Edona Beqiri-Cikel poetik

[E.B]

PËRTEJ HUNDËS TËNDE

Ajri frymezon
Vetem rreth shqisave tua,
Ti e ndjen kete
Dhe krenohesh me veten…

Ti sheh syte e tu
Ne pasqyren e kristalt
Ti e pelqen kete
Dhe krenohesh me veten…

E sheh malin
Si qenka zbukurue
Apo paske vene anti shikim
Te mos e shikosh

Ti jeton Brenda hundes tende !!

Ajri frymezon
Cdo cep te kesaj hapesire
Ti se ndjen kete
Perseri krenohesh me veten…

Ti jeton Brenda hundes tende…!!

[E.B]

MBI LULEN TIME

Mbi lulen time
E shleva një njollë
Desha të ta dhuroj
Ashtu siç e do.

Vonesa e vyshkë lulen
Ia thanë vesën e mëngjesit
E petalet e vyshkura
As bleta nuk i do.

Bërju shok
Rrezeve të para të mëngjesit
Do të kesh fat
Ta shohësh gërshetimin
E dallëndysheve.

Flokët me valëza
Butësisë mëngjesore
E duan
Tok me puhinë

Mos i shiko pengesat
Të padukshme bëri
Se unë dhe ti
Ngrejmë ura
Ylberësh...

[E.B]

NUK JE AI QË MË LË PAGJUMË


Shpresa
e përkëdheli
ëndërën
Tronditja
e spërkakti me vesë
shpresën
Shpirti
Përjetoi frymëmarje
të shlirë
Tronditja
Treti në hiçkund
Zogjtë
Akorduan çakordimet
Kënduan për rrugën e gjatë
Të idilës

Nuk je më ai
që më lë pa gjumë

[E.B]

ËMBËLSI AGRESIVE

Ike prej endrres si fshatar i mbuluar me plis
ti e mbjelle lulen,pastaj e kepute nga rrenja
tani u fshehe pas parkut te erret,ku dielli ngroh fuqishem
dhe rrezet e saja flejn qete ne mesnaten e ftohte.
Leng molle qe shkrihet mbi buze
E lepire nga macet e bardha rrugaqe
Dhe nje prekje gjigante ne mes dy kodrinave hyjnore
Dhe..
Nje pasthirrme ne fletoret shkollore..
Kemba ec ec eccccccc
Universin e takon me shikime perveluese
Dhe djeg djersen e ujitur nga deshira,
Pasioni pa agimin e tij vazhdon udhetimin
Vrapon mbi kodrina,dhe ndalet ne fushegrope
Heshtja degjon vetem dihama…
Anije e pavendosur fjalimesh fundoset thell aty
Pastaj valet e detit e ngrijn lart,
Era e fort qe vie nga hapesira,tund dallget
Dhe qete anija leshohet posht me frymemarje te pashtershme
Dihame pas dihame,
Nje ledhatim ngrohes rreth drurit te molles
Nje ngritje dore ta kap mollen
Dhe ta kafshoj deri ne vdekje,me helm vdekjeprures
Mes oborrit me lule te lulezuara nga lulezimi
Me gjete te vyshkura pa asnje pike drite…

nje prekje mbi ujevare
e cila nuk zbret kurr nga kodrina e vdekur
e bere shkrum nga pagjumesia e yjeve lartesor
e lodhur nga rruga e gjate pa asnje kthes majtas apo djathtas
e mbushur plot me gjemba,kurse ne Venere,e leht per ta kaluar…
Nje kafshim molle,si nje kercitje dhembesh kur deshiron dicka
Nje shtrengim flokesh,ashtu I eger kur zgjon ndjenjat ne brendesi
Porsi uragan qe kaplon gjithqka,dhe ngjit bark me bark
Pa asnje fije shprese per te ardhmen…
Afrohu tash
Flutur ylberi mes kopshtit magjik
Me ngjyros dhe mua me ato ngjyrat e vezulluara
me bej ylbere te fluturojm bashk mbi qiell
dhe te behemi rober te njeri tjetrit…
Te behemi armiq te njeri tjetrit,
Per netet e ftohta kur kemi nevoj per zjarri dhe drunje
Te grrithemi me thonje hekuri,porsi macja me macen
Pastaj te ndezim flaken e ishullit me gjethe gjungle
Ti njoftojm se jemi ne rrezik
Heshtje,shikim,dhe frymemarrje
Barka e vjeter lundruese,po nderron portin
po ec me hapa mbi det
po I pershendet delfinet me vale deti shkaterrues…
kurse flutura fshehet pas palmave e frikesuar
e djersitur me arom kripe,me shije te njelmet
kurse majmunet me banana neper duar vrapojn pas teje
porsi nate qe merr me vete yjet afer tij..

Breg I vetmuar me rere te paster sikur loti
E qete nata me psherretima te pafundme
Nje shtrengim beli me barkun e mbushur
Si kafshate buke e nje te urituri
Si nje pike uji ne mes sahares
Shtrengim I fort qe lekund gjith organizmin njerezor
dhe nje shikim provokues qe ngrit lart deget e molles
dhe nje dorezim duarsh sikur petela trendafilesh te kuqe
porsi qirinje te ndezur kur humben nga nxehtesia
dhe nuk duken me…

Nje ngritje dore te kap mollen…
Dhe nje kafshim I ftoht….

