/?id=2&a=3515
-
Regullat e Postimit
- Ju nuk mund të hapni tema të reja.
- Ju nuk mund të postoni në tema.
- Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
- Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
-
Rregullat e Forumit
Krijoni Kontakt