[E.B]

Ditelindja ime…


Ore 8 mengjesi
E diel
E posazgjuar ne dhomen time…

Hapa fletoren
Mora telefonin
Asnje mesazh
Asnje e thirrur

U vesha ngadale
Nga ai ftoht tetori
Syte nuk mund ti hapja
Nga pagjumesia e random.

Dhoma qe vura kurdele te kuq
Shtrati me mendafsh te pembe
Trendafile te shperndar aty
Me duket paska mbetur
Vetem nje imazh I ditelindjen time.

Dy abazhure te fikur
Ne dy qoshet e kesaj dhome mahnitese
Mbeten pa baterin e djerseve
Pa shijen e buzeve mjalte
Ku vetem nje qast I shijove…

Torten me shllag dredheze mbi tavoline
Me dy kokrra qershie
Dhe me nje pike chocolate permbi
Qenka e paprekur
dhe paska marre pluhur
Ti nuk erdhe per ta shijuar…

Me qetesi ec neper dhome
Shkoj tek dritarja dhe e hap ngadale
Nuk e di!!
Ndoshta do me sjellesh nje dallendyshe
Me nje cope leter nga larg
As kjo nuk erdhi me ty,as pa ty…

Ahh shi tetori
Qe me lag embel floket dhe faqet e mia
Por jo sa lotet qe rrjedhine si ujevare
Tani eshte vetem picture e shiut te deshtuar
Ku lotet I bene konkurenc asaj
Dhe shiu iku duke qare nga humbja.

Nje minut ne dymbedhjete
Dhe nje minut do kaloj kjo dite
Ti as ne minuten e fundit nuk erdhe…

Ora 9
E Hene
E posazgjuar ne dhomen time…

[E.B]

THESAR I ÇMUAR

Një anije po fundoset
Mbi lumin e egër
Të këtij vendi enigmë

Po shuhen plot dëshira
Që kam menduar
Një lule po thehet
Tjetra po çel.

Zemra po me vlon
Ta them atë që dua
Po goja më ndalon
të them çka ka në mua

Dua ta heq një gur
Ne mesin e shkretëtirës
Apo të vë një lule

Mbi fletët e letrës së bardhë
Diçka mund të shkruhet
Apo në thellësi të ruhet

Shkretëtira
Të fitojë bardhësi

[E.B]

DËSHIROJ TË MBETEM

Dua të ecë
përmes këtij kopshti magjik
Më thërret aroma
E lules me shpirt

Dua të të mbetem
Në dhomën e braktisur
Ku kam lën lotët

Dëshiroj të mbetem
Para lumit të ngrirë
Dëshiroj të mbetem
E mbyllur në zemër

Dua të mbetem
Peng i kësaj bote
Atëherë kur s’ ka njeri

Dëshiroj të mbetem
Midis dy urave
Njëra e krisur
E tjetra e re

Dëshiroj të mbetem
Pranë lules së parë
Në ëndrrën e pazbuluar
Dua të mbetem këtu
Ku vura të parin gur

[E.B]

MË NDJE

S’ dua të flas me askend
Si dikur
Ke hyrë në zemrën time
Dhe s’do të dalësh
më kurrë.

Ajo ndjenjë që lindi
Si lule livadhi
po e shkëlqen si pika
E ujit sikur kristali.

Tani po zhytem
Në ëndrrën e fjetur
Vetëm në syrin tënd
Të mos jem i tretur.

Tani hesht, hesht
Vetëm një qast jeto,
Në sytë e mi det
Qiellin e vështro...

[E.B]

MOS E FSHEH

Përtej shikimit
E kam dëshirën time
Unë këtu
Atje jetoj me të.

Fshehtësinë e tij
E zbuloj në ëndërën
Që më mundon
Sa herë që dua të të
Them diçka.

Mos u fsheh pas kështjellës
Ku ëndrron të jetosh,
Më prit dhe mua
Fatin ta shijosh.

Mos e fsheh
Flladin e kësaj vere
Të vetme mos më le
Mos e braktis lulen
Që rritet- të jesh me të

[E.B]

SË PAKU NË KUJTESË

Mos e le ëndrrën
E parë ku e ëndrrove
Mos e le dashurinë e vetme
Që me zjarr e shijove.

S’mund të shkosh
S’mund ta lesh
Lulen të vyshket.

Qëndro pranë pishave
Ku ke kaluar ditët
E psherëtimave.

Qëndro edhe pranë malit
Ku zogjtë cicërronin
Në veshin tënd.

S’mund të shkosh
Ta lësh anijen
Të fundoset
thellë në oqean.
Qëndro pranë meje
Ku qiellin e kaltërt
E shikoje në sytë e mi

S’mund të shkosh
Dhe ta lesh gjithë atë jetë
Qe e përjetuam

S’mund t’i harroshas emrat tanë
Ku i ke shkruar në mur
S’mund të shkosh atje

Sepse s’mundem
Pa e shikur diellin me sy

Nëse më mungon
Fshehtas do vij me ty.